Έκτρωση: Η γνώμη σας;

Θα κάνατε ποτέ έκτρωση;

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 361)
  • Είμαι γυναίκα και κατά της έκτρωσης

    Ψήφοι: 93 25.8%
  • Είμαι γυναίκα και υπέρ της έκτρωσης

    Ψήφοι: 93 25.8%
  • Είμαι άντρας και κατά της έκτρωσης

    Ψήφοι: 60 16.6%
  • Είμαι άντρας και υπέρ της έκτρωσης

    Ψήφοι: 86 23.8%
  • Δεν ξέρω, δεν το έχω σκεφτεί ποτέ σοβαρά

    Ψήφοι: 29 8.0%

Youki

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Youki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,378 μηνύματα.
Δεν υπαρχει ισοτητα...

Οκ αλλα αν ειναι να παιξουμε αυτο το χαρτι να το παιξουμε οπως πρεπει.



Στατιστικα οι αντρες ειναι 20% μεγαλυτεροι απο τις γυναικες και επισις εχουν περιπου 50% μεγαλυτερο μεταβολισμο. Αυτο σημαινει οτι για να διατηρουμε την θερμοκρασια του σωματος μας και αρα την ΖΩΗ μας χρειαζομαστε 50% περισοτερη τροφη απο οτι μια γυναικα.

Πριν απο 100.000 χρονια αυτο το κανονιζαμε μονοι μας κυνηγοντας. Αλλα τωρα με την ισοτητα δεν βλεπω κανενα νομο που να λεει οτι οι αντρες πρεπει να αμοιβονται παραπανω απο τις γυναικες λογο αυξημενων ενεργειακων απαιτησεων (που ειναι ΠΟΛΥ πραγματικες).
:confused: Kαταλαβαίνεις φαντάζομαι ότι η αμοιβή για την εργασία που κάνεις είναι ΑΜΟΙΒΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ. Τι σχέση έχουν οι ενεργειακές σου ανάγκες??? Με την ίδια λογική ένας παχύσαρκος θα έπρεπε να αμοίβεται παραπάνω, μια γυναίκα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της επίσης κλπ κλπ. Καλως ή κακώς όμως το κριτήριο καθορισμού της αμοιβής μιας εργασίας είναι αλλο και τελείως άσχετο με το θέμα.


Βασικα αυτο ακριβως που λεω ειναι οτι εγγενως τα δυο φυλα ΔΕΝ ειναι ισα, για τους λογους που αναφερθηκαν. Πρεπει το νομοθετικο συστημα να προσαρμοστει σε αυτο το γεγονος.
Το οτι τα 2 φύλα δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες δεν τα κάνει αυτόματα άνισα απέναντι σε νόμους, υποχρεώσεις και δεν ξέρω και γω τι άλλο.



P.s μελετες εδειξαν οτι παιδια που μεγαλωσαν ΜΕ μπαμπα ειναι σαφως ικανοτερα ακαδημαικα και με πιο ισοροπημενο χαρακτηρα. Και εν πασι περιπτωση αυτη η νοοτροπια των μαμαδων (το παιδι ειναι ΔΙΚΟ ΜΟΥ) πρεπει να σταματησει γιατι εχει γεννησει στρατιες μαμακιδων
Πηγη για αυτές τις μελέτες?

Όσο οι άντρες ΔΕΝ παρατάνε τη δουλειά τους για να μεγαλώσουν ένα/δυο/χ παιδιά, ΔΕΝ εγκαταλείπουν την καριέρα τους για να είναι περισσότερες ώρες με την οικογένειά τους, ΔΕΝ υφίστανται όλα τα ζόρια και προβλήματα μιας εγκυμοσύνης (ναι, ναι είναι υπέρτατη χαρά ένα μωρό αλλά οι 9 μήνες εγκυμοσύνης δεν είναι βόλτα στο πάρκο πόσο μάλλον αν αρχίσουν να εμφανίζονται προβλήματα) κλπ κλπ κλπ, η γνώμη τους για το αν μια γυναίκα θα κρατήσει ή όχι ένα παιδί θα έχει έστω 1 εκαττομυριοστό λιγότερη βαρύτητα από αυτή της γυναίκας.

Ψ: κατά τ'αλλα είμαι όσο κατά της έκτρωσης δεν φαντάζεστε αλλά στο συγκεκριμένο θέμα του...ποιανού η γνώμη θα μετρήσει/πρεπει να μετρήσει/θέλω να μετρήσει παραπάνω σε μια πιθανή διαφωνία ε σορυ γκαιζ αλλά...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Συμφωνώ στο ότι δεν υπάρχει ισότητα στο συγκεκριμένο (αλλά και σε διάφορα άλλα θέματα)
Πιθανά να είναι ένα απ τα ελάχιστα θέματα που κάποιες γυναίκες έχουν δικαίωμα να αποφασίσουν αυτές για ένα τόσο σημαντικό θέμα της ζωής ενός ζευγαριού κι όχι το κράτος (γιατί ας μην ξεχνάμε ότι η έκτρωση είναι σε πολλά - αν όχι στα περισσότερα- μέρη του πλανήτη, παράνομη)

Μου κάνει πραγματικά πολύ μεγάλη εντύπωση που δεν βλέπετε ή δεν θέλετε να δείτε το ότι το αν μια γυναίκα γεννήσει ένα παιδί έχει πρώτα απ όλα αντίκτυπο σε αυτήν και δευτερευόντως στον άντρα, είτε του το παρατήσει και φύγει, είτε κάτσει και το μεγαλώσει αυτή.
Επίσης μου κάνει εντύπωση που τίθεται θέμα σύγκρισης ενός χειρουργείου καισαρικής με ένα χειρουργείο έκτρωσης (Ηρώ :P)
Στην μία περίπτωση η μία γυναίκα είναι μέσα στην καλή χαρά και στην άλλη είναι πιθανό να χρειαστεί μέχρι συμβουλευτική υποστήριξη από ειδικό.
Επίσης η σύγκριση της καισαρικής με την έκτρωση, είναι επίσης άστοχη γιατί μιλάμε στην μία περίπτωση για υποχρεωτικό χειρουργείο (όπως θα έπρεπε υποχρεωτικά να κάνεις by pass αν χρειαζόταν) οπότε δεν λαμβάνεις υπόψη σου τους κινδύνους μιας που δεν έχεις άλλη επιλογή. Να το χωνέψεις το παιδί, αδύνατον :P
Να αποφασίσεις όμως ότι δεν θες να κάνεις χειρουργείο που μπορεί να προκαλέσει βλάβη στην δυνατότητα σου να κάνεις παιδιά, είναι μάλλον άλλο θέμα.


Δεν καταλαβαίνω επίσης που κολλάει ακριβώς το ότι ο άντρας επειδή τρώει περισσότερο πρέπει και να πληρώνεται περισσότερο γιατί, παρόλο που ο νόμος περί ισότητας λέει ότι πρέπει να δύο φύλλα να αμείβονται ίσα ανάλογα με το πόσο εργάζονται, στην πράξη δεν το έχω δει να συμβαίνει πουθενά αυτό. Οι άντρες στη μεγάλη πλειοψηφία αμείβονται καλύτερα απ τη γυναίκα συνάδελφο τους που θα έχουν ακριβώς τα ίδια προσόντα και ακριβώς τις ίδιες ικανότητες, μιας που υπάρχει ένας άγραφος νόμος ότι ο άντρας είναι ο "κύρης και κουβαλητής του σπιτιού" μιας που η γυναίκα με τις γέννες και τις εγκυμοσύνες θα μείνει κι ένα σεβαστό διάστημα εκτός εργασίας.

Τέλος πάντων, είναι μάλλον πολύ πολύπλευρο το συγκεκριμένο θέμα
Ισως δεν έχει θέση στην κουβέντα μας αλλά θα ήθελα για το τέλος να προσθέσω το εξής
Μια γυναίκα που "παρατάει το παιδί της στον άντρα και φεύγει" είναι πολλά περισσότερα ******** από έναν "άντρα που παράτησε το παιδί του στην γυναίκα κι έφυγε"

όπου αστεράκια, προσθέστε μόνοι σας ότι έχετε ακούσει κατά περιόδους γύρω σας
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

cibyllian

Περιβόητο μέλος

Η Μπούι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,205 μηνύματα.
Ρε παιδιά, το θέμα δεν είναι η ισότητα των δύο φύλλων, ούτε και το ποσοστό ενασχόλησης των δύο φύλλων στο μεγάλωμα των παιδιών.
Εννοείται πως το ιδανικό θα είναι να μετέχουν και οι δύο το ίδιο.
Νομίζω όμως ότι μιλάμε για κάτι άλλο, το πόσο ρόλο παίζει ή πρέπει να παίζει η γνώμη του πατέρα για το αν θα συνεχιστεί ή όχι μια κύηση. Και βέβαια αυτό σε περιπτώσεις που υπάρχει διαφωνία. Διότι αν και οι δύο θέλουν παιδί, δεν τίθεται θέμα. Η γυναίκα θα κυοφορήσει το έμβρυο και θα το κάνει και με χαρά, χωρίς να την νοιάζει αν θα αλλάξει το σώμα της, αν θα έχει καούρες ή αν θα πρέπει να θυσιάσει κάποια πράγματα για να μεγαλώσει το παιδάκι. Αντίστοιχα και ο μπαμπάς θα αναλάβει τον δικό του ρόλο και επίσης θα το κάνει με χαρά.

Μιλάμε όμως για τις περιπτώσεις, που ο ένας θέλει και ο άλλος δεν θέλει. Εκεί λόγω φύσης η απόφαση της γυναίκας είναι καθοριστική. Είναι απλό, όποιος έχει τα κλειδιά ανοίγει και την πόρτα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

underwater

Περιβόητο μέλος

Η underwater αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,343 μηνύματα.
Το δέχομαι, απλά πρέπει και εσείς να δεχτείτε, όσο άσχημο και αν ακούγεται, ότι αν πάρετε την απόφαση να το κρατήσετε παρά την θέληση του άντρα, τότε δεν μπορείτε να ζητήσετε ΤΙΠΟΤΑ από αυτόν, πόσο μάλλον χρήματα, έστω και με μορφή διατροφής.

Αυτό που λες δεν είναι παράλογο και ξέρω γυναίκες που αποφάσισαν να κρατήσουν παιδί ξέροντας πως πιθανώς να το κάνουν μόνες. Ενημέρωσαν τον πατέρα για την εγκυμοσύνη, του είπαν ότι αυτές θέλουν το παιδί αλλά ότι δεν έχουν απαιτήσεις από αυτόν. Αισθάνομαι πως οι άντρες θεωρούν ότι οι γυναίκες βλέπουν το δυνάμει μωρό τους σαν οικονομική εξασφάλιση σε βάρος του ταλαίπωρου (βιολογικού at least) πατέρα, κι αυτό είναι προσβλητικό.

Προσωπικά αν έμενα έγκυος κι ο πατέρας δεν ήθελε το παιδί θα ξαναζύγιζα την ιδέα, επειδή θεωρώ ότι είναι καλύτερο να υπάρχει ''πλήρης'' οικογένεια. Παρόλα αυτά, επειδή σε λιγότερο από μισό χρόνο θα γίνω 28, είναι πολύ πιθανό να αποφάσιζα να κρατήσω το παιδί χωρίς καμία απαίτηση από κάποιον που δεν το θέλει. Την περίπτωση να κρατήσει 1 γυναίκα παιδί που δεν επιθυμεί για χάρη του άντρα δεν την δέχομαι, για όλους τους λόγους που αναφέρθηκαν από τις άλλες κοπέλες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Κανείς σας βέβαια δεν απάντησε στο πως θα αισθανόταν αν αναγκαζόταν να κάνει χειρουργείο παρά την θέλησή του, ενώ μπορούσε να το αποφύγει.
Ναι, θα μπορούσε να το αποφύγει. Και για να σου απαντήσω όπως εσύ απάντησες "αν χρειαστεί να κάνεις χειρουργείο παρά την θέληση σου, δεν θα φταίει κανείς εκτός από σένα που δεν πρόσεξες κατά το σεξ". Άλλωστε, όπως τα παρουσιάζετε, εσείς έχετε την μήτρα, εσείς κόβετε. Αφού εσείς είσαστε οι απόλυτα υπεύθυνες για το σώμα σας ο σύντροφός σας δεν έχει καμία ευθύνη και ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΗ ΖΗΤΑΤΕ ΚΑΝ! Δεν θα έπρεπε να θεωρείτε ανεύθυνο αυτόν που δεν θα αναλάβει την ευθύνη (που όπως τα λέτε, δεν έχει) αλλά θα έπρεπε να χαίρεστε με αυτόν που αναλαμβάνει κάτι που ΔΕΝ είναι ευθύνη του.

Τώρα, αν κάποιος δεν αναλάβει την ευθύνη (που δεν έχει), τον θεωρείτε άχρηστο και ανεύθυνο, ενώ θεωρείτε ως δεδομένο ότι ΠΡΕΠΕΙ να την αναλάβει.

Αποφασίστε επιτέλους...
Όσο για το σενάριο του θέλει ο άντρας το παιδί, αλλά όχι η γυναίκα, αν και το καταλαβαίνω, σκεφτείτε λογικά. Η γυναίκα δεν είναι χώρος τοποθέτησης και ανάπτυξης εμβρύων.
Κάτσε, αφού στο σώμα σας τοποθετείται και μεγαλώνει, όχι;
Και σόρρυ κιόλας, αλλά μου φαίνεται αστείο να διεκδικείτε τόσα δικαιωμάτα, μονο και μόνο γιατί πηδήξ@τε και το ευχαριστηθήκατε κιόλας! Και η άλλη δλδ ή να πρέπει να περάσει χειρουργείο ή να πρέπει να περάσει ζαλάδες, καούρες, δυσφορίες, εξετάσεις και δεν ξέρω κι εγώ τι για να υπάρχει ισότητα στις αποφάσεις. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, πως να υπάρχει ισότητα αλλού;
Και μένα μου φαίνεται αστείο που θεωρείς ότι μόνο εμείς το ευχαριστιόμαστε, δείχνοντας μου ότι ο ρόλος σας όπως τον φαντάζεσαι στο σεξ, είναι του πεοδέκτη. Συ είπας...

Το άλλο αστείο είναι, ότι παρόλο που δέχεσαι ότι δεν υπάρχει ισότητα στην κατάσταση, ΑΠΑΙΤΕΙΣ ισότητα (για να μην πω απαιτείς περισσότερα) σε καταστάσεις που επηρεάζονται από αυτήν, βλέπε άδειες εγκυμοσύνης, επιδόματα, αποχή από στρατιωτική θητεία κτλ. :confused:
Στην περίπτωση της εγκυμοσύνης, για όλες τις μεταβολές που μας συμβαίνουν, τις ορμονικές διακυμάνσεις, τους εμετούς, τα πρηξίματα, την κοιλιά που κουβαλάμε 9 μήνες, τις εξετάσεις κάθε τόσο, το διάστημα που κάνουν να επανέλθουν η σπονδυλική στήλη και τα όργανά μας στη θέση τους, το ξύπνημα το βράδυ για να θηλάσουμε, την στέρηση πραγμάτων κατά τα 2 πρώτα έτη, που είναι απολύτως εξαρτημένο από εμάς (εσείς μπορείτε και να λείψετε).... ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΣΟΤΗΤΑ....
Καλώς λένε ότι κανείς δεν μπορεί να ψυχολογήσει τις γυναίκες. Για πολλοστή φορά θα απορήσω, τελικά το να μένεις έγκυος είναι καλό ή κακό; Γιατί ρε κορίτσια, αν είναι τόσο βασανιστικό, ποιος σας αναγκάζει να γίνετε μάνες;

Γιατί πρέπει να παρουσιάζετε μόνο τα αρνητικά της εγκυμοσύνης για να επηρεάσετε συναισθηματικά; :confused:
Παιδιά, τα παιδιά είναι απόφαση-δέσμευση ΖΩΗΣ είναι ισόβιες οι συνέπειες, και μιλάμε για τη ζωή τη δική μας κατ αρχήν και τη δική τους μετά, γι αυτό και δε γίνεται να βαρύνει εξίσου η γνώμη των δύο συντρόφων σε περίπτωση διαφωνίας. Εγκρίνω και επαυξάνω.
Για να καταλάβω, λες: επειδή η ζωή των παιδιών είναι πολύ σημαντική, ο άντρας δεν μπορεί να έχει ίσο λόγο με τη γυναίκα, γιατί.... είναι κατώτερος; :confused:
Όχι, δεν τον θεωρούμε απλό πάροχο χρημάτων (άσε που κι αυτό "παίζει" ενίοτε), τον θεωρούμε όμως πιο "έξω" από όλες αυτές τις διαδικασίες, και δυστυχώς είναι.
Γιατί απλά είναι η γυναίκα-μαμά που ασχολείται περισσότερο με το παιδί, αφιερώνει περισσότερο χρόνο και προσωπικούς πόρους (γνώσεις, δεξιότητες, ταλέντα) και αναπόφευκτα αυτή μπαίνει βαθύτερα στη διαδικασία της ανατροφής του.
Σου απαντάω με λόγια της kajira πάλι "αν ο άντρας σου, αφιερώνει λιγότερο χρόνο από εσένα στα παιδιά, δεν φταίει αυτός, εσύ φταις που δεν είδες νωρίτερα ποιος είναι και διάλεξες κάποιον σαν αυτόν."

Είναι αυτονόητο ότι κάποιος που ξέρει ότι η γυναίκα θα τον βγάλει τόσο έξω από όλα αυτά και θεωρεί η ίδια ότι το παιδί είναι περισσότερο δικό της, δεν πρόκειται να ασχοληθεί όσο θα περιμένατε. Απορώ γιατί δεν το βλέπετε.
Αυτό που λες δεν είναι παράλογο και ξέρω γυναίκες που αποφάσισαν να κρατήσουν παιδί ξέροντας πως πιθανώς να το κάνουν μόνες. Ενημέρωσαν τον πατέρα για την εγκυμοσύνη, του είπαν ότι αυτές θέλουν το παιδί αλλά ότι δεν έχουν απαιτήσεις από αυτόν. Αισθάνομαι πως οι άντρες θεωρούν ότι οι γυναίκες βλέπουν το δυνάμει μωρό τους σαν οικονομική εξασφάλιση σε βάρος του ταλαίπωρου (βιολογικού at least) πατέρα, κι αυτό είναι προσβλητικό.
Εσύ πες μου τι βγάζεις από το παρακάτω post και αν όντως οι γυναίκες ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ μια οικονομική παροχή από τον "πατέρα":
σε ένα ατύχημα λοιπόν, γιατί έρχεσαι στα λόγια μου, να μην πληρώνει καν διατροφή ο άντρας κι ας ήταν κι αυτός εκεί παρόν!
Ξέρεις, η έκτρωση δεν είναι πάντα η εύκολη λύση. Και είμαι σίγουρη ότι εσύ ειδικά ξέρεις ότι μπορεί να συντρέχουν έως και ιατρικοί λόγοι που κάποια δεν κάνει έκτρωση
Κάθε ΜΗ γενόμενη έκτρωση, δεν είναι απαραίτητα κι ένας εκβιασμός προς τον άτυχο πατέρα που δεν ήθελε να κρατήσει το παιδί άρα γιατί να πληρώνει!
Αμαν πια! Το παιδί δεν συλλαμβάνεται από έναν! Από δύο γίνεται! Αν γίνει ατύχημα, δεν θα το πληρώσει ΜΟΝΟ η γυναίκα, είτε κυριολεκτικά, είτε σωματικά, είτε ψυχολογικά! Ας δώσει κι ο άλλος κάτι!
Δεν λέμε λοιπόν ότι οι γυναίκες κάνουν παιδί μόνο γιαυτό (αν και υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις), λέμε ότι ΑΠΑΙΤΕΙΤΕ να συμμετέχουν οι άντρες οικονομικά, ακόμα και αν οι ίδιοι ΔΕΝ ήθελαν το παιδί.

Άλλο ένα θέμα, όπου οι γυναίκες συσπειρώθηκαν και οι άντρες μιλάνε ελάχιστα. Γιατί; Γιατί αν μιλήσει ο άντρας, είναι στα@@διστής, άξεστος, ανώριμος, βάρβαρος, ΦΑΛΛΟΚΡΑΤΗΣ. Με αυτά που λένε οι γυναίκες όμως (με κάποιες εξαιρέσεις), όλα είναι εντάξει.

Όταν μιλούσαμε στο θέμα της ισότητας για την διαφορά στη σωματική διάπλαση, καταλήγαμε ότι ο νόμος έπρεπε να προστατεύει τις "αδύναμες" γυναίκες. Τώρα, δεν μας ενδιαφέρει να προστατεύεται ο άντρας, ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ Η ΦΥΣΗ. Γουαου... :/:

Η μεγαλύτερη ερώτηση όλων είναι: "Πραγματικά θεωρείτε το παιδί περισσότερο δικό σας;"
Αν η απάντηση είναι ναι, τότε η ερώτηση είναι: "Γιατί τότε παραπονιέστε που οι άντρες σας ασχολούνται λιγότερο με αυτό;" :worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Η μεγαλύτερη ερώτηση όλων είναι: "Πραγματικά θεωρείτε το παιδί περισσότερο δικό σας;"
Αν η απάντηση είναι ναι, τότε η ερώτηση είναι: "Γιατί τότε παραπονιέστε που οι άντρες σας ασχολούνται λιγότερο με αυτό;" :worry:

προσωπικά όχι... ακριβώς το αντίθετο
θεωρώ ότι έχουμε ΑΚΡΙΒΩΣ τις ίδιες υποχρεώσεις μιας που το παιδί είναι και ΤΩΝ ΔΥΟ στη μέση

η εγκυμοσύνη όμως και ο τοκετός είναι ΜΟΝΟ ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ
εκ των πραγμάτων δλδ... μακάρι να ήταν κι αυτός τους 4,5 μήνες έγκυος και να πέρναγε τους μισούς πόνους. Και δεν το λέω ειρωνικά αυτό... πραγματικά μακάρι

Απ τη στιγμή όμως που η ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ και ο ΤΟΚΕΤΟΣ είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ δική μου υπόθεση, θέλω να πιστεύω ότι ένα κάτι τις παραπάνω το έχω εγώ στην ανάληψη της απόφασης
Ειδικά δε, αν λάβουμε υπόψη μας στατιστικά το τι συμβαίνει.
Ποιος παρατάει ποιον δλδ να μεγαλώνει μόνος του ένα παιδί
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Ναι, θα μπορούσε να το αποφύγει. Και για να σου απαντήσω όπως εσύ απάντησες "αν χρειαστεί να κάνεις χειρουργείο παρά την θέληση σου, δεν θα φταίει κανείς εκτός από σένα που δεν πρόσεξες κατά το σεξ". Άλλωστε, όπως τα παρουσιάζετε, εσείς έχετε την μήτρα, εσείς κόβετε. Αφού εσείς είσαστε οι απόλυτα υπεύθυνες για το σώμα σας ο σύντροφός σας δεν έχει καμία ευθύνη και ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΗ ΖΗΤΑΤΕ ΚΑΝ! Δεν θα έπρεπε να θεωρείτε ανεύθυνο αυτόν που δεν θα αναλάβει την ευθύνη (που όπως τα λέτε, δεν έχει) αλλά θα έπρεπε να χαίρεστε με αυτόν που αναλαμβάνει κάτι που ΔΕΝ είναι ευθύνη του.

Τώρα, αν κάποιος δεν αναλάβει την ευθύνη (που δεν έχει), τον θεωρείτε άχρηστο και ανεύθυνο, ενώ θεωρείτε ως δεδομένο ότι ΠΡΕΠΕΙ να την αναλάβει.

Αποφασίστε επιτέλους...

Προσωπικά όταν ζητάω να αναλάβει τις ευθυνες του, όπως έγραψα και πιο πάνω, εννοώ απλά να το αναγνωρίσει ως δικό του.

Κάτσε, αφού στο σώμα σας τοποθετείται και μεγαλώνει, όχι;
Μπορείς να μου εξηγήσεις τι εννοείς με αυτό; Και τι έγινε που τοποθετείται στο σώμα μου, αυτό με κάνει "σκεύος";
Και μένα μου φαίνεται αστείο που θεωρείς ότι μόνο εμείς το ευχαριστιόμαστε, δείχνοντας μου ότι ο ρόλος σας όπως τον φαντάζεσαι στο σεξ, είναι του πεοδέκτη. Συ είπας...
Προφανώς η διατυπωση δεν ήταν η σωστότερη. Εννοείται πως και οι γυναίκες ευχαριστιούνται το ίδιο. Δεν το έγραψα γι' αυτό, το έγραψα για να υποδηλώσω πως για σας ήταν "απλά" μια πράξη απόλαυσης, ενώ οι συνέπειές της αντανακλούν μόνο στις γυναίκες.
Το άλλο αστείο είναι, ότι παρόλο που δέχεσαι ότι δεν υπάρχει ισότητα στην κατάσταση, ΑΠΑΙΤΕΙΣ ισότητα (για να μην πω απαιτείς περισσότερα) σε καταστάσεις που επηρεάζονται από αυτήν, βλέπε άδειες εγκυμοσύνης, επιδόματα, αποχή από στρατιωτική θητεία κτλ. :confused:

Πως ακριβώς υπάρχει ισότητα στην άδεια εγκυμοσύνης; Πως ειναι ποτέ δυνατόν να υπάρξει άλλωστε αφού μόνο η γυναίκα είναι έγκυος! Εκτός κι αν πάλι εννοείς κάτι που δεν καταλαβαίνω..

Καλώς λένε ότι κανείς δεν μπορεί να ψυχολογήσει τις γυναίκες. Για πολλοστή φορά θα απορήσω, τελικά το να μένεις έγκυος είναι καλό ή κακό; Γιατί ρε κορίτσια, αν είναι τόσο βασανιστικό, ποιος σας αναγκάζει να γίνετε μάνες;

Γιατί πρέπει να παρουσιάζετε μόνο τα αρνητικά της εγκυμοσύνης για να επηρεάσετε συναισθηματικά; :confused:

Όταν μια εγκυμοσύνη είναι επιθυμητή, είναι προφανώς καλό. Ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση όμως, αν προκύψουν προβλήματα, μπορεί να γίνει πολύ δυσάρεστη εμπειρία. Το επιχείρημα "αν είναι τόσο βασανιστικό, τι το επιλέγετε" είναι άστοχο, διότι δεν είναι δυνατόν να γνωρίζεις από πριν αν θα έχεις μια καλή εγκύμοσυνη ή όχι, αλλά κι αν ακόμα το γνώριζες, το ότι τελικά θα αποκτήσεις παιδί, αν το επιθυμείς, μάλλον αντισταθμίζει όποιο αρνητικό μπορεί να προκύψει. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως η εγκυμοσύνη είναι μια ιδιαίτερη κατάσταση που μπορεί να έχει και πολλά αρνητικά και συνεπώς δεν υποβάλλεις τον εαυτό σου σε αυτήν, μόνο και μόνο γιατί ο πατέρας του παιδιού θέλει το παιδί ενώ εσύ δεν το θες.


Δεν λέμε λοιπόν ότι οι γυναίκες κάνουν παιδί μόνο γιαυτό (αν και υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις), λέμε ότι ΑΠΑΙΤΕΙΤΕ να συμμετέχουν οι άντρες οικονομικά, ακόμα και αν οι ίδιοι ΔΕΝ ήθελαν το παιδί.

Άλλο ένα θέμα, όπου οι γυναίκες συσπειρώθηκαν και οι άντρες μιλάνε ελάχιστα. Γιατί; Γιατί αν μιλήσει ο άντρας, είναι στα@@διστής, άξεστος, ανώριμος, βάρβαρος, ΦΑΛΛΟΚΡΑΤΗΣ. Με αυτά που λένε οι γυναίκες όμως (με κάποιες εξαιρέσεις), όλα είναι εντάξει.

Όταν μιλούσαμε στο θέμα της ισότητας για την διαφορά στη σωματική διάπλαση, καταλήγαμε ότι ο νόμος έπρεπε να προστατεύει τις "αδύναμες" γυναίκες. Τώρα, δεν μας ενδιαφέρει να προστατεύεται ο άντρας, ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ Η ΦΥΣΗ. Γουαου... :/:

Η μεγαλύτερη ερώτηση όλων είναι: "Πραγματικά θεωρείτε το παιδί περισσότερο δικό σας;"
Αν η απάντηση είναι ναι, τότε η ερώτηση είναι: "Γιατί τότε παραπονιέστε που οι άντρες σας ασχολούνται λιγότερο με αυτό;" :worry:

Όσο το παιδί είναι μες στη μήτρα μου, είναι κομμάτι του σώματός μου. Προφανώς δεν είναι μόνο δικό μου, έχει βιολογικό υλικό και από κάποιον άλλον άνθρωπο. Αλλά μόνο αυτό. Και με δεδομένο πως βασικα μιλάμε για έμβρυο, ούτε καν για παιδί, μάλλον μέχρι να γεννηθεί θεωρείται βασικά σαν είναι τ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Ας δούμε μια περίπτωση μάλλον συνηθισμένη όμως.
Έστω ότι γίνεται το ατύχημα που συζητάμε, έστω ότι ο άντρας δε θέλει με τίποτα να κρατήσει το παιδί ενώ η γυναίκα θέλει. Εστω ότι θα γίνει η πολυπόθητη έκτρωση επειδή μιλάμε για ισότητα στις αποφάσεις.Ολα καλά μέχρι εδώ φαντάζομαι

ΟΜΩΣ
Οταν μιλάμε για ισότητα στις αποφάσεις, θα πρέπει να μιλάμε και για ισότητα στις ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ των ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

Το ερώτημα λοιπόν που θέτω είναι


ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ πληρώνει και με ποιον τρόπο ο άντρας για μία έκτρωση? (και μη μου πει κανείς τα 1000? :P)
Μισο λεπτο. Ας κανει εκτρωση με το χαπι. Δε χρειαζεται να φτασει ουτε καν 2 εβδομαδων. Αν υπαρχει αμφιβολια, οφειλει να κανει εξετασεις και να δει αν ειναι εγγυος και οχι να το αμελησει και να βρει δικαιολογιες γιαυτο εκ των υστερων. Ενα αυτο. 2ο ο αντρας πληρωνει ψυχολογικα. Τι να κανουμε τωρα, οποτε μας βολευει η φυση ειναι καλα, και οποτε οχι, πρεπει να μας πληρωσουν σε χρηματα ; Και αν μας πληρωσει σε χρηματα θα αλλαξει κατι στην υγεια μας ;

E καλά βρε Λόρυ. Αν η γυναίκα σου αποφασίσει με τις φίλες της αν θα κάνει έκτρωση ή οχι, δεν θα φταίει εκείνη, εσύ θα φταις που δεν είδες νωρίτερα ποια είναι και διάλεξες κάποια που προτιμά τα σημαντικά να τ' αποφασίζει με τις φίλες της.
Μιλαμε για ατυχημα. Μπορει να μη ξερεις καλα τον αλλον. Δε μιλαμε για παντρεμενους ή που γνωριζονται 10 χρονια.

Όπως επίσης δεν υπάρχει "ξαφνικά" αποφάσισε να κρατήσει το παιδί - προφανώς κάτι δεν είδες. Δλδ αν η άλλη είναι κοντά στα 30(ή 35) και δεν έχει παιδί, ακόμα κι αν δεν το έχετε συζητήσει, οι πιθανότητες να θέλει το παιδί είναι μεγαλύτερες από εκείνες κάποιας που είναι πχ 20(ή 25). Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη νομίζω..
Καταρχην ειστε γυναικες. ΠΑΝΤΑ υπαρχει το ξαφνικα !! 2ον αν το εχεις συζητησει τι γινεται ; 3ον γιατι ειναι προφανες οτι κατι δεν ειδαμε ; Ειστε μηπως τα πιο ευθεια πλασματα ; Ή μηπως ολες οι γυναικες ειναι εντιμες ; Kαι δεν ειναι μονο αυτο. Οτι και να σου λεει μια γυναικα ("ναι θα κανω εκτρωση" , " το καταλαβαινω οτι δεν γινεται τωρα" κλπ) οταν μεινει εγγυος μπορει να αλλαξει γνωμη οσο και παραλογο να ειναι.

Για τα υπολοιπα με καλυψε ο fandago.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Με συγχωρείς Λόρυ, αλλά αν έχεις τέτοια άποψη για τις γυναίκες, μάλλον δεν έχει νόημα να συζητήσουμε. Γιατί με αυτή την λογική θα μπορούσα κι εγώ να πω πως δεν είστε όλοι οι άντρες και οι πιο υπεύθυνοι και πως οι περισσότεροι είναι σαν έναν γνωστό μου που τρέλανε την γυναίκα του να κάνουν παιδί και μόλις γέννησε, επειδή εκείνο έκλαιγε και τον ζάλιζε, πολύ απλά δεν ασχολήθηκε ποτέ μαζί του!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Εγω ενα πραγμα θα πω...Οποια αγορακια δε θελουν σε καμμια περιπτωση μια πιθανη εγκυμοσυνη, ωστε να μην παραπονιουνται μετεπειτα για το οτιδηποτε "ξαφνικο", ας χρησιμοποιουν κατοπιν συζητησης με τη συντροφο τους, διπλα προφυλαχτικα, χαπια αντισυλληψης και ο,τι τελος παντων χρειαζεται.
Διοτι ειτε μας αρεσει ειτε οχι, τον τελικο λογο τον εχει η γυναικα και ειναι παραλογο να μιλαμε για ισοτητα σε ενα τετοιο θεμα. Οπως ανεφερε και καποιος, την πορτα την ανοιγει εκεινος που εχει το κλειδι. Στη συγκεκριμενη περιπτωση το εχει η γυναικα και η επιστημη για την ωρα και ισως για παρα πολλα χρονια ακομα, δεν μπορει να κανει κατι γι αυτο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Με συγχωρείς Λόρυ, αλλά αν έχεις τέτοια άποψη για τις γυναίκες, μάλλον δεν έχει νόημα να συζητήσουμε. Γιατί με αυτή την λογική θα μπορούσα κι εγώ να πω πως δεν είστε όλοι οι άντρες και οι πιο υπεύθυνοι και πως οι περισσότεροι είναι σαν έναν γνωστό μου που τρέλανε την γυναίκα του να κάνουν παιδί και μόλις γέννησε, επειδή εκείνο έκλαιγε και τον ζάλιζε, πολύ απλά δεν ασχολήθηκε ποτέ μαζί του!
Tι αποψη δλδ ; Οτι δεν μιλατε ευθεως και ειστε πονηρες ; Αυτο το λετε και σεις οι ιδιες δε χρειαζεται να το πουν οι αντρες. Δεν λεω για υπευθυνοτητα απλως δλδ. Και το συνδυαζω με το οτι η μητροτητα σας επηρεαζει και μπορει να αλλαξετε 180 μοιρες γνωμη ενω λετε άλλα. Αυτο εννοω.Και με το να πουμε οτι και πολλοι ανδρες δεν αναλαμβανουν τις ευθυνες τους, αλλάζει κατι σε αυτο που ειπα για τις γυναικες ; :hmm:

Εγω ενα πραγμα θα πω...Οποια αγορακια δε θελουν σε καμμια περιπτωση μια πιθανη εγκυμοσυνη, ωστε να μην παραπονιουνται μετεπειτα για το οτιδηποτε "ξαφνικο", ας χρησιμοποιουν κατοπιν συζητησης με τη συντροφο τους, διπλα προφυλαχτικα, χαπια αντισυλληψης και ο,τι τελος παντων χρειαζεται.
Ισως εχεις δικιο. Βεβαια συνεπαγεται αυτο που με κατηγορησε η Ντινα πιο πανω, και συνεπαγεται πως δεν μπορει κανείς να εμπιστευτει γυναικα, δεν υπαρχει ακεραιοτητα, "λόγος τιμης" που λεμε. Ή εστω γυναικεια φυση γενικοτερα. Αν αυτο θελετε να πιστευουμε, πασο...
Διοτι ειτε μας αρεσει ειτε οχι, τον τελικο λογο τον εχει η γυναικα και ειναι παραλογο να μιλαμε για ισοτητα σε ενα τετοιο θεμα. Οπως ανεφερε και καποιος, την πορτα την ανοιγει εκεινος που εχει το κλειδι. Στη συγκεκριμενη περιπτωση το εχει η γυναικα και η επιστημη για την ωρα και ισως για παρα πολλα χρονια ακομα, δεν μπορει να κανει κατι γι αυτο.
Μαθαινεις το ποιόν καποιου οταν του δωσεις εξουσια, λενε. Εσεις εχετε λοιπον τη δυνατοτητα να επηρεασετε τη ζωη του αντρα, και πιθανως να τον κανετε δυστυχισμενο, και πρακτικα μας λετε να μη σας εμπιστευομαστε σχετικα με αυτο. Μπορει να χετε δικιο ξερεις. Φυλαγε τα ρουχα σου να χεις τα μισα που λενε. Φυσικα, ξεχναμε οτι αν θελει να μεινει εγκυος μια γυναικα, μπορει, οσες προφυλαξεις και να παιρνει ο αντρας....Αν υπηρχε 100% ασφαλης μεθοδος που να εξαρταται μονο απο τον ανδρα, (περαν αποχης) τοτε ολη η ευθυνη θα ηταν δικη μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

_daemon_

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,537 μηνύματα.
Αν και το θέμα παρέκλινε, παραμένει αρκετά ενδιαφέρον, ειδικά τώρα που η πεποίθηση....κάποιων εκπροσώπων του φύλου που πιστεύει ακράδαντα στην έλλειψη διαφορών όσον αφορά δικαιώματα και υποχρεώσεις, σαν βασικό ανθρώπινο δικαίωμα σε σχέση με το...άλλο φύλο, άρχισε να κλονίζεται!:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

roumana

Διάσημο μέλος

Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών, επαγγέλεται Γονιός/Οικοκυρικά και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
Επειδή βαρέθηκα :P...να βάλω μόνο +1 εκεί που συμφωνώ, ας πω και εγώ την γνώμη μου, αν και τα είπατε σχεδόν όλα εσείς…

1)για το θέμα ισότητας και ευθύνης:
Ένα ξέρω. Η γυναίκα έχει το πάνω χέρι. Η απόφαση είναι της γυναίκας είτε να κυοφορήσει είτε να διακόψει την κύηση, αλλά και οι ευθύνες της απόφασής της. Δεν θεωρώ σωστό να αποφασίζει μόνη της αλλά στις ευθύνες της απόφασής της να μετέχουν και άλλοι.
Βασικά δεν συμφωνώ ούτε για πλάκα ότι ο πατέρας έχει υποχρέωση να συνεισφέρει οικονομικά σε ένα παιδί που δεν ήθελε. Βέβαια, δεν δέχομαι και την κλάψα των αντρών για τις συνέπιες, λες και δεν ξέρουν πώς έχουν τα πράγματα…

2)για το θέμα «γνώμη του πατέρα στην διακοπή της κύησης»
Δεν του πέφτει λόγος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Ι Εσεις εχετε λοιπον τη δυνατοτητα να επηρεασετε τη ζωη του αντρα, και πιθανως να τον κανετε δυστυχισμενο, και πρακτικα μας λετε να μη σας εμπιστευομαστε σχετικα με αυτο. Μπορει να χετε δικιο ξερεις. Φυλαγε τα ρουχα σου να χεις τα μισα που λενε

Μια εγκυμοσυνη επηρεαζει και τη γυναικα. Ειτε θετικα, ειτε αρνητικα. Απο τη στιγμη που εχει καποιος σεξουαλικες επαφες ειναι "χαζο" να μην υπολογιζει την πιθανοτητα μιας πιθανης εγκυμοσυνης ειτε αυτη ειναι μικρη ειτε μεγαλη.
Αναλογα με το θελω μας, κανονιζουμε και την πορεια μας.


Φυσικα, ξεχναμε οτι αν θελει να μεινει εγκυος μια γυναικα, μπορει, οσες προφυλαξεις και να παιρνει ο αντρας....Αν υπηρχε 100% ασφαλης μεθοδος που να εξαρταται μονο απο τον ανδρα, (περαν αποχης) τοτε ολη η ευθυνη θα ηταν δικη μας.

Εαν θελει να μεινει εγκυος, μπορει, οσες προφυλαξεις και να παρθουν? Συγγνωμη, αλλα εδω σε τι ακριβως αναφερεσαι? Στην εξαπατηση? Π.χ. παιρνω αντισυλληπτικα χαπια, αλλα στην ουσια λεω ψεματα? Και ας ηρεμησουμε λιγο, ενα παιδι δεν πιανεται με τη μυρωδια...
Καλως ή κακως, τιποτα δεν μπορεις να εχεις για σιγουρο. Μπορει μια γυναικα να εχει μιλησει με το συντροφο της και οι δυο να εχουν καταληξει στο οτι δεν ειναι ετοιμοι για ενα παιδι, αλλα με το που θα τυχει κατι τετοιο η ψυχολογια ειτε του ενος εκ των δυο, ειτε και των δυο να αλλαξει επ αυτου...
Εγω το μονο που ευχομαι, ειναι τα παιδια να ερχονται σε αυτους που πραγματικα τα θελουν...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Αυτή τη στιγμή είμαι πολύ φορτισμένη συναισθηματικά γιατί αυτό που συζητάμε συνέβη σε μία απ τις δυο καλύτερες μου φίλες....
Πριν λίγο έκλεισα το τηλέφωνο....

Η φίλη μου, ετών 28 έχει εδώ και κάτι μήνες σχέση...
Εμεινε έγκυος πριν από 15 εβδομάδες από ατύχημα κι επειδή ο φίλος της, της έδωσε "Εγγυήσεις" για την υπευθυνότητα του και επειδή της είπε ότι θέλει το παιδί πάρα πολύ, αποφάσισε... να το κρατήσει
Θα ήταν ένα ωραίο παραμύθι αν ο τύπος ΤΩΡΑ, δεν αποφάσιζε ΞΑΦΝΙΚΑ ότι τελικά έκανε λάθος και δε μπορεί.... :/: ΤΩΡΑ που η άλλη δε μπορεί να κάνει έκτρωση :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Όταν εγώ σου λέω πως το "ξαφνικά" δεν μπορεί να είναι και τόσο ξαφνικά, κι εσύ μου απαντάς:

Καταρχην ειστε γυναικες. ΠΑΝΤΑ υπαρχει το ξαφνικα !! 2ον αν το εχεις συζητησει τι γινεται ; 3ον γιατι ειναι προφανες οτι κατι δεν ειδαμε ; Ειστε μηπως τα πιο ευθεια πλασματα ; Ή μηπως ολες οι γυναικες ειναι εντιμες ; Kαι δεν ειναι μονο αυτο. Οτι και να σου λεει μια γυναικα ("ναι θα κανω εκτρωση" , " το καταλαβαινω οτι δεν γινεται τωρα" κλπ) οταν μεινει εγγυος μπορει να αλλαξει γνωμη οσο και παραλογο να ειναι.

Τι ακριβώς μπορώ να συζητήσω; Αφού παίρνεις σαν δεδομένο πως δεν είμαστε έντιμες κι ευθείς και πως ό,τι κι αν λέμε, πάντα μπορεί να αλλάξουμε γνώμη. Άρα κάθε μη έκτρωση με βάση αυτό το δεδομένο συνιστά και εκβιασμό προς τον άντρα. Ε τι να πω εγώ λοιπόν;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

roumana

Διάσημο μέλος

Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών, επαγγέλεται Γονιός/Οικοκυρικά και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
Αυτή τη στιγμή είμαι πολύ φορτισμένη συναισθηματικά γιατί αυτό που συζητάμε συνέβη σε μία απ τις δυο καλύτερες μου φίλες....
Πριν λίγο έκλεισα το τηλέφωνο....

Η φίλη μου, ετών 28 έχει εδώ και κάτι μήνες σχέση...
Εμεινε έγκυος πριν από 15 εβδομάδες από ατύχημα κι επειδή ο φίλος της, της έδωσε "Εγγυήσεις" για την υπευθυνότητα του και επειδή της είπε ότι θέλει το παιδί πάρα πολύ, αποφάσισε... να το κρατήσει
Θα ήταν ένα ωραίο παραμύθι αν ο τύπος ΤΩΡΑ, δεν αποφάσιζε ΞΑΦΝΙΚΑ ότι τελικά έκανε λάθος και δε μπορεί.... :/: ΤΩΡΑ που η άλλη δε μπορεί να κάνει έκτρωση :/:

Τι να πει κανείς…:/:
...εύχομαι να είναι μόνο μια περαστική κρίση ανασφάλειας του καινούριου μπαμπά…
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pote ksana

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Ούφ! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 226 μηνύματα.
Παρακολουθώ τη συζήτηση απο μέρες. Πολλές λέτε οτι το δικαίωμα επιλογής είναι της μητέρας και μόνο. Θα διαφωνήσω κάθετα. Κι οι δύο έχουν και ευθύνη και δικαιώματα στο παιδί για τους ίδιους λόγους.
Βέβαια,και,δυστυχώς, η γυναίκα τραβάει συνήθως το ζόρι και σε σωματικό επίπεδο -αν θεωρηθεί η περίοδος της εγκυμοσύνης ζόρι- και σε επίπεδο ανατροφής. Όχι οτι οι ευθύνες του πατέρα είναι μικρές! Πολλές φορές παραβλέπουμε τη συμβολή του πατέρα και είναι λάθος. Χωρίς τον πατέρα δεν μεγαλώνει με την ίδια ασφάλεια ένα παιδί.
Και καταλαβαίνω τις απόψεις που έχουν μερικές απο εμάς. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τον αριθμό των ανύπαντρων μητέρων που μεγαλώνουν παιδιά μόνες, στην καλύτερη περίπτωση με την οικονομική ενίσχυση του πατέρα-κι αυτή με το ζόρι,να'ναι καλά η νέα νομοθεσία. Συχνά μια γυναίκα που μένει κατά λάθος έγκυος κρατάει το παιδί και είναι εκεί για μια ζωή,ενώ ένας άντρας μπορεί να αποχωρήσει με ελαφρά. Και αν,πάλι,καταλήξουν σε έκτρωση, ο άντρας συνεχίζει τη ζωή του,ενώ η γυναίκα δεν το ξεπερνά ποτέ. Είναι συναισθηματικό το θέμα.
Όπως και να'χει,επειδή και οι δύο συμβάλλουν ωστε να 'γίνει' ένα παιδί, θα πρεπε να αρκεί μόνο η συναίνεση του ενός,μόνο της μητέρας ή μόνο του πατέρα,άσχετα αν η μητέρα ανατρέφει πιο συναισθηματικά ενα παιδί απ'οτι ο πατέρας. Κι οι δύο αγαπούν το παιδί εξίσου. Και το παιδί τους αγαπάει εξίσου.
Προσωπικά,αν είχα μεγαλώσει χωρίς πατέρα,κι αυτός ήταν ο χειρότερος άνθρωπος στη γη,και με ε΄χε αρνηθεί άπειρες φορές,και πάλι θα θελα να υπάρχει στη ζωή μου.
Συμπέρασμα,αν θέλει το παιδί ο πατέρας,έχει απόλυτο δίκιο να απαιτήσει να γεννηθεί. Θα προτιμούσα να είχα μόνο πατέρα παρά καθόλου γονείς.
Βέβαια,οι ευθύνες θα έπρεπε να ανήκουν κανονικά και στους δύο,αλλά έτσι όπως έχουμε γίνει...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Και αν,πάλι,καταλήξουν σε έκτρωση, ο άντρας συνεχίζει τη ζωή του,ενώ η γυναίκα δεν το ξεπερνά ποτέ. Είναι συναισθηματικό το θέμα.

Αυτο δειχνει απολυτο, που ομως δεν ισχυει. Οταν μια γυναικα συνειδητα και οχι μετα απο οποιαδηποτε πιεση αποφασισει να διακοψει μια κυηση, ξεπερνιεται και προχωραει τη ζωη της πολυ ομαλα, χωρις αυτο να σημαινει οτι θα το διαγραψει απο το μυαλο της.
Στην περιπτωση δε που το χασει αναπαντεχα, ειτε "αναγκαστει" να προβει σε εκτρωση, τοτε ναι, κατα πασα πιθανοτητα να μην το ξεπερασει ποτε εντελως. Ολα ειναι στο μυαλο, κατι που θεωρουμε πως καλως εγινε δε μας απασχολει, δε μας "ριχνει", κατι ομως που πιστευουμε πως αδικα εγινε τοτε θα παραμενει εκει και ολο και θα παρουσιαζεται μπροστα μας σε διαφορες στιγμες της μετεπειτα ζωης μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

pote ksana

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Ούφ! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 226 μηνύματα.
Ωστόσο σέβομαι την επιλογή της γυναίκας να αφήσει απ'έξω τον πατέρα..
Υπάρχουν μερικοί που απλώς δεν αξίζουν να γίνουν πατέρες..
Αλλά άν αξίζουν??

Όπως και υπάρχουν γυναίκες που δεν αξίζουν. Οκ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top