Όταν σας νευριάζουν πώς θα αντιδράσετε; Θα το πείτε;

Nicole1987

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Nicole1987 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια και μας γράφει απο Κύπρος (Ευρώπη). Έχει γράψει 223 μηνύματα.
Το θεμα ειναι οτι οσο σε βλέπουν οι αλλοι νευρικό ατομο και οτι δεν εχεις υπομονη τοσο προσπαθούν να σε εκνευρισουν. Λες και το κανουν επίτηδες για να σου σπάσουν τα νεύρα, να ξεσπάσεις και μετα να σε πούνε και νευρικό. Μα κάτσε..κατι μου έκανες για να νευριάζω δεν εκνευρίστηκα άνευ λόγου και αιτίας. Καποιοι μπορουν και συγκρατούν τα νεύρα τους καποιοι αλλοι δυστυχως οχι:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Οκ καταλαβαινω τι λες.. Γιατι δεν αρχιζεις καπως ετσι;:
οπως εδω ας πουμε: https://www.e-steki.gr/showpost.php?p=4247041&postcount=13
Καταλαβαινω πως δεν ειναι ευκολο αν δε το χεις, αλλα ισως ετσι κανεις μιαν αρχη και η ζωη σου χρονο με το χρονο γινεται πιο ενδιαφερουσα αρα καλυτερη;)

Βρε libre, :D εχεις αναμασησει τα λογια μου ή κατα λάθος ή επίτηδες! Αν το γραψες επίτηδες, δεν καταλαβαινω τι θελει το ποιητη να πει:redface:
Δηλαδη η συμβουλη που εγω σου εδωσα σε εκεινο το θεμα, με αυτο εδω τί σχεση εχει; :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

timonierhs

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο timonierhs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,430 μηνύματα.
Καποιοι μπορουν και συγκρατούν τα νεύρα τους καποιοι αλλοι δυστυχως οχι:/:
Θέμα εξάσκησης...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Padme

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η xanax party αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 357 μηνύματα.
Το κόλπο βασικά είναι ένα, όταν το μέτρημα μέχρι το 10 δεν λειτουργεί πιάνεις τον εθνικό μας ύμνο τον μεταφράζεις στο μυαλό σου στα αγγλικά (ή σε όποια άλλη γλώσσα ξέρεις) και τον τραγουδάς με ρυθμό φραγκοσυριανής (πάντα από μέσα σου).
Λειτουργεί και όταν σου παίρνουν αίμα ενώ θες να απασχολήσεις το μυαλό σου και να μην κοιτάς.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Εγω οταν μου παιρνουν αιμα δεν ενοχλουμαι καθολου κ κοιταω κιολας:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Padme

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η xanax party αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 357 μηνύματα.
Παλαιότερα μου είχαν πάρει αίμα και παρακολούθησα όλη τη διαδικασία, βγήκα έξω, έκανα μερικά βήματα και σωριάστηκα μπροστά στα έντρομα μάτια της μάνας μου (ναι ξέρω drama queen από πιτσιρίκι )

***προς υπεράσπιση μου, δεν είχα φάει πρωινό για να μην "αλλοιωθούν" τα αποτελέσματα. Έκτοτε πάω σαν πριγκίπισσα, με την πορτοκαλαδίτσα μου και δίνω το χέρι μου βασιλικά χωρίς να κοιτάω, να γίνει η δουλεία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

eco-warrior

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Μπάμπης ή Αμφιάραος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυκτικός και μας γράφει απο Βουλγαρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 925 μηνύματα.
Βάζω τα κλάματα -κι ύστερα με κατηγορούν γι' ανωριμότητα κι έλλειψη επαγγελματισμού! :whistle:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

prinCess.

Επιφανές μέλος

Η prinCess. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Fashion designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 12,089 μηνύματα.
Ε αναλόγως.
Αν με νευριάσει το αφεντικό μου δε θα αρχίσω την υστερία όπως θα έκανα με το αγόρι μου πχ, μπορεί να με πιάσουν τα κλάματα (έχω κλάψει στην δουλειά από τα νεύρα αλλά δεν είπα τίποτα), μπορεί να το γυρίσω σε ειρωνία, να σου πω ό,τι πιο άσχημο μου περνάει από το μυαλό για να πληγώσω τον άλλον (άντε μετά να τα μπαλώσεις), μπορεί να γελάσω επειδή το σκηνικό το θεωρώ γελοίο, μπορεί να μη πω τίποτα, μπορεί να φάω πατατάκια και σοκολάτες, μπορεί να πάω στο γυμναστήριο να ξεσπάσω. Να πάρω τηλ τη κολλητή να της μιλήσω για το ίδιο θέμα επί μια ώρα.
Αναλόγως το μουντ γενικά, όλα τα κάνω. :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Cupid

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Cupid αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 321 μηνύματα.
Ο εκνευρισμός, η λύπη και η αμηχανία είναι τα συναισθήματα που προσωπικά μου είναι πιο δύσκολο να χειριστώ... Ειδικότερα για τον εκνευρισμό, πάντα θα μετανιώσω. Όταν αντιδρώ ήπια, μετανιώνω που δεν ήμουν τόσο ορμητικός. Από την άλλη, στην περίπτωση που από τον εκνευρισμό "εκραγώ", πάλι θα στη συνέχεια θα σκεφτώ ότι έπρεπε να είχα κρατήσει πιο χαμηλούς τόνους. Επομένως, δεν είναι και το καλύτερο μου. Συνήθως πάντως αντιδρώ με τον πρώτο τρόπο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nymphet

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η nymphet αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 204 μηνύματα.
Σε περίπτωση που είμαι τρελά εκνευρισμένη μου βγαίνουν δάκρυα χωρίς να το θέλω επειδή με ''πνίγει'' το δίκιο.Σε κάθε άλλη περίπτωση το συζητάω.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Εχω απαντησει ξανα σε αυτο το θεμα, αλλα ξεχασα να προσθεσω το πιο σημαντικο. Οτι ανεχομαι πολλες καταστασεις για μεγαλο χρονικο διαστημα, αλλα οσο με νευριαζει καποιος και το κραταω μεσα μου, τοσο πιο πολυ οργη και θυμος συσσωρευεται. Οταν φτασω σε σημειο που δεν ειναι δυνατον να συσσωρευτει αλλος θυμος, τοτε ξεσπαω και οποιον παρει ο χαρος. Βαραω και πορτες φευγοντας. Δυστυχως τις περισσοτερες φορες δεν μιλαω και φτανω σε αυτο το σημειο και ξεσπαω. Ειμαι πολυ ησυχο ατομο και οποιος με βλεπει σε τετοια φαση τρομαζει. Θα με παρομοιαζα με γατα. Δεν σε πειραζει, αλλα οταν την στριμωξεις βγαζει ακομα και ματια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Zilda

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Zilda αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,042 μηνύματα.
Συνήθως η γλώσσα μου τρέχει πιο γρήγορα από το μυαλό μου όποτε όταν νευριάζω γίνομαι μια γλωσσου. Τουλάχιστον το βγάζω από μέσα μου. Το κακό είναι ότι το κάνω με άσχημο τρόπο. Δεν μπορώ να ελέγξω τα νεύρα μου ώρες ώρες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Λοιπόν εγώ 2 μήνες στην δουλειά συναναστρέφομαι ΜΟΝΟ με γυναίκες αναγκαστικά (ειδικευόμενες, ειδικούς, νοσηλεύτριες, μαμάδες), και πολλές φορές μέσα στο δωμάτιο αιωρείται μια ένταση που δεν σκάει ποτέ, ή σκάει τόσο υπογείως που όχι μόνο νεύρα δεν φεύγουν αλλά δημιουργούνται και περισσότερα.
Επειδή βρίσκομαι στον εργασιακό μου χώρο και δεν μου φαίνεται πολύ σωστό να αρχίσω να τσιρίζω εκείνη την ώρα, από ένα σημείο και μετά δείχνω ότι δεν δίνω σημασία σ' αυτό που αιωρείται, είτε αφορά και εμένα, είτε διαδραματίζεται δίπλα μου. 1-2 ημέρες μετά (αν αφορά εμένα), πάω και πιάνω το άτομο που με τσάτισε εκείνη την στιγμή και του λέω "κοίταξε να δεις, αυτό κι αυτό, εγώ όφειλα να στο πω, κάνε ό,τι νομίζεις".
Συνήθως πιάνει, οι άλλες κρατάνε μούτρα η μία στην άλλη και δεν λύνεται ποτέ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Devil

Επιφανές μέλος

Ο Devil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 19,964 μηνύματα.
Έχω αντιδράσει διαφορετικά αναλογα την περισταση. Σιγουρα πάντα το λέω βεβαια. Γιατι πιστευω ότι δεν λύνεται κάτι και γινεται χειροτερο με το να μην το λές.


Έχω βάλει και τις φωνές εννοείται αλλα με συχνοτητα μια φορά τα 3 χρονια. Εννοω να μας ακούσουν μέχρι έξω. Προσβολές και ειρωνιες σχεδόν ποτέ. Ερωτήματα συνηθως και αφοριστικες .... ατακες σε αυστηρο τονο =D που δεν είναι και τοσο αφοριστικές όταν ξεκάθαρα ο άλλος πάει να σε ριξει και του το λές. Οποτε εκεινο που θυμαμαι και μου άρεσε ηταν ότι ακομα και σε μια διαμαχη με μεγάλη ένταση και φωνές δεν πέταξα τιποτε περιτο για το οποιο να μετανιώσω μετά και αυτό το παρατηρησε και ο άλλος μετα ξαναμιλήσαμε χωρις προβλήματα αφου αποκατασταθηκε η παρεξηγηση. Ηταν ελεγχομενη συγκρουση. Γενικα δεν μ αρεσουν οι μη ελεγχομενες συγκρούσεις καλυτερα να πάω γυμναστηριο να ξεσπάσω .... παρα με άδικες προσβολές και σιγουρα όχι βρισιές.


Μια φορά ηταν μια τυπισα η οποια προφανως δεν με πηγαινε ..... φαινοταν από τον τροπο που μιλούσε.


Μια μέρα της κάνω δεν καταλαβα .... γιατι αυτό το υφάκι; λεει σου εξηγώ και δεν καταλαβαίνεις. Της κάνω δεν θα εισαι νευρικη και θα εξηγεις καλύτερα. Αν θες να συνεργαστούμε καλά. Σε γενικές γραμμες δεν μπορω να πώ ότι δεν ελέγχω τα νεύρα μου. Έχω καλή αντιδραση πράγμα που βοηθάει την μετεπειτα εξελιξη της παρεξήγησης.


Και βεβαια είμαι της αποψης ότι κανεις δεν πρέπει να ανέχεται ειρωνιες εις βάρος του και δυσμενείς κρισεις χωρις να έχει δώσει δικαιωματα. Μια φορά πάλι ειχα λογομαχησει με έναν στο έτσι γιατι πετάει μια ατακα "ειμαστε λεει όπως να ναι" του κανω για μενα το λές αυτο;


Βεβαια δεν μιλάμε για ορκισμένους εχθρούς με αυτους μπορει να καταληξεις και στα δικαστηρια .... αυτοι είναι άλλη φάση. Έχει τυχει σε παλαιοτερη διένεξη να σκέφτομαι σε μια πιθανη συνάντηση τι θα πω διοτι ο τύπος ηταν ενας επικίνδυνος δικομανης. Οποτε δεν ανοίγεσαι και κρατάς καλή άμυνα πισω σε κάτι τέτοιους. Καλή άμυνα με ξαφνικές αντεπιθέσεις!


Όλα τα παραπάνω είναι σε γενικές γραμμες όχι μονο στην δουλειά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ιππολύτη

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ιππολύτη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 24 ετών. Έχει γράψει 1,972 μηνύματα.
*εμπειρικο και εξατομικευμένο σεντόνι alert*
Δεν έχω τις καλύτερες σχέσεις με τη διαχείριση του εκνευρισμού είναι η αλήθεια. Έχω πολλάκις χαρακτηριστεί ιδιότροπη κι ως τέτοια με ενοχλουν πολλά πράγματα, τα οποία πολλές φορές στους άλλους φαίνονται ασήμαντα (όπως το μεγάλο θέμα που έχω με τον προσωπικό μου χώρο). Το αν θα δηλώσω τον εκνευρισμό μου και πώς, εξαρτάται από το άτομο που έχω απέναντί μου.

Σε κοντινά πρόσωπα προσπαθώ (πλέον) να μιλάω αμέσως και ευθέως για το τι με ενοχλεί, τι με νευριάζει, με πολύ ήπιο τόνο και διάθεση συνεργασίας καθώς ξέρω πόσο ιδιότροπη είμαι. Αν όμως το κοντινό πρόσωπο εξακολουθήσει να προβαίνει στην πράξη/συμπεριφορά που είναι για μένα ενοχλητική, από κει και έπειτα πολλάκις επαναλαμβάνω πόσο με ενοχλεί, πάλι ήπια αλλά συχνά δεν μπορώ να κρύψω τον ελαφρύ μου εκνευρισμό, που όσο επαναλαμβάνεται η συμπεριφορά φουντώνει και συσσωρεύεται, μέχρι το τελικό μπαμ, που δυστυχώς έχει μεγάλη ένταση. Μία φορά ως τώρα, και καθόλου περήφανη δεν είμαι, έχω εκνευριστεί τόσο που έχω χτυπήσει τους συνομιλητές μου, κι ως εκ τούτου η διαχείριση του θυμού είναι κάτι που οφείλω στον εαυτό μου να μάθει, γιατί όντως μπορώ να γίνω υστερική. Το καλό βέβαια στην κατηγορία των κοντινών ατόμων είναι πως υπάρχει επικοινωνία και γι αυτό είτε ήπια είτε όχι κοινοποιώ και μιλάω για το πρόβλημα, δεν το κρύβω.

Αν από την άλλη εκνευριστώ με άτομο που δεν έχω πολλές επαφές, οι επιλογές είναι δύο: α) (και συνηθέστερο) να σιωπήσω και να αδιαφορήσω, γιατί ΤΟΣΟ αδιάφορο μου περνάει αυτό το άτομο, ώστε δεν με ενδιαφέρει ούτε να έχω στοιχειώδεις σχέσεις μαζί του. Εσωτερικεύω την αρνητική εξωτερικότητα, π.χ. αν το άτομο με αγγίζει και εγώ νιώθω άβολα απλώς τραβιέμαι. Αν βέβαια η συμπεριφορά συνεχίζεται για ώρα απλώς λέω τι με ενοχλεί σε ήπιο τόνο, όμως σχεδόν ποτέ δεν καταλήγει καλά γιατί καταλαβαίνουν αμέσως ότι είμαι ιδιότροπη και συνήθως κόβουν πέρα (υπάρχουν βέβαια και οι χειρότερες περιπτώσεις να πεισμώνουν και να θέλουν να με πλησιάσουν περισσότερο γιατί "με αυτούς θα αλλάξω"), καθόλου αδικαιολόγητα βέβαια, μπορώ να γίνω λίγο τρομακτική καμιά φορά.
β) Εάν το άτομο λέει ή κάνει πράγματα που στη δική μου κοσμοαντίληψη τόσο κόντρα πάνε που ακόμη και το ίδιο το γεγονός του "ξεστομίσματος" ή της επιχείρησής τους με εξοργίζει, γίνομαι quite a bitch. Εξωτερικεύω τον εσωτερικό μου εκνευρισμό αλλά ποτέ με φωνές εδώ. Ειρωνεύομαι πολύ και γελάω με πολλά από τα λόγια/πράξεις του, διατηρώ όμως πάντα την ψυχραιμία μου, κάτι που μπορεί να γίνει τρομερά εκνευριστικό για τον συνομιλητή μου. Το δείχνω και το λέω ότι "συμφωνούμε πως δε συμφωνούμε", καταφέρνω να γίνω αντιπαθής και μετά το τέλος της συνάντησης, φυσικά καμιά επαφή δε διατηρώ.

Τέλος, θα ήθελα να παραθέσω την απάντηση του αποκλεισμένου χρήστη hack3r με την οποία καθόλου περισσότερο δεν μπορώ να συμφωνήσω.
Σε αντίθεση με το παρελθόν, πλέον δεν νευριάζω σχεδόν ποτέ. Παλιά νευρίαζα αρκετά συχνά για ανόητα πράγματα και συνήθως ξεσπούσα τα νεύρα μου σε άλλους, κυρίως βρίζοντας ή φωνάζοντας. Μετά από αρκετό ψάξιμο πάνω στο θέμα κατάλαβα ότι ο λόγος που νευρίαζα και ξεσπούσα σε άλλους, ήταν γιατί ποτέ δεν επικοινωνούσα μαζί τους. Μεγαλώνοντας ήταν αρκετά τυπικό φαινόμενο για εμένα να υπάρξει ένας καυγάς στο σπίτι, να ειπωθούν βρισιές, φωνές και στη συνέχεια ο καθένας να απομονώνεται σε ένα δωμάτιο και μετά από μια δυο ώρες να ξαναμιλάμε σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Και αυτό μέχρι πριν λίγα χρόνια το θεωρούσα φυσιολογικό, μέχρι να καταλάβω πόσο τοξικό και καταστρεπτικό είναι.

Πλέον αντί να νευριάζω όταν υπάρχει κάποια διένεξη με κάποιον άλλο προσπαθώ να εκλογικεύσω την όλη κατάσταση και να βρω μία λύση πάνω στο θέμα της διένεξης. Αυτό φυσικά δεν λειτουργεί πάντα, ιδιαίτερα όταν μιλάω με άτομα της οικογένειας πολύ σύντομα θα πουν "Δε θα ανοίξουμε κουβέντα τώρα" και θα βαρέσουν την πόρτα. Πλέον δεν με χαλάει αυτό, απλά και μόνο γιατί έχω καταλάβει κάποια πράγματα τόσο για τον εαυτό μου, όσο και για τους ανθρώπους γύρω μου. Απλά όταν οι άνθρωποι γύρω μου αρνούνται να συζητήσουν τα προβλήματα και αρκούνται στο να ξεσπάνε, πολύ σύντομα απομακρύνομαι από αυτούς.

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων βέβαια που απεχθάνομαι. Πρώτον τους κυκλοθυμικούς, αυτούς δηλαδή που τη μια στιγμή είστε καλά και την άλλη μπορεί να γίνει χαμός για το τίποτα ή που η διάθεσή τους κρίνεται από το πως θα ξυπνήσουν το πρωί και δεύτερον από τους ανθρώπους που παρεξηγούνται με κάτι που θα πω και δεν μου το λένε. Αυτοί είναι οι χειρότεροι μάλιστα καθώς δεν προσφέρουν feedback στη σχέση και καταλήγεις μετά από κανένα χρόνο σε μια μεγάλη έκρηξη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Guest 991793

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
*εμπειρικο και εξατομικευμένο σεντόνι alert*
Δεν έχω τις καλύτερες σχέσεις με τη διαχείριση του εκνευρισμού είναι η αλήθεια. Έχω πολλάκις χαρακτηριστεί ιδιότροπη κι ως τέτοια με ενοχλουν πολλά πράγματα, τα οποία πολλές φορές στους άλλους φαίνονται ασήμαντα (όπως το μεγάλο θέμα που έχω με τον προσωπικό μου χώρο). Το αν θα δηλώσω τον εκνευρισμό μου και πώς, εξαρτάται από το άτομο που έχω απέναντί μου.

Σε κοντινά πρόσωπα προσπαθώ (πλέον) να μιλάω αμέσως και ευθέως για το τι με ενοχλεί, τι με νευριάζει, με πολύ ήπιο τόνο και διάθεση συνεργασίας καθώς ξέρω πόσο ιδιότροπη είμαι. Αν όμως το κοντινό πρόσωπο εξακολουθήσει να προβαίνει στην πράξη/συμπεριφορά που είναι για μένα ενοχλητική, από κει και έπειτα πολλάκις επαναλαμβάνω πόσο με ενοχλεί, πάλι ήπια αλλά συχνά δεν μπορώ να κρύψω τον ελαφρύ μου εκνευρισμό, που όσο επαναλαμβάνεται η συμπεριφορά φουντώνει και συσσωρεύεται, μέχρι το τελικό μπαμ, που δυστυχώς έχει μεγάλη ένταση. Μία φορά ως τώρα, και καθόλου περήφανη δεν είμαι, έχω εκνευριστεί τόσο που έχω χτυπήσει τους συνομιλητές μου, κι ως εκ τούτου η διαχείριση του θυμού είναι κάτι που οφείλω στον εαυτό μου να μάθει, γιατί όντως μπορώ να γίνω υστερική. Το καλό βέβαια στην κατηγορία των κοντινών ατόμων είναι πως υπάρχει επικοινωνία και γι αυτό είτε ήπια είτε όχι κοινοποιώ και μιλάω για το πρόβλημα, δεν το κρύβω.

Αν από την άλλη εκνευριστώ με άτομο που δεν έχω πολλές επαφές, οι επιλογές είναι δύο: α) (και συνηθέστερο) να σιωπήσω και να αδιαφορήσω, γιατί ΤΟΣΟ αδιάφορο μου περνάει αυτό το άτομο, ώστε δεν με ενδιαφέρει ούτε να έχω στοιχειώδεις σχέσεις μαζί του. Εσωτερικεύω την αρνητική εξωτερικότητα, π.χ. αν το άτομο με αγγίζει και εγώ νιώθω άβολα απλώς τραβιέμαι. Αν βέβαια η συμπεριφορά συνεχίζεται για ώρα απλώς λέω τι με ενοχλεί σε ήπιο τόνο, όμως σχεδόν ποτέ δεν καταλήγει καλά γιατί καταλαβαίνουν αμέσως ότι είμαι ιδιότροπη και συνήθως κόβουν πέρα (υπάρχουν βέβαια και οι χειρότερες περιπτώσεις να πεισμώνουν και να θέλουν να με πλησιάσουν περισσότερο γιατί "με αυτούς θα αλλάξω"), καθόλου αδικαιολόγητα βέβαια, μπορώ να γίνω λίγο τρομακτική καμιά φορά.
β) Εάν το άτομο λέει ή κάνει πράγματα που στη δική μου κοσμοαντίληψη τόσο κόντρα πάνε που ακόμη και το ίδιο το γεγονός του "ξεστομίσματος" ή της επιχείρησής τους με εξοργίζει, γίνομαι quite a bitch. Εξωτερικεύω τον εσωτερικό μου εκνευρισμό αλλά ποτέ με φωνές εδώ. Ειρωνεύομαι πολύ και γελάω με πολλά από τα λόγια/πράξεις του, διατηρώ όμως πάντα την ψυχραιμία μου, κάτι που μπορεί να γίνει τρομερά εκνευριστικό για τον συνομιλητή μου. Το δείχνω και το λέω ότι "συμφωνούμε πως δε συμφωνούμε", καταφέρνω να γίνω αντιπαθής και μετά το τέλος της συνάντησης, φυσικά καμιά επαφή δε διατηρώ.

Τέλος, θα ήθελα να παραθέσω την απάντηση του αποκλεισμένου χρήστη hack3r με την οποία καθόλου περισσότερο δεν μπορώ να συμφωνήσω.
Σε γενικές γραμμές έτσι αντιδρώ κι εγώ, όταν έχω νεύρα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Donatella

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Donatella αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 133 μηνύματα.
Εγώ προσωπικά, έχω πολύ υπομονή και γενικά δεν νευριάζω εύκολα ούτε ξεσπάω. Αν αισθάνομαι ότι κάτι ή κάποιος με ενοχλεί θα το πώ αν και όχι κατευθείαν, θα αφήσω να περάσει λίγος καιρός για να δω αν θα ξαναγίνει και για να παρατηρήσω γιατί κάνει αυτό που κάνει. Δηλαδή θα ψάξω να βρω την αιτία πίσω από αυτό.

Αν ο άλλος κάνει κάτι πολύ άσχημο τότε θα to πω πολύ αυθόρμητα και χωρίς να το ντύσω με άλλα λόγια για να το πάρει μαλακά ο άλλος. Κοινώς θα το πω μες τα μούτρα του άλλου, με αυστηρό ύφος μεν αλλά ήπιο τόνο δε. Δηλαδή χωρίς φωνές και ένταση αλλά το λεξιλόγιο θα είναι αιχμηρό. :pardon:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Μία φορά ως τώρα, και καθόλου περήφανη δεν είμαι, έχω εκνευριστεί τόσο που έχω χτυπήσει τους συνομιλητές μου

Και νικήτρια στον αγώνα επιχειρηματολογίας με K.O η Ιππολύτη ''referee raises arm''
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ariana2018

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Ariana2018 αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 1,337 μηνύματα.
Εξαρτάται..
Νεότερη υπήρξα εκρηκτικη, λόγος που.με έκανε να διακόπτω σχέσεις. Με το πληρωμα του χρόνου έμαθα να είμαι πιο υποχωρητικη και σαφώς πιο ψύχραιμη και υπομονετικη. Συνήθως με τους "ξένους" είμαι διπλωματική, στους δικούς μου εκφράζω τη δυσαρέσκεια μου. Ενίοτε εκρήγνυμαι πλέον βέβαια πιο σπάνια. Θα θελα και με εκείνους να είμαι ακόμα περισσότερο ψύχραιμη. Πιστεύω κι έχω δει πως τα νεύρα και οι καβγάδες δε βγάζουν τελικά πουθενά.



Αντιθέτως, μια ήπια στάση και μια οπισθοχωρηση κατςυναζει τα πνεύματα και αργότερα μια κουβέντα διορθώνει τα πάντα..

Να σημειώσω πως άλλαξα όταν έγινα μαμά. Δε νομίζω να είναι τυχαίο :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 30,869 μηνύματα.
Εξαρτάται..
Νεότερη υπήρξα εκρηκτικη, λόγος που.με έκανε να διακόπτω σχέσεις. Με το πληρωμα του χρόνου έμαθα να είμαι πιο υποχωρητικη και σαφώς πιο ψύχραιμη και υπομονετικη. Συνήθως με τους "ξένους" είμαι διπλωματική, στους δικούς μου εκφράζω τη δυσαρέσκεια μου. Ενίοτε εκρήγνυμαι πλέον βέβαια πιο σπάνια.
Σε μένα συμβαίνει το αντίθετο. Επειδή δε θέλω να στεναχωρώ τους δικούς μου κι επειδή σαν άνθρωπος είμαι νευρική, τσακώνομαι πολύ εύκολα με ξένους (οδηγώντας, στο σούπερ μάρκετ, στην τράπεζα κλπ) ώστε να βγάλω εκεί τα νεύρα μου. Αυτό έχει συμβεί γιατί προσπαθώ να είμαι πιο ήρεμη με τους αγαπημένους μου αλλά η νευρικότητα που έχω δε φεύγει και μαζεύεται. Οπότε πολύ χαλαρά τσακώνομαι με ξένους, αν και πλέον με επηρεάζει σωματικά περισσότερο από παλιά. :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top