Νομική μορφή επιχειρήσεων

christinelle

Πολύ δραστήριο μέλος

Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
'Εχω απορία τι διαφορές έχουν οι ΑΕ, ΟΕ, ΕΕ, ΕΠΕ, ΑΞΤΕ, κλπ. Δεν θέλω να διαβάσω κατεβατά ολόκληρα που απευθυνονται σε διοικητικά/οικονομικά στελέχη, μπορεί κάποιος με απλά λόγια να μου εξηγήσει τις διαφορές τους?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Loony

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Loony αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,754 μηνύματα.
Η Νομική Μορφή της Επιχείρησης
Κάθε επιχείρηση είναι υποχρεωμένη να λάβει μια νομική μορφή, η οποία εκφράζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των ιδιοκτητών της. Ως προς τη νομική μορφή οι επιχειρήσεις διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες: στις ατομικές επιχειρήσεις, στις οποίες ιδιοκτήτης είναι ένα μόνο άτομο και στις εταιρείες, στις οποίες υπάρχουν δύο ή περισσότεροι ιδιοκτήτες (εταίροι).
Υπάρχουν τέσσερις νομικές μορφές εταιρειών: η Ομόρρυθμη Εταιρεία (ΟΕ), η Ετερρόρυθμη Εταιρεία (EE), η Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης (ΕΠΕ) και η Ανώνυμη Εταιρεία (ΑΕ).
Η Ομόρρυθμη Εταιρεία ανήκει σε δύο ή περισσότερους εταίρους καθένας από τους οποίους συνεισφέρει τμήμα του συνολικού κεφαλαίου της εταιρείας (μερίδιο). Τα μερίδια μπορεί να είναι ίσα ή άνισα μεταξύ τους. Όμως, όλοι οι εταίροι, ανεξαρτήτως μεριδίου, έχουν απεριόριστη ευθύνη για τις υποχρεώσεις της εταιρείας, ευθύνη που δεν περιορίζεται στο μερίδιο που έχουν συνεισφέρει, αλλά περιλαμβάνει και την ατομική περιουσία των εταίρων.
Η Ετερρόρυθμη Εταιρεία ανήκει σε ιδιοκτήτες με διαφορετικά δικαιώματα και ευθύνες. Ένας ή περισσότεροι εταίροι έχουν δικαίωμα διαχείρισης και εκπροσώπησης της Ετερρόρυθμης Εταιρείας και ταυτόχρονα, την πλήρη και απεριόριστη ευθύνη για τις υποχρεώσεις της εταιρείας (ομόρρυθμοι εταίροι). Υπάρχουν όμως και ένας ή περισσότεροι εταίροι, οι οποίοι ευθύνονται μόνο για το μέγεθος της συνεισφοράς τους στην εταιρεία (ετερόρρυθμοι εταίροι). Οι ετερόρρυθμοι εταίροι δεν έχουν δικαίωμα εκπροσώπησης ή διαχείρισης της εταιρείας.
Η Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης ανήκει σε εταίρους καθένας από τους οποίους ευθύνεται μόνο για το μερίδιο που έχει εισφέρει στην εταιρεία. Το συνολικό κεφάλαιο της εταιρείας αποτελείται από ίσα εταιρικά μερίδια, τα οποία μοιράζονται στους εταίρους κατ' αναλογία προς τη συνεισφορά καθενός. Τα εταιρικά μερίδια των εταιρειών περιορισμένης ευθύνης δε μετατρέπονται σε μετοχές, αλλά μπορούν να μεταβιβαστούν (να πουληθούν, να κληροδοτηθούν ή να δωριστούν) από τον έναν εταίρο προς άλλους εταίρους ή τρίτους. Για τη μεταβίβαση του μεριδίου ή μεριδίων συνήθως χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη των λοιπών εταίρων.
Η Ανώνυμη Εταιρεία ανήκει επίσης σε εταίρους, καθένας από τους οποίους ευθύνεται μόνο για το χρηματικό ποσό που έχει εισφέρει στην επιχείρηση. Το συνολικό της κεφάλαιο μοιράζεται σε μετοχές, οι οποίες αποτελούν τίτλους ιδιοκτησίας της επιχείρησης. Αν, λόγου χάρη, μια επιχείρηση έχει 1.000.000 μετοχές, ο κάτοχος μιας μετοχής διαθέτει την ιδιοκτησία του ενός εκατομμυριοστού (1:1.000.000) της συνολικής περιουσίας της επιχείρησης. Οι μετοχές μεταβιβάζονται ελεύθερα χωρίς περιορισμό, εκτός από ορισμένες εξαιρέσεις. Οι μεγάλες ανώνυμες εταιρείες επιδιώκουν την αγοραπωλησία των μετοχών τους στο Χρηματιστήριο. Η Ανώνυμη Εταιρεία διοικείται από το Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο εκλέγεται από την ετήσια Γενική Συνέλευση των μετόχων. Στη Γενική Συνέλευση κάθε μέτοχος διαθέτει τόσες ψήφους όσες μετοχές κατέχει. Στη Γενική Συνέλευση των μετόχων το Διοικητικό Συμβούλιο υποβάλλει τον απολογισμό του έργου του και τον προγραμματισμό για το μέλλον για έγκριση. Το Διοικητικό Συμβούλιο ορίζει το Γενικό Διευθυντή ή το Διευθύνοντα Σύμβουλο της εταιρείας, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την καθημερινή διεύθυνση της εταιρείας. Ο Διευθύνων Σύμβουλος μπορεί να είναι ή να μην είναι μέτοχος της εταιρείας. Ένα τμήμα των κερδών των Ανωνύμων Εταιριών, μοιράζεται, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων, στους μετόχους, ανάλογα με τις μετοχές που έχει ο κάθε μέτοχος. Το κέρδος που μοιράζεται για κάθε μετοχή ονομάζεται μέρισμα.
Στις Δημόσιες Ανώνυμες Εταιρείες το διοικητικό συμβούλιο ορίζεται με υπουργική απόφαση και η επιλογή των διευθυντικών στελεχών υπόκειται στην έγκριση του κοινοβουλίου.




Αυτά είναι από το βιβλίο "Αρχές Οικονομίας" της α' λυκείου. Για την τελευταία που λες δεν γράφει στο βιβλίο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Η αρχική ανάγκη που καλύπτει η ύπαρξη διαφόρων μορφών εταιριών είναι το κεφαλαίο. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για όσους έχουν διαρκείς σχέσεις με μια εταιρία, πχ υπάλληλοι ή προμηθευτές.

Πιο συγκεκριμένα: Υπάρχουν οι προσωπικές εταιρίες (ατομική επιχείρηση, ΟΕ, ΕΕ) και οι κεφαλαιουχικές εταιρίες (ΕΠΕ και ΑΕ). Η διαφορά είναι ότι στις πρώτες ο επιχειρηματίας ή οι επιχειρηματίες δεσμεύονται απεριόριστα και με όλη την προσωπική τους περιουσία, ενώ στις δεύτερες μόνο με το ποσό που αντιστοιχεί στο αριθμό των μετοχών ή μεριδίων που έχει αγοράσει. Δηλαδή, π.χ. κατά την σύσταση μιας εταιρίας ΕΠΕ ή ΑΕ οι επιχειρηματίες καταθέτουν στο ταμείο ή σε λογαριασμό της εταιρίας το ανάλογο και πόσο, και από εκεί πέρα τελειώνουν σε αυτό το σημείο οι ευθύνες. Βέβαια υπάρχει και ο ρόλος του διαχειριστή, όπου είναι αρκετά πολύπλοκος στα πλαίσια που θέτεις το ερώτημα.

Σε καμία περίπτωση πρέπει να πέσουμε στην παγίδα ότι οι προσωπικές εταιρίες είναι περισσότερο ασφαλής. Καταρχάς δεν υπάρχει καμία απόλυτος διαφάνεια, σε αντίθεση με τις ΕΠΕ και ΑΕ που είναι υποχρεωμένες να δημοσιεύουν όχι μόνο το καταστατικό αλλά και ισολογισμούς. Παράλληλα δεν μπορούμε να περιμένουμε από κάποιον επιχειρηματία πχ από το Κατάρ ή την Βρετανία που επέκτεινε απλώς τις δραστηριότητες του σε κάποια άλλη χώρα, να αφήσει το νομικό ελεύθερο να βάζει ο οποιοσδήποτε χέρι στην προσωπική του περιούσια. Ακόμη και o Karl Marx αποδέχτηκε την σπουδαιότητα των κεφαλαιουχικές εταιριών, αφού πίστευε ότι έτσι θα αποδεσμεύονταν η εργασία από το κεφαλαίο.

Από εκεί πέρα υπάρχουν πολλές άλλες διαφορές, που έχουν να κάνουν κυρίως με το νομικό πλαίσιο των σχέσεων μεταξύ των συνέταιρων.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top