Σχέδιο «μικρή ΔΕΗ»

Αρχική Δημοσίευση από nPb:

H διαφθορά στην Ελλάδα έχει άρωμα πολιτικής και μάλιστα είναι η φυσική συνέπεια της αγαστής συνεργασίας των συνδικαλιστών και των πάσης φύσεως πολιτικών της δημόσιας ζωής.

Click για ανάπτυξη...

ούτε εσύ δε ξέρεις τι θες να πεις ακριβώς. Η διαφθορά δεν προέρχεται από το συνδικαλισμό. Η διαφθορά προέρχεται από ανθρώπους, και οι ίδιοι οι άνθρωποι κατάντησαν διεφθαρμένοι από ήδη υπάρχουσες σάπιες δομές. Επειδή σε αυτή τη χώρα έχουμε την πολύ βολική παράδοση κάθε συνδικαλιστική ενέργεια να την ερμηνεύουμε πολιτικά δε σημαίνει ότι έτσι είναι. Βγαίνει η Βούλτεψη και λέει ότι οι συνδικαλιστές το μόνο που πρέπει να κοιτάνε είναι τα εργασιακά τους δικαιώματα και πως οποιαδήποτε ενέργεια που ξεφεύγει από αυτό υποκινείται από κόμματα. Δείτε εδώ απολίτικη νοοτροπία. Αυτά σου αρέσει να ακούς npb;

Πέρα από τα όποια γράφονται περί εργαζομένων που πρόκειται να μείνουν στο δρόμο κλπ ( που προφανώς μας ενδιαφέρουν ) τι σχέση έχουν οι απολυμένοι του ιδιωτικού τομέα; Τι πάτε και συγκρίνετε ακριβώς; Εγώ αυτό που βλέπω είναι πως μιλάμε σε άλλα θέματα για την ελληνική κατά τα άλλα νοοτροπία να ψοφίσει η κατσίκα του γείτονα αλλά κι εδώ δε βλέπω να αλλάζει κάτι.

Νόμιζα ότι κάποια πράγματα ήταν δεδομένα αλλά μάλλον δεν είναι. Υπάρχουν σαφείς διαφορές μεταξύ ιδιωτικών εταιρειών και δημόσιου.

Μια ιδιωτική εταιρεία ελέγχεται από μεμονωμένα άτομα και τα ατομικά τους συμφέροντα. Ο κύριος σκοπός της είναι η όσο το δυνατό μεγαλύτερη παραγωγή κέρδους. Δεν υπάρχουν standards δεν εξυπηρετεί κάποιον συγκεκριμένο σκοπό, ο μόνος στόχος είναι να βγάλει λεφτά με τον οποιοδήποτε τρόπο. Φυσικό επόμενο εκεί είναι αν θες να βγάλεις λεφτά από απληστία ( και για να μη καταλήξουν να σε φάνε τα μεγαλύτερα ψάρια ) αν έχεις την ευκαιρία να ανοιχτείς, να το κάνεις. Τι θα πει αυτό; θα πει να ρίξεις κάπου λεφτά, να μεγαλώσεις την εταιρεία σου, σε κάτι που ποντάρεις πως θα σου αποφέρει περισσότερα κέρδη.
Οι θέσεις εργασίας εξαρτώνται από αυτό. Προσλήψεις μια εταιρεία κάνει όταν μεγαλώνει, όπου εκεί μεγαλύτερη εταιρεία σημαίνει μεγαλύτερες ανάγκες και αναζήτηση προς περισσότερο δυναμικό. Μια εταίρεία όμως δε γίνεται να μεγαλώνει για πάντα. Κάποια στιγμή είτε η ίδια θα πέσει έξω, είτε κάποια κρίση θα έρθει και τα κέρδη της θα μειωθούν. Όταν σε μια εταιρεία μειώνονται τα κέρδη της, τότε κατά συνέπεια και η ίδια εταιρεία αναγκάζεται να συρρικνωθεί για να τη βγάλει καθαρή, δε χρειάζεται να σαι οικονομολόγος για να το καταλάβεις αυτό. Αυτά δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τους απολυμένους εργαζόμενους. Τέτοιες ομαδικές απολύσεις δε γίνονται γιατί ύστερα από 20 και 30 χρόνια δουλειάς η επιχείρηση διαπίστωσε πως όλο το τμήμα ξίνεται, αν είναι δυνατόν. Οι απολυμένοι σε τέτοιες περιπτώσεις τυχαίνει να είναι απλά οι λάθος άνθρωποι στη λάθος στιγμή. Και φυσικά είναι και απόλυτα άδικο, όταν στα 50 σου σε διώχνουν από τη δουλειά σου εξαιτίας μιας κρίσης που εσύ δε δημιούργησες, ή επιχειρηματικών αποφάσεων στις οποίες εσύ δεν είχες λόγο.

Καλά μέχρι εδώ. Το δημόσιο από την άλλη δεν λειτουργεί σαν ιδιωτική επιχείρηση. Δημόσιες επιχειρήσεις λειτουργούν όχι για το κέρδος, αλλά για να εξυπηρετήσουν το κοινό συμφέρον, το οποίο δεν είναι άλλο από τις ανάγκες του συνόλου. οι δημόσιες επιχειρήσεις δεν είναι για να κάνουν μεγάλα ανοίγματα, ούτε να λαμβάνουον επιχειρηματια ρίσκα. Έχουν συγκεκριμένα δουλειά, αυτή πρέπει να κάνουν και καλά. Κατά αυτήν τη λογική οι ανάγκες μιας τέτοιες επιχείρησης είναι επίσης συγκεκριμένες, και οποιαδήποτε επένδυση είναι on point και απόλυτα δικαιολογημένη. Δε μιλάμε για καμιά επιχείρηση υπολογιστών που αποφασίζει να κάνει άνοιγμα στους ψυγειοκαταψύκτες.
Όταν λοιπόν μια δημόσια επιχείρηση κάνει μια πρόσληψη τότε σημαίνει πως θα πρέπει να υπάρχει ένας καλός λόγος πίσω από αυτήν, κι όχι επειδή κάποιος random CEO αποφάσισε να παίξει με την τύχη μερικών χιλλιάδων ανθρώπων. Για αυτό το λόγο θεωρώ πως ένας δημόσιος υπάλληλος από τη στιγμή που κάνει τη δουλειά για την οποία προσλήφθηκε δεν έχει κανένα λόγο να απολυθεί. Λόγω καμίας τρόικας και κανενός μνημονίου. Αν κριθεί πως δεν ανταποκρίνεται στα καθήκοντα για τα οποία των πήραν ας γίνει μια ΕΔΕ ή όποια σχετική διαδικασία προβλέπεται, να φάει σουτ αλλά αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό.

Αυτά γενικά για τις ιδιωτικές και δημόσιες επιχειρήσεις γιατί βλέπω να χύνεται πολλή χολή χωρίς λόγο.

Πέρα από αυτά και για να γίνω και ον τοπικ θα έπρεπε να υπάρχει και κάποιος διαχωρισμός ως προς το πού χρειάζεται μια επιχείρηση να είναι δημόσια.
Κατά τη γνώμη μου μια επιχείρηση μπορεί να λειτουργεί ιδιωτικά σε τομείς όπου ...δεν είναι αναγκαία. Τι θέλω να πω. Μια εταιρεία που παράγει ας πούμε φρούτα δεν είναι απολύτως αναγκαία. Φυσικά βέβαια δίνει το ελέύθερο στον καθένα να χρησιμοποιήσει τις υπηρεσίες τις προς όφελός του και αυτό την κάνει να βάζει το δικό της λιθαράκι στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου αλλά δεν παύει να είναι απλά μια εταιρεία πιόνι στην ελεύθερη αγορά, που αποφέρει κέρδη. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για οποιαδήποτε άλλη εταιρεία παραγωγής καταναλωτικών αγαθών.
Κάτι πιο συγκεκριμένο είναι περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με παραγωγή που σχετίζεται άμεσα με τεχνολογία ή τέλος πάντων οτιδήποτε χρήζει RnD. Αυτό γιατί όταν μιλάμε για ιδιώτες είναι πιο εύκολη η πρόοδος σε ένα τομέα, και όπως και να το κάνουμε όταν σε ενδιαφέρει το κέρδος σε ενδιαφέρει και η αποδοχή του κόσμου στο προϊόν σου, και έτσι γίνεται πιο εύκολο το τελικό προϊόν ή υπηρεσία να ανταποκρίνεται καλύτερα στη ζήτηση που δημιουργείται.

Τώρα, που ΔΕΝ θεωρώ πως πρέπει να υπάρχει ιδιωτική πρωτοβουλία. Σε τομείς όπου διαχειρίζονται κοινωνικά αγαθά. Κοινωνικό αγαθό είναι κάτι που πρέπει όλοι ανεξαιρέτως να έχουν πρόσβαση ως πολίτες μιας χώρας, και το οποίο με τη σειρά του παίζει μεγάλο ρόλο για μένα στην εικόνα μιας χώρας προς τα έξω. Κοινωνικά αγαθά είναι η μόρφωση, η περίθαλψη, οι μεταφορές, οι τηλεπικοινωνίες, η ύδρευση, και η ενέργεια ( ΝΑΙ ρε βλάχο Ταμήλο και η ενέργεια άντε ζήσε εσύ πίσω στο 1800 αν σε εκφραζουν τέτοιες ιδέες ). Σε όλα τα παραπάνω λειτουργούν κάποιου είδους εταιρείες ίσως όχι με την αυστηρή έννοια του όρου αλλά ακόμη και οργανισμοί όπως σχολεία, πανεπιστήμια, ή λεωφορεία/μετρό απασχολούν προσωπικό και παρέχουν υπηρεσίες. Ο μόνος λόγος που τα έξοδα από τέτοιες υπηρεσίες καλύπτονται από φόρους και όχι ξεχωριστά τιμολόγια είναι ή όποιες ανισότητες στις ανάγκες. Δε μπορεί πχ ένα σπίτι 200 τετραγωνικών να επιβαρύνει το ίδιο ενεργειακά το κράτος με μια γκαρσονιέρα των 30. Αλλά αυτά σε όρους όπως παιδεία/υγεία δεν υπάρχουν.

Ο κύριος λόγος που κάποιες δημόσιες υπηρεσίες αυτή τη στιγμή δεν λειτουργούν σωστά είναι όπως λέω και πιο πάνω η διαφθορά. Αυτό είναι κάτι τελείως ανεξάρτητο από οποιαδήποτε υπηρεσία και σχετίζεται με το σύνολο ενός κράτους. Για να το πω στεγνά δε μπορεί πχ να λέμε από τη μία πως μια δημόσια επιχείρηση δε λειτουργεί με υγειή τρόπο λες και περιμένουμε πως οποιαδήποτε ιδιωτικοποίηση θα γίνει με υγειούς διαφανείς όρους, στο σύνολο της αξίας της και στη καλύτερη δυνατή πρόταση. Αλήθεια με τι διαφανείς και υγειής όρους εκχωρίθηκε ο ΟΤΕ; ο ΟΠΑΠ; μήπως οι περισσότεροι επιδοτούμενοι αυτοκινητόδρομοι της χώρας όπου πλέον έχουν μπει βαλτοί κουμπάροι κουμπαρων να κονομάνε από τα διόδια κάνοντας το απόλυτο τίποτα; Αυτά τα ξεχάσαμε; Ή μήπως το μόνο που ξερουμε να λέμε είναι για το γαμάτο ADSL που συγκριτικά με άλλες χώρες είναι ένα ανέκδοτο; Αυτό είναι σκέτη υποκρισία, και όπως αρέσει σε πολλούς να λένε στην Ελλάδα είμαστε τι ακριβώς περιμένετε. Άρα λοιπόν προς τι όλος ο ζήλος;
Αν θέλουμε μια δημόσια επιχείρηση να λειτουργεί σωστά τότε καλό είναι να ασχοληθούμε λίγο και με βαθύτερα προβλήματα όπως η γραφειοκρατία. Προβλήματα που επηρεάζουν πολλά περισσότερα πράγματα. Γιατί πχ γκρινιάζουμε από τη μία πως στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι αδύνατο να σταθεί μια νέα εταιρεία γιατί βρίσκει παντού κλειστές πόρτες και θέλει γνωριμίες και να λαδώσει όπου κι αν κοιτάξει, γιατί εκεί λέμε ότι φταίει το ίδιο το κράτος ενώ σε περιπτώσεις όπως η ΔΕΗ που βλάπτονται από της ίδιας ακριβώς φύσης προβλήματα να λέμε ότι φταίει η ίδια η ΔΕΗ;
Γιατί δε κοιτάμε να δούμε και να αλλάξουμε πως στη χώρα που εφαρμόζεται ο νόμος όπως πολλοί ευαγγελίζονται μπορεί ο κάθε υπουργός με ένα τηλέφωνο να χώσει βαλτό σε υψηλά ιστάμενη θέση χωρίς να του πει κανείς τίποτα; Όπου όλοι έχουν χρέος στο διπλανό τους και αναγκάζονται να δίνουν λόγο στον καθένα που καμία δουλειά δεν έχει όπως πρόσφατα όπου αντικαταστάθηκε ο υπέυθυνος του ΟΑΕΔ επειδή σύμφωνα με μαρτυρίες του δεν έκανε τα θελήματα των διαφόρων υπουργών; Και όλα αυτά από αυτούς που τώρα έρχονται και το παίζουν εκσυγχρονιστές; Ε όχι ρε παιδιά μόνο εγώ νιώθω πως με κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μου;

ΥΓ1: Για αυτό που γράφτηκε σχετικά με το μάνατζμεντ νηπιδαγωγείου, αυτό δεν έχει καμία σχέση με το δημόσιο χαρακτήρα μιας επιχείρησης, αλλά λόγους που ανέφερα και πιο πάνω μπορεί ο κάθε έχων εξουσία να τοποθετεί το δικό του ανίκανο σε μεγάλες θέσεις. Και αυτό να λέμε και την αλήθεια γίνεται και σε ιδιωτικές εταιρείες ειδικά τα προηγούμενα χρόνια όπου ήταν πιο κλειστό το περιβάλλον ( ξέρω ένα παράδειγμα από πρώτο χέρι ). Είναι στο χέρι της κάθε δημόσιας υπηρεσίας να βάλει στις σωστές θέσεις άτομα με γνώσεις και εμπειρία δε χρειάζεται να σε λένε ιδιωτική επιχείρηση για να το κάνεις αυτό. Στη τελική καταρτισμένο δυναμικό μια χαρά έχουμε δεν το αμφισβητεί κανείς αυτό.

ΥΓ2: Δεν υπάρχει η κατηγορία των δημοσίων υπαλλήλων και των υπολοίπων. Ανέκαθεν η διαφορά είχε ως εξής. Το δημόσιο σου παρέχει τη σιγουριά με τη λογική που είπα πιο πάνω πως αν κάνεις καλά τη δουλειά σου δε πρόκειται ούτε να σε διώξουν ούτε να σε υποβαθμίσουν ( τουλάχιστον σε ένα σωστό κράτος ). Στον ιδιωτικό τομένα είναι πιο αβέβαια τα πράγματα προφανώς γιατί παίζεις μπάλα σε άλλλο γήπεδο αλλά από την άλλη για αυτό το λόγο πάλι έχεις δυνατότητες ανέλιξης που δε θα είχες σε μια θέση δημοσίου. Αυτά ισχύουν όσο και να έχουν επηρεαστεί από τη κρίση πλέον.