Αντιδραστική Κατάθλιψη

irina heart

Νεοφερμένος

Η irina heart αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3 μηνύματα.
:redface: Συνήθως, όταν λέμε ότι κάποιος πάσχει από κατάθλιψη, μας έρχεται στο μυαλό η εικόνα ενός ανθρώπου που είναι κατατονικός, "θλιμμένος", δίχως όρεξη και κουράγιο να κάνει το οτιδήποτε. Ένας άνθρπος που "σέρνεται" και τα βλέπει όλα μαύρα. Αυτό δεν είναι σωστό. Υπάρχει και άλλη μορφή κατάθλιψης. Η αντιδραστική. Στην περίπτωση αυτή η κατάθλιψη προκαλεί υπερ-ενέργεια, υπερκινητικότητα, αμφιθυμία, μεγάλη επιθετικότητα, το πάσχον άτομο γίνεται ευερέθιστο και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να κάνει κακό όχι μόνον ΄σε ανθρώπους με τους οποίους θα συγκρουστεί αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό. Είναι μια δύσκολη περίπτωση κατάθλιψης, διαγιγνώσκεται δύσκολα και η καλύτερη "θεραπεία" είναι πρώτον να αναγνωρίσει ο ίδιος ο ασθενής ότι πάσχει, ότι έχει πρόβλημα και να βοηθήσει τον εαυτό του από "τα μέσα", από την ψυχή του. Η φαρμακευτική αγωγή συχνά είναι μια "φενάκη" ένα είδος "πλασέμπο" που απλώς μεταβάλλει τον ασθενή σε εξηρτημένο φυτό. Μια ήπια φαρμακευτική αγωγή, προσπέλαση του προβλήματος με την ψυχανάλυση (πολύ παρατημένη και "δευτεροκλασσάτη" αγωγήσ την Ελλάδα) και την γνωστική προσέγγιση του ασθενούς από ειδικούς, αλλά και από τους οικείους του. Μην ξεχνάμε όμως! Ο καλύτερος γιατρός και το καλύτερο φάρμακο είναι ο ίδιος ο ασθενής εάν φυσικά καταφέρει να αναγνωρωίσει έγκαιρα το προβλημά του και να ΘΕΛΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ...
rina heart
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

suspiria

Διάσημο μέλος

Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
Ο καλύτερος γιατρός και το καλύτερο φάρμακο είναι ο ίδιος ο ασθενής εάν φυσικά καταφέρει να αναγνωρωίσει έγκαιρα το προβλημά του και να ΘΕΛΗΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ...

O καλύτερος γιατρός και ο μοναδικότερος.

my opinion: αν καταφέρεις να αντιμετωπίσεις το οτιδήποτε μόνος σου, η αντιμετώπιση θα είναι οριστική. αν το αντιμετωπίσεις με φάρμακα και τα λοιπά μετά από λίγο θα υποτροπιάσει ξανά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Sunrise

Δραστήριο μέλος

Η Sunrise αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 643 μηνύματα.
Mήπως μπέρδεψες την "καταθλιψη" που περιγράφεις με την γνωστή ως μανία?:(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MonaXoS

Διάσημο μέλος

Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
Ομολογώ ότι πρώτη φορά ακούω για κάτι τέτοιο... Και εμένα για μανία μου φαίνεται ή για μανιο-κατάθλιψη, όπου το άτομο μεταπηδάει από μια φάση κατάθλιψης σε μια φάση μανίας και τούμπαλιν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

irina heart

Νεοφερμένος

Η irina heart αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3 μηνύματα.
MonaXos
Καμμία σχέση με μανία ή μανιοκατάθλιψη. Η αντιδραστική κατάθλιψη απλά εμφανίζεται ως μη ΚΑΤΑΤΟΝΙΚΗ κατάσταση. Ο καταθλιπτικός με μη αντιδραστικη κατάθλιψη δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του. Μπορεί να κάτσει ακίνητος σε μια καρέκλα για ώρες ή να μη έχει δύναμη να πάει να βάλει ένα ποτήρι νερό ενώ διψά. Αυτός που έχει αντιδραστική κατάθλιψη είναι υπερκινητικός, επιθετικός με μεταπτώσεις και διακατέχεται από αρνητικές ιδέες και συναισθήματα... Ιρινα Χαρτ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Palladin

Διάσημο μέλος

Η Palladin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,415 μηνύματα.
Αυτός που έχει αντιδραστική κατάθλιψη είναι υπερκινητικός, επιθετικός με μεταπτώσεις και διακατέχεται από αρνητικές ιδέες και συναισθήματα... Ιρινα Χαρτ
Tο ίδιο και ο μανιοκαταθλιπτικός:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giovanna

Επιφανές μέλος

Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
δλδ συγνωμη τωρα, ποσες χιλιαδες καταθλιψεις υπαρχουν, αντε γιατι μπερδευτηκα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Τι ακριβώς ζητά από εμάς να σχολιάσουμε η συνομιλήτρια;

Η κατάθλιψη, σύμφωνα με τη γνώμη των ειδικών, την επόμενη δεκαετία, θα είναι η νόσος με τη μεγαλύτερη επίπτωση στον δυτικό κόσμο, ενώ φυσικά στον υπόλοιπο θα είναι η πείνα και τα παρελκόμενά της. Το έχω γράψει πολλές φορές. Κατά τη γνώμη μου είναι ψυχο-κοινωνικό φαινόμενο. Τέτοιου είδους κατάθλιψη δεν έχω ξανακούσει, μου θυμίζει κι εμένα τη μανιοκατάθλιψη.

Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί κάποιος που φτάνει σε σημείο να πάσχει ψυχικά, να βοηθήσει από μόνος του τον εαυτό του. Αυτό το λέω με την έννοια ότι αν ήταν ικανός, θα το είχε ήδη αποφύγει από την εκδήλωση των πρώτων συμπτωμάτων. Το βασικό, σε κάθε περίπτωση, είναι το να ΘΕΛΕΙ κάποιος να θεραπευτεί, πράγμα που προϋποθέτει το να έχει συνείδηση του προβλήματός του, δηλαδή να το αναγνωρίζει ως πρόβλημα.

Είχα γνωρίσει κάποτε μια κοπέλλα, γύρω στα 30, η οποία μου δήλωσε: "Α, μη μου λες πράγματα που δεν μου αρέσουν, γιατί έχω και κατάθλιψη εντάξει;" Για μερικούς δηλαδή αποτελεί και δικαιολογία για τον κακό χαρακτήρα τους, για να μην αντιμετωπίσουν τις ευθύνες του εαυτού τους. Σε τέτοια περίπτωση δεν δίνω καμμία πιθανότητα θεραπείας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Ο καταθλιπτικός με μη αντιδραστικη κατάθλιψη (...) κατατονικός. Αυτός που έχει αντιδραστική κατάθλιψη είναι υπερκινητικός, επιθετικός με μεταπτώσεις και διακατέχεται από αρνητικές ιδέες και συναισθήματα...

Εγώ είμαι επιθετικός με μεταπτώσεις και διακατέχομαι από αρνητικές ιδέες και συναισθήματα, αλλά σχεδόν κατατονικός. Μήπως πάσχω από Αντιδραστική Μη Αντιδραστική Κατάθλιψη? :redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
δλδ συγνωμη τωρα, ποσες χιλιαδες καταθλιψεις υπαρχουν, αντε γιατι μπερδευτηκα.

:)
να σε βοηθήσω να ξεμπερδευτείς Gio!!!;)

Υπάρχουν τρεις βασικές κατηγορίες κλινικής κατάθλιψης :

  • Μείζων Καταθλιπτική Διαταραχή ( Κλινική Κατάθλιψη)
  • Δυσθυμία (Χρόνια Κατάθλιψη)
  • Διπολική Διαταραχή ( Μανιοκατάθλιψη)
Υπάρχουν, επίσης, διάφορες υπο-κατηγορίες κατάθλιψης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

briki

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η briki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 220 μηνύματα.
irena heart με τι ασχολείσαι; Κι εμένα μου έχουν διαγνώσει ότι πάσχω από κατάθλιψη αλλά όχι αυτή που περιγράφεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MonaXoS

Διάσημο μέλος

Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
Η κατάθλιψη και η μανία έχουν πολλά κοινά συμπτώματα, ακόμη και αν δεν μοιράζονται το πιο σημαντικό: βαθμό ενεργητικότητας (η μία χαρακτηρίζεται από κατατονία και η άλλη από υπερενεργητικότητα). Ο λόγος είναι σχετικά απλός: είναι και οι δύο διαταραχές διάθεσης. Οπότε είναι λογικό πολλές φορές να υπάρχει μια σύγχυση ανάμεσα στις δύο διαταραχές (ακόμη και ανάμεσα στους ειδικούς οι απόψεις διαφέρουν από άτομο σε άτομο).

Είχα διαβάσει ένα σχετικό άρθρο πριν από 1-2 μήνες, αλλά δεν θυμάμαι που. Αν το βρω, θα ποστάρω το Link :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

PYLH

Δραστήριο μέλος

Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
O καλύτερος γιατρός και ο μοναδικότερος.

my opinion: αν καταφέρεις να αντιμετωπίσεις το οτιδήποτε μόνος σου, η αντιμετώπιση θα είναι οριστική. αν το αντιμετωπίσεις με φάρμακα και τα λοιπά μετά από λίγο θα υποτροπιάσει ξανά.

Θα διαφωνήσω κάθετα (τίποτα προσωπικό,εννοείται) με την άποψή σου, από προσωπική εμπειρία και όχι μόνο.Είναι σίγουρο και συγχωρείστε μου το γεγονός πως για πρώτη φορά είμαι απόλυτη σε κάτι,είναι σίγουρο λοιπόν πως κάποιος που του έχουν διαγνώσει κάποιας μορφής κατάθλιψη κι όχι συσσωρευμένο άνχος,δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει μόνος του. Ας μην υπερεκτιμούμε τις δυνατότητες μας.Κάποιες καταστάσεις δεν είμαστε σε θέση να τις ξεπεράσουμε μόνοι μας.Χρειαζόμαστε την συστηματική βοήθεια του ειδικού κα αν χρειαστεί και φαρμακευτική αγωγή.Πάσχω απο γενικευμένη ανχώδη διαταραχή εδώ και κάποια χρόνια (και δεν ντρέπομαι καθόλου να το πω δημοσίως παρόλο που "κινδυνεύω" να χαρακτηριστώ "κάπως" από τους μη γνωρίζοντες σχετικά). Κάνω τον σταυρό μου λοιπόν που εγκαίρως συνηδητοποίησα πως χρειάζομαι βοήθεια και παράλληλη υποστήριξη με τα ανάλογα φάρμακα.Είμαι πάρα πολύ καλά,σχεδόν το έχω ξεπεράσει κι έχω πια μειώσει τα χάπια στο ελάχιστο.Φυσικά αυτή η διαδικασία διαρκεί πολύ.Μιλάμε για την ψυχή και το μυαλό του ανθρώπου.Δεν παίζουμε μ'αυτά τα πράγματα!!! Και για να μην φλυαρώ (πιστέψτέ με,θα μπορούσα να γράφω ώρες πάνω στο θέμα) θα ήθελα να συμφωνήσω απόλυτα με τον φίλτατο Great Chaos όπου μας είπε...Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί κάποιος που φτάνει σε σημείο να πάσχει ψυχικά, να βοηθήσει από μόνος του τον εαυτό του. Αυτό το λέω με την έννοια ότι αν ήταν ικανός, θα το είχε ήδη αποφύγει από την εκδήλωση των πρώτων συμπτωμάτων. Το βασικό, σε κάθε περίπτωση, είναι το να ΘΕΛΕΙ κάποιος να θεραπευτεί, πράγμα που προϋποθέτει το να έχει συνείδηση του προβλήματός του, δηλαδή να το αναγνωρίζει ως πρόβλημα. Είχα γνωρίσει κάποτε μια κοπέλλα, γύρω στα 30, η οποία μου δήλωσε: "Α, μη μου λες πράγματα που δεν μου αρέσουν, γιατί έχω και κατάθλιψη εντάξει;" Για μερικούς δηλαδή αποτελεί και δικαιολογία για τον κακό χαρακτήρα τους, για να μην αντιμετωπίσουν τις ευθύνες του εαυτού τους. Σε τέτοια περίπτωση δεν δίνω καμμία πιθανότητα θεραπείας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

suspiria

Διάσημο μέλος

Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
@ PYLH

Νομίζω οτι έχει να κάνει με τον τρόπο που αντιμετωπίζει ο καθένας το κάθε τι που τον απειλεί (τα πρώτα συμπτώματα) ή που του επιτείθεται (η ασθένεια).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giovanna

Επιφανές μέλος

Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
:)
να σε βοηθήσω να ξεμπερδευτείς Gio!!!;)

Υπάρχουν τρεις βασικές κατηγορίες κλινικής κατάθλιψης :
  • Μείζων Καταθλιπτική Διαταραχή ( Κλινική Κατάθλιψη)
  • Δυσθυμία (Χρόνια Κατάθλιψη)
  • Διπολική Διαταραχή ( Μανιοκατάθλιψη)
Υπάρχουν, επίσης, διάφορες υπο-κατηγορίες κατάθλιψης.


οποτε να υποθεσω οτι σου βρισκουν και ενα απο τα κοκκινα, και ισως ενα απο τα πρασσινα?
δε μπορεισ δλδ, να εχεις ενα σκετο πρασσινο?

παντως συγχαρητηρια για την αναλυση και το χρονο που αφιερωσες για το ποστ.. πολυ καλο :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

BLUE SEA

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
Η αντιδραστική κατάθλιψη συχνά οφείλεται και σε κάποια τραυματική εμπειρία που μπορεί να έχει υποστεί κάποιος (ένας χωρισμός, μια αποτυχία, ένας θάνατος). Τα δύο πρώτα τα θεωρώ πολύ πιο απλά και πιο αντιμετωπίσιμα από τον θάνατο, ο οποίος συνιστά μια κατάσταση σύνθετη και δύσκολα διαχειρίσιμη. Το καταθλιπτικό συναίσθημα βέβαια στις αντιδραστικές καταθλίψεις είναι ηπιότερο από αυτό των ενδογενών.Εγώ έχω μια ελάσσωνα αντιδραστική κατάθλιψη λόγω του πρόσφατου θανάτου του πατέρα μου. Η εν λόγω κατάθλιψη βέβαια είχε ξεκινήσει έναν μήνα πριν το συμβάν, επειδή στενοχωριόμουν που έβλεπα τον πατέρα μου να αδυνατίζει συνέχεια και να μην έχει όρεξη να φάει. Είναι οδυνηρό να βλέπεις τον δικό σου άνθρωπο να χάνει τις δυνάμεις του και να μην μπορείς να βρεις τη λύση να τον σώσεις. Ευτυχώς έχω λίγα συμπτώματα (υπερ-ενέργεια, υπερκινητικότητα, αμφιθυμία), αλλά σε μεγάλο βαθμό. Το ευχάριστο είναι ότι δεν έχω καθόλου ευερεθιστότητα ή επιθετικότητα. Εξάλλου είμαι από τη φύση μου πολύ φιλήσυχο άτομο. Βρίσκω διέξοδο στο γνωστό μου αντίδοτο: την υπερεργασία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Claire Rentfield

Περιβόητο μέλος

Η Βάσω. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Άνεργος/η και μας γράφει απο Κορυδαλλός (Αττική). Έχει γράψει 6,051 μηνύματα.
Η αντιδραστική κατάθλιψη συχνά οφείλεται και σε κάποια τραυματική εμπειρία που μπορεί να έχει υποστεί κάποιος (ένας χωρισμός, μια αποτυχία, ένας θάνατος). Τα δύο πρώτα τα θεωρώ πολύ πιο απλά και πιο αντιμετωπίσιμα από τον θάνατο, ο οποίος συνιστά μια κατάσταση σύνθετη και δύσκολα διαχειρίσιμη. Το καταθλιπτικό συναίσθημα βέβαια στις αντιδραστικές καταθλίψεις είναι ηπιότερο από αυτό των ενδογενών.Εγώ έχω μια ελάσσωνα αντιδραστική κατάθλιψη λόγω του πρόσφατου θανάτου του πατέρα μου. Η εν λόγω κατάθλιψη βέβαια είχε ξεκινήσει έναν μήνα πριν το συμβάν, επειδή στενοχωριόμουν που έβλεπα τον πατέρα μου να αδυνατίζει συνέχεια και να μην έχει όρεξη να φάει. Είναι οδυνηρό να βλέπεις τον δικό σου άνθρωπο να χάνει τις δυνάμεις του και να μην μπορείς να βρεις τη λύση να τον σώσεις. Ευτυχώς έχω λίγα συμπτώματα (υπερ-ενέργεια, υπερκινητικότητα, αμφιθυμία), αλλά σε μεγάλο βαθμό. Το ευχάριστο είναι ότι δεν έχω καθόλου ευερεθιστότητα ή επιθετικότητα. Εξάλλου είμαι από τη φύση μου πολύ φιλήσυχο άτομο. Βρίσκω διέξοδο στο γνωστό μου αντίδοτο: την υπερεργασία.
Τα καταθλιπτικά συναισθήματα σε ανθρώπους που βιώνουν πένθος, είναι απόλυτα φυσιολογικά χωρίς να σημαίνει πως το άτομο που τα έχει, υποφέρει από κατάθλιψη Τέσα μου.
Αυτό που θα πρέπει να σε ανησυχήσει, είναι αν αυτό συνεχίσει αφού έχει περάσει ένα εξάμηνο περίπου. Το εξάμηνο είναι ενδεικτικό, μπορεί να πάρει κάτι λιγώτερο, κάτι περισσότερο, ανάλογα τον χαρακτήρα του ατόμου, την καθημερινότητά του, την υποστήριξη που τυχόν έχει από άλλα πρόσωπα αλλά ανάλογα και με το ποιόν έχει χάσει κάποιος.
Αν τυχόν σε ένα χρόνο από τον θάνατο του πατέρα σου, εξακολουθείς να έχεις τέτοια συμπτώματα, καλό θα ήταν να έβλεπες κάποιον ειδικό. Η κατάθλιψη αν μείνει και δεν αντιμετωπιστεί, δημιουργεί άπειρα προβλήματα και γίνεται πιο δύσκολη η θεραπεία μετά.
Υπάρχουν ειδικές ομάδες αλλά και δομές σε διάφορες περιοχές που ασχολούνται ακριβώς με αυτό, με την υποστήριξη ατόμων που πενθούν. Καλώς ή κακώς, ελάχιστοι γνωρίζουν πως να φερθούν σ' αυτούς που πενθούν και περιορίζονται σε σαχλαμάρες του τύπου, "να κοιτάξεις τον εαυτό σου", "η ζωή συνεχίζεται" και διάφορα τέτοια που για κάποιον που πονάει επειδή έχασε τον άνθρωπό του, ακούγονται βερεσέ και ακόμα χειρότερα, τον κάνουν να κλείνεται στον εαυτό του γιατί πιστεύει πως κανείς δεν τον καταλαβαίνει.:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

BLUE SEA

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
Και δεν σας είπα και το χειρότερο: Μου λέει μια φίλη μου στο μνημόσυνο του πατέρα μου "Εσύ γέρασες, θες και μπαμπά, μην κάνεις σαν μωρό;" Τι να πεις όμως; Τόσο ξέρει, τόσο λέει.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Claire Rentfield

Περιβόητο μέλος

Η Βάσω. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Άνεργος/η και μας γράφει απο Κορυδαλλός (Αττική). Έχει γράψει 6,051 μηνύματα.
Γέρασες; ΄Ακου γέρασες... Κι αυτό στο είπε φίλη; :/:
Ακριβώς αυτό που σου έλεγα πριν, δεν ξέρουν δυστυχώς οι άνθρωποι πως να αντιμετωπίσουν ένα άτομο με πένθος.:(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

BLUE SEA

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Τέσα Ηλιού αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 1,898 μηνύματα.
Γέρασες; ΄Ακου γέρασες...
:(
Τι να κεράσω;:P:popcorn:

Κι αυτό στο είπε φίλη; :/:
(
Δυστυχώς!

Ακριβώς αυτό που σου έλεγα πριν, δεν ξέρουν δυστυχώς οι άνθρωποι πως να αντιμετωπίσουν ένα άτομο με πένθος.:(
Πολλές φορές στην προσπάθειά του να βοηθήσουν μιλούν ανυπόστατα:eek:.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 1 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top