Πότε πρέπει να φεύγουμε από μια σχέση;

Εντάξει,δεν επιλέγουμε ποιόν αγαπάμε. Με κάποιους άνθρωπους όσο και να αγαπιόμαστε και να το προσπαθούμε,όταν είμαστε ασύμβατοι είναι ζόρι η κατάσταση. Άλλες φορές πάλι κολλάμε παράλογα σε κάποιον που δεν μας δίνει ελπίδες έχοντας ψευδαισθήσεις οτι κάτι θ'αλλάξει κάποτε. Θα χρησιμοποιήσω ένα απλό,κι αληθινό παράδειγμα.
Ο Κώστας ας πούμε ,24χρονών,που ποτέ δεν τον είδε στα σοβαρά η πρώην του Κατερίνα, εδώ και πέντε χρόνια προσπαθεί να την πείσει οτι ταιριάζουνε. Τον συναντάει κάθε 2-3 μήνες, και κάθε φορά κάνει κάτι καινούριο για να ''φανεί αντάξιος''. Αλλάζει κούρεμα,δουλειά,στύλ..αλλά τίποτα. Και όλα αυτά δεδομένου οτι μπορεί και να περάσει χρόνος που να μη βρεθούνε,ή να έχουν μεσολαβήσει άλλες σχέσεις στη ζωή του,αλλά πάλι αυτός επιστρέφει στο πρώτο κόλλημα.
Κι απ'την άλλη η Κατερίνα με τον πρώην της,Μιχάλη. Τα είχαν 3 χρόνια αλλά φαινόταν από χιλιόμετρα οτι δεν ταίριαζαν. Δοκιμάζαν με άλλους,εκαναν υποχωρήσεις για να τα βρούν, τα έφτιαχναν και μετά χώριζαν,και γενικά μια on-off σχέση.
Καλά,στην θέση του Κώστα αποχωρείς,δε το συζητώ αλλά οταν βρείς το άλλο μισό και δεν ταιριάζετε τι πρέπει να κάνεις? Αξίζει να κρατάς μια σχέση που έχει πάθος κι είναι πιθανότατα η σχέση της ζωής σου με νύχια και με δόντια και υποχωρήσεις, ή ψάχνεις για κάτι πιο σταθερό που όμως δεν σε γεμίζει εκατό τοις εκατό??
Ή και τα 2??
Και,για πόσο?

Αρχική Δημοσίευση από pote ksana:

..................
Καλά,στην θέση του Κώστα αποχωρείς,δε το συζητώ αλλά οταν βρείς το άλλο μισό και δεν ταιριάζετε τι πρέπει να κάνεις? Αξίζει να κρατάς μια σχέση που έχει πάθος κι είναι πιθανότατα η σχέση της ζωής σου με νύχια και με δόντια και υποχωρήσεις, ή ψάχνεις για κάτι πιο σταθερό που όμως δεν σε γεμίζει εκατό τοις εκατό??
Ή και τα 2??
Και,για πόσο?

Click για ανάπτυξη...

α. Δεν υπάρχει "άλλο μισό" όταν δεν ταιριάζεις!
Το "άλλο μισό" είναι ο άνθρωπος με τον οποίο αλληλοσυμπληρώνεστε σε τέτοιο βαθμό, που είναι σαν κομμάτι
σου.

β. Τα μοιραία πάθη είναι καταστροφικά από τη φύση τους (είναι μέρος της γλύκας τους και αυτό).

γ. Δεν υπάρχει (κατά την προσωπική μου άποψη) η απόλυτα τέλεια σχέση, στην οποία θα ζεις μονίμως δυνατές
συγκινήσεις και ροζ συννεφάκια. Η "τέλεια σχέση" είναι αυτή στην οποία τα θεμέλια είναι η αγάπη και ο
σεβασμός για τον άλλο.

δ. Το κριτήριο για να ξεκινήσεις ή να κρατήσεις μια σχέση δεν είναι μόνο η σταθερότητα ή το πάθος ή το ότι τον είδες και τον ερωτεύτηκες, αλλά αυτά όλα μαζί και πολλά άλλα επιπλέον.

Συνεπώς θέλω να πω, ότι δεν μπορεί να είναι κάποιος η σχέση της ζωής σου και να κρατιέσαι με νύχια και με δόντια, κάνοντας χίλιες υποχωρήσεις, απλά και μόνο επειδή έχει πάθος. Απλούστατα δεν είναι η σχέση της ζωής σου αυτή.

Εγώ ξεκόλλησα όταν είδα οτι έχω κάνει ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να κρατήσω αυτή τη σχέση και έβρισκα μπροστά μου τοίχο. Κάποια στιγμή όταν μένεις και παλεύεις μόνος σου κι ο άλλος δεν κάνει καποιο βήμα, κάποια υποχώρηση, παρά σου λέει "βλέπω οτι εσύ κάνεις τα πάντα αλλά εγώ δεν μπορώ", εκεί νομίζω οτι πρέπει να σηκώσεις τίτλους τέλους.

Οτι δεν προχωραει ευκολα από την πρωτη μερα, δεν θα προχωρησει ποτε. Μπορει να την παλευεις χρονια, και να νομιζεις καποιες στιγμες οτι το εχεις στρωσει το πραγμα Ααλλα αν αυτος που εχεις διπλα σου "κλωτσαει" απο την αρχη, ετσι θα ειναι και μεχρι το τελος. ΜΑς αξιζει το καλυτερο, γι αυτο οσοι ζοριζονται μαζι μας...........ΟΥΣΤ!!!!!!!!!!!!!!
Μην σπαταλατε ουτε μια μερα ή στιγμη απο τη ζωή σας να πεισετε καποιον για αυτο που ειστε. Υπαρχουν Τοοοοοοοσοι άλλοι που μπορουν να σας εκτιμησουν και να σας δωσουν οτι χρειαζεστε. Πιστέψτε με.
Αυτα τα λεει μια παθουσσα!!!!!!

Elenak συμφωνώ. Απλά να ρωτήσω: μια σχέση δε θέλει και προσπάθεια και συμβιβασμούς κι υποχωρήσεις; Δηλαδή κάτι αν το παλέψουμε μπορεί να δουλέψει, μην τα περιμένουμε κι όλα στρωμένα με κόκκινα χαλιά.

χιμελακι μου εχεις δικαιο τα παντα θελουν να τα δουλεψεις και να παλεψεις. αλλα υπαρχει ενα μεγαλο αλλα.. καμια φορα παλευεις μονος ή παλευεις με κατι που δυστυχως δεν αλλαζει ουτε θελει να αλλαξει και αναλωνεσαι , πληγωνεσαι , εισαι δυστυχισμενος για να φτασεις στο αμην και να πεις αει στο κορακα θελω να ζησω...

το θεμα ειναι να πεις θελω να ζησω γρηγορα και να μην χανεις πολυτιμο χρονο...

Αρχική Δημοσίευση από Himela:

Elenak συμφωνώ. Απλά να ρωτήσω: μια σχέση δε θέλει και προσπάθεια και συμβιβασμούς κι υποχωρήσεις; Δηλαδή κάτι αν το παλέψουμε μπορεί να δουλέψει, μην τα περιμένουμε κι όλα στρωμένα με κόκκινα χαλιά.

Click για ανάπτυξη...

Συμφωνώ αλλά αν βρεθείς να παλέψεις για κάτι 2-3 φορά τότε Οχι δεν θέλει και το δις εξαμαρτήν ουκ ανδρός σοφού.

Συμφωνώ, άλλωστε αυτό το λάθος έκανα κι εγώ. Απλά λέω, αν σε κάποια σχέση έχεις επενδύσει, δεν πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να τη σωσεις; Δηλαδή, πότε είναι η στιγμή που θα πεις "δεν πάει άλλο"; Μετά από πόσο καιρό, πόσες προσπάθειες;

και ποιος δεν το κανε..

κοιτα να δεις. εγω απο τη φυση μου εχω την ταση να παλευω το καθε τι. συγχωρω, προσπαθω να εχω υπομονη, κατανοηση , το δουλευω το πραγμα και πρεπει να φτασω στο αμην για να τα παρατησω. η ζωη μου εδειξε οτι αυτο ειναι λαθος αν το τραβας πολυ. δηλ. οταν εσυ βλεπεις οτι κανεις προσπαθειες μια δυο πεντε δεκα και ο αλλος δεν καταλαβαινει θεο τοτε παει να πει οτι κατι δραστικο πρεπει να γινει.

το να καθομαστε σε καταστασεις που ειναι στασιμες μονο κακο κανουμε του εαυτου μας. τωρα φασκελωνομαι που τα λεω αυτα, μακαρι να χα τα μυαλα αυτα νωριτερα αλλα δεν ειναι το θεμα εκει.

δεν υπαρχουν χρονικα ορια. υπαρχει η καταλληλη συμπεριφορα και ανταποκριση στις προσπαθειες που γινονται. αν εσυ βλεπεις οτι δεν αλλαζει κατι που σε ενοχλει τοτε πρεπει να φυγεις γιατι πολυ απλα σε ενοχλει και ο αλλος δεν ειναι διαθετειμενος να αλλαξει ή πολυ απλα δεν ταιριαζεται ή πολυ απλα εισαι δυστυχισμενη.

ΚΑι θα παλέψεις, και θα συμβιβαστεις και θα αλλαξεις. Μεσα απο αυτο το παιχνιδι εξελίσεσαι και εσυ ο ιδιος, και γινεσαι καλυτερος ανθρωπος. Και η σχεση στρωνει και ο αλλος χαλαρωνει.
Εγω μιλαω για σχεσεις οπου δεν σου παρεχουν "ασφαλεια" ουτε ηρεμία, αλλα ειναι ενα "κουπί" μια δυσκολία, μια συνεχης ενταση και ενας αγωνας να αποδειξεις (οτι αγαπας, οτι νοιαζεσαι, οτι αξιζεις). Σε
αυτες τις σχεσεις μενουν ατομα με χαμηλη αυτοεκτιμηση, που δεν αγαπουν τον εαυτο τους, δεν αναγνωριζουν τις αναγκες τους, οτι δηλαδη ΥΠΑΡΧΟΥΝ 2 ΑΤΟΜΑ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ και οχι ενας που εχει αναγκες και ενας αλλος, "ενα θυμα" που προσπαθει να τα τακτοποιησει ολα για τον αλλον.

Ηθελα να πω πως συνηθως τα ατομα με χαμηλη αυτοεκτιμηση μενουν να παλευουν σε μια προβληματικη σχεση οπου ο αλλος "τσιναει" συνεχεια και δεν εχει τους ιδιους στοχους. Δεν εχει να κανει με γυναικα ή ανδρα

Αρχική Δημοσίευση από mindcircus:

Ναι, ενα παραδειγμα εφερα με αντρα και γυναικα.
Θεωρεις πως αυτου του τυπου σχεση που περιγραφεις στο δευτερο ποστ ''στρωνει'' με υποχωρησεις, συμβιβασμους και αν παλεψεις?
Με συγχωρεις για το πληθος ερωτησεων, ομως διαπιστωνω πως εχεις κατι ωραιο να πεις και μου ειναι καπως αφηρημενο ακομα.

Click για ανάπτυξη...

Οχι δεν στρωνει. Η προσωπικη μου εμπειρια το εδειξε αυτο. Απλως ειναι μια ψευδαισθηση. Ελπιζεις, νομιζεις οτι θα αλαλξει κ θα γινει οπως το εχεις στο νου σου, οπως πρεπει για να καλυφθουν οι αναγκες σου.

Σε ευχαριστω που θεωρεις οτι εχω να πω κατι ομορφο. δεν ξερω που δεν καταλαβαινεις ή δε γινομαι κατανοητη