Συναίσθημα ή λογική;

Νομίζω πως έιναι λίγο λάθος τοποθετημένο το ζήτημα εξ αρχής. Όλοι υποθέτω πως προσπαθούν ή θέλουν να αντιμετωπίσουν με λογική την εκάστοτε απόφαση που πρέπει να πάρουν. Το ίδιο και γώ.

Οπότε χρησιμοποιώ την λογική. Οσο μπορώ βέβαια. Γιατί αν σε πιέζει το συναίσθημα επαρκώς θα πεις και στον εαυτό σου ακόμα δικαιολογίες εκλογίκευσης της παράλογης απόφασης σου - εκτός αν αποφασίσεις ακομα και συνειδητα πως δεν θα ακολουθήσεις τον λογικό δρόμο γιατί δεν αντέχεις.
Αλλά και αυτό το τελευταίο λογική απόφαση δεν ειναι;

Πρώτα απ' όλα δεν είμαι κανένας γιατρός ή ειδικός πάνω στο θέμα, απλά μου αρέσει να ασχολούμαι με το αντικείμενο. Σίγουρα υπάρχουν πολύ πιο ειδικοί από 'μένα εδώ μέσα οπότε ας πούνε τη γνώμη τους η ας με διορθώσουν όπου κάνω λάθος. Τα παρακάτω θεωρήστε τα ως ένα προσωπικό μανιφέστο των όσων έχω μάθει μέχρι τώρα για τον εγκέφαλο και τη λήψη αποφάσεων.

Αρχικά για να διαχωρίσουμε λίγο τη διαφορά λογικής, συναισθήματος, και ενστίκτου, πρέπει να καταλάβουμε χονδρικά κάποιες βάσεις για το πως εξελίχθηκε ο ανθρώπινος εγκέφαλος.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι στην ουσία 3εις εγκέφαλοι ο ένας πάνω στον άλλο. Στο κάτω μέρος βρίσκεται το reptilian brain, που κουβαλάμε όλα τα ζώα, θηλαστικά και μη, από την εποχή που κυριαρχούσαν τα ερπετά πάνω στη γη. Αυτό το μέρος του εγκεφάλου έχει έτοιμες πληροφορίες από τη στιγμή που γεννηθήκαμε, και αναλαμβάνει τις ζωτικές λειτουργίες του σώματος όπως χτύποι καρδιάς, αναπνοή, ανοσοποιητικό σύστημα, αντανακλαστικά όπως το να τραβήξεις απότομα το χέρι σου από τη φωτιά πριν ακόμα προλάβεις να σκεφτείς οτι έχεις αρχίσει να καίγεσαι, ή ακόμα και το ένστικτο του sex και της αναπαραγωγής. Μετά έχουμε το mammal brain, το οποίο έχουν όλα τα θηλαστικά και είναι στην ουσία το υποσυνείδητο. Εκεί καταγράφονται όλες οι μνήμες, εμπειρίες και τα βιώματα και από εκεί προκείπτουν τα συναισθήματα και ο χαρακτήρας του ανθρώπου. Τέλος, έχουμε το cortex layer το οποίο είναι το λογικό κομμάτι του εγκεφάλου και το έχουν μόνο τα θηλαστικά υψηλότερου επιπέδου, σκύλος, άλογο, δελφίνι, και σε πολύ πολύ πιο ανεπτυγμένη μορφή ο άνθρωπος. Αυτό το μέρος του εγκεφάλου έχει να κάνει με τη συνειδητότητα, ομιλία, πολύπλοκες κινήσεις και υπολογισμούς, και κοινώς τη λογική. Η λειτουργία του μοιάζει λίγο με του mammal brain (το συναισθηματικό κομμάτι) αλλά είναι πιο εξελλιγμένη, άμεση και συνειδητή. Έχει πολύ μικρότερη ικανότητα μνήμης, και όγκου επεξεργασίας ανά μονάδα χρόνου, αλλά αυτό στο οποίο υπετερεί είναι ότι μπορεί να κάνει πολύπλοκους υπολογισμούς σε μεγάλη ταχύτητα και είναι πιο εύκολο να προσαρμοστεί σε μια καινούργια κατάσταση ή ένα καινούργιο πρόβλημα.

Αυτά τα τρία κομμάτια του εγκεφάλου λοιπόν επικοινωνούν μεταξύ τους. Συνήθως η διαδικασία λήψης μιας απόφασης πραγματοποιείται από μια πληροφορία που ξεκινάει από το πιο χαμηλό μέρος του εγκεφάλου, το reptilian brain και ανεβαίνει προς τα πάνω, mammal, cortex. (Μπορεί να υπάρξει και αντίθετη ροή πληροφοριών από το cortex στο mammal και μετά στο reptilian αλλά αυτό μπορεί να γίνει μέσω της διαδικασίας της εκπαίδευσης ή της ύπνωσης, πάνω σε αυτά ίσως συζητήσουμε σε κάποιο άλλο post)

Ας πάρουμε λοιπόν έναν άνθρωπο που ζούσε 200.000 χρόνια πριν (ο οποίος βιολογικά είναι ακριβώς ίδιος με τον σημερινό άνθρωπο, απλώς έχει αλλάξει το περιβάλλον και η κοινωνία στην οποία ζει, θα εξηγήσω παρακάτω μερικά ακόμα πράγματα). Χονδρικά λοιπόν το reptilian brain του θα ανιχνεύσει κάποια στιγμή στο σώμα του ότι δεν υπάρχει αρκετή ενέργεια οπότε πρέπει να φάει. Η πληροφορία αυτή περνάει στο mammal brain η οποία μεταφράζεται ως συναίσθημα πείνας, ώστε ξαφνικά βλέπει μια γαζέλα η οποία του φαίνεται πανέμορφη και λαχταριστή! Η πείνα λοιπόν και η "ομορφιά" της γαζέλας θα αναγκάσει το συνειδητό του εγκέφαλο (cortex layer) να σκεφτεί και να βρεί έναν λογικό τρόπο/στρατιγική να παγιδεύσει το ζώο, να το σκοτώσει και να το προετοιμάσει για να το φάει. Αν δεν είχε ο άνθρωπος την ικανότητα να χρησιμοποιήσει τη λογική και να φτιάξει στρατιγικές ώστε να ακολουθήσει τη γαζέλα χωρίς αυτή να τον καταλάβει, να την ακολουθήσει για ώρες ή μέρες ώσπου αυτή να κουραστεί και να μη μπορέσει να ξεφύγει όταν της επιτεθεί ο άνθρωπος, ή να ξέρει πως να φτιάξει ένα μυτερό δόρυ και πως να το πετάξει για να τη σκοτώσει, αν δεν είχε τη λογική να τα σκεφτεί όλα αυτά τότε θα έμενε νηστικός ή θα έτρωγε μόνο φρούτα (όπως έκανε παλιότερα όταν δεν είχε αναπτυχθεί ακόμα το λογικό κομμάτι του εγεκφάλου του). Ή θα έτρωγε πτώματα και αποφάγια άλλων αρπακτικών ζώων όπως επίσης έκανε παλιότερα. Εδώ νομίζω κάλυψα κάπως την ερώτησή σου fandago πάνω στη στρατιγική.. θα εξηγήσω και παρακάτω κάποια πράγματα για το πως όλα αυτα ισχύουν στη σημερινή εποχή..

Να πούμε τώρα για την ανάποδη εκλογίκευση που είπα στο προηγούμενο post. Αν ρωτούσες τον άνθρωπο αυτό πριν 200.000 χρόνια (ο οποίος στην εποχή του δεν γνώριζε ότι θα πέθαινε αν δεν φάει) γιατί επιτέθηκε στη γαζέλα, πιθανότατα θα σου απαντούσε ότι είχε πολύ ωραίο τρίχωμα ή πολύ ωραίο σχήμα και του άρεσε οπτικά οπότε επέλεξε να τη φάει, γιατί αυτό εντόπισε η λογική του (το cortex layer) παίρνοντας το σήμα από τα συναισθήματά του (mammal brain), τα οπτικά σημάδια της γαζέλας. Νομίζει λοιπόν ότι ο ίδιος επέλεξε να πάει να φάει τη γαζέλα, αλλά στην ουσία ήταν προγραμματισμένος από τη φύση να το κάνει. Ακόμα και το λογικό κομμάτι της πράξης του (η στρατιγική) δεν ήταν ούτε για μία στιγμή δική του απόφαση, αλλά ήταν συνεχώς σκλάβος των ενστίκτων, και κατά συνέπεια των συναισθημάτων του.

Ο σημερινός άνθρωπος είναι βιολογικά ολόιδιος με τον άνθρωπο που ζούσε 200.000 χρόνια πριν και βάλε... Όμως το περιβάλλον και η κοινωνίας μας έχουν αλλάξει τόσο ραγδαία τα τελευταία χρόνια και έτσι ο άνθρωπος δεν έχει ακόμα προλάβει να εξελλιχθεί βιολογικά και να προσαρμοστεί στο σημερινό του περιβάλλον, γιατί η διαδικασία της εξέλλιξης είναι πάρα μα πάρα πολύ αργή! Ο εγκέφαλός μας λοιπόν είναι πολύ παλιότερης τεχνολογίας από τη σημερινή εποχή!

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κάνουμε κάποια πράγματα τα οποία δεν συμπίπτουν με τη λογική της σημερινής εποχής, αλλά με αυτής εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων πριν. Οπότε φίλε fandago, ακόμα και μια στρατιγική που οργανώνεις σε μια παρτίδα σκάκι π.χ. (ή ακόμα και palermo ) βασίζεται πάνω στο ένστικτο σου να εξασκείς την ικανότητά σου να οργανώνεις στρατιγικές που σε βοηθούν να κυνηγάς ζώα (παρ' όλο που σήμερα δεν χρειάζεται να κυνηγάμε γιατί βρίσκουμε έτοιμη τροφή στα super market, πρέπει κάπως να καλύψουμε το ένστικτο του κηνυγιού)! Γι' αυτό είναι πιθανό να νιώθεις εθισμό και άχγος ταυτόχρονα, είναι περίπου σαν την ώρα που πρέπει να πιάσεις τη γαζέλα γιατί πρέπει να φας, ενώ δεν πρέπει να την τρομάξεις για να μή φύγει. Η παρτίδα που παίζεις τώρα μπορεί είναι πιο πολύπλοκη, τα συναισθήματα είναι τα ίδια. Φυσικά υπάρχουν χιλιάδες άλλα παραδείγματα.

Τέλος όποιος το ψάξει θα δει ότι ΚΑΘΕ συναίσθημα έχει όντως μια λογική από πίσω, αλλά συνήθως δεν τη συνειδητοποιούμε, και ποτέ αυτή η λογική δεν είναι δική μας επιλογή αλλά επιλογή της φύσης, η οποία διατάζει συνεχώς: survive and replicate!
Εμείς είμαστε απλά οι μαριονέτες της..

(Δεν θα στείλω άλλο post μέχρι να τελειώσω την εργασία μου, για να καθησυχάσω κάποιους... )

Και οι 2 εχετε δικιο. Ειναι μεν οπως τα λεει ο V.ice αλλά ακομα δεν ειναι και τοσο ξεκαθαρα για τον ανθρωπινο εγκεφαλο, εχουμε πολλα να μαθουμε. Φαινεται ομως να υπαρχει αυτη η αδρη διαταξη σε καποιο βαθμο.

δε νομιζω ομως πως ολα ειναι καθοδηγουμενα απο το συναισθημα, ακριβως επειδη ειναι πιο πολυπλοκος μονο ο δικος μας εγκεφαλος, και αυτο μας διαφοροποιει απο τα κατωτερα ζωα. Πολλα πραγματα ναι, γινονται με βαση το συναισθημα, και ας νομιζουμε διαφορετικα. Αλλά αυτο οφειλεται σε δικη μας ανικανοτητα ή μη θεληση να τα βαλουμε κατω και να τα κρινουμε και λογικα.

εγω εχω παρατηρησει οτι τα χρησιμοποιω αναποδα εκει που πρεπει να μπει συναισθημα βαζω λογικη και εκει που πρεπει να μπει λογικη βαζω συναισθημα..

περισσότερο με τη λογική ίσως γιατί πιο παλιά που δρούσα με το συναίσθημα μου βγαίνε σε κακό......

Είμαι συναισθηματικό άτομο και θέλω δεν θέλω πάντα μπαίνει μπροστά το συναίσθημα! Είναι δύσκολο να πεις πως σκέφτεσαι γενικά όμως ! Ανάλογα με τις αποφάσεις, τις καταστάσεις, την ψυχολογική σου διάθεση δρας ανάλογα! Σήμερα συναίσθημα αύριο λογική! Και σίγουρα δεν υπάρχει σωστό και λάθος! Και τα δυο μπορούν να σε οδηγήσουν σε παράδεισο ή κόλαση, ας πούμε! Περισσότερο μετρά να κάνεις αυτό που νιώθεις σε όποια σφαίρα(λογικής ή συναισθήματος) κι αν αυτό ανήκει !

Κανονικά πρέπει να λειτουργώ με τη λογική αλλά ενώ το γνωρίζω δεν μπορώ να το εφαρμόσω :/
Γενικά είμαι άνθρωπος που βάζει μπροστά από οτιδήποτε άλλο το συναίσθημα. Μία μέση λύση θα ήταν προτιμότερη βέβαια, αλλά άντε να καταφέρεις να την εφαρμόσεις.