Φροντίδα των ηλικιωμένων/άρρωστων συγγενών

Αρχική Δημοσίευση από Mercury:

Οπότε ΔΕΝ υπάρχει καμία ηθική υποχρέωση απο το παιδί να προσέχει τον γονιό του στα γεράματα.
Για απλή συντροφιά ΝΑΙ,για φροντίδα ΟΧΙ.

Click για ανάπτυξη...

Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην ηθική και την ηθικότητα. Αν η ηθική είναι η μεθοδολογία προσέγγισης των ανώτερων επιπέδων της ψυχής, η ηθικότητα είναι πρακτική εφαρμογή αυτής. Και εδώ είναι που χαλάει το γλυκό. Ο καθένας σχηματίζει στο μυαλό του την δική του "ηθική υποχρέωση" και μάχεται να τη θεωρήσει ορθή έναντι των άλλων.

Η αλήθεια είναι όμως ότι καμία υποχρέωση δεν υπάρχει. Είσαι ΕΣΥ και η ΨΥΧΗ σου. Εμένα δεν μου πάει καρδιά να εγκαταλείψω τον άρρωστο πατέρα ή μάνα μου, ούτε να τους πετάξω σε ένα ίδρυμα και να συνεχίσω τη ζωή μου. Ο Άγγλος όμως ή ο Σουηδός που με το που πιάνει τα 18 τον σπρώχνουν έξω από το σπίτι με κάθε τρόπο, ίσως να αισθάνεται διαφορετικά με μένα. Να έχει άλλους δεσμούς να επεξεργαστεί μέσα στην ψυχή του.

ας ζουσε η γιαγια μου,να ξαναμπω σε εκεινη την υπεροχη αγκαλια ολο αγαπη..και τι στον κοσμο.

Λοιπόν guyz.
τυγχάνει να έχω μεγαλώσει κοντά στους παππούδες μου στους οποίους έχω αδυναμία.
φορτίζομαι άσχημα να μαθαίνω για κακομεταχείριση ή εγκατάλειψη ηλικιωμένων.
πέρσυ στη γειτονιά, ήρθε αστυνομία γιατί έγινε καταγγελία από τους ενοίκους της διπλανής πολυκατοικίας ότι η γιαγιά που έμενε στον 1ο όροφο έτρωγε ξύλο από την γυναίκα που τη φρόντιζε!! τα παιδιά της πού ήτανε γαμώτι;

αυτά όσον αφορά την φόρτιση που εντοπίζετε στο αρχικό ποστ, δεν συνηθίζω να γράφω συναισθηματικά αλλά μου ήταν αδύνατον. Διαβάζοντας το άρθρο εμένα εκεί πήγε το μυαλό μου.

...και μία πιο νηφάλια προσέγγιση καθότι ηρέμησα κάπως.

Μερκούρη ()
η βασική διαφωνία μου στο ποστ σου βρίσκεται εδώ:

Αρχική Δημοσίευση από Mercury:

Οπότε ΔΕΝ υπάρχει καμία ηθική υποχρέωση απο το παιδί να προσέχει τον γονιό του στα γεράματα.

Click για ανάπτυξη...

Μα δεν το έθεσα ως ζήτημα υποχρέωσης. Το ενδιαφέρον και η φροντίδα δεν είναι κάτι που απαιτείται από τον ηλικιωμένο, είναι κάτι που προσφέρεται αυτοθέλητα από το παιδί. Όταν ένας γονιός ή παππούς ή γιαγιά σε έχει μεγαλώσει, σε έχει φροντίσει και δεν αναγνωρίζεις αυτό, τον ξεχνάς στα γεράματά του, του φέρεσαι άσχημα, κλπ εγώ αυτό το καλώ αχαριστία.

Φυσικά και δεν υπάρχει υποχρέωση.
Υπάρχει όμως μία αναγνώριση αυτού που σου έχει προσφερθεί, με κάτι που μπορείς να κάνεις για τον δικό σου στα γεράματά του, αν όχι και το απολύτως λογικό ενδιαφέρον για έναν δικό σου άνθρωπο.

Αρχική Δημοσίευση από Mercury:

Για απλή συντροφιά ΝΑΙ,για φροντίδα ΟΧΙ.
Καταρχάς δεν μπορεί κάποιος που δεν είναι του χώρου να έχει την σχετική εκπαίδευση φροντίδας ενός ηλικιωμένου.
Το να ξεσκατώνεις και να κάνεις μπάνιο είναι πολύ δύσκολη υπόθεση.
Και πόσο ψυχοφθόρο θα είναι για το παιδί να βλέπει τον άνθρωπο που τον μεγάλωσε ανύμπορο να κάνει το παραμικρό,που τον θυμόταν και τον θαύμαζε με καμάρι.

Click για ανάπτυξη...

Εντάξει, πιάστηκες από την ειδική περίπτωση που κάποιος είναι κατάκοιτος ή χρειάζεται ειδική φροντίδα. Που ούτως ή άλλως, σε μια περίπτωση που ο ηλικιωμένος χρίζει ειδικής φροντίδας που ο συγγενής δεν μπορεί να προσφέρει, τότε αναγκαστικά μία νοσοκόμα ή κάποιος "του χώρου" θα πρέπει να αναλάβει. Αλλά ο συγγενής γιατί να εξαφανιστεί; αν του είναι ψυχοφθόρο να βλέπει τον άνθρωπο του ανύμπορο, για τον ίδιο τον ανύμπορο τι είναι να ζει κατάκοιτος με την φροντίδα ενός ξένου ξέροντας ότι οι δικοί του δεν διατίθενται να του αφιερώσουν λίγο χρόνο;

και μην σου ακούγεται τόσο απίθανο αυτό Μερκούρη. Δεν είναι λίγοι αυτοί που τους παρατάνε στα δύσκολα. Κι έχω μερικά γνωστά περιστατικά κατά νου.

Αρχική Δημοσίευση από Mercury:

Και για να απαντήσω στο "ωραία μας τα λες,αλλά αν εσύ ήσουν ο ηλικιωμένος,τι θα έκανες;;"
Αν ήμουν σε μία κατάσταση που ΔΕΝ μπορω να καλύψω τις βασικές μου ανάγκες ΚΑΙ δεν μπορώ να πληρώσω νοσοκόμα ή ένα γηροκομείο με τα δικά μου έσοδα,θα έκανα ότι και η κυρία στην είδηση.Όχι βέβαια με τον ίδιο τρόπο,θα έπέλεγα κάτι άλλο.
Δεν θα γινόμουν ποτέ βαρος στα παιδιά μου,για να κερδίσω μερικά χρόνια μίζερης ζωής ακόμα.

Click για ανάπτυξη...

Αν και μου αρέσει αυτή η αξιοπρέπεια, να σου υπενθυμίσω απλώς ότι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης είναι από τα ισχυρότερα ένστικτα στον άνθρωπο, γεγονός που καθιστά την αυτοθέλητη φυγή κομματάκι δύσκολο, τουλάχιστον για τους περισσότερους ανθρώπους.


...ελπίζω να έγινε κατανοητό το αρχικό point μου, δεν μίλησα για καταστάσεις εξωπραγματικές και μη ρεαλιστικές.
και τώρα με συγχωρείτε, γιατί ήρθε η γιαγιά να συζητήσουμε ποια μέρα θα γίνει το γιορτινό τσιμπούσι που ετοιμάζει για όλα τα εγγόνια, για την επέτειο 50 χρόνων γάμου με τον παππού. Ο παππούς δεν θα κάτσει όμως, θα πάει στο χωριό, με το ζόρι τον κρατάμε...





ΥΓ:

Αρχική Δημοσίευση από diotima:

Εεεεεεεμμμ...αραξε και φαε και μια παστα

Click για ανάπτυξη...

Πόσταρα μία μικρού μήκους ταινία σχετικά με αυτά που συζητούσαμε περί εγκαταλειψης των ηλικιωμένων ...

Αρχική Δημοσίευση από Mercury:

Εαν χρειαστει καποτε να με ξεσκατισουν και το μυαλο μου ειναι ηδη πουρες πατατας...
Please shoot me in the head...With a shotgun!!!

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Mercury:

Προσωπικα δεν φοβαμαι τον θανατο.Τον εχω σχεδον συναντησει δυο φορες.
Αν ποτε φτασω σε σημειο να μην ζω οπως θελω εγω(σε επιπεδο ψυχικο και σωματικο) δεν θα διστασω να αφαιρεσω την ζωη μου.

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από Mercury:

"Καλύτερα ένα άθλιο τέλος παρά μια αθλιότητα χωρίς τέλος."
"Η πιο μεγάλη τέχνη είναι να ξέρεις να αποχωρείς την κατάλληλη στιγμή."

Click για ανάπτυξη...

μόνο +1000 σε όλα. Όμως χρειάζεται και η συμμετοχή άλλου (ακόμα τουλάχιστον) και επίσης θα είμαστε σε θέση να το ζητήσουμε και να εισακουστούμε; Που σημαίνει πως απαιτείται οργάνωση από πριν, νομική διασφάλιση βοηθού, προεργασία όσον αφορά την μέθοδο και τα υλικά. Διάβασα όλα τα ποστσ και παρατήρησα επικέντρωση (όσον αφορά το συγκεκριμένο) στην πλευρά αυτού που το ζητά. Τον αποδέκτη αυτής της βούλησης τον έχουμε σκεφτεί; Αυτήν την φράση Please shoot me in the head... επί λέξει την έχουμε ακούσει ποτέ; Να απευθύνεται σε εμάς τους ίδιους προσωπικά; Και όχι από ηλικιωμένο αλλά από συνομήλικό μας (λίγο πάνω από τα 30 τότε) τετραπληγικό από σφαίρα στον αυχένα αμέσως κάτω από τον προμήκη με πλήρη διατομή ΝΜ που μετά το αρχικό διάστημα στην μονάδα μεταφέρθηκε σε θάλαμο ευθύνης μας και κάθε 3-4 μέρες γεμιζε το μεταλλικό λεκανάκι με σάπιους ιστούς έτσι που κατέληξαν γυμνές και μαύρες από την νέκρωση ωμοπλάτες, ισχιακό κύρτωμα, ιερό οστό και κεντρική μοίρα λαγόνιων, φτέρνες. Μόνο τους μυς προσώπου μπορούσε να κουνήσει. Ήταν οι μόνες κουβέντες που άκουσα από το στόμα του σχεδόν 1 μήνα στο θάλαμο.
Κανείς δεν θα το κάνει αυτό. Απαιτείται προεργασία και πάλι ποτέ δεν θα ξέρουμε εάν θα είναι εφικτό. Για 10 ενδεχόμενα προετοιμάζεται κάποιος και η τραγική ειρωνεία τον φέρνει αντιμέτωπο με το ενδέκατο

Αρχική Δημοσίευση από touvlo:

Τι να κάνω παιδιά μου;; Δεν μπορώ να μείνω, να την περιποιηθώ. Στον οικο ευγηρίας δεν ξαναπηγαίνει, δεν πέρασε καλά. Να βρω άλλη γυναίκα δεν προλαβαίνω και οι περισσότερες είναι έτσι. Πώς να την κρατήσω αυτή, αλλά και να μην πάθει ζημιά η μαμά; Δεν κοιμήθηκα, κοντεύω να σκάσω!
Όλα αυτά τα νευρολογικά, με άπνοιες κλπ, γιαυτό νομίζω τα παθαίνω.
ΣΟΣ ΣΟΣ

Click για ανάπτυξη...

Κοίτα, είμαι υπέρ στο να προσέχουμε τους ηλικιωμένους γονείς μας στο σπίτι μας, όσο μπορούμε. Αλλά φτάνει μία στιγμή, που δεν μπορούμε εκ των πραγμάτων να συνεχίσουμε να το κάνουμε και μια τέτοια στιγμή είναι η δική σου.
Επειδή έχω δουλέψει σε γηροκομείο, θα σου πω ότι όλα τα παππούδια αυτό κάνουν στην αρχή. Έχουν άρνηση για τη δομή και ζητάνε να επιστρέψουν σπίτι τους (όσοι δηλαδή έχουν συνείδηση του πού είναι.) Και αν βρεις καλό γηροκομείο και περάσει το αρχικό στάδιο προσαρμογής (ναι, στην αρχή μπορεί να σου ζητάει συνέχεια να την πάρεις σπίτι, αλλά θέλει και λίγο ακαμψία, να μην λυγίζεις εύκολα), τότε θα είναι και θα είσαι μια χαρά.
Αυτά από εμένα.

Η γνώμη μου είναι @touvlo ότι πρέπει να ψάξεις με πολύ μεγάλη προσοχή εκ νέου να βρεις γυναίκα για τη μητέρα σου ώστε να μείνει στο σπίτι. Υπάρχουν σάιτ που προσφέρονται τέτοιες υπηρεσίες όπου έχει κριτικές άλλων πελατών, υπάρχουν και ομάδες στο φεισμπουκ ανάλογα την περιοχή ή το προάστιο που μένει η μητέρα σου όπου υπάρχουν κριτικές από πελάτες προς τέτοιες κυρίες.
Παραδείγματα:

Στο γηροκομείο δεν έχεις έλεγχο του τί συμβαίνει ενώ στο σπίτι, αν ψάξεις καλά και βρεις σωστή γηροκόμο, όλα θα πηγαίνουν ρολόι. Απλά θέλει καλό ψάξιμο και συστάσεις από άτομα που εμπιστεύεσαι.

Αρχική Δημοσίευση από touvlo:

Ευχαριστώ πολύ για όλα. Για το grandmama έχω ακούσει τα καλύτερα. Στα γκρουπ του φβ είμαι μέλος. Έχει αρκετούς απατεώνες εκεί, πρέπει να είσαι προσεχτικός, όπως επίσης και παράνομα γραφεία εύρεσης εργασίας με ψεύτικα και πολλαπλά προφίλ. Παρόλα αυτά, αυτήν που έχουμε, από κει τη βρήκαμε, μέσω μιας άλλης κυρίας. Ως τώρα δεν είχαμε και δεν έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Αυτό ήταν το πρώτο. Σκέφτομαι, να το ξεχάσουμε το γεγονός το ατυχές, να τα ξαναβρούμε και να φερθούμε διπλωματικά. Δε βρίσκεις εύκολα την <καλή> γηροκόμο. Ίσως το καλύτερο είναι να κρατήσουμε αυτή που έχουμε και να την βάλουμε στο δικό μας δρόμο. Σίγουρα έχει καταλάβει, πως δεν μασάμε κουτόχορτο. Δεν της έχει αρέσει, γιαυτό έχει ..... στραβώσει, αλλά έτσι είναι όλες οι δουλειές. Κανένας εργαζόμενος δεν κάνει ό,τι του κατέβει.

Click για ανάπτυξη...

Θα λαμβάνεις συστάσεις μόνο από άτομα που φαίνεται οτι τα προφίλ τους είναι αληθινά, έχουν φωτογραφίες με συγγενείς και φίλους, είναι αρκετά παλιό το προφίλ και γενικά πώς συμπεριφέρονται. Η αλήθεια είναι οτι κι εγώ ανησυχώ για γηροκόμους, αλλά όλοι έχουμε κάποιον συγγενή ή φίλο που έχει να μας συστήσει κάποια.

Ήθελα να σε ρωτήσω, αν επιτρέπεται, η μητέρα σου έχει κάτι το οποίο θα φτιάξει με τον καιρό; Το ελπίζω, περαστικά και καλά κουράγια.