Ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας

Προσφατα εμαθα οτι μια ξαδερφη μου, πασχει απο ναρκισσισμο. ετσι αποφασισα να ανοιξω σχετικο θεμα ετσι ωστε συζητωντας το να καταννοησουμε καλυτερα αυτη τη ψυχολογικη παθηση.

Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μια διογκωμένη αίσθηση της σπουδαιότητας του εαυτού και μια βαθιά ανάγκη να γίνεται ο πάσχων αντικείμενο θαυμασμού. Οι έχοντες τη διαταραχή πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι από τους άλλους και ενδιαφέρονται ελάχιστα για τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων. Ωστόσο, πίσω από τη μάσκα της υπερβολικής αυτοπεποίθησης κρύβεται μια εύθραυστη αυτο-εκτίμηση, ευάλωτη στην παραμικρή αρνητική κριτική.

Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας αποτελεί έναν από τους διάφορους τύπους διαταραχών προσωπικότητας. Οι διαταραχές προσωπικότητας είναι καταστάσεις που βιώνονται από ανθρώπους με χαρακτηριστικά, τα οποία τους εξωθούν να νιώθουν και να συμπεριφέρονται με κοινωνικά ενοχλητικούς ή απαράδεκτους τρόπους, περιορίζουν την ικανότητά τους να λειτουργούν μέσα σε σχέσεις και πλήττουν και άλλους τομείς της ζωής, όπως το σχολείο ή τη δουλειά. Συγκεκριμένα, η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας χαρακτηρίζεται από "θεατρινίστικη", ιδιαίτερα φορτισμένη συναισθηματικά συμπεριφορά.
Η θεραπεία της διαταραχής επικεντρώνεται σε μορφές ψυχοθεραπείας.





Σημάδια και συμπτώματα

Τα συμπτώματα της διαταραχής συνήθως περιλαμβάνουν:
-να πιστεύει κανείς πως είναι καλύτερος από τους άλλους
-να φαντασιώνεται σχετικά με εξουσία, επιτυχία και ελκυστικότητα
-να "φουσκώνει" τα κατορθώματα ή τα ταλέντα του
-να περιμένει διαρκώς επαίνους και εκδηλώσεις θαυμασμού
-να πιστεύει πως είναι ξεχωριστός
-να μη μπορεί να καταλάβει τα συναισθήματα και τη συγκίνηση των άλλων ανθρώπων
-να περιμένει ότι οι άλλοι θα αποδέχονται πάντα τις ιδέες και τα σχέδιά του
-να εκμεταλλεύεται τους άλλους
-να εκδηλώνει περιφρόνηση για όσους νιώθει πως είναι κατώτεροι
-να ζηλεύει τους άλλους
-να πιστεύει πως οι άλλοι τον ζηλεύουν
-να δυσκολεύεται να διατηρήσει υγιείς σχέσεις
-να θέτει μη ρεαλιστικούς (εξωπραγματικούς) στόχους
-να πληγώνεται εύκολα και να βιώνει απόρριψη
-να έχει ευάλωτη αυτο-εκτίμηση
-να εμφανίζεται σαν σκληρός ή ασυγκίνητος
Αν και ορισμένα χαρακτηριστικά της Ναρκισσιστικής Διαταραχής Προσωπικότητας μπορεί να φαίνεται ότι σκιαγραφούν ανθρώπους με ισχυρή αυτοπεποίθηση ή αυτο-εκτίμηση, δεν είναι καθόλου ίδια περίπτωση: η διαταραχή υπερβαίνει τα όρια της υγιούς αυτοπεποίθησης και αυτο-εκτίμησης και γι'αυτό οι πάσχοντες έχουν τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους: είναι σαν να τον έχουν τοποθετήσει σε ένα βάρθρο. Στον αντίποδα των πασχόντων, οι άνθρωποι που έχουν αυτοπεποίθηση και αυτο-εκτίμηση δεν αξιολογούν τους εαυτούς τους περισσότερο από όσο εκτιμούν και αξιολογούν τους άλλους.
Εάν κάποιος έχει τη διαταραχή της ναρκισσιστικής προσωπικότητας, εμφανίζεται προς τα έξω σαν άνθρωπος φαντασμένος, υπεροπτικός ή καυχησιάρης. Συχνά μονοπωλεί τις συζητήσεις, υποτιμά ή φέρεται με υπεροψία σε ανθρώπους που θεωρεί κατώτερους. Θεωρεί ότι δικαιούται διάφορα πράγματα και όταν δεν τού παρέχεται η ειδική μεταχείριση που πιστεύει ότι οι άλλοι τού οφείλουν, τότε χάνει την υπομονή του ή θυμώνει. Μπορεί να αναζητεί ανθρώπους που νομίζω πως έχουν τα ίδια εξαιρετικά ταλέντα, τα χαρίσματα ή την εξουσία, ανθρώπους που θεωρεί σαν ίσους. Πιθανόν να επιμένει πάντα να παίρνει "ό,τι καλύτερο": το καλύτερο αυτοκίνητο, την καλύτερη ιατρική περίθαλψη ή να συχνάζει στους καλύτερους κοινωνικούς κύκλους.
Όμως, κάτω από όλη αυτή τη μεγαλοπρέπεια και την υψηλοφροσύνη, συχνά κρύβεται μια εύθραστη αυτο-εκτίμηση. Ενδέχεται το άτομο με τη διαταραχή να μην είναι σε θέση να χειριστεί οποιαδήποτε υποψία αρνητικής κριτικής. Μπορεί να νιώθει ντροπή και ταπείνωση μέσα του. Συνεπώς, για να νιώσει καλύτερα, μπορεί να αντιδρά με οργή ή περιφρόνηση, προσπαθώντας να υποβαθμίσει τον άλλο.
Αίτια
Δεν είναι γνωστά τα αίτια που διαμορφώνουν μια διαταραχή ναρκισσιστικής προσωπικότητας. Όπως και με άλλες ψυχικές διαταραχές, τα αίτια είναι μάλλον πολλαπλά. Κάποια στοιχεία τη συνδέουν με μια δυσλειτουργική παιδικ
ή ηλικία, όπως με υπερβολικού βαθμού "παραχάιδεμα", φοβερά υψηλές απαιτήσεις και προσδοκίες, κακοποίηση ή παραμέληση από τους γονείς. Άλλα στοιχεία αναφέρονται σε γενετικούς παράγοντες ή στο πεδίο της ψυχοβιολογίας(=η σχέση του εγκεφάλου με τη σκέψη και τη συμπεριφορά.
Παράγοντες κινδύνου
Η Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας θεωρείται ως σπάνια διαταραχή (στις ΗΠΑ πάσχει ποσοστό κάτω του 1% του πληθυσμού). Πλήττει περισσότερους άνδρες, παρά γυναίκες. Συνήθως η έναρξη της διαταραχής σημειώνεται κατά τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής. Παρόλο που κάποιοι έφηβοι μπορεί να παρουσιάζουν σημάδια ναρκισσισμού, το γεγονός αυτό μπορεί να είναι απλώς χαρακτηριστικό της ηλικίας τους και δεν σημαίνει ότι θα αναπτύξουν αργότερα τη διαταραχή.
Αν και τα αίτια, όπως προαναφέρθηκε δεν είναι γνωστά, οι ερευνητές μαθαίνουν πολλά σχετικά με παράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη αυτού του είδους της διαταραχής. Οι παράγοντες κινδύνου μπορεί να περιλαμβάνουν:
-μια υπρευαίσθητη ιδιοσυγκρασία κατά τα πρώτα παιδικά χρόνια
-υπερβολική ανεκτικότητα και υπερεκτίμηση του παιδιού από τους γονείς
-υπερβολικός θαυμασμός από το περιβάλλον που ποτέ δεν εξισορροπεί με αληθινές αποδόσεις
-μη προβλέψιμη ή μη αξιόπιστη γονεϊκή ανατροφή
-σοβαρή συναισθηματική κακοποίηση του παιδιού στην παιδική ηλικία
-ο έπαινος από ενηλίκους για μια εξαιρετική εξωτερική εμφάνιση ή για εξαιρετικά ταλέντα
-η εκμάθηση από τους γονείς χειριστικών συμπεριφορών
Επιπλοκές
Αν η διαταραχή δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να οδηγήσει σε:
-κατάχρηση ουσιών
-αλκοολισμό
-κατάθλιψη
-αυτοκτονικούς ιδεασμούς ή αυτοκαταστροφική συμπεριφορά
-διατροφικές διαταραχές, κυρίως νευρική ανορεξία
-προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις
-προβλήματα στις σπουδές ή τη δουλειά
Θεραπεία
Δεν υπάρχουν φάρμακα που να είναι ειδικά για τη θεραπεία της ναρκισσιστικής διαταραχής.Ωστόσο, αν οι πάσχοντες έχουν συμπτώματα κατάθλιψης, άγχους ή άλλα που προκαλούνται από τις κακές διαπροσωπικές σχέσεις, μπορεί ο θεράπων ιατρός να προτείνει τη λήψη αντικαταθλιπτικών ή αγχολυτικών. Τα είδη της ψυχοθεραπείας που συνήθως βοηθούν την αντιμετώπιση της διαταραχής, περιλαμβάνουν:
-γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία: χρήσιμη για την αναγνώριση των νοσηρών, αρνητικών πεποιθήσεων και συμπεριφορών και την αντικατάστασή τους από θετικές.
-οικογενειακή θεραπεία: η θεραπεία αυτή κατά κανόνα συγκεντρώνει όλη την οικογένεια σε θεραπευτικές συνεδρίες. Τα μέλη της οικογένειας διερευνούν τις συγκρούσεις, ενισχύουν την επικοινωνία και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων, ώστε οι πάσχοντες να χειρίζονται καλύτερα τα προβλήματα των διαπροσωπικών σχέσεων.
-ομαδική θεραπεία: τα μέλη της ομάδας υποφέρουν από παρόμοια προβλήματα και κάθε μέλος μαθαίνει να ακούει τους άλλους, μαθαίνει για τα συναισθήματά τους και αλληλοστηρίζεται.
Επειδή τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός ανθρώπου δύσκολα αλλάζουν, η ψυχοθεραπεία μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια. Οι άμεσοι στόχοι της θεραπείας είναι η αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η κατάχρηση ουσιών, η κατάθλιψη, η χαμηλή αυτο-εκτίμηση ή η ντροπή. Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι είναι η αναμόρφωση της προσωπικότητας, τουλάχιστον στο κομμάτι που έχει να κάνει με την αυτο-εικόνα και τον τρόπο σκέψης που την παραμορφώνει, ώστε ο άνθρωπος να έχει μια ρεαλιστική εικόνα του εαυτού του. Η ψυχοθεραπεία βοηθά επίσης τον θεραπευόμενο να κάνει πιο στενές, απολαυστικές και εποικοδομητικές σχέσεις με τους άλλους. Μπορεί ακόμα να βοηθήσει τον πάσχοντα να κατανοήσει τις αιτίες που προκαλούν συναισθήματα και να συνειδητοποιήσει γιατί γίνεται ανταγωνιστικός, δύσπιστος και περιφρονητικός προς τους άλλους και προς τον εαυτό του.




πηγη

Μπραβο λαβ, πολυ καλο που μας πληροφορεις, δεν τα γνωριζα αυτα.

Θελω να μεινω εδω και να σε ρωτησω αν φυσικα γνωριζεις κι εσυ

θεραπειες:

-γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία: χρήσιμη για την αναγνώριση των νοσηρών, αρνητικών πεποιθήσεων και συμπεριφορών και την αντικατάστασή τους από θετικές.
-οικογενειακή θεραπεία: η θεραπεία αυτή κατά κανόνα συγκεντρώνει όλη την οικογένεια σε θεραπευτικές συνεδρίες. Τα μέλη της οικογένειας διερευνούν τις συγκρούσεις, ενισχύουν την επικοινωνία και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων, ώστε οι πάσχοντες να χειρίζονται καλύτερα τα προβλήματα των διαπροσωπικών σχέσεων.
-ομαδική θεραπεία: τα μέλη της ομάδας υποφέρουν από παρόμοια προβλήματα και κάθε μέλος μαθαίνει να ακούει τους άλλους, μαθαίνει για τα συναισθήματά τους και αλληλοστηρίζεται.

Μιλαμε δηλαδη για ψυχολογο η για ψυχιατρο πως χρειαζεται το ατομο.
Τι εφτασε την ξαδερφη σου στο σταδιο να της διαγνωσουν κατι τετοιο και ποιος της εκανε διαγνωση, ψυχολογος η ψυχιατρος? η καποιος αλλος γιατρος?
Ειναι η ξαδερφη σου προθυμη να θεραπευτει?
Ποσο ετων ειναι και τι πιστευεις την εκανε να φτασει ως αυτα τα σημεια, γιατι για να πασχει απο αυτο σιγουρα ολα αυτα τα ακραια θα ηταν περα απο εντονα αλλα και μη ελεγχομενα.
Πιστευω, χωρις να ειμαι ειδικη πως υπαρχει προβλημα ψυχολογικο σε εναν ανθρωπο που χρηζει αμεσης βοηθειας οταν πλεον υπαρχει ελλειψη αυτοκοντρολ, αυτοσυγκρατηση και ψυχραιμιας.

παρομοια κατασταση περασε γνωστη γυναικα στον κυκλο μου, δεν μπορουσε να ελεγχθει η συμπεριφορα της απο ενα σημειο κι επειτα. Οι γιατροι μιλησαν για μανιοκαταθλιψη, κατι διαφορετικο βεβαια απο αυτο αλλα δε παυει να ναι θεμα ψυχολογικης φυσης που θεωρω πως λυνεται αλλα θελει αρκετη και χρονοβορα δουλεια. Καποιοι ανθρωποι δεν μπορουν να συγκρατηθουν και νομιζω πως ειναι και οι πιο επιρρεπεις σε τετοιες ψυχικες ασθενειες.

Αρχική Δημοσίευση από mindcircus:

Μιλαμε δηλαδη για ψυχολογο η για ψυχιατρο πως χρειαζεται το ατομο.
Τι εφτασε την ξαδερφη σου στο σταδιο να της διαγνωσουν κατι τετοιο και ποιος της εκανε διαγνωση, ψυχολογος η ψυχιατρος? η καποιος αλλος γιατρος?

Click για ανάπτυξη...

αποτι γνωριζω την παρακολουθει ψυχιατρος απο νοσοκομειο. λοιπον.. αποτι γνωριζω ειχε μια σχεση, εκεινος την παραμυθιαζε της ελεγε πς θα την κανει μοντελο, και διαφορα τετοια. επειτα της ετυχε μια ανεπιθυμητη εγκυμουνη και μετα την εκτρωση αρχιζε να εμφανιζει ολο και περισσοτερα απο τα συμπτωματα. ο γιατρος ειπε στους γονεις της πως αυτη η ασθενεια ειναι πολλες φορες ακομα και κληρονομικη και πως εμφανιζεται σε ιδιαιτερα εξυπνους ανθρωπους συνηθως.

Αρχική Δημοσίευση από mindcircus:

Ειναι η ξαδερφη σου προθυμη να θεραπευτει?

Click για ανάπτυξη...

εγω το εμαθα προσφατα αλλα εκεινη πασχει εδω και περιπου 3 χρονια. καθε φορα που τη βλεπω ειναι στον κοσμο της, φαινεται χαμενη, προφανως απο την επιρρια των χαπιων.

Αρχική Δημοσίευση από mindcircus:

Ποσο ετων ειναι και τι πιστευεις την εκανε να φτασει ως αυτα τα σημεια, γιατι για να πασχει απο αυτο σιγουρα ολα αυτα τα ακραια θα ηταν περα απο εντονα αλλα και μη ελεγχομενα.

Click για ανάπτυξη...

ειναι 22 χρονων το εμφανισε στα 19, ειχε μπει πρωτη στην ιατρικη αθηνων.
απο τα αιτια που διαβασα στο σχετικο αρθρο που παρεθεσα, εκεινα που θεωρω οτι ταιριαζουν με τη δικη της περιπτωση ειναι:
-μια υπρευαίσθητη ιδιοσυγκρασία κατά τα πρώτα παιδικά χρόνια, θυμαμαι οτι μεχρι να περασει στην ιατρικη ηταν πολυ ησυχη, πολυ κλεισμενη στον ευατο της, σοβαρη και ιδιαιτερα ντροπαλη.
-υπερβολική ανεκτικότητα και υπερεκτίμηση του παιδιού από τους γονείς, παντα οι γονεις τους την ξεχωριζαν απο τη μικροτερη αδερφη της και της εκαναν ολα τα χατηρια.
-υπερβολικός θαυμασμός από το περιβάλλον που ποτέ δεν εξισορροπεί με αληθινές αποδόσεις, παντα θυμαμαι που στην παραια καθε καλοκαιρι ολοι λεγαμε στην ιδια και στους γονεισ της ποσο ομορφη ειναι και με πολλες σαλτσες μαλιστα. πατως οντως η κοπελα ειναι κουκλα, ειναι σα barbie, μοιαζει μαλιστα και στην αλεξανδρατου εμφανισιακα για να καταλαβετε.
-μη προβλέψιμη ή μη αξιόπιστη γονεϊκή ανατροφή, η μητερα της ειναι γενικα περιεργη περιπτωση.
-ο έπαινος από ενηλίκους για μια εξαιρετική εξωτερική εμφάνιση ή για εξαιρετικά ταλέντα


αρκετες φορες την εχουν πιασει κρισεις οπως τελευταια αποτι εμαθα ειχε μπει μεσα στο αυτοκινητο και βαραγε την κορνα επι μια ωρα, ωσπου ηρθαν απο το δαφνι και την πηραν. της εκαναν ηρεμιστικη ενεση, νοσηλευτηκε τρεις μερες και μετα εφυγε.

Αρχική Δημοσίευση από mindcircus:

παρομοια κατασταση περασε γνωστη γυναικα στον κυκλο μου, δεν μπορουσε να ελεγχθει η συμπεριφορα της απο ενα σημειο κι επειτα. Οι γιατροι μιλησαν για μανιοκαταθλιψη, κατι διαφορετικο βεβαια απο αυτο αλλα δε παυει να ναι θεμα ψυχολογικης φυσης που θεωρω πως λυνεται αλλα θελει αρκετη και χρονοβορα δουλεια. Καποιοι ανθρωποι δεν μπορουν να συγκρατηθουν και νομιζω πως ειναι και οι πιο επιρρεπεις σε τετοιες ψυχικες ασθενειες.

Click για ανάπτυξη...

λυπαμαι που θα σε σταναχωρησω αλλα η μανιοκαταθλιψη ειναι χρονια ασθενεια και δεν θεραπευεται δυστυχως. αντιμετωπιζει αυτο προβλημα συγγενικο μου προσωπο και το ξερω απο πρωτο χερι.

για τη γυναικα στην οποια αναφερομαι της ειχε ξανατυχει αυτο στο πανεπιστημιο, νοσηλευτηκε αρκετο καιρο και τωρα της ξαναεμφανιστηκε στα 50 της.
η κορη της τα ιδια.
η μητερα της τα ιδια. κληρονομικοτητα λοιπον, παιζει βασικο ρολο.
ευχομαι καλη τυχη στην ξαδερφη σου, καμια φορα λενε πως η ομορφια ειναι ευχη και καταρα. (μου το χει πει ενας φιλος και το χω κρατησει πολυ βαθια)
μακαρι ολες οι ομορφες κι εξυπνες γυναικες (σε αυτες αναφερομαι διοτι εχει αμεση σχεση με το θεμα) να την καλλιεργησουν την ομορφια τους θετικα, ταπεινα, σεμνα και παντα θετικα!
μακαρι να πανε ολα καλα, μαρεσε το θεμα σου κι ο,τι εχει σχεση με την ψυχη με τραβα, πρεπει να την περιποιουμαστε την ψυχη μας, να μην επιτρεπουμε σε εξωτερικους παραγοντες να μας την χειραγωγουν.

θελει δουλεια, ειναι το μονο που μπορω να πω σε αυτο το θεμα, η κληρονομικοτητα ναι μεν παιζει ρολο αλλα η δυναμη της σκεψης και της ψυχης μας ισως καταφερει πολλες φορες να υπερισχυσει.

Αρχική Δημοσίευση από suspiria:

Ακούγεται λίγο περίεργη διάγνωση. Στην καθημερινή μας ζωή χρησιμοποιούμαι τη λέξη "ναρκισσισμό" για ένα άτομο που κοιτάζεται συχνά στον καθρέφτη και λιώνει στο γυμναστήριο. Στην πραγματικότητα αυτό μπορεί να καταλήξει πολύ άσχημα.

Spoiler

Μπορώ να πω ότι προσωπικά έχω ή είχα αυτή τη διαταραχή, όπως ευγενικά την αποκαλούν οι επιστήμονες ψυχολόγοι (όχι ακριβώς έτσι, δηλαδή ποτέ δεν ήθελα να έχω το καλύτερο "κάτι" ούτε μιλούσα στους άλλους άσχημα ούτε επιδείκνυα τα κατορθώματα μου στις παρέες) και αυτό το "ευάλωτη αυτοεκτίμηση" που αναγράφεται στα συμπτώματα είναι καταστροφικό.

Προσωπικά δεν είχα επίσημη διάγνωση από κάποιον ψυχολόγο αλλά κάνω πολύ παρέα με ψυχολόγους (τυχαία) και είναι και ο ένας από τους τρεις πολύ καλούς μου φίλους ψυχολόγος και μέσω διάφορων συζητήσεων ξαφνικά ανακάλυψα ότι η καταθλιπτική συμπεριφορά που είχα και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα, τα οποία δεν χρειάζεται να αναφέρω, είχαν αυτό ως αφορμή.

Το καλοκαίρι που πέρασε το επιβεβαίωσα. Πήγα διακοπές με μία παρέα η οποία δεν ήταν η δικιά μου κύρια παρέα και ως επακόλουθο δεν ήμουν το κεντιρκό πρόσωπο, ήμουν προσκεκλημένη κάποιου από την παρέα. Οι πρώτες μέρες περνούσαν και άρχισα να παρατηρώ ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Καθόμουν σα μωρό και νευρίαζα και θύμωνα και στεναχωριόμουν επειδή δεν ήμουν το κεντρικό πρόσωπο της παρέας και στην τελική δεν το άντεξα και έφυγα. Γύρισα σπίτι και σκεφτόμουν τι έγινε και άρχισα να καταλαβαίνω και να εξηγώ τη συμπεριφορά μου όλων των χρονών πίσω. Ήταν κάπως τρομακτικό να ανακαλύπτεις στα 18 σου ότι εξαρτάσαι τόσο πολύ από την προσοχή των γύρω σου.

Τέλος πάντων, δεν έχω την ευκαιρία να πάω σε ψυχολόγο ούτε θέλω να κάνω κάτι τέτοιο. Καλώς ή κακώς θέλω να φτιάχνω τον εαυτό μου μόνη μου. Λίγους μήνες μετά από αυτό το ταξίδι είμαι σε πολύ καλύτερη κατάσταση και χαίρομαι γι αυτό. Ο δικός μου τρόπος αντιμετώπισης ήταν να προσπαθώ να ρυθμίζω την ψυχολογική μου διάθεση βάσει άλλων παραγόντων και όχι σύμφωνα με το πόσο με προσέχουν οι γύρω μου, κοινώς να χαίρομαι όταν βλέπω μια καλή ταινία και με ικανοποιεί το νόημα και η ιδεολογία της και όχι όταν βρίσκομαι σε μία παρέα και με προσέχουν όλοι. Προσπάθησα να μη μιλάω πολύ στις παρέες και να ακούω περισσότερο τους άλλους (αυτό το έκανα και πριν αλλά τώρα έδωσα προσοχή μόνο σε αυτό) και όλα αυτά τα προσπαθώ ακόμα και κάτι γίνεται όταν το θες. Νιώθω πολύ καλύτερα στην ιδέα ότι εγώ ρυθμίζω την ψυχολογική μου διάθεση και δεν εξαρτάμαι από τους άλλους.

Τέλος να προσθέσω ότι πολλοί όταν γνωρίζουν ένα τέτοιο άτομο (ειδικά αν αυτό το άτομο επιδεικνύεται συνεχώς, εγώ ευτυχώς δεν το έκανα ποτέ αυτό) το αντιμετωπίζουν με άσχημο τρόπο. Όταν μιλούσα με ένα φίλο μου τις μέρες που κατάλαβα τι γίνεται του είπα ότι συνειδητοποίησα ότι είναι σαν κατάρα γι αυτόν που το έχει απ' όσα έχω ζήσει τα τελευταία χρόνια και έμεινε γιατί δεν είχε σκεφτεί ποτέ ότι κάτι τέτοιο είναι περισσότερο άσχημο γι αυτόν που το έχει παρά για τους άλλους.

Click για ανάπτυξη...

χωρις να ειμαι ειδικη, το τονιζω αυτο, νομιζω πως οι ηλικιες οι δικες μας μεχρι τα 25 ισως και μετα τα 45 οι γυναικες ειμαστε πιο επιρρεπεις.
δε θυμαμαι μια φιλη μου η μια κοπελα στην ηλικια μου που να μην εχει πει πανω σε φρικη της- εχω καταθλιψη-χαχ(εχω ενα κακο, στις φρικες ολων ναμαι παρουσα)
περα απο την κληρονομικοτητα παιζει τον ρολο της και η ηλικια λοιπον μαζι με προσωπικοτητα και τα λοιπα.
ναμαστε λογικοι σε τετοιες καταστασεις, δε χωρουν συναισθηματισμοι ουτε επειδη μας λενε κατι σωνει και καλα ειναι ετσι.
συμπαθω τους ψυχολογους αλλα δε θα γινομουν ποτε. να τους ακουμε αλλα κι αυτο με μετρο.
δεν ξερω αν ειμαι σωστη σε αυτο που θα πω αλλα εγω πιστευω στη δυναμη τη δικη μου, ολοι οι αλλοι ψυχολογοι η μη ειναι κινητηρες δυναμεις, μια κατευθυντηρια οδος οχι η λυση στα προβληματα.

συμφωνω κι επικροτω τη σταση σου, ειδικοτερα στο σημειο που τονιζεις πως δεν εξαρτασαι απο τους αλλους και το δουλευεις.
ειναι δυναμη ψυχης και μαλλον την εχεις. αφηνε λιγη περισσευουμενη για τις πιο δυσκολες καταστασεις

Αρχική Δημοσίευση από suspiria:

Προσωπικά δεν είχα επίσημη διάγνωση από κάποιον ψυχολόγο αλλά κάνω πολύ παρέα με ψυχολόγους (τυχαία) και είναι και ο ένας από τους τρεις πολύ καλούς μου φίλους ψυχολόγος και μέσω διάφορων συζητήσεων ξαφνικά ανακάλυψα ότι η καταθλιπτική συμπεριφορά που είχα και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα, τα οποία δεν χρειάζεται να αναφέρω, είχαν αυτό ως αφορμή.

Το καλοκαίρι που πέρασε το επιβεβαίωσα. Πήγα διακοπές με μία παρέα η οποία δεν ήταν η δικιά μου κύρια παρέα και ως επακόλουθο δεν ήμουν το κεντιρκό πρόσωπο, ήμουν προσκεκλημένη κάποιου από την παρέα. Οι πρώτες μέρες περνούσαν και άρχισα να παρατηρώ ότι κάτι περίεργο συμβαίνει. Καθόμουν σα μωρό και νευρίαζα και θύμωνα και στεναχωριόμουν επειδή δεν ήμουν το κεντρικό πρόσωπο της παρέας και στην τελική δεν το άντεξα και έφυγα. Γύρισα σπίτι και σκεφτόμουν τι έγινε και άρχισα να καταλαβαίνω και να εξηγώ τη συμπεριφορά μου όλων των χρονών πίσω. Ήταν κάπως τρομακτικό να ανακαλύπτεις στα 18 σου ότι εξαρτάσαι τόσο πολύ από την προσοχή των γύρω σου.

Τέλος πάντων, δεν έχω την ευκαιρία να πάω σε ψυχολόγο ούτε θέλω να κάνω κάτι τέτοιο. Καλώς ή κακώς θέλω να φτιάχνω τον εαυτό μου μόνη μου. Λίγους μήνες μετά από αυτό το ταξίδι είμαι σε πολύ καλύτερη κατάσταση και χαίρομαι γι αυτό. Ο δικός μου τρόπος αντιμετώπισης ήταν να προσπαθώ να ρυθμίζω την ψυχολογική μου διάθεση βάσει άλλων παραγόντων και όχι σύμφωνα με το πόσο με προσέχουν οι γύρω μου, κοινώς να χαίρομαι όταν βλέπω μια καλή ταινία και με ικανοποιεί το νόημα και η ιδεολογία της και όχι όταν βρίσκομαι σε μία παρέα και με προσέχουν όλοι. Προσπάθησα να μη μιλάω πολύ στις παρέες και να ακούω περισσότερο τους άλλους (αυτό το έκανα και πριν αλλά τώρα έδωσα προσοχή μόνο σε αυτό) και όλα αυτά τα προσπαθώ ακόμα και κάτι γίνεται όταν το θες. Νιώθω πολύ καλύτερα στην ιδέα ότι εγώ ρυθμίζω την ψυχολογική μου διάθεση και δεν εξαρτάμαι από τους άλλους.

Click για ανάπτυξη...

μπραβο σου!
ειχες τη δυναμη να συνηδητοποιησεις απο μονη σου την κατασταση και ακομα περισσοτερο θαρρος να το παραδεχτεις και να το αντιμετωπισεις. αυτο ειναι αξιο θαυμασμου πραγματικα. και συγχαρητηρια!
εχουν ομως ολοι την ιδια δυναμη με σενα?
ειδικα εκεινοι που αντιμετωπιζουν το ιδιο ''προβλημα'' σε μεγαλυτερο βαθμο? εσυ αποτι καταλαβα, απλα ηθελες να εισαι στο κεντρο της προσοχης, ησουν απλα ''εγωκεντρικο'' ατομο, δεν ηταν καποια ασθενεια και ευτυχως βεβαια.
δυστυχως αυτες οι ασθενειες συνηθως ειναι χρονιες και πολλα νεα παιδια αναγκαζονται να παιρνουν χαπια χωρις να ξερουν ποτε θα γινουν καλα και ΑΝ θα γινουν ποτε. παντως απο προσωπικη εμπειρια, μιας και οπως ανεφερα σε αλλο ποστ ζω απο κοντα ατομο που πασχει απο μανιοκαταθλιψη οι ασθενειες της ψυχης μας ποτε δε θεραπεθονται πληρως.

Αρχική Δημοσίευση από suspiria:

Τέλος να προσθέσω ότι πολλοί όταν γνωρίζουν ένα τέτοιο άτομο (ειδικά αν αυτό το άτομο επιδεικνύεται συνεχώς, εγώ ευτυχώς δεν το έκανα ποτέ αυτό) το αντιμετωπίζουν με άσχημο τρόπο. Όταν μιλούσα με ένα φίλο μου τις μέρες που κατάλαβα τι γίνεται του είπα ότι συνειδητοποίησα ότι είναι σαν κατάρα γι αυτόν που το έχει απ' όσα έχω ζήσει τα τελευταία χρόνια και έμεινε γιατί δεν είχε σκεφτεί ποτέ ότι κάτι τέτοιο είναι περισσότερο άσχημο γι αυτόν που το έχει παρά για τους άλλους.

Click για ανάπτυξη...

τα κατα κοσμον ''ψωνια'', σιγουρα αντιμετωπιζονται με χλευασμο και ειρωνια απο τους περισσοτερους. οταν ομως το προβλημα ειναι μεγαλυτερο, σε σημειο να αναγνωριζεται πλεον ως ασθενεια, ο λεγομενος ναρκισσισμος λοιπον, ολοι περιμενουμε μια πιο ηρεμη αντιμετωπιση της καταστασης απο τους υπολοιπους και μια ''συμπονοια'' προς το ατομο που ''νοσει''.

θυμαμαι χαρακτηριστικα το καλοκαιρι στο καφενειο του χωριου που ειμασταν ολη η νεολαια του χωριου παρεα, και εγω δεν ημουν ενημερωμενη ακομα για τη ξαδερφη, ενα σκηνικο.
εκει που καθομασταν αρχισε να μας περιγραφει το οτι πηγαν στα μπουζουκια και οτι της κερναγαν ολα τα τραπεζια και ελεγε πως ολοι την κοιταζαν και ασχολουνταν με το τραπεζι τους. ως εδω καλα. ολα αυτα ομως τα ελεγε με ενα υφος απλανες, και ο τονος της φωνης της ηταν καπως φευγατος. στη συνεχεια μας ελεγε πώς κανεις ποτε δεν την εχει χωρισει και πως παντα την κυνηγαν, αλλα μια φορα ενας τη χωρισε. και ξαφνικα αρχισε να κλαιει. και μετα ξαφνικα αλλαζει θεμα και μας ελεγε για το ποσο ομορφη ειναι.

Αρχική Δημοσίευση από love_angel:

τα κατα κοσμον ''ψωνια'', σιγουρα αντιμετωπιζονται με χλευασμο και ειρωνια απο τους περισσοτερους.

Click για ανάπτυξη...

Τελικα να, για ακομα μια φορα βλεπω, πως ο ιδιος κοσμος, ακομα και οι ιδιοι μας οι ανθρωποι μπορουν ευκολα-ευκολοτατα να τα κανουν τα πραματα ακομα χειροτερα...
Γι αυτο ας αποφευγουμε την κριτικη, ακομα ενα ηθικο διδαγμα που λαμβανω εγω, ας κοιταμε την καμπουρα μας που ναι και τεραστια...

Οι εννιά διαφορετικοί τύποι νάρκισσου

1. Ο συναισθηματικός επαίτης

Το άτομο αυτό είναι απύθμενο πηγάδι συναισθηματικών αναγκών, αισθάνεται μια επώδυνη συναισθηματική πείνα που δεν μπορεί να ικανοποιήσει. Δεν του φτάνει πόσο τον αγαπάνε, πάντα θέλει περισσότερο.
Όταν δε βλέπει τον/την σύντροφό του, είναι σαν να έχει κοπεί η παροχή αγάπης. Προξενεί απογοητεύσεις στο σύντροφό του, που συχνά του λέει 'μα κάναμε διακοπές μαζί! Χτες μιλούσαμε δυο ώρες στο τηλέφωνο!'. Ο ίδιος δε μπορεί να καλμάρει και να φροντίσει συναισθηματικά τον εαυτό του. Συνήθως έχει άγχος και φόβο εγκατάλειψης.
2. Ο εκλεκτός εραστής

Πιστεύει στην ιδεολογία της ρομαντικής αγάπης, με πλούσια συναισθηματική ζωή, που βασίζει τις σχέσεις του σε υπερβολικές εξομολογήσεις για τον εαυτό του, που φτάνουν στο σημείο μεγαλομανίας.
Οποιοδήποτε ελάττωμα του συντρόφου του το κατακρίνει και το παίρνει προσωπικά. Τα μεγαλόσχημα λόγια του 'κανείς δεν θα σε αγαπήσει όπως εγώ' προσπαθούν να κρύψουν το πόσο εύθραυστος συναισθηματικά αισθάνεται. Η υπερβολή του σύντομα αρχίζει να κουράζει τον σύντροφό του, που τον εγκαταλείπει, με αποτέλεσμα η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμησή του να καταρρακώνονται.
3. Ο τραπεζίτης της δύναμης

Είναι το άτομο που έχει ερωτευθεί τη δύναμη, την οποία εκφράζει με επιθετικότητα, μείωση και τρομοκράτηση των υπαλλήλων του. Επίσης, μπορεί να είναι ψυχρός και γραφειοκράτης. Όμως, κρατά τη δύναμη στα χέρια του και τη χρησιμοποιεί διαρκώς. Η αλαζονεία του είναι χαρακτηριστική και δείχνει περιφρόνηση για τους κατώτερους του.
Δεν τρέφει θετικά συναισθήματα ή κατανόηση για τους άλλους. Παίρνει αποφάσεις χωρίς να σκέφτεται τις συνέπειες για τους άμεσα ενδιαφερόμενους: το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η προσωπική του άνοδος και το κυνήγι των χρυσών ευκαιριών στη δουλειά του. Η μεγαλομανία του επικεντρώνεται στην επιτυχία και τα επιτεύγματά του δεν είναι ποτέ αρκετά για να συνταιριαστούν με την εσωτερική του εικόνα της επιτυχίας.
4. Ο διαμορφωτής του σώματος

Δείχνει ωραίος! Αλλά αυτό είναι μόνο επιφανειακό. Οι αξίες του: εικόνα, μόδα, γοητεία, νεότητα και ομορφιά. Δεν πρόκειται απλώς για το πρότυπο της εποχής μας, ή τον άνθρωπο που προσέχει τον εαυτό του και πάει στο γυμναστήριο και επενδύει στην εξωτερική του εμφάνιση, αλλά για μια διαταραγμένη προσωπικότητα με υπερβολική ανάγκη να τον θαυμάζουν οι άλλοι.
Η αυτοεκτίμησή του επικεντρώνεται στην εξωτερική του εμφάνιση. Προσελκύει εύκολα κόσμο, αλλά δε μπορεί να διατηρήσει μακροχρόνιες σχέσεις. Ο εσωτερικός του κόσμος είναι άδειος και μουντός.
5. Ο οργισμένος

Πρόκειται για φανερά ναρκισσιστική προσωπικότητα, με θυμό που βράζει μέσα στο άτομο και ξεσπά με ή χωρίς λόγο στα άτομα γύρω του. Η δυσαρέσκεια και η δυστυχία του εκφράζονται με αυξανόμενη επιθετικότητα.
Υπάρχουν επεισόδια εκρηκτικού θυμού που αφήνουν τους άλλους άναυδους. Χαρακτηριστική είναι η υπερευαισθησία του σε οποιαδήποτε προσβολή, φανταστική ή πραγματική. Παίρνει το κάθε τι προσωπικά και το παρερμηνεύει ως επίθεση.
Αυτό που πυροδοτεί το θυμό του είναι ναρκισσιστική προσβολή. Βλέπει τον κόσμο ως άσπρο/μαύρο, ποτέ με ενδιάμεσες αποχρώσεις και κατηγορεί τους πάντες, εκτός από τον εαυτό του. Η λογική του έχει παρανοϊκή χροιά.
6. Ο κολπατζής

Πρόκειται για μια επιφανειακά γοητευτική προσωπικότητα που σαγηνεύει τους άλλους. Δυστυχώς όμως, κάτω από την επιφάνεια κρύβεται μια διαταραγμένη προσωπικότητα. Πίσω από τα 'έχε μου εμπιστοσύνη' μηνύματα, κρύβεται δόλος και κακεντρέχεια, εκμετάλλευση του άλλου και αίσθηση προδοσίας όταν το 'θύμα' αντιληφθεί τι συμβαίνει.
Ο 'κολπατζής' νάρκισσος είναι ανελέητος στις σχέσεις του, ξεγελά τον/την σύντροφό του με απιστίες, κλοπές, απάτες ή ακόμα κι εγκληματικές πράξεις. Υπάρχει ίντριγκα κι ευχαρίστηση στο να στήνει το κόλπο.
7. Ο φαντασιόπληκτος

Έχει έναν περίπλοκο εσωτερικό κόσμο, όπου όλη η ευχαρίστηση βρίσκεται στο βασίλειο της φαντασίας και όχι στην πραγματικότητα. Πρόκειται για άτομο που δείχνει κάπως επιφανειακό, ανάλαφρο, άδειο και μπορεί να έχει κοινωνικές φοβίες.
Είναι εγκλωβισμένος στον εσωτερικό του κόσμο και έχει μεγαλομανίες που δεν τις γνωστοποιεί απαραίτητα στους άλλους, αλλά τις ζει μέσα του. Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και η αυταπάτη του είναι ότι είναι σπουδαίος, ωραίος, αγαπητός, θαυμαστός.
Ο εσωτερικός του κόσμος αποτελεί πηγή ευχαρίστησης, την οποία δε βρίσκει εξωτερικά. Δεν εμπιστεύεται κανέναν και είναι δύσκολος στις σχέσεις του, αφού δε δίνει τίποτα στους άλλους. Αντί η φαντασία του να τροφοδοτεί την προσωπικότητά του και τη ζωή του, δημιουργεί την ψευδαίσθηση της ανεξαρτησίας.
8. Ο μάρτυρας

Υποφέρει και γύρω από αυτό περιστρέφεται η ύπαρξή του. Η προσωπική του ταυτότητα βασίζεται πάνω στον πόνο και τη δυστυχία ή το να είναι θύμα ή επιζών τρομερών ψυχικών καταστάσεων. Ο πόνος δικαιώνει την τεράστια απορρόφηση στον εαυτό, με παρασιτικές απαιτήσεις και συχνά σχέσης εκμετάλλευσης.
Ο πόνος δεν αφορά απλώς το παρελθόν, μολύνει το παρόν και το μέλλον και καθιστά αδύνατη την συναισθηματική ισορροπία. Ο πόνος δεν είναι ποτέ αρκετός, πάντα χρειάζεται λίγο ακόμα γι' αυτό το είδους νάρκισσου και η τέχνη του αυτοσαμποταρίσματος τελειοποιείται καθημερινά.
Ο πόνος αυτός δεν είναι ο απλός πόνος που αισθάνεται ο κάθε άνθρωπος: πρόκειται για ναρκισσιστικό πόνο μεγαλομανίας 'κανείς δεν έχει υποφέρει ποτέ όσο εγώ', και αυτή είναι ίσως η μόνη του παρηγοριά.
Κάνει σχέσεις με άτομα που θέλουν να είναι χρήσιμα στους άλλους. Η ιστορία του θύματος συνεχίζεται και αποτελεί τρόπο να ελέγχει τους πάντες και τα πάντα, μέχρι που οι άλλοι να αισθανθούν ότι τους χρησιμοποιεί. Ο πόνος του νάρκισσου είναι μια άμυνα για να αποφύγει τον πραγματικό πόνο, όταν αυτός εμφανίζεται στη ζωή.
9. Ο σωτήρας

Συνήθως δείχνει γεμάτος αρετές και προτερήματα, σπεύδει να βοηθήσει, νοιάζεται και φροντίζει τους άλλους. Σχεδόν πάντα. Αυτός ο τύπος νάρκισσου εμπλέκεται σε ανισόρροπες σχέσεις, τα δίνει όλα μονομερώς, κουράζεται, εκνευρίζεται και ρωτάει 'γιατί δεν ικανοποιούνται επιτέλους οι δικές μου ανάγκες;'
Πίσω από αυτή την αρχικά θετική εμφάνιση, κρύβεται η μεγαλομανία του τύπου 'μόνο εγώ μπορώ ν' αλλάξω τα πράγματα'. Θέλει να έχει τον έλεγχο των πραγμάτων και κυνηγά το συναίσθημα και τις ανεκπλήρωτες ανάγκες του. Πρόκειται για έναν τοκογλύφο των συναισθημάτων και των σχέσεων, αφού για ό,τι δώσει το ζητάει πίσω φορτικά και στο πολλαπλάσιο.
Υπάρχει βοήθεια;

Ναι, αλλά από επαγγελματία της ψυχικής υγείας και μόνο όταν το ίδιο το άτομο επιθυμεί ν' αλλάξει το δυσλειτουργικό μοτίβο συμπεριφοράς του και να το αντικαταστήσει με κάτι υγιέστερο για τον ίδιο και τους γύρω του.
Τα άτομα που συναναστρέφονται με κάποιον με ναρκισσιστική προσωπικότητα μπορούν επίσης να πάρουν βοήθεια ώστε να μάθουν να χειρίζονται την ιδιόμορφη αυτή κατάσταση ή να κάνουν τις επιλογές τους και να απεμπλακούν από αυτή.


Εθνικός ναρκισσισμός

Ας μην ξεχνάμε και τον εθνικό ναρκισσισμό που ενεργεί είτε ως ενισχυτικό στην χαμηλή αυτοεκτίμηση κάποιων κενών ανθρώπων είτε ως άναμμα σπίρτου σε αποθήκη πυρομαχικών για μεγαλομανείς... Το λάθος κάποιων είναι ότι μπερδεύουν την ενισχυμένη αυτοπεποίθηση με το ναρκισσισμό.
Η περιστασιακά ενισχυμένη αυτοπεποίθηση προς επίτευξη κάποιου στόχου (αθλητισμός, εξετάσεις, συνέντευξη για εργασία, πρωτόγνωρες καταστάσεις ειδικά για παιδιά και εφήβους) αποτελεί θετική ένεση ναρκισσισμού, η διάρκεια δράσης της οποίας πρέπει να λήγει είτε με την επίτευξη του στόχου είτε με την προσπάθεια επίτευξης του στόχου. Είναι όπως το άγχος που διαχωρίζεται σε δημιουργικό και σε καταστροφικό.
Μια μικρή δόση ναρκισσισμού στον χαρακτήρα κάποιου, νομίζω ότι επενεργεί ωφέλιμα. Είναι όπως τα λιπαρά. Είναι απαραίτητα, τα πολυακόρεστα όμως, τα Ω-3, αλλά όχι σε μεγάλη ποσότητα γιατί τότε γίνονται επικίνδυνα.


πηγή

Ο αρχαίος μύθος του Νάρκισσου, πάνω στον οποίο εδράζεται η ψυχαναλυτική κατανόηση του ναρκισσισμού, περιγράφει την εξής κατάσταση: O Nάρκισσος γονατίζει πάνω από μια λίμνη νερού, εκστασιασμένος από την ομορφιά του που αντανακλάται στην επιφάνειά της. Κάποια στιγμή δεν αντιστέκεται στη γοητεία του εαυτού του και στην προσπάθειά του να χαϊδεύσει την εικόνα του, πέφτει στο νερό και πνίγεται. Η ουσία του μύθου δεν είναι ότι ο Νάρκισσος ερωτεύεται τον εαυτό του, αλλά ότι η φιλαυτία του προκαλεί ένα είδος τύφλωσης, γιατί δεν αναγνωρίζει ότι η εικόνα που βλέπει αποτελεί το είδωλό του, δηλαδή δεν έχει καμία αντίληψη της διαφοράς του εαυτού του από το περιβάλλον: κατανοεί την πραγματικότητα μέσα από εικόνες του Eγώ, και αυτή η στάση εμπεριέχει τον κίνδυνο της καταστροφής.