Νομιμοποίηση των μαλακών ναρκωτικών;

Είστε υπέρ ή κατα της αποποινικοποίησης των "Μαλακών ναρκωτικών";

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 234)
  • Υπέρ

    Ψήφοι: 108 46.2%
  • Κατά

    Ψήφοι: 118 50.4%
  • Δε ξέρω/δεν απαντώ

    Ψήφοι: 8 3.4%

negative

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο negative αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 398 μηνύματα.
Εγώ έχω δει πότες....πολλών ειδών.
Τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του κάθε ναρκωτικού δεν το κάνει αυτόματα μαλακό ή σκληρό ναρκωτικό.Σίγουρα το χασίσι δεν έχει τις ίδιες παρενέργειες με την ηρωίνη , αλλά αυτό ως γεγονός δεν αποδεικνύει ότι δε είναι ναρκωτικό.

Υ.Γ.Το τσιγάρο είναι ένα μαλακό ναρκωτικό?
Τι στερητικά έχει ? και πόσο εύκολο είναι να το κόψει κανείς?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
Υ.Γ.Το τσιγάρο είναι ένα μαλακό ναρκωτικό?
Τι στερητικά έχει ? και πόσο εύκολο είναι να το κόψει κανείς?

Tο χασίς το κόβεις, το τσιγάρο δεν το κόβεις
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

lugar

Πολύ δραστήριο μέλος

Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
Εγώ έχω δει πότες....πολλών ειδών.
Τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του κάθε ναρκωτικού δεν το κάνει αυτόματα μαλακό ή σκληρό ναρκωτικό.Σίγουρα το χασίσι δεν έχει τις ίδιες παρενέργειες με την ηρωίνη , αλλά αυτό ως γεγονός δεν αποδεικνύει ότι δε είναι ναρκωτικό.

Υ.Γ.Το τσιγάρο είναι ένα μαλακό ναρκωτικό?
Τι στερητικά έχει ? και πόσο εύκολο είναι να το κόψει κανείς?

Tο χασίς το κόβεις, το τσιγάρο δεν το κόβεις

Ακόμα και την ηρωϊνη κόβεις.... αν έχεις το ψυχικό σθένος αλλά το θέμα είναι με πόση βοήθεια, πόσο εξειδικευμένη βοήθεια, και για πόσο χρόνο πρέπει να έχεις υποστήριξη (ΑΑ γιατί υπάρχουν)....
Χιλιάδες πράγματα είναι ναρκωτικά με την έννοια που το λες. Έκοψε κάποια γνωστή την καφεϊνη, είχε 2 μέρες υπνηλία και πόνο στα κόκαλα σαν να'χε γρίππη. Κάποτε που έτρωγα 1 σοκολάτα την ημέρα συγκεκριμένη ώρα όταν αποφάσισα να το κόψω πέρασα 3 μέρες κατάθλιψη. Αλλά και το τσιγάρο και το χασίς (και τη σοκολάτα, και την καφεϊνη) τα κόβεις μόνος σου αν το αποφασίσεις. Όμως και το αλκοόλ και η ηρωϊνη χρειάζονται βοήθεια και μάλιστα ειδικευμένη. Αν κάποιος το κάνει μόνος του είναι ήρωας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
Από προσωπική πείρα λοιπόν φίλε Δεσμώτη..από αυτά που έχω δει στην μέχρι τώρα ζωή μου έφτασα στο σημείο να μην διαχωρίζω τα ναρκωτικά σε μαλακά και σκληρά.

Τα διαχωρίζει η νευροφυσιολογία όμως, κατά τρόπο που διαψεύδει την δική σου έλλειψη διαχωριστικών γραμμών. (1η κατηγορία: Αλκοόλ, Ηρωϊνη (και οπιοειδή), Κοκαϊνη, 2η κατηγορία: Βενζινοδιαζεπίνες, Καπνός, Παραισθησιογόνα, Ψυχοδιεγερτικά, 3η Κατηγορία: Κάνναβη------ορισμένες βενζινοδιαζεπίνες πρέπει να τοποθετηθούν στην πρώτη ομάδα.)

Δεν είναι ποτέ δυνατόν να θεωρείς ίδιας μαλθακότητας ή σκληρότητας την ηρωϊνη με την κάνναβη. Ούτε την νοθευμένη κόκα με ένα χάπι ecstasy. Αν δεν θεωρείς, τότε διαχωρίζεις κι απλώς δεν μας το λες.
Δεν τάσσομαι υπερ του ενός ή του άλλου με γνώμονα την ελάχιστη δυνατή επικινδυνότητα, απλώς διαχωρίζω όταν εσύ στηρίζεις την επιχειρηματολογία σου στη λογική του μη διαχωρισμού. Μα αφού υπάρχει κλίμακα έντασης (μαλακά/σκληρά/πεντάσκληρα), γιατί αποκλιμακώνεις;

Η φύση μας δίνει συστατικά με διάφορα επίπεδα και εντάσεις επιρροών είτε μέσω αποξήρανσης είτε απόσταξης κλπ.
Αυτόματα όσο και μοιραία, λοιπόν, η ένταση μιας ουσίας είναι μεγαλύτερη αναλόγως του είδους και της ποσότητας. (π.χ. η Κάνναβη Σατίβα (ή κλωστική) περιέχει μικρή ποσότητα THC -Δ9-Τετραϋδροκανναβινόλη, η Ινδική κάνναβη περιέχει μεγαλύτερη ποσότητα THC και γι'αυτό είναι πιο ευφορική)
Ας μη πάω σε ρίγανη, χαμομηλάκι, όπιο, μανιτάρια κλπ.
Η φύση θεραπεύει, η φύση σκοτώνει. Είναι λάθος να λέμε ότι έχει διττή υπόσταση;
Η άγνοια σκοτώνει. Όχι η αποδεκτή επιστημονικά διαφορετικότητα των εντάσεων των ουσιών που προσλαμβάνουμε από ίδια ή ανόμοια είδη, είτε χόρτο είναι, είτε άνθος, είτε χυμός δένδρου, είτε στήμονες, είτε σπέρματα, είτε φλύδες, είτε ριζικά τριχίδια ή θύλακες ριζών ή αδενικές τρίχες των ακρινών στελεχών είτε θρυμματισμένα φύλλα κάνναβης.

Για να μιλήσουμε για σκληρά και μαλακά drugs πάντως θα πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε στο "ναρκωτικό".
Και αν μιλάμε στο συγκεκριμένο τόπικ που θέμα μας είναι η κάνναβη, φοβάμαι ότι υποπίπτουμε σε "αστοχία υλικού".

Η μόνη ίσως εξάρτηση που μπορεί να στηριχτεί (και οι ίδιοι οι χρόνιοι χρήστες το παραδέχονται) είναι μια ανάπτυξη "ανοχής" από χρόνια χρήση της.
Ψυχική εξάρτηση εμφανίζεται αν και φαινόμενα φυσικής εξάρτησης απουσιάζουν. Μέρος της δυσκολίας για τη διακοπή του καπνίσματος της μαριχουάνας μπορεί να οφείλεται στην αλλαγμένη ερμηνεία της πραγματικότητας που υπάρχει στον μπαφοκράτορα. :)
Του φαίνεται, δηλ. ότι μοναδικές ουσιαστικές εμπειρίες είναι εκείνες που έχει κάτω από την επίδραση της κάνναβης.
Οι παρατεταμένοι χρήστες της χάνουν κάθε ενδιαφέρον για τα καθημερινά γεγονότα, γίνονται όλο και πιο παθητικοί και ευπαθείς στην ονειροπόληση αλλά τότε μιλάμε για άτομα που κάνουν χρήση καθ'υπερβολήν.

Δεν έχω δει κανέναν να πίνει μόνο φούντα....τις περισσότερες φορές το συνδυάζει με κάτι άλλο.
και σίγουρα από μπάφο έχει κάποιος περισσότερες πιθανότητες να επεκταθεί και περαιτέρω...

Μύθος 4ος: Η Κάνναβη είναι προστάδιο Ηρωϊνης

Πρόκειται για ανεκδοτολογία των υπέρμαχων της καταστολής της κάνναβης ότι η χρήση της αποτελεί "προστάδιο" της χρήσης άλλων σκληρών ναρκωτικών, που το μόνο εχέγγυο της "εγκυρότητας" του έγκειται απλώς στο ότι...διατυπώνεται.

Οι πολυάριθμες εκθέσεις κρατικών επιστημονικών οργανισμών και κυβερνητικών επιτροπών από διάφορες χώρες και όλες οι σχετικές έρευνες, που η σοβαρότητά τους δεν αμφισβητήθηκε από τον επιστημονικό κόσμο, διαψεύδουν κατηγορηματικά τη θεωρία της "κλιμάκωσης".

Έρευνες μεταξύ των ηρωινο-εξαρτημένων στο Σικάγο έδειξαν ότι μόνο το 11% απ'αυτούς είχε στο ιστορικό του χρήση μαριχουάνας.
Δεν υπάρχει αιτιολογική σχέση ανάμεσα στη χρήση της μαριχουάνας και στη χρήση της ηρωίνης.
Ας μην αναφέρω ονόματα επιστημόνων-αν και τα'χω πρόχειρα- επειδή βαριέμαι αλλά αν θες μπορώ να σε πιμιάσω σχετικά με ονόματα και βιβλιογραφίες.

Το γενικότερο κλίμα που αποπνέεται είναι, πάντως, ότι δεν υπάρχει καμιά απολύτως ένδειξη ότι η χρήση της μαριχ. αποτελεί προστάδιο για τη χρήση άλλων επικίνδυνων ουσιών.

..χμ, μετάνιωσα.
Ας παραθέσω δύο μόνο ( από 7 - 8 ) απόψεις.

1. Ο Jerome Jaffe, καθηγητής της Ψυχιατρικής, σύμβουλος για τα ναρκωτικά δύο Αμερικανών προέδρων, γνωστός και ως ο "πάπας" των αντιναρκωτικών εκστρατειών στις ΗΠΑ, συμπληρώνει: "Μερικοί άνθρωποι πίστευαν ότι κατά κάποιον τρόπο η χρήση της μαριχουάνας οδηγούσε σε οπιομανία. Αν αυτό σημαίνει ότι κατα μία φαρμακευτική ή ιατρική ή οργανική έννοια η χρήση της κάνναβης προκαλεί αργότερα την ανάγκη της χρήσης ηρωϊνης, τότε η άποψη αυτή είναι λανθασμένη".

Σαν να λέμε, βγαίνω να πάρω λεμονίτα κι επειδή δεν έχει, παίρνω μια μαλαματίνα.
Δεν έχει κάνναβη ο λαθρέμπορας και καταλήγω να πάρω MDMA. (τι λέμε τώρα)

Αγοράζω το άλλο όχι επειδή η κάναβη δεν με καλύπτει/τριπάρει αρκετά αλλά γιατί έχω εγώ την κωλοφαγούρα να ψαχτώ αλλού και δε θέλω να γυρίσω σπίτι με αδειανά χέρια.

και 2. και ο καθηγητής της ιατροδικαστικής Α. Κουτσελίνης αποφαίνεται ότι : "Υπό ερευνητών τινών υπεστηρίχθη προσέτι οτι είναι δυνατόν η χρήσις της μαριχουάνας να οδηγήσει αργότερον και εις την χρήσιν έτερων ναρκωτικών. Εν τοιούτον ενδεχόμενον δεν φαίνεται, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, δυνατόν, το αντίθετον δε, ήτοι η εκτροπή εξ ετέρων ναρκωτικών εις την μαριχουάναν, εάν συνέβαινε, θα ηδύνατο να θεωρηθεί ευτυχής κατά το μάλλον ή ήττον της έκβασης, εάν δηλονότι κατά την θεραπείαν μιας ετέρας τοξικομανίας (ως της ηρωϊνης) επετυγχάνετο η εκτροπή του ασθενούς προς την μαριχουάναν".

Με καλύπτουν, αμφότεροι, ικανοποιητικά. :D

Φυσικά αν συνοδεύεις τον μπάφο με αλκοόλ, δε φταίει ο μπάφος γι'αυτό.
I invite you: Let's not be crazy! :)

Διαβάζω συμπτωματολογία αμέσως μετά τη λήψη της κάνναβης:
Ένα αίσθημα ευφορίας, ευκοοσυγκινησία, ελαφρά ξηροστομία, μια αίσθηση αυξημένης ψυχοκινητικής δραστηριότητας, μυϊκής δύναμης και απώλειας σωματικού βάρους, ηδονικές φαντασιώσεις και επιβραδυνόμενη αντίληψη του χρόνου, και στη συνέχεια χαλάρωση, ηρεμία και ύπνος με ηδονικά όνειρα, ο οποίος ακολουθείται από αφύπνιση με καλή διάθεση.

Ε, τη ξηροστομία την αποκαθιστάς και με γουότα. Δεν υπάρχει λόγος να γίνεις σταφίδα με συνοδεία σκότς. (έλεορ.):confused:

Για αυτό λοιπόν μίλησα για συναισθηματική ανωριμότητα ή εάν θες για αδυναμία διαχείρισης συναισθήματος .

Από την ανάποδη, αν μπορείς να διαχειρίζεσαι τα συναισθήματά σου κατα τις στιγμές που δεν έχεις τον απόλυτο έλεγχο, τότε αυτό δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί μια ασκητική, μια εκπαίδευση της διαχείρισης της συναισθηματικότητας;:hmm:
Ας το συζητήσουμε. :)


Ο καθένας λοιπόν μπορεί να κοκκινίσει τα μάτια του όσο θέλει , να τα κάνει και κόκκινο καδμίου άμα το επιθυμεί...και γω να με γεμίσω με καπνό όσο θέλω αλλά ας πάψουμε να διαχωρίζουμε τα ναρκωτικά σε μαλάκα και σκληρά για να τουμπεκιάσουμε τις τυχόν ενοχές μας.

Δεν βρίσκω σύνδεση της χημικής κατηγοριοποίησης των εξαρτησιογόνων (με βάση παρατηρούμενες επιδράσεις στο νευρικό σύστημα) με ενοχές και αποσιώπηση αυτών.
Από τη μία ο χασισοχρήστης δεν έχει το όφελος να θεωρεί πως καπνίζει ένα μαλακό και ακίνδυνο ναρκωτικό, άρα να τον συμφέρει η ταύτιση με τις μαλακές ουσίες γιατί ναρκωτικό δεν είναι από φυσιολογικής απόψεως. Του μένει το επίθετο "μαλακό" χωρίς τον προσδιορισμόν! Ένα "μαλακό" μετέωρο.:D
Ο ηρωϊνάκιας/κοκαϊνάκιας τι ενοχές να τουμπεκιάσει; Δεν ξέρει ότι απέχει από το θάνατο όσο τα δάχτυλα του από τη σύριγγα;

υ.γ. Τέλμα = ο καθένας έχει τον δικό του χρόνο για να έρθει αντιμέτωπος με το δικό του τέλμα.

Χμμ..

Καθείς με το τέλμα του και το "μαύρο" με τον ..Γιώργο Φούντα :whistle:

Ο καθένας έχει τον δικό του χρόνο = ο αλκοολικός έχει α χρόνο = ο ηρωινομανής έχει α/4, κοκ...
Μόλις είπες με δικά σου λόγια ότι υπάρχουν μαλακά και σκληρά ναρκωτικά.:eek:

Σ'αγαπάω.

Κάν’ τε μου μια λίστα τι θεωρείτε ΄΄μαλακό ΄΄ και τι ΄΄σκληρό΄΄.

μαλακά:
α.


β.


Σκληρά:



:redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

negative

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο negative αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 398 μηνύματα.
[FONT=impact,chicago][FONT=book antiqua,palatino]......απο αυτην[/FONT][/FONT]
[FONT=impact,chicago][FONT=book antiqua,palatino]..την αποψη δεν μποορυμε να μιλαμε για τον [/FONT][/FONT]
[FONT=impact,chicago][FONT=book antiqua,palatino]διαχωρισμο[/FONT][/FONT]
[FONT=impact,chicago][FONT=book antiqua,palatino]των " μαλακων & " σκληρων" ναρκωτικων.... [/FONT][/FONT]
[FONT=georgia,palatino]ΗΛΙΑΣ ΜΗΧΑΛΑΡΕΑΣ [/FONT]
[FONT=courier new,courier][FONT=georgia,palatino]Ψυχοθεραπευτής στο 18 Άνω[/FONT][/FONT]
[FONT=courier new,courier]

[/FONT]


[FONT=courier new,courier]Η χρήση και η εξάρτηση από τα ναρκωτικά είναι αποτέλεσμα των κάθε είδους κοινωνικών αντιθέσεων και της συνακόλουθης καταπίεσης μεγάλων στρωμάτων πληθυσμού. Προβάλλονται ως "λύση" και "διέξοδος", όμως οδηγούν στην αλλοτρίωση.[/FONT]
[FONT=courier new,courier] Νομιμοποίηση της χρήσης σημαίνει νομιμοποίηση των αιτιών, που προωθούν τη χρήση.[/FONT]
[FONT=courier new,courier] Το χασίς είναι εξίσου επικίνδυνο, με κάθε άλλο ναρκωτικό.[/FONT]
[FONT=courier new,courier] Η νομιμοποίηση δε θα χτυπήσει τους εμπόρους, όπως δε χτυπήθηκαν η παράνομη πορνεία, το παράνομο εμπόριο αλκοόλ και το παράνομο εμπόριο όπλων. Τέτοιες απόψεις μόνον κακό κάνουν σε χρήστες, που προσπαθούν να απεξαρτηθούν.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Μια συζήτηση με τον Ηλία Μιχαλαρέα, ψυχολόγο - ψυχοθεραπευτή στο Θεραπευτικό Πρόγραμμα Απεξάρτησης Ουσιών 18 Άνω , και πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Νοσοκομειακών Ψυχολόγων, είναι ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική:
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Υπάρχει αύξηση στους αριθμούς των χρηστών;
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Οι χρήστες έχουν τριπλασιαστεί σε σχέση με μια δεκαετία πριν. Επίσης, έχουν κατεβεί οι μέσοι ηλικιακοί όροι. Σήμερα μιλάμε για παιδιά 13 και 14 χρόνων, που παίρνουν ναρκωτικά. Στην εφηβεία πια, είναι χρήστες. Μην πάμε μακριά. Πριν 5-10 χρόνια, μια δόση ηρωίνης στοίχιζε 4.000-5.000 δραχμές. Σήμερα κοστίζει 10 euro , ή και λιγότερο. Ακριβώς, για να μπουν στο παιχνίδι οι μικρότερες ηλικίες, που δεν έχουν [/FONT]
[FONT=courier new,courier][FONT=georgia,palatino]παραπανω στην τσεπη τους[/FONT][/FONT]
[FONT=courier new,courier], αλλά ένα χιλιάρικο το έχουν.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Από παλαιότερη κινητοποίηση των παιδιών της μονάδας απεξάρτησης 18 ΑΝΩ
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Πώς ορίζουμε την τοξικομανία και το εξαρτημένο άτομο;
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Η τοξικομανία, ως τρόπος ζωής, χαρακτηρίζεται από την απώλεια νοημάτων, ενδιαφερόντων, ασχολιών, ανθρωπίνων σχέσεων, επικοινωνίας. Ο τοξικομανής είναι ένας μονοσήμαντος άνθρωπος. Έβαλε στο επίκεντρο της ζωής του την ουσία, θυσιάζοντας στο βωμό της όλες τις ανθρώπινες πλευρές του. Έχει μπει σε μια διαδικασία απώλειας της καθαρά ανθρώπινης - δηλαδή της κοινωνικής του - φύσης. Σε μια διαδικασία "αποδόμησης" της προσωπικότητάς του.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Η ύπαρξη των ναρκωτικών είναι αιτία της τοξικομανίας;
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Όχι. Οι νέοι στρέφονται στις ουσίες, όχι γιατί αυτές υπάρχουν, αλλά γι' αυτό που οι ουσίες συμβολίζουν. Αιτία της τοξικομανίας δεν είναι τα ναρκωτικά, αλλά η ανάγκη του ατόμου να τα χρησιμοποιήσει.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Γιατί υπάρχει αυτή η "ανάγκη";
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Ένα άτομο χρησιμοποιεί τα ναρκωτικά, για να ξεφύγει από την κοινωνική πραγματικότητα, που καραδοκεί να το συνθλίψει. Για να αντέξει το αδιέξοδο μιας παρακμιακής κοινωνίας. Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο κρίσης, που παράγεται από τη βασική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Από αυτήν την άποψη, η εξάρτηση - με τα σημερινά χαρακτηριστικά - είναι αποτέλεσμα του ίδιου του καπιταλισμού και, κατά συνέπεια, φαινόμενο των δύο τελευταίων αιώνων, περίπου.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Οι ίδιες κοινωνικο-οικονομικές αιτίες δημιουργούν επίσης όλες εκείνες τις συνθήκες ανάπτυξης μιας "κουλτούρας της παρακμής", που προβάλλει - μεταξύ άλλων - την ανάγκη της "φυγής" - ως "μόδα" και "τρόπο ζωής" - από την καπιταλιστική κοινωνία.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Παγιδευμένοι οι νέοι από την "αίσθηση" μιας "ψευδοάρνησης" του κατεστημένου, σπρώχνονται σε μια πράξη φυγής και μέσα από μια στρεβλή συνειδητοποίηση της πραγματικότητας βιώνουν τη χρήση και την εξάρτηση σαν πράξη αντίστασης. Έτσι, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως υπάρχει «καλή» και «κακή» χρήση. Η χρήση ναρκωτικών είναι μια πρόταση φυγής προς τη συστηματική χρήση και την εξάρτηση σαν τρόπο ζωής.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Αυτός ο τρόπος ζωής δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια ακραία μορφή αλλοτρίωσης, που καθορίζει επίσης και το χαρακτήρα της σχέσης του ατόμου με την κοινωνία.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Αρκετοί, όμως, προβάλλουν ως λόγους στροφής των νέων στα ναρκωτικά την "έλξη του απαγορευμένου", την περιέργεια, τη μίμηση...
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Όλα αυτά μπορεί να είναι σημαντικοί παράγοντες για να δοκιμάσει ένας νέος ναρκωτικά, αλλά δεν είναι επαρκείς για να οδηγήσουν στην εξάρτηση. Στρέφονται στα ναρκωτικά, για να ξεφύγουν από την αφόρητη κοινωνική κρίση.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]-[FONT=georgia,palatino] Γιατί δε χρειάζεται ο διαχωρισμός των ναρκωτικών σε [/FONT][/FONT]
[FONT=courier new,courier]"μαλακα" & "σκληρα";[/FONT]
[FONT=courier new,courier]
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Στη χρήση και την εξάρτηση, κύριο λόγο δεν παίζει η φαρμακολογική και χημική πλευρά των ναρκωτικών, αλλά η κοινωνική και ψυχολογική διάσταση του φαινομένου. Η δράση διαφορετικών ουσιών, στον ανθρώπινο οργανισμό, μπορεί να έχει διαφορετικά αποτελέσματα.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Όμως, τα αίτια που οδηγούν στη χρήση είναι κοινά για όλες τις ουσίες. Δεν υπάρχουν "μαλακά" και "σκληρά" αίτια αναζήτησης μιας ουσίας. Από αυτήν την άποψη, δεν μπορούμε να μιλάμε για "σκληρά" και "μαλακά" ναρκωτικά.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Στη χρήση και την εξάρτηση, δεν έχει σημασία ποια ουσία χρησιμοποιεί κανείς. [/FONT]
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]Σημασία έχει η διαμόρφωση μιας ψυχολογίας του "φτιαξίματος", μιας ψυχολογίας "εξάρτησης", μιας ψυχολογίας αναζήτησης της όποιας ουσίας.

04/02/2003
[/FONT][/FONT]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Μαλιστα...και συ (Δεσμωτη) Γριβα διαβαζες ε?! τς τς τς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
Μαλιστα...και συ (Δεσμωτη) Γριβα διαβαζες ε?! τς τς τς


1 εικόνα χίλιες λέξεις (κι ούτε πρόλαβε να πει τα μισά ο φουκαράς. Τον διέκοψε ο χατζηνικόλ πάνω στο καλύτερο. :mad:)

Δεν γουστάρεις Κλεάνθη;
Οι απόψεις του είναι οι πιο επιστημονικές που έχουν εκφραστεί επι του θέματος.

Το "τς τς τς" θα πει ότι διαφωνείς με Γρίβα;
Διαφωνείς στην παράθεση των επιστημόνων που είχε στο αρχείο του πιστεύοντας πως όφειλα να τις παρουσιάσω ή θα'πρεπε όπως έπραξες εσύ να κάνω upload το βίδεο;

Στο θέμα "track of the mastouris" σίγουρα θα το 'βαζα με exlpication quote και τίτλο "o kleanthis kanei thavmata xatzinick remix". :P

Αντί να ψαχουλεύεις τις ορμές μου δε μας λες καμιά γνώμη σου μπας και βρούμε την Νεραϊδοάκρη;

Υ.γ. με πρόδωσαν οι αρχίατροι...(αχχχχχχ, δαγκώνω τη γροθιά μου.:D)

Υ.γ. 2 negative, όλο άρνηση είσαι σήμερα.. (οξύμωρον!)

..αν δε χρειάζεται ο διαχωρισμός τότε ας πούμε "στην υγειά της σκόνης". Είναι επικίνδυνος ο μη διαχωρισμός.
Γιατί δημιουργείται η αυτοσυνείδηση ότι όλα έχουν τη ρίζα άκακων ουσιών λόγω μεγαλύτερης φήμης του μαύρου.
Αν λέμε ότι δεν υπάρχουν, λοιπόν μαλακά και σκληρά, ο ανώριμος νους θα ταυτίσει τον μη διαχωρισμό με την επίκληση στο πιο ονομαστό και κατα κοινή ομολογία άκακο χασίς και επομένως θα ανιχνεύσει λιγότερους κινδύνους στα επικίνδυνα ναρκωτικά αφού κι αυτά ναρκωτικά είναι λόγω αυτής της εξισωτικής λογικής.

Όπως τα οξέα τα διαχωρίζεις σε επίπεδα καυστικότητας και ποτέ δε θα απολύμανες με aquaforte με γυμνά χέρια, είναι του ίδιου βαθμού ανεπίτρεπτο η μη παραδοχή επιπέδων τοξικότητας από τη χρήση διαφορετικών εθιστικών ουσιών.

Ο ψυχοθεραπευτής Μηχαλαρέας αγγίζει πεδία γραφικότητας με ατάκες αλα Μπένυ Χιλ του τύπου "Το χασίς είναι εξίσου επικίνδυνο, με κάθε άλλο ναρκωτικό"

θα τον προτιμούσα να συνέχιζε απρόσκοπτα στην ψυχανάλυση απατημένων συζύγων.
Επίσης, όταν η κρίση σου είναι θαρρετή μα αλλοιωμένη από ειδώματα επήρειας άλλων ουσιών (ηρωϊνη, κοκαϊνη), δεν αποσκοπεί πουθενά μια εφετζίδικη αντιεπιστημονική προσέγγιση στο θέμα κάνναβης.

Δεν είναι αχταρμάς οι ουσίες μόνο επειδή ανήκουν στο ίδιο club ψυχοτρόπων.

Αυτά με πρώτο μάτι.
Για δεύτερο, τρίτο κοκ μάτι, θα επανέλθω οσονούπω...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

negative

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο negative αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 398 μηνύματα.
Μήπως είστε ψυχολόγος?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
1 εικόνα χίλιες λέξεις (κι ούτε πρόλαβε να πει τα μισά ο φουκαράς. Τον διέκοψε ο χατζηνικόλ πάνω στο καλύτερο. :mad:)

Δεν γουστάρεις Κλεάνθη;
Οι απόψεις του είναι οι πιο επιστημονικές που έχουν εκφραστεί επι του θέματος.

Το "τς τς τς" θα πει ότι διαφωνείς με Γρίβα;
Διαφωνείς στην παράθεση των επιστημόνων που είχε στο αρχείο του πιστεύοντας πως όφειλα να τις παρουσιάσω ή θα'πρεπε όπως έπραξες εσύ να κάνω upload το βίδεο;



Αντί να ψαχουλεύεις τις ορμές μου δε μας λες καμιά γνώμη σου μπας και βρούμε την Νεραϊδοάκρη;

..αν δε χρειάζεται ο διαχωρισμός τότε ας πούμε "στην υγειά της σκόνης". Είναι επικίνδυνος ο μη διαχωρισμός.
Γιατί δημιουργείται η αυτοσυνείδηση ότι όλα έχουν τη ρίζα άκακων ουσιών λόγω μεγαλύτερης φήμης του μαύρου.
Αν λέμε ότι δεν υπάρχουν, λοιπόν μαλακά και σκληρά, ο ανώριμος νους θα ταυτίσει τον μη διαχωρισμό με την επίκληση στο πιο ονομαστό και κατα κοινή ομολογία άκακο χασίς και επομένως θα ανιχνεύσει λιγότερους κινδύνους στα επικίνδυνα ναρκωτικά αφού κι αυτά ναρκωτικά είναι λόγω αυτής της εξισωτικής λογικής.



Ο ψυχοθεραπευτής Μηχαλαρέας αγγίζει πεδία γραφικότητας με ατάκες αλα Μπένυ Χιλ του τύπου "Το χασίς είναι εξίσου επικίνδυνο, με κάθε άλλο ναρκωτικό"

θα τον προτιμούσα να συνέχιζε απρόσκοπτα στην ψυχανάλυση απατημένων συζύγων.
Επίσης, όταν η κρίση σου είναι θαρρετή μα αλλοιωμένη από ειδώματα επήρειας άλλων ουσιών (ηρωϊνη, κοκαϊνη), δεν αποσκοπεί πουθενά μια εφετζίδικη αντιεπιστημονική προσέγγιση στο θέμα κάνναβης.


[FONT=courier new,courier]- Η τοξικομανία, ως τρόπος ζωής, χαρακτηρίζεται από την απώλεια νοημάτων, ενδιαφερόντων, ασχολιών, ανθρωπίνων σχέσεων, επικοινωνίας.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Η ύπαρξη των ναρκωτικών είναι αιτία της τοξικομανίας;
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Όχι. Οι νέοι στρέφονται στις ουσίες, όχι γιατί αυτές υπάρχουν, αλλά γι' αυτό που οι ουσίες συμβολίζουν. Αιτία της τοξικομανίας δεν είναι τα ναρκωτικά, αλλά η ανάγκη του ατόμου να τα χρησιμοποιήσει.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Γιατί υπάρχει αυτή η "ανάγκη";
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Ένα άτομο χρησιμοποιεί τα ναρκωτικά, για να ξεφύγει από την κοινωνική πραγματικότητα, που καραδοκεί να το συνθλίψει. Για να αντέξει το αδιέξοδο μιας παρακμιακής κοινωνίας. Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο κρίσης, που παράγεται από τη βασική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Από αυτήν την άποψη, η εξάρτηση - με τα σημερινά χαρακτηριστικά - είναι αποτέλεσμα του ίδιου του καπιταλισμού και, κατά συνέπεια, φαινόμενο των δύο τελευταίων αιώνων, περίπου.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Οι ίδιες κοινωνικο-οικονομικές αιτίες δημιουργούν επίσης όλες εκείνες τις συνθήκες ανάπτυξης μιας "κουλτούρας της παρακμής", που προβάλλει - μεταξύ άλλων - την ανάγκη της "φυγής" - ως "μόδα" και "τρόπο ζωής" - από την καπιταλιστική κοινωνία.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Παγιδευμένοι οι νέοι από την "αίσθηση" μιας "ψευδοάρνησης" του κατεστημένου, σπρώχνονται σε μια πράξη φυγής και μέσα από μια στρεβλή συνειδητοποίηση της πραγματικότητας βιώνουν τη χρήση και την εξάρτηση σαν πράξη αντίστασης. Έτσι, δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως υπάρχει «καλή» και «κακή» χρήση. Η χρήση ναρκωτικών είναι μια πρόταση φυγής προς τη συστηματική χρήση και την εξάρτηση σαν τρόπο ζωής.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Αυτός ο τρόπος ζωής δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια ακραία μορφή αλλοτρίωσης, που καθορίζει επίσης και το χαρακτήρα της σχέσης του ατόμου με την κοινωνία.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Αρκετοί, όμως, προβάλλουν ως λόγους στροφής των νέων στα ναρκωτικά την "έλξη του απαγορευμένου", την περιέργεια, τη μίμηση...
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Όλα αυτά μπορεί να είναι σημαντικοί παράγοντες για να δοκιμάσει ένας νέος ναρκωτικά, αλλά δεν είναι επαρκείς για να οδηγήσουν στην εξάρτηση. Στρέφονται στα ναρκωτικά, για να ξεφύγουν από την αφόρητη κοινωνική κρίση.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]-[FONT=georgia,palatino] Γιατί δε χρειάζεται ο διαχωρισμός των ναρκωτικών σε [/FONT][/FONT]
[FONT=courier new,courier]"μαλακα" & "σκληρα";[/FONT]
[FONT=courier new,courier]
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]- Στη χρήση και την εξάρτηση, κύριο λόγο δεν παίζει η φαρμακολογική και χημική πλευρά των ναρκωτικών, αλλά η κοινωνική και ψυχολογική διάσταση του φαινομένου. Η δράση διαφορετικών ουσιών, στον ανθρώπινο οργανισμό, μπορεί να έχει διαφορετικά αποτελέσματα.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Όμως, τα αίτια που οδηγούν στη χρήση είναι κοινά για όλες τις ουσίες. Δεν υπάρχουν "μαλακά" και "σκληρά" αίτια αναζήτησης μιας ουσίας. Από αυτήν την άποψη, δεν μπορούμε να μιλάμε για "σκληρά" και "μαλακά" ναρκωτικά.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Στη χρήση και την εξάρτηση, δεν έχει σημασία ποια ουσία χρησιμοποιεί κανείς. [/FONT]
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]Σημασία έχει η διαμόρφωση μιας ψυχολογίας του "φτιαξίματος", μιας ψυχολογίας "εξάρτησης", μιας ψυχολογίας αναζήτησης της όποιας ουσίας. [/FONT][/FONT]

Για αρχη δεν εψαξα τις δικες σου ορμες (ξεκαβαλα:P), αλλα ετυχε να διαβασω τι εχει γραψει ο Γριβας για τις ψυχοτροπες ουσιες κανναβη μαριχουανα χασις...
Ακομα και εαν δεχτω τα περι επιστημονικων αποψεων, αυτο που εμενα αφορα ειναι ακριβως εκεινο που ειπωθηκε απο τον Μιχαλαρεα του οποιου τις αποψεις ευκολως χλευαζεις, και εχει να κανει με την κοινωνικη και ψυχολογικη διασταση του φαινομενου...
βλ. μπολνταρισμενα παραθεσης negative

Αν λέμε ότι δεν υπάρχουν, λοιπόν μαλακά και σκληρά, ο ανώριμος νους θα ταυτίσει τον μη διαχωρισμό με την επίκληση στο πιο ονομαστό και κατα κοινή ομολογία άκακο χασίς και επομένως θα ανιχνεύσει λιγότερους κινδύνους στα επικίνδυνα ναρκωτικά αφού κι αυτά ναρκωτικά είναι λόγω αυτής της εξισωτικής λογικής.
Και ομως οχι, ο ανωριμος νους δε θα ταυτισει το μη διαχωρισμο, οπως υποστηριζεις, με την επικληση στο πιο ονομαστο και ακακο χασις και θα ανιχνευσει λιγοτερους κινδυνους στα "σκληρα" ναρκωτικα (τι ωραια που τα λες:P), αλλα θα εχει μια ακομα δικαιολογια στην περιπτωση που σκεφτει και κανει πραξη τη χρηση αυτων των "μαλακων" ναρκωτικων...Διοτι τα αιτια της αναζητησης ειναι τα ιδια...Και οταν πια οι αναγκες του δεν καλυπτονται απο αυτα, γιατι να μην προχωρησει σε κατι σκληροτερο..? Ενιγουει, αυτοι οι νεοφιλελευθερισμοι σε αυτα τα θεματα με τρομαζουν...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

pepper ann7365

Νεοφερμένος

Η Ελένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 15 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 35 μηνύματα.
Υπέρ.
Είναι ελευθερία του καθενός το τι θα κάνει στο σώμα του, απ' τη στιγμή που δεν ενοχλεί τον διπλανό του.

Μάλλον όσοι θεωρούν ότι δεν υπάρχουν ελαφρυά ναρκωτικά θα ήταν καλό να κόψουν τα ντεπόν, το αλκοόλ, τον καφέ και το τσιγάρο, γιατί σύμφωνα με αυτά που λένε έπρεπε να εχει ποινικοποιηθεί η χρήση τους. Κι ας μην ξεχνάμε ότι και το αλκοόλ είναι εν μέρη ποινικοποιημένο, αφού, πχ, δεν επιτρέπεται η οδήγηση κάτω απ την επίρρειά του - αυτό θα έπρεπε να λέει κάτι. Ας μην ξεχνάμε ότι τα παυσίπονα "ναρκώνουν", ότι ο καφές προσφέρει σύντομη ευφορία (και περισσότερο άγχος και θλίψη λίγη ώρα αργότερα, κι αυτό είναι κάτι που δε το ξέρει όλος ο κόσμος), κι ότι το τσιγάρο είναι εθιστικότατο - και ξεκινάει για τους πιο ηλίθιους κοινωνικούς λόγους (δεν έχω ακούσει ποτέ κανέναν που να είπε ότι του άρεσε το πρώτο του τσιγάρο). Μήπως να τα ποινικοποιήσουμε κι αυτά τελικά;

Το ποσοστό των νέων σήμερα που χρησιμοποιεί ελαφρυά ναρκωτικά είναι τεράστιο, μπορεί τα ίδια άτομα να είναι φοιτητές σε ιατρικές/νομικές σχολές, πολυτεχνεία, να διαβάζουν απ το πρωί μεχρι το βράδυ κατά τα άλλα, να έχουν μια ζωή όπως όλοι οι άλλοι, και φυσικά να μην είναι εξαρτημένοι από αυτό το πράγμα το οποίο το κάνουν καθαρά για διασκέδαση - όπως οι περισσότεροι από εμάς για παράδειγμα καταναλώνουμε έστω μια μικρή ποσότητα αλκοόλ όταν βγαίνουμε έξω με μια παρέα, το κάνουμε και για κοινωνικούς ίσως λόγους, αλλά και γιατί χαλαρώνουμε και περνάμε όμορφα.

Ουσιαστικά κανένας από αυτούς που ανέφερα δεν θα περάσει στην... ηρωίνη, γιατί οι άνθρωποι που φτάνουν εκεί έχουν οδηγηθεί από πολύ σοβαρά προβλήματα, κι όχι απλώς από περιέργεια ή από παρέες που κάνουν πράγματα για να περάσουν καλά. Δεν υπάρχει κάποια ανάγκη να "καλυφτεί" από τη χρήση ούτε του αλκοόλ, ούτε άλλων ελαφρυων ουσιών, όταν υπάρχει αυτή η ανάγκη τότε το πρόβλημα βρίσκεται αλλού, όχι στις ουσίες και στην χρήση τους ούτε στην ελευθερία διακίνησης και χρήσης τους. Οι αλκοολικοί είναι άραγε σε αυτή την κατάσταση επειδή η χρήση του αλκοόλ είναι σχετικά ελεύθερη;

Οι σωματικές επιδράσεις του κάθε ναρκωτικού παίζουν επισης τεράστιο ρόλο σε αυτό το πράγμα. Το "χόρτο" δεν είναι αντικαταθλιπτικό, αντίθετα μπορεί να κάνει κάποιον να νιώσει ακόμα χειρότερα αν δεν είναι ήδη καλά - ακριβώς όπως και το αλκοόλ. Η ηρωίνη και άλλα βαρειά ναρκωτικά έχουν άλλες επιδράσεις, και κυρίως, γίνονται πάρα πολύ εθιστικά με μία και μόνο χρήση. Μια χρήση και μετά σε σώζει ΙΣΩΣ μόνο το κέντρο απεξάρτησης και θεραπείες. Από την άλλη δεν εθίζεσαι πχ στην κάναβη ούτε με την πρώτη ούτε με τη δεύτερη φορά ούτε με καμία, αν φροντίσεις να μην την καταναλώνεις σε μεγάλη συχνότητα εξ αρχής.
Όλα μπορεί όταν καταναλώνονται σε μεγάλη συχνότητα και ποσότητα να προκαλέσουν εξάρτηση και να γίνουν εξαιρετικά επιβλαβή, όμως με τι πράγμα δεν συμβαίνει αυτό;
Το ότι βλέπουμε μόνο "pot-heads" και πρεζάκια στην Ελλάδα δε λέει κάτι, αφού τα περισσότερα ναρκωτικά είναι απαγορευμένα, κανείς δε βγαίνει να πει "πίνω μπάφους" εκτός κι αν το πει σε τραγούδι :P. Στην Ολλανδία αν πας σε ένα coffee shop δεν πρόκειται να δεις τίποτα τέτοιο όμως.

Το ότι δεν είναι αποποινικοποιημένα ακόμα στην Ελλάδα, ενώ πασχίζουμε απ την άλλη να τους πάρουμε το τσιγάρο απ το στόμα στους δημοσιους χώρους που καπνίζουν (εδώ έρχεται το "αρκεί να μη βλάπτω τους άλλους"), δείχνει απλώς την ωριμότητα της κοινωνίας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

lugar

Πολύ δραστήριο μέλος

Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.

[FONT=courier new,courier]-[FONT=georgia,palatino] Γιατί δε χρειάζεται ο διαχωρισμός των ναρκωτικών σε [/FONT][/FONT]
[FONT=courier new,courier]"μαλακα" & "σκληρα";[/FONT]


[FONT=courier new,courier]- Στη χρήση και την εξάρτηση, κύριο λόγο δεν παίζει η φαρμακολογική και χημική πλευρά των ναρκωτικών, αλλά η κοινωνική και ψυχολογική διάσταση του φαινομένου. Η δράση διαφορετικών ουσιών, στον ανθρώπινο οργανισμό, μπορεί να έχει διαφορετικά αποτελέσματα.[/FONT]


[FONT=courier new,courier]Όμως, τα αίτια που οδηγούν στη χρήση είναι κοινά για όλες τις ουσίες. Δεν υπάρχουν "μαλακά" και "σκληρά" αίτια αναζήτησης μιας ουσίας. Από αυτήν την άποψη, δεν μπορούμε να μιλάμε για "σκληρά" και "μαλακά" ναρκωτικά.[/FONT]


[FONT=courier new,courier]Στη χρήση και την εξάρτηση, δεν έχει σημασία ποια ουσία χρησιμοποιεί κανείς. [/FONT]
[FONT=courier new,courier][FONT=courier new,courier]Σημασία έχει η διαμόρφωση μιας ψυχολογίας του "φτιαξίματος", μιας ψυχολογίας "εξάρτησης", μιας ψυχολογίας αναζήτησης της όποιας ουσίας. [/FONT][/FONT]
Έγω θα χρησιμοποιούσα το μπλε κείμενο για υπεράσπιση της αποποινικοποίησης. Αν είναι να εξαρτηθείς - γιατί η ψυχολογία σου είναι τέτοια - καλύτερα να εξαρτηθείς από το χασίς, το τσιγάρο, την καφεϊνη, την καθαριότητα ή τη σοκολάτα (όπως βλέπετε δεν βάζω μέσα το αλκοόλ). Γιατί η ψυχολογία σου έχει πάντα την πιθανότητα να αλλάξει με τα χρόνια ή με βοήθεια, και καλό είναι να της δώσεις το χρόνο και να μην καείς τελείως πριν προλάβει να αλλάξει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

negative

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο negative αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 398 μηνύματα.
Αν είναι να εξαρτηθείς - γιατί η ψυχολογία σου είναι τέτοια - καλύτερα να εξαρτηθείς από το χασίς, το τσιγάρο, την καφεϊνη, την καθαριότητα ή τη σοκολάτα (όπως βλέπετε δεν βάζω μέσα το αλκοόλ). Γιατί η ψυχολογία σου έχει πάντα την πιθανότητα να αλλάξει με τα χρόνια ή με βοήθεια, και καλό είναι να της δώσεις το χρόνο και να μην καείς τελείως πριν προλάβει να αλλάξει.
Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας
Η κατανόηση των χρόνιων επιδράσεων της χρήσης κάνναβης είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση, μεταξύ άλλων και γιατί είναι δύσκολο να γίνει διάκριση μεταξύ των επιδράσεων της κάνναβης και των επιδράσεων της χρόνιας χρήσης άλλων παράνομων ναρκωτικών, καπνού και αλκοόλ. Ωστόσο, στις βασικές ανησυχίες στον τομέα αυτό περιλαμβάνονται ο αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου των πνευμόνων και άλλων ασθενειών του αναπνευστικού συστήματος καθώς και σύνδεση με την ανάπτυξη μακροχρόνιων προβλημάτων ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένων της κατάθλιψης, της ψύχωσης και της σχιζοφρένειας. Ένα πρόσθετο πρόβλημα που προκαλεί η χρόνια χρήση είναι η πιθανή εκδήλωση εξαρτημένης συμπεριφοράς. Σε επισκόπηση που διατίθεται επί γραμμής, ερευνάται ο βαθμός στον οποίο αποδεδειγμένα η χρήση κάνναβης αποτελεί παράγοντα κινδύνου, αιτία, ή απλώς συνδέεται με πιο περίπλοκη σχέση με τα προβλήματα αυτά.


Έγω θα χρησιμοποιούσα το μπλε κείμενο για υπεράσπιση της αποποινικοποίησης.
Η απαντηση σου......
[FONT=courier new,courier]Η νομιμοποίηση δε θα χτυπήσει τους εμπόρους, όπως δε χτυπήθηκαν η παράνομη πορνεία, το παράνομο εμπόριο αλκοόλ και το παράνομο εμπόριο όπλων. Τέτοιες απόψεις μόνον κακό κάνουν σε χρήστες, που προσπαθούν να απεξαρτηθούν.[/FONT] [FONT=courier new,courier]
Η χρήση και η εξάρτηση από τα ναρκωτικά είναι αποτέλεσμα των κάθε είδους κοινωνικών αντιθέσεων και της συνακόλουθης καταπίεσης μεγάλων στρωμάτων πληθυσμού. Προβάλλονται ως "λύση" και "διέξοδος", όμως οδηγούν στην αλλοτρίωση.
[/FONT]
[FONT=courier new,courier] Νομιμοποίηση της χρήσης σημαίνει νομιμοποίηση των αιτιών, που προωθούν τη χρήση.[/FONT]

Το ποσοστό των νέων σήμερα που χρησιμοποιεί ελαφρυά ναρκωτικά είναι τεράστιο, μπορεί τα ίδια άτομα να είναι φοιτητές σε ιατρικές/νομικές σχολές, πολυτεχνεία, να διαβάζουν απ το πρωί μεχρι το βράδυ κατά τα άλλα, να έχουν μια ζωή όπως όλοι οι άλλοι, και φυσικά να μην είναι εξαρτημένοι από αυτό το πράγμα το οποίο το κάνουν καθαρά για διασκέδαση - όπως οι περισσότεροι από εμάς για παράδειγμα καταναλώνουμε έστω μια μικρή ποσότητα αλκοόλ όταν βγαίνουμε έξω με μια παρέα, το κάνουμε και για κοινωνικούς ίσως λόγους, αλλά και γιατί χαλαρώνουμε και περνάμε όμορφα.

[FONT=courier new,courier]- Ένα άτομο χρησιμοποιεί τα ναρκωτικά, για να ξεφύγει από την κοινωνική πραγματικότητα, που καραδοκεί να το συνθλίψει. Για να αντέξει το αδιέξοδο μιας παρακμιακής κοινωνίας. Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο κρίσης, που παράγεται από τη βασική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Από αυτήν την άποψη, η εξάρτηση - με τα σημερινά χαρακτηριστικά - είναι αποτέλεσμα του ίδιου του καπιταλισμού και, κατά συνέπεια, φαινόμενο των δύο τελευταίων αιώνων, περίπου.
[/FONT]

[FONT=courier new,courier]Οι ίδιες κοινωνικο-οικονομικές αιτίες δημιουργούν επίσης όλες εκείνες τις συνθήκες ανάπτυξης μιας "κουλτούρας της παρακμής", που προβάλλει - μεταξύ άλλων - την ανάγκη της "φυγής" - ως "μόδα" και "τρόπο ζωής" - από την καπιταλιστική κοινωνία.[/FONT]
[FONT=courier new,courier]
[/FONT]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

pepper ann7365

Νεοφερμένος

Η Ελένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 15 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 35 μηνύματα.
Τι πρόβλημα έχετε με τα χρωματιστά και τεράστια γράμματα, δε θα κάνει την άποψή σας σωστότερη από των άλλων, απλώς δείχνει έλλειψη σεβασμού στις απόψεις των άλλων που παύουν να είναι αναγνώσιμες στις μικροσκοπικές παραπομπές. Έλεος, είναι σα να φωνάζετε, κι εδώ δε φωνάζουμε, κάνουμε συζήτηση.

Λέει "υπάρχουν ανησυχίες", δε λέει είναι αποδεδειγμένο, κι αυτό γιατί έχουν γίνει πάρα πολύ λίγες έρευνες, με ελλειπή στοιχεία που λένε κάτι τέτοιο, ενώ από την άλλη υπάρχουν πάρα πολλές έρευνες που δε συνδέουν την κάνναβη με τον καρκίνο. Επίσης υπάρχουν ακόμα πιο έγκυρες και σοβαρότερες έρευνες που δείχνουν ότι το τσιγάρο έχει πολλαπλάσια βλαβερή δράση, λόγω των χημικών, σε σχέση με την κάνναβη, που δεν έχει χημικά ούτε πρόσθετες ουσίες.

Τώρα τα περί εμπόρων, δεν καταλαβαίνω πως απαντάνε σε αυτό που έγραψε η lugar. Ούτε τα περί καπιταλισμού πως απαντάνε σε οτιδήποτε από αυτά που είπα εγώ. Είναι σαν ποιηματάκι που το λέμε παντού όπου αναφέρεται η λέξη "ναρκωτικά", σαν αυτά που μου μάθαιναν στο σχολείο, κατά το "κουλτούρα της παρακμής". Τα ναρκωτικά υπάρχουν από τότε που ο άνθρωπος άρχισε να χρησιμοποιεί βότανα και ουσίες που κατασκεύαζε για οποιοδήποτε σκοπό. Δε τα δημιούργησε κανένα πολιτικό/οικονομικό σύστημα. Και ο άνθρωπος πάντα ήθελε να ξεφύγει, να πετάξει, να ονειρευτεί, να δει πράγματα, να νιώσει έντονα συναισθήματα κτλ κτλ, δεν είναι καμία νέα μόδα.

Αν θες να μιλήσεις για τον καπιταλισμό καλύτερα να ανοίξεις σχετικότερο thread, γιατί αυτό εδώ δεν ασχολείτε με το θέμα, και είναι κρίμα να το χαλάσουμε με καθαρά πολιτικές συζητήσεις, ειδικά όταν δεν κολλάνε πουθενά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

negative

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο negative αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 398 μηνύματα.
Δεν είναι η δική άποψη ......και δεν σου φώναξε κανείς.......έτσι ήταν η γραμματοσειρά από την σχετική σελίδα που βρήκα στο google , απλά αμέλησα στο να την τροποποιήσω....δεν χρειάζεται να το κανείς προσωπικό.

Είναι λοιπόν μια άποψη που συμμερίζομαι .....είναι μια άποψη από ανθρώπους που γνωρίζουν καλύτερα από σένα , αλλά και από μένα περί ναρκωτικών και εξαρτήσεων.
Είναι κάποιοι άνθρωποι που αποφάσισαν να κάνουν κάτι όχι και τόσο εύκολο....όπως να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι αλλά μια ''δουλειά'' αρκετά ψυχοφθόρα....άρα λυπάμαι που δεν συμμερίζομαι την δική σου άποψη που την βρίσκω αρκετά επιδερμική.
Λυπάμαι που θα ακούσω με μεγαλύτερη προσοχή τέτοιους ανθρώπους που ασχολούνται και βοηθούν στην απεξάρτηση.
Λυπάμαι επίσης που θα ακούσω με περισσότερη προσοχή ανθρώπους που είναι στην απεξάρτηση και το παλεύουν κάθε μέρα.
Λυπάμαι που θα συμφωνήσω με όλους αυτούς τους ανθρώπους ,γιατί όλοι αυτοί δεν βλέπουν το θέμα ναρκωτικά επιδερμικά εύκολα διαχωρίζοντας τα σε μαλακά και σκληρά ή εκλογικεύοντας το.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.


«Οι χασισοπόται εκ της επιδράσεως του χασίς και της όλης αυτών διαβιώσεως, έχουν διαμορφώσει ίδιον τύπον με έντονα εξωτερικά γνωρίσματα και συμπεριφοράν, εξ ων διακρίνεται η αντίθεσις αυτών προς το κοινωνικόν σύνολον.
Ο χασισοπότης διακρίνεται από τας βραδείας κινήσεις του, την πελιδνήν όψιν του προσώπου, το απλανές και πονηρόν βλέμμα και από το κάτω χείλος όπερ κρέμαται κυριολεκτικώς, δίδον έκφρασιν καταπεπονημένου και σκοτεινού ανθρώπου. Η ομιλία του είναι βραχνή και προφέρει βραδέως τας λέξεις, παρενθέτων συνθηματικάς φράσεις. Αι κινήσεις και το ύφος του, οσονδήποτε και αν εμφανίζεται ούτος ενδεδυμένος καλώς, προδίδουν την ιδιότητά του, διότι βαδίζει πάντοτε νωχελώς με κυρτωμένην ελαφρώς την μιαν ωμοπλάτην και με κρεμασμένας τας χείρας κατά μήκος του σώματος. Το όλον ύφος του είναι βαρυαλγές και διαρκώς παραπονείται δια την “άτιμη” τύχην του.
Γενικώς ο χασισοπότης αποφεύγει την έντιμον εργασίαν και παρουσιάζει δραστηριότητα μόνον οσάκις εγκληματεί, οπότε επιδεικνύει αλληλεγγύην, φιλοτιμίαν και γενναιότητα δια την προστασίαν των ομοίων του χασισοποτών».


To “Canavaccio / Κείμενα περί της ηδονιστικής δρόγης” παρουσιάζει την ιστορία της κάνναβης στην Ελλάδα, όταν η καλλιέργειά της ήταν νόμιμη και το κράτος τη φορολογούσε. Κείμενα και ρεπορτάζ του Τύπου από το 1893 μέχρι το 1960, καταγράφουν την πλατιά διάδοση της χασισοποσίας σʼ ένα κομμάτι της κοινωνίας, στις φυλακές, στους τεκέδες –που η λειτουργία τους είχε εξαπλωθεί σʼ όλη τη χώρα– και σκιαγραφούν το χαρακτήρα του χασικλή με τα μελανότερα χρώματα.
Η έκδοση περιλαμβάνει φωτογραφικό υλικό και πίνακες της αστυνομίας από τη δεκαετία του 1930, κείμενα για την ολλανδική πολιτική στο θέμα των ναρκωτικών και για τα coffee shops, την ιστορία της κάνναβης στους λαούς, τα ρεμπέτικα-χασικλίδικα τραγούδια και τους δημιουργούς τους, τους ποιητές Ν. Λαπαθιώτη και Μ. Παπανικολάου και τη σχέση τους με τις ουσίες, γλωσσάρι κλπ.

Μην το πιείτε..διαβάστε το…:D


Από το Βιβλιοδρόμιο, Νέα, 23/08/08,

Φύλλα φούντας στο εξώφυλλο και μια φωτογραφία του ΄30 από τη Γενική Ασφάλεια, με οκτώ άντρες και έναν έφηβο που κοιτάζουν στοχαστικά τον αστυνομικό φακό. Τους έχουν συλλάβει ως «χασισοπότες» στη στοά Πάππου, εκεί στη Σοφοκλέους όπου ήταν μαζεμένοι οι τεκέδες και σύχναζαν οι πρόσφυγες, οι μεροκαματιάρηδες, οι ρεμπέτες, οι νταήδες κ.ά., όμως ούτε μαστουρωμένοι μοιάζουν ούτε «αληθινά ανθρώπινα ράκη» όπως τους θέλουν οι Αρχές ούτε και φαίνεται να ντρέπονται που κάπου κάπου «γίνονται δερβισάδες».

Ο αναγνώστης που θα πιάσει στα χέρια του αυτό το βιβλίο θα υποψιαστεί από την κουβερτούρα του κιόλας το σχόλιο στην κοινωνική υποκρισία και το χιούμορ που το διατρέχουν, το ακτιβιστικό του περιεχόμενο και τις ερεθιστικές ιστορίες που περιγράφει. Το Canavaccio- κείμενα περί της ηδονιστικής δρόγης (εκδόσεις Ηeteron) που συνέλαβε, συν-έγραψε μαζί με εκλεκτούς ειδικούς και επιμελήθηκε φροντίζοντας ιδιαίτερα τη σπάνια εικονογράφηση ο 40χρονος Φώτης Παπαδόπουλος, είναι ένα πολυσυλλεκτικό βιβλίο.

Ο τίτλος αναφέρεται στο γνωστό γερό πανί και ο υπότιτλος σε μια μυθολογία, αλλά το Κανναβάτσο προχωρά βαθύτερα. Το θέμα του κινείται στην κόψη του ξυραφιού καθώς θέλει να αποκαταστήσει την ιστορική- πολιτισμική- επιστημονική, αλήθεια για την κάνναβη- τόσο την κλωστική όσο, κυρίως, την ευφορική που από το 1932 αντιμετωπίζεται στην Ελλάδα ως «σκληρό» ναρκωτικό.
Εξερευνά λοιπόν τα αίτια και τα αποτελέσματα της δαιμονοποίησής της (τόσο από το κατεστημένο όσο και από μια ορθόδοξη Αριστερά), υποστηρίζει την αποποινικοποίηση της χρήσης της, ζητά την εναρμόνιση της ελληνικής με την ευρωπαϊκή νομοθεσία για την καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης, φωτίζει τις προκαταλήψεις και τα συμφέροντα που τη μάχονται.
Και παράλληλα αποενοχοποιεί την κουλτούρα του χασίς, παρουσιάζοντας το ιδιόλεκτο του «πότη» (από εκεί λ.χ. το «πηγαδάκι»), την ιεροτελεστία του ναργιλέ αλλά και τα ολλανδικά coffee shops (729 σημεία ελεγχόμενης πώλησης), τα λαϊκά αναγνώσματα, τη σάτιρα (Μποστ λ.χ.), τα τραγούδια, τις μαρτυρίες (του Βαμβακάρη, του Άκη Πάνου κ.ά.), τα επιχειρήματα συγγραφέων (Μποντλέρ αλλά και Πετρόπουλος κ.ά.), νευροψυχιάτρων, βιολόγων, εγκληματολόγων, οικολόγων, ανθρωπολόγων, χωρίς παρ΄ όλ΄ αυτά να αποσιωπά τις αρνητικές απόψεις που έχουν εκφραστεί.

Η βιβλιογραφία για το χασίς είναι μεγάλη, ωστόσο το Canavaccio ξεχωρίζει, διότι απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό, είναι σφαιρικό και επίκαιρο, σοβαρό σαν μελέτη και «διαβαστερό» σαν μυθιστόρημα.
Κοπάνιζαν σπόρους κάνναβης στην περιοχή της Φλώρινας κι έφτιαχναν ένα νηστίσιμο φαγητό… νόμιμα, μέχρι τα τέλη του ΄50 οπότε απαγορεύτηκε η καλλιέργεια και της κλωστικής κάνναβης (φτωχής στην ουσία που προκαλεί το «ανέβασμα»).
Μια καλλιέργεια συστηματική από το 1875, η οποία «γέννησε» εργοστάσια επεξεργασίας ινών κυρίως για σακιά, χαλιά, σχοινιά (10 κανναβουργεία το 1928) και υποσχόταν, όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο εργοστασιάρχης και υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας το 1947 Θ. Δεσύλλας, «λευκό χρυσό» για τη χώρα - εξέλιξη που ανακόπηκε από τη ναρκω-υστερία αλλά όχι μόνον.

Το ίδιο είχε γίνει νωρίτερα με την ευφορική κάνναβη που είχε αρχίσει να καλλιεργείται συστηματικά στην Ελλάδα από το 1880 (26.000 στρέμματα το 1915) και απαγορεύτηκε το 1925. Μέσα από διαφορετικά άρθρα λοιπόν του Φώτη Παπαδόπουλου, του καθηγητή Βασίλη Καρύδη, της ποινικολόγου Λίνας Καρανασοπούλου, του Κώστα Γκοτσίνα, του Αμερικανού Τζακ Χερέρ κ.ά. το Canavaccio επισημαίνει τους οικονομικο-κοινωνικο-πολιτικούς λόγους που έκριναν την τύχη- και την απαξίωση- της κάνναβης σε πλήθος κράτη: η επεξεργασία της ήταν ανταγωνιστική σε καινούργιες, αμερικανικές κυρίως, βιομηχανίες φαρμάκων, πετροχημικών, καπνού, χαρτιού.

Έδινε λ.χ. παγκοσμίως το 75-90% του χαρτιού ώσπου ο μεγαλοεκδότης Χιρστ θέλησε στα 1933 να μονοπωλήσει την παραγωγή χαρτιού από δασική ξυλεία. Απ΄ την άλλη, η αγχολυτική και αντικαταθλιπτική επίδραση της χρήσης της γινόταν αντιληπτή ως ηδονιστική απειλή για τις κυρίαρχες αξίες της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Τα πράγματα ωστόσο αλλάζουν πλέον. Η Ολλανδία λ.χ. από το 1972 εγκαινίασε μια πολιτική ανοχής στο χασίς και στη μαριχουάνα, που έφερε μείωση των βλαβών από το εμπόριο των ναρκωτικών, και η Ε.Ε. από το 1990 επιδοτεί την καλλιέργεια της κλωστικής κάνναβης (ίνες υποαλλεργικές, αντιμυκητιακές, θερμορρυθμιστικές, ανθεκτικές). Στην Ελλάδα όμως οι σχετικές μελέτες του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας μένουν στο συρτάρι και καμία κυβέρνηση δεν θέλει να αναλάβει το πολιτικό κόστος του νομικού διαχωρισμού «μαλακών» και «σκληρών» ναρκωτικών.

Γι΄ αυτό βιβλία όπως το Canavaccio, που μπορούν να τροφοδοτήσουν τον προβληματισμό της κοινής γνώμης, είναι χρήσιμα. «Γιατί όχι;».Έτσι κλείνει το άρθρο του ο εγκληματολόγος Β.Καρύδης επιχειρηματολογώντας υπέρ της αποποινικοποίησης της χρήσης χασίς. Ο Καρύδης καταδικάζει τον παραλογισμό των «εργολάβων της ηθικής» οι οποίοι αθωώνουν το αλκοόλ ή τον καπνό, παρότι αυτά αποδεδειγμένα σκοτώνουν ενώ το χασίς όχι. Και εξηγεί πώς η εντονότερη καταστολή φέρνει μεγαλύτερη παραβατικότητα. Ιδιαίτερα επισημαίνει ότι η δήθεν παρεκκλίνουσα συμπεριφορά του χρήστη της κάνναβης δεν είναι παρά μια ετικέτα που του αποδίδεται από τις κυρίαρχες ομάδες, που επιβάλλουν την κοσμοθεωρία τους στο κοινωνικό σώμα.
Μια ετικέτα που μπορεί να εσωτερικευθεί ως στίγμα και να τον οδηγήσει στη λεγόμενη δευτερογενή παρέκκλιση, σε μια πραγματική δηλαδή εγκληματική συμπεριφορά. Ίσως λοιπόν να έχουν δίκιο όσοι υποστηρίζουν ότι η απαγορευτική πολιτική δημιουργεί μια ανεξέλεγκτη παράνομη αγορά όλων των ναρκωτικών ουσιών.

I'll be back..:bot:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pepper ann7365

Νεοφερμένος

Η Ελένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 15 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 35 μηνύματα.
Εσύ το έκανες προσωπικο, αν είδες δεν μίλησα καν στον ενικό, γι αυτό ακριβώς το λόγο.

Το να δίνεις μια παραπομπή δε λέει κάτι, ούτε εκφράζει το σύνολο των απόψεων αυτών που είπαν αυτό το συγκεκριμένο που μετέφερες. Η παραπομπή λέει ότι υπάρχουν ανησηχίες, κι όχι αποδείξεις σαφείς. Δε το έβγαλα εγώ αυτό, απλώς έτσι λέει. Δυστυχώς δεν έχω εύκαιρες αντίστοιχες παραπομπές για όσα ανέφερα, ίσως κάποια στιγμή που να έχω χρόνο να τις ανεβάσω κι εγώ, αλλά νομίζω ότι όποιος έχει όρεξη να διαβάσει και να ακούσει κι αυτή την πλευρά μπορεί να βρει εύκολα. Επίσης αυτό που λες είναι μηδενιστικό, δεν ειπα τιποτα για τον συγκεκριμενο ευρωπαικο οργανισμο, απλως για τη συγκεκριμενη αποψη, ούτε είπα ότι δεν υπάρχουν εξαρτημένοι άνθρωποι που χρειάζονται βοήθεια, ούτε ότι δεν είναι πολύ σημαντικό να τους βοηθάμε. Και το ότι δεν κάνω επίκληση σε οργανισμούς, επιστήμονες, στον χι και στον ψι, δε σημαίνει ότι δεν έχω μελετήσει και διαβάσει πάνω στο θέμα.

Εγώ λυπάμαι, ειλικρινα, που λες ειρωνικες φράσεις του στυλ "λυπάμαι που οι καλοί και εξυπνότεροι άνθρωποι που γνωρίζουν καλύτερα" κτλ κτλ. Και που πιστεύεις ότι όλοι οι άλλοι που έχουμε άποψη είμαστε σε επίπεδο κάποιων τεμπέληδων δημοσίων υπαλλήλων, που στο κάτω κάτω, πάλι δεν κολλάνε πουθενά με το θέμα. Και λυπάμαι που πάλι δεν απάντησες σε τίποτα ουσιαστικά, παρά μόνο με το ότι "η παραπομπή είναι πιο έγκυρη από τη δική σου επιδερμική άποψη". Αν είχες μελετήσει τα πράγματα δε θα χρειαζοταν να βαζεις ακριβως παραπομπές και να υπερασπιζεσαι την αποψη σου με το επιχείρημα ότι ΑΛΛΟΙ εχουν κατσει να αφιερωσουν τη ζωη τους πανω σε κατι. Το μόνο που δείχνει είναι ότι ακολουθείς πιστά κάποιον άλλον, μπράβο σου, τι να πω.
Και κρίμα που θεωρεί την εκλογίκευση πράγμα κακό, γιατί ζούμε στον αιώνα της λογικής και της προόδου, όπου μπορούν και άνθρωποι σαν εμένα να εκφράζουν άποψη. Και με βάση αυτό, συγγνώμη, αλλά δε μπορώ να δω γιατί είναι επιφανειακή η άποψή μου.

Ειλικρινά, δεν έχω διάθεση ούτε για προσωπική επίθεση ούτε για flaming, ούτε για ειρωνίες. Και συγγνώμη αν σε προσβάλλει το οτιδήποτε από αυτά που γράφω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

negative

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο negative αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 398 μηνύματα.
Οι παραπομπές μου έχουν να κάνουν με την διαφωνία που έχω στον διαχωρισμό των ναρκωτικών.Δεν τα διάβασες μάλλον ολα με προσοχή......

Αν είχες μελετήσει τα πράγματα δε θα χρειαζοταν να βαζεις ακριβως παραπομπές και να υπερασπιζεσαι την αποψη σου με το επιχείρημα ότι ΑΛΛΟΙ εχουν κατσει να αφιερωσουν τη ζωη τους πανω σε κατι. Το μόνο που δείχνει είναι ότι ακολουθείς πιστά κάποιον άλλον, μπράβο σου, τι να πω.

Ξέρεις κάτι.....όλα αυτά δεν μπορούν να μελετηθούν....τα ζεις....τα βιώνεις ...περνάνε μέσα σου.
Οι ΑΛΛΟΙ όπως τους λες είναι άνθρωποι που γνωρίζω ...που τους έχω δει να δίνουν μάχες...
Έχω δει τι μπορεί να κάνουν τα ναρκωτικά σε ανθρώπους και έχω μάθει λοιπόν ότι δεν μπορώ να τα ξέρω όλα.....αλλά και επί του θέματος. Υπάρχουν άνθρωποι που αντιμετωπίζουν την εξάρτηση κάθε μέρα και φυσικά έχουν απόλυτο δίκιο που επιμένουν στον μη διαχωρισμό των ναρκωτικών και την νομιμοποίηση τους.
Το γιατί το κάνουν αυτό? δεν θα το βρεις ούτε εσύ ούτε κανείς μας σε μελέτες επιστημονικές ή μη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pepper ann7365

Νεοφερμένος

Η Ελένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 15 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 35 μηνύματα.
Το απόσπασμα που έβαλες δεν είχε σαν κύριο θέμα το μη διαχωρισμό, αλλά τις πιθανες επιβλαβείς συνέπειές της με τη χρόνια χρήση.
Και σου ξαναλέω ότι δεν διαφωνώ ούτε εναντιώνομαι σε αυτούς τους ανθρώπους σε γενικές γραμμές, και οι περισσότεροι κάνουν πράγματι σπουδαίο έργο. Απλώς διαφωνώ με τη συγκεκριμένη άποψη. Και στο κάτω κάτω, σαν ευρωπαικός οργανισμός, δε μπορεί να βγει να πει ότι κανένα ναρκωτικό δεν είναι κακό. Υπάρχουν οργανισμοί που λένε τα ίδια και χειρότερα για το τσιγάρο, και χιλια δυο άλλα πράγματα. Μέχρι και για τα βιντεοπαιχνίδια βγαίνουν κάποιοι και λένε.

Αλλά όπως εσύ βλέπεις έτσι αυτή την πλευρά, εγώ βλέπω τη δική μου, ζώντας κοντά σε πολλούς ανθρώπους πού μπορεί να κάνουν περιστασιακή χρήση τέτοιων ουσιών, και βλέπω με τα ίδια μου τα μάτια ότι δεν έχει καμία άλλη επίδραση πέραν της όποια σύντομης προκαλούν. Επίσης έχω δει τι παθαίνει κόσμος από μια και μοναδική δόση ηρωίνης. Γι αυτό δε μπορώ να τα εξισώσω δύο τόσο διαφορετικά πράγματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Συμφωνα με το εγκυρο περιοδικο Lancet, ενας πινακας απο το Wiki που δειχνει εθισμο και βλαβες απο ορισμενες ουσιες.




Ενδιαφερον σχολιο :

Smoking of cannabis is the most harmful method of consumption, since the combination of inhalation of smoke from organic materials such as tobacco, wood, gasoline and cannabis can cause various health problems. However, recent studies have shown that using a vaporizer for cannabis consumption appears to eliminate almost all of the health problems and objections related to cannabis use.[21][22][23][24][25]
A 2007 study by the Canadian government found cannabis smoke contained more toxic substances than tobacco smoke.[26] The study determined that marijuana smoke contained 20 times more ammonia, and five times more hydrogen cyanide and nitrogen oxides than tobacco smoke. In spite of this, recent studies have been unable to demonstrate a direct link between lung cancer and frequent direct inhalation of marijuana smoke. While many researchers have failed to find a correlation,[27][28] some researchers still conclude that marijuana smoke poses a higher risk of lung cancer than tobacco.[29] Some studies have even shown that the non-psychoactive ingredient CBD found in marijuana may be useful in treating breast cancer.
Cannabis use has been assessed by several studies to be correlated with the development of anxiety, psychosis and depression,[31][32] however, no causal mechanism has been proven, and the meaning of the correlation and its direction is a subject of debate that has not been resolved in the scientific community.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
Η χρήση και η εξάρτηση από τα ναρκωτικά είναι αποτέλεσμα των κάθε είδους κοινωνικών αντιθέσεων και της συνακόλουθης καταπίεσης μεγάλων στρωμάτων πληθυσμού.

Πιο ελαφρολαϊκά δοσμένο: όσοι κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών είναι λόγω των αντιθέσεων της κοινωνίας; Γιατί πότε, ιστορικά, η κοινωνία είχε ομοιόμορφες δομές;
Τι συσσώρευση αρλουμπολογίας.
Επειδή υπάρχουν κοινωνικές αντιδικίες, ασυμφωνίες, διαφοροποιήσεις έντονης μορφής που ακουμπούν στην ιδιωτική ζωή, αυτό καθιστά τους χρήστες, τέτοιους;
Και η εξάρτησή τους από τις χημείες της συμφοράς, είναι πάλι το αποτέλεσμα αυτών των αντιθέσεων;

Επίσης, όσοι εξαρτώνται από drugs είναι λόγω καταπίεσης από μεγάλα πληθυσμιακά στρώματα; (quality fabric με κοκοφοίνικα).:confused::hmm::eek:
Δηλ. μας βάζουν ιδέες οι χαμηλοσυνταξιούχοι να βαρέσουμε καμιά ενεσούλα υπό τον φόβο (έως και πίστη) ότι μια αποφράδα ημέρα θα καταλήξουμε κι εμείς με ψίχουλα και μετρώντας ψωροένσημα για να βγούμε λάδι στην κοινωνία της συνταξιοευφορικότητας; (oh my goodness)

..ή (εμπνευσμένο από το "νέο" πόλεμο των άστρων!) τα μεγάλα στρώματα (???) μας υπαγορεύουν/ωθούν προς τη χρήση αλλά και εξάρτηση (!!) από τις εθιστικές και βλαπτικές για την υγεία ουσίες; (ζμπόνιανιαν)

Σε ικετεύω, διάβασε αυτές τις δύο προτάσεις και αν συλλάβεις κάποιο νόημα που διαφωτίζει τη διάνοια σου, κάνε μου ένα briefing κι εμένα γιατί μου μοιάζουν με προτάσεις που κρατούν τον ατάλαντο φελλό στην επιφάνεια…

Η ποσοτική και συγγνωστή παρουσία φελλών στην πραγματικότητα της ναρκοσυζήτησης έχει υπερβεί το ποσοτικό και έχει γίνει ποιοτικό φαινόμενο πια...μια αναβλύζουσα ποιότητα της σαχλοκουταμαρούλας.

Σε λίγο θα μεταλλαχτούμε σε νέους αστρομαχητές του πολέμου των άστρων με ορισμένα που υποστηρίζονται.

Δηλ. η εξάρτησή τους σχετίζεται με το τι συμβαίνει ή πρόκειται να συμβεί στα πέριξ, κι όχι με το είδος και την ποσότητα ουσίας που εμφυτεύουν στις φλέβες τους ή όπου αλλού;
Δηλ η κοινωνία είναι το ναρκωτικό;

Και το ναρκωτικό τι είναι; Ένας τρύπιος ουρανός που μέσα του χωράμε όλοι; Εγώ γιατί δε χωρώ; Έχω αναπτύξει φυσικές αντιστάσεις στον ενέσιμο θάνατο και δεν το ξέρω; Είμαι δυνατός κι οι άλλοι ευαίσθητοι;

Η χρήση είναι άλλο, ρε συ negative και η εξάρτηση είναι άλλο. Και ως διαφορετικά αυτά τα δύο έχουν και διαφορετικά αίτια.
Το τι οδηγεί στη χρήση, συνήθως έχει τόσες απαντήσεις όσες και ο αριθμός των χρηστών. Αυτές οι γενικόλογες θεωρίες (όπως η θεωρία του μηχαλαρέα για κοινωνική ένδεια ή διαμεσολάβηση) που αφορούν τον κάθε χρήστη είναι ψυχανεμισμοί μιας θεωρίας που μαζοποιεί την ξεχωριστή και μοναδική προσωπικότητα του ατόμου.
Αυτό που οδηγεί στην εξάρτηση, όμως δεν είναι παρά μόνον ο δηλητηριασμός που αναφέρεται σε ένταση ανάλογη του βαθμού τοξικότητας που επιφέρει η εκάστοτε δραστική ουσία. :)

Προβάλλονται ως "λύση" και "διέξοδος", όμως οδηγούν στην αλλοτρίωση.

Πριν απ'όλα, οδηγούν στη σωματική και ψυχική εξαθλίωση. Η αλλοτρίωση -εκποίηση εαυτού, δραστική αποξένωση και μεταβολή των χαρακτηριστικών που "με" ξεχώριζαν πριν κάνω χρήση των ναρκωτικών-μεταλλακτών-είναι κατοπινή.

Βέβαια αν μιλάμε για κάνναβη, τότε θα πρέπει να ρωτήσουμε τους χρήστες αυτής αν καπνίζουν γιατί τη θεωρούν έξοδο κινδύνου ή κερκόπορτα (όπως υποννοεί ο Michael-ereas) ή απλώς σαν θύρα ευθυμίας, ηρεμίας και μέσο επίτευξης μιας φυσικής ευφορίας (όχι χημικής γιατί η φύση σου το έδωσε, εν αντιθέσει με άλλες ουσίες ή "κουμπιά") και κατά πόσο νιώθουν αλλοτριωμένοι μετά τη πάροδο της δράσης της που διαρκεί 2-4 ώρες (διαμέσου του αναπνευστικού γιατί διαμέσου του πεπτικού -βρώση ή πόση- διαρκεί 5-12 ώρες).

Νομιμοποίηση της χρήσης σημαίνει νομιμοποίηση των αιτιών που προωθούν τη χρήση.

Όπως όλα τα πράγματα στον καιρό μας η χρήση κάνναβης και οι αιτίες αυτής της χρήσης μπερδεύονται, διαστρέφονται και διαστρεβλώνοναι στο πεδίο της διάδοσης.
Αυτές οι διαμετακομιστικές εξουσίες έχουν αφηνιάσει και έχουν επηρεάσει κάθε λογής κριτηρίων.
Αν δεν υπήρχαν αλωμένα μέσα διάδοσης από μετριότητες δεν θα υπήρχαν και τόσο ανθεκτικές μετριότητες.
Για ρίξε ένα βλέμμα γύρω σου να δείς τη μεγάλη επίδραση που έχουν οι εκλεκτοί των κυκλωμάτων (ωσάν τον Μηχαλαρέα) όταν βγαίνουν στο ελεύθερο αεράκι των γνωμών…
Γιατί η ικανότητά τους είναι να πείθουν τους "αρνητικούς" κατά τρόπο θετικό, τη δε κοινή λογική την έχουν γραμμένη από χρόνια… οπότε έξω από το κύκλωμα και η πτώση τους είναι άμεση…

Όταν μιλάς μέσα από το κύκλωμα, μοιάζει να είσαι δέσμιος των οραμάτων και εμπειριών σου εντός του κυκλώματος. Ο ψυχολόγος που είναι μέρος του κυκλώματος αδυνατεί να διαχωρίσει τη χρήση της κάνναβης από τις άπειρες αιτίες. Φαντάσου!

Και ως εκ τούτου ολισθαίνει σε λογικά σφάλματα.

Η διαμεσολάβηση του (προάσπιση της μη νομιμοποίησης) έγινε εξουσία υποτακτική σε άλλες εξουσίες, μεταπράτης που παράγει χρήμα και κοινωνικό στάτους για τον εαυτό του και φτώχεια νοημάτων για τους άμοιρους κανναβοχρήστες που "περιλαμβάνει" στις ιδέες του...

Το παραγόμενο είναι πρόφαση.

Νομιμοποίηση των αιτιών δεν ευσταθεί μέσω του δικαιώματος της αυτοκυριαρχίας σε κορμί και μυαλό και η εκδίκαση των αιτιών της χρήσης της κάνναβης είναι μια τυπική πράξη αδικίας σε βάρος της ελευθερίας του ατόμου.

Κι αυτό γιατί η χρήση οποιασδήποτε επικίνδυνης ουσίας (πόσο μάλλον της κάνναβης) βλάπτει αποκλειστικά και μόνο τον χρήστη της. Συνεπώς, αποτελεί τυπική πράξη αυτοπροσβολής, και ως τέτοια, σε μια πολιτισμένη κοινωνία δεν μπορεί να υπόκειται σε καμία απαγορευτική κατασταλτική παρέμβαση.

Ο μόνος λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να επεμβαίνουν ατομικά ή συλλογικά στην ελευθερία δράσης ενός συνανθρώπου τους είναι η αυτοπροστασία τους. Ο μόνος λόγος για τον οποίο μπορεί νόμιμα να ασκείται εξουσία σε οποιοδήποτε μέλος μιας (πολιτισμένης) κοινωνίας, παρά τη θέλησή του, είναι η αποτροπή της ζημιάς των άλλων...Η μόνη δραστηριότητα για την οποία ο άνθρωπος είναι υπόλογος απέναντι στην κοινωνία είναι αυτή που αφορά τους άλλους. Ως προς τη συμπεριφορά του απέναντι στον εαυτό του, η ελευθερία του είναι δικαιωματικά α-π-ό-λ-υ-τ-η.

Το χασίς είναι εξίσου επικίνδυνο, με κάθε άλλο ναρκωτικό.

Βρες μου μια επιστημονική μελέτη που έστω να αναφέρει (ας μην αποδεικνύει) κλινικές περιπτώσεις εξαρτημένων από κάνναβη και θα σου χαρίσω τα αστέρια με τον Αυγερινό. :D

Η νομιμοποίηση δε θα χτυπήσει τους εμπόρους, όπως δε χτυπήθηκαν η παράνομη πορνεία, το παράνομο εμπόριο αλκοόλ και το παράνομο εμπόριο όπλων. Τέτοιες απόψεις μόνον κακό κάνουν σε χρήστες, που προσπαθούν να απεξαρτηθούν.


Η άρνηση της νομιμοποίησης της κάναβης δεν υποστηρίζεται λυσσαλέα για τον λόγο ότι δεν θα χτυπηθούν κατ'ουσίαν οι έμποροι κι η λαθραία εμπορία της ίδιας της κάνναβης κι άλλων τινών.
Μην απατάσαι.

Οι λόγοι πρέπει σαφώς να επικεντρωθούν στη πληθώρα των πλεονεκτημάτων και εφαρμογών αυτού του φυτού που το καθιστούν υπολογίσιμο, αν όχι μοναδικό, ανταγωνιστή των προϊόντων πολλών βιομηχανικών κλάδων (πετρελαιοειδή, οινόπνευμα, καπνός, φάρμακα, παραγωγής χαρτιού), οι οποίοι συνεργάστηκαν (με αποδείξεις) αρμονικά προκειμένου να πετύχουν την ποινικοποίηση της κάνναβης μέσα στα προηγούμενα 60-70 χρόνια τα οποία σφραγίστηκαν από απτά γεγονότα.

Αν γνωρίζαμε λίγα για την ιστορικότητα του φυτού και την διάδοση του στην ανθρωπότητα, τώρα δεν θα μιλούσαν οι αδαείς περι εξακολούθησης της ποινικοποίησής του.

Όσο για την απεξάρτηση που τόνισες.
Μα δεν είναι εξαρτησιογόνος η κάνναβη, μανίτσα μου.
Η κάνναβη δεν προκαλεί σωματική (παρά μόνο, για μένα μερική ψυχική) εξάρτηση και η διακοπή της λήψης της δεν συνοδεύεται από στερητικά συμπτώματα.

Ακόμη κι αν κάποιος που μόλις πήρε εξιτήριο από Οκανάδες, γυρίσει σπίτι και σε μία υποθετική αποποινικοποίηση της κάνναβης έβγαινε στο μπαλκονάκι που είχε δίπλα στη γλάστρα με το βασιλικό κι ένα τριφυλλάκι, αυτό δε θα ήταν ούτε αναγκαίο μα ούτε και ικανό για να ξανακυλήσει στα ναρκωτικά...

Δεν υπάρχει τίποτα που να συνδέει τα ναρκωτικά με την κάνναβη πέραν της συγκατηγοριοποίησης ως ψυχοτρόπες όπως ακριβώς τίποτα δεν συνδέει από πλευρά εθιστικότητας το αλκοόλ με τον καφέ. (Αχ και πόσοι να'ξερες είναι λανθάνοντες αλκοολικοί....)

- Πώς ορίζουμε την τοξικομανία και το εξαρτημένο άτομο;
- Η τοξικομανία, ως τρόπος ζωής, χαρακτηρίζεται από την απώλεια νοημάτων, ενδιαφερόντων, ασχολιών, ανθρωπίνων σχέσεων, επικοινωνίας. Ο τοξικομανής είναι ένας μονοσήμαντος άνθρωπος.

Τοξικομανία είναι αυτό;
Τοξικομανής είναι ένα περιφερόμενο σαρκίο στους δρόμους, δίχως σκέψη, δίχως κρίση, δίχως συνείδηση της σκοτεινής του κατάστασης και των θεοσκότεινων συμπεριφορών;
Αυτό είναι περιγραφή του ζομπισμού.
Ο τοξικομανής είναι ένας μπλοκαρισμένος άνθρωπος. Θέλει να σηκώσει τις ασφάλειες αλλά το ρελέ ασφαλείας θέλει δύναμη κι αυτός είναι αδύναμος γιατί το βραχυκύκλωμα είναι βαθύ κι αγγίζει τα εσότερα καλώδια.

Όμως είναι εντελώς εσφαλμένη η άποψη περι της μονοσήμαντης θεώρησης της ύπαρξής του υπο την επήρεια των ουσιών στο αίμα του.

Αλλά αν μιλάμε για κάνναβη 1. δεν υπάρχει τοξικομανία, 2. η πολυσημία δεν παρατηρείται ευρέως ούτε ακόμα και στους πιο νηφάλιους!

- Η ύπαρξη των ναρκωτικών είναι αιτία της τοξικομανίας;

Όχι, μάλλον η ύπαρξη της σπανακόπιτας και της αγιορίτικης μελιτζανοσαλάτας.
Με μια επιφύλαξη, ίσως και του μπακαλιάρου με συνοδεία σκορδαλιάς.:hmm:

- Όχι. Οι νέοι στρέφονται στις ουσίες, όχι γιατί αυτές υπάρχουν, αλλά γι' αυτό που οι ουσίες συμβολίζουν.

Και τι συμβολίζει η ηρωίνη; Έναν αργό αυτοκτονικό θάνατο;
Η κάνναβη; Ένα παρατεταμένο ευφορικό ταξίδεμα ή ένα σεξουαλικό πειραματισμό για τσεκάρισμα του feeling και ό,τι μέσω αυτού μπορεί να εισπράττεται;
Άλλοι αλείφονται με nutella και κάνουν νουτελιές (:redface:), άλλοι γουστάρουν κάτι λιγότερο δοκιμασμένο (όπως η τριμμένη μπομπότα:worry:) κι άλλοι ψάχνονται με φούντα.

Δεν αγνοώ τη μέθεξη θανάτου που βιώνουν κάποιοι (ίσως οι περισσότεροι) παράτολμοι χρήστες της ηρωίνης κατά βάση αλλά οι συμβολισμοί έχουν άμεση σχέση με το νόμο δράσης της κάθε ουσίας. Άρα οι συμβολισμοί δεν είναι παρά μια σοφιστία που τελικά καταλήγει στις εκβολές της φυσιολογίας (δραστικότητα).



Αιτία της τοξικομανίας δεν είναι τα ναρκωτικά, αλλά η ανάγκη του ατόμου να τα χρησιμοποιήσει.


Δεν υπάρχει εξαναγκασμός προς την αυτοκαταστροφή.
Εξάλλου, υπάρχουν πιο ασφαλή δρομάκια για κάλυψη τέτοιων συνδρόμων.
Υπάρχει βεβαια, η απελπισία.
Αλλά δεν είναι γεννήτορας τέτοιας ανάγκης η χρησιμοποίηση κάνναβης, το μόνο σίγουρο.

Το μοναδικό ευφορικό που δεν προκαλεί φασαρίες. Όλες οι χημείες προκαλούν. Υπάρχει ένας κύκλος με τα χημικά drugs. Ας πούμε, μεθάς, καταστρέφεις κάτι, χτυπιέσαι, πας νοσοκομείο και ούτω καθ'εξής. Με το χόρτο μπαίνεις σε σπείρες.

Ψάχνουν για άλλες πραγματικότητες, ίσως. Τουλάχιστον δεν έχουν τρελαθεί ώστε να επικεντρωθούν σ'ένα μόνο πράγμα. Ή μήπως έχουν; :P
Το χόρτο, ο ασσασίνος της πραγματικότητας. Όλες οι ιδέες μισοτελειωμένες, μήπως επειδή ξέρουν ότι δεν είναι στέρεες; Ότι υπάρχει πάντα ένα "αλλά"; Μια άλλη οπτική ματιά των γεγονότων;

- Γιατί υπάρχει αυτή η "ανάγκη";
- Ένα άτομο χρησιμοποιεί τα ναρκωτικά, για να ξεφύγει από την κοινωνική πραγματικότητα, που καραδοκεί να το συνθλίψει. Για να αντέξει το αδιέξοδο μιας παρακμιακής κοινωνίας. Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο κρίσης, που παράγεται από τη βασική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Από αυτήν την άποψη, η εξάρτηση - με τα σημερινά χαρακτηριστικά - είναι αποτέλεσμα του ίδιου του καπιταλισμού και, κατά συνέπεια, φαινόμενο των δύο τελευταίων αιώνων, περίπου.


Δηλ. τελικά ο καπιταλισμός έκανε (όσους έκανε) πρεζάκηδες και addicted; Όχι η ανάγκη του ατόμου να τα χρησιμοποιήσει; Με μπέρδεψε, είχε δεν είχε.
Τζιβάνες στα τασάκια. :clapup: Και γρήγορα.:mad:

Η δράση διαφορετικών ουσιών, στον ανθρώπινο οργανισμό, μπορεί να έχει διαφορετικά αποτελέσματα.


Δηλαδή; Υπάρχουν τα μαλακά. Υπάρχουν και τα σκληράααααααααααααα
Εδέησε ο ύψιστος.
I can rest my case,peacefully now, huh? φανταστικέ νεγκατιβούλι; :redface:

Όμως, τα αίτια που οδηγούν στη χρήση είναι κοινά για όλες τις ουσίες.


1. άλλος χώρισε και έπεσε στην μορφίνη (πιθανόν για ν'αντέξει τον πόνο στην καρδιά)
2. άλλη χώρισαν οι γονείς της και το'ριξε στο πιοτό (snaps ροδάκινου, λικέρ εολική κ.α.)
3. άλλη απέτυχε στις πανελλήνιες /Lower και άρχισε να τρυπιέται σαν hole maniac.
4. άλλος γούσταρε να εμπνευστεί για να τελειώσει ένα φανταστικό διήγημα γιατί δεν του'βγαινε κι η διορία τον πίεζε σαν παρατεταμένος πόνος στο στήθος κι έκανε 2 γάρα καπάκι.
5. άλλου του πέθανε η μάνα και της είχε και μια αδυναμία. Μάνα του ήταν. Αφορμίστηκε αμφεταμίνες.
6..7..8..9.........1.352.986. τόμους αιτιών...

Στη χρήση και την εξάρτηση, δεν έχει σημασία ποια ουσία χρησιμοποιεί κανείς.


Ε μα ναι, αφού συμφωνήσαμε προγενέστερα ότι οι ουσίες έχουν όλες ίδιου μάκρους αλυσίδες άνθρακα, είναι κρυσταλλικές και σε μορφή αλλά και σε χρώμα έχουν συγγενείς ομοιότητες.
Δεν έχει σημασία αν πίνεις ηρωίνη ή αν κάνεις χασισάκι.
Είναι ένα και το αυτό σε χρήση και σε εξάρτηση...:hmm:
Σε κάθε περίπτωση το λυκόσκυλο θα σε μυρίσει! (ή και μαρ και τον)

Σημασία έχει η διαμόρφωση μιας ψυχολογίας του "φτιαξίματος", μιας ψυχολογίας "εξάρτησης", μιας ψυχολογίας αναζήτησης της όποιας ουσίας.



Που το κακό να φτιάχνεις λίγο τη πεσμένη σου διάθεση;
Ο άλλος μου εαυτός μονολογεί: Εκείνον τον γάρο κάτω από τις βουκαμβίλιες πότε θα τον πιούμε;:whistle:
Το ότι δε πίνω, δε καπνίζω δε σημαίνει ότι θεωρώ πως είναι λάθος όταν το κάνουν άλλοι για ένα κάρο λόγους.
Δεν θα κάτσουμε και στο σκαμνί γιατί κάποιοι θέλουν να καπνίσουν από old holborn μέχρι μπάφο κι εμείς είμαστε κατά εφευρίσκοντας ιδεοκοινωνικοπολιτικούς λόγους και μάλιστα μιλώντας για κάνναβη.

τζιβ τζιβ.



υ.γ.

Btw, πήρε το μάτι σου τη νέα διαφήμιση από prince oliver που δείχνει τον αραχτό άγιο bill με μια ένεση καρφωμένη στην χερούκλα να τραγουδάει "klin klin klin...klin klin klin...klin klin klin klin kliiiiin" stay clean !

Μας προτείνει να πάμε για shopping αντί να τα σκάμε σε μπάφους, λες;
Εννοεί μακρυά από μπάφο ή "χιονάτη" και άλλα εξαρτησιογόνα;

Ιδού το ερώτημα...

Tziv μωρέ.:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top