Τι "μανίες" έχουμε οι ίδιοι ή ποιες έχουμε συναντήσει στο περιβάλλον μας;

Αρχική Δημοσίευση από marina289:

Ομοίως, η συμπτωματολογία της μανιοκατάθλιψης εμπεριέχει μειωμένη ανάγκη ύπνου, της κατάθλιψης επίσης, της μανίας επίσης, της σχιζοφρένειας επίσης,των διπολικών διαταραχών επίσης, ...

Click για ανάπτυξη...

Ισχυριστηκα εγω κατι διαφορετικο...?!
Εσυ εσπευσες να με διορθωσεις. Εγω απλα ανεφερα ενα παραδειγμα συμπεριφορας που ειναι συμπτωμα ενος ατομου που πασχει απο αυτη τη διαταραχη.

Αρχική Δημοσίευση από marina289:

Οκ, είναι το τελευταίο ποστ που γράφω σε αυτό το θέμα γιατί αρχίζω και νιώθω συνένοχη βιασμού μιας επιστήμης ,που την έχω πληρώσει αδρά χρόνια τώρα και μου ανταποδίδει δίνοντάς μου ψωμάκι... -η αχαριστία είναι κακό πράγμα...- Εκτός αυτού η επανάληψη συνιστά νεύρωση, πάραυτα θέλω συσπείρωση ώστε να σκοράρω διψήφιο νούμερο αρνητικής ενέργειας...

Click για ανάπτυξη...

ΝΕΥΡΩΣΕΙΣ
​

Κάθε νεύρωση παίρνει το όνομα της από το κυρίαρχο σύμπτωμα. Έτσι
έχουμε τρεις βασικές κατηγορίες νευρώσεων:

Α. Αγχώδεις Διαταραχές όπου το κυρίαρχο σύμπτωμα είναι το άγχος.
Η κατηγορία αυτή χωρίζεται σε τέσσερις υποκατηγορίες ανάλογα με την
μορφή που παίρνει το άγχος.
1. Γενικευμένη Αγχώδης διαταραχή – το άγχος είναι γενικευμένο και
απροσδιόριστο και το άτομο προσπαθεί να το εκτονώσει αυξάνοντας τις
δραστηριότητες του.
2. Φοβίες – το άγχος παίρνει μια συγκεκριμένη μορφή, έχει ένα
συγκεκριμένο στόχο σε αντικείμενα ή καταστάσεις που όταν το άτομο τις
αποφεύγει μειώνει το άγχος. Έτσι στις φοβίες βλέπουμε να λειτουργούν
τρεις μηχανισμοί άμυνας: Η μετάθεση, η προβολή και η αποφυγή. Το
άτομο μεταθέτει την αρχική πηγή της έντασης και εσωτερικής σύγκρουσης
σε κάτι εξωτερικό που έχει μια συμβολική σχέση με την αρχική αιτία.
Πάνω σε αυτό το αντικείμενο ή κατάσταση προβάλει την εσωτερική του
ανησυχία και μετά αποφεύγοντας αυτό το αντικείμενο ή κατάσταση
νοιώθει σαν να αποφεύγει τον πραγματικό κίνδυνο. Έτσι οι φοβίες
επιτρέπουν μια μεγαλύτερη προσαρμοστικότητα στο άτομο από την
γενικευμένη κατάσταση άγχους από την οποία το άτομο δεν μπορεί να
ξεφύγει. Υπάρχουν πολλών ειδών φοβίες ανάλογα με το αντικείμενο ή την
κατάσταση που έχει συμβολικά επιλεχθεί ως στόχος της μετάθεσης.
Έχουμε: Υψοφοβίες, Αγοραφοβίες, Κλειστοφοβίες, Μικροβιοφοβίες,
Εντομοφοβίες, Ζωοφοβίες και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί ο
ανθρώπινος νους.
3. Διαταραχή Πανικού – σε αυτή την διαταραχή το άγχος φτάνει σε ακραίες
καταστάσεις με συμπτώματα πανικού. Δηλαδή το άτομο νοιώθει έντονο
φόβο που συνοδεύεται από σωματικά συμπτώματα, όπως δυσκολία στην
αναπνοή, ζαλάδες, τρέμουλο, εφίδρωση, ναυτία, πόνο στο στήθος,
μούδιασμα, ταχυκαρδία και έτσι έχει μια αίσθηση και το φόβο επικείμενου
θανάτου ή ότι θα χάσει τον έλεγχο.
4. Ψυχαναγκαστική – Καταναγκαστική Διαταραχή – σε αυτές τις
διαταραχές η σύγκρουση εκφράζεται ανοιχτά με την επανάληψη
παράλογων και άχρηστων σκέψεων ή συμπεριφορών που έχουν ως
σκοπό την μείωση του άγχους. Η αμφιθυμία και οι ενοχές παίζουν
πρωταρχικό ρόλο σε αυτή την κατηγορία των διαταραχών. Οι κύριες
συγκρούσεις που ταλαιπωρούν το άτομο είναι γύρω από θέματα
δικαιοσύνης, σωστού/ λάθους, αγάπης/ μίσους, καθαριότητας/ βρώμας,
τάξης/ αταξίας.

Β. Υστερικές Νευρώσεις
Σε αυτή την κατηγορία νευρώσεων οι διαταραχές χωρίζονται σε δύο
κατηγορίες:
1. Σωματόμορφες διαταραχές – σε αυτές το κυρίαρχο σύμπτωμα
έχει σχέση με το σώμα αν και δεν υπάρχει οργανική βάση για το
πρόβλημα που παρουσιάζεται. Οι διαταραχές αυτές χωρίζονται σε
πέντε υποκατηγορίες:
· Σωματοποιητική διαταραχή (Σύνδρομο Briquet ή υστερία
Briquet) όπου παρατηρούμαι πολλαπλά σωματικά
συμπτώματα που υποτροπιάζουν χωρίς οργανικά αίτια. Τα
ενοχλήματα είναι γενικά, ασαφή, και παρουσιάζονται με
δραματικό τρόπο.
· Διαταραχή μετατροπής (Υστερική νεύρωση) – στη
διαταραχή αυτή παρουσιάζονται ψευδονευρολογικά
συμπτώματα, όπως τύφλωση, παράλυση, κτλ., που δεν
έχουν νευρολογική βάση και δεν υπόκεινται σε εκούσιο
έλεγχο.
· Σωματόμορφη διαταραχή πόνου – στην οποία
παρατηρούμαι την επίμονη ενασχόληση του ατόμου με τον
πόνο, ενώ απουσιάζουν φυσικά σημεία ή παθοφυσιολογικοί
μηχανισμοί που να μπορούν να εξηγήσουν τον πόνο ή την
ένταση του.
· Υποχονδρίαση – όπου το άτομο φοβάται ή πιστεύει ότι έχει
μια σοβαρή ασθένεια. Επίσης παρατηρούμαι μια γενικότερη
έντονη ασχολία του άτομου με σωματικές λειτουργίες.
· Σωματοδυσμορφική διαταραχή – η έντονη ενασχόληση
του ατόμου με κάποιο φανταστικό ελάττωμα στην εμφάνιση
του.
2. Διασχιστικές Διαταραχές – σε αυτές το κυρίαρχο χαρακτηριστικό
είναι κάποια μεταβολή στις φυσιολογικά συνθετικές λειτουργίες της
ταυτότητας, της μνήμης ή της συνείδησης και χωρίζονται στις εξής
υποκατηγορίες:
· Διαταραχή πολλαπλής προσωπικότητας –
παρατηρούμαι την ύπαρξη μέσα στο άτομο 2 ή
περισσοτέρων ξεχωριστών προσωπικοτήτων. Αυτή η
διαταραχή είναι χρόνια και αρχίζει στην παιδική ηλικία.
· Ψυχογενής φυγή – το ξαφνικό και απροσδόκητο ταξίδι
μακριά από τον τόπο διαμονής με την ανάληψη καινούργιας
ταυτότητας. Στην διαταραχή αυτή το άτομο αδυνατεί να
θυμηθεί την προηγούμενη ταυτότητα του.
· Ψυχογενής αμνησία – στη διαταραχή αυτή το άτομο
αδυνατεί να θυμηθεί σημαντικά στοιχεία της προσωπικής
του ζωής. Τα στοιχεία αυτά συνήθως συνδέονται με ένα
τραυματικό γεγονός που το άτομο απωθεί στο ασυνείδητο.
· Διαταραχή αποπροσωποποίησης – επίμονα ή
επαναλαμβανόμενα επεισόδια αποπροσωποποίησης.
Παρατηρούμαι μια διαταραχή της αντίληψης όπου
μεταβάλλεται η συνήθης αίσθηση της πραγματικότητας. Το
άτομο νοιώθει αποξενωμένο ή απομακρυσμένο από τον
εαυτό του. Νοιώθει δηλαδή σαν εξωτερικός παρατηρητής ή
σαν ρομπότ που δρα και αντιδρά μηχανικά. Τα αισθήματα
αυτά είναι δυστονικά προς το εγώ, βιώνονται δηλαδή με
δυσαρέσκεια και ενοχλούν τον άνθρωπο. Ο έλεγχος της
πραγματικότητας παραμένει ανέπαφος.

Γ. Διαταραχές της Διάθεσης (Mood Disorders)
Οι διαταραχές της διάθεσης χαρακτηρίζονται από διαταραχή της
συναισθηματικής διάθεσης. Η συναισθηματική διάθεση (mood) είναι ο
καθολικός και σταθερός συναισθηματικός τόνος που βιώνεται εσωτερικά και
που σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να επηρεάσει όλες τις πλευρές της
συμπεριφοράς καθώς και την αντίληψη για τον κόσμο που έχει το άτομο.
Διακρίνουμε την διάθεση από το συναίσθημα (affect) που αποτελεί την
έκφραση της . Η εξωτερική έκφραση δεν συμβαδίζει πάντα με την διάθεση. Οι
διαταραχές της διάθεσης μπορούν να ξεκινήσουν από ελαφριές διαταραχές
και να πάρουν έως και ψυχωσικές διαστάσεις εάν το άτομο χάσει την επαφή
του με την πραγματικότητα. Χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.
1. Καταθλιπτικές διαταραχές – όπου επηρεάζεται:
· Το συναίσθημα—καταθλιπτική διάθεση, ανηδονία,
άγχος
· Το αυτόνομο νευρικό σύστημα—διαταραχή του ύπνου,
της όρεξης, της ενέργειας, της σεξουαλικής διάθεσης,
και ψυχοκινητική επιβράδυνση ή διέγερση.
· Η κινητοποίηση—απώλεια ενδιαφέροντος, αισθήματα
ανημποριάς, έλλειψη ελπίδας, σκέψεις ή απόπειρες
αυτοκτονίας.
· Η σκέψη και η αντίληψη—με αισθήματα αναξιότητας ή
ενοχής, με χαμηλή αυτοεκτίμηση, δυσκολία στη
συγκέντρωση (στην περίπτωση που η κατάθλιψη πάρει
ψυχωσικές διαστάσεις παρατηρούμαι και
ψευδαισθήσεις ή παραληρητικές ιδέες).
· Σωματικά ενοχλήματα
Οι καταθλιπτικές διαταραχές χωρίζονται σε δυο υποκατηγορίες:
Α) Μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο – καταθλιπτικό επεισόδιο
μικρότερης διάρκειας αλλά μεγαλύτερης έντασης από την
Β) Δυσθυμία – όπου η συναισθηματική διαταραχή είναι ηπιότερη αλλά
μεγαλύτερης διάρκειας.
2. Διπολικές διαταραχές – οι οποίες χαρακτηρίζονται από δυο
ακραίες συναισθηματικές διαθέσεις: έξαρση και κατάθλιψη. Στην
τυπική μορφή οι ασθενείς περνούν από κύκλους. Το βασικό
διακριτικό στοιχείο είναι η ύπαρξη εξάρσεων που περιλαμβάνει
ένα ευρύ φάσμα συναισθηματικών διαθέσεων από φυσιολογικές
καταστάσεις ευφορίας και χαράς μέχρι παθολογικές καταστάσεις
μανίας. Σε αυτές τις μανιακές καταστάσεις παρατηρούνται:
· Διαταραχές στη συναισθηματική διάθεση με ευφορία που
είναι υπερβολική και κολλητική.
· Διογκωμένη αυτοεκτίμηση
· Ελαττωμένη ανάγκη για ύπνο
· Πίεση λόγου
· Ιδεοφυγή, δηλαδή απότομες αλλαγές θέματος
· Διάσπαση προσοχής
· Υπερκινητικότητα
· Έλλειψη κριτικής ικανότητας με αποτέλεσμα το άτομο να
εμπλέκεται σε δραστηριότητες που είναι επικίνδυνες
· Συναισθηματική αστάθεια
Οι διπολικές διαταραχές περιλαμβάνουν δυο κατηγορίες ανάλογα με
την ένταση των επεισοδίων:
Α) Μανιοκαταθλιπτική νόσο – όπου παρατηρούμαι πλήρως
ανεπτυγμένα επεισόδια μανίας και κατάθλιψης και
Β) Κυκλοθυμία – όπου παρατηρούμαι βραχύτερες και λιγότερο
έντονες διακυμάνσεις της διάθεσης.

ΨΥΧΩΣΕΙΣ
​

Οι ψυχώσεις είναι και αυτές μια προσπάθεια του ατόμου να
αντιμετωπίσει εσωτερικές συγκρούσεις που όμως οδηγεί σε σοβαρότερες
διαταραχές και αποδιοργάνωση της προσωπικότητας του ατόμου με συνέπεια
να διαταραχτεί η επαφή του με την πραγματικότητα, οι εργασιακές αλλά και οι
κοινωνικές του σχέσεις. Το άτομο συνήθως χρειάζεται να νοσηλευτεί και να
λάβει και φαρμακευτική αγωγή. Η συμπεριφορά του μπορεί να είναι
επικίνδυνη τόσο για τον ίδιο όσο και για τους άλλους. Τα σημαντικά
συμπτώματα που διαφοροποιούν μια νεύρωση από μια ψύχωση είναι οι
ψευδαισθήσεις (ακουστικές, οπτικές, γευστικές, κλπ.) και οι παραληρητικές
ιδέες που μπορεί να έχουν την μορφή μεγαλομανίας, καταδίωξης,
υποχονδρίασης, καταστροφής, επιρροής, κλπ.
Υπάρχουν εφτά κατηγορίες ψυχώσεων:
Α. Διαταραχές της Διάθεσης – όπως και στις νευρώσεις αλλά με πιο
ακραία συμπτώματα που συμπεριλαμβάνουν ψευδαισθήσεις και
παραληρητικές ιδέες.
Β. Παρανοϊκές Διαταραχές – οι οποίες χαρακτηρίζονται από την
ύπαρξη παραληρητικών ιδεών, κυρίως δίωξης, ζηλοτυπίας, ερωτομανίας, και
μεγαλείου. Το χαρακτηριστικό των ιδεών αυτών είναι ότι δεν είναι αλλόκοτες
(μπορεί δηλαδή να συμβούν στη ζωή) και γενικά η συμπεριφορά δεν είναι
εμφανώς παράξενη όπως στη σχιζοφρένεια. Εμφανίζεται συνήθως στη μέση
ηλικία χωρίς την παρουσία ψευδαισθήσεων.
Γ. Σχιζοφρένεια (σχίζω τις φρένες)– χαρακτηρίζεται από την πιο έντονη
αλλοίωση της εσωτερικής και της εξωτερικής πραγματικότητας, στην οποία το
άτομο απαντά με τρόπους που βλάπτουν την ζωή του.
Στη σχιζοφρένεια παρατηρούμαι διαταραχές στις ακόλουθες λειτουργίες:
· Σκέψη – εκτός από τις αλλόκοτες και παραληρητικές ιδέες, έχουμε
διαταραχή του ειρμού και της μορφής της σκέψης.
· Αντίληψη – παρουσία ψευδαισθήσεων ιδιαίτερα ακουστικών.
· Συναίσθημα – το οποίο είναι αμβλύ, επίπεδο, ή απρόσφορο
· Αίσθηση του εαυτού—παρατηρούμαι απώλεια των ορίων του εγώ που
εκδηλώνεται με σύγχυση ταυτότητας.
· Βούληση – ανεπαρκές ενδιαφέρων ή ανικανότητα να ακολουθήσει μια
πορεία ενεργειών μέχρι την λογική τους κατάληξη. Αμφιθυμία με
δυσκολία στην επιλογή.
· Διαπροσωπική λειτουργικότητα—διαταραγμένες σχέσεις με τον έξω
κόσμο, το άτομο είναι χαμένο στο δικό του κόσμο και συναισθηματικά
αποκομμένο από τους άλλους.
· Ψυχοκινητικότητα – έντονη διέγερση ή κατατονικότητα.
Επαναλαμβανόμενες κινήσεις, όπως βάδισμα πάνω-κάτω ή κούνημα
μπρος-πίσω. Απάθεια και ακινησία.
Η εμφάνιση της διαταραχής αυτής γίνεται κυρίως στην εφηβεία με μια αργή
και σταδιακή επιδείνωση. Η προνοσηρή κατάσταση του ατόμου (το πως
δηλαδή λειτουργούσε πριν την εμφάνιση της) θα παίξει καθοριστικό ρόλο για
την πρόγνωση της εξέλιξης. Οι συνήθεις επιπλοκές είναι πράξεις βίας.
Υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τύποι:
1. παρανοϊκός
2. κατατονικός
3. αποδιοργανωμένος
4. αδιαφοροποίητος
Δ. Βραχεία Αντιδραστική Ψύχωση – Αιφνίδια έναρξη ψυχωσικού
επεισοδίου που διαρκεί λίγες ώρες έως το πολύ ένα μήνα και προκαλείται από
αναγνωρίσιμο ψυχοκοινωνικό στρεσογόνο παράγοντα.
Ε. Σχιζοφρενικόμορφη Διαταραχή – έχει τα κλινικά χαρακτηριστικά
της σχιζοφρένειας αλλά διαρκή λιγότερο από 6 μήνες.
ΣΤ. Σχιζοσυναισθηματική Διαταραχή – για κάποια χρονική περίοδο
συνυπάρχουν συμπτώματα μείζονος καταθλιπτικού ή μανιακού συνδρόμου με
συμπτώματα σχιζοφρένειας.
Ζ. Προκλητή Ψυχωσική Διαταραχή (folie a deux) – παραληρητικές
ιδέες αναπτύσσονται στα πλαίσια μιας στενής σχέσης.

Γεωργαντά Ευγενία, Psy.D.
Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια
Δημοσιευμένο στο βιβλίο «Τι είναι Ψυχοθεραπεία», Εκδόσεις Ασημάκης, Αθήνα (2003)

Click για ανάπτυξη...