Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητα (ADHD ή ΔΕΠΥ)

Angie_Ann

Διάσημο μέλος

Η Angie_Ann αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,330 μηνύματα.
Περιληπτικά , πρόκειται για ένα σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας που χαρακτηρίζεται από 3 βασικά συμπτώματα : Έλλειψή προσοχής , Υπερκινητικότητα και Αυθορμητισμό. Το σύνδρομο αυτό συναντάται συχνότερα σε παιδιά αλλά σε μερικές περιπτώσεις και σε ενήλικες. Όμως πρακτικά, πως είναι να έχεις ADHD?

"Πως είναι να έχεις Adhd;"
από τον
Εdward M. Hallowell, M.D.

«Μερικοί υποστηρίζουν ότι το σύνδρομο αυτό δεν υπάρχει, αλλά πιστέψτε με, υπάρχει. Υπάρχουν πολλές μεταφορές για να το περιγράψει κανείς. Είναι σαν να οδηγείς συνέχεια στην βροχή με χαλασμένους υαλοκαθαριστήρες. Τα πάντα είναι σαν μουτζουρωμένα και θολά και είναι πάρα πολύ εκνευριστικό το ότι δεν μπορείς να δεις καλά. Είναι σαν να ακούς έναν ραδιοφωνικό σταθμό γεμάτο παράσιτα και να πρέπει να προσπαθήσεις πολύ για να καταλάβεις τι λέγεται. Ή είναι σαν να προσπαθείς να φτιάξεις ένα σπίτι από τραπουλόχαρτα σε μία καταιγίδα.

Με λίγα λόγια είναι σαν να είσαι υπερ-φορτισμένος όλη την ώρα. Σου έρχεται μία ιδέα και πρέπει να την εφαρμόσεις εκείνη την στιγμής αλλά πριν καν φτάσεις στη μέση σου έρχεται μία άλλη ιδέα και φυσικά μετά από λίγο έχεις μία άλλη ιδέα που θα διακόψει την δεύτερη κ.ο.κ. και σε λίγο όλοι σε αποκαλούν ανοργάνωτο και αυθόρμητο και ένα σωρό αγενείς λέξεις οι οποίες χάνουν εντελώς την ουσία. Επειδή στʼ αλήθεια προσπαθείς πάρα πολύ. Απλώς είναι σαν κάτι το αόρατο να σε εμποδίζει από το να τελειώσεις το οτιδήποτε.

Εκτός αυτού ξεχειλίζεις όλη την ώρα. Κουνάς τα δάχτυλα σου, το πόδι σου. Μουρμουρίζεις ένα τραγούδι, κοιτάς εδώ, κοιτάς εκεί, ξύνεσαι, απλώνεσαι και οι άνθρωποι νομίζουν ότι δεν τους προσέχεις ή ότι βαριέσαι αλλά το μόνο που κάνεις είναι να διώχνεις την ενέργεια σου ώστε να μπορέσεις να προσέξεις. Μπορώ να προσέξω πολύ καλύτερα όταν μιλάω και περπατάω ή όταν ακούω μουσική ή όταν είμαι σε ένα γεμάτο δωμάτιο γεμάτο φασαρία παρότι όταν όλα είναι ακίνητα και επικρατεί απόλυτη ησυχία. Θεέ μου φύλαξε με από τις βιβλιοθήκες! Ο μόνος λόγος που δεν τρελαίνομαι εκεί μέσα είναι γιατί υπάρχει ένα συνεχής καθησυχαστικός θόρυβος από άτομα με ADHD.

Μουσεία (προσέξατε πως αλλάζω θέμα; Αλλάζω κανάλια πολύ, και σταθμούς στο ραδιόφωνο. Αυτό τρελαίνει τη γυναίκα μου "Δεν μπορούμε να ακούσουμε ένα τραγούδι ολόκληρο") Τέλος πάντων, στα μουσεία βλέπω λίγο από εκείνο, λίγο από αυτό, τρέχω από εδώ, τρέχω από εκεί. Δεν είναι ότι δεν μου αρέσει η τέχνη. Λατρεύω την τέχνη. Μερικές φορές όμως μπορεί να κοιτάω έναν πίνακα για ώρες. Γίνομαι μέρος του πίνακα και ξεχνάω τα πάντα. Σε αυτές τις στιγμές και εγώ όπως και πολλοί άνθρωποι με ADHDμπορούμε να συγκεντρωθούμε απόλυτα (υπερ-συγκέντρωση) σε σημείο να μην ακούμε, να μην βλέπουμε, να μην υπάρχει τίποτε άλλο για μας στον κόσμο εκτός από το σημείο συγκέντρωσης μας.

Ουρές, είμαι ανίκανος στο να περιμένω σε ουρές. Απλώς δεν μπορώ να περιμένω. Θέλω πάντα να δρω. Γιʼ αυτό και γω όπως πολλοί άλλο με ADHDδεν έχουμε πολύ τακτ. Το τακτ είναι ένα χαρακτηριστικό ανθρώπων που σκέφτονται πριν μιλήσουν. Εμείς δεν το κάνουμε και τόσο καλά αυτό. Θυμάμαι στην 2α Λυκείου παρατήρησα ότι ο δάσκαλος μου είχε αλλάξει κάτι στα μαλλιά του και μου ξέφυγε «Κύριε φοράτε περούκα;» Φυσικά με έδιωξε. Το πρόβλημα είναι ότι με το ADHDείναι δύσκολο να προσαρμοστείς στη ζωή αλλά σίγουρα μπορείς να το κάνεις και πολύ καλά μάλιστα.

Πολλές φορές οι άνθρωποι με adhdέχουν μια άλλη αίσθηση για τα πράγματα. Έναν τρόπο να βλέπουν στην καρδιά των πραγμάτων όταν οι άλλοι χρησιμοποιούν μεθοδικούς τρόπους. Δεν μπορείς να εξηγήσεις πως βρήκες την λύση ή από που είχες την ιδέα για την Ιστορία ή πως έφτιαξες έναν τέτοιον πίνακα ή πως ήξερες τον σύντομο δρόμο για την απάντηση αλλά απλώς το νιώθεις. Είναι σημαντικό οι άνθρωποι να είναι ευαίσθητοι σε αυτή την «6η αίσθηση» που έχουν πολλοί άνθρωποι με ADHDκαι να την υποστηρίζουν. Αν ζεις σε ένα περιβάλλον με πολύ στενές αρχές, λογική σκέψη και «καλή» συμπεριφορά τότε μπορεί να μην μπορέσεις να διοχετεύσεις θετικά την ενέργεια σου και να γίνεις ένας από τους πολλούς εγκληματίες, ψυχοπαθείς, βίαιους, ναρκομανείς, αλκοολικούς ανθρώπους με ADHD. Το ποσοστό adhdσε αυτές τις ομάδες είναι αρκετά μεγάλο όπως είναι και ανάμεσα σε δημιουργικούς, υψηλά παραγωγικούς και γεμάτους ενέργεια ανθρώπους σε όλους τους τομείς.

....»

Ολόκληρο το άρθρο μαζί με τακτικές για το πως να αντιμετωπίσετε το ADHD μπορείτε να βρείτε εδώ . Πληροφορίες μπορείτε να βρείτε και εδώ

Υπά
ρχουν άνθρωποι που δεν πιστεύουν στην ύπαρξη αυτού του συνδρόμου πάντως η μέρα που συνειδητοποίησα ότι εκεί εξηγούνται πολλά από τα προβλήματα μου ήταν μια μέρα που η ζωή μου άλλαξε προς το καλύτερο . Κατάφερα να μην ακούω συνέχεια παράσιτα στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου, να οργανώσω περισσότερο τη ζωή μου και να διοχετεύσω μέρος της υπερβολικής μου ενέργειας σε δημιουργικότητα και όχι σε αυτο-καταστροφή όπως είναι συχνό φαινόμενο σε άτομα με adhd.

Εσείς πιστεύετε στην ύπαρξη του συνδρόμου; Γνωρίζετε κάποιον που το έχει; Μήπως το είχατε ως παιδί; Μήπως το έχετε ακόμα;

Επίσης θα ήταν ενδιαφέρον να μοιραστούμε τρόπους αντιμετώπισης του συνδρόμου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

underwater

Περιβόητο μέλος

Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
Βασικά πολλά από τα παιδιά που ασχολούμαι έχουν είτε το σύνδρομο, είτε μερικά από τα συμπτώματά του.

Δεν αντιμετωπίζεται με την έννοια θεραπείας, οπότε αυτό που πρέπει να γίνει είναι το άτομο που το έχει να βρίσκει αποτελεσματικές τεχνικές να ελέγχει τα συμπτώματα και να κάνει τις καθημερινές του ασχολίες όσο πιο δημιουργικά του επιτρέπεται!

Τα παιδάκια με ADHD χρειάζονται ευχάριστες και βιωματικές δραστηριότητες με ΠΟΛΛΑ διαλλέιμματα. Μαθαίνουν με βιωματικό τρόπο και δεν μπορούν να συγκεντρωθούν σε ακαδημαϊκού περιεχομένου δραστηριότητες. 5' μάθημα, 10' διάλλειμμα είναι κάτι συνηθισμένο.

Όταν υπάρχει μεγάλη υπερκινητικότητα χρειάζεται να τα περιορίζουμε και φυσικά για μικρά διαστήματα (έχω πάρει ιδέες από εργοθεραπευτές). Σε μερικές περιπτώσεις χρησιμοποιείται και φαρμακευτική αγωγή. Θα πέσετε να με βρίσετε με αυτό και να τονίσω ότι είμαι υπέρ σε ακραίες περιπτώσεις κι όχι να είναι συστηματικό, αλλά είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ το πώς συμπεριφέρονται μερικά παιδιά με το σύνδρομο και πόσο τους εμποδίζει στο να έχουν μια ποιοτική ζωή.

Αν 1 παιδί μάθει από μικρό αποτελεσματικές τεχνικές μπορεί να τις χρησιμοποιήσει και στην ενήλικη ζωή.

Σημαντικό είναι για τα άτομα με ADHD να κάνουν σπορ, καθώς τα βοηθάει να εκτονώσουν δημιουργικά την ενέργειά τους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

underwater

Περιβόητο μέλος

Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
Επίσης να πω ότι υπάρχει και HDD, δηλαδή διάσπαση προσοχής χωρίς υπερκινητικότητα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
Επίσης το περιβάλλον στον οποίο γίνεται η εκπαιδευτική παρέμβαση δεν πρέπει να έχει πολλά ερεθίσματα...π.χ. αφίσες, παιχνίδια...απαιτείται να είναι όσο πιο λιτό γίνεται (ένα θρανίο και μία καρέκλα αν είναι δυνατόν), εξαρτάται βέβαια πάντα από το παιδί και την ένταση του συνδρόμου :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Bill

Επιφανές μέλος

Ο Bill αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Όλα αυτά για αντιμετώπιση στην παιδική ηλικία.
Σε περίπτωση ενηλίκου ποιες τεχνικές ακολουθούνται;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

underwater

Περιβόητο μέλος

Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
Όλα αυτά για αντιμετώπιση στην παιδική ηλικία.
Σε περίπτωση ενηλίκου ποιες τεχνικές ακολουθούνται;

Βασικά στους ενήλικους το σύνδρομο δεν είναι ΤΟΣΟ εμφανές. 1 ενήλικας δεν θα κάθεται στην καρέκλα του σα να υπάρχει φωτιά από κάτω ούτε θα του μιλάς και θα κοιτάει αλλού ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ. Έχει επίγνωση τους κοινωνικούς κανόνες και προσπαθεί ο ίδιος να ελέγξει την συμπεριφορά του. Αλλά από εκεί και πέρα ο ίδιος ''δημιουργεί'' τις τεχνικές που του ταιριάζουν, όπως να προσπαθεί να εργάζεται για μικρά αποδοτικά διαστήματα, κάνοντας διαλείμματα. Προσωπικά, αν και δεν έχω το σύνδρομο, έχω μερικά συμπτώματα. Ας πούμε δεν μπορώ να είμαι καθιστή για ώρα, κινούμαι νευρικά και ασυνείδητα όταν δεν μπορώ να σηκωθώ κινώ το πόδι μου με αυτιστικό και γρήγορο τρόπο. Μικρότερη δεν το καταλάβαινα, ή μάλλον δεν αντιλαμβανόμουν ότι είναι 1 περίεργη συμπεριφορά για τον άλλον που με βλέπει! Τώρα προσπαθώ να το ελέγξω.

Πολλές φορές ξεχνιέμαι, αλλά ας πούμε σε δημόσιους χώρους αν το κάνω και είναι η μαμά μου εκεί θα μου πιάσει το πόδι ή θα μου πει ''σταμάτα!'' και σταματάω! Αλλά για να το αποφύγω, όταν ξέρω ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ, σηκώνομαι και περπατάω ή μιλάω με τον άλλον όρθια (κάτι που ενοχλεί πολλούς, αλλά με βολεύει).

Στην μελέτη μου έχω κάνει μεγάλη πρόοδο, αλλά συνεχίζω σε στυλ 20' διαβάζω, 30' διάλειμμα. Ευτυχώς πέρισυ στο master με βόλεψε το ότι έγραφα εργασίες και βόλευε περισσότερο την συγκέντρωσή μου από παπαγαλία που συνήθιζα Φιλοσοφική.

Για να μην μακρυγορώ, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να βρει τις τεχνικές που του ταιριάζουν. 1 συνάντηση με ειδικό παιδαγωγό ή ψυχολόγο ειδικευμένο στην ειδική αγωγή θα μπορούσε να του δώσει ιδέες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
Όλα αυτά για αντιμετώπιση στην παιδική ηλικία.
Σε περίπτωση ενηλίκου ποιες τεχνικές ακολουθούνται;

Το θέμα είναι να διδαχτεί το παιδί από νωρίς τεχνικές αποφόρτισης ώστε α) να μπορέσει να συμμετάσχει στην εκπαιδευτική διαδικασία χωρίς προβλήματα και β) να μπορέσει μεγαλώνοντας να τις τροποποιήσει και να τις ενσωματώσει καταλληλότερα....

Μεγαλώνοντας μπορούμε πιο εύκολα να επιβληθούμε στο σύνδρομο αυτό, χρησιμοποιώντας και τεχνικές που δεν έχουμε διδαχθεί αλλά στην πράξη έχουμε δει ότι λειτουργούν σε εμάς (όσον αφορά ενηλίκους που δεν έχουν εκπαιδευτεί :) )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Angie_Ann

Διάσημο μέλος

Η Angie_Ann αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,330 μηνύματα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις με τα χρόνια το σύνδρομο σιγά σιγά εξασθενεί κυρίως γιατί το άτομο το ίδιο είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα βρίσκει τρόπους να το αντιμετωπίσει.

Το πρώτο και κύριο που προτείνω είναι η έντονη σωματική άσκηση που σίγουρα βοηθάει πολύ στην αποφόρτιση της υπερβολικής ενέργειας. (άσε που κάνει καλό και στην υγεία :P)

Από εκεί και πέρα ο καθένας βρίσκει τον τρόπο του. Συνηθίζω φοράω δαχτυλίδι μόνο και μόνο για να παίζω με αυτό συνέχεια. Έχοντας όλα τα συμπτώματα σε μεγαλύτερη και μικρότερη ένταση το καθένα έμαθα να ζω μαζί τους αλλά παρ' όλα αυτά δεν πιστεύω ότι πρόκειται για κάποια ασθένεια απλώς για μια υπερβολική συσσώρευση ενέργειας.

Και τώρα κάποια αστεία γεγονότα των τελευταίων μηνών αλλά και γενικότερα facts:

Έφυγα από το σπίτι και άφησα την πόρτα ορθάνοιχτη γιατί σκεφτόμουν κάτι άσχετο. Όταν γύρισα νόμιζα φυσικά ότι μας έκλεψαν...
Τα Χριστούγεννα ήθελα να στείλω κάτι κάρτες και πήγα κατά λάθος στο ταχυδρομικό ταμιευτήριο και μάλιστα περίμενα και 30 λεπτά. Όταν ήρθε η σειρά μου λέω στον υπάλληλο "θέλω να στείλω αυτά τα γράμματα" και με κοιτούσε σαν να ήμουν ούφο.
Πήγα στο σταθμό να πάρω το τρένο και είχα αφήσει το εισιτήριο σπίτι.
Έτυχε να πάω στο σχολείο 3-4 φορές με παντόφλες ή χωρίς τσάντα.
Τις προάλλες μιλούσα με έναν πελάτη στη δουλειά και επειδή διάβαζα κάτι τον υπολογιστή και υπερ-συγκεντρώθηκα τον ξέχασα και ότι μου έλεγε στο τηλέφωνο απαντούσα ναι-ναι-ναι και μετά άρχισα να ψιθυρίζω αυτό που διάβαζα (Καλά δεν έγινε μόνο 1 φορά αυτό :P :redface:)
Στο υπνοδωμάτιο μου όλα μου τα ρούχα είναι συνήθως μια στοίβα στο πάτωμα.
Γονείς, φίλοι και σχέσεις έχουν διαπιστώσει ότι κουνιέμαι ακόμη και στον ύπνο μου. (για τον ξύπνιο να μην πω)
Πάντα το θερμοσίφωνο είναι ξεχασμένο ανοιχτό (εδώ στ' αλήθεια έφυγα και πήγα και το έκλεισα γιατί πάλι το είχα ξεχάσει :hehe: ) τα μισά τοστ βγαίνουν κάρβουνο, ότι μαγειρεύω έχει κάποια σημαντική έλλειψη.
Στην εξεταστική σε ένα μάθημα σκεφτόμουν τόσο έντονα που μάσησα το μολύβι και μάζευα τα κομματάκια πάνω στο έδρανο δημιουργώντας ένα μικρό βουναλάκι (περιττό να πω ότι όταν το συνειδητοποίησα έγινα κατακόκκινη και έφυγα σχεδόν αμέσως).
Πάλι της προάλλες, βγήκα από το κατάστημα με ρούχα από το μαγαζί στο χέρι για να χαιρετίσω μια φίλη , χτύπησε το σύστημα και έγινα ρεζίλι (και μάλιστα έγινε έξω και οι φύλακες σχεδόν δεν μιλούσαν αγγλικά...)
Πάντα έχω μερικούς μώλωπες επειδή δεν μπορώ να ελέγξω τις κινήσεις μου και χτυπάω σε όλες τις προεξοχές.
Όταν βγαίνω με φίλους πάντα απομακρύνουν όλα τα γυάλινα αντικείμενα. Γενικότερα όσοι με ξέρουν καλά δύσκολα μου εμπιστεύονται προσωπικά αντικείμενα γιατί άθελα μου μπορεί να τα καταστρέψω.

Και πολλά τέτοια χαριτωμένα, δεν πειράζει η ζωή είναι μία περιπέτεια, άσε που έχω ένα σωρό ιστορίες να διηγούμαι :P :D


Για να επανέλθω στους τρόπους αντιμετώπισης όπως είπα βοηθάει η σωματική άσκηση ενώ μπορούν να βοηθήσουν και ο διαλογισμός, το σεξ, η καλή διατροφή, η ήρεμη μουσική, τεχνικές αναπνοής, τα μπαλάκια άγχου, οι εναλλακτικοι τρόπων μάθησης (για παράδειγμα για να μάθω αγγλικά διάβαζα αγγλικά βιβλία και όχι λεξιλόγιο και γραμματική.)

Και για όσους το έχουν, όχι στην καφεΐνη και στο τσάι! Μια φορά είχα πιεί πάρα πολλούς καφέδες και άρχισα να χοροπηδάω. Είχα τρελαθεί!

Φυσικά πλέον έχω μάθει να το ελέγχω κατά πολύ. Μην με παρεξηγήσετε κιόλας. Κανονικός άνθρωπος είμαι :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

roumana

Διάσημο μέλος

Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών, επαγγέλεται Γονιός/Οικοκυρικά και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
Στο υπνοδωμάτιο μου όλα μου τα ρούχα είναι συνήθως μια στοίβα στο πάτωμα.
Γονείς, φίλοι και σχέσεις έχουν διαπιστώσει ότι κουνιέμαι ακόμη και στον ύπνο μου. (για τον ξύπνιο να μην πω)
Πάντα το θερμοσίφωνο είναι ξεχασμένο ανοιχτό (εδώ στ' αλήθεια έφυγα και πήγα και το έκλεισα γιατί πάλι το είχα ξεχάσει :hehe: ) τα μισά τοστ βγαίνουν κάρβουνο, ότι μαγειρεύω έχει κάποια σημαντική έλλειψη.
Στην εξεταστική σε ένα μάθημα σκεφτόμουν τόσο έντονα που μάσησα το μολύβι και μάζευα τα κομματάκια πάνω στο έδρανο δημιουργώντας ένα μικρό βουναλάκι (περιττό να πω ότι όταν το συνειδητοποίησα έγινα κατακόκκινη και έφυγα σχεδόν αμέσως).
Πάλι της προάλλες, βγήκα από το κατάστημα με ρούχα από το μαγαζί στο χέρι για να χαιρετίσω μια φίλη , χτύπησε το σύστημα και έγινα ρεζίλι (και μάλιστα έγινε έξω και οι φύλακες σχεδόν δεν μιλούσαν αγγλικά...)
Πάντα έχω μερικούς μώλωπες επειδή δεν μπορώ να ελέγξω τις κινήσεις μου και χτυπάω σε όλες τις προεξοχές.
Όταν βγαίνω με φίλους πάντα απομακρύνουν όλα τα γυάλινα αντικείμενα. Γενικότερα όσοι με ξέρουν καλά δύσκολα μου εμπιστεύονται προσωπικά αντικείμενα γιατί άθελα μου μπορεί να τα καταστρέψω.
Αυτά τα κάνει η κόρη μου.:hmm:
Επίσης διαβάζει με δυνατή μουσική, όταν συγκεντρώνεται στο μάθημα ζωγραφίζει ή μασάει τα μολύβια[FONT=&quot], [/FONT]δεν θυμάμαι να την είδα ποτέ ακίνητη, δεν σταματάει να μιλάει ποτέ, όταν πλένει πιάτα σπανέ μερικά σχεδόν κάθε φορά, όταν ετοιμάζεται να βγει έξω αλλάζει δέκα τουλάχιστον φορεσιές με ταχύτητα φωτός, θα μαζέψει την στοίβα των ρούχων από το πάτωμα μόνο όταν μεγαλώνει επικίνδυνα, και παραδόξως, σε ένα δωμάτιο όπου τίποτα δεν είναι στην θέση του, ανάμεσα σε στοίβες βιβλία, ρούχα, τσάντες κλπ, βρίσκει πάντα αυτό που ψάχνει αμέσως. Μέσα στην απίστευτη αταξία του δωματίου υπάρχει η απόλυτη τάξη στο μυαλό της.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.


Για να ευθυμησουμε λιγο ακουγοντας μια αποψη στο θεμα (μιλαει γενικά για την χαμηλή ευφυια, αλλα απο το 3ο λεπτο μιλαει για ADD + ADHD )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Σχεδον ολα οσα ανεφερε η Angie τα κανω και εγω...:worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Μμμμ...απλά ζηλευεις :pfff:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

cibyllian

Περιβόητο μέλος

Η Μπούι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,205 μηνύματα.
Ένα θεματάκι με την υπερκινητικότητα και την καταστροφή το έχω κι εγώ.... δεν μπορώ να κάτσω πολύ ώρα σε μια θέση, κάνω διαρκώς ζάπινγκ (ακόμα κι όταν με ενδιαφέρει τρελά κάτι), έχω ρημάξει το χειριστήριο του ηχοσυστήματος στο αυτοκίνητο από τις πολλές αλλαγές σταθμών και τραγουδιών, δεν μπορώ να κάτσω ακίνητη ούτε καν ήρεμη, κουνάω συνέχεια τα πόδια και τα χέρια μου, έχω μονίμως μελανιές από άτσαλες κινήσεις, είμαι απειλή για οτιδήποτε καταστρέφεται εύκολα και βρίσκεται στην εμβέλεια χεριών και ποδιών, βαριέμαι πολύ εύκολα ... θέλω να είμαι διαρκώς σε κίνηση και δεν αντέχω την ηρεμία. Τόσο που τις λίγες φορές που είμαι ήρεμη, προκαλώ τον τρόμο των γύρω μου, γιατί φοβούνται τι θα ακολουθήσει..... Επίσης έχω σπάσει 2-3 στυλό, γεμίζοντας μελάνι το στόμα και τα χέρια μου, την ώρα που διάβαζα ....... έχουν να κάνουν με το σύνδρομο ή είμαι απλά νευρόσπαστο;
Πώς μπορεί να διαγνωστεί αυτό;;;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

underwater

Περιβόητο μέλος

Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
Το σύνδρομο όπως ξέρω μπορεί να διαγνωστεί από αναπτυξιολόγο. Δεν ξέρω αν ο ίδιος κάνει διάγνωση και για ενήλικες. Υπάρχουν και tests που χρησιμοποιούν ειδικοί, ας πούμε εγώ έχω την ''Ελληνική Κλίμακα Αξιολόγησης της ΔΕΠ-Υ-IV'' που ελέγχει την υπερκινητικότητα χωρίς όμως το ''ιατρικό''. Αλλά κι αυτή είναι για παιδιά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

bisbirikos

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο bisbirikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 53 ετών και επαγγέλεται Μουσικός. Έχει γράψει 812 μηνύματα.

Dr Thomas Szasz on Psychiatry
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Ενδιαφερον. Διαβαζοντας και καποιες επιπλειον πληροφοριες γιαυτον, τεινω να συμπερανω πως στο εν λογβ θεμα, περισσοτερο κολλάει στις λεξεις και τους ορους, παρα στην ουσια. Ναι μεν οι λεξεις που χρησημοποιουνται λαθος, πιθανοτατα δεν εχουν αγαθους σκοπους, αλλά ισως ειναι πρωιμο να αρνουμαστε το προβλημα, επειδη η ο ορος δεν ειναι δοκιμος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Mythik52

Νεοφερμένος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αμφίκλεια (Φθιώτιδα). Έχει γράψει 108 μηνύματα.
Και αν πιστευω οτι το εχω αλλα δεν το εχει επισημανει καποιος καθηγητης, τι μπορω να κανω;

Βασικα δεν ειχα μαθησιακες δυσκολιες ως τωρα (ουτε τωρα) αλλα συμφωνα με την Wikipedia
https://en.wikipedia.org/wiki/Attention_deficit_hyperactivity_disorder
και αυτο εδω το video στο YouTube
https://www.youtube.com/watch?v=t8dJMYadkWQ
εχω αρκετα απο αυτα τα συμπτωματα..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Darkness

Περιβόητο μέλος

Η Darkness αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,129 μηνύματα.
Δεν ξέρω ακριβώς αν μπορεί κάποιος άλλος γιατρός να σε βοηθήσει στη διάγνωση πάντως η λύση σου είναι να απευθυνθείτε σε κάποιο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο με τους γονείς σου ή σε κάποιο ΚΕΔΔΥ.
https://www.dyslexia-goneis.gr/view_site.asp?mcid=16&cid=34&ns=1
https://oiko.wordpress.com/2011/08/30/κεντρο-διαγνωσησ-αξιολογησησ-και-υπο/

Αν και τα μέσα, μέσα από τα οποία ''ενημερώθηκες'', δεν είναι και τα πιο έμπιστα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Mythik52

Νεοφερμένος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αμφίκλεια (Φθιώτιδα). Έχει γράψει 108 μηνύματα.
Δεν ξέρω ακριβώς αν μπορεί κάποιος άλλος γιατρός να σε βοηθήσει στη διάγνωση πάντως η λύση σου είναι να απευθυνθείτε σε κάποιο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο με τους γονείς σου ή σε κάποιο ΚΕΔΔΥ.
https://www.dyslexia-goneis.gr/view_site.asp?mcid=16&cid=34&ns=1
https://oiko.wordpress.com/2011/08/30/κεντρο-διαγνωσησ-αξιολογησησ-και-υπο/

Αν και τα μέσα, μέσα από τα οποία ''ενημερώθηκες'', δεν είναι και τα πιο έμπιστα.

Θεωρω τη Wikipedia εμπιστο μεσο... Ακομα κι αν δεν ειναι παντως δεν ειναι κακο να γινει μια διαγνωση!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dias

Επιφανές μέλος

Ο Dias αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φυσικός. Έχει γράψει 10,056 μηνύματα.
Βασικα δεν ειχα μαθησιακες δυσκολιες ως τωρα (ουτε τωρα)..
Αφού δεν έχεις πρόβλημα, γιατί θέλεις να το σκαλίσεις το θέμα;


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 2 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top