House M.D.

Προσωπικά μού φάνηκε υπέροχο. Είδαμε το House σε στιγμές ειλικρίνειας με τον εαυτό του, και εκεί που όλοι πίστευαν ότι θα μείνει μόνος χωρίς κανέναν, κι άλλη ανατροπή. Δεν πίστεψα ότι πέθανε, μέχρι τη στιγμή που είπε ο Foreman ότι το πτώμα επιβεβαιώθηκε αλλά και πάλι δεν ήμουν σίγουρος. Λάτρεψα το τέλος, και λάτρεψα επίσης τη σκηνή στην οποία παραδέχεται τη δειλία του, και παρ' όλα αυτά λέει "...but I can change" ενώ ο ίδιος νωρίτερα είχε υποστηρίξει πως οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, και όχι μόνο σε αυτό το επεισόδιο αλλά σε πολλά σημεία ολόκληρης της σειράς.

Μόλις άκουσα ότι τελειώνει, ευχήθηκα να έχει καλό τέλος γιατί κατά τη γνώμη μου δε θα άξιζε αλλιώς, και νομίζω ότι πήρα αυτό που ήθελα. Και ακόμα πιο σημαντικά: όχι όπως το περίμενα. Τι να πω, μπράβο στο δημιουργό!