Εμπειρία ίσον μεγαλύτερη επιλεκτικότητα;

το έχω παρατηρήσει και εγώ αυτό.

βέβαια παίζει κιόλας στις μικρότερες ηλικίες οπώς το περιγράφεις απλά το δέσιμο να είναι πολύ μεγαλύτερο επειδή οι σύντροφοι μεγαλώνουν μαζί.
Αν ένα ζευγάρι είναι μαζί από τα 18 και αποφασίζουν να παντρευτούν στα 27-28, δένονται αυτά τα χρόνια κατά τέτοιο τρόπο που δεν είναι εύκολο να συμβεί αν γνωριζόντουσαν πχ στα 30+.
Ίσως επειδή δεν έχουν φθαρεί από άλλες σχέσεις, έχουν χτίσει μεταξύ τους μια εμπιστοσύνη, έχουν περάσει μαζί τις διάφορες φάσεις από τα φοιτητικά χρόνια μέχρι εύρεση εργασίας κτλ.

Βέβαια μπορεί πολύ απλά να καταλήγουν σε γάμο επειδή τους πιέζει το περιβάλλον.
Συνήθως σε μια μακροχρόνια σχέση και σε αυτές τις ηλικίες έχουν μπει στο προσκήνιο οι γονείς, γνωρίζοντας το έτερον ήμισυ κάποια στιγμή.

Για τις ηλικίες 30+ έχω δει και το αντίθετο, να παντρεύονται δλδ μετά από πολύ σύντομο χρονικό διάστημα σχέσης γιατί νιώθουν ότι δεν έχουν επιλογές και πολλά περιθώρια να κάνουν οικογένεια.

Πάντως εν γένει, όσο μεγαλώνουμε τόσο παραξενεύουμε, τόσο πιο δύσκολα εμπιστευόμαστε, τόσο πιο δύσκολα επενδύουμε σε μια σχέση.

Νομίζω πως το θέμα είναι πολυεπίπεδο και μπερδεμένο, όπως κι οι ανθρώπινες σχέσεις εν γένει.

Ναι, ισχύει αυτό που λέει η Prime περί του ''μαζί μεγαλώσαμε, εμπιστευόμαστε ο 1 τον άλλον'' για ζευγάρια που είναι μαζί από μικρή ηλικία, όμως πολλά από τα ζευγάρια αυτά δεν παντρεύονται επειδή ο 1 παίρνει την απόφαση να φύγει για να βρει ''περισσότερες εμπειρίες''. Φίλη μου χώρισε πρόσφατα από την μεγαλύτερη σχέση της επειδή ο φίλος της αποφάσισε πως φοβάται την δέσμευση και θέλει εμπειρίες. Η κοπέλα έχει στενοχωρηθεί πολύ και σκέφτεται μήπως ήταν λάθος της ότι του είχε πει ότι ''ναι, στα 30-30κάτι θέλω να έχω παντρευτεί και να βάλω μπρος κανά μωρό''. Δηλ. σε 4-5 χρόνια από τώρα. Και σκέφτομαι, πού είναι το πιεστικό? Τι πρέπει να λέμε? Να προσποιούμαστε ότι δεν θέλουμε να κάνουμε ΠΟΤΕ οικογένεια για να μην τρομάξει ο 20φεύγα μπέμπης? Μάλλον είναι θέμα ανθρώπου και που θα πέσεις.

Πάντως συμφωνώ πώς μεγαλώνοντας γινόμαστε πιο αυστηροί στις επιλογές μας. Περισσότερο φοβόμαστε μάλλον να εμπιστευτούμε σκεφτόμενοι πράγματα που μας πλήγωσαν. Και κουραζόμαστε. Η όλη φάση γνωρίζουμε-φλερτάρουμε-ερωτευόμαστε-χωρίζουμε ύστερα από 2-3-5 φορές σταματά να έχει την μαγεία που είχε. Και μπαίνουμε σε φαύλους κύκλους. Ως τα 35. Μετά το βιολογικό ρολόι χτυπά επικίνδυνα και πολλοί παντρεύονται επιπόλαια, για να κάνουν παιδί, για να μην τους πιέζει το σόι, για ασφάλεια. Συχνά κάποιον τόσο ουδέτερο που ή μπαίνουν σε μια συμβατική καθημερινότητα ή χωρίζουν.

Πολλά όμως διαφορετικά παραδείγματα που δύσκολα μπορείς να βάλεις ταμπέλες.