Κώδικας Ντα Βίντσι

Αρχική Δημοσίευση από epote:

το βιβλια ειναι τρομακτικα κακο.

ειναι ενα βιβλιο γραμμενο οπως ειναι το 24 γυρισμενο. Απλοικο, ευπεπτο, χωρις καμια ουσιαστικη εμβαθυνση η επαφη με τους χαρακτηρες.

Click για ανάπτυξη...

Το είδος του δλδ αστυνομικο μυθιστόρημα έχει ακριβώς(και πρέπει να έχει) τα χαρακτηριστικά που περιγράφεις.Η ουσία του είναι να σε κρατά σε εγρηγόρηση, να είναι απλό και ευκολοδιάβαστο.Φυσικά και υπάρχουν αστυνομικά μυθιστορήματα αριστουργήματα, αυτό είναι λιγάκι πάνω του μετρίου με μεγάλα ατού(προσωπική μου άποψη) κάποιες αναφορές σε ζητήματα τέχνης και θρησκείας.Και φυσικά πολύ έξυπνη εμπορική κίνηση ο ντώρος που διμιουργησε λόγω των αντιδράσεων της καθολικής εκκλησίας, μεταξύ μας ήταν και η καλύτερη διαφήμιση του.

Σαν βιβλίο το διάβασα ευχάριστα θεωρώντας το μια αστυνομική ιστορία χωρίς να με κάνει να προβληματιστώ παραπάνω.
Το παραπάνω είναι ακριβώς η λάθος αντιμετώπιση του βιβλίου, δεν γράφτηκε ούτε για να προβληματίσει ούτε για να ξεσκεπάσει κάποια θρησκευτική συνομωσία, απλά πάτησε εκεί για να δώσει έμφαση στην ιστορία του.

Αρχική Δημοσίευση από xristinaki:

H λογοτεχνια ηταν κατι που λατρευα απο μικρη ειμαι αρκετα αυστηρη ως προς τα βιβλια που διαβαζω.Το βιβλιο προσπαθησα να το διαβασω αλλα μου φανηκε ανιαρο κι χωρισ κανενα σασπενς κι το βαρεθηκα.Μια περιπετεια ειναι που εχει καποια στοιχεια κι προβληματισμους της θρησκειας μεσα κατα τα αλλα ως προς το υφος την πλοκη ηταν πολυ κατωτερο των προσοκιων μου.Οταν εχεις διαβασει το ονομα του ροδου που εμπλεκει μεσα σοβαρους προβληματισμους θρησκειας κι αριστοτελισμο ο κωδικας Ντα βιντσι δεν μπορεοι να συγκριθει.Ετσι απογοητευτηκα τρομερα κι το αφησα.

Click για ανάπτυξη...

Aυτό ακριβώς προσπαθώ να εξηγήσω.Ότι είναι λάθος να ψάχνεις το κάτι παραπάνω στον κώδικα.Κι επι την ευκαιρία και το όνομα του ρόδου είναι ακόμη ένα μυθιστόρημα με την διαφορά ότι εκτός απο αστυνομικό είναι γραμμένο έτσι ώστε να θυμίσει δοκίμιο και ιδιαίτερα περιγραφικό ώστε να χαρακτηριστεί χρονικό.Και πίστεψε με χρησιμοποιεί ακριβώς τις ίδιες αναφορες με τον κωδικά, η διαφορά είναι ως προς το ύφος του συγγραφέα καθώς ο Έκο κυρίως δοκίμια έγραφε κι όχι μυθιστορήματα(οπότε είναι φυσικό να δίνει μια ιδιαίτερη χροιά σε όλες τις αναφορες του).
Κατα τα άλλα θα διαφωνήσω στο ότι το βιβλίο δεν έχει σασπενς, νομίζω ότι για το είδος του είναι μια χαρά.
Και θα επαναλάβω όσοι το αντιμετωπίσουν σαν κάτι παραπάνω απο μια αστυνομική ιστορία φυσικά και θα απογοητευτούν.

Κι ένα τλτ με αφορμή αυτό που γράφει στην αρχή το χριστινάκι, η λογοτεχνία περιλαμβάνει ποικιλα είδη, μυθιστορήματα,νουβέλες,χρονικά,διηγήματα κ.α. Ακόμη και τα βιβλιαράκια βίπερ λογοτεχνία είναι.Καλο λοιπόν θα ήταν να μην γενικεύουμε λέγοντας μου αρέσει η λογοτεχνία, αλλά μου αρέσει το συγκεκριμενο είδος.Ετσι γινόμαστε και πιο δίκαιοι στις κρίσεις μας απέναντι στα βιβλία που διαβάζουμε.Για παράδειγμα "Τα πέντε γουρουνάκια" ως σύλληψη δεν μπορούν να συγκριθούν με "Το εκκρεμές του Φουκώ", όμως για το είδος τους δλδ αστυνομικό μυθιστόρημα θεωρουνται κορυφαία και ας είναι απλοικά γραμμένο,χωρίς να εμβαθύνουν σε χαρακτήρες, χωρίς περιγραφές παρά μόνο γρήγορους διαλόγους και εναλλαγή σκηνών.