O Aμβρόσιος θέλει να στήσει έναν τεράστιο Τίμιο σταυρό στο Αίγιο

Αγαπητοί μου Αδελφοί, Συμπεσβύτεροι και Συνδιάκονοι, Τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά και περιπόθητα Αιγιώτισσες και Αιγιώτες,

Σήμερα, 15 Ιουνίου 2016, απεφάσισα να επικοινωνήσω με τήν αγάπην σας, προκειμένου να ξαναθυμηθούμε μερικά σημαντικά πράγματα από την πονεμένην εκείνην ημέραν του καταστρεπτικού σεισμού, που έπληξε την πόλη μας, την 15ην Ιουνίου 1995. Θα ήθελα να επαναφέρω στη μνήμη σας μερικά θεϊκά σημεία, τα οποία συνέβησαν τότε και τα οποία πρέπει να παραμένουν ανεξίτηλα στη μνήμη μας και για τα οποία οφείλουμε να ευχαριστούμε διαρκώς τον Πανάγαθο Θεό!

ΠΡΟ ΤΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ Μερικά απ’ αυτά συνέβησαν προ του σεισμού. Όπως η ευωδία του Τιμίου Σταυροῦ, τον οποίον η ταπεινότης μου χρησιμοποιεῖ σε κάθε θεία Λειτουργία και σε κάθε ιερή Λιτανεία, προκειμένου να σας μεταδώσουμε την ευλογία Του. Είναι ο Τίμιος Σταυρός, ο οποίος απεικονίζεται στην αρχή του παρόντος σημειώματος. Στο κέντρο του Σταυρού υπάρχει ένα μικρόν τεμάχιον Τιμίου Ξύλου, δώρον του μακαριστού Πατριάρχου Ιεροσολύμων κυρού Βενεδίκτου πρός τήν ελαχιστότητά μου. Στις 28 Μαΐου 1995, λοιπόν, συνέβη το εξής θαύμα: Ήμασταν στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Ελίκης, για να τελέσωμε εκεί την θεία λειτουργία κατά το πρόγραμμα της Ιεράς Μητροπόλεως. Ο Τίμιος Σταυρός, όπως συνήθως, πρωί πρωΐ τοποθετήθηκε υπό του Διακόνου μας επί της Αγίας Τραπέζης στη συνήθη θέση του. Κατά την πρόοδο της ιεράς ακολουθίας, αμέσως μετά την μικρά Είσοδο, εισήλθαμε στο Ιερό Βήμα ως συνήθως. Παίρνοντας τότε στα χέρια μας τον Τίμιο Σταυρό, για να Τον ασπασθούμε ευλαβικά, για πρώτη φορά έπειτα από 18 τόσα χρόνια που Τον είχαμε στα χέρια μας, νοιώσαμε να αναδύεται εξ αυτού μια λεπτή και άρρητη ευωδία, όμοια με εκείνη των ιερών λειψάνων των Αγίων της Εκκλησίας μας. Το γεγονός αυτό και μας συνεκίνησε βαθύτατα και μας εντυπωσίασε πολύ! Προσεφέραμε τον Τίμιο Σταυρό στους ιερείς και συλλειτουργούς μας, οι οποίοι ίσταντο γύρω από την Αγία Τράπεζα και ένοιωσαν και αυτοί επίσης αυτή την γλυκειά και λεπτή ευωδία!: Τώρα πλέον ήμασταν βέβαιοι, ότι βρισκόμασταν μπροστά σ’ ένα θαύμα της ευδοκίας του Θεού! Εμεγάλυνα το όνομα του Κυρίου μας και προσευχηθήκαμε όλοι μας με περισσή κατάνυξη. Πλην όμως, την ίδια ώρα ένα βασανιστικό ερώτημα είχε γεννηθή στην ψυχή μας: Ποιο άραγε να είναι το μήνυμα, που μας αποστέλλει ο Θεός με το θαύμα αυτό; Τι άραγε θα ημπορούσε να προμηνύεται δι΄ αυτού; Μια μεγάλη ευλογία ή μια μεγάλη δοκιμασία; Έτσι λοιπόν φθάσαμε στις 15 Ιουνίου, οπότε η απορία μας άρχισε να φωτίζεται! Τότε, κατά τα ξημερώματα, στις 3.15’ τό πρωΐ, συνέβη ένας πολύ δυνατός σεισμός των 6,3 της κλίμακας ρίχτερ! Το 52 % των κτισμάτων, κατοικιών κλπ., κατέστησαν ακατοίκητα! Περίπου τέσσερες χιλιάδες (4.000) κάτοικοι-συνάνθρωποί μας έμειναν άστεγοι! Σκηνές στήθηκαν παντού! Μια μεγάλη δοκιμασία είχε αρχίσει! Το Αίγιο ήταν πληγωμένο και αναστατωμένο! Αλλά τώρα πλέον στους καταυλισμούς, όπου οι σκηνές και οι άστεγοι Αιγιώτες και Αιγιώτισσες έμεναν, ο ευωδιάζων Τίμιος Σταυρός ήταν μια πηγή δυνάμεως! Εμείς μεν μεταφέραμε τον Τίμιο Σταυρό στους καταυλισμούς, οι δε πληγωμένοι αδελφοί μας Τον προσκυνοῦσαν, ένοιωθαν τήν άρρητη ευωδία Του και ενισχύονταν! Έπαιρναν κουράγιο για τον αγώνα τους!

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ Μια πολυκατοικία εκεί μπροστά από το Ξενοδοχείο «Η ΓΑΛΗΝΗ» κατέρρευσε ολοσχερώς! Αλλά παρά ταύτα μέσα από τα ερείπιά της, στο πιο ψηλό σημείο της πολυκατοικίας, ξαφνικά στον τοίχο των ερειπίων πρόβαλε μια εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού! Ήταν μια ακόμη επιβεβαίωση, ότι ο Χριστός είχε σκεπάσει την πόλη μας και είχε αποτρέψει μια γενικώτερη -ολική θα ἐλεγα- καταστροφή! Ήταν και αυτό μια πηγή δυνάμεως και παρηγοριάς για όλους μας, πρωτίστως όμως για τους ανθρώπους, οι οποίοι μέσα από τα ερείπια προσπαθούσαν να διασώσουν κάποιους καταπλακωμένους. Τότε, έπειτα από μια εργώδη προσπάθεια ημερών, διασώθηκε ένα παιδάκι οκτώ μόλις ετών, ο Ανδρέας Μπόγδανος! «Η διάσωση του παιδιού... είχε ποσοστό επιτυχίας ένα στο εκατομμύριο», έλεγαν οι διασώστες! (Πελοπόννησος, 18.06.1995) Ο πατέρας του παιδιού, ο Χάρης, «πήγε στην εκκλησία της Παναγίας της Τρυπητής, άναψε το κερί του και αγκάλιασε την εικόνα της Παναγίας». «Δέκα λεπτά αγκαλιά με την εικόνα της Παναγίας!», έγραψε η εφημερίδα Πελοπόννησος.

ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ

Α) Η οπτασία ενός ηλικιωμένου: Στην ενορία του Αγίου Αλεξίου, στα Σταφιδάλωνα Αιγίου, την Κυριακή μετά το σεισμό (18/6) κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας ο ευλαβής γέροντας Π.Δ., ηλικίας 70 περίπου ετών, είδε τα εξής θαυμαστά: Καθ’ ον χρόνον ο ιερεύς εδιάβαζε το ιερό Ευαγγέλιο από την Ωραία Πύλη ο γέροντας έβλεπε να παραστέκουν δίπλα του ένας Σταυρός και μια μαυροφορεμένη Γυναίκα, η Παναγία μας. Στο θέαμα αυτό ο γέροντας ταράχθηκε πολύ και για λίγο εξήλθε του Ναού. Επέστρεψε όμως στη θέση του, μόλις τελείωσε η ανάγνωση του Ευαγγελίου. Λίγο αργότερα, την ώρα που ιερεύς έκανε την Μεγάλη Είσοδο, την ώρα δηλ. που «βγαίνουν τα Άγια» ο γέροντας είδε και πάλι τον Τίμιο Σταυρό και την μαυροφορεμένη Γυναίκα να πλαισιώνουν τον ιερέα και να τον ακολουθούν καθ’ όλη τη διάρκεια της μεγάλης Εισόδου. Ο Σταυρός πήγαινε μπροστά, η δε Γυναίκα ακολουθούσε! Ήταν η Παναγία μας, είπε!

Β) Ένα περίεργο τηλεφώνημα: Τό βράδυ της 18ης Ιουνίου 1995 βρισκόμασταν εκεί στην αυλή του 4ου Δημοτικού Σχολείου, όπου σε δύο σκηνές είχαν εγκατασταθή οι Υπηρεσίες Διασώσεως. Ήμασταν εκεί σε μία Σύσκεψη των τοπικών Αρχών, ο Δήμαρχος, ο αείμνηστος πια Λέλος Σιαβελῆς, Στρατιωτικές και Αστυνομικές Αρχές, ο Μητροπολίτης κ. ά. Ξαφνικά ένα τηλεφώνημα ήλθε να ταράξη την ατμόσφαιρα. Στη διπλανή σκηνή εκτύπαγε με επιμονή το υπηρεσιακό τηλέφωνο. Ένα τηλέφωνο πρόχειρο, εγκατεστημένο από τον ΟΤΕ, για τις ανάγκες των Υπηρεσιών Διασώσεως. Ένα τηλέφωνο, του οποίου ο αριθμός δεν ήταν καταχωρημένος, άγνωστος στους πολλούς. Ξαφνικά, λοιπόν, στη διπλανή σκηνή κτυπούσε με επιμονή το τηλέφωνο αυτό. Έτρεξαν τότε για να σηκώσουν το ακουστικό ένας Ταξίαρχος της Αστυνομίας και η σύζυγος του τότε Δημάρχου μας Κυρία Χριστίνα Σιαβελή. Σε λίγα λεπτά και οι δύο, με έκδηλη την αμηχανία στο πρόσωπό τους, επέστρεψαν στη σκηνή, όπου όλοι εμείς οι άλλοι ήμασταν σε σύσκεψη. Τι συμβαίνει, τους ερωτήσαμε όλοι μαζί με ένα στόμα; Ποιός ήταν στο τηλέφωνο; Ίδού, λοιπόν, η απάντηση: Ήταν, είπαν, μια άγνωστη γυναικεία φωνή, η οποία μας είπε: «Σας τηλεφωνώ από τη Θεσσαλονίκη. Σας έσωσεν ο Σταυρός! Προσπαθώ να βρω κάποιον στο τηλέφωνο. Ὀμως δεν μπορώ να βρώ ούτε τον Δεσπότη, ούτε τον Δήμαρχο. Τα τηλεφωνά τους δεν απαντούν, δεν λειτουργούν. Βρίσκω όμως εσάς! Δεν γνωρίζω ποιός είσθε. Δεν με ενδιαφέρει! Παρακαλώ να πείτε στο Αίγιο, να πείτε όπου πρέπει, ότι ο Σταυρός έσωσε το Αίγιο! Να κατασκευάσετε, λοιπόν, ένα πελώριο Σταυρό και να τον στήσετε κάπου πολύ ψηλά, για να Τον βλέπουν οι Αιγιώτες και να Τον προσκυνούν!»

Η ΜΑΝΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΕΚΔΗΛΩΘΗΚΕ ΣΤΟ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟ ΜΑΣ. Στο Επισκοπείο δεν έγιναν σοβαρές ζημιές στο κτιριακό συγκρότημα! Πλήν όμως έγιναν πολλές άλλες, περίεργες ή και ανεξήγητες, ζημιές. Στην προθήκη π.χ., που βρίσκεται στο σαλόνι μας και από ύψος 1,50 έως 2,00 μέτρων έφυγαν από θέση τους όλα τα ποτήρια και έπεσαν σκορπισμένα στο πάτωμα. Και όμως δεν έσπασαν! Αντιθέτως, έσπασαν πολλά μεταλλικά αντικείμενα, που βρίσκονταν στο υπνοδωμάτιο ή στο γραφείο μας και είχαν κάποιο θρησκευτικό χαρακτήρα. Π.χ. ένας Σταυρός από μαντέμι με βάση, που έπεσε από το ύψος της βιβλιοθήκης μας, το κανδήλι μας, το μεταλλικό δοχείο του θυμιάματος, παρά το γεγονός ότι είχε πλατειά βάση, το θυμιατό, το βαζάκι μέσα στο οποίο ήταν η καρβουνόσκονη για το θυμιατό, όλα αυτά έπεσαν στο δάπεδο! Έσπασαν, στράβωσαν, εχάλασαν! Η μανία του μισόκαλου Δαίμονος τα έπληξε! Επίσης έπεσαν στο δάπεδο ένα μικρό δίπτυχο εικονίδιο με τις εικόνες του Κυρίου και της Θεοτόκου, μια κορνίζα-φωτογραφία από γάμο στην οποία δεσπόζει ο Εσταυρωμένος του ιερού Βήματος και μαζί μ’ αυτά ένα μικρό πήλινο ανθοδοχείο που είχε την παράσταση του Καλού Ποιμένος! Χύθηκε το λάδι από το κανδήλι, σκόρπισε το λιβάνι και ποτίσθηκε από το λάδι, ώστε να μη μπορεί να χρησιμοποιηθή πλέον. Με άλλα λόγια ο πονηρός Διάβολος, μη δυνάμενος να βλάψη το Επισκοπείο και τα του Επισκοπείου, έπληξε τα μικρά εκείνα πράγματα, που σχετίζονταν με την προσευχή και το προσευχητάριό μας! Με τον τρόπο αυτό εκτονώθηκε η μανία του! Κάτι τέτοιο πρέπει να έγινε και με το Αίγιο. Ο μισόκαλος Δαίμονας ήθελε να το καταβυθίση, όπως κάποτε την αρχαία Ελίκη! Ο Φιλάνθρωπος Κϋριός μας και η Υπεραγία Θεοτόκος δεν το επέτρεψαν! Άφησαν να φανή η μανία του, για να λάμψη η δύναμις του Σταυρού! Ο Σταυρός σας έσωσε, έλεγε η φωνή από τη Θεσσαλονίκη!

Ο ΑΡΙΘΜΟΣ 666, ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ. Υπάρχουν μερικοί, οι οποίοι ατενίζουν τα γεγονότα με ένα διαφορετικό μάτι. Με κάθε επιφύλαξη θα επιχειρήσουμε να σας παρουσιάσουμε εδώ και αυτή την ἀποψη, την οποία ούτε να αποδεχθής ανεπιφύλακτα μπορείς, ούτε όμως και να την απορρίψης. Μερικοί, λοιπόν, παρετήρησαν ότι τόσο τα χρονικά δεδομένα όσο και τα στοιχεία εντάσεως του σεισμού μας δίδουν τον αριθμό του Αντιχρίστου, δηλ. τον αριθμό 666. Και ιδού πως: Ο σεισμός, σύμφωνα με τις επίσημες κρατικές ανακοινώσεις έγινε την 3.15’ πρωινήν ώρα, είχε δε ένταση 6.3 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ. Ο συνδυασμός των αριθμών 3,15,6,3, αν τεθούν σε σειρά, μας δίδει τον αριθμό του Αντιχρίστου. Δηλ. 3+3=6, 1+5=6, 6, ήτοι 666! Αλλά και η χρονολογία του σεισμού μας δίδει, για δεύτερη φορά, τον ίδιο αριθμό! Και ιδού πως: ο σεισμός έγινε στις 15.6.1995. Ο συνδυασμός των αριθμών 15,6,1995, αν τεθούν σε σειρά, μας δίδουν πάλι τον αριθμό 666 ως εξής: 1+5=6, 6, 1+9+9+5=24 και 2+4=6! ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ Αγαπητοί μου, Ο Τίμιος Σταυρός έσωσε τότε την πόλη μας από μια πολύ μεγαλύτερη καταστροφή! Αξίζει να σημειωθή, ότι η άρρητος εκείνη ευωδία του Τιμίου Σταυρού διήρκεσε επί τρεις και πλέον μήνες! Ήλθε, λοιπόν, η ώρα για να εκπληρώσουμε ό,τι η θεϊκή εκείνη φωνή διά του τηλεφώνου από τη Θεσσαλονίκη, μας έδωσεν ως εντολήν. «Ο Σταυρός σας έσωσε! Να κατασκευάσετε, λοιπόν, ένα πελώριο Σταυρό και να τον στήσετε κάπου πολύ ψηλά, για να Τον βλέπουν οι Αιγιώτες και να Τον προσκυνούν!» Για την υλοποίηση αυτής της θεϊκής επιθυμίας, ή και εντολής, παλεύουμε τόσα χρόνια! Φαίνεται όμως, ότι προσεγγίζουμε στο τέλος αυτής της προσπάθειας. Προσευχηθήτε, παρακαλώ, για να την ολοκληρώσουμε. Έχουμε την τοποθεσία! Ο κ. Ανδρέας Αγγελόπουλος μας παραχωρεί δωρεάν ένα κομμάτι γής 300 μ2 από το κτήμα του. Έχουμε και τα Σχέδια! Τα εξεπόνησε δωρεάν ο Πολιτικός Μηχανικός κ. Δημήτριος Χατζησοφιανός και το Επιτελείον του! Δέν έχουμε όμως τα χρήματα! Μας λείπουν! Το ύψος της δαπάνης εγγίζει τις 36.500 €, και επί πλέον ο ΦΠΑ. Ένας μεγάλος σιδερένιος Σταυρός θα υψωθή σε μια κορυφή κάπου στην Κοινότητα Σελινούντος. Θα έχη ύψος 18 μέτρα. Το βράδυ θα φωτίζεται! Θα είναι ορατός από όλο σχεδόν το Αίγιο! Είθε ο Πανάγαθος Θεός να μας βοηθήση να το επιτύχουμε. + Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ Αίγιον, 15 Ιουνίου 2016