Γνώμες και απόψεις

akritas · 14-03-12

Έξοχο άρθρο από τους Γάλλους.
Οι δικοί μας κωφεύουν.
Σαν σύγχρονος φιλελεύθερος είμαι απογοητευμένος από την ανύπαρκτη αντίδραση των κεντροδεξιών πολιτικών αλλά και ιδεολογικών δυνάμεων στην επέλεση του νεοφιλελευθερισμού στην χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη.

Trolletarian · 15-03-12

τέσπα δεν τα διάβασα όλα, κάτι μου λέει ότι είναι όμως μπούρδες. Ένα ωραίο σύνθημα θα πω με αφορμή τον τίτλο.

ΕΕ ΚΑΙ ΔΝΤ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ, ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ!

Νωεύς · 15-03-12

Αρχική Δημοσίευση από akritas:
...
Σαν σύγχρονος φιλελεύθερος είμαι απογοητευμένος ....

: Γιατί; Μα ακριβώς οι "νεοφιλελεύθεροι" είναι "σύγχρονοι φιλελεύθεροι" ή "σοσιαλιστές των Αγορών"!

akritas · 15-03-12

Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:
: Γιατί; Μα ακριβώς οι "νεοφιλελεύθεροι" είναι "σύγχρονοι φιλελεύθεροι" ή "σοσιαλιστές των Αγορών"!

Ποιά κόμματα έχουν εφαρμόσει τον λεγόμενο «νεοφιλελευθερισμό» στις χώρες τους;
Θατσερισμός, Ρηγκανισμός, Μερκοζύ κλπ...κλπ...κλπ.
Να μου πεις εδώ έχουμε το ΠΑΣΟΚ που πρωτοπόρησε μιας και δεν είναι νεοκόν,
αλλά πως να το κάνουμε, αυτοί είναι οι ντελιβεράδες της Τρόικας.

Isiliel · 21-03-12

«Όσο η κρίση βαθαίνει... τόσο θα αυξάνουν οι λόγοι για την Γερμανία να φύγει από το ευρώ»

Μιλήσαμε με τον Johan Van Overtveldt όταν ήρθε στην Αθήνα πριν μερικές μέρες να παρουσιάσει το βιβλίο του «Το τέλος του ευρώ: Το αβέβαιο μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης». Ο ίδιος είναι αρχισυντάκτης και γενικός διευθυντής τουTrends (Τάσεις), ενός κορυφαίου εβδομαδιαίου επιχειρηματικού και οικονομικού περιοδικού του Βελγίου.
Στη συνέντευξη του μαζί μας αναφέρθηκε σε πολλά ζητήματα.
Μίλησε για ένα πιθανό σενάριο, σύμφωνα με τον ίδιο, και μια παρασκηνιακή κουβέντα που γίνεται χαμηλόφωνα στους κόλπους της Budesbank για το συμφέρον της Γερμανίας να αποχωρήσει από το ευρώ αν η κρίση βαθύνει και χρειαστούν χρήματα για να διασωθούν μεγαλύτερες οικονομίες από αυτήν της Ελλάδας.
Μας είπε ότι είναι πολύ λογικό η Ελλάδα να αποχωρήσει με δική της πρωτοβουλία από την Ε.Ε. και να τυπώσει δικό της νόμισμα προκειμένου να μπορεί να το υποτιμήσει και να βγει από την ύφεση που την έχουν καταδικάσει τα μνημόνια.
Αναφέρθηκε στο πως βλέπουν οι Ευρωπαίοι πολίτες τους Έλληνες πολιτικούς: πολύ διεφθαρμένους. Δεν συμφωνεί ότι υπάρχει η εικόνα στην Ευρώπη ότι οι Έλληνες ζουν εις βάρος των Ευρωπαίων και υποστηρίζει ότι οι λαοί της Ευρώπης έχουν συνείδηση ότι πρόκειται για μια σοβαρή Ευρωπαϊκή οικονομική κρίση.

Στη συνέντευξη του στο www.koutipandoras.gr ο Βέλγος Johan Van Overtveldt κάνει μια εκτενή αναφορά στις ΗΠΑ όπου εκεί η νομισματική ένωση προέκυψε λόγω της πολιτικής ένωσης και όχι το αντίστροφο που προσπάθησαν να κάνουν οι Ευρωπαίοι και απέτυχαν. Μας μιλάει για την περίπτωση του χρέους της Καλιφόρνια και πως την αντιμετωπίζει το ομοσπονδιακό κράτος. Στο τέλος μιλάει για την Γαλλογερμανική σύγκρουση που υποβόσκει στην Ε.Ε. και μπορεί να σημάνει και το τέλος της.

Το κουτί της Πανδώρας

parafernalia · 21-03-12

Στο ίδιο πνεύμα είναι και η πρόσφατη δημοσίευση του Βαρουφάκη στο protagon για τον Κεϋνσιανισμό.

Οι αγορές δεν είναι γραμμικές, δεν ακολουθούν τους ίδιους κανόνες (για παράδειγμα, η αγορά των υπολογιστών διαφέρει από τις υπόλοιπες) και οι νόμοι αλλάζουν όταν πρόκειται για τοπικά φαινόμενα επιχειρήσεων (μικροοικονομική) από συνολικές παγκόσμιες διαπιστώσεις (μακροοικονομική).

Σε περιόδους κρίσεων δε, οι νόμοι στρεβλώνονται εντελώς. Στην αγορά προϊόντων και υπηρεσιών μπορεί να ισχύει ότι η μείωση των τιμών αυξάνει τις πωλήσεις, στις αγορές εργασίες και χρήματος όμως, μειώσεις στα μεροκάματα και επιτόκια δεν φέρνουν νέες επενδύσεις ούτε μειώνουν την ανεργία, αντίθετα την αυξάνουν.

Όλα έχουν να κάνουν με την πίστη, την εμπιστοσύνη, το κλίμα αισιοδοξίας:

Μπείτε στην θέση ενός επιχειρηματία, μας προκαλεί ο Keynes, που εν μέσω Μεγάλης Ύφεσης βλέπει μια ευκαιρία να επενδύσει σε κάποια νέα παραγωγική μονάδα με στόχο την παραγωγή νέου, καινοτόμου προϊόντος. Το βράδυ, στο κρεβάτι του, είναι άγρυπνος, ανήσυχος. Δεν ξέρει αν πράγματι πρέπει να προβεί στην επένδυση αυτή ή όχι. Τον τρώει η αγωνία και η αβεβαιότητα για το αν το νέο προϊόν, όταν και εάν παραχθεί π.χ. σε έξι μήνες, θα βρει αγοραστές. Ότι θα το θέλουν οι αγοραστές, το γνωρίζει. Αυτό που δεν γνωρίζει είναι εάν οι αγοραστές αυτοί σε έξι μήνες θα έχουν χρήματα (και διάθεση να τα ξοδέψουν) για να το αγοράσουν. Από τι εξαρτάται; Από το γενικό κλίμα, σκέφτεται. Και το γενικό κλίμα, από τι εξαρτάται; Από το εάν επιχειρηματίες όπως ο ίδιος θα αποφασίσουν να πάρουν ρίσκα σαν αυτό που εκείνος πασχίζει να δει αν τελικά θα αναλάβει ή όχι. Εφόσον ένα μεγάλο ποσοστό επιχειρηματιών, όπως ο ίδιος, αποφασίσουν θετικά, τότε σίγουρα η αγορά θα κινηθεί (καθώς θα έχει αυξηθεί η απασχόληση και τα εισοδήματα θα έχουν, τουλάχιστον, σταθεροποιηθεί) και η ζήτηση θα ξαναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της. Αν, αντίθετα, μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό επιχειρηματιών πάρει το ρίσκο και επενδύσει, τότε η ζήτηση δεν θα υπάρξει σε έξι μήνες και ο ίδιος, αν είναι από εκείνους που επένδυσαν, θα χάσει τα χρήματά του.

H-M · 23-03-12

Η Ελλάδα δεν θα συνεχίσει να είναι μέλος της Ευρωζώνης εκτιμά ο Jörg Krämer, επικεφαλής οικονομολόγος της Commerzbank, της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της Γερμανίας. Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Münchner Merkur, ο γερμανός οικονομολόγος εκτιμά ότι ο χρόνος κυλάει εναντίον της παραμονής της στη νομισματική ένωση.

«Πιστεύω ότι για το β’ εξάμηνο του 2012 υπάρχει πιθανότητα άνω του 50% τα απογοητευμένα κράτη της ΕΕ να διακόψουν την οικονομική στήριξη της χώρας με αποτέλεσμα η Ελλάδα να κηρύξει επισήμως στάση πληρωμών και να διολισθήσει σε οικονομικό χάος. Σε μία τέτοια περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση μάλλον θα επιλέξει να επιστρέψει στη δραχμή, μέσω της οποίας θα ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της και θα εξέλθει σιγά σιγά από τη δίνη», τονίζει.

Οι επιπτώσεις ενός τέτοιου σεναρίου για την υπόλοιπες χώρες δεν θα είναι αυτές που περιγράφουν αγγλοσαξωνικές επενδυτικές τράπεζες, υποστηρίζει. «Οι επενδυτές είναι ρεαλιστές και έχουν προετοιμαστεί σχετικά. Δεν πιστεύω ότι ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα είχε τις ίδιες συνέπειες με την κατάρρευση της Lehman Brothers».

Ερωτηθείς σχετικά με τις πιθανότητες επιβίωσης της Ευρωζώνης, ο Krämer εκφράζει την πεποίθηση ότι η Ευρωζώνη θα επιβιώσει, επειδή πολλά εξαρτώνται από αυτήν. Πολιτικοί και κεντρικοί τραπεζίτες θα κινητοποιήσουν τα πάντα για να διασφαλίσουν τη διατήρησή της.

Ο Krämer επανέρχεται στην πολιτική της ΕΚΤ έναντι των υπερχρεωμένων χωρών και διαπιστώνει ότι «η ΕΚΤ βοηθάει περισσότερο τα κράτη της ευρωπαϊκής περιφέρειας με την τύπωση χρήματος απ’ ό, τι οι υπουργοί Οικονομικών με τα πακέτα διάσωσης». Αυτό είναι κάτι που δεν το έχει συνειδητοποιήσει ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης, συμπληρώνει.

Πηγή:tvxs.gr

akritas · 23-03-12

Έχει δίκιο ο Γερμανός.
Το PSI και τα υφεσιακά προ-κυκλιακού τύπου μνημόνια είναι απλά κυλιόμενος χρόνος, ώστε να μειωθεί ο βαθμός επικινδυνότητας των χρηματοπιστωτικών συστημάτων τους.
Και θα μας αναγκάσουν να βγούμε από το ευρώ και θα πτωχεύσουμε ανεξέλεγκτα.

Isiliel · 30-03-12

Λίγους μήνες πριν από τον θάνατό του, ο Μανώλης Ρασούλης έστειλε ίσως την τελευταία επιστολή του στη φίλη και δημοσιογράφο στη Γερμανία, Ζωή Νιομανάκη. Έναν χρόνο μετά, δημοσιεύεται στο Ποντίκι η άγνωστη επιστολή που μοιάζει λες και γράφτηκε τώρα.

Εισαγωγή της δημοσιογράφου:

Ήταν το πρώτο μου ταξίδι στην Αθήνα έπειτα από 18 μήνες, το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα της κρίσης και το πρώτο μου ταξίδι… δίχως την παρέα του Ρασούλη, ο οποίος είχε γίνει ο προσωπικός μου «ξεναγός» και με γύριζε πάντα σε ιδιαίτερες γωνιές της πόλης τα τελευταία χρόνια αφ’ ότου είχαμε γνωριστεί. Για να παίρνω «γνήσιες τζούρες Ελλάδας και να αντέχω γλυκύτερα την ξενιτιά», όπως έλεγε, όταν κατέβαινα για δουλειές στην Αθήνα, που ομολογουμένως δεν τη νιώθω πικρή ή ξινή, διότι βρίσκομαι ανέκαθεν εδώ και μου είναι οικεία και αγαπητή, η βάση μου.
Με γύριζε, λοιπόν, ο ιδιαίτερος αυτός άνθρωπος, με τα πόδια κυρίως, πάντα γύρω από το κέντρο, και μου έλεγε… έλεγε… έλεγε τις πιο όμορφες και ζωηρές ιστορίες γι’ αυτόν τον τόπο – ιστορικο-πολιτικο-οικονομικο-ερωτικο-κοινωνικές και βάλε... Επίσης συναντιόμασταν συνεχώς και με ανθρώπους που ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν φανταζόμουν πως θα συναντούσα, και μάλιστα σε τόσο φιλικό επίπεδο, για καφέ, φαγητό και χαβαλέ…
Φέτος λοιπόν θα ήταν όλα αλλιώς... Και είχα ένα σφίξιμο, μια αγωνία και έναν πόνο στο στομάχι όταν κατέβηκα στην πατρίδα, επηρεασμένη από ό,τι είδα, άκουσα, διάβασα τόσο καιρό μέσα από τα μάτια αυτών που μεταφέρουν εικόνες και αισθήσεις, αληθινές ή παραποιημένες, εντόπιοι και μη, σε όλα τα ΜΜΕ εντός και εκτός χώρας όλο τον τελευταίο καιρό.
Ένας χρόνος τώρα... «μετά Ρασούλη», το μόνο που με παρηγόρησε λίγο την πρώτη μέρα ήταν η θέα της γιγαντοαφίσας προς τιμήν και μνήμην του στην πρόσοψη του Hondos στην Ομόνοια. Αλήθεια! Απολύτως αντιπροσωπευτικό δείγμα της Ελλάδας που δεν τιμά τα παιδιά της επίσημα, αλλά τιμώνται από τον λαό, κάποιον ιδιώτη στην προκειμένη, εν τούτοις, όμως, στο κεντρικότερο λαϊκό σημείο της χώρας, θα του άρεσε πιστεύω. Και περνώντας από εκεί, με κατεύθυνση το Θησείο (ναι, είναι καθιερωμένη η επίσκεψη για καφέ απέναντι στον Ιερό Βράχο για μένα το «τουριστάκι»), πίνοντας τον πρώτο μου καφέ εκεί ακριβώς, παρατηρώντας τα πρόσωπα των περαστικών αλλά και των άλλων γύρω μου που απολάμβαναν τον καφέ τους κάνοντας φωτοσύνθεση και αφού «εγκλιματίστηκα» σύντομα στο να μην κοιτάζω στα μάτια τούς πλανόδιους πωλητές, που αδιάκοπα και σε ρυθμό καρδιογραφήματος πέρναγαν και προσπαθούσαν να πλασάρουν την όποια πραμάτεια τους με το στανιό, έπλεα σε μνήμες και θυμόμουν ύστερα από καιρό πάλι το τελευταίο γράμμα του Ρασούλη σε μένα πριν «χαθεί». Θλιμμένος για το τότε ξεκίνημα της αρνητικής προπαγάνδας κατά της Ελλάδας στη Γερμανία - το εξώφυλλο της Αφροδίτης, αν θυμάστε - μου είχε στείλει και αφήσει στη διάθεσή μου μια επιστολή να τη μεταφράσω, να τη διαδώσω, να την κάνω ό,τι θέλω, όπως μου είχε πει, και δεν πρόλαβα να το κάνω, για προσωπικούς μου λόγους δυστυχώς, πριν τον χάσουμε απρόσμενα. Στη συνέχεια με κατέβαλε τέτοια θλίψη, που μόνο αυτό δεν με ενδιέφερε, το να την κοινοποιήσω: ιεροσυλία και οπορτουνισμός στα δικά μου μάτια μια τέτοια κίνηση. Την άφησα να «ζει» έναν χρόνο μόνο στην ψυχή μου.
Πίνοντας, λοιπόν, τον καφέ μου στο κέντρο της Ελλάδας, με όλο αυτό το βουητό γύρω μου, «άκουγα» αλλά και «έβλεπα» τα λόγια του ζωντανά στα πρόσωπα των περαστικών. πόσο «μπροστά» αυτός ο άνθρωπος! πολύ πριν φτάσει η Ελλάδα εδώ που έφτασε, γραμμένες φράσεις λες και τις έγραψε χθες, δεν επιτρέπεται να το γνωρίζουν μόνο λίγοι, σκέφτηκα και αποφάσισα πως θα ήταν κρίμα να μην μοιραστώ τις, ίσως, τελευταίες του «επίσημες» κουβέντες προς ένα ευρύτερο κοινό. Κρίνετε μόνοι σας αν υπερβάλλω…

ΖωήΝιομανάκη

Δημοσιογράφος στο κρατικό ραδιοτηλεοπτικό κανάλι WDR (West Deutscher Rundfunk)

Η επιστολή του Μανώλη Ρασούλη
Νοέμβριος 2010

«Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν: ‘‘Άκουσον μεν, πάταξον δε’’.
Ο σκοπός της επιστολής μου είναι να στείλω δύο μηνύματα:

1. Εγώ προσωπικά δεν δέχομαι τους τίτλους pigs - οκνηρός - άσωτος κ.λπ. που μας φόρτωσαν γενικεύοντας κάποιοι απ’ τα βόρεια.
2. Υπάρχει μια Ελλάδα μες στην Ελλάδα, όπως υπήρχε μια Γερμανία από το 1933 έως το 1945.

Η αλήθεια είναι ότι εδώ και 25 χρόνια, ζώντας με τους συμπατριώτες μου, βιώνοντας μια διαρκώς γενικευόμενη, αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά, έλεγα ότι αυτό το στυλ θα καταστρέψει την Ελλάδα, μπορεί και την ανθρωπότητα. Έκανα το οτιδήποτε να εκφράσω το αντίδοτο. Μάλλον απ’ ό,τι φαίνεται ηττήθηκα.

Στην Ελλάδα σφυρηλατήθηκε και εγκαθιδρύθηκε ένας μέσος πολίτης, μικροαστός, νεόπλουτος, αρχοντοχωριάτης. Επικυριάρχησε στο κοινωνικό, πολιτικό, ιστορικό, ψυχολογικό, αισθητικό προσκήνιο, καταστρέφοντας τον ρυθμό και το στυλ της χώρας. Επίσης, καταστρέφοντας τη λαϊκή κουλτούρα, δηλαδή το αυθεντικό τραγούδι, που είναι το θεμελιώδες στοιχείο της ταυτότητάς μας, απαξιώνοντας την λόγια ποίηση, εγκαθιδρύοντας, διά πυρρός και σιδήρου, τα πολιτιστικά κέντρα της χαράς και της αισιοδοξίας, όπως τα ονόμασαν, κάτι χαζοκαμπαρέ, τα λεγόμενα σκυλάδικα. Διαμόρφωσαν έναν χαζοκαμπαρετζίδικο τρόπο σκέψης, καθιστώντας την Ελλάδα ένα νομιμοποιημένο πορνοστάσιο. Ο πολιτισμός, καθώς και ο τουρισμός, δέχτηκαν σκληρά πλήγματα. Από τους περιηγητές του ’60 φτάσαμε στα ξενοδοχεία των 5.000 ανθρώπων που, με τα βραχιολάκια στο χέρι, βίωναν τις διακοπές τους και έφευγαν σχεδόν χωρίς να ξέρουν σε ποια χώρα τους φέραν. Η εποποιία του Ζορμπά, των παιδιών του Πειραιά, παρήλθε ανεπιστρεπτί. Πωλήθηκαν κατά κόρον και ο μύθος και η παρθενικότητα της χώρας, αλλά και το συμπαθές ναΐφ του μέσου ρωμιού αντικαταστάθηκε από την κουτοπονηριά, από το απρόσωπο, από τον μέσο όρο των super market και των τραπεζών και τώρα το σλόγκαν του Υπουργείου Τουρισμού “Έλα στην Ελλάδα να ζήσεις τον μύθο σου“ ακούγεται γελοίο και κούφιο.

Υπάρχει μια άλλη Ελλάδα μες στην Ελλάδα, εξόριστη και καταδικασμένη από τα ποικίλα golden boys και τους εγχώριους κερδοσκόπους που δεν αναγνωρίζουν πατρίδα ή πολιτισμό, αλλά ορκίζονται στη money-land. Ανίκανοι και άπληστοι.

Δεν συμμετείχα στους ολυμπιακούς αγώνες γιατί ήμουν σίγουρος ότι μετά την φαμφάρα θα ακολουθούσε η ξεφτίλα, όπως και έγινε. Η Αθήνα είναι πρωτοφανές φαινόμενο πρωτεύουσας που έχει τον μισό πληθυσμό της χώρας στην επικράτειά της. Αλαζονική πόλη, αφού λανσάρεται ως μητέρα της δημοκρατίας και του μέτρου. Τώρα είναι αμετροεπής μητρόπολη, βρώμικη μητέρα απίστευτης εγκληματικότητας. Δημοκρατία δεν υπάρχει, πολιτικό σύστημα δεν υπάρχει. Όλα ελέγχονται από το ΔΝΤ, την Ευρώπη, τους Γεωργιανούς και Ρουμανόγυφτους εγκληματίες. Παλιότερα σκεφτόμουν μήπως φέρναμε 100 Γερμανούς (βλέπε Ρεχάγκελ), να αναλάβουν για 100 χρόνια τη χώρα, μπας και ισορροπήσει. Θα με κατηγορούσαν για ανθέλληνα. Τώρα τους έφεραν ή ήρθαν λόγω ανωτέρας βίας και την πληρώνουν αυτοί που δεν έφταιξαν. Χιλιάδες χάνουν τις δουλειές τους, άλλοι αυτοκτονούν και άλλοι αγοράζουν ακριβά σπίτια στο κέντρο του Λονδίνου. Κατά τα άλλα, τα εκλεκτά στελέχη του ελληνικού status πουλούν φούμαρα ότι είναι απόγονοι του Αριστοτέλη, του Σωκράτη και του Ηράκλειτου. Και αυτά χωρίς εσωτερική λογική, και έτσι ξανακαταλήξαμε σε μια νέα greek salad, σε μια δραματική φαρσοκωμωδία. Εγώ προσπάθησα να καταλάβω τι συμβαίνει και να αντιπροτείνω κάποιες λύσεις. Ως εκ τούτου υπέστην ποικίλα πογκρόμ. Ηττήθηκε η αντίληψή μας, γι’ αυτό φτάσαμε στο παρόν χάλι. Αντιλαμβάνομαι ότι όλα αυτά είναι μέρος μιας παγκόσμιας κρίσης. Το ανθρώπινο είδος βρίσκεται στο απόλυτο αδιέξοδο. Ο πλανήτης έχει καταστραφεί. Δεν μπορούμε πια να αναπτύξουμε τους ρυθμούς της βιομηχανίας όπως παλιά και ταυτόχρονα να σώσουμε το περιβάλλον. Τι μέλλει γενέσθαι; Κάθε κρίση γεννά πόλεμο. Το απεύχομαι και κάνω κάθε τι για να μην μας συμβεί. Γεννήθηκα σαράντα μέρες μετά τη βόμβα στη Χιροσίμα. Ως εκ τούτου προσπαθώ στη Μέση Ανατολή, εδώ και οχτώ χρόνια, να δημιουργηθεί ένας κοινός παρονομαστής για τους δυο λαούς, γιατί από αυτό το άλυτο πρόβλημα μπορεί να ξεκινήσει ένας παγκόσμιος πόλεμος.

Ονειρευόμουνα να γίνει η Ελλάδα μια πολιτισμική Ελβετία και μητέρα που θα κυοφορήσει ένα όραμα για την παγκόσμια ειρήνη. Τώρα είμαστε στο στόχαστρο όλου του δυτικού κόσμου και παράδειγμα προς αποφυγή. Να μην ξεχάσω να πω ότι πριν από χρόνια έστειλα μια επιστολή στην Süddeutsche Zeitung περί όλων αυτών, αλλά δεν ενδιαφέρθηκαν για το θέμα. Πέρυσι και φέτος ο Γερμανός ανταποκριτής της ίδιας εφημερίδας στην Κωνσταντινούπολη ήρθε στην Ελλάδα, μου πήρε δύο συνεντεύξεις και πάλι η διεύθυνση της εφημερίδας αδιαφόρησε. Πάντως εγώ προσπάθησα. Επίσης, ως προς το θέμα που ετέθη να πουλήσει η Ελλάδα τα νησιά της και την Ακρόπολη, έχω να πω: (α) Η Ακρόπολη δεν είναι ιδιοκτησία μας. Ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα και (β) Μεγάλες εκτάσεις της Ελλάδας, και όχι μόνο, έχουν αγοραστεί από Γερμανούς. Πρόσφατα συμμετείχα σε ένα φεστιβάλ ποίησης στη Μαγιόρκα, όπου ο κυβερνήτης της μας έλεγε με αγωνία ότι οι Γερμανοί έχουν αγοράσει το 80% του νησιού και θέλουν να το προσαρτήσουν στη Γερμανία. Αν αυτό αποτελεί ένα σχέδιο επεκτατισμού στον νότο εκ μέρους της Γερμανίας, δεν γνωρίζω. Αν, λόγω της κρίσης, οι νεοέλληνες ξαναχαθούμε στη διασπορά, θα ήθελα να έρθουν στην Ελλάδα ποιητές, διανοούμενοι, επιστήμονες από όλο τον κόσμο, και από εδώ να ξεκινήσει μια προσπάθεια διαιώνισης της ζωής πάνω στον πλανήτη σε ένα ανώτερο επίπεδο.

Αυτά προς το παρόν. Σας χαιρετώ όλους και τον καθένα χωριστά.
Εμμανουήλ Ρασούλης, Έλλην τραγουδοποιός»

iJohnnyCash · 30-03-12

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
[...] Έναν χρόνο μετά, δημοσιεύεται στο Ποντίκι η άγνωστη επιστολή που μοιάζει λες και γράφτηκε τώρα.

Έτσι και αλλιώς δεν άλλαξαν πολλά

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Κάθε κρίση γεννά πόλεμο.

Ίσως κάποτε ... πλέον όχι. Πλέον φοβόμαστε αν δεν ψηφίσουμε ΠΑΣΟΚ θα έχουμε πρόβλημα με την εργασία μας :worry:

Άτιμη προσαρμογή και άτιμος συμβιβασμός :/:

parafernalia · 01-04-12

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Αν, λόγω της κρίσης, οι νεοέλληνες ξαναχαθούμε στη διασπορά, θα ήθελα να έρθουν στην Ελλάδα ποιητές, διανοούμενοι, επιστήμονες από όλο τον κόσμο, και από εδώ να ξεκινήσει μια προσπάθεια διαιώνισης της ζωής πάνω στον πλανήτη σε ένα ανώτερο επίπεδο.

Αυτά προς το παρόν. Σας χαιρετώ όλους και τον καθένα χωριστά.
Εμμανουήλ Ρασούλης, Έλλην τραγουδοποιός»

Πολύ συγκινητικό τέλος. :/:

Isiliel · 01-04-12

Λες και ήξερε πως σύντομα θα μας εγκατέλειπε. :/:

Νωεύς · 01-04-12

Αρχική Δημοσίευση από parafernalia:
Πολύ συγκινητικό τέλος.

Τραγική ηχώ!

parafernalia · 01-04-12

Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:
Τραγική ηχώ!

Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό
μα 'γω θα αναστηθώ

Νωεύς · 01-04-12

Αρχική Δημοσίευση από parafernalia:
Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό
μα 'γω θα αναστηθώ

Παραφερνάλια, βάλθηκες να με οδηγήσεις στο κλάμα;

parafernalia · 12-04-12

Παγκόσμιο σούργελο των μεγάλων ΜΜΕ μετατρέπεται για άλλη μια φορά η χώρα με την πρόσφατη ψήφιση της τροπολογίας για την επιχορήγηση των κομμάτων. Μια ιστορία που ξεκίνησε πριν ένα μήνα, αποσύρθηκε λόγω σφοδρών αντιδράσεων και επαναφέρθηκε στα μουλωχτά λίγες πριν την λήξη συνεδριάσεων στη Βουλή λόγω εκλογών. Η τροπολογία "τερατούργημα" επιτρέπει την επιχορήγηση των κομμάτων με βάση τα ποσοστά των προηγούμενων εκλογών χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι υποχρεώσεις έναντι των τραπεζών.

Ειδικότερα η Ντόρα Μπακογιάννη χαρακτήρισε την τροπολογία αντισυνταγματική, ενώ διεμήνυσε πως ακόμα και αν περάσει θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη υποβάλλοντας αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε είπε ότι οι διοικήσεις των τραπεζών που εμπλέκονται έχουν υποχρέωση να προσφύγουν κατά της απόφασης, καθώς διαφορετικά θα διαπράξουν απιστία σε βαθμό κακουργήματος.

Αυτά μικρή σημασία όμως έχουν μπροστά στον αντίκτυπο της υπόθεσης στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ο επικεφαλής των Φιλελεύθερων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Γκι Φερχόφστατ με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Κομισιόν Ζοζέ Μπαρόζο, αρχικά αναρωτιέται πώς γίνεται τα δύο βασικά πολιτικά κόμματα, που «ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση», να λαμβάνουν ενίσχυση με επιβάρυνση των φορολογουμένων».

Σε άλλο σημείο το πάει ακόμη πιο μακριά υποστηρίζοντας ότι θα ήταν δικαιότερο τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής που έχουν επιβληθεί στους Έλληνες πολίτες, «πολλοί από τους οποίους αντιμετωπίζουν την ανεργία και τη δραστική μείωση του εισοδήματός τους», να εφαρμοστούν στουςπολιτικούς και τα πολιτικά κόμματα.

Όλα αυτά σε μια εποχή που παραμονή των εκλογών πάρθηκε η απόφαση για κατασχέσεις εις βάρος όποιου χρωστάει στο Δημόσιο πάνω από 300 ευρώ. Τα κόμματα της συγκυβέρνησης υπό τον Παπαδήμο – ως συμπλήρωμα της άλλης μεγαλειώδους απόφασης για αυτόφωρο σε όσους χρωστάνε 5.000 ευρώ. Απίστευτα πράγματα...

Μερικά στοιχεία των δύο μεγάλων κομμάτων:

1. Χρωστάνε πάνω από 200 εκατομμύρια στις τράπεζες έχοντας βάλει ως εγγύηση τα ποσά της κρατικής επιχορήγησης που θα λάβουν στο μέλλον – και οι τράπεζες αποδέχθηκαν αυτές τις εγγυήσεις χωρίς καν να υπολογίσουν ότι μπορεί κάποτε αυτές οι επιχορηγήσεις να μην υπάρχουν καν είτε λόγω συρρίκνωσης των κομμάτων είτε λόγω μείωσης των χορηγήσεων.

2. Σε αντίθεση με το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ που τα έχουν ήδη ρυθμίσει, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. εξακολουθούν να σφυρίζουν αδιάφορα και μάλιστα να θεσπίζουν τη μη κατάσχεση της επιχορήγησης έναντι της οφειλής τους.

3. Αρνούνται τη ρύθμιση των δανείων των ιδιωτών οφειλετών στις τράπεζες «προστατεύοντας» – υποτίθεται – το τραπεζικό σύστημα από τους συντεθλιμμένους καταναλωτές, τους απολυμένους και τους αγρίως «κουρεμένους», οι οποίοι αδυνατούν να πληρώνουν, αλλά όχι από τους (παλαιο)κομματικούς εαυτούς τους.

Σημειωτέον εδώ ότι ακόμη και το... ΔΝΤ σε χθεσινή έκθεσή του για την Ελλάδα υποστηρίζει πως, προκειμένου να αναθερμανθεί η πληττόμενη αγορά κατοικίας, είναι χρήσιμο να εφαρμοστούν προγράμματα αναδιάρθρωσης του χρέους των νοικοκυριών, όπως αυτά που εφαρμόζονται τώρα στηνΙσλανδία (!) και εφαρμόστηκαν στις ΗΠΑ το 1930, τα οποία μειώνουν τις χρεοκοπίες και τις κατασχέσεις και βοηθούν την αποπληρωμή των χρεών. Στόχος, κατά το... ΔΝΤ: η αποτροπή ενός φαύλου κύκλου πτώσης των τιμών στην αγορά κατοικίας και της συνολικής ζήτησης.

4. Αρνούνται, προκειμένου να απορροφηθούν τα έσοδα του κράτους κατά προτεραιότητα από τους δανειστές, να πληρώσουν τα 6,5 δισ. ευρώ τα οποία οφείλει το Δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα και τα φυσικά πρόσωπα.

5. Παραγράφουν άνευ ανταλλάγματος κάθε είδους απαίτηση από τη βρώμικη δραστηριότητα της Siemens στην Ελλάδα, ενώ δεν έχουν διενεργήσει κανέναν έλεγχο στα ταμεία τους ή στις τσέπες επίορκων πολιτικών προκειμένου να βρεθούν τα 100 εκατομμύρια μάρκα που δόθηκαν ως μίζες για να αναληφθούν δημόσια έργα από τη γερμανική εταιρεία.

6. Διατηρούν τον απαράδεκτο νόμο περί ευθύνης υπουργών, ο οποίος παρεμποδίζει τον έλεγχο για πράξεις ή παραλείψεις που ζημίωσαν τη χώρα και την οικονομία.

7. Βομβάρδισαν τη Βουλή με εκατοντάδες τροπολογίες ώστε, εκτός από τις συνήθεις μνημονιακές προσταγές, να ρυθμίσουν παντοειδή ρουσφέτια μόλις λίγες μέρες πριν από την προκήρυξη εκλογών.

8. Προσφέρουν το σύνολο της δημόσιας περιουσίας στην πιο ειδεχθή κερδοσκοπική εκμετάλλευση.
Ο κατάλογος των ανάλογων και παρόμοιων στοιχείων που κατά καιρούς έχουμε καταγράψει προφανώς δεν έχει τελειωμό. Και αυτά τα λίγα όμως καταδεικνύουν ποιοι – και τι – είναι αυτοί που από τη μία διατάζουν την κατάσχεση περιουσιών για ψίχουλα και από την άλλη ζητούν... ψήφο.

Απύθμενο θράσος, ομερτά....μήπως υπάρχει και σχέδιο νοθείας; :worry:

Πηγή

Νωεύς · 12-04-12

Αρχική Δημοσίευση από parafernalia:
.......μήπως υπάρχει και σχέδιο νοθείας;

Πηγή

: Και όχι μόνον, αν τους το επιτρέψουμε! Βλ. πχ "κλίμα ακυβερνησίας", προβοκάτσιες και, ακόμη-ακόμη, "έκτακτη κρατική διοίκηση", προβλέπει το ...Πείραμα!!!

Valder · 19-04-12

Το απεχθές χρέος Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

Καταρχήν θα πρέπει να κατανοήσουμε το μέγεθος του προβλήματος και για αυτό θα δανειστώ τα μαθηματικά συναδέλφων.
· Για τα δέκα εκατομμύρια Ελλήνων στην Ελλάδα το χρέος, των περίπου 350 δις, αντιστοιχεί σε τριάντα πέντε χιλιάδες (35000 €) στον καθένα μας ή 175000 για
μία οικογένεια με δύο παιδιά και έναν παππού, όσο κοστίζει περίπου ένα μέσο διαμέρισμα 100 μ2. Αυτό σημαίνει ότι για να ξεπληρώσουμε θα πρέπει όλοι να
πουλήσουμε τα σπίτια μας [1].
· Εάν θεωρήσουμε μία καλή τιμή 3000 € ανά στρέμμα γης καλλιεργήσιμης ή άγονης τότε θα πρέπει να πουλήσουμε 117000 τετραγωνικά χιλιόμετρα όταν όλη η Ελλάδα
είναι 130000 περίπου [2].
· Με τιμή χρυσού 1400 $ ανά ουγγιά θα χρειαστούμε 11000 τόνους χρυσού, που υπερβαίνουν όλα τα γνωστά και πιθανά αποθέματα χρυσού στην Ελλάδα.
Το ερώτημα που τίθεται είναι πως δημιουργήθηκε ένα τόσο υπέρογκο χρέος τη στιγμή που τα κλεμμένα και οι μίζες δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν τα 10 δις €.
Για να απαντήσω στο ερώτημα αυτό έκανα έναν απλό λογαριασμό. Ένα ομόλογο του 1985 αξίας ενός δις για 25 έτη με επιτόκιο 17,5% στο τέλος του 2010 θα
χρειαζόταν 56 δις για την εξόφληση του [3]. Έχει εκδώσει ο Ανδρέας παρόμοια ομόλογα [4].
Το επιτόκιο 17,5% ακόμη και εάν αντιπροσώπευε την αξία του χρήματος το1985 είναι υπερβολικό για τα επόμενα χρόνια. Εκτός του ότι είναι τοκογλυφικό υπό
οιεσδήποτε συνθήκες, σύμφωνα με τον Σόλωνα ένα επιτόκιο μεγαλύτερο του 6% είναι σίγουρο ότι οδηγεί τον δανειολήπτη σε κατάρρευση και το είχε απαγορεύσει [5]. Εάν θεωρήσουμε ότι μετά το 1985 το επιτόκιο πέφτει κατά 1% ετησίως μέχρι το 4,5%, που θεωρείται λογικό, τότε το ίδιο ομόλογο του 1 δις το 1985 θα χρειαζόταν μόνο 6,9 δις για την εξόφληση του το 2010. Τα υπόλοιπα μέχρι τα 56 δις που απαιτεί το επιτόκιο του 17,5% είναι καθαρή τοκογλυφία που είναι άδικο να το πληρώσει ο Ελληνικός λαός.
Η διαφορά είναι όσα ψάχνουν να βρουν τώρα ξεπουλώντας δημόσια περιουσία, αν και η γλωσσική τους ξεδιάντροπη αλλοίωση μιλάει για αξιοποίηση. Χωρίς αμφιβολία
το χρέος αυτό δεν αποτελεί το κόστος όσων φάγαμε μαζί με τον Πάγκαλο, διατηρουμένης της αναλογίας της μερίδας του λέοντος και ακόμη δεν αντιστοιχεί σε
πραγματικό χρήμα που μπήκε στη χώρα. Είναι πλασματικό, καθαρά λογιστικό χρέος, που δεν αντιπροσωπεύει τίποτε περισσότερο από αριθμούς καταχωρημένους σε
χαρτιά τα οποία μας καλούν να εξοφλήσουμε με εμπράγματες αξίες.

Επιπλέον σύμφωνα με απόφαση του ΟΗΕ ένα χρέος θεωρείται απεχθές και ο λαός ενός κράτους δεν υποχρεούται να το πληρώσει όταν συντρέχουν τρεις όροι [6], [7]:

· Έγινε εν αγνοία του λαού. (Μέχρι πρότινος έλεγαν ότι λεφτά υπάρχουν)

· Δεν χρησιμοποιήθηκε για την ανάπτυξη της χώρας αλλά σπαταλήθηκε προς όφελος των κρατούντων που το συνήψαν. (Τα χρησιμοποίησαν για να μείνουν στην εξουσία)

· Οι δανειστές γνώριζαν την κατάσταση της χώρας. (Οι ίδιοι μαγείρευαν τα δεδομένα για λογαριασμό των δικών μας φαύλων)
Προφανώς και οι τρείς αυτοί όροι πληρούνται στην περίπτωση της Ελλάδος και η άρνηση της σημερινής κυβέρνησης για παύση πληρωμών και αναδιαπραγμάτευση του
χρέους δηλώνει συνεργεία στη δημιουργία του και συνιστά προκλητική υπεράσπιση των συμφερόντων των δανειστών έναντι των Ελλήνων πολιτών σε βαθμό προδοσίας.
Να φανταστεί κανείς ότι χώρες σαν τον Ισημερινό έχουν κάνει χρήση των ευεργετικών διατάξεων του ψηφίσματος του ΟΗΕ, το έκανε και ο Ιωάννης Μεταξάς [7],
αλλά ακόμη και οι ΗΠΑ, ένα χρόνο πριν την επέμβαση στο Ιράκ, όταν αναγνώρισαν ως απεχθές το χρέος που δημιούργησε ο Σαντάμ και απάλλαξαν με τον τρόπο αυτό
την μετέπειτα, διορισμένη από αυτούς, κυβέρνηση του Ιράκ [6].
Αυτοί οι συλλογισμοί είναι η δική μου συμβολή στη δεξαμενή σκέψης και προτείνονται δύο πράγματα, αφενός να ανοίξουν οι λογαριασμοί του κράτους ώστε να
φανεί το εύρος της τοκογλυφίας και αφετέρου να φύγει η διαχείριση των Ελληνικών πραγμάτων από τα χέρια όλων όσων είναι συνυπεύθυνοι ή συνεχιστές της
νοοτροπίας που δημιούργησε το χρέος .
Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης

Πηγή: Facebook statuses

Isiliel · 20-04-12

Ο Βαρουφάκης, ο Καζάκης, ο Κρούγκμαν και ο «κύριος Μπάμπης»

του Αριστοτέλη Βασιλάκη

Τον Βαρουφάκη τον κατηγόρησαν για «σορτάρισμα» των ελληνικών ομολόγων σε συνεργασία με Σόρος και Ρουμπίνι (!!!!!), τον Καζάκη τον κατέταξαν ως τον γραφικό του χωριού και οποιονδήποτε άλλο αντιτάχθηκε στο Μνημόνιο, (Τσίπρα, Καμμένο, Φωτόπουλο), τον «βάπτισαν» ακραίο, αναρχικό ή λαμόγιο… Σημασία στην Ελλάδα έχει τι λέει, ο «κύριος Μπάμπης», ο Πρετεντέρης και οι διάφοροι πανεπιστημιακοί σφουγγοκωλάριοι του συστήματος…
Δυστυχώς όμως ο Αμερικάνος νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν για ακόμα μία φορά του έκλεισε το σπίτι… Μόνο που μεγάλες μνημονιακές φυλλάδες και τα κανάλια της διαπλοκής, δεν κάνουν ούτε αναφορά… Λέει λοιπόν ο Κρούγκμαν:
Οι πολιτικές σκληρής λιτότητας που επιβάλλονται από τη Γερμανία στις υπερχρεωμένες χώρες της περιφέρειας θα έχουν καταστροφικές συνέπειες για την ευρωζώνη και τον κόσμο ευρύτερα. Κλασσικό θύμα αυτών των λανθασμένων πολιτικών είναι η Ισπανία, «επίκεντρο πλέον της κρίσης».
«Η ιστορία της Ισπανίας δεν έχει καμία ομοιότητα με τα παραμύθια ηθικής που είναι τόσο δημοφιλή ανάμεσα στους ευρωπαίους αξιωματούχους, ειδικά στη Γερμανία», σχολιάζει ο κ. Κρούγκμαν. Αντίθετα, «Η Ισπανία δεν ήταν δημοσιονομικά ακόλαστη και πριν την κρίση είχε χαμηλό χρέος και πλεόνασμα στον προϋπολογισμό της».
Το πρόβλημα της ιβηρικής χώρας ήταν η «φούσκα» των ακινήτων, ενώ τα τωρινά δημοσιονομικά προβλήματά της είναι οι συνέπειες κι όχι τα αιτία της κρίσης που βιώνει. «Παρά ταύτα, η συνταγή που έρχεται από το Βερολίνο και την Φρανκφούρτη είναι περισσότερη λιτότητα. [...] Χωρίς να μασάμε λόγια αυτό είναι απλούστατα τρελό».
Σύμφωνα με τον κ. Κρούγκμαν, απόφαση-κλειδί για την επιδείνωση της ..ευρωπαϊκής κρίσης χρέους αποτελεί η μη λήψη μίας νομισματικής πολιτικής, που θα συνιστούσε συνέχεια της «γενναίας και αποτελεσματικής» απόφασης της ΕΚΤ να διαθέσει ένα δισεκατομμύριο ευρώ σε χαμηλότοκα δάνεια προς τις ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες.
Η «ανάσα» ρευστότητας που προσέφερε η ΕΚΤ θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία συνολική αναθεώρηση της ευρωπαϊκής προσέγγισης, «Αντ’ αυτού, [οι ευρωπαίοι] επένδυσαν εκ νέου στις αποτυχημένες πολιτικές και ιδέες [λιτότητας]», σχολιάζει χαρακτηριστικά ο κ. Κρούγκμαν.
Το κακό είναι ότι οι επίμαχες πολιτικές θέτουν σε κίνδυνο τη δυνατότητα των υπερχρεωμένων χωρών να παραμείνουν στο ευρώ, δεδομένου ότι ασκούν μικρό έλεγχο στη νομισματική πολική που ακολουθείται από την ΕΚΤ.
«Εάν οι ευρωπαίοι ηγέτες ήθελαν πραγματικά να σώσουν το ευρώ, θα αναζητούσαν μία εναλλακτική πορεία», γνωμοδοτεί ο Κρούγκμαν.
«Χρειάζεται μία επεκτατική νομισματική πολιτική με τη μορφή της προθυμίας της ΕΚΤ να αποδεχτεί έναν υψηλότερο πληθωρισμό˙ χρειάζεται μία πιο επεκτατική δημοσιονομική πολιτική με τη μορφή προϋπολογισμών στη Γερμανία που θα αντισταθμίζουν την λιτότητα στην Ισπανία και τις άλλες δοκιμαζόμενες χώρες».
Έστω κι έτσι, οι δυσκολίες θα συνεχίζονταν, αλλά «τουλάχιστον θα υπήρχε η ελπίδα της ανάκαμψης». Η Ευρώπη όμως επιμένει στις πρακτικές λιτότητας, οι οποίες μάλιστα αποκρυσταλλώθηκαν επισήμως στο νέο δημοσιονομικό σύμφωνο που γεννήθηκε κατά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις αρχές Μαρτίου.
Συνάμα, αξιωματούχοι της ΕΚΤ εξακολουθούν να «τονίζουν την προθυμία της Τράπεζας να αυξήσει τα επιτόκια με την ελάχιστη ένδειξη αύξησης του πληθωρισμού».
Υπό το πρίσμα της επιμονής στη λιτότητα, είναι δύσκολο να «αποφευχθεί μία αίσθηση απελπισίας», παραδέχεται ο κ. Κρούγκμαν, προειδοποιώντας πως η Ευρώπη κινδυνεύει να οδηγηθεί στο γκρεμό, και ο υπόλοιπος κόσμος «να πληρώσει το τίμημα».

Πηγή

H-M · 01-06-12

Αντί οι ευρωπαίοι ηγέτες να σπρώχνουν την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης - μια κίνηση με καταστροφικές συνέπειες -, θα έπρεπε η Γερμανία να αποχωρήσει από το ευρώ οικειοθελώς και να επιστρέψει στο πολυαγαπημένο της γερμανικό μάρκο.

Αυτό υποστηρίζουν οι οικονομολόγοι Clyde Prestowitz και John Prout σε άρθρο τους στο CNN, στο οποίο τονίζουν ότι το πρόβλημα σήμερα δεν είναι η αδυναμία των χωρών της ευρωπαϊκής περιφέρειας αλλά η μεγάλη ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας.

Όπως εξηγούν, η ανάλυση των προβλημάτων του ευρώ και της ΕΕ εστιάζει στο χρέος και τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα των λεγόμενων περιφερειακών χωρών (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία) και κυρίως της Ελλάδας.

Ωστόσο, προβλήματα χρέους και ανταγωνιστικότητας υπήρχαν και λύνονταν σχετικά εύκολα και πριν το ευρώ, μέσω της προσωρινής υποτίμησης των νομισμάτων των λιγότερο ανταγωνιστικών χωρών έναντι των πιο ανταγωνιστικών και κυρίως έναντι του γερμανικού μάρκου.

Οι αρθρογράφοι, λοιπόν, επισημαίνουν ότι σήμερα πρέπει να προσεγγίσουμε διαφορετικά το πρόβλημα: Όχι μόνο η γερμανική οικονομία είναι εγγενώς ισχυρή λόγω της υψηλής παραγωγικότητας του εργατικού δυναμικού της, αλλά οι εξαγωγές ενίσχυσαν την ανταγωνιστικότητά της διότι το ευρώ είναι υποτιμημένο σε σχέση με τη Γερμανία.

Δεδομένου ότι το ευρώ είναι το κοινό νόμισμα των χωρών της ευρωζώνης, η αξία του αντανακλά τον μέσο όρο της ανταγωνιστικότητας όλων. Η ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας όμως είναι πολύ μεγαλύτερη από τον μέσο όρο, επομένως για τη Γερμανία το ευρώ είναι πολύ αδύναμο.

Να γιατί η Γερμανία συσσώρευσε εμπορικά πλεονάσματα στο βαθμό της Κίνας.

Όσο οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης παραμένουν στο ευρώ, ο μόνος τρόπος να γίνουν πιο ανταγωνιστικές είναι να "γερμανοποιηθούν" μέσω της αυστηρής λιτότητας που προβλέπει περικοπές δαπανών, μισθών και συντάξεων, μείωση του προϋπολογισμού για κοινωνική πρόνοια, ενώ οδηγεί σε αύξηση της ανεργίας.

Αυτή την τακτική ακολούθησαν τα δύο τελευταία χρόνια, προκειμένου να πετύχουν ανάπτυξη στηριζόμενη στις εξαγωγές.

Επειδή όμως η Γερμανία είναι υπερ-ανταγωνιστική και παράλληλα απρόθυμη να τονώσει την οικονομία της για να επιτύχει μεγαλύτερη κατανάλωση, οι άλλες χώρες της ευρωζώνης δεν μπορούν να αυξήσουν τις εξαγωγές σε αυτήν και επομένως πρέπει να ανταγωνιστούν με τη Γερμανία εξάγοντας σε Κίνα και ΗΠΑ.

Αυτό δεν λειτούργησε και σήμερα οι συνέπειες της σκληρής λιτότητας διαλύουν τον πολιτικό και κοινωνικό ιστό ακόμα και στις χώρες - όπως η Ολλανδία - που μέχρι πρόσφατα είχαν δεθεί στο άρμα της Γερμανίας, υποστηρίζοντας τη λιτότητα και την ανάπτυξη από το εμπόριο με χώρες εκτός της ΕΕ.

Παραμένει άγνωστο ωστόσο για πόσο και σε τί βαθμό η ευρωζώνη μπορεί να αντέξει τις κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες της λιτότητας προκειμένου να γίνει ανταγωνιστικά ισότιμη με τη Γερμανία.

Η εναλλακτική λύση είναι η Γερμανία να γυρίσει στο μάρκο. Αυτό θα οδηγήσει σε άμεση ανατίμηση του γερμανικού νομίσματος και σε ανταγωνιστική υποτίμηση του ευρώ για τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης.

Η Γερμανία θα αναγκαζόταν να αγοράζει περισσότερο και να πουλά λιγότερο. Η επιπλέον κατανάλωση που δεν θα δώσει η Γερμανία μέσω πολιτικών τόνωσης της οικονομίας θα δοθεί αυτόματα μέσω της αναπροσαρμογής του νομίσματος.

Επίσης, εάν η Γερμανία βγει από την ευρωζώνη θα ανοίξει ο δρόμος για το ευρωομόλογο.

Πολλοί λένε ότι η Γερμανία θα συνεχίσει να είναι απαραίτητη στην ευρωζώνη. Αυτό είναι αλήθεια, υποστηρίζουν οι αρθρογράφοι, τονίζοντας ότι η Γερμανία δεν θα κόψει τους δεσμούς της με την ευρωζώνη για αρκετούς λόγους: θα χρειάζεται την ευρωζώνη περισσότερο από ποτέ για τις ολοένα και πιο ακριβές εξαγωγές της.

Καταληκτικά, οι αρθρογράφοι αναφέρουν ότι για τη Γερμανία το κόστος διάσωσης της Ευρώπης θα επηρεάσει τις εξαγωγές της και ίσως οδηγήσει σε προσωρινή αύξηση της ανεργίας.

Εάν όμως επιστρέψει στο μάρκο, θα προσελκύσει μαζικά κεφάλαια και με αυτόν τον τρόπο θα δώσει ώθηση στις επενδύσεις, καθώς θα κρατήσει τα επιτόκια και τον πληθωρισμό σε χαμηλά επίπεδα.

Πηγή Xrimanews

Γνώμες και απόψεις

Εκκολαπτόμενο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Επιφανές μέλος

Περιβόητο μέλος

Δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Επιφανές μέλος

e-steki.gr Founder

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Δραστήριο μέλος