Η εξίσωση Lagrange: Μαθηματική θεμελίωση της Λαγκραντζιανής μηχανικής

mariophys

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 335 μηνύματα.
Η επιστήμη της φυσικής, όπως αυτή θεμελιώθηκε μετά τον δέκατο έβδομο αιώνα στηρίζεται σε δύο μεγάλους πυλώνες. Την κλασσική φυσική και την σύγχρονη φυσική. Στο κομμάτι της κλασσικής φυσικης και με σειρά ιστορικής εξέλιξης υπάρχουν οι θεωρίες της Κλασσικής Μηχανικής του Νεύτωνα, της αναλυτικής μηχανικής των Lagrange Hamilton και Fermat του κλασσικού ηλεκτρομαγνητισμού της στατιστικής μηχανικής και θερμοδυναμικής και τέλος κλείνοντας τομ κύκλο έχουμε την ειδική και τη γενική σχετικότητα. Η δε σύγχρονη φυσική εκπροσοπείται κυρίως απο την κβανομηχανική την κβαντική ηλεκτροδυναμική, την πυρινική φυσική τη σωματιδιακή φυσική και τη φυσική συμπυκνωμένης ύλης.

Σε αυτή την προσέγγιση θα ήθελα να σταθώ σε ένα μάλλον ειδικό, και ιδιαίτερα σαγηνευτικό κατά την ταπεινή μου άποψη ζήτημα της μηχανικής Lagrange. Τη λογική πίσω απο την οποία προέκυψε.

Τί είναι η μηχανική Lagrange; Αποτελεί μια αυτοτελή, καθαρά μαθηματικής προελεύσεως θεώρηση του κόσμου γύρω μας. Ουσιαστικά πρόκειται για μια άλλη περιγραφή του φυσικού κόσμου με όρους σαφώς πιο αυστηρά καθορτισμένους μαθηματικά σε σχέση με την προσέγγιση του Νεύτωνα. Το πλεονέκτημά της είναι οτι σου δίνει ένα πολύ δυνατό εργαλείο επίλυσης πολύ δύσκολων προβλημάτων κλασσικής μηχανικής που με την προσέγγιση του Νεύτωνα θα ήταν σχεδόν αδύνατο να μοντελοποιήσεις, πόσο μάλλον να δώσεις αναλυτική λύση.

Η φιλοσοφία, βασίζεται στη σύλληψη ορισμένων βασικών ιδεών. Ποιά είναι τα βασικά πλεονεκτήματα της θεώρησης της αναλυτικής μηχανικής;

  • Μπορώ να περιγράψω όλα μου τα σημεία σα σύστημα και το καθένα ξεχωριστά από ένα πλήθος διαφορικών εξισώσεων, η διαδικασία παραγωγής των οποίων βασίζεται σε ενεργειακή καθαρά θεώρηση και όχι σε δυναμική ή κινηματική βάση.
  • Έχω τη δυνατότητα να παγώσω το χρόνο στο σύστημά μου και να εξετάσω τι θα συνέβαινε εαν επέβαλλα μια μεταβολή σε αυτό.
  • Ξεφεύγω απο τον περιορισμό του τρισδιάστατου χώρου. Πλέον μπορώ να δουλέψω σε χώρο όσων διαστάσεων με βολεύει καλύτερα για το σύστημα. Αυτό αποτελεί και το λόγο που η αναλυτική μηχανική αποτελεί το βασικότερο εργαλείο της κβαντικής θεωρίας πεδίου.
  • Μου δίνει τη δυνατότητα να γενικεύσω τις έννοιες της μετατόπισης και της δύναμης σε αυτή της γενικευμένης συντεταγμένης και αυτή της γενικευμένης δύναμης. Οι δυο τους έχουν σχέση αιτίου- αποτελέσματος.
  • Διακρίνουμε πλέον τις δυνάμεις σε δύο κατηγορίες, τις ενεργητικές για το σύστημα ήτοι αυτές που μεταβάλλουν την ενεργειακή του κατάσταση και τις αντιδράσεις των δεσμών τις οποίες και μπορώ να αγνοήσω. Θα τις ορίσουμε λίγο καλύτερα μετά
Ας ξεκινήσουμε ορίζοντας μερικά πολύ βασικά σημεία. Ας θεωρήσουμε λοιπόν οτι έχω ένα πλήθος Ν πολύ μικρών σωματιδίων, αρκούντως μικρών ώστε να μπορούν να θεωρηθούν αδιάστατα, ήτοι υλικά σημεία.

Όταν ένα σύστημα τέτοιων υλικών σημείων κινείται, υπάρχουν δύο περιπτώσεις. Είτε είναι δυνατό να κινηθεί ελεύθερα χωρίς περιορισμούς, είτε υπόκειται σε κάποιους τέτοιους περιορισμούς που αλλάζουν ή παραμένουν σταθεροί καθ' όλη τη διάρκεια της κίνησης. Τους περιορισμούς αυτούς τους καλούμε δεσμούς κινήσεως. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε οτι ένα μπαλάκι απείρως μικρών διαστάσεων αφήνεται να ολισθήσει πάνω στην επιφάνεια σφαίρας. Τότε η επιφάνεια της σφαίρας καθώς και το γεγονός οτι αυτό πέφτει υπο την επίδραση του πεδίου βαρύτητας αποτελούν δεσμούς της κινήσεως.

Δυνατές και πιθανές μετατοπίσεις. Με τον όρο δυνατή μετατόπιση εννοούμε τη μετατόπιση ενός υλικού σημείου του συστήματος όταν παγώσουμε το χρόνο και μελετήσουμε τις δυνατές κινήσεις τις οποίες δύναται να υποστεί. Πιθανή μετατόπιση είναι εκείνη η οποία συμβαίνει καθώς ο χρόνος τρέχει και αποτελεί τη φυσική εξέλιξη της κίνησης του συστήματος ( η γενικώς κάποιας μεταβολής ενός μεγέθους του )

Η έννοια της γενικευμένης συντεταγμένης. Αυτές προκύπτουν απο την ανάγκη να περιγράψουμε το σύστημα πιο κομψά μαθηματικά, δηλαδή με το μικρότερο πλήθος μεταβλητών. Γενικευμένες συντεταγμένες δεν είναι κατ ανάγκη μεταβλήτές με διαστάσεις μήκους, δηλαδή δεν δίνουν αναγκαστικά τη θέση του συστήματος υπο μελέτη. Γενικευμένη συντεταγμένη μπορεί να είναι ας πουμε και μια γωνια η η εντροπια ενος συστήματος.

Η έννοια της γενικευμένης δύναμης. Αυτή συνίσταται απο το μετασχηματισμό της νευτώνιας δύναμης που δρά σε κάθε σωματίδιο με ορους γενικευμένων συντεταγμένων. Το σημαντικό είναι οτι πάντα το γινόμενο γενικευμένης συντεταγμένης κ της προκύπτουσας γενικευμένης δύναμης έχουν διαστάσεις ενέργειας!

Ας επιστρέφω τώρα στο σύστημά μου των N υλικών σημείων:



και οτι μια τυχούσα δυνατή μετατόπιση το συστήματος εκφράζεται ως προς τις αντίστοιχες δυνατές μετατοπίσεις βάση της σχέσης:



Οπότε και μπορώ να μετασχηματίσω την αρχή D'Alembert :


Οι οποία μας λέει οτι μπορώ να μελετήσω ένα οποιοδήποτε μη αδρανειακό σύστημα ως αδρανειακό ( δηλαδή ουσιαστικά ως ακίνητο ως προς παρατηρητή που δεν κινείται μαζί με το σύστημα ) αν θεωρήσω οτι κάθε στιγμή, εκτός απο τις δυνάμεις που ενεργούν στο σύστημα επενεργεί και μια άλλη η οποία παράγεται απο έναν όρο επιτάχυνσης του συστήματος επί τη μάζα του συστήματος.

Στη μορφή:


Με τη θεώρηση αυτή εμφανίζονται η γενικευμένη δύναμη αδρανείας και η γενικευμένη δύναμη D'Alembert





Τώρα αν τα εκφράζουν μια κίνηση του συστήματος ήτοι, η χρονική παράγωγος της σχέσης μετασχηματισμού ισούται με:



Παρατηρούμε οτι για τη συνάρτηση :


υπό την προυπόθεση οτι οι παράγωγοι δεύτερης τάξεως είναι συνεχείς παίρνω :




Συνδυάζοντας τις 2,3 παίρνω :



Εκφράζοντας την κινητική ενέργεια του συστήματος ως προς το αδρανειακό σύστημα συντεταγμένων έχω:



Και παραγωγίζοντας μερικώς ως πρός μετασχήματίζω την 4:



Απ όπου με αντικατάσταση στην 1 ( μετασχηματισμένη αρχή D' Alembert ) θα πάρω την τελική μορφή :



H οποία ισχύει για σύστημα n βαθμών ελευθερίας που υπόκειται σε δεσμούς ή μη. Παραλείπω μια ενδιάμεση πράξη. Μην ξεχνάτε οτι κάθε δυνατή μετατόπιση σε αυτή την περίπτωση είναι ανεξάρτητη από όλες τις άλλες συνεπώς

Από εδώ και έπειτα είναι απλό να ορίσουμε τη Lagrangian ως

Όπου V η συνάρτηση δυναμικής ενέργειας του υπό μελέτη σηστήματος.
Και με αντικατάσταση στην τελευταία σχέση θα πάρουμε την περιβόητη εξίσωση του Lagrange.



Ποιό το ώφελος της εξισωσης αυτής; Μα το γεγονός οτι μπορώ να παράγω τις διαφορικές εξισώσεις κίνησης οποιουδήποτε σχεδόν συστήματος με τρόπο πολύ πιο απλό και πιο σίγουρο σε σχέση με την κλασσική προσέγγιση. Παρατηρήστε δε οτι η εξίσωση αυτή ευθέως περιγράφει την ενέργεια του συστήματος και μόνον!

Υ.Γ. Αντιλαμβάνομαι οτι το ζήτημα που ανέπτυξα είναι σαφώς δύσκολο, για το λόγο αυτό μην αποθαρρύνεστε αν σας φαίνονται κινέζικα. Αν δε έχετε περιέργεια να μάθετε λεπτομέρειες ρωτήστε σχετικά με πράγματα που θέλετε να επεξηγήσω πιο λεπτομερειακά. Το παρόν αποτελεί μια προσπάθεια να εισάγω λίγο πιο ανεβασμένα θέματα στο forum των θετικών επιστημών.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

mariophys

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 335 μηνύματα.
Επειδή τα πολλά μαθηματικά μπορεί να φαίνονται άχρηστα πολλές φορές ας ρίξουμε μια ματιά στην πραγματική αξία όσων γράψαμε παραπάνω.
Το παρακάτω σύστημα είναι γνωστό ως τριπλό εκκρεμές και συναντάται πολλές φορές στον πραγματικό κόσμο.


Ένα τέτοιο σύστημα είναι πρακτικά αδύνατο να λυθεί με την κλασσική νευτώνια μέθοδο. Πράγμα που σημαίνει οτι χρησιμοποιώντας αυτές τις μεθόδους δεν θα μπορύσαμε να κατασκευάσουμε συστήματα με πάνω απο ένα το πολύ δύο βραχίονες ακριβώς γιατί δεν μπορούμε να προβλέψουμε πως θα συμπεριφερθούν υπό διάφορες συνθήκες. Εδώ φαίνεται η αξία και το μέγεθος της ιδιοφυίας του Lagrange ( και Halmlton βέβαια...). Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να δείτε τη συμπεριφορά ενός τέτοιου τριπλού εκκρεμούς που αν και στην απλοποιημένη μορφή των δύο διαστάσεων εξακολουθεί να είναι πολύ εντυπωσιακό. Triple Pendulum 2-D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Συγχαρητήρια μάριοφ για το θέμα και για την παρουσίαση. Αναμένουμε περισσότερα!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.
Μπράβο για την ιδέα σου να ανοίξεις ένα τέτοιο θέμα (αν και η Wikipedia μάλλον είναι καταλληλότερος χώρος για να έγραφες κάτι τέτοιο).
Αλήθεια, όμως, γιατί δεν ξεκίνησες από την αρχή του Hamilton για να καταλήξεις στις εξισώσεις Euler - Lagrange; (Και ρωτάω επειδή συνήθως έτσι υπάρχει στη βιβλιογραφία.)

Μερικά λάθη που πρόσεξα:
1) Στην εξίσωση 2, έχεις ξεχάσει ένα +.
2) Στην εξίσωση 3, έχεις ξεχάσει στον δεύτερο προσθετέο την παράγωγο ως προς q_j.
3) Στην εξίσωση 4, στον πρώτο προσθετέο παραγωγίζεις ως προς q_j το dr_i/dt ενώ πρέπει το r_i.
4) Επ' ευκαιρία, όταν θέλουμε να βάλουμε μία παρένθεση σε κάτι με μεγάλο ύψος και αυτή να καλύψει όλο το ύψος τότε βάζουμε \left( \right). Έτσι έχουμε αντί: , το
5) Εκεί που γράφεις την εξίσωση:

και μετά καταλήγεις «προφανώς» στην Λαγκρανζιανή...
Δεν είναι καθόλου προφανές έτσι όπως το παρουσιάζεις. Πρέπει να πεις πρώτα με τι ισούται η αδρανειακή δύναμη σε ένα συντηρητικό πεδίο που το δυναμικό του εξαρτάται μόνο από τις χωρικές παραμέτρους και τι γίνεται αν δεν εξαρτάται μόνο από χωρικές παραμέτρους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mariophys

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 335 μηνύματα.
Μπράβο για την ιδέα σου να ανοίξεις ένα τέτοιο θέμα (αν και η Wikipedia μάλλον είναι καταλληλότερος χώρος για να έγραφες κάτι τέτοιο).
Αλήθεια, όμως, γιατί δεν ξεκίνησες από την αρχή του Hamilton για να καταλήξεις στις εξισώσεις Euler - Lagrange; (Και ρωτάω επειδή συνήθως έτσι υπάρχει στη βιβλιογραφία.)

Μερικά λάθη που πρόσεξα:
1) Στην εξίσωση 2, έχεις ξεχάσει ένα +.
2) Στην εξίσωση 3, έχεις ξεχάσει στον δεύτερο προσθετέο την παράγωγο ως προς q_j.
3) Στην εξίσωση 4, στον πρώτο προσθετέο παραγωγίζεις ως προς q_j το dr_i/dt ενώ πρέπει το r_i.
4) Επ' ευκαιρία, όταν θέλουμε να βάλουμε μία παρένθεση σε κάτι με μεγάλο ύψος και αυτή να καλύψει όλο το ύψος τότε βάζουμε \left( \right). Έτσι έχουμε αντί: , το
5) Εκεί που γράφεις την εξίσωση:

και μετά καταλήγεις «προφανώς» στην Λαγκρανζιανή...
Δεν είναι καθόλου προφανές έτσι όπως το παρουσιάζεις. Πρέπει να πεις πρώτα με τι ισούται η αδρανειακή δύναμη σε ένα συντηρητικό πεδίο που το δυναμικό του εξαρτάται μόνο από τις χωρικές παραμέτρους και τι γίνεται αν δεν εξαρτάται μόνο από χωρικές παραμέτρους.

Χαίρομαι για την ερώτηση exc. Ξεκίνηση έτσι γιατί ήθελα να δείξω ακριβώς αυτό. Οτι δηλαδή, η Lagrangian αποτελεί αμειγώς παράγωγο των πιο βασικών εννοιών της αναλυτικής μηχανικής. Η εξίσωση Euler-Lagrange με τη μορφή που (υποθέτω ) ότι έχεις στο μυαλό σου αποτελεί παράγωγο του λογισμού των μεταβολών. Επίσης, ιστορικά η παραπάνω λογική είναι αυτή που έδωσε πνοή στην αναλυτική μηχανική. Ο λογισμός μεταβολών, και κατά συνέπεια η αρχή Hamilton ( απλή και γενικευμένη ) ήρθε αργότερα. Επίσης για να ακολουθήσω αυτή την περιγραφή θα πρέπει να επεκταθώ στις έννοιες του συναρτησιακού και την αρχή της ελαχίστου δράσεως. ( Με έπιασες θα τα γράφω σε επόμενη δημοσίευση.... :P ) Το γεγονός οτι καταλήγουμε σε ταυτόσημα αποτελέσματα είναι αναμενόμενο ακριβώς επειδή ο χώρος είναι ισότροπος και ομογενής.

Σε ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου στο spoiler. Τα τυπογραφικά διορθώθηκαν. Όσο για την παρατήρηση (5), ε θέλω να αφήσω τίποτα να γράψει και κανας άλλος :clapup:. Και να μην κάνω και όλες τις πράξεις προφανείς. Με την ευκαιρία όμως, να ξεκαθαρίσω οτι η παραπάνω μεταχείρηση ισχύει ( όσον αφορα τον τελικό μετασχηματισμό απο την εξίσωση της κινητικής ενέργειας σε αυτή της ολικής ) για συντηριτικό πεδίο δυνάμεων. Λεπτομέρειες για περαιτέρω περιπτώσεις σε επόμενη δημοσίευση με συνάρτηση Rayleigh λείαν συντόμως :redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
ακριβώς επειδή ο χώρος είναι ισότροπος και ομογενής.


Να μην κλέβετε. Θέλουμε και Ρημάνεια μετρική.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mariophys

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 335 μηνύματα.
Αυτό το είπα για να υποψιάσω τους πανέξυπνους αναγνώστες μου ότι η φύση δεν έχει κανένα λόγο να λειτουργεί διαφορετικά από τόπο σε τόπο ή από χρόνο σε χρόνο. Αυτοί οι μαθηματικοί τα παίρνουν όλα της μετρητής....:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
η φύση δεν έχει κανένα λόγο να λειτουργεί διαφορετικά από τόπο σε τόπο ή από χρόνο σε χρόνο.



Αυτοί οι θετικισμοί είναι τόσο ντεμοντέ, τόσο 19th century... Ο_ο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

antwwwnis

Διάσημο μέλος

Ο Αντωωωνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ηλεκτρολόγος μηχανικός και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 2,939 μηνύματα.
Κι εγώ τόσον καιρό νόμιζα πως η μελέτη του συστήματος «τριπλό εκρεμες» γίνεται με την επιστήμη του χάους(Όχι του house, καλά το έγραψα).
Εντυπωσιακά ντετερμινιστικό.
Δυστυχώς όμως όλα αυτά είναι πολύ απλά για να μελετήσουμε το σύμπαν.
Γιατί όντως, οι σταθερές αλλάζουν από τόπο σε τόπο και από χρόνο σε χρόνο. Αν και δεν έχει αποδειχτεί ακόμα... :whistle:
Γιατί είναι άχρηστα στην κβαντική κλίμακα.
Γιατί κιόλας δεν λένε και τίποτα για παρατηρητές.
Από την άλλη είναι τέλειο εργαλείο για πιο «καθημερινα» ζητήματα, που οι αποκλίσεις είναι αμελητέες.

Απορία, όχι πως κατάλαβα όλα τα άλλα:
Τι σημαίνει εκείνο το συμβολο που μοιάζει με ανάποδο β?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Τι σημαίνει εκείνο το συμβολο που μοιάζει με ανάποδο β?




Λέγεται q ξέρεις. :P




Λολζ... τρολλάραμε και σήμερα. Λοιπόν, στην απλούστερη περίπτωση, τα {q} είναι τρείς συντεταγμένες στον χώρο, ενώ oι xρονικές παράγωγοί τους {q'} έχουν τον ρόλο ταχυτήτων. Θα πείς, γιατί έχουμε ανάγκη να συσχετίσουμε με κάθε σημείο του συστήματος τις "γενικευμένες" συντεταγμένες (q,q') που πλέον θα ανήκουν σε εξαδιάστατο χώρο; Πολύ απλά, γιατί γλιτώνουμε παθογένειες όπως οι αυτοτομές στον τρισδιάτατο χώρο. τεσπα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

antwwwnis

Διάσημο μέλος

Ο Αντωωωνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ηλεκτρολόγος μηχανικός και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 2,939 μηνύματα.

exc

Διάσημο μέλος

Ο exc αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,812 μηνύματα.
Κι εγώ τόσον καιρό νόμιζα πως η μελέτη του συστήματος «τριπλό εκρεμες» γίνεται με την επιστήμη του χάους(Όχι του house, καλά το έγραψα).
Εντυπωσιακά ντετερμινιστικό.
Ποιος σου είπε ότι τα χαοτικά συστήματα δεν είναι ντετερμινιστικά; Χαοτικό ονομάζεται ένα σύστημα όταν ακόμη και μία πολύ μικρή διαφορά στις αρχικές συνθήκες μπορεί να οδηγήσει σε ένα πολύ διαφορετικό αποτέλεσμα.
Δυστυχώς όμως όλα αυτά είναι πολύ απλά για να μελετήσουμε το σύμπαν.
Γιατί όντως, οι σταθερές αλλάζουν από τόπο σε τόπο και από χρόνο σε χρόνο. Αν και δεν έχει αποδειχτεί ακόμα... :whistle:
Γιατί είναι άχρηστα στην κβαντική κλίμακα.
Γιατί κιόλας δεν λένε και τίποτα για παρατηρητές.
Από την άλλη είναι τέλειο εργαλείο για πιο «καθημερινα» ζητήματα, που οι αποκλίσεις είναι αμελητέες.
Ο φορμαλισμός Lagrange/Hamilton δεν εφαρμόζεται μόνο σε απλά συστήματα κλασσικής μηχανικής. Αν ήταν έτσι, δε θα είχε κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον (πλην του καθαρά ακαδημαϊκού). Όμως (ενδεικτικά θα αναφέρω), μπορεί να λύσει πολύπλοκα προβλήματα μηχανικής πολύ εύκολα και χωρίς κάποιες υποθέσεις που χρειάζεται η νευτώνεια μηχανική, να λύσει προβλήματα κβαντικής μηχανικής, ειδικής σχετικότητας, κβαντικής χρωμοδυναμικής κ.α. Όπως βλέπεις δεν είναι άχρηστος ο φορμαλισμός αυτός στην κβαντική φυσική.
Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις για να βρεις τι γίνεται σε ένα άλλο σύστημα αναφοράς (άλλος παρατηρητής) είναι να γράψεις τη Λακγρανζιανή στις νέες συντεταγμένες. Οι εξισώσεις (Euler - Lagrange) δεν αλλάζουν μορφή.

Απορία, όχι πως κατάλαβα όλα τα άλλα:
Τι σημαίνει εκείνο το συμβολο που μοιάζει με ανάποδο β?
Το λες; Συμβολίζει την μερική παραγώγιση ως προς a, δηλαδή παραγώγιση ως προς a με όλα τα άλλα να μένουν σταθερά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mariophys

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 335 μηνύματα.
Κι εγώ τόσον καιρό νόμιζα πως η μελέτη του συστήματος «τριπλό εκρεμες» γίνεται με την επιστήμη του χάους(Όχι του house, καλά το έγραψα).
Εντυπωσιακά ντετερμινιστικό.
Δυστυχώς όμως όλα αυτά είναι πολύ απλά για να μελετήσουμε το σύμπαν.
Γιατί όντως, οι σταθερές αλλάζουν από τόπο σε τόπο και από χρόνο σε χρόνο. Αν και δεν έχει αποδειχτεί ακόμα... :whistle:
Γιατί είναι άχρηστα στην κβαντική κλίμακα.
Γιατί κιόλας δεν λένε και τίποτα για παρατηρητές.
Από την άλλη είναι τέλειο εργαλείο για πιο «καθημερινα» ζητήματα, που οι αποκλίσεις είναι αμελητέες.

Απορία, όχι πως κατάλαβα όλα τα άλλα:
Τι σημαίνει εκείνο το συμβολο που μοιάζει με ανάποδο β?

Μα αγαπητέ μου οι διαφορικές εξισώσεις που προκύπτουν έχουν χαοτικές λύσεις.Θα προσπαθήσω να σου δώσω την έννοια του χάους μέσα απο ένα παράδειγμα. Έστω ότι έχουμε ένα πλήθος Ν σωματιδίων που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Αν προσπθήσω να δώσω αναλυτική λύση για τη συμπεριφορά των σωματιδίων η συνάρτηση που την περιγράφει θα παίρνει πάντοτε σαν όρισμα μια προηγούμενη κατάσταση του συστήματος. Ήτοι, η συμπεριφορά του συστήματος για κάθε επόμενη κατάσταση εξαρτάται εν γέγει από όλο το πλήθος των μεταβατικών καταστάσεων κατά τρόπο σειριακό. Δεν ξέρω αν το περιγράφω κατανοητά καλύτερα να το δώσει ένας μαθηματικός πιο σωστά αυτό. Και ποιά θα είναι η πρώτη απο αυτές της τιμές; Μα η αρχική συνθήκη, δηλαδή η κατάσταση στην οποία βρισκόταν το σύστημα στην αρχή της μελέτης μας.

Που σαι ρε Χάουλα να μας δώσεις τα φώτα σου:hehe::hehe:

Απλά δεν θα έλεγα οτι είναι, απλώς το σύμπαν είναι εξαιρετικά πολύπλοκο. Και μην ξεχνάς οτι είναι πολύ πιο δύσκολο να εκφράσεις κάτι δυσκολο με απλό τρόπο παρά με πιο σύνθετο.

Υπάρχει κάποια επιστημονική μελέτη που δείχνει οτι οι σταθερές είναι μεταβλητές απο τόπο σε τόπο; Τουλάχιστον στη Γη έχει αποδειχθεί πως αυτό δεν συμβαίνει. Τα κοσμολογικά πειράματα μας δίνουν τις τιμές των σταθερών τις οποίες λαμβάνει a priori η γενική σχετικότητα ( μιλάμε για τις παγκόσμιες σταθερές τώρα οι οποίες όντως δεν παρουσιάζουν εξάρτηση απο κάτι, και όχι για σταθερές που εξαρτώνται απο τα χαρακτηριστικά του προβλήματος υπό μελέτη.

Καθόλου άχρηστα δεν είναι στην κβαντική κλίμακα αγαπητέ μου. Η αναλυτική μηχανική αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία οικοδομήθηκαν τόσο η κβαντική θεωρία πεδίου όσο και η στατιστική φυσική. Η τελευταία δε δείχνει ακριβώς πόσο ωραία παντρεύεις τα αποτελέσματα των δύο θεωριών στα όρια μικρόκοσμου και μακρόκοσμου. Στην κλασσική περιοχή δε αυτή που παρουσιάζει αποκίσεις είναι η κβαντική θεωρία και όχι η κλασσική φυσική.

Ένα άλλο εργαλείο με το οποίο μπορείς να αποδείξεις ακριβώς την ισχύ των θεωριών αυτών, στα όρια ισχύος τους βέβαια είναι η Αρχή της Αντιστοιχίας του Bohr.Όσο για το ζήτημα των παρατηρητών υπάρχει ένας πολύ συγκεκριμένος λόγος γιατί δεν επηρρεάζουν το σύστημα που μελετάς στο κλασσικό ή κοσμολογικό όριο, τι θα έλεγες να το συζητήσουμε λίγο αυτό;

Δεν του μοιάζει πάντως.:P
Εννούσα αυτό :


Το σύμβολο αυτό είναι το σύμβολο της μερικής παραγώγου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

antwwwnis

Διάσημο μέλος

Ο Αντωωωνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ηλεκτρολόγος μηχανικός και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 2,939 μηνύματα.
Όσο πάει τα ξεμπερδεύω. Ευχαριστώ πολύ τους δύο παραπάνω.
Μόνο δυο παρατηρήσεις.

Ως προς τους παρατηρητες, οι λαγκραζιανές περιέχουν το μέγεθος χρόνο;
Αν ναι, τότε πρέπει να αλλάζουν από σύστημα σε σύστημα, σύμφωνα με τη σχετικότητα.
Αλλά μάλλον κάτι δεν έχω καταλάβει παλι!:D

Και για τις σταθερές. Έχουμε μικρές ενδείξεις ότι δεν είναι σταθερές. Πχ, https://www.physics4u.gr/blog/?p=2218 από τους σελιδοδείκτες μου!
Νομίζω είχα διαβάσει και κάτι πιο πρόσφατο, δε θυμάμαι που.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Ποιος σου είπε ότι τα χαοτικά συστήματα δεν είναι ντετερμινιστικά;



Για να είμαστε πιο ακριβείς, τα ντετερμινιστικά συστήμα ενδέχεται να επιδεικνύουν χαοτική συμπεριφορά,
και το αντίθετο θα ήταν κάπως άκομψο. :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mariophys

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 335 μηνύματα.
Όσο πάει τα ξεμπερδεύω. Ευχαριστώ πολύ τους δύο παραπάνω.
Μόνο δυο παρατηρήσεις.

Ως προς τους παρατηρητες, οι λαγκραζιανές περιέχουν το μέγεθος χρόνο;
Αν ναι, τότε πρέπει να αλλάζουν από σύστημα σε σύστημα, σύμφωνα με τη σχετικότητα.
Αλλά μάλλον κάτι δεν έχω καταλάβει παλι!:D

Και για τις σταθερές. Έχουμε μικρές ενδείξεις ότι δεν είναι σταθερές. Πχ, https://www.physics4u.gr/blog/?p=2218 από τους σελιδοδείκτες μου!
Νομίζω είχα διαβάσει και κάτι πιο πρόσφατο, δε θυμάμαι που.

Σαφώς περιέχουν ως μέγεθος το χρόνο. Αν δεις παραπάνω στην τελική εξίσωση υπάρχει η χρονική παράγωγος της λαγκραντζιανής. Βέβαια το αν τα μεγέθη στα οποία τελικά θα επιδράσει αυτή η παράγωγος είναι χρονοανεξάρτητα αυτό είναι ζήτημα που αφορά στο εκάστοτε πρόβλημα.( Αν και απ όσο γνωρίζω στο κλασσικό όριο δεν έχει νόημα να περιγράψουμε μια στατική κατάσταση υπό αυτό το πρίσμα ). Αυτό που αλλάζει απο σύστημα σε σύστημα δεν είναι η Lagrangian αλλά η διάσταση του χρόνου. Η μορφή της παραμένει ως έχει. Το πέρασμα βέβαια απο το ένα σύστημα αναφοράς στο άλλο χρειάζεται ορισμένα απλά μαθηματικά (:devil::verymad: )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
αν τα μεγέθη στα οποία τελικά θα επιδράσει αυτή η παράγωγος είναι χρονοεξαρτώμενα


Μήπως θες να διατυπώσεις ότι υπάρχουν μεγέθη που διατηρούνται χρονικά;




Αυτό που αλλάζει απο σύστημα σε σύστημα δεν είναι η Lagrangian αλλά η διάσταση του χρόνου.



Από σύστημα σε σύστημα ή από θεωρία σε θεωρία; :worry:΄
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mariophys

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Μάριος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 335 μηνύματα.
Υπέθεσα προφανές οτι μιλάμε για την περιοχή όπου ισχύει η ειδική σχετικότητα :P Oops
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
...υπάρχουν μεγέθη που διατηρούνται χρονικά...


αυτό είναι μια καλή ερώτηση πάντως... :confused:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

antwwwnis

Διάσημο μέλος

Ο Αντωωωνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ηλεκτρολόγος μηχανικός και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 2,939 μηνύματα.
αυτό είναι μια καλή ερώτηση πάντως... :confused:
... και ανάγεται στην αμφισβήτηση της καθολικότητας των σταθερών.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 2 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top