Υπήρξε ο Ιησούς Χριστός;

Νωεύς · 30-04-08

Πάντως, αν υπήρξε, αναστήθηκε και συνεχίζει( άρα) να υπάρχει, δε συμφέρει (βολεύει) σήμερα σε κανέναν, παρά μόνον στους "πεινούντες", "διψούντες", "ασθενούντες" και παντιοτρόπως "φυλακισμένους"(σε φυλακές, σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως οι διάφορες θρησκευτικές οργανώσεις, "εκκλησίες", "Γκουαντάναμο" κλπ)

Lorien · 30-04-08

LiZardKing69 το κειμενο πρακτικα ειναι παρμενο απο το Zeitgeist.

nikostheater · 30-04-08

Είναι ενδιαφέρον πάντως οτι τοσα σεντονια σε αυτο το θέμα,πολλοι εσπευσαν να καταρριψουν την ιστορικότητα αλλα κανείς δέν έγραψε απο πού αντέγραψε τα κείμενα που έκανε copy-paste εδώ.
Γιατί άραγε;

fandago · 30-04-08

Αρχική Δημοσίευση από nikostheater:
Είναι ενδιαφέρον πάντως οτι τοσα σεντονια σε αυτο το θέμα,πολλοι εσπευσαν να καταρριψουν την ιστορικότητα αλλα κανείς δέν έγραψε απο πού αντέγραψε τα κείμενα που έκανε copy-paste εδώ.
Γιατί άραγε;

Κάνεις λάθος, έχει αναφερθεί ότι ο skeptikistis πχ, τα αντέγραψε από blog που διατηρεί ο ίδιος καιρό τώρα, μετά από έρευνες στο διαδίκτυο που έχει κάνει

nikostheater · 30-04-08

Και τότε γιατί τα κειμενά του είναι ξεπατικωμένα απο σελίδες Δωδεκαθειστών τυπου δαυλός;
Τουλάχιστον,ακόμα και αν είναι τα κείμενα δικά του τελείως,ας βάλει το λινκ να το διαπιστώσουμε ιδιοις όμμασοι.

Κακή Επιρροή · 30-04-08

Δυστυχώς ή ευτυχώς (όπως το πάρει κανείς) ο χρήστης skeptikistis εχει πάρει μόνιμη αποβολή απ τη σελίδα και δεν πρόκειται να του επιτραπεί η είσοδος. Αρα η οποιαδήποτε προσθήκη πηγών στα κείμενα του δε μπορεί να γίνει απ τον ίδιο.
Αν έχεις να μας υποδείξεις κάποιες πηγές που υπάρχουν ίδια κείμενα όπως λες, ευχαρίστως εφόσον μας τις παραθέσεις, να τις εξετάσουμε και να κάνουμε τις απαραίτητες ενέργειες ώστε να μπουν προσθήκες οι πηγές των κειμένων
Θα το εκτιμούσαμε ιδιαίτερα αν όλο αυτό το έκανες μέσω αναφοράς (το κόκκινο κουμπί κάτω από κάθε ποστ) ώστε να μην δημοσιοποιηθούν οι πηγές που θα αναφέρεις μέχρι να τις ελέξει η ΟΔ (ομάδα διαχείρισης)
Σε ενημερώνω επίσης, ότι την αναφορά που θα κάνεις, θα την δει όλη η ΟΔ και θα έχεις πρόσβαση στην όποια συζήτηση και εσύ (μόνο εσύ από τους απλούς χρήστες)

Καλώς ήρθες κι ευχαριστούμε για την επισήμανση σου

Neraida · 30 Απριλίου 2008

Βασικα....δεν ξερω εαν απασχολει αλλα μελη...αλλα προσωπικα θα με ενδιεφερε να δω τις πηγες στις οποιες αναφερεται ο nikostheater, ασχετα με το εαν η ΟΔ αποφασισει οτι ειναι προς παραθεση στα ποστ του σκεπτικιστη....

Κακή Επιρροή · 30-04-08

αν δεν είναι προς παράθεση στα ποστ του σκεπτικιστή, θα μπορούσε ο nikostheater να τις βάλει εκ νέου για λογαριασμό του

πρώτα όμως πρέπει να διαπιστωθεί αν όντως είναι οι πηγές για τα κείμενα του skeptikistis

Ebreos · 02-05-08

Αρχική Δημοσίευση από nikostheater:
Και τότε γιατί τα κειμενά του είναι ξεπατικωμένα απο σελίδες Δωδεκαθειστών τυπου δαυλός;
Τουλάχιστον,ακόμα και αν είναι τα κείμενα δικά του τελείως,ας βάλει το λινκ να το διαπιστώσουμε ιδιοις όμμασοι.

Θα ηταν πολύ ενδιαφέρον αν οχι αδύνατο ( γιατι εχω ψάξει ) να μας δώσεις απο που Αντέγραψε τα κείμενα ο Σκεπτικιστης όπως ο ιδιος ισχυρίζεσε.Αλλιώς απλα πετάς λάσπη προς κάποιον που δενμπορει να σου απαντησει. :worry:

Νωεύς · 02-05-08

Μετά από όλα όσα γράφτηκαν για το θέμα, επιθυμώ να κάνω τις παρακάτω επισημάνσεις:
1.- Για έναν Χριστιανό, η σωστή ερώτηση θα έπρεπε να είναι: Υπάρχει ο Ιησούς Χριστός;
2.- Για έναν αρνητή του Ιησού Χριστού, η εύλογη απάντηση στο ερώτημα "υπήρξε ο Ι.Χ. ;", θα έπρεπε (μάλλον

να ήταν: Δεν με ενδιαφέρει!
3.- Από το 325 (μΧ) και μετά, υπήρξαν τόσο πολλοί οι αρνητές του Ι.Χ. [μεταξύ των οποίων μάλιστα οι περισσότεροι υπήρξαν κι ως "χριστεπώνυμοι", βλ. "Ιερή Εξέταση", "Ιησουίτες", "Κλήρος" κ.π], που σχεδόν βεβαιώνουν την ύπαρξή Του! Εξάλλου, από και για τους αρνητές Του, ήλθε, είδε και...περιμένει: προφανώς την "μετάνοια"! :whistle:

Ebreos · 02-05-08

Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:
Μετά από όλα όσα γράφτηκαν για το θέμα, επιθυμώ να κάνω τις παρακάτω επισημάνσεις:
1.- Για έναν Χριστιανό, η σωστή ερώτηση θα έπρεπε να είναι: Υπάρχει ο Ιησούς Χριστός;
2.- Για έναν αρνητή του Ιησού Χριστού, η εύλογη απάντηση στο ερώτημα "υπήρξε ο Ι.Χ. ;", θα έπρεπε (μάλλον να ήταν: Δεν με ενδιαφέρει!

Ωραία θεωρία Συμπέρασμα.

Δηλαδή αν το θέμα ητανε πχ . Πρέπει να σκοτώνουμε τους Διπλανούς μας?
Για εναν δολοφόνο η σωστη απάντηση θα ητανε : ναι πιστευω και το δέχομαι σαν σωστο.
Για εναν χριστιανο : Δεν με ενδιαφέρει.

Τι σημασία εχει αν σκότωνε ο δολοφονος μετα τους χριστιανούς :clapup:

.

Μπορει να εχεις και δικιο δεν το ειχα σκεφτει ετσι.

Νωεύς · 02-05-08

Αρχική Δημοσίευση από Ebreos:
Ωραία θεωρία Συμπέρασμα.

Δηλαδή αν το θέμα ητανε πχ . Πρέπει να σκοτώνουμε τους Διπλανούς μας?
Για εναν δολοφόνο η σωστη απάντηση θα ητανε : ναι πιστευω και το δέχομαι σαν σωστο.
Για εναν χριστιανο : Δεν με ενδιαφέρει.

Τι σημασία εχει αν σκότωνε ο δολοφονος μετα τους χριστιανούς.

Μπορει να εχεις και δικιο δεν το ειχα σκεφτει ετσι.

1.- Δεν "συμπεραίνω", ούτε "θεωρητικολογώ"...
2.- Όλοι οι, έτσι ή αλλιώς, αρνητές του Ι.Χ. ήταν, είναι και θα είναι, πράγματι, εν δυνάμει δολοφόνοι...
3.- Για έναν Χριστιανό ισχύει εκείνο το: "Εγώ όμως σας λέγω: μην οργίζεστε!" ...

Νωεύς · 22-07-08

Πάτησε με θάνατο το θάνατο;

Ζούμε σήμερα σʼ έναν πολιτισμό που απαρνιέται το θάνατο. Αυτό φαίνεται καθαρά από την αδιάφορη σχετικά όψη που παρουσιάζει ένα οποιοδήποτε σπίτι που κηδεύει νεκρό και από την προσπάθεια του σπιτιού αυτού να φαίνεται όπως όλα τʼ άλλα σπίτια. Μέσα στο σπίτι ο «εργολάβος» αγωνίζεται να τα φροντίσει όλα με τρόπο που κανένας να μην προσέξει πως υπάρχει πένθος. Οργανώνεται με τους επισκέπτες ένα είδος εντευκτηρίου που θα μεταμορφώσει την κηδεία σʼ ένα μισοευχάριστο σχεδόν περιστατικό. Υπάρχει μία παράξενη συνωμοσία σιωπής γύρω από το βίαιο γεγονός του θανάτου και το λείψανο το φτιασιδώνουν, για να σκεπάσουν τη νέκρα του.
Που είναι ο Χριστιανισμός μέσα σε όλα αυτά; Στο χριστιανικό μήνυμα που αναγγέλλει τη νίκη του Ιησού Χριστού καταπάνω στο θάνατο, δεν υπάρχει αμφιβολία πως, από τη μία μεριά, το «πρόβλημα του θανάτου» είναι κεντρικό και ουσιαστικό και πως ο Χριστιανισμός πηγάζει από τη νίκη αυτή. Όμως από την άλλη μεριά, έχει κανένας το παράξενο αίσθημα πως, αν και το μήνυμα αυτό σίγουρα έγινε ακουστό από τον κόσμο, ωστόσο δεν επηρέασε πραγματικά τις βασικές ανθρώπινες τοποθετήσεις απέναντι στο θάνατο. Μάλλον ο Χριστιανισμός είναι που «προσαρμόστηκε» στις τοποθετήσεις αυτές και τις αποδέχθηκε για δικές του. Δεν είναι δύσκολο να αφιερώνεις στο Θεό-με ένα ωραίο χριστιανικό κήρυγμα- νέους ουρανοξύστες και παγκόσμιες εκθέσεις, να ενώνεσαι με –αν όχι να κατευθύνεις- τις μεγάλες προοδευτικές δυνάμεις της «ατομικής εποχής» μας που καταφάσκουν τη ζωή, να κάνεις το Χριστιανισμό να φαίνεται πως αυτός είναι η πηγή όλης αυτής της πυρετικής και ζωοκεντρικής δραστηριότητας. Και είναι το ίδιο εύκολο, μιλώντας σε μία κηδεία ή σε ένα ησυχαστήριο, να παρουσιάζεις τη ζωή ως την κοιλάδα του πόνου και της ματαιότητας και να παρουσιάζεις το θάνατο ως μία απελευθέρωση. Όμως ψευτίζεται το χριστιανικό μήνυμα έτσι, κηρύχνοντας πως ο Χριστιανισμός ουσιαστικά καταφάσκει τη ζωή, δίχως να παραπέμπουμε για την κατάφαση αυτή στο θάνατο του Ιησού Χριστού και επομένως στο ίδιο το γεγονός του θανάτου. Ψευτίζεται το χριστιανικό μήνυμα αποσιωπώντας το γεγονός πως για το Χριστιανισμό ο θάνατος δεν είναι μονάχα το τέλος, αλλά αληθινά η ίδια η πραγματικότητα αυτού του κόσμου. Το ίδιο ψευτίζουμε το χριστιανικό μήνυμα, όταν παρηγορούμε τους ανθρώπους και τους συμφιλιώνουμε με το θάνατο, λέγοντας πως ο κόσμος αυτός είναι το δίχως νόημα θέατρο μίας ατομικής προετοιμασίας για το θάνατο. Γιατί ο Χριστιανισμός κηρύχνει πως ο Ιησούς Χριστός θανατώθηκε για να ζήσει ο κόσμος και όχι για κάποια «αιώνια ανάπαυση» από τη ζωή. Το «ψεύτισμα» αυτό κάνει την ίδια την επιτυχία του Χριστιανισμού (ως παγκόσμιας θρησκείας), μία μεγάλη τραγωδία.
Ο κοσμικός άνθρωπος θέλει τον κληρικό να είναι αισιόδοξος τύπος που καθιερώνει την πίστη μέσα σʼ ένα κόσμο αισιόδοξο και προοδευτικό. Κι ο θρησκευτικός πάλι άνθρωπος, τον βλέπει σαν ένα εξαιρετικά σοβαρό, πένθιμα μεγαλόπρεπο και επιβλητικό κατήγορο της ματαιότητας και της κουφότητας του κόσμου. Ο κόσμος δε θέλει τη Θρησκεία και η Θρησκεία δε θέλει το Χριστιανισμό. Ο ένας (ο κόσμος) αποδιώχνει το Θάνατο, η άλλη (η θρησκεία) αποδιώχνει τη Ζωή. Από εδώ πηγάζει η ακαταμέτρητη απογοήτευση που παρατηρείται είτε στις κοσμικές τάσεις ενός κόσμου που καταφάσκει στη ζωή είτε στη νοσηρή θρησκευτικότητα εκείνων που αντιστρατεύονται τη ζωή.
Η απογοήτευση αυτή θα συνεχίζεται όσο οι Χριστιανοί εξακολουθούν να καταλαβαίνουν το Χριστιανισμό ως μία θρησκεία που έχει σκοπό να βοηθάει τον άνθρωπο, να συντηρεί τη χρησιμοθηρική αυτοσυνειδησία, που χαρακτηρίζει κι όλες τις υπόλοιπες θρησκείες. Γιατί αυτό ήταν, αληθινά, ένα από τα κύρια λειτουργήματα των θρησκειών: να βοηθάνε τους ανθρώπους να πεθαίνουν...

iJohnnyCash · 22-07-08

Γιατί θεωρείς ότι ο πολιτισμός μας δεν θα έπρεπε να απαρνιέται το θάνατο; Μόνο και μόνο επειδή "είναι" χρηστιανικός;

Νωεύς · 22-07-08

Αρχική Δημοσίευση από Exposed_Bone:
Γιατί θεωρείς ότι ο πολιτισμός μας δεν θα έπρεπε να απαρνιέται το θάνατο; Μόνο και μόνο επειδή "είναι" χρηστιανικός;

Την απάντηση ίσως την εκμαιεύσεις από τη συνέχεια...
...
Γι’ αυτό το λόγο η Θρησκεία δοκίμασε να εξηγήσει το θάνατο και, εξηγώντας τον, να συμφιλιώσει τον άνθρωπο μαζί του. Στο Φαίδωνα, πόσο δεν πάσχισε ο Πλάτωνας για να μας κάνει το θάνατο επιθυμητό, ακόμη και αγαθό, και πόσο συχνά μέσα στην ιστορία των ανθρώπινων δοξασιών δεν επανέλαβαν τον Πλάτωνα όσοι αντιμετώπισαν την περίπτωση της απολύτρωσης από τον άστατο και βασανισμένο αυτόν κόσμο!
Οι άνθρωποι παρηγορούνται με το λογικό σχήμα πως ο Θεός γέννησε το θάνατο και επομένως ο θάνατος είναι σωστός, ή με το γεγονός πως ο θάνατος ανήκει στ’ αχνάρι της ζωής. Έδωσαν στο θάνατο διάφορες σημασίες ή έπεισαν τον εαυτό τους πως ο θάνατος είναι προτιμότερος από τα ανήμπορα γηρατειά. Διαμόρφωσαν διδασκαλίες ή θεωρίες για την αθανασία της ψυχής: πως αν ένας άνθρωπος πεθαίνει, τουλάχιστον ένα κομμάτι του ζει. Αυτά όλα αποτελούν μία μακρόχρονη προσπάθεια να αφαιρέσει κανένας από την εμπειρία του θανάτου τη φοβερή μοναδικότητα που παρουσιάζει.
Ο Χριστιανισμός, με το να αποδεχτεί να γίνει θρησκεία, αποδέχθηκε συνάμα και το ακόλουθο θεμελιακό λειτούργημα της θρησκείας: να «δικαιολογήσει» το θάνατο και με τον τρόπο αυτό να βοηθήσει τον άνθρωπο. Αφομοίωσε έτσι λίγο πολύ τις παλιές και κλασικές εξηγήσεις του θανάτου, κοινές σ’ όλες ουσιαστικά τις θρησκείες. Γιατί ούτε η διδασκαλία της αθανασίας της ψυχής, η στηριγμένη στην αντίθεση ανάμεσα στο πνευματικό και στο υλικό, μήτε ο θάνατος ως απολύτρωση ή τιμωρία, είναι στην πραγματικότητα χριστιανικές διδασκαλίες. Και η αφομοίωσή τους από τη χριστιανική «κοσμοθεωρία», αντί να ξεκαθαρίσει τη χριστιανική θεολογία και την ευσέβεια, τις παραμόρφωσε. Οι διδασκαλίες αυτές είχαν «πέραση» όσο ο Χριστιανισμός ζούσε μέσα σ’ ένα θρησκευτικό( δηλ. θανατοκεντρικό) κόσμο Παύουν όμως να έχουν πέραση από τη στιγμή που ο κόσμος ξεπερνάει αυτή την παλιά θανατοκεντρική θρησκεία και γίνεται «κοσμικός» ή «βέβηλος». Ωστόσο ο κόσμος δεν έγινε κοσμικός επειδή έγινε «άθρησκος», «υλιστικός», «επιφανειακός», όπως τόσοι Χριστιανοί νομίζουν, αλλά επειδή οι παλιές εξηγήσεις δεν είναι πραγματικές εξηγήσεις. Οι Χριστιανοί συχνά δε συνειδητοποιούν ότι αυτοί οι ίδιοι ή μάλλον ο Χριστιανισμός στάθηκε ένας από τους μεγάλους παράγοντες της απελευθέρωσης αυτής από την παλιά θρησκεία.
Το χριστιανικό μήνυμα, με την πληρότητα της ζωής που πρόσφερνε, βοήθησε περισσότερο από καθετί άλλο στην απελευθέρωση του ανθρώπου από τους φόβους και από την απαισιοδοξία της Θρησκείας. Η κοσμικότητα ή κοσμικοποίηση, για την οποία μιλάμε, από την άποψη αυτή είναι ένα φαινόμενο αδιανόητο χωρίς το Χριστιανισμό….

eiffel · 22-07-08

ανεκαθεν οι θεοι βασιζονταν στους φοβους του ανθρωπου... για αυτο αλλωστε υπηρχε θεος της βροχης, του κεραυνου της θαλασσας κτλ. οσο σταματουσαν αυτοι οι φοβοι λιγοστευαν και οι θεοι. το μονο που φοβαται τωρα ο ανθρωπος ειναι ο θανατος. για αυτο αλλωστε ολες οι θρησκειες προσφερουν μετα θανατον ζωη. Ολες οι θρησκειες βασιζονται στο φοβο μας... get over it, εδω ειναι ο παραδεισος και εδω η κολαση....

Νωεύς · 22-07-08

Αρχική Δημοσίευση από eiffel:
ανεκαθεν οι θεοι βασιζονταν στους φοβους του ανθρωπου... για αυτο αλλωστε υπηρχε θεος της βροχης, του κεραυνου της θαλασσας κτλ. οσο σταματουσαν αυτοι οι φοβοι λιγοστευαν και οι θεοι. το μονο που φοβαται τωρα ο ανθρωπος ειναι ο θανατος. για αυτο αλλωστε ολες οι θρησκειες προσφερουν μετα θανατον ζωη. Ολες οι θρησκειες βασιζονται στο φοβο μας... get over it, εδω ειναι ο παραδεισος και εδω η κολαση....

"Οι θεοί" ναι, ο Θεός όμως; Όσο για την κόλαση και τον παράδεισο συμφωνώ: ιστορικά τουλάχιστον γνωρίσαμε (και ζούμε) την κόλαση, όπως καταντήσαμε τον πλανήτη!
Πάντως ο Χριστιανισμός, δεν προσφέρει "μετά θάνατο ζωή", παρά μόνον αν κάποτε γίνει η (γενική) Ανάσταση(όπως λέει και το "Πιστεύω" !)...

eiffel · 22-07-08

"οπως καταντησαμε τον πλανητη¨"
να σου πω την αληθεια εγω τα βλεπω ολα μαυρα... οτι παμε απο το κακο στο χειροτερο κτλ. αλλα εχω την ελπιδα οτι μας τα παρουσιαζουν ετσι ενω δεν ειναι... το οτι πχ η αθηνα ειναι ενα μεγαλο μπ%#ελο γεματη σκουπιδια, ψυχρους κτλ δεν σημαινει πχ οτι ολη η ελλαδα ειναι ετσι, καθε φορα που παω επαρχια ειναι τα περισσοτερα χωρια και κομωπολεις και πολεις τοσο καθαρες που ντρεπεσαι να πεταξεις σκουπιδι, φιλικος κοσμος, δεν νιωθεις την κακοβουλια να σε περικυκλωνει... και το κυριοτερο. προβληματα μηδεν...

Νωεύς · 22-07-08

Αρχική Δημοσίευση από eiffel:
"οπως καταντησαμε τον πλανητη¨"
να σου πω την αληθεια εγω τα βλεπω ολα μαυρα... οτι παμε απο το κακο στο χειροτερο κτλ. αλλα εχω την ελπιδα οτι μας τα παρουσιαζουν ετσι ενω δεν ειναι... το οτι πχ η αθηνα ειναι ενα μεγαλο μπ%#ελο γεματη σκουπιδια, ψυχρους κτλ δεν σημαινει πχ οτι ολη η ελλαδα ειναι ετσι, καθε φορα που παω επαρχια ειναι τα περισσοτερα χωρια και κομωπολεις και πολεις τοσο καθαρες που ντρεπεσαι να πεταξεις σκουπιδι, φιλικος κοσμος, δεν νιωθεις την κακοβουλια να σε περικυκλωνει... και το κυριοτερο. προβληματα μηδεν...

Μ' αρέσει που τα βλέπεις έτσι τα πράγματα "εκτός Αθηνών" και δεν θα ήθελα να σου χαλάσω την εικόνα!!! Σημασία πρωταρχική πάντα έχει η προσωπική μας προαίρεση και οπτική!

Νωεύς · 23-07-08

(συνέχεια)

Η κοσμικότητα αρνιέται το Χριστιανισμό στο βαθμό που αυτός ταυτίζεται με την «παλιά θρησκεία»( Παλιά Διαθήκη- Πανθεϊσμό κλπ) και επιβάλλει στον κόσμο αυτές τις «εξηγήσεις» και τις «διδασκαλίες» του θανάτου και της ζωής, που ο ίδιος ξεσκέπασε και προκάλεσε την καταστροφή τους. Θα ήταν μεγάλο λάθος ωστόσο να νομίζει κανείς πως η κοσμικότητα είναι μία «απουσία θρησκείας». Στην πραγματικότητα είναι και αυτή μία θρησκεία και, ως θρησκεία (με τόσες πολλές μάλιστα αιρέσεις!), μία εξήγηση του θανάτου και καταλαγή μαζί του. Είναι η θρησκεία όσων κουράστηκαν να τους εξηγούν τον κόσμο από την άποψη ενός «άλλου κόσμου», για τον οποίο κανένας δεν ξέρει τίποτα, και να τους εξηγούν τη ζωή ή το βίο από την άποψη μίας (μεταθανάτιας) «επιβίωσης», για την οποία κανένας δεν έχει την παραμικρή ιδέα. Κουράστηκαν μʼ άλλα λόγια να κάνουν την αξιολόγηση της ζωής από την άποψη του θανάτου. Η κοσμικότητα είναι μία «εξήγηση» του θανάτου από την άποψη της ζωής. Ο μόνος κόσμος που γνωρίζουμε είναι τούτος ο κόσμος, η μόνη ζωή που μας δόθηκε είναι τούτη η ζωή- και από εμάς τους ανθρώπους εξαρτάται να την κάνουμε όσο μπορούμε περισσότερο γεμάτη νόημα, περισσότερο πλούσια, περισσότερο ευτυχισμένη, διδάσκει το «κοσμικό πνεύμα»…

Υπήρξε ο Ιησούς Χριστός;

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Νεοφερμένος

Διακεκριμένο μέλος

Νεοφερμένος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Τιμώμενο Μέλος

Νεοφερμένος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

e-steki.gr Founder

Τιμώμενο Μέλος

Νεοφερμένος

Τιμώμενο Μέλος

Νεοφερμένος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος