Εθνικότητα: Συμβιβάζεσαι, αποκτάς ή ασπάζεσαι;

Αν και δεν πιστεύω στα σύνορα και σε σχετικές έννοιες, είμαι υπέρ της παγκοσμιοποίησης, από την στιγμή που για κάποιους είναι τόσο ισχυρές λέξεις και έννοιες ... υπάρχουν.

Παρατηρώ σε άρθρα να γράφονται εκφράσεις όπως «με τη συμμετοχή του ελληνικής καταγωγής ερευνητή τάδε». Το αξιοσημείωτο δεν είναι ότι παινεύουμε την γενειάδα μας, μας έχουν συνηθίσει έτσι άλλωστε, αλλά το ότι παινευόμαστε και για κατορθώματα ανθρώπων που "απλά" είναι "Ελληνικής καταγωγής". Πολλές φόρες νιώθω λες και εφευρίσκουμε την "Ελληνική καταγωγή" και αναφέρομαι περιπτώσεις που προσάπτουμε την ταμπέλα αυτή σε άτομα που τυπικά και ουσιαστικά δεν έχουν σχέση με την Ελλάδα, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση που έχουν γεννηθεί στην Κωνσταντινούπολη ή δεν έχουν δηλώσει καμία συμπάθεια προς το έθνος μας. Αυτό, θεωρώ, ότι συμβαίνει και σε επίπεδο πόλης.

Δεν καταλαβαίνω πως ο τόπος γέννησης ενός ατόμου επηρεάζει τον τρόπο ζωής του και γιατί οφείλει να αποδώσει κάποια credits σε αυτόν. Αν είναι "ευγενικό" να αποδίδονται τέτοια credits τότε θεωρώ πιο λογικό να αποδίδονται σε χαρακτηριστικά όπως το πολίτευμα της χώρας όπου έζησε κτλ κτλ. Ακόμη το που έζησε θα μου φαινόταν πιο λογικό από το που γεννήθηκε.

(Η πλάκα είναι ότι αποκαλούμε Έλληνα κάποιον με ελάχιστη σχέση με την Ελλάδα που έζησε σχεδόν όλη του ζωή εκτός των συνόρων μας, και κάποιον που πέρασε όλη την ζωή στην Ελλάδα δεν τον αφήνουμε ούτε συμμετάσχει ούτε στις "γιορτές" μας επειδή προήλθε από την "Νοτιοανατολική Ευρώπη" [Σημείωση: Και η Ελλάδα "Νοτιοανατολική Ευρώπη" είναι])

Και αναρωτιέμαι, την εθνικότητα πως την αποκτά κάποιος και πως θα έπρεπε να την αποκτά. Αρκεί κάποιος να γεννηθεί στο Χ έθνος ή οι γονείς του να είναι Χ εθνικότητας ή να έζησε σε κάποιο έθνος για μεγάλο διάστημα; Πως μια τόσο γενική έννοια περιορίζεται από κάτι τόσο συγκεκριμένο και σαφές ορισμένο όπως τα (γεωγραφικά) σύνορα.

Σε αμφιλεγόμενες περιπτώσεις, μπορεί το Χ έθνος να "δανείζετε" το όνομα του και την δημοσιότητα κάποιου; Σαφώς και δεν αναφέρομαι στις σχέσεις πολιτών και κράτους, σε αυτή την περίπτωση η νομοθεσία κάνει εκπληκτική δουλεία. Αναφέρομαι απλά στις σχέσεις μεταξύ ανθρώπων.