Η ψυχολογία της εγκύου, η σχέση, πριν και μετά την εγκυμοσύνη

C.M.

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η C.M. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 286 μηνύματα.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Σημείωση από isiliel:
Το post μεταφέρθηκε από άλλο thread,
ώστε να γίνει συζήτηση πάνω στο θέμα.
Μπορείτε επίσης να επισκεφτείτε τα παρακάτω threads:
Αλλάζει η σεξουαλική συμπεριφορά μετά το παιδί;
Πάτος η αντρική λίμπιντο κατά την εγκυμοσύνη?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Αστείες σκέψεις:

Εγκυμοσύνη. Από τη στιγμή που μεγαλώνει η κοιλιά σου και μεταλλάσσεσαι σταδιακά σε σημαδούρα κάποιες καταστάσεις ήδη δυσκολεύουν ή θα δυσκολέψουν σύντομα:

  • Θα υπάρξει απώλεια οπτικής επαφής με τις πατούσες σου, αδυναμία κοπής ποδόνυχων (αν δεν σου κόψει κάποιος άλλος τα νύχια των ποδιών θαʼχουν μεγαλώσει τόσο που θα μπορείς να τρως τραχανά) αλλά και βαψίματος – ξεβαψίματος τους, δυσκολία στην αποτρίχωση των κάτω άκρων (θα καταλήξεις σιγά σιγά σαν τον Σταμούλη τον λοχία εν καιρώ πολέμου).
  • Ο ύπνος είναι ολόκληρη επιστήμη. Τη στάση «μπρούμυτα» την έχεις ξεγράψει ήδη από τον τρίτο μήνα φοβούμενη πως θα καταπλακώσεις το φασόλι. Είναι όμως η αγαπημένη σου στάση και σκέφτεσαι διάφορα ευρηματικά κόλπα: «Θα σκάψω βαθούλωμα στο στρώμα».
Η πιο βολική στάση τελικά φαίνεται ναʼναι στο πλευρό με τοʼνα πόδι λυγισμένο μπροστά σαν ναʼχεις μπει σε στάση ανάνηψης. Όταν επιχειρείς να γυρίσεις από το πλευρό ανάσκελα ήδη δυσκολεύεσαι και σκέφτεσαι πως όταν βαρύνεις κι άλλο και γίνεις σαν βόδι θα πρέπει να είναι δίπλα σου ο καλός σου για να κάνει το βίντζι αφού εσύ θα γυρνάς μεν το σώμα σου αλλά η κοιλιά θα μένει εντελώς πίσω.

(Την κατάσταση σώζουν πάντως χαλαρά τα ειδικά μακρουλά μαξιλάρια εγκυμοσύνης που θυμίζουν εφευρέσεις του Ιάπωνα Chindogu, μπορείς να καταφέρεις παρκάρισμα κοιλιάς και ποδιού σε μια στάση πλαγιομπρούμυτα ασφαλή).

  • Έχεις ξεχάσει τι σημαίνει σεξ. Ο καλός σου φοβάται διάφορα, ότι θα βγεί και θα τον χτυπήσει στο κούτελο το φασόλι λέγοντας σου «σʼαρεσε ρε;», ότι θα διακόψει στο αποκορύφωμα της πράξης κάνοντας τοκ τοκ, ότι θα νιώθει κι αυτό και θα ηδονίζεται κι άλλα περίεργα. Άσε που όσο φουσκώνει η κοιλιά για να πετύχει ο άνθρωπος ικανοποιητική στάση θα πρέπει να γίνει το παιδί λάστιχο ή ο Μελισσανίδης.
  • Από τη στιγμή που λες πρώτη φορά στον καλό σου «αγάπη μου, νομίζω πως ένιωσα το φασόλι», εκτός από το ότι κοντεύει να κατουρήσει τα σώβρακα του από τη χαρά του, δεν ξεκολλάει από πάνω σου, νομίζει ότι μπορεί να το νιώσει κι αυτός ή ότι αυτό μπορεί να τον ακούει από τόσο νωρίς και αρχίζει να μιλά στον αφαλό σου και να κάνει γούτσου γούτσου στα πλευρά σου. Και επιμένει και θα επιμένει για εβδομάδες ώσπου να συμβεί το θαύμα. Πάει κι αγοράζει μια φορητή ψευδοσυσκευή Doppler και στήνεται από πάνω σου την ώρα που σε πάει να σε πάρει επιτέλους ο ύπνος σαν χαζός προσπαθώντας να πετύχει σύνδεση και να πιάσει σήμα να ακούει την φασολοκαρδιά. Όταν επιτέλους πιάνει το σήμα αρχίζει να κάνει διάφορα πάνω στην κοιλιά σου να ακούει αλλαγές στον ήχο που λαμβάνει. Μετά ειδοποιείς τον μπόγια.
  • Από την στιγμή που αρχίζει να φουσκώνει η κοιλιά και πλέον είναι εμφανές ότι είσαι έγκυος χάνει επίσης και την ιδιωτικότητα της κι εσύ την ησυχία σου. Ο κάθε ένας που σου μιλά πρέπει οπωσδήποτε να απλώσει τη βρόμικη χερούκλα του. Έπειτα τα βλέμματα που μαγνητίζει η σημαδούρα σου δεν χαρακτηρίζονται από καμιά απολύτως διακριτικότητα. Σε ένα πιο πρώτο στάδιο, στον 4ο- 5ο μήνα όπου ακόμα δεν έχεις φτάσει επακριβώς τις διαστάσεις της Νέλλυ της ελεφαντίνας δεν αποφεύγεις και τα βλέμματα στο σύνολο του κορμιού σου, στους κώλους, στα μπράτσα, στα κουμπιά του πουκαμίσου που φοράς και λοιπά με την εμφανέσταση απορία «Θα πρέπει να μην αφήνει φαΐ και γλυκό αμαγάριστο η τύπισσα, έγινε γουρούνα;» ή «δες την πώς έγινε βουβάλω, κατέβασε 10 στρέμματα κώλους». Νιώθεις έντονη την ανάγκη να δικαιολογηθείς για τα περιττά σου κιλά και να στενά πλέον ρούχα σου. Άσε που αρχίζεις να φοβάσαι ότι το παντελόνι από πίσω θα σου ανοίξει, ότι σφίγγει υπερβολικά στην κοιλιά, ότι είναι σκληρό το ύφασμα και ένα σωρό άλλα.
(Και πας από περιέργεια μια βόλτα από τα Maternity έτσι για να δεις αν κυκλοφορεί τίποτα βολικό για τις επόμενες εδβομάδες κι εκεί διαπιστώνεις αφενός πως όταν θα φτάσεις στα οριακά σου μεγέθη θα πρέπει τα επίσημα στυλάτα βράδια να βγαίνεις πλασάροντας την «Ελένη Λουκά Moda» αφετέρου πως δεν φτάνει αυτό πρέπει να κάνεις και νέο δάνειο. Καλά η Αλεξίου από πού ψωνίζει τα νυχτικά της πίστας;)

  • Το πλύσιμο των πιάτων θα γίνεται ολοένα και πιο άβολο αφού η κοιλιά και ο νεροχύτης θα έρχονται σε σφοδρή σύγκρουση και για να τα βολέψεις θα πρέπει ναʼέχεις τα μακρυά χέρια του Τιραμόλα και πρεσβυωπία να βλέπεις τους λεκέδες από μακρυά.
7.Θα συνηθίσεις να περπατάς και κάθεσαι κορδωτά σαν τον Λόρδο Βύρωνα. Όταν επιχειρείς να σηκωθείς από το κάθισμα σου ήδη είναι σαν να έχουν κρεμάσει στη μέση σου βαρίδια.

Β) Όταν διαπιστώνεις πως το πλασματάκι που κουβαλάς μέσα σου θα έχει τσουτσού σκέφτεσαι πώς θα το μεγαλώσεις:

1.Θα πρέπει να το μάθεις να κατεβάζει το καπάκι της τουαλέτας.
2.Θα τον λένε Ανδρέα και θα γίνει αρχιτέκτονας.
3.Θα πρέπει να μάθει να φέρεται στις γυναίκες.
4.Θα είναι ωραίος παίδαρος αλλά με τρόπους.


κλπ κλπ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Για ποιο λόγο άραγε, αυτά που έγραψε η CM για την εγκυμοσύνη μου φάνηκαν περισσότερο από σοβαρά και καθόλου αστεία;:hmm:Δεν είναι σωστή αντιμετώπιση της εγκυμοσύνης αυτή. Μ' αυτά και μ' αυτά, η εγκυμοσύνη καταλήγει συχνά να είναι η αρχή του τέλους ενός μεγάλου έρωτα. Συγνώμη που παρεμβαίνω στα προσωπικά σας...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
Μ' αυτά και μ' αυτά, η εγκυμοσύνη καταλήγει συχνά να είναι η αρχή του τέλους ενός μεγάλου έρωτα.
τι λες πιδίμ. έχεις γνωρίσει ορμόνες εγκύου? μιλάμε για έρωτα, όχι αστεία:P:P
έχεις, αφού είσαι ντάντι:D
για κάνε μια ανάλυση, να δούμε. Μεγάλο ποστ θέλω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mania

Επιφανές μέλος

Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
Για ποιο λόγο άραγε, αυτά που έγραψε η CM για την εγκυμοσύνη μου φάνηκαν περισσότερο από σοβαρά και καθόλου αστεία;:hmm:Δεν είναι σωστή αντιμετώπιση της εγκυμοσύνης αυτή. Μ' αυτά και μ' αυτά, η εγκυμοσύνη καταλήγει συχνά να είναι η αρχή του τέλους ενός μεγάλου έρωτα. Συγνώμη που παρεμβαίνω στα προσωπικά σας...

Η εγκυμοσύνη είναι ζόρικη εποχή για την γυναίκα, άν τα πάρει στα σοβαρά τρελάθηκε, περνάει φάσεις αλλαγής και τρελλένεται, οπότε είναι άν το πάρεις με χιούμορ και γελάς και ξεπερνάς το άγχως και την ταλαίπωρία;)

Χαιρωμαι που το βλέπει έτσι όσο σοβαρό και να είναι, πρέπει να υπάρχει χιούμορ και καλά πράτει, όσο για την αρχή του τέλους καλύτερα να το βλέπει έτσι παρά να είναι όλο μουρμούρα, τότε να δείς αρχή του τέλους που υπάρχει;);)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

C.M.

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η C.M. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 286 μηνύματα.
Για ποιο λόγο άραγε, αυτά που έγραψε η CM για την εγκυμοσύνη μου φάνηκαν περισσότερο από σοβαρά και καθόλου αστεία;:hmm:Δεν είναι σωστή αντιμετώπιση της εγκυμοσύνης αυτή. Μ' αυτά και μ' αυτά, η εγκυμοσύνη καταλήγει συχνά να είναι η αρχή του τέλους ενός μεγάλου έρωτα. Συγνώμη που παρεμβαίνω στα προσωπικά σας...


Με διάθεση χιούμορ το έγραψα υπερβάλλοντας βέβαια :)

Με τρομάζει λίγο το ποστ σου... :confused:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mania

Επιφανές μέλος

Η mania αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 12,949 μηνύματα.
Με διάθεση χιούμορ το έγραψα υπερβάλλοντας βέβαια :)

Με τρομάζει λίγο το ποστ σου... :confused:

Αστον να λέει παιδί μου, μην σε τρομάζει τίποτα, άντρες:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Το θέμα μεταφέρθηκε εδώ μετά από παρένεση αρκετών χρηστών.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Δεν έκρυψα εξ αρχής ότι το παρακάτω ποστ της CM με προβλημάτισε και δεν μου φάνηκε καθόλου αστείο. Αν κάποιος το παρατηρήσει προσεκτικά θα διαπιστώσει πολλές ατάκες που πράγματι αφήνουν ανησυχητικά υπονοούμενα. Ο αστείος τόνος του κειμένου δεν είναι αρκετός για να τ' αποκρύψει. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι πολλές φορές αυτά που φοβόμαστε περισσότερο προσπαθούμε να τα ξορκίσουμε κάνοντας πλάκα μαζί τους. Μια γνωστή μου ψυχολόγος, όταν έκανα ένα αστείο που εμπεριείχε όμως πραγματικό υπονοούμενο μου είπε: "Κι εγώ τα πιο σοβαρά τα λέω στ' αστεία". Με αυτόν τον τρόπο επιχειρούμε να τα εξωτερικεύσουμε και να τα μεταθέσουμε.

Δεν θα ήθελα να επικεντρωθώ στο θέμα του σεξ, όπως συνέβη με τα άλλα δύο συγγενικά θέματα στα οποία μας παραπέμπει η Isi. Άλλωστε εκεί το θέμα ήταν ιδιαίτερα προσωποποιημένο, μέσα στο ίδιο μάλιστα ζευγάρι. Κατά τη γνώμη μου το σεξ είναι η τελική έκφραση της όλης σχέσης και τα όσα προβλήματα εμφανίζονται σε αυτό αντανακλούν στην πραγματικότητα συνολικότερες δυσλειτουργίες του ζευγαριού, είτε στο μυαλό του καθενός χωριστά, είτε στη γενικότερη επαφή των δύο ως ολότητα. Θα παρακαλούσα λοιπόν να μην επικεντρωθούμε στο θέμα του σεξ, γιατί τότε θα έχουμε χάσει το πραγματικό νόημα του θέματος. Φυσικά το θέμα του σεξ δεν είναι δυνατόν, λόγω της φύσης του ζητήματος, να παρακαμφθεί πλήρως.

Αστείες σκέψεις:

Εγκυμοσύνη. Από τη στιγμή που μεγαλώνει η κοιλιά σου και μεταλλάσσεσαι σταδιακά σε σημαδούρα


(θα καταλήξεις σιγά σιγά σαν τον Σταμούλη τον λοχία εν καιρώ πολέμου).

Σε ένα πιο πρώτο στάδιο, στον 4ο- 5ο μήνα όπου ακόμα δεν έχεις φτάσει επακριβώς τις διαστάσεις της Νέλλυ της ελεφαντίνας

«Θα πρέπει να μην αφήνει φαΐ και γλυκό αμαγάριστο η τύπισσα, έγινε γουρούνα;» ή «δες την πώς έγινε βουβάλω, κατέβασε 10 στρέμματα κώλους».

Νιώθεις έντονη την ανάγκη να δικαιολογηθείς για τα περιττά σου κιλά

διαπιστώνεις αφενός πως όταν θα φτάσεις στα οριακά σου μεγέθη θα πρέπει τα επίσημα στυλάτα βράδια να βγαίνεις πλασάροντας την «Ελένη Λουκά Moda»



Τα παραπάνω αποσπάσματα δείχνουν εμφανώς τον τρόμο της γυναίκας για το σώμα της, την ομορφιά της, το κατά πόσο είναι πλέον θελκτική και γενικά για τη θηλυκότητά της. Πίσω απ' όλα αυτά νίωθω βαθύτατη ανασφάλεια η οποία θα πρέπει να προϋπήρχε, αλλά η εγκυμοσύνη την ενέτεινε. Μια γυναίκα που είναι προσκολλημένη στην εικόνα της (μιλάω γενικότερα τώρα, δεν μπορώ να εκφέρω προσωπική κρίση για τη συνομιλήτρια, απλά θέτω το ζήτημα προς συζήτηση) σοκάρεται όταν βλέπει το σώμα της ν' αλλάζει καθ' οιονδήποτε τρόπο. Αν λοιπόν η κορυφαία εκδήλωση της θηλυκότητας της προκαλεί τόση μεγάλη αμηχανία, όπως θα φανεί και παρακάτω, τότε η εγκυμοσύνη ξεκινά με λανθασμένο τρόπο. Αυτές οι ανασφάλειες, πιθανώς θα έχουν κόστος για την ίδια, το σύζυγο αλλά και για το παιδί αργότερα.

Για του λόγου το αληθές παραθέτω ένα απόσπασμα ενός ποστ που είχε δημοσιεύσει η Isi σ' ένα από τα προαναφερθέντα συγγενικά θέματα.

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Είχα πάρει και κιλά.
Πρώτη φορά στη ζωή μου από εκεί που ήμουν σαν οδοντογλυφίδα πλέον ένιωθα χοντρή.
Ο άντρας μου προσπάθησε να μου δείξει πως ακόμα του άρεσε και πως ήμουν επιθυμητή, αλλά δυστυχώς δεν καταφέραμε να ισορροπήσουμε ξανά σε αυτό το θέμα παρά μόνο μετά από πάααρα πολύ καιρό και όχι απόλυτα.
Σίγουρα έπαιξε ρόλο και στο χωρισμό μας.

Περαιτέρω, υπάρχουν κι άλλα αποσπάσματα που φανερώνουν γενικότερη ενόχληση κι αμηχανία για το θέμα της εγκυμοσύνης, αφού η φυσιολογική προσοχή που αυτή προκαλεί από τον περίγυρο, σε μια εποχή υπογεννητικότητας, δείχνει να φέρνει τη συνομιλήτρια σε δύσκολη θέση:

Αρχική Δημοσίευση από C.M.:
Από την στιγμή που αρχίζει να φουσκώνει η κοιλιά και πλέον είναι εμφανές ότι είσαι έγκυος χάνει επίσης και την ιδιωτικότητα της κι εσύ την ησυχία σου.

δεν αποφεύγεις και τα βλέμματα στο σύνολο του κορμιού σου

Θυμάμαι ότι στο παραπάνω θέμα την ίδια αμηχανία κι ενόχληση έδειχνε και η πρώην σύζυγός μου. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί. Πάντως εκείνη δυσκολεύτηκε αρχικά να "δωθεί" συναισθηματικά στο παιδί, μάλιστα στην αρχή, αμέσως δηλαδή μετά τη γέννα, αναγκάστηκα να κρατήσω εγώ την ισορροπία πάνω σ' αυτό το θέμα.

Αρχική Δημοσίευση από C.M.:
λες πρώτη φορά στον καλό σου «αγάπη μου, νομίζω πως ένιωσα το φασόλι», εκτός από το ότι κοντεύει να κατουρήσει τα σώβρακα του από τη χαρά του, δεν ξεκολλάει από πάνω σου, νομίζει ότι μπορεί να το νιώσει κι αυτός ή ότι αυτό μπορεί να τον ακούει από τόσο νωρίς και αρχίζει να μιλά στον αφαλό σου και να κάνει γούτσου γούτσου στα πλευρά σου. Και επιμένει και θα επιμένει για εβδομάδες ώσπου να συμβεί το θαύμα.

Η αμηχανία συνεχίζεται. Το ενδιαφέρον του συζύγου για το μωρό και για τη μάνα εκλαμβάνεται ως ξενερουά λίγο ως πολύ. Φυσικά και ακούει το μωρό αγαπητή μου, κι αν δεν ακούει από τόσο νωρίς, νιώθει την αγάπη και τη ζεστασιά. Έχω προσωπική εμπειρία και μάλιστα με μάρτυρες πάνω σ' αυτό.

Το "νομίζει ότι μπορεί να νιώσει κι αυτός" επίσης είναι κάπως. Μου δείχνει περιχαράκωση της γυναίκας, η οποία πιστεύει ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ή να νιώσει την κατάστασή της. Θα πει βέβαια κανείς "μα ο άντρας δεν μπορεί να το νιώσει". Σωστά, όμως κι εσείς δεν γνωρίζετε τι ακριβώς μπορεί να νιώσει ο άντρας και ποια είναι η απαιτούμενη δική του συμμετοχή στη διαδικασία. Αυτή η σκέψη προεκτεινόμενη καταλήγει στη γνωστή λογική πολλών γυναικών ότι το παιδί είναι δικό τους δημιούργημα και τους ανήκει αποκλειστικά (φυσικά και πάλι τονίζω ότι αυτές οι διαπιστώσεις δεν μπορεί να αφορούν άμεσα τη συνομιλήτρια, την οποία δεν γνωρίζω επαρκώς, προέρχονται όμως από άλλες εμπειρίες μου, σε περιπτώσεις που γνώρισα καλύτερα, με τις οποίες εντοπίζω κάποια κοινά σημεία).

Πάντως, η αίσθηση ξενερουά που αποπνέει το παραπάνω απόσπασμα, δεν είναι εντελώς αδικαιολόγητη από τη μεριά της γυναίκας. Η ίδια η στάση του συζύγου της προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ανασφάλεια για τη θηλυκότητά της. Να λοιπόν που μπαίνει και το σεξ στο παιχνίδι και μάλιστα με την ευρύτερη ψυχική-συναισθηματική έννοια με την οποία το έθεσα εξ αρχής:

Αρχική Δημοσίευση από C.M.:
Έχεις ξεχάσει τι σημαίνει σεξ. Ο καλός σου φοβάται διάφορα, ότι θα βγεί και θα τον χτυπήσει στο κούτελο το φασόλι λέγοντας σου «σʼαρεσε ρε;», ότι θα διακόψει στο αποκορύφωμα της πράξης κάνοντας τοκ τοκ, ότι θα νιώθει κι αυτό και θα ηδονίζεται κι άλλα περίεργα. Άσε που όσο φουσκώνει η κοιλιά για να πετύχει ο άνθρωπος ικανοποιητική στάση θα πρέπει να γίνει το παιδί λάστιχο ή ο Μελισσανίδης.

Σε ένα εκ των συγγενικών θεμάτων, ο φίλος μου ο Κρόνος είχε πολύ σωστά, κατά τη γνώμη μου, παρατηρήσει σε κάποια ανάλογη περίπτωση:

Αρχική Δημοσίευση από Dark Kronos:
Μηπος απλα νομιζουν οτι ειναι προσορινο και τα πραγματικα αιτια ειναι αλλα;...Ενοουσα οτι το προβλημα μπορει να μην εχει να κανει με την εγκυμοσινη, ισως να ειναι αλλα τα αιτια και να ετυχε να εκδηλωθει τωρα το προβλημα, ισως σε συνδιασμο με ψυχολογικα θεματα λογο της εγκυμοσινης, και ακομα και μετα απο την περιοδο και της εγκυμοσινης και της λοχειας να συνεχιση να μην θελει ο αντρας

Δυστυχώς ή συναισθηματική καταστολή που έχουν δεχτεί οι περισσότεροι άνδρες από τις ψυχομαμάδες τους (έκφραση από το συγκρότημα Τρύπες: "Ψυχομαμά που σκοτώνει τ' αγόρια της...") είναι πολλές φορές τόσο έντονη, που η ίδια η εικόνα της γυναίκας τους ως μητέρα τους κόβει κάθε διάθεση. Ο άντρας νιώθει ότι μαμάει τη μαμά του (ωραία η παρήχηση ε;;;:P) και δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει. Επίσης, μια άλλη πιθανή ένδειξη προβληματικής αντιμετώπισης του έρωτα, είναι ότι για πολλούς άνδρες (αλλά και γυναίκες) το σεξ είναι μια εξ ορισμού βρώμικη κι ενοχική πράξη, μια πράξη που την κάνεις με μια πουπάνα και όχι με τη μάνα των παιδιών σου. Να και η μάνα του Καζαντζίδη στο κόλπο...:P Όταν έγραψα αρχικά για λανθασμένη αντιμετώπιση της εγκυμοσύνης, δεν εννοούσα μόνο απ' τη μεριά της γυναίκας, για να είμαστε ξηγημένοι. Από δικαιολογίες ωστόσο, διαθέτουμε τεράστια επινοητικότητα. Ακούς ο Μελισσανίδης; Αυτός δεν θα σου το έκανε ακόμη κι αν ήσουν η Μόνικα της υπογραφής μου αγαπητή μου.:hehe:


Αρχική Δημοσίευση από C.M.:
Β) Όταν διαπιστώνεις πως το πλασματάκι που κουβαλάς μέσα σου θα έχει τσουτσού σκέφτεσαι πώς θα το μεγαλώσεις:

Και το πιο ανησυχητικό, το βάζω τελευταίο. Άλλη μια ψυχομαμά επωάζεται;; Η τσουτσού είναι κάτι τόσο σημαντικό που πρέπει ν' αναφέρεται; Το φαλοκρατικό πρότυπο αναπαράγεται από τις γυναίκες, το έχω ξαναπεί, όχι μόνο μια φορά...
Φυσικά, αν ισχύουν τα παραπάνω που έγραψα, τότε η μάνα κρεμάει όλη την ανικανοποίητη σεξουαλικότητά της στο γιο της και βρίσκει αποκούμπι στην ενδόμυχη σκέψη ότι όσα έχασε από το σώμα της, τη θηλυκότητά της, την ερωτική σχέση με τον άντρα της και την αυτοεκτίμησή της δικαιολογούνται από την απόκτηση ενός παιδιού. Η υποβόσκουσα μετάθεση του προβλήματος στο παιδί μπορεί να το καταστήσει αποδέκτη "υπερβολικής αγάπης".

Θα παρακαλούσα να μην παρεξηγηθούν οι προθέσεις μου, ούτε να εκληφθεί το παραπάνω ποστ ως προσωπική σκληρή κριτική. Απλά, με έναυσμα αυτά που έγραψε η C.M. κι επειδή διείδα μέσα τους πράγματα που τα έχω ξαναδεί και γνωρίζω που καταλήγουν, θεώρησα καλό να θέσω το θέμα προς συζήτηση.

ΥΓ: Γουστάρεις μεγάλο ποστ καλό μου Τρελλοπόντικο;:clapup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
Ξεκινάω από το τέλος:D
ΥΓ: Γουστάρεις μεγάλο ποστ καλό μου Τρελλοπόντικο;:clapup:

χελ γιέα:D
άντε πάμε....
Δεν έκρυψα εξ αρχής ότι το παρακάτω ποστ της CM με προβλημάτισε και δεν μου φάνηκε καθόλου αστείο. Αν κάποιος το παρατηρήσει προσεκτικά θα διαπιστώσει πολλές ατάκες που πράγματι αφήνουν ανησυχητικά υπονοούμενα. Ο αστείος τόνος του κειμένου δεν είναι αρκετός για να τ' αποκρύψει. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι πολλές φορές αυτά που φοβόμαστε περισσότερο προσπαθούμε να τα ξορκίσουμε κάνοντας πλάκα μαζί τους. Μια γνωστή μου ψυχολόγος, όταν έκανα ένα αστείο που εμπεριείχε όμως πραγματικό υπονοούμενο μου είπε: "Κι εγώ τα πιο σοβαρά τα λέω στ' αστεία". Με αυτόν τον τρόπο επιχειρούμε να τα εξωτερικεύσουμε και να τα μεταθέσουμε.
είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης, απόλυτα θεμιτός.
Όλα αυτά τα ανέκδοτα για τον εραστή κάτω από το κρεβάτι, ποιος τα έχει βγάλει νομίζεις?:P:D
Τα παραπάνω αποσπάσματα δείχνουν εμφανώς τον τρόμο της γυναίκας για το σώμα της, την ομορφιά της, το κατά πόσο είναι πλέον θελκτική και γενικά για τη θηλυκότητά της. Πίσω απ' όλα αυτά νίωθω βαθύτατη ανασφάλεια η οποία θα πρέπει να προϋπήρχε, αλλά η εγκυμοσύνη την ενέτεινε. Μια γυναίκα που είναι προσκολλημένη στην εικόνα της (μιλάω γενικότερα τώρα, δεν μπορώ να εκφέρω προσωπική κρίση για τη συνομιλήτρια, απλά θέτω το ζήτημα προς συζήτηση) σοκάρεται όταν βλέπει το σώμα της ν' αλλάζει καθ' οιονδήποτε τρόπο. Αν λοιπόν η κορυφαία εκδήλωση της θηλυκότητας της προκαλεί τόση μεγάλη αμηχανία, όπως θα φανεί και παρακάτω, τότε η εγκυμοσύνη ξεκινά με λανθασμένο τρόπο. Αυτές οι ανασφάλειες, πιθανώς θα έχουν κόστος για την ίδια, το σύζυγο αλλά και για το παιδί αργότερα.
ζωγραφίζεις τις γυναίκες εκείνες που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και η εξωτερική εμφάνιση παίζει γι'αυτές μεγάλο ρόλο. Η εγκυμοσύνη παχαίνει, η κοιλιά μεγαλώνει. Διαφορετικά δε γίνεται. Τελεία.
Παράλληλα όμως με αυτό, λόγω των ορμονών, τα μαλλιά γίνονται πιο στιλπνά, το πρόσωπο ομορφαίνει και λάμπει περισσότερο, το δέρμα δέχεται περισσότερες περιποιήσεις. Θετικό όμως είναι αυτό, έτσι δεν είναι?

Θυμάμαι ότι στο παραπάνω θέμα την ίδια αμηχανία κι ενόχληση έδειχνε και η πρώην σύζυγός μου. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί. Πάντως εκείνη δυσκολεύτηκε αρχικά να "δωθεί" συναισθηματικά στο παιδί, μάλιστα στην αρχή, αμέσως δηλαδή μετά τη γέννα, αναγκάστηκα να κρατήσω εγώ την ισορροπία πάνω σ' αυτό το θέμα.
μήπως εννοάς την κατάθλιψη που πολλές φορές νιώθει η γυναίκα μετά τη γέννα? τα baby-blues? γιατί και για αυτά υπάρχει αντιμετώπιση.
Και εδώ θεωρώ ότι μια γυναίκα με εμπιστοσύνη στον εαυτό της και πλήρως συνειδητοποιημένη, που δεν την έχουν συγκλονίσει ερωτήματα του στυλ "πάχυνα πολύ?" κατά την εγκυμοσύνη, δεν θα περάσει από αυτό το στάδιο.


Η αμηχανία συνεχίζεται. Το ενδιαφέρον του συζύγου για το μωρό και για τη μάνα εκλαμβάνεται ως ξενερουά λίγο ως πολύ. Φυσικά και ακούει το μωρό αγαπητή μου, κι αν δεν ακούει από τόσο νωρίς, νιώθει την αγάπη και τη ζεστασιά. Έχω προσωπική εμπειρία και μάλιστα με μάρτυρες πάνω σ' αυτό.

Το "νομίζει ότι μπορεί να νιώσει κι αυτός" επίσης είναι κάπως. Μου δείχνει περιχαράκωση της γυναίκας, η οποία πιστεύει ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ή να νιώσει την κατάστασή της. Θα πει βέβαια κανείς "μα ο άντρας δεν μπορεί να το νιώσει". Σωστά, όμως κι εσείς δεν γνωρίζετε τι ακριβώς μπορεί να νιώσει ο άντρας και ποια είναι η απαιτούμενη δική του συμμετοχή στη διαδικασία. Αυτή η σκέψη προεκτεινόμενη καταλήγει στη γνωστή λογική πολλών γυναικών ότι το παιδί είναι δικό τους δημιούργημα και τους ανήκει αποκλειστικά.
Συμφωνώ μαζί σου σε όλα αυτά. Τα έζησα. Τα συζητούσα όλα με τον σύζυγο, μέχρι που οι κλωτσιές της μικρής ήταν τόσο δυνατές που την ένιωσε κυριολεκτικά. Πριν όμως, έβαζε το αυτί του στην κοιλιά μου και μου έλεγε ότι την ακούει. Δεν τον αμφισβήτησα ποτέ. Αντιθέτως, τον έκανα να συμμετάσχει.
(μένει τώρα μόνο να συμμετάσχει και στα ξενύχτια, δε θα του χαριστώ:P).

Το τι νιώθει ο άντρας, και πόσο μπορεί να είναι γνώστης αυτού η γυναίκα, είναι κάτι τόσο γενικό, που δύσκολα αποδεικνύεται χωρίς να φέρει κάποιος παραδείγματα. Αλλά και αυτός δεν είναι σωστός τρόπος απόδειξης.
Οπότε καλύτερα, να επικεντρωνόμαστε στον άντρα που έχουμε απέναντί μας και μόνο.
Πάντως, η αίσθηση ξενερουά που αποπνέει το παραπάνω απόσπασμα, δεν είναι εντελώς αδικαιολόγητη από τη μεριά της γυναίκας. Η ίδια η στάση του συζύγου της προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη ανασφάλεια για τη θηλυκότητά της. Να λοιπόν που μπαίνει και το σεξ στο παιχνίδι και μάλιστα με την ευρύτερη ψυχική-συναισθηματική έννοια με την οποία το έθεσα εξ αρχής:
νιώθω τόσο τυχερή που έχω τέτοιο σύζυγο, που μου έρχεται να ξαναπάω στο γραφείο του και να του δώσω ένα ρουφηχτό φιλί (είμασταν μαζί πριν το μεσημέρι).
Ο άντρας που μπορεί να ξεχωρίσει το ανέκδοτο "θα χτυπήσω το κεφάλι του εμβρύου", από την πραγματικότητα, μπορεί να χαρίσει στιγμές ευτυχίας στη σύζυγο. Τα επιστημονικά ερωτήματα είναι της μορφής "κάνει να το κάνουμε με δύναμη, όπως τα λαγουδάκια, ή θέλει πιο μαλακά, πιο προσεκτικά?". Όταν δε τα απευθύνει στο γιατρό και όχι στη σύζυγο, είναι σημάδι ότι νοιάζεται για εκείνην και το σεξ με μια κοιλιά ανάμεσα δεν τον πειράζει, γιατί και αυτός ευχαριστιέται και ολοκληρώνεται από τη διαδικασία.
Και το πιο ανησυχητικό, το βάζω τελευταίο. Άλλη μια ψυχομαμά επωάζεται;; Η τσουτσού είναι κάτι τόσο σημαντικό που πρέπει ν' αναφέρεται; Το φαλοκρατικό πρότυπο αναπαράγεται από τις γυναίκες, το έχω ξαναπεί, όχι μόνο μια φορά...
Φυσικά, αν ισχύουν τα παραπάνω που έγραψα, τότε η μάνα κρεμάει όλη την ανικανοποίητη σεξουαλικότητά της στο γιο της και βρίσκει αποκούμπι στην ενδόμυχη σκέψη ότι όσα έχασε από το σώμα της, τη θηλυκότητά της, την ερωτική σχέση με τον άντρα της και την αυτοεκτίμησή της δικαιολογούνται από την απόκτηση ενός παιδιού. Η υποβόσκουσα μετάθεση του προβλήματος στο παιδί μπορεί να το καταστήσει αποδέκτη "υπερβολικής αγάπης".
Και αν είναι κορίτσι?:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
ζωγραφίζεις τις γυναίκες εκείνες που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και η εξωτερική εμφάνιση παίζει γι'αυτές μεγάλο ρόλο. Η εγκυμοσύνη παχαίνει, η κοιλιά μεγαλώνει. Διαφορετικά δε γίνεται. Τελεία.
Παράλληλα όμως με αυτό, λόγω των ορμονών, τα μαλλιά γίνονται πιο στιλπνά, το πρόσωπο ομορφαίνει και λάμπει περισσότερο, το δέρμα δέχεται περισσότερες περιποιήσεις. Θετικό όμως είναι αυτό, έτσι δεν είναι?

Έχεις δίκιο αγαπητή μου, ξέχασα να το γράψω στο πρώτο ποστ μου. Πραγματικά οι γυναίκες που βλέπουν τον εαυτό τους άσχημο κατά την εγκυμοσύνη δεν ξέρουν τι χάνουν. Ομορφαίνει πολύ η γυναίκα όταν είναι έγκυος και η όμορφη κοιλίτσα είναι ιδιαίτερα ελκυστική, αισθητικά και σεξουαλικά.


Αρχική Δημοσίευση από dooo:
μήπως εννοάς την κατάθλιψη που πολλές φορές νιώθει η γυναίκα μετά τη γέννα? τα baby-blues? γιατί και για αυτά υπάρχει αντιμετώπιση.
Και εδώ θεωρώ ότι μια γυναίκα με εμπιστοσύνη στον εαυτό της και πλήρως συνειδητοποιημένη, που δεν την έχουν συγκλονίσει ερωτήματα του στυλ "πάχυνα πολύ?" κατά την εγκυμοσύνη, δεν θα περάσει από αυτό το στάδιο.

Κι εγώ σ' αυτό που λες το είχα αποδώσει, ευτυχώς πέρασε. Πάντως η πρώην μου δεν έδειχνε τόσο μεγάλη ανασφάλεια με το σώμα της, αν και νομίζω ότι στην πραγματικότητα αυτό ήταν προσποιητό. Μάλλον φοβόταν κι αυτή τα ίδια, ίσως έχεις δίκιο.


Αρχική Δημοσίευση από dooo:
Το τι νιώθει ο άντρας, και πόσο μπορεί να είναι γνώστης αυτού η γυναίκα, είναι κάτι τόσο γενικό, που δύσκολα αποδεικνύεται χωρίς να φέρει κάποιος παραδείγματα. Αλλά και αυτός δεν είναι σωστός τρόπος απόδειξης.
Οπότε καλύτερα, να επικεντρωνόμαστε στον άντρα που έχουμε απέναντί μας και μόνο.

Ο άντρας νιώθει φυσικά πολύ λίγα, όμως εάν η αλληλεπίδραση με τη σύζυγο είναι και συνεχίζει να παραμένει θετική (αν μιλάμε για Έρωτα δηλαδή, δεν εννοώ καθόλου το σεξ εδώ), μέσω αυτής μπορεί να βιώσει με αρκετή πιστότητα τα πάντα. Έτσι χτίζεται και μια συναισθηματική σχέση με το παιδί, η οποία τον βοηθά να βγάλει από μέσα του όμορφα στοιχεία, που συνήθως τα αντρικά πρότυπα κρατούν κλειδωμένα (συναίσθημα, τρυφερότητα, θυσία κλπ). Έτσι είναι πολύ θετική αυτή η στάση του άντρα και δεν θα πρέπει ν' αντιμετωπίζεται με θυμηδία.

Αρχική Δημοσίευση από dooo:
Ο άντρας που μπορεί να ξεχωρίσει το ανέκδοτο "θα χτυπήσω το κεφάλι του εμβρύου", από την πραγματικότητα, μπορεί να χαρίσει στιγμές ευτυχίας στη σύζυγο. Τα επιστημονικά ερωτήματα είναι της μορφής "κάνει να το κάνουμε με δύναμη, όπως τα λαγουδάκια, ή θέλει πιο μαλακά, πιο προσεκτικά?". Όταν δε τα απευθύνει στο γιατρό και όχι στη σύζυγο, είναι σημάδι ότι νοιάζεται για εκείνην και το σεξ με μια κοιλιά ανάμεσα δεν τον πειράζει, γιατί και αυτός ευχαριστιέται και ολοκληρώνεται από τη διαδικασία.

Συμφωνώ απολύτως, αυτή είναι κατά τη γνώμη μου η ορθή προσέγγιση του σεξ, τόσο κατά την εγκυμοσύνη, τόσο και κατά το υπόλοιπο της συμβίωσης του ζευγαριού, χωρίς την κοιλιά ανάμεσα στην τελευταία περίπτωση, βέβαια. :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
ζωγραφίζεις τις γυναίκες εκείνες που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και η εξωτερική εμφάνιση παίζει γι'αυτές μεγάλο ρόλο. Η εγκυμοσύνη παχαίνει, η κοιλιά μεγαλώνει. Διαφορετικά δε γίνεται. Τελεία.

Όσο ήμουν έγκυος έβρισκα την εικόνα μου πολύ σεξουαλική και τρύφερη. Άλλωστε τόσο καμάκι στο δρόμο μετά τα 20, μόνο εκείνη την περίοδο μου έχουν κάνει... Μάλιστα γύρω στον 6ο μήνα φίλος ζωγράφος του πρώην, που με είδε στην παραλία, μου ζήτησε να με ζωγραφίσει γυμνή. (τρελοκερκυραίοι....τι να πεις... :P πολύ καλή ενεσούλα αυτοπεποίθησης πάντως).

Εϊχα ακούσει και σχόλια του τύπου: "Σα πάπια περπατάς" (από γυναίκα).

Μετά τον τοκετό ήταν το πρόβλημα αν και τελικά ήταν κυρίως μέσα στο κεφάλι μου...
Δεν μπορούσα με κανέναν τρόπο να πιστέψω πως το σώμα που άρεσε στον πρώην πριν την εγκυμοσύνη και που δεν είχα πλέον, θα μπορούσε ακόμα να του αρέσει.
Κυρίως όμως το πρόβλημα ήταν πως δεν άρεσα πια σε μένα την ίδια.
Και μου πήρε δυστυχώς αρκετά χρόνια για να το ξεπεράσω.
Όσο κι αν δεν παίζει ρόλο η εξωτερική εμφάνιση, παίζει κάποιο ρόλο.
Ποτέ δεν ήμουν η σούπερ θεογκόμενα, μου άρεσα όμως και αυτό προφανώς αντανακλούσε και στους άλλους. Όταν έπαψα να μου αρέσω, φυσικά και είχε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα.

Υ.Γ.1: επιφυλάσσομαι διότι δεν έχω διαβάσει ακόμα το ποστ του Χαούλη.
Υ.Γ.2: Του ζωγράφου τελικά δεν του 'κατσα (...να με ζωγραφίσει :P)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Χωρις να πιστευω οτι ειπε κατι λαθος ο GC, συμφωνω με doo. Το προβλημα δεν ειναι το να αστειευεται καποιος. Αυτο ειναι ενδεχομενως ενα πιθανο συμπτωμα. Αν δε ξερουμε το ατομο που αστειευεται, δε μπορουμε να συμπερανουμε κατι. Απο την αλλη, το να αστειευεται μια εγκυος (ή να βρισκει αστεια) την καταστασή της, μπορεί κάλλιστα να ειναι και σημαδι οτι δεν εχει κανενα προβλημα με το θεμα, μια και οταν μας ενοχλουν λεπτα προσωπικά θεματα δεν δεχομαστε ευκολα την διακομωδηση τους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Να υπενθυμίσω ότι το θέμα μας εδώ δεν είναι εάν αστειεύεται και αυτοσαρκάζεται η C.M. αλλά αν αυτά που περιγράφονται στο χιουμοριστικό πόστ της έχουν μια δόση αλήθειας για άλλες εγκύους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
εγώ πάντως γέλασα και βρήκα στο αρχικό ποστ σημεία που ταυτίστηκα μαζί του
(ειδικά εκείνο το κομμάτι με το πλύσιμο των πιάτων :P αλλά και πολλά άλλα...)

ναι, ένοιωσα αρκετές φορές ανασφάλειες λόγω της αλλαγής της εμφάνισης μου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου...
πήρα και 18 κιλά η χαζή :P (βέβαια τσάκισα τα παγωτά και τίποτα δε μου έλειψε :redface:)
Σήμερα όμως, κι έχοντας ήδη 10 κιλά μείον χεχε και ένα μωρό στην αγκαλιά μου... ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ... καθόλου δε με νοιάζει που οκ, δεν είμαι όπως ήμουν αλλά ξέρω ότι αν το παλέψω θα ξαναγίνω..
Αυτό που με νοιάζει είναι... έκανε κακά του ή έχουν περάσει πολλές ώρες που δεν έχει κάνει? μήπως έβηξε? τι είναι αυτό το κόκκινο σημαδάκι στο μάγουλο? μήπως είναι αλεργία? πόσα ml γάλα ήπιε? και κυρίως... ΠΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ώστε να κοιμηθω???!!!!??? :P


Οι ορμόνες είναι κακό πράγμα... πολλές φορές έφτασα στο αμήν όταν ήμουν έγκυος και έχοντας δίπλα μου κι ένα σύντροφο πραγματικό θησαυρό που με πρόσεχε (και με προσέχει) που με είχε στα ώπα ώπα σαν θεά (όχι ότι δεν είμαι αλλά λέμε τώρα.. δεν το βλέπουν κι όλοι :P)!
Η σχέση ευτυχώς δεν βρήκε καταστροφή... ή τουλάχιστον δεν βλέπω εγώ κάτι :worry:
Πλέον... και ούσα 9 ημερών μαμά :redface: νι εγώ είμαι αυτή.... είμαι πολύ πιο κοντά με τον άντρα μου απ ότι είμασταν ποτέ και πιο ευτυχισμένοι απ ότι ποτέ!
Ειδικά τις στιγμές που ξυπνάει αυτός και με αφήνει εμένα να κοιμάμαι :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Είναι δεδομένο πάντως, ότι σε πολλούς γάμους η γέννηση ενός παιδιού αποτελεί και την αρχή του τέλους τους. Το γιατί, αξίζει να διερευνηθεί. Ίσως, όπως έχω και προσωπικά διαπιστώσει, πολλοί από εμάς αποφασίζουν να παντρευτούν όταν η σχέση τους πνέει τα λοίσθια. Ίσως πάλι, η έλευση ενός παιδιού ανοίγει πεδίον δόξης λαμπρόν στην εκδήλωση του εγωισμού και του ανταγωνισμού μεταξύ των συζύγων, αφού και οι δύο συχνά επιθυμούν κι αποσκοπούν στην προσωπική τους "δικαίωση" μέσω της επίδειξης των γονικών τους συναισθημάτων κι επιδόσεων. ("Δεν θα αφήσω το παιδί μου να γίνει σαν αυτήν/αυτόν, θέλω να γίνει αυτό που ονειρεύομαι ΕΓΩ").

Α, και κάτι που δεν σχολίασα: Κατάφερα την dooo να κάνει μεγάλο ποστ. Yeah man:clapup:.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
Α, και κάτι που δεν σχολίασα: Κατάφερα την dooo να κάνει μεγάλο ποστ. Yeah man:clapup:.
βρήκες το κουμπί μου, τι λέμε τώρα:P

δε θα επαναληφθεί:slourp:


@ισι: το "μετά" είναι αυτό που όλες οι γυναίκες έχουν στο μυαλό τους και δεν πάει απαραίτητα χεράκι-χεράκι με την εγκυμοσύνη. Η ηλικία είναι ο μεγάλος εχθρός τελικά:P
Να τολμήσω να υποθέσω ότι η εγκυμοσύνη σε αυτή τη μικρή ηλικία των 20 ετών έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να μην σου αρέσει ο εαυτός σου αργότερα?
αλλιώς θα νιώθει μια φερστ-τάιμ μητέρα στα 20, αλλιώς στα 30, αλλιώς στα 30+.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Πιθανότατα ναι dooo. Έπαιξε μεγάλο ρόλο η ηλικία (23ων ήμουν) και στην ανικανοτητά μου να ξεπεράσω τα προβλήματα που προέκυψαν στη σχέση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
("Δεν θα αφήσω το παιδί μου να γίνει σαν αυτήν/αυτόν, θέλω να γίνει αυτό που ονειρεύομαι ΕΓΩ").
απλά μια διαπίστωση: πόσο κακό γίνεται σε αυτό το παιδί, άραγες.

και μιας που είπαμε για εγωισμό: είναι εγωιστικό να θηλάζεις? να έχεις αυτή τη σύνδεση με το μωρό? μπορεί να το δει ο ντάντι έτσι και να θέλει να δώσει μπιμπερό ο ίδιος στο μωρό για να νιώσει και αυτός αυτή τη σύνδεση?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Πάντως είχα γνωστό στην Κέρκυρα που έλεγε στη γυναίκα του "κοιμήσου εσύ και θα βάλω εγώ το μωρό να θηλάσει" ;) Το έβαζε πάνω σε ένα μαξιλαράκι κάτω από το στήθος και το μωρό θήλαζε μια χαρά καθώς η μαμά λαγοκοιμόταν. Το εφαρμόσαμε κι εμείς μετά. ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
Πάντως είχα γνωστό στην Κέρκυρα που έλεγε στη γυναίκα του "κοιμήσου εσύ και θα βάλω εγώ το μωρό να θηλάσει" ;) Το έβαζε πάνω σε ένα μαξιλαράκι κάτω από το στήθος και το μωρό θήλαζε μια χαρά καθώς η μαμά λαγοκοιμόταν. Το εφαρμόσαμε κι εμείς μετά. ;)
είναι στάση θηλασμού αυτή, που επιτρέπει στη μητέρα να κοιμάται λίγο (αρκεί το μωρό να είναι από τη μέσα μεριά του κρεβατιού:P) και να μην χρειάζεται μετά να σηκωθεί για να το βάλει στη κούνια του κλπκλπ. Πρέπει όμως να έχουν περάσει μερικοί μήνες από τη γέννησή του, να έχει μεγαλώσει λίγο, αλλιώς θα το πλακώσει το βυζί:P

θήλασες? και αν ναι, για πόσο καιρό?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 1 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top