Απάθεια προς τους γύρω μας

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Γινόταν ένα πανηγυράκι εδω στην περιοχή και είχε παρα πολύ κόσμο.Καθώς περπατούσα ανάμεσα από τα πρόχειρα μαγαζάκια,βλέπω σε ένα στένο,κάθετα στο δρόμο που περπατούσα,έναν τύπο να έχει βάλει μια γκόμενα κάτω σε κάτι στα σκαλάκια και να την πλακώνει στο ξύλο.Κατευθύνομαι προς το στενό και κοντοστέκομαι.Περιέγραψα το σκηνικό σε κανα 2 τύπους,αλλά η γιορτή δεν τους αφηνε να ασχοληθούν.Ξαναγυρώ προς τα εκεί.Είμαι 21 χρ και ο τύπος τουλάχιστον 30.Το'χω;
Της τραβάει κλωτσιά στα πλευρά και τη βρίζει ΑΔΙΑΚΟΠΑ...Ε δεν ήθελα κιάλλα να δω.Έτρεξα κατά πάνω του και ο θεός βοηθός.
Εν ολίγοις...έφαγα κάτι άσχημες σφαλιάρες...Αλλά όχι μόνο από αυτόν.Αλλά και απο την τύπισσα!
Γελάτε;Γελάστε...
Τους χώρησα,αυτός έφυγε βρίζοντας τη γκόμενα και η γκόμενα εμένα.
Δεν κατάλαβα όμως ποτέ ποιος έφταιγε!
Πες μου τώρα λοιπόν..το ξαναρισκάρεις να χωθείς σε καυγά ζευγαριού;
Χωρίς να ξέρεις το τι και πώς;
Και τι να πει ο τρίτος;Ποιος θα τον άκουγε;


ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗ
ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΡΟΗΛΘΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΜΑ "ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ;"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Εν ολίγοις...έφαγα κάτι άσχημες σφαλιάρες...Αλλά όχι μόνο από αυτόν.Αλλά και απο την τύπισσα!
Γελάτε;Γελάστε...
Τους χώρησα,αυτός έφυγε βρίζοντας τη γκόμενα και η γκόμενα εμένα.
Δεν κατάλαβα όμως ποτέ ποιος έφταιγε!
Πες μου τώρα λοιπόν..το ξαναρισκάρεις να χωθείς σε καυγά ζευγαριού;
Χωρίς να ξέρεις το τι και πώς;
Και τι να πει ο τρίτος;Ποιος θα τον άκουγε;

σωστα..

και γω φοβαμαι να μπλεχτω σε καυγα ζευγαριου γιαυτο το λογο

πρεπει να εισαι σιγουρος οτι η γυναικα ζηταει βοηθεια..-ειναι κλεφτης πχ- για να επεμβεις

και μετα λενε για κακοποιηση των γυναικων


διπλα σε καθε σαδιστη,μαγικα και τυχαια βρισκονται μαζοχες ... οι ψυχολογοι τα ξερουν αυτα..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ciela

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ciela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Βόρεια Μακεδονία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,758 μηνύματα.
η απλώς ατομα με χαμηλη αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 31,006 μηνύματα.
Γινόταν ένα πανηγυράκι εδω στην περιοχή και είχε παρα πολύ κόσμο.Καθώς περπατούσα ανάμεσα από τα πρόχειρα μαγαζάκια,βλέπω σε ένα στένο,κάθετα στο δρόμο που περπατούσα,έναν τύπο να έχει βάλει μια γκόμενα κάτω σε κάτι στα σκαλάκια και να την πλακώνει στο ξύλο.Κατευθύνομαι προς το στενό και κοντοστέκομαι.Περιέγραψα το σκηνικό σε κανα 2 τύπους,αλλά η γιορτή δεν τους αφηνε να ασχοληθούν.Ξαναγυρώ προς τα εκεί.Είμαι 21 χρ και ο τύπος τουλάχιστον 30.Το'χω;
Της τραβάει κλωτσιά στα πλευρά και τη βρίζει ΑΔΙΑΚΟΠΑ...Ε δεν ήθελα κιάλλα να δω.Έτρεξα κατά πάνω του και ο θεός βοηθός.
Εν ολίγοις...έφαγα κάτι άσχημες σφαλιάρες...Αλλά όχι μόνο από αυτόν.Αλλά και απο την τύπισσα!
Γελάτε;Γελάστε...
Τους χώρησα,αυτός έφυγε βρίζοντας τη γκόμενα και η γκόμενα εμένα.
Δεν κατάλαβα όμως ποτέ ποιος έφταιγε!
Πες μου τώρα λοιπόν..το ξαναρισκάρεις να χωθείς σε καυγά ζευγαριού;
Χωρίς να ξέρεις το τι και πώς;
Και τι να πει ο τρίτος;Ποιος θα τον άκουγε;

Έχω βρεθεί κι εγώ με το φίλο μου σε παρόμοιο σκηνικό, ήταν το ζευγάρι στο μηχανάκι και το είχαν παρατήσει και τσακωνόντουσαν, αυτός την έβριζε πάρα πολύ και με τις κινήσεις που έκανε σαν να την έδιωχνε. Τους βλέπω και λέω στο φίλο μου "κοίτα τι γίνεται, τώρα αυτοί θα φύγουν μαζί και θα πάνε να πηδηχτούν". Κι αυτό έγινε, εκεί που την έδιωχνε φύγανε μαζί. Υπάρχουν γυναίκες που αρέσκονται να έχουν έναν τέτοιον άντρα είτε επειδή θεωρούν οτι μπορούν να τον αλλάξουν (τι θεά που είμαι, με όλες ήταν σκληρός αλλά εμένα θα με αγαπήσει και θα αλλάξει - κούνια που σε κούναγε...), είτε από ανασφάλεια τρομερή (μόνο αυτός μου αξίζει), είτε από pure μαζοχισμό (γουστάρω μανάρι ξύλο).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,858 μηνύματα.
Πες μου τώρα λοιπόν..το ξαναρισκάρεις να χωθείς σε καυγά ζευγαριού;

Ακόμα κι αυτό δείχνει πόσο πολύ έχουμε αλλάξει ως κοινωνία. Σε παλιές εποχές, παραπατούσε κάποιος στο δρόμο, έπεφταν καμιά δεκαριά να τον βοηθήσουν. Τσακώνονταν δύο τυχαίοι, έμπαιναν καμιά δεκαριά ανάμεσα να τους χωρίσουν. Περπατούσαν οι άνθρωποι στους δρόμους και νιώθανε φίλοι με το περιβάλλον τους. Τώρα είναι ο καθένας για πάρτι του.

Υπάρχουν βέβαια ακόμα ομάδες ανθρώπων που χτίζουν γέφυρες αλληλεγγύης μεταξύ τους. Αν βρεθείς ανάμεσά τους φαντάζομαι ότι θα εμφανίζονται πολλοί πρόθυμοι "καταπραϋντές καυγάδων ". :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 31,006 μηνύματα.
Να πω μια ιστορία που μου είχε πει ένας γνωστός μου για το Βερολίνο. Κάποια στιγμή περπατούσε στο δρόμο και κάποιος κάτι έπαθε και κανείς δεν έτρεξε να τον βοηθήσει. Ο γνωστός μου ξαφνιάστηκε αλλά η φίλη του του είπε οτι εκεί έτσι είναι τα πράγματα, κανένας δεν ενδιαφέρεται για το τι κάνεις. Εκείνος λοιπόν έκανε δυο πειράματα: πήρε έναν καφέ στο χέρι και μπήκε σε ένα μαγαζί με παπούτσια, κάθισε σε έναν καναπέ εκεί κι άρχισε να πίνει τον καφέ του. Δίπλα του γυναίκες δοκίμαζαν παπούτσια, κανείς δεν ήρθε να τον ενοχλήσει, να τον ρωτήσει αν θέλει κάτι, τίποτα. Έμεινε εκεί 20 λεπτά κι έφυγε. Το δεύτερο που έκανε: εκεί που περπατούσε στο δρόμο ξαφνικά ξάπλωσε στο πεζοδρόμιο κι άρχισε να χτυπιέται και να φωνάζει. Κανείς περαστικός δεν γύρισε ούτε να τον κοιτάξει. Αυτό τώρα είναι κάτι καλό ή κάτι κακό;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Μάξιμος

Διάσημο μέλος

Ο Μάξιμος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σκηνοθέτης. Έχει γράψει 3,804 μηνύματα.
Να πω μια ιστορία που μου είχε πει ένας γνωστός μου για το Βερολίνο. Κάποια στιγμή περπατούσε στο δρόμο και κάποιος κάτι έπαθε και κανείς δεν έτρεξε να τον βοηθήσει. Ο γνωστός μου ξαφνιάστηκε αλλά η φίλη του του είπε οτι εκεί έτσι είναι τα πράγματα, κανένας δεν ενδιαφέρεται για το τι κάνεις. Εκείνος λοιπόν έκανε δυο πειράματα: πήρε έναν καφέ στο χέρι και μπήκε σε ένα μαγαζί με παπούτσια, κάθισε σε έναν καναπέ εκεί κι άρχισε να πίνει τον καφέ του. Δίπλα του γυναίκες δοκίμαζαν παπούτσια, κανείς δεν ήρθε να τον ενοχλήσει, να τον ρωτήσει αν θέλει κάτι, τίποτα. Έμεινε εκεί 20 λεπτά κι έφυγε. Το δεύτερο που έκανε: εκεί που περπατούσε στο δρόμο ξαφνικά ξάπλωσε στο πεζοδρόμιο κι άρχισε να χτυπιέται και να φωνάζει. Κανείς περαστικός δεν γύρισε ούτε να τον κοιτάξει. Αυτό τώρα είναι κάτι καλό ή κάτι κακό;
Κάκιστο.
Δεν μπορεί να ρωτάς τέτοια πράγματα και ο λόγος είναι γιατι στην Ελλάδα, ακόμα υπάρχει και αυτό που λέμε φιλότιμο.
Ισως να εκφυλίζεται λικάκι, αλλά υπάρχει. Και παράδειγμα είναι η diotima, που έκανε την προσπάθεια της σε κάτι που χαλούσε όλο τον ψυχισμό της.
Ισως αυτό να είναι που φοβόταν η Γερμανία και φρόντισε να μας εξαθλιώσει οικονομικά και μετά να κατέβει επενδύοντας στην ελλάδα. δηλ. έναντι πινακίου φακής μας ξεπούλησαν.

Οφείλω να πώ, οτι η
diotima, είναι μια γυναίκα ωριμότερη απο πολλούς άνδρες. :):):)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
Aπό προσωπική εμπειρία θα διαφωνήσω....
Κανένας δεν ανακατεύεται πια...Ο καθένας κοιτάει την δικιά του δουλειά....φοβάται μην βρει και το μπελά του; :worry:
Δεν ξέρω....

Ήμουν 22 χρονών σε πολυσύχναστο δρόμο, καλοκαιράκι και περίμενα το λεωφορείο....
Ένας μεθυσμένος άρχισε να με ενοχλεί και να προσπαθεί να με στριμώξει...
Δίπλα μου ακριβώς ένα παλικάρι που περιμέναμε μαζί στη στάση (πριν εμφανιστεί ο μεθυσμένος) δεν συγκινήθηκε καν....απλά κοιτούσε το σκηνικό.....
Έπρεπε μόνη μου να τον διώξω και να τον σπρώξω....
Και είμαι κατηγορία μινιόν...
Και άντε εγώ έχω και τον τσαμπουκά και κάπως με υπερασπίστηκα....
Τι θα γινόταν αν; :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Και άντε εγώ έχω και τον τσαμπουκά και κάπως με υπερασπίστηκα....
Τι θα γινόταν αν; :/:

Minion ξεminion,το θέμα είναι μόνες/οι μας να μπορούμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας.
Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στην ευαισθησία του δίπλα...Έτσι δεν προχωρά ο κόσμος.
Κι ειδικότερα αυτό πάει στις γυναίκες...ο μικρότερη μάζα δε σημαίνει και πλήρη αδυναμία.
Άλλο αν θέλουμε μια ζωή να περιμένουμε τον ιππότη.


Vkey να σου θυμίσω πως ένας μεθυσμένος δεν μπορεί να δέσει ούτε τα κορδόνια του.
Αυτός και αν είναι μια κλωτσιά στα..αχμ..balls.
Τόσο τρωτοί.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στην ευαισθησία του δίπλα...
Μήπως επειδή η τρέλα στις μέρες μας έχει αυξηθεί λες και είναι ευρωπαϊκό έλλειμμα; :P
Πχ στην περίπτωση που μας ανέφερες πιο πάνω, τελικά και το θύμα και ο θύτης τα έβαλαν μαζί σου :worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
δεν μπορει μονο ο καθενας να νοιαζεται μονο για τον εαυτο του.. Έτσι δεν προχωρά ο κόσμος.

οσο και να μαθεις αμυνα κλπ,,η βοηθεια του ενος στον αλλον δεν αντικαθισταται..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
δεν μπορει μονο ο καθενας να νοιαζεται μονο για τον εαυτο του.. Έτσι δεν προχωρά ο κόσμος.

οσο και να μαθεις αμυνα κλπ,,η βοηθεια του ενος στον αλλον δεν αντικαθισταται..

Ποπο ρε Άγγελε.
Από που πήγες και πιάστηκες ρε αγόρι μου;
Φυσικά και "χέρι-χέρι με τον.." εχμμ ..χέρι-χέρι οι άνθρωποι θα πάμε μπροστά,αλλά δεν μπορούμε μια ζωή να εξαρτώμαστε από το χέρι του δίπλα και του παραδίπλα γιατί ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ!
Το κλου είναι "μπορώ και μόνος μου αλλά πάντα η παρέα είναι πιο ευχάριστη"..ή αυτό πάει αλλού;
Τέλος πάντων.
κλικ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Mercury

Επιφανές μέλος

Ο Doctor αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Ισλανδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 13,611 μηνύματα.
Για να δωσω και λιγο μια ευχαριστη νοτα στο ολο θεμα θα σας πω κατι που μου συνεβη:
Ηταν περυσι τον Νοεμβριο, εχω βγει με το ποδηλατο του για βολτοπροπονηση,ειμαι περιπου 10 χλμ μακρια απο την πολυ και καθως τρεχω με γυρω στα 30χλμ/ωρα γλυστραω στην ακρη του δρομου και πεφτω στην μεση του δρομου(ευτυχως δεν υπηρχε αυτοκινητο πισω μου,αλλιως δεν θα σας εγραφα τωρα). Αφου καταριεμαι θεους και δαιμονες, βλεπω μπροστα μου να σταματανε 2 αυτοκινητα, να κατεβαινουν και να τρεχουν προς το μερος μου(εχω ημουν ακομα στο δρομο αιμοφυρτος). Ο ενας μαλιστα ηταν γιατρος(για καλη μου τυχη) και μου προσεφερε τις πρωτες βοηθειες,και το δευτερο αυτοκινητο(ηταν ημιφορτηγο) αφου εφυγε για να παραδωσει ενα φορτιο, γυρισε πισω και με πηγε μεχρι το νοσοκομειο.
Αφου με περιποιηθηκαν και μου εκαναν ακτινογραφιες για να αποκλεισουν σπασμενα κοκκαλα και διασυση, περνω εξιτηριο. Προσπαθω να βρω καποιον γνωστο να ερθει να με μαζεψει αλλα αλλοι δεν ηταν στην πολη και αλλοι ηταν "απασχολημενοι"(το νοσοκομειο ειναι εξω απο την πολη,κοντα 2 χλμ) αποφασιζω να παρω το ποδηλατο(ευτυχως δεν ειχε παθει κατι) και περνω τον μακρυ δρομο της επιστροφης κουτσανοντας και πονωντας. Σταματαει ενα αυτοκινητο και μου λεει που πας λεω στην πολη, μου λενε ελα θα σε παμε εμεις(ηταν ενα ζευγαρι) τους λεω οχι ειμαι ενταξει, αυτοι επεμεναν, στην προσπαθεια μου να τους αποτρεψω τους λεω το ποδηλατο τι θα το κανω,μου λενε θα το βαλουμε στο πορτ μπαγκαζ(σημειωτον οτι με το ζορι χωρεσε και με ανοιχτη την πορτα), με φερνουν μεσα στην πολη λιγα μετρα απο το σπιτι μου...

Πραγματικα μαθηματα ανθρωπιας απο ξενους που δεν το περιμενα...Με κανουν να πιστευω πως υπαρχει ακομα ελπιδα για το ανθρωπινο ειδος..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dalian

Περιβόητο μέλος

Η Substrata αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,822 μηνύματα.
Για να δωσω και λιγο μια ευχαριστη νοτα στο ολο θεμα θα σας πω κατι που μου συνεβη:
Ηταν περυσι τον Νοεμβριο, εχω βγει με το ποδηλατο του για βολτοπροπονηση,ειμαι περιπου 10 χλμ μακρια απο την πολυ και καθως τρεχω με γυρω στα 30χλμ/ωρα γλυστραω στην ακρη του δρομου και πεφτω στην μεση του δρομου(ευτυχως δεν υπηρχε αυτοκινητο πισω μου,αλλιως δεν θα σας εγραφα τωρα). Αφου καταριεμαι θεους και δαιμονες, βλεπω μπροστα μου να σταματανε 2 αυτοκινητα, να κατεβαινουν και να τρεχουν προς το μερος μου(εχω ημουν ακομα στο δρομο αιμοφυρτος). Ο ενας μαλιστα ηταν γιατρος(για καλη μου τυχη) και μου προσεφερε τις πρωτες βοηθειες,και το δευτερο αυτοκινητο(ηταν ημιφορτηγο) αφου εφυγε για να παραδωσει ενα φορτιο, γυρισε πισω και με πηγε μεχρι το νοσοκομειο.
Αφου με περιποιηθηκαν και μου εκαναν ακτινογραφιες για να αποκλεισουν σπασμενα κοκκαλα και διασυση, περνω εξιτηριο. Προσπαθω να βρω καποιον γνωστο να ερθει να με μαζεψει αλλα αλλοι δεν ηταν στην πολη και αλλοι ηταν "απασχολημενοι"(το νοσοκομειο ειναι εξω απο την πολη,κοντα 2 χλμ) αποφασιζω να παρω το ποδηλατο(ευτυχως δεν ειχε παθει κατι) και περνω τον μακρυ δρομο της επιστροφης κουτσανοντας και πονωντας. Σταματαει ενα αυτοκινητο και μου λεει που πας λεω στην πολη, μου λενε ελα θα σε παμε εμεις(ηταν ενα ζευγαρι) τους λεω οχι ειμαι ενταξει, αυτοι επεμεναν, στην προσπαθεια μου να τους αποτρεψω τους λεω το ποδηλατο τι θα το κανω,μου λενε θα το βαλουμε στο πορτ μπαγκαζ(σημειωτον οτι με το ζορι χωρεσε και με ανοιχτη την πορτα), με φερνουν μεσα στην πολη λιγα μετρα απο το σπιτι μου...

Πραγματικα μαθηματα ανθρωπιας απο ξενους που δεν το περιμενα...Με κανουν να πιστευω πως υπαρχει ακομα ελπιδα για το ανθρωπινο ειδος..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
"μπορώ και μόνος μου αλλά πάντα η παρέα είναι πιο ευχάριστη".
"μπορώ και μόνος μου αλλά πάντα με παρέα μπορω καλύτερα"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
"μπορώ και μόνος μου αλλά πάντα με παρέα μπορω καλύτερα"

Ωχου κολλάς σε κάτι λεπτομέριες



Ακόμα κι αυτό δείχνει πόσο πολύ έχουμε αλλάξει ως κοινωνία. Σε παλιές εποχές, παραπατούσε κάποιος στο δρόμο, έπεφταν καμιά δεκαριά να τον βοηθήσουν. Τσακώνονταν δύο τυχαίοι, έμπαιναν καμιά δεκαριά ανάμεσα να τους χωρίσουν. Περπατούσαν οι άνθρωποι στους δρόμους και νιώθανε φίλοι με το περιβάλλον τους. Τώρα είναι ο καθένας για πάρτι του.

Υπάρχουν βέβαια ακόμα ομάδες ανθρώπων που χτίζουν γέφυρες αλληλεγγύης μεταξύ τους. Αν βρεθείς ανάμεσά τους φαντάζομαι ότι θα εμφανίζονται πολλοί πρόθυμοι "καταπραϋντές καυγάδων ". :)

Ακόμα και σήμερα στις μικρές πόλεις υπάρχει το πνεύμα που περιγράφεις.Ζώντας σε μία από αυτές,το είδα με τα ροζ ματάκια μου.

Επίσης,όσον αφορά στις ομάδες ανθρώπων που αναφέρεσαι,πρόσφατα είχα μια κουβέντα με έναν γλυκύτατο φίλο μου και μετά από περιγραφή μου, τον εξέπληξε η συμπεριφορά της άναρχης κοινωνίας προς τους άγνωστους ανθρώπους.Θέλω να πω πως,οκ υπάρχουν οι χοντρόπετσοι,αλλά μην ξεχνάμε και τους "άλλους",αυτούς που δυστυχώς διαφέρουν για την ανθρωπιά τους.[Μη σταθεί κανένας στο παράδειγμα της συγκεκριμένης κοινωνίας,απλά εκεί είναι θεσμός και όχι φαινόμενο όπως στις άλλες κοινωνίες].

Αλλά στην τελική,μεγάλη-μικρή πόλη,ανοιχτή-κλειστή κοινωνία....Το θέμα,ξαναλέω,είναι η παιδεία του κάθε ατόμου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Resident Evil

Διακεκριμένο μέλος

Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
Αλλά στην τελική,μεγάλη-μικρή πόλη,ανοιχτή-κλειστή κοινωνία....Το θέμα,ξαναλέω,είναι η παιδεία του κάθε ατόμου.
Nαι... αλλά όχι. Οι μεγάλες πόλεις (αποξένωση και λοιπά που γράφαμε για την έκθεση των πανελληνίων μη γράφω δοκίμια νυχτιάτικα) παίζει ρόλο.

Προσωπικά το αντιλήφθηκα πρόσφατα με μια φίλη που εγκαταστάθηκε Αθήνα από επαρχία.
Πολλά από τα στοιχεία της 'ανθρωπιάς' της και της 'παιδείας' της εξανεμίστηκαν με τον ερχομό "Στη μεγάλη πόλη" που "όλοι, καλοί και κακοί συνυπάρχουμε και δεν ξέρεις αν ο γείτονας σου είναι άγιος ή δολοφόνος με πριόνι".
Και την παρατηρώ μήνα με το μήνα να αφήνεται να μεταμορφωθεί εδώ στην Αθήνα σε αυτό που έγινα εγώ, ο δίπλα μου και όλοι αυτοί που συνήθισε το μάτι μας σε κάθε λογής (παραμορφωμένους) ζητιάνους και μικροπωλητές σε φανάρια και πλατείες και σε κάθε λογής κόσμο και κοσμάκη να περνά αδιάφορα δίπλα μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

diotima

Διάσημο μέλος

Ο diotima αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2,480 μηνύματα.
Ε τότε κάτι πήγαινε στραβά με τη φίλη και τώρα βγήκε στην επιφάνεια.
Και εγώ στην Αθήνα μεγάλωσα.
Αλλά δε με έφαγε η αποξένωση της πόλης,που γράφατε στις εκθέσεις του λυκείου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Ωχου κολλάς σε κάτι λεπτομέριες

ε,απλα βαζω την πινελια μου..:P


παντως εγω σε χωριο ζω..οποτε δεν καταλαβαινω τη διαφορα τοσο...:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 9 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top