roumana
Διάσημο μέλος
Εγώ προσπάθησα να κρατώ ένα blog όμως δεν μπορούσα να γράφω τίποτα προσωπικό όσο ήταν public. Λένε ότι πολλές φορές εκφράζεις πιο εύκολα τις σκέψεις όταν μιλάς σε κάποιον που δεν ξέρεις.
Θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας για αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Corpse Bride
Διακεκριμένο μέλος
(Εχμ, το προηγουμενο ποστ πηγαινε στο ορθογραφια και συντακτικο, και απ'ο,τι βλεπω δε σβηνεται κιολας )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Μιλώντας για εμένα:
Όσο προχωρούν τα χρόνια, τα προσωπικά μου μένουν όλο και πιό κοντά σε μένα. Για να γίνω πιό κατανοητός:
Μέχρι το Γυμνάσιο, δεν τα συζητούσα με ένα άτομο μόνο ή έστω λίγα. Τα ήξερε όλη η πόλη. (Το κακό του να σε ξέρουν όλοι και να μη μπορείς να ελέγξεις το στόμα σου.) Παιδική αρρώστια θα μου πείς, καθότι στο Λύκειο τα προσωπικά μου πλέον τα συζήταγα μόνο με 3 φίλους που κάναμε πολύ στενή παρέα (με τον ένα -Χρήστο- είμαστε από την 1η δημοτικού μέχρι και σήμερα, στην κυριολεξία αδελφικοί φίλοι, με τους άλλους χαθήκαμε λίγο μετά το Λύκειο). Που και που τα έλεγα και με τη μάνα μου. (παρακαλώ όχι τομάτες... κι άλλοι δε θα μιλούσατε άραγε στη μάνα σας ή γενικά σε γονείς; )
Κάποτε κατάλαβα όμως ότι ο γονιός δε μπορεί να είναι απόλυτα και κολλητός φίλος σου, άσχετα αν σε νοιάζεται καλύτερα κι από φίλο. Άλλη χάρη έχει ο φίλος, πως να στο πω.
Όσο ήμουν φοιτητής στο ΕΜΠ, δεν είχα κάπου ιδιαίτερες ευκαιρίες να πω σε φίλο/η τα προσωπικά μου και στην κυριολεξία έβραζα. Ήθελα κάπου να το εκτονώσω, να μιλήσω. Δεν είχα κολλήσει με κάποιον/α για να γίνει τόσο κολλητός/ή πιά, ώστε να αρχίσω να τα λέω. Όταν καταστάλλαξα σε 2-3 άτομα για παρέα, δεν ξεστόμισα κάτι προσωπικό γιατί για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν κυκλοφορούσα ωραίες κοπέλες για 2 περίπου χρόνια. Εποχή την οποία ούτε θέλω να θυμάμαι και ουδεμία σχέση έχει με τις ένδοξες ημέρες πρίν το ΕΜΠ που το γούστο βάραγε κορυφή.
Όταν μπήκα όμως στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (ΑΣΟΕΕ), η ζωή μου άλλαξε σε απίστευτο βαθμό. Βρέθηκα ανάμεσα σε καταπληκτικά παιδιά (και δη τα κορίτσια, πανέμορφα). Τα γούστα μου, βάρεσαν ξανά κορυφή, έγινα πιό αυστηρός ξανά με τις επιλογές μου όπως επίσης απέκτησα και πάρα πολλούς φίλους. Κυριολεκτικά πάρα πολλούς! Έτσι είχα και πάλι προσωπικά για να τα πω κάπου αλλά και φίλους για να τα ακούσουν.
Πρώτη και καλύτερη, η τότε κολλητή μου (σήμερα δεν κρατάμε πολλή επαφή γιατί επέστρεψε Κύπρο), φοιτήτρια κι αυτή στην ΑΣΟΕΕ, αρκετά μεγαλύτερη και πανέμορφη. Πρώτη φορά είχα κολλητή.
Πάντα διαθέσιμος ήταν και ο αδερφός μου, ο οποίος θεωρώ ότι άσχετα από το ότι είναι 18 χρονών, μπορεί να με ακούσει, να με καταλάβει και να με διορθώσει. Μιλάμε για ειδική περίπτωση ανθρώπου.
Σήμερα...
...ή καλύτερα, μέχρι και σήμερα, είναι πάντα στο πλευρό μου αν θελήσω να μιλήσω (όποτε τυχαίνει και μιλάμε γιατί μένει μακριά και δεν βλεπόμαστε συχνά ούτε τηλεφωνιόμαστε). Όχι για πολλή ώρα μεν (δεν είναι ο τύπος "Τένια Μακρή"), αλλά όσο με ακούσει, θα με ακούσει.
Πέρα από την ειδική περίπτωση που λέγεται αδερφός μου λοιπόν όπως και ο Χρήστος με τον οποίο έχουμε καθημερινή επικοινωνία και ανταλλαγή προσωπικών δεδομένων, υπάρχουν και 2-3 φίλοι από τη σχολή που ξέρουν αρκετά για εμένα. Περιορίζομαι δηλαδή στον Χρήστο, σε 2-3 συμφοιτητές και ενίοτε τον αδερφό μου (με σειρά ποσότητας προσωπικών δεδομένων μου που μαθαίνουν από εμένα).
Μην ξεχάσω και το στέκι που "συζήταγα μαζί του" καθώς πέρσι το καλοκαίρι έζησε ξυστά μια ιδιαίτερη "εκτίμηση" που είχα για κάποια καλή φίλη (κακά τα ψέματα, οτι γούσταρα...γούσταρα και το πέσιμο το έκανα! ), άσχετα αν δεν πέτυχε το 3μηνο κέικ-πέσιμο και καταδίκασα τον τρόπο με τον οποίο "κάηκε" πρίν καν φτιαχτεί οτιδήποτε, άσχετα αν δεν συμφωνούμε σε κάποια πράγματα, πιστεύω ότι το όλο σκηνικό με ωρίμασε περισσότερο σε αυτόν τον τομέα! Δεν ξέρω αν είναι εμφανής η διαφορά, μπορεί να θέλετε να μου πετάξετε τομάτες, δε θα σας μαλώσω.
Αυτά! Η ιστορία της ζωής μου θα μπορούσε να πει κανείς αλλά είναι και η ώρα τέτοια που με ωθεί και ανοίγομαι ακόμα περισσότερο. Αφήστε που δεν έχω και τίποτα να φοβηθώ. Ποιός θα με παρεξηγήσει; Όλοι έχουν κάτι να πούν και ελπίζω να μη ντραπούν. Θα διαβάζω το παρόν θέμα με ενδιαφέρον.
ΥΓ: Τα blogs....χμμμ ούτε εκεί θα δίσταζα να μιλήσω για κάτι προσωπικό , απλά δεν είναι προσανατολισμένο το blog μου πρός τον αισθηματικό μου τομέα. Δεν ξέρω αν θα αναφέρω κάποια στιγμή οτιδήποτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εγώ έχω ζήσει αλλιώς τις φιλίες μου...
Από μικρή δεν πολυσυζητούσα, γιατί για κάποιο λόγο όλα τα προβλήματα της ηλικίας μου, μού φαίνονταν λίγο... βαρετά! Εννοώ, σίγουρα με απασχολούσε κι εμένα, πχ, τι είναι καλό να κάνεις με ένα αγόρι (ή να επιτρέψεις σε ένα αγόρι να θέλει ) στα 14 σου, αλλά κάπου ήξερα τι θα γινόταν, άρα δεν το ψείριζα σαν τις φίλες μου. Παράδειγμα αυτό, το ίδιο πχ με θέματα με γονείς...
Έτσι από την εφηβεία ήμουν "αλλιώς" από φίλες μου, ειδικά αφού η πιο κοντινή ήταν και λίγο του μελό, και να συζητάει για ώωωρες τι της απαγόρεψε να κάνει ο μπαμπάς της και γιατί.
Στα 16 μου μπήκα σε μία μεγάλη σχέση με συνομήλικό μου, ο οποίος έγινε και ο καλύτερός μου φίλος και κάπου απομακρύνθηκα από άλλους φίλους...
...και όταν χωρίσαμε, ξαναήρθα κοντά σε παλιούς φίλους από το σχολείο...
...αλλά κάπου δεν ήθελα να εξαντλώ το θέμα μαζί τους. Έτσι άρχισα να μπαίνω σε φόρουμ στο ίντερνετ κι από εκεί γνώρισα κάποια παιδιά, με τα οποία βγάζαμε τα απωθημένα μας από γκρίνιες κλπ, αν και ποτέ δε γνωριστήκαμε. Σε τελική, από msn γκρινιάζαμε ανελέητα, χωρίς να σκεφτόμαστε αξιοπρέπειες κλπ...
...Και συμπτωματικά με το δεύτερο μεγάλο χωρισμό μου με απογοήτευσαν οι φίλοι που ανέφερα, από το σχολείο... Και ξαναέδωσα βάρος στους ιντερνετικούς...
Βέβαια παράλληλα έμαθα ότι δεν μπορείς να βασίζεσαι σε αγνώστους. Δεν είναι υγιές να είναι μονομερής ο διάλογος, γιατί πολλές φορές "θάβεις" την ανάγκη για μία πραγματική αγκαλιά... και δεν είναι τόσο άμεση η σκέψη σου.
Άρα άρχισα να ανοίγομαι και σε άλλα άτομα και απέκτησα πραγματικούς φίλους... και πιο πραγματικά προβλήματα...!
Τώρα, για το θέμα blog δεν μπορώ να πω κάτι, δεν κράτησα ποτέ τέτοιο ημερολόγιο...
Αλλά τα προσωπικά μου τα συζητάω με φίλους, πιο πολύ... Και πλέον μόνο κατ' επέκτασιν με ξένους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
prime
Πολύ δραστήριο μέλος
Τα προσωπικά μου τα συζητάω με δύο τρεις καλούς φίλους που τους ξέρω χρόνια με τους οποίους έχει χτιστεί αμοιβαία εμπιστοσύνη ως προς την εχεμύθεια και ως προς την καλή πρόθεση των συμβουλών που μπορεί να δοθούν.
Τα ίδια άτομα είναι γνώστες των οικογενειακών και επαγγελματικών προβλημάτων μου.
Κάποτε συζητούσα με τη μητέρα μου αλλά αυτό ήταν παλιά στο Τέξας.
Όπως είπε πολύ σωστά ο Val δεν μπορεί να είναι ο γονιός κολλητός φίλος ή έστω δεν τράβηξε στην περίπτωσή μου.
Όσον αφορά το «διαδικτυακό μοίρασμα» έχει τα θετικά και τα αρνητικά του αλλά γενικά προτιμώ το face to face με τους φίλους μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Pepper...Και συμπτωματικά με το δεύτερο μεγάλο χωρισμό μου με απογοήτευσαν οι φίλοι που ανέφερα, από το σχολείο... Και ξαναέδωσα βάρος στους ιντερνετικούς...
Δεν είναι ότι δεν έχω φίλες, αν μπορούν δηλαδή να χαρακτηριστούν ως τέτοιες. Απλά είμαι πάρα πολύ απογοητευμένη. Από το σχολείο δεν έχω κρατήσει κανέναν φίλο εκτός από 1 κοπέλα με την οποία συναντιόμαστε που και που.
Εγώ πάντα βρίσκομαι ανάμεσα στην ανάγκη μου να μιλήσω, να επικοινωνήσω και την καχυποψία που προέρχεται από απογοητεύσεις με «πολύ καλούς» φίλους. Μπορώ να μιλήσω μόνο για θέματα που δεν θα με «κάψουν». Άρα δεν είμαι ποτέ 100% ειλικρινής (γιατί και η μισή αλήθεια είναι ένα μικρό ψέμα)… οπότε δεν μπορώ να θεωρώ κάποιον κολλητό μου.
Valder
ΥΓ: Τα blogs....χμμμ ούτε εκεί θα δίσταζα να μιλήσω για κάτι προσωπικό , απλά δεν είναι προσανατολισμένο το blog μου πρός τον αισθηματικό μου τομέα. Δεν ξέρω αν θα αναφέρω κάποια στιγμή οτιδήποτε.
Τα blog, site-forum, chat κτλ είναι απλά άλλη μια πηγή γνωριμιών οποίες είτε θα γίνουν φιλίες έξω on the real life με την βοήθεια κάποιου meeting είτε παραμένουν virtual. Δεν δοκίμασα να γνωρίσω φίλους με αυτό τον τρόπο…ακόμα.
Είναι καλό που θα μπορούσες να μιλήσεις άνετα σε αγνώστους.
katerina ...(Εχμ, το προηγουμενο ποστ πηγαινε στο ορθογραφια και συντακτικο, και απ'ο,τι βλεπω δε σβηνεται κιολας )
Μην στενοχωριέσαι …έχει κάτι καλούς ανθρώπους που μας καθαρίζουν τα off topic...
δεν ξερεις ποτέ ποιος θα μπορει με λιγα κλικ να τσεκαρει τη ζωη σου(ακουγεται υπερβολικο μονο μεχρι να το ζησεις),
Το έζησες?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
underwater
Περιβόητο μέλος
Όσον αφορά συζητήσεις με άτομα από internet, είμαι φαν του msn! Το λατρεύω, πόρωση! Είναι απίστευτο τι κοινά μπορείς να βρεις με άσχετα άτομα και τι εμπειρίες να μοιραστείς. Έχω κάνει απίστευτες συζητήσεις, αλλά όσο να 'ναι αλλιώς είναι το face to face.
Παρόλα αυτά έχω κάποια στάνταρ άτομα στα οποία θα μιλήσω για όλα σχεδόν τα πράγματα που με αφορούν. Η αδερφή μου, 3 φίλες και πολλές φορές οι γονείς μου. Με ξέρουν καλύτερα, ενδιαφέρονται πραγματικά για μένα και δεν υπάρχει περίπτωση να μην μου πουν μια άποψη με ουσία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
............................................
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Λοιπόν.....
υπάρχουν θέματα προσωπικά μου που θα τα συζητήσω με την αδερφή μου....
άλλα θέματα που θα τα συζητήσω με τη μία φίλη.... άλλο θέμα με την άλλη φίλη... κι άλλο θέμα... με σας που είστε ουσιαστικά οι άγνωστοι
(κάτι σαν τους γνωστούς αγνώστους μου ακούστηκε τώρα αυτό )
Ανάλογα λοιπόν με τη φύση του προβλήματος διαλέγω και το που θα μιλήσω... το που θα αποτανθώ για βοήθεια....
Το κάθε άτομο ξεχωριστά έχει διαφορετικές δυνατότητες.... πράγματα και θέματα που μπορεί να αναλύσει η Χ φίλη μου, μια Ψ φίλη μου ίσως τα βλέπει με το τηλεσκόπειο και τουμπαλιν....
Επίσης... οι άγνωστοι... πολλές φορές ακριβώς επειδή δεν σε ξέρουν και κοιτάζουν τελείως απ έξω μια ιστορία χωρις καμια συναισθηματική φόρτιση, μπορουν να σου δώσουν τις καλύτερες συμβουλές....
Σε ένα φόρουμ που κυκλοφορεί αρκετός κόσμος με πολλαπλές εμπειρίες ο καθένας, είναι ουσιαστικά σαν να έχεις μια μικρή γειτονια που σου λέει ο καθένας την άποψη του βάση των εμπειριών του και αντικειμενικά (τις περισσοτερες φορές τουλάχιστον)
Αυτά βλέπω εγώ... με την εμπειρία των 35 χρόνων μου στη ζωή και των 7 χρόνων μου στους χώρους του Internet
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
μου ξέφυγε αυτό
Ανάλογα λοιπόν με τη φύση του προβλήματος διαλέγω και το που θα μιλήσω... το που θα αποτανθώ για βοήθεια....
Ακριβώς έτσι σκέφτομαι και εγώ…Κάποια θέματα τα συζητάς με την οικογένεια, κάποια με τους φίλους …και κάποια δεν τα λες ούτε στον παπά...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
X-girl
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dimidola
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
... Αυτό που αντιπαθώ αν και το υπομένω όσο μπορώ είναι οι άνθρωποι που δεν ξέρουν αν ζεις ή αν πέθανες(αν και κάποτε προσπαθήσατε να πείτε μια κουβέντα παραπάνω) και σε παίρνουν τηλέφωνο εκεί που τρως, είσαι με παρέα, στην τουαλέτα κτλ και χωρίς να σε ρωτήσουν τι κάνεις σου λένε κλαίγοντας για το χωρισμό τους με τη δίμηνη σοβαρή τους σχέση..
Άσε, κι εμένα...!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Πραγματικά νιώθω πολλές φορές πως για να μην γίνεσαι φορτωτική πρέπει να μιλήσεις στον ψυχολόγο( ίσος γονείς ) για τα σοβαρά προβλήματα και να προστατεύεις τις φίλες σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Για το ποιός θα σε ακούσει, σε βοηθά το ένστικτό σου.
Για μένα σημασία έχει αυτός που θα μοιραστείς το θέμα να μπορεί να δει πέρα από τον εαυτό του και να καταλαβαίνει πως ακόμα κι αν για εκείνον το πρόβλημα είναι αμελητέο, για σένα μπορεί να είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα στον κόσμο!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Για μένα σημασία έχει αυτός που θα μοιραστείς το θέμα να μπορεί να δει πέρα από τον εαυτό του και να καταλαβαίνει πως ακόμα κι αν για εκείνον το πρόβλημα είναι αμελητέο, για σένα μπορεί να είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα στον κόσμο!
Και συμπληρώνω...
γιατί μόνο έτσι μπορεί να είναι αποστασιοποιημένο το άτομο και αντικειμενικό ώστε να μπορεί να σε βοηθήσει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Δεν υπάρχουν τέτοιους φίλους μόνο στη θεωρία…στο τέλος όλοι παίρνουν κάτι μέσα τους από το δικό σου πρόβλημα…το κάνουν δικό τους και χάνεται η αντικειμενικότητα γιατί φιλτράρουν και αντιδράνε ανάλογα με τον χαρακτήρα τους, βιώματα, μόρφωση κτλ.
Τις περισσότερες φορές νομίζουμε ότι μιλάμε για ένα κοινό θέμα ..στην ουσία μιλάμε για τον εαυτό μας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 30 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.