Ξενοφοβία και ρατσισμός στο πανεπιστήμιο... τον 21ο αιώνα;

Wrong

Δραστήριο μέλος

Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Υποψήφιος διδάκτορας. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
Το ότι υπάρχει τρελός ανταγωνισμός, υπάρχει και ίσως αυτός να είναι και αυτός ένας λόγος που πιέζεσαι τόσο. Το καταλαβαίνω ως ένα βαθμό γιατί κι εγώ στο μεταπτυχιακό μου ήρθα αντιμέτωπη με ένα πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον, το οποίο συχνά με επηρέαζε.
Απ' όσα έχω δει τόσο από τη δική μου εμπειρία όσο και από φίλων μου που έκαναν μεταπτυχιακά σε διάφορες χώρες, καταλήγω με σχετική βεβαιότητα στο ότι σημαντικό ρόλο παίζει το πανεπιστήμιο, κατά πόσο προωθεί τη συνεργασία μεταξύ μεταπτυχιακών, πχ. σε αγγλοσαξονικά συστήματα είναι πολύ πιο πιθανό να διοργανώνουν τα ίδια τα τμήματα συναντήσεις για να γνωριστούν τα άτομα σε ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα μεταξύ τους, να προωθούν τη συμμετοχή σε ομάδες έρευνας/εργασίας/θέατρου κλπ., με λίγα λόγια να επιχειρούν συνειδητά την δημιουργία ενός community. Όχι πως αυτό αποκλείεται να συμβαίνει σε άλλες χώρες, έτσι; Δεν γίνεται να είμαι απόλυτη γιατί είναι και θέμα τμήματος, είναι και θέμα lab, είναι και θέμα ατόμων.
Το να νιώθεις, πάντως, μοναξιά όταν διαβάζεις/δουλεύεις όλη μέρα σε ανταγωνιστικές συνθήκες είναι ψυχοφθόρο και είναι λογικό να αισθάνεσαι πιεσμένος, είσαι και λίγο πριν την υποστήριξη, βγαίνουν όλα μαζί. Κάνε ένα κουράγιο, λοιπόν, και, κάθε φορά που θα επιστρέφει η σκέψη σου σε αυτό το θέμα, σκέψου τις ερωτήσεις που θα σου κάνει η επιτροπή μετά την παρουσίαση, εστίασε σε ζητήματα της έρευνάς σου, σχεδίασε το μετά.
Έφαγες τον γάιδαρο, έμεινε η ουρά. Καλό κουράγιο και με το καλό να τελειώσεις!:)
 

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,788 μηνύματα.
npb, είναι αδύνατο να είσαι 3 ολόκληρα χρόνια εκεί και να μην έχεις στεριώσει με άλλον άνθρωπο. δεν ξέρω πως τα πας με τις διαπροσωπικες σου σχέσεις αλλά αν δεν είναι η πρώτη φορά στη ζωή σου που αντιμετωπίζεις δυσκολία στο να γνωρίσεις κόσμο, ίσως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσεις τον τρόπο που προσεγγίζεις τους ανθρώπους.
δεν αμφισβητώ ότι μπορεί να σου έχουν φερθεί ρατσιστικά αλλά στο χέρι σου είναι να βρεις άτομα που θα σε αποδεχτούν και θα σε αγκαλιάσουν (μεταφορικά πάντα αλλά γιατί όχι και κυριολεκτικά :hehe:)
 

miss marple

Πολύ δραστήριο μέλος

Η miss marple αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Φοιτήτρια. Έχει γράψει 859 μηνύματα.
npb, είναι αδύνατο να είσαι 3 ολόκληρα χρόνια εκεί και να μην έχεις στεριώσει με άλλον άνθρωπο. δεν ξέρω πως τα πας με τις διαπροσωπικες σου σχέσεις αλλά αν δεν είναι η πρώτη φορά στη ζωή σου που αντιμετωπίζεις δυσκολία στο να γνωρίσεις κόσμο, ίσως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσεις τον τρόπο που προσεγγίζεις τους ανθρώπους.
δεν αμφισβητώ ότι μπορεί να σου έχουν φερθεί ρατσιστικά αλλά στο χέρι σου είναι να βρεις άτομα που θα σε αποδεχτούν και θα σε αγκαλιάσουν (μεταφορικά πάντα αλλά γιατί όχι και κυριολεκτικά :hehe:)

Εφόσον το πρόβλημα είναι με τους συμφοιτητές , θα συμφωνήσω! Δε λέμε ότι φταις απαραίτητα, απλώς σκέψου πρώτα μήπως εσύ περνάς κάποια λάθος μηνύματα με τη στάση σου. Πχ εγώ είμαι αρκετά ντροπαλή και έχω παρατηρήσει ότι αυτό ερμηνεύεται καμία φορά από τους άλλους ως σνομπισμός και έπαρση, μήπως γίνεται κάτι ανάλογο?
Αν τώρα το θέμα ήταν με τους καθηγητές, εκεί λύση δεν υπάρχει, είχαμε τέτοιο θέμα στη σχολή και ήταν πραγματικά άδικο. Φυσικά δεν έγινε τίποτα!
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Απ το ίντερνετ μπορείς να κάνεις επαφές που κρατάνε;

Αν όχι, τότε εσύ είσαι το πρόβλημα.

Αν ναι, τότε τότε μάλλον έχεις φάτσα που δεν εμπνέει κανέναν να της μιλήσει και προσωπικότητα που δεν υπερκαλύπτει αυτό το πράγμα.

Τον ρατσισμό δεν τον σχολιάζω γιατί ουσιαστικά και να υφίσταται δεν μπορείς να τον αλλάξεις. Άλλαξε λοιπόν τα υπόλοιπα, η απλά γραψτους, πάρε το χαρτί σου και φύγε από εκεί.

Υπάρχει και η περίπτωση να υπάρχει διαφορά iq μεταξύ εσου και των υπολοίπων γι αυτό και δεν μπορείς να συνεννοηθείς. Σε αυτή τη περίπτωση από δέξου τη μοναξιά η κάνε μάθε να κάνεις εγκεφαλικό downgrade.
 

Guest 092312

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Υπάρχει και η περίπτωση να υπάρχει διαφορά iq μεταξύ εσου και των υπολοίπων γι αυτό και δεν μπορείς να συνεννοηθείς. Σε αυτή τη περίπτωση από δέξου τη μοναξιά η κάνε μάθε να κάνεις εγκεφαλικό downgrade.

Αυτό γενικά είναι μία πολύ βολική δικαιολογία για τους αντικοινωνικούς ή τέλος πάντων αυτούς που δεν προτίθενται να κάνουν μία σοβαρή προσπάθεια να αποκτήσουν φίλους. Τι να κάνουμε, υπάρχουν άνθρωποι πιο χαρισματικοί και άλλοι πρέπει να το ψάξουν λίγο παραπάνω. Αλλά το να επαναπαύεται κανείς στη δικαιολογία ότι οι άλλοι είναι "πολύ χαζοί γι'αυτόν", σόρρυ, αλλά είναι λετζίτ δικαιολογία μόνο από τον Γκάους.

Άσχετο με το θέμα και δεν μιλάω προφανώς για εσένα νπβ, αλλά την έχω ξανακούσει αυτή τη πατάτα. :P
 

Eileen

Τιμώμενο Μέλος

Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
Εγώ πραγματικά πιστεύω ότι είναι θέμα κουλτούρας, που καλλιεργεί το ίδιο το πανεπιστήμιο.
Όλοι οι φίλοι μου από τη σχολή είναι έξω για μεταπτυχιακό*, κάποιοι τελείωσαν ήδη και οι μαρτυρίες ποικίλλουν. Υπήρχαν μεταπτυχιακά προγράμματα που λειτουργούσαν σε αναλογία 80-20 (ξένοι-ντόπιοι) και επομένως ήταν έντονα πολυπολιτισμικό κλίμα, που ενθάρρυνε τις γνωριμίες & συνεργασίες.

Σε άλλα προγράμματα, που ο κύριος όγκος των φοιτητών ήταν από αυτή την χώρα, οι ξένοι φοιτητές έτειναν να σχηματίζουν δικές τους κλειστές παρέες, καθώς οι ντόπιοι είτε είχαν ήδη δικές τους παρέες, είτε κάποιες φορές ήταν διστακτικοί να γνωρίσουν τους ξένους, για περίεργους λόγους κάποιες φορές.

Το εμπόδιο της γλώσσας είναι επίσης σημαντικό και δεν πρέπει να παραγνωρίζεται. Σκέψου και τη δική σου εμπειρία από το ελληνικό πανεπιστήμιο. Οι δικοί μου συμφοιτητές ήταν από έντονα διστακτικοί έως και τελείως αρνητικοί στο να κάνουν παρέα με Erasmίτες, διότι τους φαινόταν πολύ ενοχλητικό να πρέπει να μιλάνε αγγλικά στις εξόδους τους. Είμαι σίγουρη ότι αυτός είναι ο κανόνας, καθώς οι Ερασμίτες πάντα προσπαθούν να προσεγγίσουν και να γνωρίσουν κόσμο (για αυτό έρχονται, άλλωστε).

Δεν είναι λοιπόν δικό τους χαρακτηριστικό, ούτε είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς γιατί μπορεί να συμβαίνει. Αυτό που αλλάζει κατά περίπτωση είναι ο άνθρωπος που δέχεται μία τέτοια αντιμετώπιση. Δε πιστεύω ότι φταίει πάντα η μία πλευρά. Σίγουρα, μπορεί μία κοινότητα να μην είναι πολύ δεκτική στην αρχή, αλλά μπορεί αντίστοιχα ο "καινούριος" να μην έχει προσπαθήσει να εγκληματιστεί στο περιβάλλον, να γνωρίσει την κουλτούρα, τη γλώσσα, τους τρόπους τους.
Αν το δεις και λίγο πιο αυστηρά, εσύ, σαν ξένος φέρεις τη μεγαλύτερη "ευθύνη", αν θες να ενσωματωθείς εκεί. They won't get out of their way to get to know you :/:
Δεν αμφισβητώ την προσπάθειά σου, ούτε θέλω να υποτιμήσω την αρνητική εμπειρία σου. Απλά, σαν food for thought, και γιατί ίσως μπορεί κάποιος μελλοντικός εκπαιδευτικός μετανάστης να διαβάζει το θέμα, προτείνω να κάνεις και εσύ μία πιο προσεκτική ανάγνωση και της δικής σου συμπεριφοράς και προσέγγισης. =)

Καλή επιτυχία στην υποστήριξη και συγχαρητήρια για την επιμονή και την προσπάθειά σου!
*εγώ τι κάνω ακόμη εδώ;
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Παιδιά αφού συνεννοούμαστε, δεν έρχεστε να γνωριστούμε για καφεδάκι; Για τα Μαθηματικά, σας ...τα κερνάω. :P H Oλίβια επίσης για σχετική βοήθεια. Για να μιλήσω ως προς τις απαντήσεις: Σαφώς και δεν θέλω να παρουσιάσω την δική μου "τελειότητα" ή παραμύθα. Αλλά όταν η προσπάθεια γίνεται μονόπλευρη και δεν δίνονται ευκαιρίες γνωριμίας δηλαδή, να αποδείξεις ότι αξίζεις σαν άνθρωπος για αυτό που κάνεις, εκεί κάτι δεν πάει καλά. Το κακό είναι ότι δεν δίνω δικαιώματα, δεν έγλειψα ποτέ και κανέναν και με κουράζει να παρακαλάω για ομάδες ασκήσεων. Διαπίστωσα ότι "ψάχνουν" για τον δυνατό λύτη που θα τους απαλλάξει από την κούραση για να κάνουν τα χόμπι τους. Σε αυτό δεν τους έκανα τη χάρη. Ένας λόγος πιστεύω είναι αυτός. Ένας άλλος λόγος ήταν τα κενά που είχα στον προγραμματισμό (που με πολύ προσωπικό κόπο και σκατοφαγητό, ξενύχτι κλπ κάλυψα μόνος μου για να έρθω στο επίπεδό τους) και επομένως δεν μπορούσα να τους "εντυπωσιάσω" στις υπολογιστικές δραστηριότητες εντός εξαμήνου. Συνήθως έδειχνα ως "φτωχοσυγγενής" αλλά για πράγματα που δεν φέρω την ευθύνη. Αντιθέτως στην εξεταστική φαινόμουν τελείως άκυρος πως και γιατί πέρασα τα μαθήματα. Σκεφτείτε ότι σε πιθανές τυχαίες συναντήσεις η πρώτη κουβέντα αντί γεια ήταν "πόσα μαθήματα χρωστάς". Το περιβάλλον λειτουργεί κάπως ανταγωνιστικά ειδικά όσοι κολλάνε (με όχι και τόσο αξιοκρατικές μεθόδους) σε ομάδες καθηγητών. Εκεί προσφέρονται και κάποια οφφίκια (π.χ. προφίλ στον ιστότοπο, προσωπικό γραφείο μέσα στο Ινστιτούτο κλπ). Μετά η συμπεριφορά τους αλλάζει. Γίνονται πιο "καθηγητικοί" και πουλάνε σνομπισμό. Πολλές φορές μου είπαν "δεν έχω να πάρω κάτι από σένα, οπότε γιατί να σου μιλήσω;"...εννοώντας και το απλό καλημέρα. Εκεί που μπόρεσα να σταθώ και να διαπρέψω αν κρίνω από τους βαθμούς, είναι στα θεωρητικά αντικείμενα των Μαθηματικών λόγω ...του Ελληνικού Πανεπιστημίου (ως βασικό υπόβαθρο) και του διαβάσματος.

Οι Ευρωπαίοι φοιτητές εκτός εξαιρέσεων έχουν αδύναμο υπόβαθρο σε θεωρητικά αντικείμενα των θετικών επιστημών όσο στο κομμάτι του υπολογιστή. Εκεί πάλι υπάρχει διαβάθμιση γνώσης: η πλειονότητα πουλάει ένα προφίλ ότι ξέρει να γράφει κώδικα (βρίσκουν αγορασμένες λύσεις αλλά δεν το λένε) απλά ξέρουν να το πουλάνε το παραμύθι γιατί πιάνει. Ελάχιστοι μπορούν να γράψουν κώδικα πάνω από 20 γραμμές. Ειδικά όταν αρχίζουν οι ερωτήσεις από τον καθηγητή αν η μέθοδος είναι explicit ή implicit και τρώνε την κιμωλία...Αν και αναμεταξύ τους υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας, δεν μιλάνε ή σνομπάρονται, κάποιοι είναι πιο νορμάλ. Βέβαια αυτό θέλει χρόνο και κάποιες κοινές συνιστώσες. Νομίζω, κάνοντας μια αποτίμηση έργου, ότι λόγω φόρτου εβδομαδιαίου δεν ήταν δυνατό να επενδύσω σε κανονικές γνωριμίες. Βέβαια έχω διαπιστώσει ότι ανεξαρτήτως εθνικότητας, η νέα γενιά δεν πολυενδιαφέρεται για κανονικές επαφές παρά για περιστασιακές (δηλαδή, 2-3 φορές το εξάμηνο να λένε ένα γεια). Έχω άλλου τύπου ανατροφή που με εμποδίζει να συμπεριφέρομαι ως τρόμπας σε άλλους. Δίνω αξία σε κάθε άνθρωπο και αυτό δεν το εισπράττω γιατί η κοινωνία δείχνει κουρασμένη από την ανία της. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι νέοι άνθρωποι και δεν νιώθουν την ανάγκη να νιώσουν ότι είμαι άνθρωπος! και όχι κάποιο ίχνος πίσω από ένα κοινωνικό δίκτυο. Είναι κάπως τρομαχτικό!

Ευχαριστώ όλους-ες για τις απαντήσεις. Καθώς παρακολούθησα μαθήματα από άλλα μεταπτυχιακά του Πανεπιστημίου για την ενότητα των διαθεματικών δεξιοτήτων, διαπίστωσα μεγάλη άβυσσο συμπεριφοράς μεταξύ των νέων. Το πρόβλημα συναντάται μόνο στις Φυσικομαθηματικές επιστήμες όπου το κλίμα είναι τελείως "σχολικό" και "ασκησιοκεντρικό" χωρίς ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων, διαπροσωπικών σχέσεων. Πολλοί άντρες Αυστριακοί ή κοπέλες Αυστριακές στις θετικές επιστήμες είναι σεξουαλικά παρθένοι χωρίς να τους απασχολεί καθώς δεν φροντίζουν ώστε να το αλλάξουν. Είτε εμφανισιακά είτε με τη συμπεριφορά και το όλο πακέτο. Πολλές φορές έτυχε να βρεθώ σε διάλειμμα άσκησης και να μην έχω να πω κάτι γιατί ο τρόπος που εκφράζονταν ήταν τελείως "βαράω ενέσεις". Αντίθετα στην Οικονομική σχολή, το χιούμορ και πιο εξωστρεφείς συζητήσεις ή το ανθρώπινο ενδιαφέρον σε διάφορα ζητήματα με έκαναν να έχω μικτά συναισθήματα χωρίς να ξέρω ή να με νοιάζει ίσως πλέον, ο λόγος τους. Η Μαθηματική επιστήμη τόσο ομαδική ...και στην πράξη είναι τόσο ατομικό άθλημα. Δεν είναι και τόσο ωραίο να μην έχεις κανέναν συνάδελφο να μοιραστείς μια ανησυχία όσο και να το "προσπερνάς" μόνος σου. Σημασία δεν έχει να προσπερνάμε τη ζωή για να μην μας παίρνουν από κάτω οι άσχημες στιγμές, αλλά να ζούμε τη στιγμή γιατί δεν έχει πισωγύρισμα. Δεν μου αρέσει να χαραμίζω τη ζωή μου επειδή άλλοι άνθρωποι γουστάρουν να κάνουν το ίδιο στη δική τους.

Θα ήθελα να προσθέσω ότι στα φοιτητικά groups των σπουδών στα κοινωνικά δίκτυα είναι αρκετά σύνηθες κάποιος να ζητάει κάποια βοήθεια ή κάποιες λύσεις, υποδείξεις κλπ σχετικά με τα μαθήματα και το post να μην έχει λάβει απάντηση, σε αντίθεση με τα σεντόνια βοήθειας των Ελλήνων φοιτητών.

npb, είναι αδύνατο να είσαι 3 ολόκληρα χρόνια εκεί και να μην έχεις στεριώσει με άλλον άνθρωπο. δεν ξέρω πως τα πας με τις διαπροσωπικες σου σχέσεις αλλά αν δεν είναι η πρώτη φορά στη ζωή σου που αντιμετωπίζεις δυσκολία στο να γνωρίσεις κόσμο, ίσως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσεις τον τρόπο που προσεγγίζεις τους ανθρώπους.
δεν αμφισβητώ ότι μπορεί να σου έχουν φερθεί ρατσιστικά αλλά στο χέρι σου είναι να βρεις άτομα που θα σε αποδεχτούν και θα σε αγκαλιάσουν (μεταφορικά πάντα αλλά γιατί όχι και κυριολεκτικά :hehe:)


Και όμως δεν έχω στεριώσει. Είναι κάτι που με απασχολεί και βλέπω ότι συνήθως η αιτία είναι ότι δεν εντυπωσιάζω ...συνήθως με ψέματα. Λυπάμαι. Δεν είμαι ο τύπος που θα κάνω μια γνωριμία για να πω γεια σήμερα και τι κάνεις μετά από 6 μήνες. Πολλές φορές συνήθως όσους έτυχε να γνωρίσω χωρίς να θέσω κάποια ερώτηση, αυτόβουλα είτε μου είπαν ότι έχουν σχέση ή ότι είναι απασχολημένοι και στην επόμενη τυχαία συνάντηση όταν χαιρέτησα έπεσε στο κενό. Αυτό στην αρχή, μου στοίχισε πολύ και πλέον έχω γίνει πολύ κυνικός. Είναι κάτι που η διαμονή μου σε μια άλλη κοινωνία μου έχει λειάνει λίγο τους συναισθηματισμούς σε άλλους ανθρώπους. Δεν μου αρέσει, αλλά βλέπω ότι έτσι κερδίζω κάποιον σεβασμό. Έχω ακούσει απίστευτες δικαιολογίες ή απότομες διακοπές επικοινωνίας χωρίς χαιρετισμό για λόγους τελείως ηλίθιους. Εκεί που μιλάς, ο άλλος σηκώνεται και φεύγει. Πολλές φορές αγόρασα βιβλία ψυχολογίας για να δω λιγάκι τη διπολική διαταραχή πως εκφράζεται και γιατί. Δεν μπορώ να υποστηρίξω τέτοιου είδους διάδραση.
 
Τελευταία επεξεργασία:

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,788 μηνύματα.
Και όμως δεν έχω στεριώσει. Είναι κάτι που με απασχολεί και βλέπω ότι συνήθως η αιτία είναι ότι δεν εντυπωσιάζω ...συνήθως με ψέματα. Λυπάμαι. Δεν είμαι ο τύπος που θα κάνω μια γνωριμία για να πω γεια σήμερα και τι κάνεις μετά από 6 μήνες. Πολλές φορές συνήθως όσους έτυχε να γνωρίσω χωρίς να θέσω κάποια ερώτηση, αυτόβουλα είτε μου είπαν ότι έχουν σχέση ή ότι είναι απασχολημένοι και στην επόμενη τυχαία συνάντηση όταν χαιρέτησα έπεσε στο κενό. Αυτό στην αρχή, μου στοίχισε πολύ και πλέον έχω γίνει πολύ κυνικός. Είναι κάτι που η διαμονή μου σε μια άλλη κοινωνία μου έχει λειάνει λίγο τους συναισθηματισμούς σε άλλους ανθρώπους. Δεν μου αρέσει, αλλά βλέπω ότι έτσι κερδίζω κάποιον σεβασμό. Έχω ακούσει απίστευτες δικαιολογίες ή απότομες διακοπές επικοινωνίας χωρίς χαιρετισμό για λόγους τελείως ηλίθιους. Εκεί που μιλάς, ο άλλος σηκώνεται και φεύγει. Πολλές φορές αγόρασα βιβλία ψυχολογίας για να δω λιγάκι τη διπολική διαταραχή πως εκφράζεται και γιατί. Δεν μπορώ να υποστηρίξω τέτοιου είδους διάδραση.

Ξεκίνησα να διαβάζω το "δήμιος του έρωτα" του Irvin Yalom το οποίο αναφέρεται σε αληθινές ιστορίες ψυχοθεραπείας από την εμπειρία του συγγραφέα. Διάβασα μία μικρή παράγραφο που νομίζω πως θα ταίριαζε σε αυτά που περιγράφεις:

Με τον ίδιο τρόπο η θεραπεία της Μπέττυ ήταν αναποτελεσματική όσο εκείνη μπορούσε να αποδίδει την μοναξιά της στην επιφανειακή, τυχάρπαστη καλιφορνέζικη κουλτούρα. Μόνο όταν της έδειξα πως ο απρόσωπος, ντροπαλός και αποστασιοποιητικός τρόπος της αναπαρήγαγε στην ψυχοθεραπεία το ίδιο απρόσωπο περιβάλλον, μπόρεσε να αρχίσει να ερευνά την προσωπική της ευθύνη για την απομόνωση της.
 

DumeNuke

Τιμώμενο Μέλος

Ο DumeNuke αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Φοιτητής και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,125 μηνύματα.
Όπου "μεταπτυχιακός φοιτητής" βάλε "προπτυχιακός", όπου "ξένο πανεπιστήμιο" βάλε "ελληνικό" και όπου "εγώ" βάλε "κύπριοι".
Και έχεις ακριβώς την ίδια κατάσταση που βιώνουν όσοι κύπριοι έρχονται για να σπουδάσουν στην Ελλάδα σε προπτυχιακό επίπεδο.
 

Lancelot

Περιβόητο μέλος

Ο Lancelot αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 4,549 μηνύματα.
Παιδιά αφού συνεννοούμαστε, δεν έρχεστε να γνωριστούμε για καφεδάκι; Για τα Μαθηματικά, σας ...τα κερνάω. :P H Oλίβια επίσης για σχετική βοήθεια. Για να μιλήσω ως προς τις απαντήσεις: Σαφώς και δεν θέλω να παρουσιάσω την δική μου "τελειότητα" ή παραμύθα. Αλλά όταν η προσπάθεια γίνεται μονόπλευρη και δεν δίνονται ευκαιρίες γνωριμίας δηλαδή, να αποδείξεις ότι αξίζεις σαν άνθρωπος για αυτό που κάνεις, εκεί κάτι δεν πάει καλά. Το κακό είναι ότι δεν δίνω δικαιώματα, δεν έγλειψα ποτέ και κανέναν και με κουράζει να παρακαλάω για ομάδες ασκήσεων. Διαπίστωσα ότι "ψάχνουν" για τον δυνατό λύτη που θα τους απαλλάξει από την κούραση για να κάνουν τα χόμπι τους. Σε αυτό δεν τους έκανα τη χάρη. Ένας λόγος πιστεύω είναι αυτός. Ένας άλλος λόγος ήταν τα κενά που είχα στον προγραμματισμό (που με πολύ προσωπικό κόπο και σκατοφαγητό, ξενύχτι κλπ κάλυψα μόνος μου για να έρθω στο επίπεδό τους) και επομένως δεν μπορούσα να τους "εντυπωσιάσω" στις υπολογιστικές δραστηριότητες εντός εξαμήνου. Συνήθως έδειχνα ως "φτωχοσυγγενής" αλλά για πράγματα που δεν φέρω την ευθύνη. Αντιθέτως στην εξεταστική φαινόμουν τελείως άκυρος πως και γιατί πέρασα τα μαθήματα. Σκεφτείτε ότι σε πιθανές τυχαίες συναντήσεις η πρώτη κουβέντα αντί γεια ήταν "πόσα μαθήματα χρωστάς". Το περιβάλλον λειτουργεί κάπως ανταγωνιστικά ειδικά όσοι κολλάνε (με όχι και τόσο αξιοκρατικές μεθόδους) σε ομάδες καθηγητών. Εκεί προσφέρονται και κάποια οφφίκια (π.χ. προφίλ στον ιστότοπο, προσωπικό γραφείο μέσα στο Ινστιτούτο κλπ). Μετά η συμπεριφορά τους αλλάζει. Γίνονται πιο "καθηγητικοί" και πουλάνε σνομπισμό. Πολλές φορές μου είπαν "δεν έχω να πάρω κάτι από σένα, οπότε γιατί να σου μιλήσω;"...εννοώντας και το απλό καλημέρα. Εκεί που μπόρεσα να σταθώ και να διαπρέψω αν κρίνω από τους βαθμούς, είναι στα θεωρητικά αντικείμενα των Μαθηματικών λόγω ...του Ελληνικού Πανεπιστημίου (ως βασικό υπόβαθρο) και του διαβάσματος.

Οι Ευρωπαίοι φοιτητές εκτός εξαιρέσεων έχουν αδύναμο υπόβαθρο σε θεωρητικά αντικείμενα των θετικών επιστημών όσο στο κομμάτι του υπολογιστή. Εκεί πάλι υπάρχει διαβάθμιση γνώσης: η πλειονότητα πουλάει ένα προφίλ ότι ξέρει να γράφει κώδικα (βρίσκουν αγορασμένες λύσεις αλλά δεν το λένε) απλά ξέρουν να το πουλάνε το παραμύθι γιατί πιάνει. Ελάχιστοι μπορούν να γράψουν κώδικα πάνω από 20 γραμμές. Ειδικά όταν αρχίζουν οι ερωτήσεις από τον καθηγητή αν η μέθοδος είναι explicit ή implicit και τρώνε την κιμωλία...Αν και αναμεταξύ τους υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας, δεν μιλάνε ή σνομπάρονται, κάποιοι είναι πιο νορμάλ. Βέβαια αυτό θέλει χρόνο και κάποιες κοινές συνιστώσες. Νομίζω, κάνοντας μια αποτίμηση έργου, ότι λόγω φόρτου εβδομαδιαίου δεν ήταν δυνατό να επενδύσω σε κανονικές γνωριμίες. Βέβαια έχω διαπιστώσει ότι ανεξαρτήτως εθνικότητας, η νέα γενιά δεν πολυενδιαφέρεται για κανονικές επαφές παρά για περιστασιακές (δηλαδή, 2-3 φορές το εξάμηνο να λένε ένα γεια). Έχω άλλου τύπου ανατροφή που με εμποδίζει να συμπεριφέρομαι ως τρόμπας σε άλλους. Δίνω αξία σε κάθε άνθρωπο και αυτό δεν το εισπράττω γιατί η κοινωνία δείχνει κουρασμένη από την ανία της. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι νέοι άνθρωποι και δεν νιώθουν την ανάγκη να νιώσουν ότι είμαι άνθρωπος! και όχι κάποιο ίχνος πίσω από ένα κοινωνικό δίκτυο. Είναι κάπως τρομαχτικό!

Ευχαριστώ όλους-ες για τις απαντήσεις. Καθώς παρακολούθησα μαθήματα από άλλα μεταπτυχιακά του Πανεπιστημίου για την ενότητα των διαθεματικών δεξιοτήτων, διαπίστωσα μεγάλη άβυσσο συμπεριφοράς μεταξύ των νέων. Το πρόβλημα συναντάται μόνο στις Φυσικομαθηματικές επιστήμες όπου το κλίμα είναι τελείως "σχολικό" και "ασκησιοκεντρικό" χωρίς ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων, διαπροσωπικών σχέσεων. Πολλοί άντρες Αυστριακοί ή κοπέλες Αυστριακές στις θετικές επιστήμες είναι σεξουαλικά παρθένοι χωρίς να τους απασχολεί καθώς δεν φροντίζουν ώστε να το αλλάξουν. Είτε εμφανισιακά είτε με τη συμπεριφορά και το όλο πακέτο. Πολλές φορές έτυχε να βρεθώ σε διάλειμμα άσκησης και να μην έχω να πω κάτι γιατί ο τρόπος που εκφράζονταν ήταν τελείως "βαράω ενέσεις". Αντίθετα στην Οικονομική σχολή, το χιούμορ και πιο εξωστρεφείς συζητήσεις ή το ανθρώπινο ενδιαφέρον σε διάφορα ζητήματα με έκαναν να έχω μικτά συναισθήματα χωρίς να ξέρω ή να με νοιάζει ίσως πλέον, ο λόγος τους. Η Μαθηματική επιστήμη τόσο ομαδική ...και στην πράξη είναι τόσο ατομικό άθλημα. Δεν είναι και τόσο ωραίο να μην έχεις κανέναν συνάδελφο να μοιραστείς μια ανησυχία όσο και να το "προσπερνάς" μόνος σου. Σημασία δεν έχει να προσπερνάμε τη ζωή για να μην μας παίρνουν από κάτω οι άσχημες στιγμές, αλλά να ζούμε τη στιγμή γιατί δεν έχει πισωγύρισμα. Δεν μου αρέσει να χαραμίζω τη ζωή μου επειδή άλλοι άνθρωποι γουστάρουν να κάνουν το ίδιο στη δική τους.

Θα ήθελα να προσθέσω ότι στα φοιτητικά groups των σπουδών στα κοινωνικά δίκτυα είναι αρκετά σύνηθες κάποιος να ζητάει κάποια βοήθεια ή κάποιες λύσεις, υποδείξεις κλπ σχετικά με τα μαθήματα και το post να μην έχει λάβει απάντηση, σε αντίθεση με τα σεντόνια βοήθειας των Ελλήνων φοιτητών.




Και όμως δεν έχω στεριώσει. Είναι κάτι που με απασχολεί και βλέπω ότι συνήθως η αιτία είναι ότι δεν εντυπωσιάζω ...συνήθως με ψέματα. Λυπάμαι. Δεν είμαι ο τύπος που θα κάνω μια γνωριμία για να πω γεια σήμερα και τι κάνεις μετά από 6 μήνες. Πολλές φορές συνήθως όσους έτυχε να γνωρίσω χωρίς να θέσω κάποια ερώτηση, αυτόβουλα είτε μου είπαν ότι έχουν σχέση ή ότι είναι απασχολημένοι και στην επόμενη τυχαία συνάντηση όταν χαιρέτησα έπεσε στο κενό. Αυτό στην αρχή, μου στοίχισε πολύ και πλέον έχω γίνει πολύ κυνικός. Είναι κάτι που η διαμονή μου σε μια άλλη κοινωνία μου έχει λειάνει λίγο τους συναισθηματισμούς σε άλλους ανθρώπους. Δεν μου αρέσει, αλλά βλέπω ότι έτσι κερδίζω κάποιον σεβασμό. Έχω ακούσει απίστευτες δικαιολογίες ή απότομες διακοπές επικοινωνίας χωρίς χαιρετισμό για λόγους τελείως ηλίθιους. Εκεί που μιλάς, ο άλλος σηκώνεται και φεύγει. Πολλές φορές αγόρασα βιβλία ψυχολογίας για να δω λιγάκι τη διπολική διαταραχή πως εκφράζεται και γιατί. Δεν μπορώ να υποστηρίξω τέτοιου είδους διάδραση.
Από όσο γνωρίζω στα πανεπιστήμια υπάρχουν διάφορες ομάδες ( εθελοντικές και μη ) , δεν σκέφτηκες να δοκιμάσεις να μπεις σε κάποια ομάδα (πχ. θεατρική ) ή το έχει δοκιμάσει ;
Όπου "μεταπτυχιακός φοιτητής" βάλε "προπτυχιακός", όπου "ξένο πανεπιστήμιο" βάλε "ελληνικό" και όπου "εγώ" βάλε "κύπριοι".
Και έχεις ακριβώς την ίδια κατάσταση που βιώνουν όσοι κύπριοι έρχονται για να σπουδάσουν στην Ελλάδα σε προπτυχιακό επίπεδο.

Οι περισσότεροι Κύπριοι( αναφέρομαι σε ΑΠΘ ) δημιουργούν <<γκέτο>> μεταξύ τους ΚΑΙ δεν αφήνουν να μπει κανένας άλλος , είναι σαν κλειστή κάστα . Επίσης έχω γνωρίσει Κύπριους που τους σιχάθηκα μετά τα όσα απαξιωτικά είπαν για την χώρα .
Αυτή είναι η δικιά μου οπτική .
 

Guest 336742

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Οι περισσότεροι Κύπριοι( αναφέρομαι σε ΑΠΘ ) δημιουργούν <<γκέτο>> μεταξύ τους ΚΑΙ δεν αφήνουν να μπει κανένας άλλος , είναι σαν κλειστή κάστα . Επίσης έχω γνωρίσει Κύπριους που τους σιχάθηκα μετά τα όσα απαξιωτικά είπαν για την χώρα .
Αυτή είναι η δικιά μου οπτική .
Ευτυχώς το είπε κάποιος.
Μη λέμε ό,τι θέλουμε, οι Κύπριοι ΔΕΝ θέλουν να κάνουν φιλίες με "καλαμαράδες"...

ΥΣ. Φουλ ρατσιστικό, αλλά δεν έχω γνωρίσει ποτέ καλό φοιτητή κύπριο...
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Eίχα γνωρίσει Κύπριους στο Πανεπιστήμιο, γενικά ήταν καλά παιδιά, άλλη κουλτούρα λόγω της ανατροφής τους, Αγγλική κουλτούρα κλπ αλλά αρκετά "γκετοποιημένοι" ειδικά οι Κύπριες. Οι άντρες είναι πιο νορμάλ νομίζω. Οι κοπέλες εκτός από την εκνευριστική διάλεκτο των Ελληνικών είναι πολύ επιλεκτικές σε είδος γνωριμίας. Βέβαια, δεν έχω σφαιρική άποψη γιατί όσους γνώρισα ήταν υποφερτοί σε σχέση με τα ντόπια φρούτα. Εσείς πώς θα χαρακτηρίζατε τους Έλληνες νέους σε σχέση με εσάς ή με άλλης εθνικότητας νέους;
 

Unseen skygge

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Unseen skygge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,218 μηνύματα.
Εχω γνωρισει αρκετους αξιολογους κυπριους αλλα η πραγματικοτητα ειναι πως οντως "γκετοποιονται" και δημιουργουν εναν κλειστο κυκλο. Μπορει να φταιει και η διαφορετικη κουλτουρα, τι να πω.
 

Αγγελος Κοκ

Τιμώμενο Μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 24 ετών, Φοιτητής και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,665 μηνύματα.
Εντάξει πιστεύω δεν πρέπει να τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι ,καθώς έχω παρατηρησει άκρως ρατσιστική συμπεριφορά έναντι των Κυπρίων. Σίγουρα υπάρχουν και αυτοί που κλείνονται μεταξύ τους,πιθανόν έτσι να αισθάνονται πιο ασφαλείς, αλλά υπάρχουν και αρκετοί που κάνουν παρέα με Έλληνες και ειναι ανοιχτοί σε κουβέντα
 

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Και όμως δεν έχω στεριώσει. Είναι κάτι που με απασχολεί και βλέπω ότι συνήθως η αιτία είναι ότι δεν εντυπωσιάζω ...συνήθως με ψέματα. Λυπάμαι. Δεν είμαι ο τύπος που θα κάνω μια γνωριμία για να πω γεια σήμερα και τι κάνεις μετά από 6 μήνες. Πολλές φορές συνήθως όσους έτυχε να γνωρίσω χωρίς να θέσω κάποια ερώτηση, αυτόβουλα είτε μου είπαν ότι έχουν σχέση ή ότι είναι απασχολημένοι και στην επόμενη τυχαία συνάντηση όταν χαιρέτησα έπεσε στο κενό. Αυτό στην αρχή, μου στοίχισε πολύ και πλέον έχω γίνει πολύ κυνικός. Είναι κάτι που η διαμονή μου σε μια άλλη κοινωνία μου έχει λειάνει λίγο τους συναισθηματισμούς σε άλλους ανθρώπους. Δεν μου αρέσει, αλλά βλέπω ότι έτσι κερδίζω κάποιον σεβασμό. Έχω ακούσει απίστευτες δικαιολογίες ή απότομες διακοπές επικοινωνίας χωρίς χαιρετισμό για λόγους τελείως ηλίθιους. Εκεί που μιλάς, ο άλλος σηκώνεται και φεύγει. Πολλές φορές αγόρασα βιβλία ψυχολογίας για να δω λιγάκι τη διπολική διαταραχή πως εκφράζεται και γιατί. Δεν μπορώ να υποστηρίξω τέτοιου είδους διάδραση.


Δεν μπορούμε να ελέγξουμε πράγματα που δεν είναι στο χέρι μας,την συμπεριφορά των άλλων για παράδειγμα οπότε δε μπορείς να κάνεις κάτι για τους άλλους.Αυτό που είναι στο χέρι σου είναι η δική σου συμπεριφορά.

Στόχος στις διαπροσωπικές σχέσεις δεν είναι να ''εντυπωσιάσεις''.Γιατί όσο γρήγορα δημιουργείται ο ενθουσιασμός τόσο εύκολα ξεφουσκώνει και θα βρεθείς πάλι στο σημείο 0.Στόχος σου είναι να ανοιχθείς,να γίνεις λίγο vulnerable και να πλησιάσεις τους ανθρώπους με την προοπτική για πιο βαθιές σχέσεις.Μπορεί ένας τύπος ο οποίος σου φαίνεται ρηχός,ποζεράς ή αγενής να είναι μια χαρά άνθρωπος και να είναι αυτό μια άμυνα ή μπορεί να συμβαίνουν χίλια δυο άλλα πράγματα οπότε μην είσαι βιαστικός στο να καταδικάζεις ανθρώπους.
Τ γράφω αυτά εν τω μεταξύ όντας και γω λίγο ''διπολικός'' σε νέες γνωριμίες με το ένα άκρο να είναι οι μονολεκτικές απαντήσεις και το άλλο κάτι σαν το ''Ας μιλήσουμε για κάθε πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης total stranger''

Βέβαια δεν σε ξέρω κιόλας και μπορεί να σαι απλά ένας αντιπαθητικός μαλάκας που δίκαια δεν έχει φίλους.._Δεν προτείνω τέτοιο ''χιούμορ'' σε νέες γνωριμίες btw,σε κοιτάνε περίεργα_
 

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι Μεταπτυχιούχος και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Δεν μπορούμε να ελέγξουμε πράγματα που δεν είναι στο χέρι μας,την συμπεριφορά των άλλων για παράδειγμα οπότε δε μπορείς να κάνεις κάτι για τους άλλους.Αυτό που είναι στο χέρι σου είναι η δική σου συμπεριφορά.

Στόχος στις διαπροσωπικές σχέσεις δεν είναι να ''εντυπωσιάσεις''.Γιατί όσο γρήγορα δημιουργείται ο ενθουσιασμός τόσο εύκολα ξεφουσκώνει και θα βρεθείς πάλι στο σημείο 0.Στόχος σου είναι να ανοιχθείς,να γίνεις λίγο vulnerable και να πλησιάσεις τους ανθρώπους με την προοπτική για πιο βαθιές σχέσεις.Μπορεί ένας τύπος ο οποίος σου φαίνεται ρηχός,ποζεράς ή αγενής να είναι μια χαρά άνθρωπος και να είναι αυτό μια άμυνα ή μπορεί να συμβαίνουν χίλια δυο άλλα πράγματα οπότε μην είσαι βιαστικός στο να καταδικάζεις ανθρώπους.
Τ γράφω αυτά εν τω μεταξύ όντας και γω λίγο ''διπολικός'' σε νέες γνωριμίες με το ένα άκρο να είναι οι μονολεκτικές απαντήσεις και το άλλο κάτι σαν το ''Ας μιλήσουμε για κάθε πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης total stranger''

Βέβαια δεν σε ξέρω κιόλας και μπορεί να σαι απλά ένας αντιπαθητικός μαλάκας που δίκαια δεν έχει φίλους.._Δεν προτείνω τέτοιο ''χιούμορ'' σε νέες γνωριμίες btw,σε κοιτάνε περίεργα_


Eπειδή έχω αυτογνωσία, δεν βλέπω να ταιριάζει τα όσα λες στην περίπτωσή μου. Σπατάλησα πολλά χρόνια να πλησιάζω ανθρώπους με σκοπό τη "βαθιά" σχέση σε ρηχά νερά. ;) Το ξέρουμε ότι δεν το σηκώνει η εποχή. Η εποχή θέλει ανθρώπους που να είναι "σήκω-κάτσε" ανάλογα πως οι άλλοι βαράνε το ντέφι. Όποτε σε θέλουν, να είναι παρών και όποτε δεν σε θέλουν να σε κάνουν block.
 

BeatrixKiddo

Περιβόητο μέλος

Η Trix αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι Μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα Δημόσιας & Κοινοτικής Υγείας ΠΑΔΑ και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,048 μηνύματα.
Npb μπορώ να πω ότι κατανοώ απόλυτα τη θέση σου...είσαι ένας ξένος φοιτητης σε αυτό το πανεπιστήμιο και έχεις να προσαρμόστεις σε πολλά πράγματα. Θεωρώ όμως ότι λόγω ανταγωνισμού σου το κάνουν αυτο . γιατί βλέπουν ότι εσύ είσαι τίμιος στις εργασίες σου και περνάς άριστα το μάθημα χωρίς να χρειαστεις να γλύψεις και κάποιον καθηγητή. Να ξέρεις ότι αυτό δε είναι μόνο στο εξωτερικό αλλά ακόμα και στη χώρα μας γίνονται αυτά τα παιχνίδια κλίκας... Και από τους Κύπριους που λένε και πιο πάνω ( αν και εγώ προσωπικά δε το έχω ζήσει τόσο έντονα απλά βλέπω ότι όσοι Κύπριοι είναι εκεί στο πανεπιστήμιο κάνουν όλοι μαζί παρέα μέχρι εκεί στη σχολή μου τουλάχιστον) αλλά και από τους ίδιους τους Έλληνες δημιουργούνται τα παιχνιδάκια αυτά του ανταγωνίσμου της πρωτιάς του γλυψιματος της κλίκας κλπ κλπ . Γενικά αυτά είναι πράγματα που θα τα συναντάς συχνά στη ζωη . Το θέμα είναι να είσαι εσύ εντάξει στις υποχρεώσεις σου και από κει και πέρα τη καλημερα σου να τη λες και ότι γίνει. Έχω και εγώ βιώσει τέτοιες καταστάσεις ανταγωνίσμου σε εργασία πρόσφατα μάλιστα με συναδέλφο να με διαλύει ψυχολογικα αλλά δε του έδωσα χώρο να με κυριεύσει και έκανα το κομμάτι μου σαν επαγγελματίας (χωρίς πλάκα) και ένα θα σου πω : φάνηκε ποιος έκανε τη καλυτερη δουλεια στη ομάδα !
Με λίγα λόγια μη κάνεις με τα λόγια σου θόρυβο άσε τις πράξεις σου να τον κάνουν ;)
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 3 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top