Η "τρέλα" είναι τρέλα; Τι πιστεύετε;

Neraida · 23-03-08

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:
Ο κανόνας, ο οποίος έχει και ηχητικό νόημα, λέει πως το "ν" παραλείπεται όταν ακολουθεί λέξη που αρχίζει από σύμφωνο, εκτός από τα κ, π, τ, ψ, ξ. Δεν έχει αλλάξει, ακόμη τον διδάσκονται τα παιδιά στο δημοτικό. Ας μην βιαζόμαστε να υιοθετήσουμε τον κάθε νεωτερισμό, που φονεύει τη γλώσσα μας.

...το τελικο (ν) διατηρειται, οταν η επομενη λεξη αρχιζει απο τα κ, π, τ και τα ψ, ξ, γκ, μπ, ντ,τζ, τσ, οπως επισης και οταν ακολουθει λεξη που αρχιζει απο φωνηεν

fantasmenos · 24-03-08

Παραθέτω το κείμενο του συγγραφέα που έκλεψα το κείμενο ως απάντηση στο φίλο Great Chaos. Είναι λίγο ισχυρογνώμων αλλά τι να κάνουμε

"

Ο σύγχρονος άνθρωπος αποξενώνεται από το πραγματικό εαυτό του, που χαρακτηρίζεται από τη κριτική στάση, τη τάση προς την ηδονή, το παιχνίδι και γενικά την άσκοπη και πραγματικά δημιουργική έκφραση. “

Ακόμη και ο έρωτας που δεν συγγενεύει με τον έρωτα της εποχής δηλαδή την έντονη σεξουαλικότητα είναι τρέλα που χρειάζεται θεραπεία.

Στη πρώτη πρόταση όπως θα συμφωνούσε ο Marcuse, ο Adorno, o Horkheimer και ιδιαίτερα ο Freud μιλώ για την εξωτερίκευση ενστίκτων (δηλαδή ορμών που προέρχονται από το ασυνείδητο). Στη δεύτερη πρόταση δεν μιλάμε για εξωτερίκευση ενστίκτων αλλά για μετουσίωση αυτών τα οποία στη πραγματικότητα μετατρέπονται σε αξίες και στη συγκεκριμένη περίπτωση μετατρέπεται στην αξία "γ***τε γιατί χανόμαστε" που προβάλλει η ίδια η κοινωνία. Που είναι η αντίφαση φίλε Χάος;

Η διαφορά στη τέχνη προκαλεί φρίκη.

Στην εποχή που η μοντέρνα τέχνη έχει ξεπεράσει κάθε όριο φόρμας, μορφής, θέματος κλπ, στην εποχή που ακόμη και ο σουρεαλισμός θεωρείται πια ξεπερασμένος, αυτή η δήλωση δεν ισχύει. Πάλι από παλιότερη εποχή μάλλον.

Αν νομίζεις ότι στη σύγχρονη εποχή πίσω από κάθε ανώτερη τέχνη δε βρίσκεται σε κάποιο βαθμό (μικρό ή μεγάλο) η λέξη "εμπόριο" τότε συμφωνώ μαζί σου. Θεωρώ ότι είναι λίγοι οι καλλιτέχνες, για να μη πω ότι δεν υπάρχουν καθόλου και γίνω απόλυτος, οι οποίοι δημιουργούν για να ευχαριστήσουν τον εαυτό τους και εξαρτάται αν στη πορεία ευχαριστηθούν και άλλοι με το έργο τους.

Όποιος δε ταυτίζεται με αυτή τη λογική είναι τρελός ή στη καλύτερη περίπτωση παράλογος και μόνη θεραπεία γιʼ αυτόν είναι η ψυχιατρική που στην ουσία είναι ο μονόλογος μιας λογικής, της λογικής της κοινωνίας

Ενώ επί της ουσίας δεν θα διαφωνούσα, η διατύπωση που σημειώνω είναι υπερβολική και αφαιρεί από το κείμενο την απαραίτητη αντικειμενικότητα που απαιτείται για την προσέγγιση ενός τέτοιου θέματος. Δε ζούμε ευτυχώς στην κοινωνία των Γκούλακ ακόμη αγαπητέ μου. Είναι αλήθεια ωστόσο, ότι αυτή η λογική κυριάρχησε κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου, τόσο στη Σοβιετική Ένωση, όσο και στις ΗΠΑ. Μάλλον από παλαιότερες πηγές κι αυτό; Θα συμφωνήσω πάντως ότι ο "μέσος άνθρωπος" εύκολα σε χαρακτηρίζει τρελό για τέτοιους λόγους.

Θεωρώ ότι η αντικειμενικότητα είναι μια γλώσσα κοινής συνεννόησης και συγκεκριμένα να βλέπουμε τον άλλο σαν ένα καθρεφτάκι μας. Μπορεί η μορφή να μην είναι ακριβώς ίδια αλλά αλλοιωμένη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μοιάζει με την αρχική. Γι' αυτό στο συγκεκριμένο κείμενο δε γράφω αντικειμενικά αλλά υποκειμενικά. Νομίζω ότι η ψυχιατρική δε καθοδηγεί το τρελό να βρει αυτό που θεωρεί καλό μέσα από τη δική του σκέψη αλλά του δείχνει πια είναι η "σωστή αντικειμενική" σκέψη.

Επίσης, πιστεύω ότι το "Όποιος δε ταυτίζεται με αυτήν τη λογική" θα έπρεπε να γίνει "Όποιος δεν ταυτίζεται με αυτήν τη λογική", αφού με τον τρόπο που είναι γραμμένο βγάζει ακριβώς το αντίθετο νόημα από το σκοπούμενο.

Για να γράφεις ότι είναι λάθος σημαίνει ότι κατάλαβες την ουσία και το νόημα της πρότασης ακόμα και αν δεν το έγραψα σωστά. Επομένως, το νόημα βγαίνει και μας προκαλεί φρίκη η έλλειψη κανόνων ακόμα και σε ένα κείμενο.

Είναι κακό να υιοθετούμε άκριτα ό,τι διαβάζουμε από τους φιλοσόφους, θα είχα να πω στο φίλο σου, όπως και θα τον προέτρεπα να προσέξει λίγο τη χρήση του τελικού "ν" στα άρθρα, το(ν) και τη(ν). Η πολύ αυστηρή μου κριτική οφείλεται στο γεγονός ότι το εν λόγω κείμενο είναι επιστημονικό και γι' αυτό όχι μόνο έχει ιδιαίτερη βαρύτητα, αλλά ταυτοχρόνως επισύρει αυξημένη ευθύνη, αφού καλύπτεται με την αυθεντία της επιστήμης. Πιστεύω ότι οι συμβουλές μου, οι οποίες είναι καλοπροαίρετες, θα βοηθούσαν το φίλο σου να βελτιώσει την επιστημονική του γραφή. Θα ζητήσω συγνώμη, αλλά έχω εμπειρία ως reviewer και τολμώ να κάνω αυτήν την παρέμβαση.

Τους φιλοσόφους τους διαβάζουμε για να δούμε τις σκέψεις τους και ίσως να γίνουν η αρχή στη δική μας σκέψη! Αφού έγραψες προσωπικά στοιχεία στην αρχή του κειμένου σου θα σου μιλήσω και εγώ με προσωπικό ύφος. Και θα σου πω ότι οι αξίες και οι σκέψεις των φιλοσόφων δεν είναι κομμάτι της σκέψης μου, απλώς σαν άνθρωπος και εγώ πέφτω καμιά φορά πάνω σε αξίες και σκοπούς αλλά πίσω από αυτά βρίσκεται η ίδια η περιπλάνηση της ζωής. Σχετικά με την αυθεντία της επιστήμης γράφεις σαν να είναι η επιστήμη η ίδια η αλήθεια. Ισχύει; Μήπως πρέπει να έχεις όλο το ιστορικό φάσμα μπροστά σου για να μιλήσεις για αλήθεια (παρελθόν-παρόν-μέλλον); Επειδή όμως ο άνθρωπος δεν έχει όλο το φάσμα μπροστά του τότε η αλήθεια είναι υποκειμενική όπως είπα και πιο πρίν.

Ένα ακόμη πράγμα με το οποίο διαφωνώ, είναι ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται η "κοινή λογική" (αυτό όμως δεν το εντάσσω στις παραπάνω διορθώσεις, αφού πρόκειται απλά για διαφορετική άποψη). Η δική μου εμπειρία, όπως και κάποια πράγματα που έχω διαβάσει, μου δείχνουν ότι στην πραγματικότητα η κοινή λογική δεν είναι και τόσο κοινή όσο νομίζουμε. Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι, είναι ανίκανοι να κάνουν μια σειρά άνω των τριών συνεπαγωγών, χωρίς να "χαθούν". Επίσης, ο μέσος μαθητής αλλά κι επιστήμονας των θετικών επιστημών, είναι ανίκανος να λύσει προβλήματα πρακτικής αριθμητικής, η οποία είναι το αντίστοιχο της "κοινής λογικής" στα μαθηματικά. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα, το μόνο που δεν μας εκπαιδεύει να κατέχουμε είναι ακριβώς η κοινή λογική. Κάποιος έχει πει πως "Η κοινή λογική στην εποχή μας αποτελεί πλέον επανάσταση". Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι ζούμε σε μια παράλογη εποχή και δεν έχουν άδικο. Προσωπικά μάλιστα λέω, ότι "Σοφός είναι αυτός που μπορεί να βλέπει το προφανές".

Αυτό που ονομάζεις κοινή λογική είναι η ιδανική ιδεαλιστική "κοινή λογική" που προβάλλει η κοινωνία ενώ εγώ μιλώ για την πρακτική "κοινή λογική" του σήμερα.

Τέλος, θα ήθελα να κάνω και μια διόρθωση στην Isi. Πράγματι ο τρελός, είναι φιγούρα της Μεγάλης Αρκάνας. Ο βασιλιάς (ρήγας) και η βασίλισσα (ντάμα), προέρχονται από τη Μικρή Αρκάνα και ουδεμία σχέση έχουν με τον Αυτοκράτορα και την Αυτοκράτειρα.

Εδώ συμφωνώ γιατί δε μπορώ να εκφέρω γνώμη (πλακίτσα).

Ίσως να με κατηγορήσεις ότι γράφω με ένα επιθετικό ύφος αλλά όπως γράφω και στην εργασία μου είναι αναγκαίος ο πόλεμος απόψεων διότι μπορεί να προκύψει ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Γνωρίζω ότι μέσα σε αυτά που σου γράφω υπάρχουν αντιφάσεις τις οποίες δε προσπαθώ να αφαιρέσω γιατί σε όσες αλήθειες πιστεύουμε έχουν προκύψει μέσα από αντιφάσεις.

Paranoid"

Isiliel · 24-03-08

Γιατί δε λες στο παλικάρι να έρθει στο φόρουμ, fantasmene; Πιστεύω πως θα βρεθούν πολλά θέματα συζήτησης

fantasmenos · 25-03-08

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Γιατί δε λες στο παλικάρι να έρθει στο φόρουμ, fantasmene; Πιστεύω πως θα βρεθούν πολλά θέματα συζήτησης

Δεν έχει net, τουλάχιστον για τον επόμενο μήνα, μετά βλέπουμε

Great Chaos · 25-03-08

Αρχική Δημοσίευση από Neraida:
...το τελικο (ν) διατηρειται, οταν η επομενη λεξη αρχιζει απο τα κ, π, τ και τα ψ, ξ, γκ, μπ, ντ,τζ, τσ, οπως επισης και οταν ακολουθει λεξη που αρχιζει απο φωνηεν

Πράγματι, ξέχασα τα γκ, μπ, ντ, τζ, τσ. Αλλά για το φωνήεν την πάτησες Νεράιδα μου.

Το είχα συμπεριλάβει ως αυτονόητο, λέγοντας ότι το "ν" παραλείπεται όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από σύμφωνο, εκτός των προαναφερθέντων... :whistle:

Το περίμενα ότι κάποιος θα έπεφτε στη φραστική μου παγίδα... :devil:

Αρχική Δημοσίευση από Paranoid:
Στη πρώτη πρόταση όπως θα συμφωνούσε ο Marcuse, ο Adorno, o Horkheimer και ιδιαίτερα ο Freud μιλώ για την εξωτερίκευση ενστίκτων (δηλαδή ορμών που προέρχονται από το ασυνείδητο). Στη δεύτερη πρόταση δεν μιλάμε για εξωτερίκευση ενστίκτων αλλά για μετουσίωση αυτών τα οποία στη πραγματικότητα μετατρέπονται σε αξίες και στη συγκεκριμένη περίπτωση μετατρέπεται στην αξία "γ***τε γιατί χανόμαστε" που προβάλλει η ίδια η κοινωνία. Που είναι η αντίφαση φίλε Χάος;

Αντίθετα με αυτά που θέλεις να πεις στο κείμενό σου, απ' αυτά που μου γράφεις εδώ βγαίνει ένα άλλο συμπέρασμα. Αφού λοιπόν ο πραγματικός εαυτός του ανθρώπου περιέχει την τάση προς την ηδονή, συνεπώς μια μη καταπιεστική κοινωνία θα έπρεπε να επιτρέπει την εξωτερίκευση των ενστίκτων, χωρίς να κατηγορεί τον ενστικτωδώς ενεργούντα ως τρελό κλπ. Σύμφωνα με τα εδώ γραφόμενά σου, η σημερινή κοινωνία, όχι μόνο επιτρέπει αυτού του είδους τα ένστικτα, αλλά τα μετουσιώνει σε αξίες. Γιατί τι άλλο θα μπορούσε να είναι το "Μαμάτε γιατί χανόμαστε" (εκτός από τραγούδι του Πανούση φυσικά

) από θεσμοθέτηση του σεξουαλικού ενστίκτου ως κριτή και οδηγού;

Γενικά πάντως είναι κοινώς παραδεκτό ότι η καταναλωτική κοινωνία βασίζεται ισχυρά στην επιβολή των ενστίκτων επί της λογικής, πράγμα που δεν είναι από μόνο του απαραίτητα κακό. Πολλές φορές κι εγώ πρεσβεύω την απελευθέρωση του υποσυνείδητου απ' τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της λογικής και την απολυταρχία του συνειδητού ή του υπερεγώ. Δεν μιλώ όμως για εξόντωσή τους και απόλυτη κυριαρχία του ενστίκτου. Στην περίπτωση της καταναλωτικής κοινωνίας, το ένστικτο γιγαντώνεται και μανιπουλάρεται από τις τεχνικές υποβολής μέσω της διαφήμισης, οπότε άγει και φέρει τον άμοιρο καταναλωτή σ' ένα συνεχές κυνήγι ηδονής, το οποίο όμως τον αφήνει πάντοτε μερικώς ανικανοποίητο, ώστε να καταναλώσει ξανά και ξανά. Σίγουρα καταναλωτισμός με λογική δεν συμβαδίζουν, γιατί αν καταναλώνεις με γνώμονα τη λογική, τότε καταναλώνεις λιγότερο...

Αν αυτό ήθελες να πεις, καλώς. Ωστόσο θα έπρεπε να βγαίνει πηγαία από το κείμενο και να μη χρειάζεται και δεύτερη συζήτηση για να γίνει κατανοητό. Σε μια εργασία που παρουσιάζεις, θα πρέπει τα νοήματα να είναι σαφή και οι έστω κι εκ πρώτης όψεως αντιφάσεις θα πρέπει να εξομαλύνονται.

Αρχική Δημοσίευση από Paranoid:
Αν νομίζεις ότι στη σύγχρονη εποχή πίσω από κάθε ανώτερη τέχνη δε βρίσκεται σε κάποιο βαθμό (μικρό ή μεγάλο) η λέξη "εμπόριο" τότε συμφωνώ μαζί σου. Θεωρώ ότι είναι λίγοι οι καλλιτέχνες, για να μη πω ότι δεν υπάρχουν καθόλου και γίνω απόλυτος, οι οποίοι δημιουργούν για να ευχαριστήσουν τον εαυτό τους και εξαρτάται αν στη πορεία ευχαριστηθούν και άλλοι με το έργο τους.

Αυτό που αναφέρεις εδώ είναι διαφορετικό από αυτό που έγραφε το αρχικό σου κείμενο. Δεν θα διαφωνήσω περί εμπορικής τέχνης, αυτό είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας. Εσύ όμως έγραφες ότι "Η διαφορά στην τέχνη προκαλεί φρίκη". Δυστυχώς, αν σ' αυτό προσθέσουμε το στοιχείο της εμπορικότητας, θα μας βγει το αντίθετο αποτέλεσμα. Δηλαδή, η σύγχρονη τέχνη, φτιαγμένη για να σοκάρει, να προκαλέσει ή απλά να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης κι εμπορίου, όσο κι αν καμιά φορά εμένα προσωπικά ή εσένα μας κάνει να νιώθουμε φρίκη, βρίσκει τόσους πολλούς επίσημους απολογητές, όπως κριτικούς τέχνης κλπ, οι οποίοι την εκθειάζουν και σε κάνουν να νιώθεις εντελώς ηλίθιος που εσένα σε απωθεί. Έχω δει κάτι πίνακες με έντερα, μαχαίρια και κρέατα σε Μπιενάλλε και κάμποσους κουλτουριάρηδες γύρω γύρω να τους θαυμάζουν λες κι έβλεπαν κανέναν Νταλί.

Επίσης, θα ήθελα να σ' ενημερώσω, αν δεν το έχεις υπόψιν σου, ότι πολλοί μεγάλοι ζωγράφοι ήταν όντως ψυχιατρικές περιπτώσεις. Υπάρχουν και σήμερα παραδείγματα όπου άνθρωποι που δεν ζωγράφιζαν καθόλου, μόλις έχασαν τα λογικά τους (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό και σίγουρα είναι ένα επιμέρους ζήτημα που αφορά τη συζήτησή μας) άρχισαν να ζωγραφίζουν θαυμάσια, ενώ όταν οι ψυχίατροι τους "θεράπευσαν", έχασαν αυτομάτως το ταλέντο τους. Αυτή η πτυχή της τέχνης, ίσως θα ήταν ενδιαφέρον να συμπεριληφθεί στην εργασία σου.

Αρχική Δημοσίευση από Paranoid:
Θεωρώ ότι η αντικειμενικότητα είναι μια γλώσσα κοινής συνεννόησης και συγκεκριμένα να βλέπουμε τον άλλο σαν ένα καθρεφτάκι μας. Μπορεί η μορφή να μην είναι ακριβώς ίδια αλλά αλλοιωμένη. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μοιάζει με την αρχική. Γι' αυτό στο συγκεκριμένο κείμενο δε γράφω αντικειμενικά αλλά υποκειμενικά. Νομίζω ότι η ψυχιατρική δε καθοδηγεί το τρελό να βρει αυτό που θεωρεί καλό μέσα από τη δική του σκέψη αλλά του δείχνει πια είναι η "σωστή αντικειμενική" σκέψη.

Δεν θα διαφωνήσω σ' αυτά, όμως από δική μου εμπειρία, έχω να σου πω ότι δεν σε κλείνουν τόσο εύκολα στο ψυχιατρείο τη σημερινή εποχή, απλά και μόνο επειδή είσαι αποκλίνουσα προσωπικότητα, όσο αφήνει το συγκεκριμένο σημείο του κειμένου σου να εννοηθεί, με αυτήν την πολύ απόλυτη διατύπωσή σου. Αν ήταν έτσι, εγώ δεν τη γλίτωνα με τίποτε, άλλωστε όπως γράφω στο πρώτο μου ποστ, βρέθηκα σ' αυτήν την ευχάριστη θέση να με κοιτά ψυχίατρος εξεταστικά και να κρίνει αν θα με μπουζουριάσει ή όχι. Με τη διατύπωση τα έβαλα όχι με το πραγματικό νόημα...

Αρχική Δημοσίευση από Paranoid:
Για να γράφεις ότι είναι λάθος σημαίνει ότι κατάλαβες την ουσία και το νόημα της πρότασης ακόμα και αν δεν το έγραψα σωστά. Επομένως, το νόημα βγαίνει και μας προκαλεί φρίκη η έλλειψη κανόνων ακόμα και σε ένα κείμενο.

Ναι, αλλά αναγκάστηκα να το διαβάσω τέσσερις φορές για να το καταλάβω. Λες πως ο καθηγητής σου θα έχει τη δική μου υπομονή; Οι ασάφειες είναι καλό να εξαλείφονται, όταν γίνουν αντιληπτές. Δεν είναι σωστή τακτική σ' ένα επιστημονικό κείμενο να υπάρχουν φράσεις που είναι τόσο διφορούμενες.

Αρχική Δημοσίευση από Paranoid:
Και θα σου πω ότι οι αξίες και οι σκέψεις των φιλοσόφων δεν είναι κομμάτι της σκέψης μου, απλώς σαν άνθρωπος και εγώ πέφτω καμιά φορά πάνω σε αξίες και σκοπούς αλλά πίσω από αυτά βρίσκεται η ίδια η περιπλάνηση της ζωής. Σχετικά με την αυθεντία της επιστήμης γράφεις σαν να είναι η επιστήμη η ίδια η αλήθεια. Ισχύει; Μήπως πρέπει να έχεις όλο το ιστορικό φάσμα μπροστά σου για να μιλήσεις για αλήθεια (παρελθόν-παρόν-μέλλον); Επειδή όμως ο άνθρωπος δεν έχει όλο το φάσμα μπροστά του τότε η αλήθεια είναι υποκειμενική όπως είπα και πιο πριν.

Σε καμμία περίπτωση δεν θεωρώ την επιστήμη ως αυθεντία ή ότι κατέχει την αλήθεια. Είναι όμως ενδεδυμένη με αυτόν τον μανδύα, δηλαδή στα μάτια του απλού ανθρώπου, η δική σου άποψη περί φιλοσοφίας έχει μεγαλύτερη βαρύτητα απ' τη δική μου, για παράδειγμα, απλά επειδή εσύ (θα;; ) έχεις ένα χαρτί, ενώ εγώ όχι. Το ίδιο ισχύει και για τη βιολογία που είναι η επιστήμη μου και για όλες τις άλλες. Συνεπώς, θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί στην τήρηση των κανόνων συγγραφής ενός επιστημονικού κειμένου και παράλληλα δικαιούμαστε να είμαστε πολύ πιο αυστηροί μ' ένα κείμενο που φιλοδοξεί να ενδυθεί τον χιτώνα της επιστημοσύνης, με τη σημειολογική βαρύτητα που κάτι τέτοιο προϋποθέτει.

Αρχική Δημοσίευση από Paranoid:
Αυτό που ονομάζεις κοινή λογική είναι η ιδανική ιδεαλιστική "κοινή λογική" που προβάλλει η κοινωνία ενώ εγώ μιλώ για την πρακτική "κοινή λογική" του σήμερα.

Δεν ήξερα ότι υπάρχουν διαχωρισμοί στην κοινή λογική, όμως τώρα που το λες δεν έχεις άδικο. Νομίζω πάντως ότι έκανα καλά να θέσω αυτόν τον διαχωρισμό, για την πορεία της συζήτησης.

Αρχική Δημοσίευση από Paranoid:
Ίσως να με κατηγορήσεις ότι γράφω με ένα επιθετικό ύφος αλλά όπως γράφω και στην εργασία μου είναι αναγκαίος ο πόλεμος απόψεων διότι μπορεί να προκύψει ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Γνωρίζω ότι μέσα σε αυτά που σου γράφω υπάρχουν αντιφάσεις τις οποίες δε προσπαθώ να αφαιρέσω γιατί σε όσες αλήθειες πιστεύουμε έχουν προκύψει μέσα από αντιφάσεις.

Paranoid"

Αυτό το λες εσύ επιθετικό; Δεν έχεις γνωρίσει ακόμη μερικούς εδώ μέσα, γι' αυτό πιστεύεις τέτοια πράγματα.

Πόλεμος Πατήρ Πάντων φίλε μου και όσο ο Πόλεμος διεξάγεται υπ' αυτές τις συνθήκες, είναι απόλυτα ευπρόσδεκτος. Εμένα με εκνευρίζει πολύ η αντιπαράθεση για την αντιπαράθεση. Η αντιπαράθεση με σκοπό τη σύνθεση (έστω και μέσω αντιφάσεων όπως λες) μου αρέσει ιδιαίτερα.

Ναι, θα συμφωνήσω φίλε Φαντασμένε με την Isi. Ο Paranoid θα ήταν ιδιαίτερα ευπρόσδεκτος μεταξύ υμών των υπολοίπων τρελών.

Lorien · 25-03-08

- Madness...? THIS... IS... SPARTAAA!

(αυτ'η ήταν η καλλιτεχνική προσέγγιση, μια και μιλησατε και για τέχνες

)

Rempeskes · 29-03-08

χω δει χιλιάδες ταινίες και τις έχω καταλάβει όλες, από Αγγελόπουλο μέχρι Μπουνιουέλ και Γκοντάρ. Γιατί ο Λυντς ν' αποτελεί εξαίρεση που να πάρει;

...

Great Chaos · 01-04-08

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:
...

Κλείστο, θα καταπιείς καμιά μύγα :hehe:

Neraida · 01-04-08

Αρχική Δημοσίευση από Κακή Επιρροή:
Πράγματι, ξέχασα τα γκ, μπ, ντ, τζ, τσ. Αλλά για το φωνήεν την πάτησες Νεράιδα μου. Το είχα συμπεριλάβει ως αυτονόητο, λέγοντας ότι το "ν" παραλείπεται όταν η επόμενη λέξη αρχίζει από σύμφωνο, εκτός των προαναφερθέντων... Το περίμενα ότι κάποιος θα έπεφτε στη φραστική μου παγίδα...

Δεν ξερω για ποια φραστικη παγιδα μιλας εσυ καλο μου....
Εγω απλα ανεφερα τον κανονα ολοκληρωμενο!
(προσεξε, οτι εχω κοκκινισει αυτα που ξεχασες και το "φωνηεν" δε συμπεριλαμβανεται αυτων ντιαρ!)

Great Chaos · 01-04-08

Πρόσεξε, δεν είσαι πια αντμινιστρατόρισσα, εντάξει;;;

parafernalia · 17-09-23

Ένα πολύ όμορφο, αυθεντικό στεκίστικο θέμα που θα μπορούσε εύκολα να επικαιροποιηθεί την εποχή της κοβιντοκρατίας, των "ψεκασμένων" και της ψηφιακής σκλαβιάς. Εκτός από τον Μαρκούζε, τον Νίτσε και τον Αντόρνο που αναφέρθηκαν, θα πρέπει να συναντήσουμε απαραίτητα και την σκέψη του Ντελέζ στην "Γοητεία της τρέλας".

Ο Deleuze ανέπτυξε την άποψή του για την τρέλα μέσα σε ένα πεδίο θετικότητας, σε αντίθεση με την ψυχιατρική αντίληψη που περιέγραφε μια αρνητική διαδικασία (αποσύνδεση, απώλεια της πραγματικότητας, απομόνωση προς τα μέσα).

-Εξώθησε τις γεωγραφίες της τρέλας (παίρνοντας ως άξονες την σχιζοφρένεια και την παράνοια) στα όρια του κοινωνικού, εκεί όπου εδράζουν, κατά την γνώμη του, οι παραγωγικές της δυνάμεις. Έτσι ο παρανοϊκός είναι ο καλλιτέχνης της ενότητας των μορίων, των φαινομένων πλήθους, της αγέλης, και των κοινωνικών μαζών, ενώ σχιζοφρενής επιλέγει την μοριακότητα, βυθίζεται μέσα στις μοναδικότητες, στην μικροφυσική τους, που είναι ανυπότακτη στις στατιστικές, και στην προοπτική των μεγάλων ομάδων -είναι ο καταστροφέας του καπιταλισμού. Ο παρανοϊκός εργάζεται για να αποκαταστήσει τους κώδικες, να αποκαταστήσει τα εδάφη, ο σχιζοφρενής ασχολείται με το να αποκωδικοποιείται ο ίδιος, θολώνει τους κώδικες, συνεπαίρνεται σε μια διαδικασία απο-εδαφικοποίησης.

- Το ασυνείδητο ασκεί πολιτική: Κάθε παραλήρημα έχει ένα περιεχόμενο ιστορικο, παγκόσμιο, πολιτικό, φυλετικό. Είναι δουλειά της ενόρμησης να επενδύσει το κοινωνικό πεδίο και από εκεί και μετά να παραληρεί την ιστορία, να ψευδαισθησιά τους πολιτισμούς, τις Ηπείρους και τις φυλές. Το ασυνείδητο κάνει πολιτική.

-Η “τρέλλα” ως ρυθμισμένη κατ’αρχήν να αντηχεί τις κοινωνικές “κανονικότητες”, θα μπορούσε ίσως να ιδωθεί εν τέλει και ως αντίσταση του αρχέγονου ψυχικού κόσμου σε μια επανάληψη επιβεβλημένη από το κοινωνικό συστοιχείωμα, αντίσταση στις “αποφάνσεις” (discours) που κυριαρχούν στο περιβάλλον και στις “κανονικότητες” που απορρέουν από αυτές.

- Η αποκαλούμενη “ψυχική διαταραχή” συνθέτει συμπτώματα που “προσφέρουν” τρόπον τινά στον κοινωνικό ιστό τα σημεία εκείνα (Deleuze, 1964, Proust et les signes) που θα μπορούσαν -μέσα από την αρνητική τους σημαινότητα- να γίνουν εναρκτήριοι ρυθμοί εξόδου από την επανάληψη. Η ατομική “τρέλα” θα μπορούσε έτσι να διαβαστεί και ως αίτημα μεταβολής των δεδομένων που την γέννησαν. Είναι η υπερ-απεικόνιση που μας προσφέρουν οι ψυχωτικοί της εποχής μας, οι συνέπειες της αποκαλούμενης “ψυχικής διαταραχής” που φωνασκούν μια διαμαρτυρία για όλα εκείνα που οι “κανονικοί” έχουν αποδεχθεί σιωπηρά.

Πηγή

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:
Δυστυχώς, οι δύο παραπάνω φράσεις αντιφάσκουν έντονα. Στη μια μας λέει πως η φυσική κλίση του ανθρώπου περιέχει την "τάση προς την ηδονή" και ο σύγχρονος άνθρωπος (λόγω της κοινής λογικής της εποχής μας) τείνει ν' αποξενωθεί απ' αυτήν, ενώ παρακάτω μας λέει ότι ο έρωτας της εποχής είναι η έντονη σεξουαλικότητα, δηλαδή το κυνήγι της ηδονής. Γενικά, ο ηδονισμός είναι βασικό χαρακτηριστικό του καταναλωτισμού. Προφανώς ο φίλος σου πήρε το "τσιτάτο" από κάποιον φιλόσοφο παλαιότερης εποχής και δεν το πρόσεξε.

Η φυσική κλίση προς την ηδονή σε μια υγιή μορφή τουλάχιστον, λογίζεται νομίζω ως "αυθυπέρβαση" ή κατά τον αρχαίο ελληνικό πάνθεον, ως το διονυσιακό στοιχείο. Η ανθρώπινη ύπαρξη - τουλάχιστον στο βαθμό που δεν έχει στρεβλωθεί νευρωτικά - στρέφεται πάντοτε προς κάτι ή κάποιον άλλο πέρα από τον εαυτό της, είτε κάποιο νόημα για να το εκπληρώσει είτε κάποιο άλλο ανθρώπινο ον για να το συναντήσει στην αγάπη. :huglove:

Από την άλλη, όπως αναφέρει ο Βίκτωρ Φρανκλ, η έλλειψη νοήματος και σκοπού αποτελεί ένδειξη συναισθηματικής δυσπροσαρμοστικότητας. Αφού ο Φρόυντ και ο Άντλερ είχαν να κάνουν με νευρωσικούς ασθενείς - ανθρώπους με ματαιωμένη τη θέληση για νόημα - είναι κατανοητό ότι θεώρησαν τον άνθρωπο ως κινούμενο από την αρχή της ηδονής και τον αγώνα για υπεροχή, αντίστοιχα. Στην πραγματικότητα η θέληση για εξουσία και αυτό που μπορούσε να ονομαστεί θέληση για ηδονή αποτελούν υποκατάστατα μιας ματαιωμένης θέλησης για νόημα.

Η "τρέλα" είναι τρέλα; Τι πιστεύετε;

Neraida

Επιφανές μέλος

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Isiliel

Επιφανές μέλος

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Lorien

Περιβόητο μέλος

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Neraida

Επιφανές μέλος

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Λοιπές Σελίδες