Η γνώμη σας για την αυτοκτονία

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Αυτό που βλέπω εγώ, χωρίς να μπορώ να κατανοήσω ακριβώς το πρόβλημα, αφού μας παρουσιάζεται σαν αμερικάνικη ταινία με κάποια συνωμοσία της CIA, είναι πως ο άνθρωπος για τον οποίο υποθετικά συζητάμε, δεν μπορεί να κάνει τίποτε για τη ζωή του, επειδή κατά βάθος αυτοί που βυσσοδομούν τον έχουν πείσει πως δεν είναι ικανός για τίποτε, πως η φυσική του θέση είναι να βρίσκεται γονατιστός, ότι δεν έχει καμμία αξία ως άνθρωπος κι ότι η πραγματική του εικόνα είναι αυτή που πιστεύουν εκείνοι κι όχι αυτός ο ίδιος.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι: Επανάσταση (προς την Ελευθερία) ή Θάνατος! Προσωπικά συστήνω το πρώτο. Το κατάλληλο όπλο για την αντιμετώπιση των πραγματικών ή φανταστικών εχθρών είναι το "Ξίφος της Απιστίας", που συνοψίζεται στην απλή μαγική φράση "Δεν σε πιστεύω, δεν υπάρχεις".

Στο κάτω κάτω αν είναι να πεθάνω, προτιμώ να πεθάνω επάνω στη μάχη, φορώντας τις μπότες μου, παίρνοντας και μερικά σκυλιά μαζί μου στην τελική.

Πες στον φίλο σου αγαπητέ Μόνε, να ζωστεί το σπαθί και να "πάρει μερικά κεφάλια" (ή αλλιώς αμερικανιστί To kick some asses), ειδάλως..."Καμμιά προσευχή για τους πεθαμένους", ή με άλλα λόγια "Νεκροί γεννιόμαστε, μαζί με τους νεκρούς" και ελπίζω να καταλαβαίνεις το βαθύτερο νόημα του Θανάτου για τον οποίο μιλάω. Αυτόν που δεν ακολουθείται από αναγέννηση...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
Καθε περιπτωση αυτοκτνιας ειναι με διαφορετικες μεταβλητες-κρητιρια. Μεταβλητες ειναι πολλες που απαδιαργωνουν την ψυχικης ισσοροπιας.

1. Και κυριοτερο. ΓΩΝΕΙΣ. Αυτοι οι μαγκες ή μας αγγαλιασαν ελευθερα, ειτε αδιαφορησαν ή ακομη κι οταν μεγαλωσωμε ηταν ακομη εκει. Ο γωνεις ειναι ΕΝΑΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ λογος να απογοητευεις για τη μετεπειτα ζωη σου.
Εγω που ειμαι και νεαρος το γνωριζω.

2.Δυνατα χτυπηματα της ζωης, (δουλεια,χρεοι,υγεια,αποκαλυψεις...)Σ'αυτες τις περιπτωσεις οι σκεψεις ειναι γρηγορες και εντονες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
λοιπον, κι επειδη το ζητημα της αυτοκτονιας με ενδιαφερει τον τελαιυτεο καιρο, καλω ειναι σας πω εγω τι γινεται με τους νεους που την κανουν... Κατ'αρχην 1στους3 νεους που πεθαινουν μεταξυ 15-24, πεθαινουν απο αυτοκτονια. Οχι και τοσο αυτο. Καταρχην με το αυτοκτονει ενας νεος ανθρωπος, ειναι κατι το λυπηρο. Ολα αυτα εχουν να κανουν με τους γωνεις. Γωνεις που αδιαφορησαν κυριως οταν το παιδι τους ηταν στην αναπτυξη. Ισως μεγαλυτερα αδερφια καταπιεζαν το μικροτερα, επειδη ειχαν κι'αυτα αποθημενα απ'τους γωνεις του και παει λεγοντας. Θα σας περιγραψω τωρα μια συγγαινικη οικογεινια για να καταλαβετε:

γωνεις,sot,pol,fot
Ο σοτ με την πολ ειναι 23,25. Κοινωνικα ατομα με χαβαλε αρκετο.
Γωνεις : ψυχραιμοι, ωραιοι, με τα αστεια τους, ελαφρως αδιαφοροι.
φοτ: η μικρη της παρεας,13 εξυπνη, αστεια, αλλα συμμαζεμενη, χωρις να ανοιγεται ιδιαιτερα.
Αυτη τη κατασταση τωρα την δημιουργησαν ο σοτ και η πολ που σαν μεγαλυτερα αδερφια πιεζαν και πιεζουν για τα παντα ολα. Αλλα κυριως ειναι η απαξιωση με την οποια αντιμετωπιζουν το κοριτσι. Μ'αυτο το ι φοτ κραταει ενα παθητικο ρολο στο σπιτι και εξω ακομη ποιο εντονα.

Αυτο που γινεται δηλαδη ειναι οτι υπαρχουν μεσα στην οικογενεια υποβασκουσες καταστασεις οι οποιες με πλαγιο τροπο μπορουν σιγα-σιγα να κτυπουν την αυτοπεποιθηση-αυτοεκτιμηση ενος παιδιου που εκεινη την ωρα χτιζεται ο μέλλοντικος ανθρωπος ο οποιος λογικα θα εχει προβλημτα με τον εαυτο του. ΜεχριΚι ειμαι σιγουρος γιατι και εγω τα ιδια παθαινω με την οικογενεια μου.

Εγω τωρα εχω μεγαλωσει και πολλες φορες σκεφτηκα την αυτοκτονια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Κατ'αρχην 1στους3 νεους που πεθαινουν μεταξυ 15-24, πεθαινουν απο αυτοκτονια.

Έτσι όπως το θέτεις, είναι αντίστοιχο του να λες "πεθαίνουν από ναρκωτικά/υπερβολική ταχύτητα/...."




Εγω τωρα εχω μεγαλωσει και πολλες φορες σκεφτηκα την αυτοκτονια.

Η προσωπικότητά σου είναι πιο συγκροτημένη απ' ότι πιστεύεις,
άλλοι δεν το σκέφτονται καν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
...
Σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι: Επανάσταση (προς την Ελευθερία) ή Θάνατος! Προσωπικά συστήνω το πρώτο. Το κατάλληλο όπλο για την αντιμετώπιση των πραγματικών ή φανταστικών εχθρών είναι το "Ξίφος της Απιστίας", που συνοψίζεται στην απλή μαγική φράση "Δεν σε πιστεύω, δεν υπάρχεις".

... να ζωστεί το σπαθί και να "πάρει μερικά κεφάλια" (ή αλλιώς αμερικανιστί To kick some asses), ειδάλως..."Καμμιά προσευχή για τους πεθαμένους", ή με άλλα λόγια "Νεκροί γεννιόμαστε, μαζί με τους νεκρούς" και ελπίζω να καταλαβαίνεις το βαθύτερο νόημα του Θανάτου για τον οποίο μιλάω. Αυτόν που δεν ακολουθείται από αναγέννηση...

" Ξίφος της Απιστίας": ολαλά!!! Θα συμπλήρωνα, αγαπητέ μου φίλε Οττο, και ..."μη δίδετε τα άγια τοις κυσί!". Γιατί, τι άλλο είναι η αυτοκτονία, απ' το να ρίξεις το μόνο μαργαριτάρι, που σου έδωσε η Πλάση,... στους χοίρους; Ναι, και πάλι ναι, καιρός να ζωστούμε όλοι με το "Ξίφος της Απιστίας", αφού εν κατακλείδι, όλους εμάς, τη "Μάζα", μας έχουν... για τη δική τους αυτοκτονία!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Spiros Antono

Νεοφερμένος

Ο Spiros Antono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 59 ετών. Έχει γράψει 38 μηνύματα.
αν δεν συντρεχουν πολυ σοβαροι ηθικοι λογοι,η αυτοκτονια ειναι δειλια
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,326 μηνύματα.
αν δεν συντρεχουν πολυ σοβαροι ηθικοι λογοι,η αυτοκτονια ειναι δειλια

Αποψη σου αυτο.

Επιπολεα, ανωριμη και επικυνδηνη βεβαια αποψη...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Spiros Antono

Νεοφερμένος

Ο Spiros Antono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 59 ετών. Έχει γράψει 38 μηνύματα.
Ισως δεν το εθεσα καλα.Αν καποιος βιασει την κορη του και μετα αυτοκτονησει τι πρεπει να πω οτι κακος αυτοκτονησε;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,326 μηνύματα.
χαχαχαχα, οχι δεν με επιασες, η ενσταση μου ηταν στο δειλια.

Το να αυτοκτονησεις δεν σε κανει δειλο, απελπισμενο σε κανει.

Εκτος αν θεωρεις ευκολο δηλαδη να παιθανεις. Υπαρχει ενας απλος τροπος να διαπιστωσεις ποσο ευκολο ειναι να κοιτας το θανατο καταματα, τραβα μια μερα μετα τις 1 το βραδυ στην γερανιου και βρισε τους θαμωνες...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Spiros Antono

Νεοφερμένος

Ο Spiros Antono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 59 ετών. Έχει γράψει 38 μηνύματα.
ουτε στη Γερανιου ουτε Μενανδρου θα παω μετα τις 1 το βραδυ.Αυτο που εχω να πω ειναι οτι δεν υπαρχει τιποτα που θα κανει ενα νεο να σκεφτεται να αφαιρεσει την ζωη του.ολα τα προβληματα με σωστη καθοδηγηση λυνονται.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

deathpale

Νεοφερμένος

Η deathpale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 71 μηνύματα.
Βαρέθηκα να ακούω τα άτομα να λένε τα ίδια και τα ίδια για την αυτοκτονία. Θα συμφωνήσω ότι η αυτοκτονία μπορεί να θεωρηθεί εγωιστική πράξη αλλά πράξη δειλίας... Δεν ξέρω αν είναι δειλό. Αυτό που ξέρω είναι ότι θέλει πολύ δύναμη για να καταφέρεις να τα αφήσεις όλα πίσω σου και να σκοτώσεις τον εαυτό σου... Υπάρχουν πάρα πολλοί διαφορετικοί λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν στην αυτοκτονία... Κατά τη γνώμη μου κάθε περίπτωση διαφέρει γιατί πολύ απλά κάθε άτομο διαφέρει... Δεν είναι απαραίτητο να πάσχει ένα άτομο από κάποια ψυχική ασθένεια ή διαταραχή για να αυτοκτονήσει. Αν και τις περισσότερες φορές that's the case. Πάντως ότι κι αν συμβαίνει δεν πρέπει να αντιμέτωπίζονται με τόση προκατάληψη και σκληρότητα οι αυτόχειρες. Δεν ξέρεις τι έχει περάσει ο άλλος και οδηγήθηκε εκεί.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

alis

Πολύ δραστήριο μέλος

Η alis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,134 μηνύματα.
λοιπον προσωπικα θεωρω οτι αν καποιος φτασει σε αυτο το σημειο που δεν παει αλλο δεν πρεπει να κρινουμε χωρις να γνωριζουμε τι εχει περασει αυτο το ατομο μεχρι να παρει αυτη την αποφαση........για μενα ειναι η εσχατη λυση.........ο τροπος να λυθουν ολα........το τιμημα ομως ειναι οτι δεν θα ξαναζησεις ποτε τιποτα.............παντως αμαρτημα δεν νομιζω οτι ειναι και ας λεει η εκκλησια,ποθ προσωπικα δεν πιστευω......
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
Ειναι απολυτο δικαιωμα και θεμα αξιοπρεπειας επισης. Μερικες φορες τα πραγματα μπορει να ειναι πολυ χαλια και πολυ αδικα για καποια ατομα. Ειναι πολυ σκληρη πραξη αλλα οσο σκληρη ειναι τοσο αυθεντικη ειναι απ'την αλλη. Ειναι πολυ απακαρδιοτικο να θες να σκοτωσεις το δικο σου "ειναι", να νοιωθεις μια αδυναμια να αγαπησεις τον εαυτο σου. Οσοι φτανουν σ'αυτη την κατασταση πεθαινουν απο μοναξια. Ισως αυτοι οι ανθρωποι δεν δεχθηκαν ποτε την αγαπη που τους αξιζε. Ειναι πραγματικα θλιβερο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Ειναι πραγματικα θλιβερο.


Δεν θα έλεγα 'θλιβερό'.
Είναι η μόνη πράξη που έχει ένα μικρό, ελάχιστο νόημα
μέσα σε έναν κόσμο που στερήται νοήματος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Δεν θα έλεγα 'θλιβερό'.
Είναι η μόνη πράξη που έχει ένα μικρό, ελάχιστο νόημα
μέσα σε έναν κόσμο που στερήται νοήματος.

Η ζωή αποκτά αξία μόνο όταν συνειδητοποιούμε ότι δεν έχει κανένα σκοπό, ότι είμαστε όλοι κατά βάθος περαστικοί ρεμπεσκέδες. Τότε είμαστε οι πιο σημαντικοί άνθρωποι στον πλανήτη, όταν έχουμε συνείδηση του πόσο περιτοί είμαστε μέσα στο αχανές σύμπαν, όταν ξεκαβαλάμε το καλάμι τσακισμένοι ή επαναστατημένοι ανάλογα. 'Οπως είχε πει και ο Ρένος Αποστολίδης "ήρωας δεν είναι αυτός που πεθαίνει για μια ιδέα, αλλά αυτός που ζει για μια ιδέα. Και το εκτελεστικό απόσπασμα να κάνεις ό,τι μπορείς για να το αποφύγεις, ακόμα και να τους ξεγελάσεις, μην τους δώσεις τη χαρά να γίνεις ήρωας". Το ίδιο ισχύει και για την αυτοκτονία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Spiros Antono

Νεοφερμένος

Ο Spiros Antono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 59 ετών. Έχει γράψει 38 μηνύματα.
Πιστευω οτι η αυτοκτονια ειναι αδυναμια.Αδυναμια να αντιμετωπισεις τους φοβους σου,αδυναμια να αντιμετωπισεις τις δυσκολιες,αδυναμια να αντιμετωπισεις την κοινωνια,αδυναμια να συμμετεχεις,αδυναμια να δειξεις οτι εισαι καποιος.Δεν υπαρχει τιποτα αξιοπρεπες στην αυτοκτονια.Μπορω να συμφονισω οτι δεν υπαρχουν σωστα προτυπα.Ομως εμεις δεν ειμαστε που δημιουργουμε τα λαθως προτυπα ;Γιατι να τρωμε στη μαπα ολη τη σαβουρα και να μην αντιστεκομαστε κανοντας την διαλογη μας;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
Δεν υπαρχει τιποτα αξιοπρεπες στην αυτοκτονια.
Επιμενω στη προηγουμενη αποψη μου.
Και για να βαλουμε σωστες βασεις στο θεμα, το προβλημα με την συνχγηση που μπορει να εχει ενα ατομο για τις δυνατοτητες και τις αδυναμιες του σαν ξεχωριστο ατομο, εμφανιζεται στην ηλικια που ηταν παιδι και ηταν εξαρτημενος απο τους γονεις του. Οι γονεις παιζουν καθοριστικο ρολο στην αναπτυξη και εξελιξη της "αυτοεικονας" που σχηματιζει καθε παιδι. Συνηθως η ελειψη νοηματος για τον κοσμο μας και για εμας, πηγαζει απο την πραγματικη αγαπη που δεν πηραμε ποτε απ'τους γονεις μας. Ο καθενας πρεπει να ψαξει και να βρει τη δικια του ιστορια αν θελει να αντιμετωπισει τα δικα του κενα.
Μια ταινια που ειναι αρκετα αντιπρωσοπευτικη για την αποψη μου και για ολα οσα λεμε εδω μεσα ειναι "Ο κυκλος των χαμενων ποιητων". Τη συνιστω ανεπιφυλακτα και σ'αυτους που την εχουν δει ακομη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Spiros Antono

Νεοφερμένος

Ο Spiros Antono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 59 ετών. Έχει γράψει 38 μηνύματα.
Συμφωνω απολυτα οσο αφορα την ευθυνη της οικογενοιας στο να μπουν οι σωστες βασεις.Επισης το σχολειο φταιει γιατι δεν ενδιαφερεται η και πολλες φορες υπαρχει φοβος.Η ταινια που αναφερεις διχνει τι μπορει να κανει και ενας ανθρωπος οταν θελει και ενδιαφερεται.Εγω εχω παιδια δημοτικου και αντιμετοπιζω πολλα προβληματα με την αδιαφορια δασκαλων και γονιων.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

unknown

Νεοφερμένος

Ο unknown αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ιωάννινα (Ιωάννινα). Έχει γράψει 27 μηνύματα.
(ναι το εχω σκεφτει και οχι μονο για 1 sec,αλλα για πολλες χιλιαδες sec παραπανω.Μου "εφυγε" καπως οταν εζησα απο πολυ κοντα τον θανατο συγγενικου μου προσωπου)
αδυναμια ή οχι,φανταζει σαν μια λυση οταν πονας μεσα σου για λογους που δεν μπορεις να επηρεασεις (οχι αμεσα),παρα μονο να προσπερασεις.
Επισης φανταζει σαν μονη λυση οταν πονας σωματικα χωρις διεξοδο απο αυτον τον πονο ή τροπο να τον περιορισεις.
οπως και να χει συνδεεται με πονο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Spiros Antono

Νεοφερμένος

Ο Spiros Antono αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 59 ετών. Έχει γράψει 38 μηνύματα.
τι ειναι πιο ευκολο να αυτοκτονησει καποιος η μηπως να ζησει ξανα δινοντας νοημα στη΄΄ αθλια΄΄ ζωη του
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top