Ισότητα, πλάνη ή πραγματικότητα;

Palladin

Διάσημο μέλος

Η Palladin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,415 μηνύματα.
Ακόμα και αυτό να γινόταν, είναι καλύτερο δηλαδή να έχουμε ανισότητα λόγω "φυσικής κατάστασης" (η μάνα κατεβάζει γάλα);
Μόνο και μόνο από τον τρόπο που μιλάς απαξιωτικά για την εγκυμοσύνη και το θηλασμό, και όλη η νοοτροπία ότι η μάνα απλά κουβαλάει το έμβρυο 9 μήνες (σιγά τη δουλειά) και "κατεβάζει γάλα", σαν την αγελάδα ένα πράμα, δείχνει πόσο λίγα γνωρίζεις για την ψυχολογία της μάνας και του μωρού, και για το δέσιμο που δημιουργείται μεταξύ τους.

Από εκεί και πέρα νομίζω ότι έχω ήδη πει όσα είχα να πω σ'αυτό το θέμα, δεν βρίσκω λόγο να επαναλαμβάνομαι και λέω να το σταματήσω κάπου εδώ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

vendetta

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Thor αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 39 ετών, επαγγέλεται Ξεναγός και μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,275 μηνύματα.
Επίσης αυτό που έχω δει με μεγάλη μου λύπη είναι ότι οι περισσότεροι αρέσκονται να είναι μπαμπάδες του σκ , γιατί δεν έχουν πολλές ευθύνες και μπορούν να ζήσουν τη ζωή τους άνετα.:/:
Δε λέω ότι δεν υπάρχουν μάνες που δεν θα έπρεπε να πάρουν την επιμέλεια αλλά αυτό είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.

Δυστυχώς εδώ ακριβώς αποτυπώνεται και όλη η λανθασμένη νοοτροπία που επικρατεί...
"Ο κανόνας είναι η μητέρα να αναλαμβάνει την επιμέλεια των παιδιών και ο πατέρας τα σ/κ των παιδιών!!!"...
Και μάλιστα κάτι τέτοιο ακούγεται από μία δικηγόρο (αν δεν κάνω λάθος βέβαια)...
:/:

Ελπίζω να μην έχω καταλάβει λάθος τα λεγόμενά σου...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Μόνο και μόνο από τον τρόπο που μιλάς απαξιωτικά για την εγκυμοσύνη και το θηλασμό, και όλη η νοοτροπία ότι η μάνα απλά κουβαλάει το έμβρυο 9 μήνες (σιγά τη δουλειά) και "κατεβάζει γάλα", σαν την αγελάδα ένα πράμα, δείχνει πόσο λίγα γνωρίζεις για την ψυχολογία της μάνας και του μωρού, και για το δέσιμο που δημιουργείται μεταξύ τους.
Δεν είχα σκοπό να μιλήσω απαξιωτικά απλά ήταν το παράδειγμα που μου ήρθε στο μυαλό (λάθος διατυπωμένο προφανώς), για να μην έχω παρεξηγήσεις για την "φυσική κατάσταση". Φυσικά και σέβομαι όλη τη διαδικασία και την ίδια την γυναίκα που το περνάει και μακάρι όταν με το καλό έρθει η σειρά μου να γίνω γονιός να της προσφέρω όσα περισσότερα μπορώ.
Μου κάνει εντύπωση που όταν κάποιοι μιλάνε απαξιωτικά για τον ρόλο του πατέρα ζητείται εξήγηση, ενώ στην παραμικρή υπόνοια για απαξίωση της γέννας δέχομαι τέτοια κριτική. Θα περίμενα λοιπόν να μου δώσεις εσύ που ξέρεις περισσότερα για την ψυχολογία της μάνας και του μωρού να καταλάβω και όχι να σηκωθείς να φύγεις.

Αλλά στην τελική αν δεχτούμε ότι η μητέρα με το παιδί έχει περισσότερη σχέση από τον πατέρα και δράσουμε ανάλογα, ξαναρωτάω για πολλοστή φορά, θα δεχτούμε ότι δρούμε με γνώμονα την ισότητα; :worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.

Οταν μια μητερα εκβιαζει τον αντρα με απαγορευση συναντησης με τα παιδια κ.ο.κ τις περισσοτερες φορες εχει δικιο και ξερω πολλες απο αυτες


Οταν ο πατερας τα τρωει με τις γκομενες και δε δινει μια, η μανα ξεστραβωνεται για να μεγαλωσει 3 παιδια και να φτασει μια μερα να τα σπουδασει με μια βελονα (μοδιστρα), ε τοτε τι λεμε?! Να του πει μαλλον και ευχαριστω που δε συνεβαλε στο μεγαλωμα τους...
Ενιγουει, οι καταστασεις αυτες δε μου αρεσουν ουτως ή αλλως και εχω εκφρασει την αποψη μου επ αυτου...Οταν μιλησα για εκβιασμο, μιλησα για εκεινα τα οντως ρεμαλια που δεν ενδιαφερονται και δε σεβονται την οικογενεια που δημιουργησαν...



Ποτε δε μιλησα για αρνηση της μητερας περι επαφης των παιδιων με τον πατερα...ειδικα οταν ειναι σωστος και στις οικονομικες του υποχρεωσεις απεναντι τους...
Και τι παει να πει "αν συμφωνει" να δωσει διατροφη...Υποχρεωση του ειναι..για τα παιδια θα τη δωσει...
Τελος παντων...δεν ξερω ποιος θα πρεπει να εχει τον πρωτο λογο...αυτο που ξερω ειναι οτι οι περισσοτεροι αντρες θελουν να εχει η γυναικα τους τα παιδια και καποιοι ειναι τοσο αδιαφοροι που δεν τους νοιαζει τιποτα αλλο απο το τομαρι τους....
Οπως εχω δει επισης και μανες να ειναι εξισου απαραδεκτες, με τη διαφορα οτι το ποσοστο αυτων ειναι μικροτερο συγκριτικα με αυτο των ανδρων....

Ξέχασα να επισημάνω σε όλα αυτά, ότι εκβιασμός της μητέρας προς τον πατέρα μπορεί να γίνει μόνο εφ' όσον ο πατέρας ενδιαφέρεται για τα παιδιά του! Αυτό σημαίνει ότι θα θέλει οικιοθελώς να προσφέρει οικονομικά όσο αντέχει η τσέπη του και γι' αυτό θα τον πονάει και να μη δει το παιδί του.

Αν ο πατέρας είναι αδιάφορος, τότε φυσικά ούτε οικονομικά θα συνεισφέρει (όσα και να έχει) και δεκάρα δε θα δίνει για τον όποιο εκβιασμό που θα του απαγορεύει να δει το παιδί του.

Μόνη σου λες σε διάφορα σημεία πως δε θα 'πρεπε η οικονομική επιφάνεια να καθορίζει τον "καλό" γονιό μα απ' την άλλη υποστηρίζεις ότι αυτός που δε πληρώνει δικαίως θα υποστεί εκβιασμό. :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

lugar

Πολύ δραστήριο μέλος

Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
Ρε παιδιά γιατί έχω την αίσθηση ότι τζάμπα μαλώνουμε. Ναι, υπάρχουν στερεότυπα, ναι, έχουν βγει από την στατιστική, αλλά για να αλλάξουν πρέπει να πάψουμε να τα δεχόμαστε. Και σίγουρα για να γίνει αυτό πρέπει να μην προμοτάρει τα στερεότυπα ο νόμος.
Δεν ζητάει κανείς να δίνεται η επιμέλεια στον πατέρα a priori, ζητάει να συζητείται και να μπαίνει στο παιχνίδι με ίσους όρους. Στερεότυπο είναι και ότι όποιος έχει λεφτά/δύναμη αγνοεί τον νόμο όμως είναι τεράστια ανακούφιση όταν μια στις τόσες ο νόμος λειτουργεί και ο φτωχός/ αδύναμος δικαιώνεται. (εδώ πέφτει ξανθόπουλος :D)
Ένας πατέρας που δεν ενδιαφέρεται θα δώσει την επιμέλεια με τη μία (ακόμα και εκδικητικός να ήτανε μόλις συνηδειτοποιήσει τι του κοστίζει να πλένει, να μαγειρεύει, να ξαγρυπνάει.... -γιατί είπαμε να μην ενδιαφέρεται έτσι;- θα αλλάξει γνώμη).
Ένας πατέρας που ενδιαφέρεται λοιπόν γιατί να μην μπορεί να μπει στο παιχνίδι? Αν μιλάμε για πόλεμο γιατί ο νόμος να δίνει όπλα μόνο στον έναν?
Από την άλλη ΔΥΟ γονείς που ενδιαφέρονται πρέπει να βρουν το καλύτερο για τα παιδιά τους και ο πόλεμος δεν έχει θέση πουθενά. Και όπως όταν είναι παντρεμένοι προσαρμόζουν όσο μπορούν την ζωή τους στη ζωή των παιδιών, έτσι θα κάνουν κι όταν χωρίσουν. Θα προσπαθήσουν να είναι κοντά για να καλύπτουν ο ένας τα κενά του άλλου και για να στηρίζουν τα παιδιά τους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kleftra

Διάσημο μέλος

Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
Ακόμα και αυτό να γινόταν, είναι καλύτερο δηλαδή να έχουμε ανισότητα λόγω "φυσικής κατάστασης" (η μάνα κατεβάζει γάλα); Γιατί μην μου πείτε ότι η θέση "η μάνα είναι που είναι καλύτερος γονέας από τη φύση της" δεν οδηγεί σε ανισότητα.

Bασικά δεν έχουμε ανισότητα λόγω φυσικής κατάστασης κι όσο κι αν ακουστεί κλισέ η μάνα απο την φύση της δεν είναι "καλύτερος" γονέας αλλά είναι βιολογικά "πιο οικείος" γονέας για το παιδί, θα εξηγήσω παρακάτω.
Ως ενήλικες ή ακόμη και ως έφηβοι αν ερωτηθούμε ποιον γονέα αγαπάμε πιο πολύ (η ηλιθιότερη ερώτηση που μπορείς να κάνεις σε παιδί ever) θα δώσουμε μια απάντηση βασισμένη σε εξωγενή κριτήρια πχ.με ποιον ταιριάζουμε πιο πολύ,μοιάζουμε φυσιογνωμικά,θαυμάζουμε,δεν μας χαλάει χατήρι ή σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να έχουμε εγκατελειφθεί απο τον έναν.
Προσωπικά έχω αδυναμία στο μπαμπά μου(σύνδρομο της Ηλέκτρας:P) όμως όσο και αν η κακή σχέση που έχω με την μάνα μου δεν με αφήνει να το παραδεχτώ απο την φύση ή αν θέλετε βιολογικά είμαι πιο δεμένη μαζί της.

Κι εξηγώ, όχι δεν είναι ο θηλασμός ούτε οι ώρες που περνά η μάνα με το παιδί που τους δένουν, είναι η ίδια η εγκυμοσύνη και όσα απορρέουν απο αυτή.
Το πρώτο περιβάλλον του παιδιού και αυτό που νοιώθει την μεγαλύτερη ασφάλεια είναι η μήτρα.Η σύνδεση του με το σώμα της μητέρας είναι τόσο έντονη που ακόμη και μετά την γέννηση του και ως τους 12 μήνες ζωής του δεν αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως ξεχωριστή υπόσταση αλλά θεωρεί πως είναι ένα με την μητέρα του.Αυτή η αντίληψη του ενός ανθρώπου όπως και τα κατάλοιπα της εμβρυιακής κατάστασης μένουν σε όλη μας την ζωή στο υποσυνείδητο μας.
Όταν βλέπουμε παιδάκια να γαντζώνονται στα πόδια της μάνας τους θεωρούμε ότι είναι δεμένα μαζί της γιατί παιρνούν πολλές ώρες, λάθος, είναι κατάλοιπο της αντίληψης είμαστε ένα.
Όταν μας ολόκληρα γαιδουριά πια μας νανουρίζει η διαδρομή στο τραίνο, είναι κατάλοιπο της εμβρυακής μας κατάστασης κατά το βηματισμό της μητέρας.
Όταν μας νανουρίζει το μονότονο τικ-τακ του ρολογιού είναι κατάλοιπο απο τους χτύπους της καρδιάς της μητέρας.
Και χιλιάδες παραδείγματα που μας συντροφεύουν μια ζωή.
Βλέπεις βιολογικά δυστυχώς για εσάς τους άντρες αυτή η ανισότητα υπάρχει και δεν εξαλείφεται, όπως φυσικα και αντίστοιχες απο τη φύση υπερ σας, ας μην μπερδεύουμε την ισονομία με την ομοιότητα, δεν είμαστε ίδιο φύλο.

Για μένα κακώς οι γυναίκες αντιδρούν στην απο κοινού επιμέλεια και χρησιμοποιούν το παιδί ως μέσο εκβιασμού πολλές φορές.
Όμως καλώς τα δικαστήρια δίνουν προτεραιότητα στην επιμέλεια της μητέρας βασιζόμενα στην ισχυρή σύνδεση που υπάρχει, χωρίς αυτό να σημαίνει πως οι πατέρες δεν μπορούν να είναι εξίσου ή ίσως και καλύτεροι γονείς.Όμως αντικειμενικά η μητέρα είναι πιο "απαραίτητος" γονέας στην ψυχολογία του παιδιού.Ειδικά μέχρι τα πρώτα 5 του χρόνια που μάλιστα σε κάποιες χώρες είναι εγκληματικό να απομακρύνεται το παιδί απο την μάνα για διάστημα μεγαλύτερο των 3 ημέρων.

Δεν ξέρω αν έγινε σαφές παρά το τεράστιο σεντόνι που έγραψα, πως το δικαστήριο δίνει προτίμηση υπερ της μητέρας όχι με βασή ποιος γονέας θεωρείται καλύτερος για το παιδί με τα κριτήρια των ενηλίκων αλλά με βάση το παιδί ποιον γονέα έχει περισσότερη ανάγκη.Δεν είναι επίσης τυχαίο πως ακόμη και σε ναρκομανείς ή αλκοολικές μητέρες η επιμέλεια αφαιρείται μόνο αν αποδειχτεί πως η "αρρώστεια" τους θα βάλει σε κίνδυνο την ακεραιότητα του παιδιού.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Πολύ ωραία τα λες kleftra και σε γενικές γραμμές συμφωνώ :)
Βλέπεις βιολογικά δυστυχώς για εσάς τους άντρες αυτή η ανισότητα υπάρχει και δεν εξαλείφεται, όπως φυσικα και αντίστοιχες απο τη φύση υπερ σας, ας μην μπερδεύουμε την ισονομία με την ομοιότητα, δεν είμαστε ίδιο φύλο.
Εγώ ομολογώ ότι έχω μπερδευτεί :redface:
Τελικά είναι πλάνη η ισότητα αλλά αυτό που ζητάμε όλοι είναι η ισονομία, ναι; :worry:
Ειδικά μέχρι τα πρώτα 5 του χρόνια που μάλιστα σε κάποιες χώρες είναι εγκληματικό να απομακρύνεται το παιδί απο την μάνα για διάστημα μεγαλύτερο των 3 ημέρων.
Αυτό το είπα και εγώ, ότι καταλαβαίνω μέχρι μια μικρή ηλικία (εγώ είχα βάλει τα 3 έτη) να έχει προτεραιότητα η μητέρα για βιολογικούς λόγους κυρίως. Αλλά έπειτα από αυτήν την ηλικία, οποιαδήποτε προτεραιότητα την θεωρώ άδικη. :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

lugar

Πολύ δραστήριο μέλος

Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
@kleftra
Σε αυτά που λές έχεις δίκιο και για ακριβώς τον ίδιο λόγο μια κακή μητέρα μπορεί να κάνει πολύ πιο κακό στο παιδί. Δεν είμαι αρμόδια, θα'θελα την γνώμη λοιπόν κάποιου ειδικού. V-key... είσαι εδώ? Κάποιος άλλος? Τι είναι σημαντικότερο η ύπαρξη της μητέρας ή η συμπεριφορά της αν χρειαστεί να διαλέξει κανείς?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kleftra

Διάσημο μέλος

Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
Εγώ ομολογώ ότι έχω μπερδευτεί :redface:
Τελικά είναι πλάνη η ισότητα αλλά αυτό που ζητάμε όλοι είναι η ισονομία, ναι; :worry:

Αυτό το είπα και εγώ, ότι καταλαβαίνω μέχρι μια μικρή ηλικία (εγώ είχα βάλει τα 3 έτη) να έχει προτεραιότητα η μητέρα για βιολογικούς λόγους κυρίως. Αλλά έπειτα από αυτήν την ηλικία, οποιαδήποτε προτεραιότητα την θεωρώ άδικη. :/:


Ελπίζω να φαίνεται πως όλο αυτό το έγραψα για να σου απαντήσω στο διάλογο που είχατε με την Pall ως μια λίγο πιο αναλυτική προσέγγιση των γραπτών της.

Για μένα το συγκεκριμένο θέμα δεν θα έπρεπε καν να ενταχθεί στο ποστ περί ισότητας.
Είναι εντελώς άκυρο να προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε την ισοτητα των δυο φύλων μέσα απο τους γονεικούς ρόλους.Ούτε η μάνα μπορεί να υποκαταστήσει τον πατέρα ούτε το ανάποδο και σαφώς δεν συγκρίνονται, είναι σαν να λεμε πως αν χάσω το δεξί μου πόδι δεν θα με πειράξει γιατί έχω το αριστερό(τι γράφω...:confused::confused:).

Νομίζω πως δεν κατάλαβες πως με τα παραδείγματα της ενήλικης ζωής προσπαθώ να σου δείξω πως η σύνδεση μας με την μητέρα μας συνοδεύει υποσυνείδητα εφ'όρου ζωής κι όχι μόνο μέχρι τα 5 μας ή τα 2 μας ή τα 10 μας για αυτό έχει "προτεραιότητα" ως κηδεμόνας.

@kleftra
Σε αυτά που λές έχεις δίκιο και για ακριβώς τον ίδιο λόγο μια κακή μητέρα μπορεί να κάνει πολύ πιο κακό στο παιδί. Δεν είμαι αρμόδια, θα'θελα την γνώμη λοιπόν κάποιου ειδικού. V-key... είσαι εδώ? Κάποιος άλλος? Τι είναι σημαντικότερο η ύπαρξη της μητέρας ή η συμπεριφορά της αν χρειαστεί να διαλέξει κανείς?

Σαφώς.Ξαναγράφω πως με το παραπάνω δεν υποστηρίζω την μη κοινή επιμέλεια, απλα γράφτηκε για να απαντήσει σε μια απορία του fandago.
Όσο και αν ο νόμος στρέφεται υπέρ της μητέρας αν αποδειχθεί πως το θέτει σε κίνδυνο τότε η επιμέλεια αφαιρείται, αυτό το γνωρίζουμε όλοι, απλώς το θεωρώ λογικό σε κανονικές συνθήκες να έχει η μητέρα "προβάδισμα".
Να ξαναγράψω πως είμαι υπερ της κοινής επιμέλειας ή θα γίνω κουραστική.


Υ.Γ.Με φόβο πως πλατιάζω επικίνδυνα επανέρχομαι στην δήλωση του fandago πως έχει μπερδευτεί περί ισότητας.
Και συ έχεις μπερδευτεί και τα πράγματα έχουν διαστρεβλωθεί.
Η ισότητα ή μάλλον ο φεμινισμός όταν ξεκίνησε ως κίνημα δεν είχε σκοπό να καταργήσει τους άντρες αλλά να προασπιστεί τα δικαιώματα των γυναικών στην εργασία,την παιδεία, την πολιτική ζωή κλπ.
Κάπου χάθηκε η μπάλα και κατέληξαν οι περισσότερες απο τις σημερινές φεμινίστριες να προσπαθούν να υποκαταστήσουν το αντρικό φύλο θεωρώντας το δικό τους ως ανώτερο.
Δυο χρόνια πριν τα έχω ξαναγράψει όλα αυτά εδώ κάνε μια αναζήτηση(μην τα θες κι όλα στο πιάτο:P)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Δυο χρόνια πριν τα έχω ξαναγράψει όλα αυτά εδώ κάνε μια αναζήτηση(μην τα θες κι όλα στο πιάτο:P)

Όταν αρχίσαμε να συζητάμε σε αυτό το Thread, έτυχε να διαβάσω εκείνο το ποστ σου και σκεφτόμουν να το μεταφέρω εδώ γιατί με βρίσκει σύμφωνη :thumbup: να που ηρθε η ωρα του:

https://www.e-steki.gr/showpost.php?p=44456&postcount=22
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DreamsRevenge

Περιβόητο μέλος

Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
Αν κατάλαβα καλά, το θέμα ξεκίνησε από ισότητα και πήγε στο νέο οικογενειακό δίκαιο και τις διατάξεις για την επιμέλεια...
Ισότητα-Ισονομία-Ισοπολιτεία δε νομίζω ότι υπάρχει απόλυτα για τις γυναίκες αφού ακόμα και όπου ο νόμος προστατεύει τις αρχές αυτές, έρχονται άγραφοι νόμοι, παραδόσεις, κλπ για να λειτουργήσουν αποτρεπτικά είτε απευθείας είτε ως δευτερεύουσες αιτίες. π.χ. μια γυναίκα μπορεί να διεκδικήσει ισότιμα μια θέση με προαγωγή, όταν όμως δεν προλαβαίνει λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων να παρακολουθήσει κάποια τυχόν σχετικά σεμινάρια, τότε τη θέση την παίρνει δικαιωματικά αυτός που τα παρακολούθησε δηλ εκείνος που η δική του γυναίκα τρέχει τα παιδιά και το σπίτι και τον αφήνει ήσυχο να διαβάζει... σωστά?
Ισότητα λοιπόν ... άσε, άλλη φορά.

Όσο για την κοινή επιμελεια, να μοιραστώ μαζί σας το ότι από γνωστές μου οικογένειες (και είμαστε πολλές δημοτικό-γυμνάσιο), ο μπαμπάς, δεν ασχολείται με το σε ποιό φροντιστήριο αγγλικών θα πάνε τα παιδιά, δεν τρέχει να μάθει σε ποιό σχολείο είναι καλύτερα για να γραφτούν, δε μιλάει με δασκάλες μπαλλέτου, ρυθμικής, κιθάρας και πιάνου μέχρι να γίνει η τελική επιλογή, σαφώς δεν πηγαίνει να πάρει ελέγχους και να μιλήσει με τους εκπαιδευτικούς, δεν περνάει ώρες με το πιτσιρίκι για να δει τί του αρέσει και τί όχι τελικά, δεν το πηγαινοφέρνει στις ασχολίες του για να μιλήσει αναπόφευκτα (αν δεν περιμένει στο αυτοκίνητο για να ακούει και τον αγώνα) με τους δασκάλους του.
Ποιός του δίνει λοιπόν το δικαίωμα να θέλει να αποφασίζει για τέτοια και άλλα παρόμοια ή μη θέματα μετά το διαζύγιο?
Δηλαδή πιστεύει κανείς ότι όταν π.χ. η μητέρα θέλει ιδιωτικό σχολείο και ο πατέρας δημόσιο είναι μόνο για ιδεολογικούς λόγους και όχι γιατί ο πατέρας θέλει να αποφύγει τη δαπάνη?

Ποιός διασφαλίζει το ότι τυχόν κοινή επιμέλεια θα έχει αποκλειστικά αντικείμενο την ευημερία του παιδιού και όχι την στείρα αντιπαράθεση των γονιών?

Να προτείνω μετά το τεκμήριο της αθωότητας να εξετάσουμε και το τεκμήριο της καταλληλότητας (για τις μαμάδες)?

φεύγω τώρα γιατί πρέπει να πάω το παιδί στα γαλλικά...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
Πριν απαντήσω να τονίσω ότι είναι περισσότερο άποψη μου και δεν ξέρω αν πρέπει να θεωρηθεί άποψη ειδικού αν και με κολακεύει η έκφραση...:)

Ως αρχή μου έχω το εξής: "Δεν υπάρχει προβληματικό παιδί αλλά προβληματικό περιβάλλον"...το έμαθα στο πανεπιστήμιο και μέχρι στιγμής η εμπειρία μου μου το επιβεβαιώνει :/:

Οπότε αν το παιδί είναι με μία μητέρα που όντως θα δημιουργήσει προβλήματα στο παιδί...σωματικά- ψυχολογικά- προβλήματα συμπεριφοράς κλπ εννοείται ότι το παιδί πρέπει να απομακρυνθεί... Αυτό επίσης ισχύει και για τις προβληματικές οικογένειες έτσι κι αλλιώς για εμένα ;)
Οπότε θέλουμε ύπαρξη και σωστή συμπεριφορά και όχι μόνο ένα από τα δύο :)

Στην διαμάχη σε περίπτωση διαζυγίου με καλύπτει η κλέφτρα οπότε νομίζω ότι απλά θα επαναληφθώ...

Το ιδανικότερο θα ήταν συνεργασία γονιών μετά τον χωρισμό...στην πράξη ξέρω μόνο ένα ζευγάρι που το έχει καταφέρει μένοντας στο ίδιο σπίτι ενώ είχαν χωρίσει, δείχνοντας στα παιδιά τους ότι αγάπη υπάρχει και από τις δύο πλευρές και ότι μπορεί να χώρισαν αλλά εκτιμούν και αγαπούν ο ένας τον άλλον...Και οι δύο είχαν τις προσωπικές τους ζωές απλά δεν τις έφερναν
σπίτι...'Αλλαξαν στέγη όταν τα παιδιά ενηλικιώθηκαν και είχαν δεχτεί αβίαστα το γεγονός... παρόλ' αυτά κάνουν ακόμα "οικογενειακά" πράγματα μαζί....

Δυστυχώς αυτή είναι η εξαίρεση στον κανόνα και είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί... Τα υπόλοιπα προσωπικά μου παραδείγματα είναι αρνητικά...και γέρνουν υπερ των μητέρων....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
π.χ. μια γυναίκα μπορεί να διεκδικήσει ισότιμα μια θέση με προαγωγή, όταν όμως δεν προλαβαίνει λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων να παρακολουθήσει κάποια τυχόν σχετικά σεμινάρια, τότε τη θέση την παίρνει δικαιωματικά αυτός που τα παρακολούθησε δηλ εκείνος που η δική του γυναίκα τρέχει τα παιδιά και το σπίτι και τον αφήνει ήσυχο να διαβάζει... σωστά?
Ισότητα λοιπόν ... άσε, άλλη φορά.
Λίγο πιο πάνω βγήκε το συμπέρασμα ότι η μητέρα είναι πιο κοντά στα παιδιά, οπότε "τρέχει" για εκείνα περισσότερο οπότε πρέπει να παίρνει αυτή την επιμέλεια. Τώρα λες, ότι ναι μεν θα παίρνει την επιμέλεια γιατί τρέχει περισσότερο, αλλά θα πρέπει να παίρνει και την προαγωγή και ας μην πρόλαβε τα σεμινάρια. Τελικά μήπως η άποψη ότι τα προλαβαίνετε όλα σας έχει συνεπάρει τόσο που όταν δεν τα καταφέρνετε ζητάτε να "κάνουν τα στραβά μάτια" ή να σας χαριστούν;
Αλλά και έτσι να μην είναι. Την επιλογή του συντρόφου που έχει την γυναίκα του για τις οικογενειακές υποχρεώσεις, ενώ αυτός παρακολουθεί σεμινάρια και παίρνει προαγωγές, ποιος την έκανε; Η γυναίκα δεν τον διάλεξε; Ας τα είχε κανονίσει από πριν...:confused:
ο μπαμπάς, δεν ασχολείται με το σε ποιό φροντιστήριο αγγλικών θα πάνε τα παιδιά, δεν τρέχει να μάθει σε ποιό σχολείο είναι καλύτερα για να γραφτούν, δε μιλάει με δασκάλες μπαλλέτου, ρυθμικής, κιθάρας και πιάνου μέχρι να γίνει η τελική επιλογή, σαφώς δεν πηγαίνει να πάρει ελέγχους και να μιλήσει με τους εκπαιδευτικούς, δεν περνάει ώρες με το πιτσιρίκι για να δει τί του αρέσει και τί όχι τελικά, δεν το πηγαινοφέρνει στις ασχολίες του για να μιλήσει αναπόφευκτα (αν δεν περιμένει στο αυτοκίνητο για να ακούει και τον αγώνα) με τους δασκάλους του.
Εκτός ότι το βρίσκω απόλυτο, ακόμα και όταν συμβαίνει αυτό, ποιον πρέπει να κατηγορήσουμε; Την γυναίκα που το κάνει και δέχεται το γεγονός, ή τον άντρα;
Δηλαδή πιστεύει κανείς ότι όταν π.χ. η μητέρα θέλει ιδιωτικό σχολείο και ο πατέρας δημόσιο είναι μόνο για ιδεολογικούς λόγους και όχι γιατί ο πατέρας θέλει να αποφύγει τη δαπάνη?
Κοίτα τώρα πως φαίνεται ότι η ίδια έχεις μοιράσει τις δουλειές στο μυαλό σου. Η μητέρα τρέχει για τις οικογενειακές υποχρεώσεις και ο άντρας είναι υπεύθυνος για τα οικονομικά και κοιτάζει τις δαπάνες. Μιλάς τόση ώρα, για καταστάσεις όπου από την αρχή έχει γίνει το λάθος και τα πράγματα δεν είναι μοιρασμένα, πως περιμένεις να βγάλεις γενικό συμπέρασμα έτσι;
φεύγω τώρα γιατί πρέπει να πάω το παιδί στα γαλλικά...
Το οποίο φροντιστήριο εσύ διάλεξες, οπότε να υποθέσω ότι τόση ώρα μας μιλάς για αυτό που εφαρμόζεις εσύ;

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω... Είπε κανείς ότι αν η μητέρα είναι αυτή που κάνει τα περισσότερα στην οικογένεια, τρέχει περισσότερο για τα παιδιά της, δεν θα έχει δικαιωματικά προτεραιότητα στην επιμέλεια σε περίπτωση διαζυγίου; Όχι... Απλά μας αρέσει να δημιουργούμε εντυπώσεις, με τον άντρα που δεν κάνει τίποτα, που είναι απλά θεατής, που μόνο τα οικονομικά τον νοιάζουν. Αν μιλάμε για έναν απαθή πατέρα, φυσικά και προτεραιότητα θα έχει η μάνα. Όταν μιλάμε για δουλειές, φυσικά και η εταιρεία θα προμοτάρει αυτόν που της ταιριάζει περισσότερο. :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

lugar

Πολύ δραστήριο μέλος

Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
Οπότε αν το παιδί είναι με μία μητέρα που όντως θα δημιουργήσει προβλήματα στο παιδί...σωματικά- ψυχολογικά- προβλήματα συμπεριφοράς κλπ εννοείται ότι το παιδί πρέπει να απομακρυνθεί... Αυτό επίσης ισχύει και για τις προβληματικές οικογένειες έτσι κι αλλιώς για εμένα ;)
Οπότε θέλουμε ύπαρξη και σωστή συμπεριφορά και όχι μόνο ένα από τα δύο :)
...............................
Τα υπόλοιπα προσωπικά μου παραδείγματα είναι αρνητικά...και γέρνουν υπερ των μητέρων....
Νομίζω ότι το παράπονο των αντρών είναι ότι ο έλεγχος για την καταλληλότητα της μητέρας είναι υποτυπώδης. Πόσο κατάλληλη είναι μια μάνα που απομακρύνει το παιδί από τον πατέρα από προσωπικό γινάτι? Δεν λένε ότι είναι πιο κατάλληλοι, λένε απλώς να μπουν κι αυτοί στη λίστα και όχι να είναι η τελευταία λύση σε περίπτωση που η μάνα είναι εξόφθαλμα ακατάλληλη.
Λίγο πιο πάνω βγήκε το συμπέρασμα ότι η μητέρα είναι πιο κοντά στα παιδιά, οπότε "τρέχει" για εκείνα περισσότερο οπότε πρέπει να παίρνει αυτή την επιμέλεια. Τώρα λες, ότι ναι μεν θα παίρνει την επιμέλεια γιατί τρέχει περισσότερο, αλλά θα πρέπει να παίρνει και την προαγωγή και ας μην πρόλαβε τα σεμινάρια. Τελικά μήπως η άποψη ότι τα προλαβαίνετε όλα σας έχει συνεπάρει τόσο που όταν δεν τα καταφέρνετε ζητάτε να "κάνουν τα στραβά μάτια" ή να σας χαριστούν;....
Όχι δεν λέει αυτό. Λέει ότι στην κοινωνία μας συνήθως αυτό γίνεται. Σχεδόν καμία γυναίκα δεν συνεπαίρνεται από την ιδέα ότι τα καταφέρνει όλα (οι χαρισματικές ας μην μου κακιώσουν, πιστεύω ότι είσαστε λίγες :redface:) γιατί δεν είναι αλήθεια. 'Οσες το ζουν το ξέρουν, πάντα κάτι αφήνεις αν δεν έχεις την στήριξη του συζύγου σου ή - στην περίπτωση μου - ακόμα και αν έχεις την στήριξη του συζύγου σου. Και αρκετές φορές μπορεί να έχεις την αίσθηση ότι τίποτα δεν κάνεις απόλυτα αλλά όλα από τόσο ώστε να μην καταρρεύσει το σύστημα.

Αλλά και έτσι να μην είναι. Την επιλογή του συντρόφου που έχει την γυναίκα του για τις οικογενειακές υποχρεώσεις, ενώ αυτός παρακολουθεί σεμινάρια και παίρνει προαγωγές, ποιος την έκανε; Η γυναίκα δεν τον διάλεξε; Ας τα είχε κανονίσει από πριν...:confused:
Εκτός ότι το βρίσκω απόλυτο, ακόμα και όταν συμβαίνει αυτό, ποιον πρέπει να κατηγορήσουμε; Την γυναίκα που το κάνει και δέχεται το γεγονός, ή τον άντρα;
ΚΑΙ τους δύο?
Έχω δει πολλές φορές τους ανθρώπους να αλλάζουν με το γάμο. Έχω δει άντρες που έκαναν τα πάντα με το που παντρεύονται να αποφασίζουν ότι τώρα θέλουν "σύζυγο/μητέρα" και όχι "γκόμενα" οπότε όλες οι δουλειές παύουν να τους αφορούν. Έχω δει και γυναίκες καριερίστες να παντρεύονται και να θέλουν να γίνουν οι μαμάδες τους. Έχω δει και αγόρια πασάδες που επειδή αναγνωρίζουν τα καινούρια δεδομένα και αγαπούν τις συντρόφους τους μαθαίνουν να μοιράζονται τις υποχρεώσεις.
Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Κοίτα τώρα πως φαίνεται ότι η ίδια έχεις μοιράσει τις δουλειές στο μυαλό σου. Η μητέρα τρέχει για τις οικογενειακές υποχρεώσεις και ο άντρας είναι υπεύθυνος για τα οικονομικά και κοιτάζει τις δαπάνες. Μιλάς τόση ώρα, για καταστάσεις όπου από την αρχή έχει γίνει το λάθος και τα πράγματα δεν είναι μοιρασμένα, πως περιμένεις να βγάλεις γενικό συμπέρασμα έτσι;
Κοίτα γύρω σου και πες μου.... Στα ζευγάρια που έχουν και μεγαλώνουν παιδιά (σπίτια με full time νταντάδες και οικονόμους εξαιρούνται) πόσα ξέρεις που η γυναίκα κάνει ελεύθερο επάγγελμα και ο άντρας υπαλληλικό, ή που η γυναίκα φέρνει περισσότερα λεφτά από τον άντρα στο σπίτι? Ποιός είναι αυτός που έχει την δυνατότητα να αυξήσει το εισόδημα του με περισσότερες ώρες εργασίας?
Κι αν ο άντρας μου κάποια στιγμή αποφασίσει ότι δεν τον αφορά να τρέχει πίσω από τα παιδιά που οι ανάγκες τους αλλάζουν ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, και χρειάζονται ευπροσάρμοστους γονείς, εγώ θα τα αφήσω στην μοίρα τους για να μάθει αυτός?

Έχω δηλώσει από την αρχή ότι είμαι υπερ της κοινής επιμέλειας και της εξέτασης και των δύο γονέων γιατί κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και η ισονομία απαραίτητη. 'Ομως το να κλείσουμε τα μάτια στην στατιστική πραγματικότητα που λέει ότι ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ οι γυναίκες έχουν προτεραιότητα το σπίτι τους και την ισορροπία του και οι άντρες την δουλειά τους και το να βλέπουμε γύρω μας γυναίκες που θέλουν να καπηλευτούνε τους ρόλους μας δεν με βρίσκει σύμφωνη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Κοίτα γύρω σου και πες μου.... Στα ζευγάρια που έχουν και μεγαλώνουν παιδιά (σπίτια με full time νταντάδες και οικονόμους εξαιρούνται) πόσα ξέρεις που η γυναίκα κάνει ελεύθερο επάγγελμα και ο άντρας υπαλληλικό, ή που η γυναίκα φέρνει περισσότερα λεφτά από τον άντρα στο σπίτι?

Εγώ πάντως ξέρω... τους γονείς μου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
Μονο που αυτο το "μοντελο" οικογενειας δεν ειναι ο κανονας αλλα η εξαιρεση...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Μονο που αυτο το "μοντελο" οικογενειας δεν ειναι ο κανονας αλλα η εξαιρεση...
Άρα η ερώτηση της lugar είναι ρητορική;
Διότι αν ξέρουμε τέτοιες οικογένειες θα πείτε ότι είναι η εξαίρεση, ενώ αν δεν ξέρουμε, θα πείτε "να ορίστε".
Πάντως έχω κι άλλη τέτοια περίπτωση υπόψιν μου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

lugar

Πολύ δραστήριο μέλος

Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
Βρε Michelle γι'αυτό λέω στατιστική πραγματικότητα.... Κι εγώ ξέρω ένα ή δύο στα 100 αλλά αυτό δεν λέει κάτι...

Τώρα είδα το post σου... όχι δεν είναι ρητορική αλλά η απάντηση 0 έως 5 στα εκατό δίνει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα. Είναι πολύ μικρό το ποσοστό για να μην αναγνωρίζουμε την διαφορά στις προτεραιότητες αντρών και γυναικών ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ.
Σε 10 χρόνια θα χαρώ να είναι αλλοιώς αν αυτό σημαίνει περισσότερους άντρες που χαίρονται τις οικογενειες τους και περισσότερες γυναίκες που αναδεικνύονται στον χώρο εργασίας τους. Δεν λέω ότι το σημερινό μοντέλο είναι υγιές, δεν είναι καν αυτό που επέλεξα, λέω όμως ότι αυτό είναι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Η αποδοχή μιας πραγματικότητας οδηγεί στη διαιώνιση της.
Ο νόμος δεν θα έπρεπε να λειτουργεί βάσει ανισοτήτων, ακόμα κι αν είναι στατιστικά καθιερωμένες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

lugar

Πολύ δραστήριο μέλος

Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
Michelle ξαναδιάβασε αν θέλεις το θέμα γιατί αυτό το έχω πει προ πολλού.
Είμαι υπέρ της αλλαγής του νόμου. Όμως αν χρειαστεί το θέμα επειδή δεν τα βρίσκουν οι γονείς να φτάσει στο δικαστήριο: ποιόν θα επέλεγε για την επιμέλεια: μια μάνα που είχε σαν πρώτη προτεραιότητα την ανατροφή των παιδιών της ή έναν πατέρα που είχε σαν πρώτη προτεραιότητα την δουλειά του?
Και ποιόν στην αντίθετη περίπτωση (πχ του χάους αν δεν κάνω λάθος)?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 5 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top