Η "αλήθεια"

όταν μιλάμε για αλήθεια τα πράγματα είναι μπερδεμένα

1) όταν αναφερόμαστε σε ένα γεγονός κάθε ένας τονίζει (όχι ηθελημένα) διαφορετικά χαρακτηριστικά και μεγενθύνει ή μικρένει τα πράγματα
π.χ. ο τάδε και η τάδε συνουσιάζονται
ο άντρας μπορεί να πεί
<< την γ____α>> <<κάναμε σεξ>> ή <<κάναμε έρωτα>> ή άλλα
η γυναίκα μπορεί να πει
<<με γ____ε>> ή τα επόνεα δύο που ενέφερα και για τον άντρα
όμως αναλόγως με το τι θα πει ο κάθε ένας στην πράξη αποδίδονται διαφορετικά χαρακτηριστικά και συναισθήματα και μπορεί για ένα τρίτο πρόσωπο να έχει και άλλα χαρακτηριστικά
παρόλα αυτά όλες οι εκφράσεις που θα ειπωθούν παρουσιάζουν μια διαφορετική έστω και σε λεπτομέριες αλλήθεια

2) όταν λέμε ότι κάποιος λέει ψέματα ή ότι κάτι είναι ψέμα εννοούμε ήτε ότι αυτός που μας μεταφέρει κάτι προσδίδει διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που έχει αντιληφθεί π.χ. πέρνει χρήματα για δολοφωνήσει κάποιον ή για να κάνει μία εξυπηρέτηση και σου λέει ότι τα χρήματα αυτά τα κληρονόμησε , ήτε παραλάσονται σε πολί μεγάλο βαθμό τα πραγματικά χαρακτηριστικά ενός γεγονότος π.χ. νομίζω όοτι κάποιος είναι αδελφός της μάνας ενώ είναι εραστής της λέμε τώρα...

3) συμφωνώ με τον Νίτσε ότι οι άνθρωποι προτιμούν ένα ωραίο ψέμα από την αλήθεια π.χ. αν υπήρχε τρόπος να αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει θεός και κάποια στιγμή αποδεικνυόταν θα συνέχειζαν να υπάρχουν άνθρωποι που θα αμφισβητούσαν αυτή την απόδειξη...

αλήθεια σας λέω..., δεν ήμουν εγώ....
το δικαίωμά σου, να με πιστέψεις η όχι....
αλήθεια σας λέω, αυτός ήταν....
το δικαίωμά του, να με στολίσει....
όχι εμένα τον εαυτό του....
η αλήθεια είναι μια ηλιθία λέξη που σου ανήκει..., εμένα δε με ενδιαφέρει
κράτα τη, για να νιώθεις αληθινός....
εμένα μου αρκεί να είμαι ψεύτικος....

Αραγε,το να γνωριζεις κατι που σου εχει εμπιστευτει καποιος κ που δεν θελεις να προδωσεις,αποκρυπτοντας το,
σημαινει οτι οταν ερωτηθεις κ δεν το πεις, λες ψεματα?
Γιατι ενω γνωριζεις την αληθεια κ δεν την λες,στεκεσαι αναμεσα σε δυο δρομους!
Αφενος να μην προδωσεις αυτον που σε εμπιστευτηκε και αφετερου ενω θελεις να μην αποκρυπτεις την αληθεια,
αναγκαζεσαι να το κανεις λεγοντας ψεματα οτι δεν γνωριζεις!
Σκεφτομαι οτι η αγνοια, πολλες φορες δεν σε βαζει σε τετοιους ''πειρασμους'' κ σκεψεις ταλαιπωρες,απο την αλλη
ομως,δεσμευεις τον εαυτο σου στην μοναξια,που σαν συναισθημα ειναι αφορητο!

Προσωπικα,οταν ερχομαι αντιμετωπη με τετοιες καταστασεις προτιμω να αποκρυπτω την αληθεια γτ δεν θελω να πληγωσω
την εμπιστοσυνη που μου δειχνει καποιος!
Η αληθεια ειναι μια κ ειναι πραγματι δυσκολο να λεχθει καποιες φορες,οχι γτ θελεις αλλα γτ δεν μπορεις.

Βεβαια,ολοι οι ανθρωποι δε λειτουργουν με τον ιδιο τροπο.Μεσα του ομως ο καθενας μας την γνωριζει,ειτε την αποκαλυψει
ειτε την αποκρυψει,ειτε την πει μιση,ειτε ακομα κ να την διαστρεβλωσει!Αρα λοιπον εξαρταται απο την κριση του καθενος!