• Σας ενημερώνουμε ότι η κατηγορία δεν αντικαθιστά σε καμία περίπτωση την επίσκεψη σας σε επαγγελματία ιατρό.

    Το σύνολο του περιεχομένου της κατηγορίας αυτής, όπως κείμενα, γραφικά, εικόνες, πληροφορίες που λαμβάνονται από δικαιούχους διαφήμισης, είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν προορίζεται να είναι υποκατάστατο για την επαγγελματική ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή θεραπεία. Δεν αποτελεί υποκατάστατο ιατρικής εξέτασης, ούτε αντικαθιστά την ανάγκη για υπηρεσίες που παρέχονται από επαγγελματία ιατρό. Πάντοτε να ζητάτε τη συμβουλή του ιατρού σας πριν πάρετε οποιαδήποτε συνταγή ή φάρμακο. Μόνο ο ιατρός σας μπορεί να σας δώσει συμβουλές για το τι είναι ασφαλές και αποτελεσματικό για σας.

Μικρές ιατρικές γνώσεις

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
holy shit ρε fockos :eek:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
Φάρμακα στην εγκυμοσύνη



Μια κοινή ερώτηση που κάνουν οι εγκυμονούσες στο ιατρό τους είναι ιατρέ αρρώστησα μπορώ να πάρω το τάδε φάρμακο;

Ο FDA έχει φτιάξει μια λίστα με τα φάρμακα και το ανάλογο ρίσκο που παίρνεις.
:P



Πολλές φορές ασφαλή φάρμακα κατατάσσονται στην ομάδα Β και όχι στην Α διότι είναι ανήθικο να κάνεις έρευνα σε εγκυμονούσες όχι ομως στα ζωάκια που κυοφορούν. Για αυτό τον λόγο τα συμπεράσματα σε αυτά βγαίνουν με βάση μελέτες στα ζώα. Συνεπώς όλα σχεδόν τα καινούρια φάρμακα ανοίκουν στην Β.

Συνεπώς σε μια έγκυο ένας γυναικολόγος κοιτάει να δώσει φάρμακα που ανοίκουν στην Α και Β κατηγορία ενώ αν το όφελος περνάει το ρίσκο δίνει στην τρίτη κατηγορία.

Θέλουν προσοχή γιατί φάρμακα της ίδιας οικογένειας (π.χ. Μακρολίδες) ανοίκουν σε διαφορετικές κατηγορίες με βάση την επικνδυνότητα τους στην εγκυμοσύνη και πολλοί ιατροί δίνουν λάθος φάρμακα (π.χ. δίνουν klaricid αντί για Ζιthromax)

Δεν είναι κακό να ελέγχουμε εμείς οι ίδιοι τα φάρμακα όταν τα παίρνουμε... Πολλές φορές οι ιατροί δε ξέρουν να ψάχνουν και είναι αδύνατο να απομνημονεύσεις ένα σωρό φάρμακα αν θα πρέπει ή όχι να χορηγηθούν στην εγκυμοσύνη. Επίσης αν πάτε σε ιατρό να κοιτάτε αν χρησιμοποιεί την τεχνολογία (αν χρησιμοποιεί ιατρικά προγράμμα και ψάχνει σε αυτά) και δεν είναι της παλιάς σχολής. Να προτιμήσετε την πρώτη περίπτωση διότι σημαίνει ότι ξέρει να ενημερώνεται με βάση τα νέα πρωτόκολλα) και δε απομνημονεύει πληροφορίες που μπορεί τώρα να μην ισχύουν. Ο ιατρός δεν πρέπει να είναι παπαγάλος όπως τον φτιάχνουν στην Ελλάδα αλλά πρέπει να είναι εξερευνητής και να χρησιμοποιεί την λογική του.

Πολλές εγκυμονούσες παίρνουν φυτικά σκευάσματα και νιώθουν ασφάλεια. Σε αυτά τα σκευάσματα δεν έχουν γίνει έρευνες και δε σημαίνει ότι είναι ασφαλή γιατί το λένε κάποιοι που τα πουλάνε οι διάφοροι οικολόγοι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
Προστασία σε πνευμονική φυματίωση

Η φυματίωση είναι μια ασθένεια που εξαιτίας της πρόληψης έχει μειωθεί στην Ελλάδα σε σχέση με το παρελθόν (εμβολιασμοι, εξετάσεις καλά φάρμακα, αυστηρά πρωτόκολλα). Εξαιτίας των μεταναστών (δε φταίνε φυσικά αυτοί) αναμένεται να αυξηθούν τα κρούσματα (άυτό έχει γίνει ήδη δηλαδή) . Δυστυχώς στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία δε γίνεται η προστασία που πρέπει να γίνεται με αποτέλεσμα να υπάρχει μεγάλος κινδυνος να κολλήσουν. Δεδομενου ότι η ασθένεια αργεί να δώσει συμπτώματα μπορεί κάποιος να εκτεθεί και να το καταλάβει πολύ μετά.

Στις επισκέψεις στην σχολή μου οι καθηγητές μας λένε συνήθως παιδιά σε αυτό το θάλαμο να μπαίνετε με διπλή μάσκα. Χαζομάδες λέω εγώ οι μάσκες αυτές δεν προστατεύουν από φυματίωση ακόμα και 10 να βάλει κάποιος (σιγουρα είναι καλύτερες από το τπτ αλλά δε μπορεί να θεωρείσαι ασφαλείς.

Πρέπει να φοράτε τις 3M μάσκες τις κόκκινες (όχι τις μπλε) 3 ευρώ (καλό είναι να πάρετε να έχετε από το ebay καμία γιατί εδώ σιγά μην σας δώσουν). Θα σας πούνε βάλτε διπλά μάσκα.



Nα μπαινετε στο θάλαμο (o oποίος πρέπει να ειναι σε απομόνωση) με ειδική στολή όχι την πράσινη που έχουν για τους επισκέπτες αλλα την μπλε. Η οποία πρέπει να αφήνεται στο θάλαμο πριν την έξοδο. Αυτό δυστυχώς δε μπορεί να προληφθεί για αυτό όταν μπαίνετε να είστε σε μια απόσταση από τον ασθενή και να αλλάζετε ρούχα μόλις πάτε σπίτι .

Ο Θάλαμος να είναι αρνητικής πίεσης, Aυτός ο θάλαμος έχει διπλή πόρτα. Δεν πρέπει να ανοίγουν και οι δύο ταυτόχρονα. Το νοσηλευτικό υλικό πρέπει να βρίσκεται ειδικά για αυτό τον ασθενή έξω ακριβώς από την πόρτα. Έξω από την πόρτα πρέπει να υπάρχει ειδικό αντισηπτικό διάλυμα.

Για πόσο καιρό ο ασθενής πρέπει να μείνει στην απομόνωση;
Για μεγάλο χρονικό διάστημα το οποίο όμως δεν είναι σταθερό πρέπει να μείνει μέχρι να παρθούν 3 δείγματα πτυέλων αρνητικά για φυματίωση.


Η εξωπνευμονική φυματίωση δεν μεταδίδει .. ο ασθενής μπορεί να μείνει σε θαλάμο με ΄άλλους ασθενείς.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
Σύνδρομο Ramsey Hunt​




Το καλό με το youtube είναι ότι από τότε που έγινε εμπορικό πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν τα προβλήματα τους και με αυτό τον τρόπο μαθαίνουμε τις εμπειρίες τους και τις εμπειρίες διάφορων ασθενών. Εδώ βλέπουμε το σύνδομο Ramsey Hunt ουσιαστικά προσβάλλεται το προσωπικό νεύρο συνήθωςέναν ερπητοιό.

Γενικά ο έρπης ζωστήρ ευθύνεται για το 20% περίπου των παραλύσεων του προσωπικού νεύρου. Οι ανοσοκατασταλμένοι και οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν ακόμα και άμφω προσβολή.



Τι δίνουμε σε αυτό το σύνδρομο...
Κορτικοστεροειδή (τα οποία δε διώχνουν τον ιό αλλά μειώνουν την φλεγμονή και η φλεγμονή ευθύνεται για τα συμπτώματα
και ακυκλοβίρη (ή παρόμοιας δραστικότητας φάρμακο) .
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
Αιμοληψία

Το χειρότερο πράγμα που κάνουν στις ιατρικές σχολές είναι ότι δεν μας μαθαίνουν να παίρνουμε αίμα αντί για αυτού την πρώτη φορά μας δίνουνε τα μπουκαλάκι και την βελόνα μας λένε θάλαμο του ασθενή και πάμε και τα παίρνουμε. Το κακό σε αυτή την περίπτωση είναι ότι οι φοιτητές ιατρικής και οι μετέπειτα ιατροί δεν γνωρίζουν να παίρνουν σωστά αίμα και το μόνο που τους νοιάζει είναι να βρίσκουν φλέβα.


Ευτυχώς έβγαλα νοσηλευτική σχολή ......


1) Πριν πάρεις αίμα πρέπει πρώτα να πάρεις νεφροειδές ώστε να οργανώσεις τα υλικά σου)



Είναι πολύ άσχημη εικόνα για τον ασθενή να βλέπει να βάζουμε τα υλικά του στο κρεβάτι ή στο γραφειάκι δίπλα από αυτό.

2) Παίρνεις δύο σύριγγες και δύο πεταλούδες Οι πεταλούδες είναι αυτές

.


Υπάρχουν ανάλογα με το διάμετρο σε χρώματα. Θα δουλέψετε κυρίως με τις πράσινες και τις μπλε (μικρότερες). Οι ποστοκαλί χρησιμοποιούνται στις καρδιολογική και στην εντατική. Οι περισσότεροι λένε να παίρνετε με της βελόν της σύριγγας ... είναι λάθος διότι τραυματίζει πιο πολύ το ασθενή. Υπάρχουν και αυτόματα συστήματα με αρνητική πίεση αυτά επειδή είναι ακριβά τα αποφεύγουμε και τα χρησιμοποιούμε μόνο όταν υπάρχει ανάγκη.

3) Επόμενο εργαλείο ειναι το λάστιχο που δενουμε το χέρι . Πολλοί χρησιμοποιούνε τα γάντια. Είναι άσχημη εικόνα αυτό με τα γάντια να μην το δέχεστε να το κάνετε ούτε ως φοιτητές όποιος δεν έχει λεφτά ας πάρει έναν ουροκαθετήρα και τον κόψει...

4) Γάντια , μερικοί συμβουλεύουν να μην φοράμε γάντια ενώ άλλοι κάνουν τρύπα στο γάντι για να έξέχει ένα δάκτυλο για να ψηλαφούμε την φλέβα. Λάθος πρέπει τα γάντια να τα φοράμε για προστασία του ασθενή και δικιά μας. Με το καιρό θα μάθετε να βρίσκετε φλέβα και με τα γάντια.

5) Πριν πάμε στον ασθενή έχουμε 4 βαμβάκια ¨(2 στεγνά και 2 με οινόπνευμα) το ιδανικό ειναι να παίρνουμε μπουκαλάκι με οινόπνευμα αλλά με τον κόσμο που έχει το νοσοκομείο κάτι ΄τετοιο είναι αδύνατο.

ΤΕΧΝΙΚΉ
Χαιρετάμε τον ασθενή. φοράμε τα γάντια μας ώστε να εφαρμόζουν ακριβώς στα χέρια μας. ανοίγουμε την σύριγγα την εφαρμόζουμε στην πεταλούδα, κοιτάμε το χέρι που περίπου θα ψάξουμε , το δένουμε με το λάστιχο. Ψάχνουμε τις φλέβες. Αν ο ασθενής ειναι αγχωμένος ειναι πιο δύσκολο να βρούμε, του λέμε να σφίξει και να ξεσφύξει το χέρι του, διαλέγουμε μια φλέβα, αλείφουμε με κυκλικές κινήσεις το χώρο που θα τρυπήσουμε με βρεγμένο βαμβάκι. Η βελόνα πάει παράλληλα στο δέρμα και μόλις πάμε στο επιθυμητό σημείο πάμε βαθεία ώστε να πετύχουμε την φλέβα που θέλουμε (προσοχή να μην την διαπεράσουμε). Μόλις το σωληνάκι της πεταλούδας δώσει αίμα κάνουμε αναρρόφηση με την σύριγγα. Μόλις αναρροφήσουμε το αίμα βγάζουμε το λάστιχο, στην συνέχεια βγάζουμε με το ένα χέρι την σύριγγα και με το άλλο πατάμε στο δέρμα με το στεγνό βαγμάκι το πατάμε για 10 δευτερόλεπτα. Αποχαιρετάμε τον ασθενή. βάζουμε τα αίματα στα μπουκαλάκια κολάμε τα barcodes του και φεύγουμε.




Στο βίντεο χρησιμοποιεί το αυτόματο σύστημα το οποίο αναρροφεί κατευθείαν το αίμα στα μπουκλάκια υπάρχουν στα δημόσια νοσοκομεία αλλά καλό είναι να μην τα χρησιμοποιούμε για να χρησιμοποιηθούν σε ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Εμείς στο 6ο έτος παίρνουμε συνέχεια αίματα πάντως και μας δείχνουν πρώτα. Επίσης μπορούμε να πηγαίνουμε στις εφημερίες στο αιματολογικό σε ώρα που δεν γίνεται πανικός για να πειραματιζόμαστε (αν είναι πολύ στρίγγλα η μικροβιολόγος, παίρνουμε μεταξύ μας -έχω καταστρέψει φλέβες εμένα που με βλέπετε :P ).
Νεφροειδές δεν χρησιμοποιεί κανένας γιατί είναι σε έλλειψη. Ναι δεν είναι σωστό να αραδιάζεις μπουκαλάκια (ειδικά τα γεμάτα) στο κρεβάτι του ασθενούς, από την άλλη αν δεν αγοράζει το νοσοκομείο δεν θα αγοράσει από την τσέπη του ούτε ο ειδικευόμενος ούτε ο εκτοετής.

Σε κάθε περίπτωση δεν θεωρώ την αιμοληψία φλεβικού αίματος δύσκολη. Τα αέρια αίματος τα γαμημένα μου έχουν βγάλει την πίστη και ο ασθενής πονάει, να σε αφήσει να τον τρυπήσεις 2η φορά είναι σχεδόν απίθανο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
Εμείς στο 6ο έτος παίρνουμε συνέχεια αίματα πάντως και μας δείχνουν πρώτα. Επίσης μπορούμε να πηγαίνουμε στις εφημερίες στο αιματολογικό σε ώρα που δεν γίνεται πανικός για να πειραματιζόμαστε (αν είναι πολύ στρίγγλα η μικροβιολόγος, παίρνουμε μεταξύ μας -έχω καταστρέψει φλέβες εμένα που με βλέπετε :P ).
Νεφροειδές δεν χρησιμοποιεί κανένας γιατί είναι σε έλλειψη. Ναι δεν είναι σωστό να αραδιάζεις μπουκαλάκια (ειδικά τα γεμάτα) στο κρεβάτι του ασθενούς, από την άλλη αν δεν αγοράζει το νοσοκομείο δεν θα αγοράσει από την τσέπη του ούτε ο ειδικευόμενος ούτε ο εκτοετής.

Σε κάθε περίπτωση δεν θεωρώ την αιμοληψία φλεβικού αίματος δύσκολη. Τα αέρια αίματος τα γαμημένα μου έχουν βγάλει την πίστη και ο ασθενής πονάει, να σε αφήσει να τον τρυπήσεις 2η φορά είναι σχεδόν απίθανο.

Εμας μας έκανε σε μικρό έτος ΄ένα μάθημα στην μικροβιολογία το οποίο ήταν εντελώς λάθος (Αφού ειπε να παίρνουμε χωρίς γάντια) ενώ στο 5ο έτος απλά μου δώσανε τα ονόματα των ασθενών που έπρεπε να πάρω ηξερα και δεν ειχα προβλημα αλλα αν δεν ηξερα θα εκλαιγα .


:P εγώ βρίσκω στην αποθήκη των νοσηλευτών, αν δεν βρίσκω πέρνω ένα κουτί άδειο μικρό και κάνω την δουλειά μου. Τα αέρια με εκνευριζουν :mad::mad::mad: πολύ.....



με βολεύει να τρυπώ εντελώς κάθετα ... κανονικά πρέπει με κλίση
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Σε κάθε περίπτωση δεν θεωρώ την αιμοληψία φλεβικού αίματος δύσκολη. Τα αέρια αίματος τα γαμημένα μου έχουν βγάλει την πίστη και ο ασθενής πονάει, να σε αφήσει να τον τρυπήσεις 2η φορά είναι σχεδόν απίθανο.
Νομιζεις! Δεν εχεις πεσει σε δυσκολο ασθενη! Πριν περιπου ενα χρονο παω να μου παρουν αιμα. Δοκιμαζουν πρωτα στο δεξι χερι. Τρυπανε μια φορα, δεν βγαινει τιποτα. Ξαναδοκιμαζει 2η φορα. Τιποτα. Αλλαζει χερι. Τρυπαει 1 φορα, τιποτα. Τρυπαει 2η, τιποτα. Αλλαζει σε πιο μικρη βελονα, τρυπαει ξανα, τιποτα. Τα παραταει και παει στον καρπο. Τιποτα και εκει. Φευγει και επιεστρεφει με heat packs και ενα ποτηρι νερο. Μου δινει να πιω το νερο και μου βαζει σε καθε χερι απο ενα heat pack. Μετα απο 10-15 λεπτα επιστρεφει και επιτελους καταφερνει να παρει αιμα, απο το αριστερο που το ειχε ηδη τρυπησει 3 φορες. Σουρωτηρι με εκανε, αλλα μαλλον εφταιγα και εγω γιατι πρεπει να ημουν αφυδατωμενη. Γενικα ειμαι πολυ δυσκολη στην αιμοληψια και πολυ δυσκολα καταφερνουν να παρουν αιμα με την πρωτη δοκιμη, σε σημειο να αστειευομαι λεγοντας τους να ξεκινησουν απο την jugular vein :lol:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Νομιζεις! Δεν εχεις πεσει σε δυσκολο ασθενη! Πριν περιπου ενα χρονο παω να μου παρουν αιμα. Δοκιμαζουν πρωτα στο δεξι χερι. Τρυπανε μια φορα, δεν βγαινει τιποτα. Ξαναδοκιμαζει 2η φορα. Τιποτα. Αλλαζει χερι. Τρυπαει 1 φορα, τιποτα. Τρυπαει 2η, τιποτα. Αλλαζει σε πιο μικρη βελονα, τρυπαει ξανα, τιποτα. Τα παραταει και παει στον καρπο. Τιποτα και εκει. Φευγει και επιεστρεφει με heat packs και ενα ποτηρι νερο. Μου δινει να πιω το νερο και μου βαζει σε καθε χερι απο ενα heat pack. Μετα απο 10-15 λεπτα επιστρεφει και επιτελους καταφερνει να παρει αιμα, απο το αριστερο που το ειχε ηδη τρυπησει 3 φορες. Σουρωτηρι με εκανε, αλλα μαλλον εφταιγα και εγω γιατι πρεπει να ημουν αφυδατωμενη. Γενικα ειμαι πολυ δυσκολη στην αιμοληψια και πολυ δυσκολα καταφερνουν να παρουν αιμα με την πρωτη δοκιμη, σε σημειο να αστειευομαι λεγοντας τους να ξεκινησουν απο την jugular vein :lol:

Η πρώτη μου ασθενής ήταν μια κυρία με τις δύσκολες φλέβες σαν και σένα, plus ότι ήταν γύρω στα 60 και εξαιρετικά δύστροπη, plus ότι είχε σκληρές φλέβες λόγω ηλικίας.:redface: Φωνάξαμε αναισθησιολόγο τελικά.:redface:
Απλά ξέρεις τι, όλος ο κόσμος σε κάποια στιγμή την ζωή του έχει δώσει αίμα, ξέρει τι πόνο να περιμένει, πότε θα πονέσει, πότε θα τρυπηθεί, συνήθως ξέρουν και ότι έχουν δύσκολες φλέβες. Αέρια αίματος παίρνουν σε κάποιες περιπτώσεις μόνο, και στις εφημερίες. Πολύ μεγαλύτερος πόνος, άλλη τεχνική, μεγαλύτερη απειρία και άγχος, και ο ασθενής δεν είναι προετοιμασμένος όσο και να του λες "θα πονέσει".

https://www.e-steki.gr//www.pinterest.com/pin/create/extension/
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
ΣΥΦΙΛΗ



τέτοια σημάδια στο χέρι ..... λίγες ασθένειες έχουμε και με την βοήθεια του ιστορικού μπορεί να κατευθυνθούμε στην διάγνωση...

Δευτερογενής σύφιλη
Η πρωτογενής φανερώνεται με ανώδυνο έλκος στα γεννητικά όργανα (πολλοί δεν δίνουν σημασία και έρχονται με το σημάδι πάνω) που εμφανίζεται πολλές βδομάδες μετά


εξέταση σε σκοτεινό πεδίο. Treponema Pallidum (Ωχρά σπειροχαίτη) λέγεται το μικρόβιο

Τι δίνουμε ;

Βενζαθιδική πενικιλίνη ...

Τριτογενής σύφιλη (αν δε θεραπεύσουμε την δευτερογενή εμφανίζεται σε άλλο διάστημα)

Όταν υποψιαζόμαστε Νευροσύφιλη (το φοβόμαστε) η θεραπεία γίνεται με πενικιλίνη ενδοφλέβια να ρέει συνεχόμενα για ένα μεγάλο διάστημα πολύ μεγάλο διάστημα 15 μέρες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

libre

Δραστήριο μέλος

Ο libre αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 694 μηνύματα.
Ερωτηση: ενας ασθενής παει σε εναν γιατρο και του περιγραφει μια κατασταση πχ οτι τον πονανε τα ποδια εδω και τρεις μερες. Ποια ειναι η συλλογιστική του γιατρου για να εντοπισει το προβλημα; Υπαρχει καποιου ειδους μεθοδολογια, αναλογα με την ειδικοτητα ή ειναι καθαρα θεμα πειρας;
Υπαρχει καποιο βιβλιο που λεει οτι αμα τον ασθενη τον πονανε τα ποδια οι πιθανες αιτιες ειναι αυτες κι αυτες;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Ερωτηση: ενας ασθενής παει σε εναν γιατρο και του περιγραφει μια κατασταση πχ οτι τον πονανε τα ποδια εδω και τρεις μερες. Ποια ειναι η συλλογιστική του γιατρου για να εντοπισει το προβλημα; Υπαρχει καποιου ειδους μεθοδολογια, αναλογα με την ειδικοτητα ή ειναι καθαρα θεμα πειρας;
Υπαρχει καποιο βιβλιο που λεει οτι αμα τον ασθενη τον πονανε τα ποδια οι πιθανες αιτιες ειναι αυτες κι αυτες;

Υπαρχει μεθοδολογια. Δεν γνωριζω καλα γιατι δεν ειμαι γιατρος, αλλα συνηθως ξεκινουν με τα σημεια που νιωθεις πονο, ρωτανε το ιστορικο σου (τι δουλεια κανεις, αν εχεις προβληματα υγειας, κλπ) και επειτα ακολουθουν καποια τεστ ( συγκεκριμενες κινησεις, πχ Γουατσον τεστ για το σκαφοειδες οστο στο χερι - για τα ποδια δεν γνωριζω γιατι δεν ειναι το αντικειμενο μου, ψηλαφιση, κα). Φυσικα σημαντικο ρολο παιζει και η ηλικια γιατι καποιες παθησεις ειναι πιο συχνες σε ατομα ανω των 30 για παραδειγμα. Πολλες φορες μετα απο αυτα σε στελνουν για περαιτερω εξετασεις (συνηθως ακτινες ή μαγνητικη τομογραφια). Απο οτι εχω καταλαβει το πιο σημαντικο ειναι να βρουν ποιες κινησεις σου προκαλουν πονο για να προχωρησουν σε διαγνωση. Αλλα και παλι δεν μπορουν να βγαλουν πολλες φορες συμπερασμα χωρις ακτινες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Ερωτηση: ενας ασθενής παει σε εναν γιατρο και του περιγραφει μια κατασταση πχ οτι τον πονανε τα ποδια εδω και τρεις μερες. Ποια ειναι η συλλογιστική του γιατρου για να εντοπισει το προβλημα; Υπαρχει καποιου ειδους μεθοδολογια, αναλογα με την ειδικοτητα ή ειναι καθαρα θεμα πειρας;
Υπαρχει καποιο βιβλιο που λεει οτι αμα τον ασθενη τον πονανε τα ποδια οι πιθανες αιτιες ειναι αυτες κι αυτες;

Δεν αφήνουμε ποτέ τον ασθενή να μιλάει μόνος και να λέει την ιστορία της ζωής του! Δεν θα βγάλουμε άκρη ποτέ και ειδικά σε ηλικιωμένους ανθρώπους θα καταλήξουμε απλά να ξέρουμε τα ονόματα του μισού χωριού και ποιος πούλησε κότες στο παζάρι. :P
Ξεκινάμε πρώτα με τα στοιχεία ταυτότητας (όνομα, ηλικία, τόπος καταγωγής, επάγγελμα).
Μετά σειρά έχει η παρούσα νόσος (γιατί ήρθε, τι αισθάνθηκε, πόσο διήρκεσε, πώς ανακουφιζόταν, πήρε αγωγή; τι έκανε; κλπ)
Μετά πάμε στο ατομικό ιστορικό (έχει άλλα προβλήματα υγείας; έχει κάνει χειρουργεία; οι γυναίκες έχουν κάνει φυσιολογικούς τοκετούς ή καισαρικές; )
Μετά στο οικογενειακό ιστορικό (κάποιος άλλος στην οικογένεια με αυτά τα συμπτώματα ή την πάθηση; )
Συνήθειες και έξεις (κάπνισμα, αλκοόλ, περπάτημα, διατροφή)
Αλλεργίες και φάρμακα

Και μετά μπορούμε να προχωρήσουμε στην κλινική εξέταση, η οποία προσαρμόζεται στο είδος του προβλήματος που σου περιγράφει ο ασθενής. Π.χ. για πόνο στα πόδια μπορείς να δεις επισκοπικά ή ψηλαφητικά για αρθρίτιδα και να κάνεις Doppler αν υποψιάζεσαι ΕΒΦΘ.
Πολύ χοντρικά όλα αυτά. Πρέπει να κάνεις τις σωστές ερωτήσεις για να σε βοηθήσουν στην διαφοροδιάγνωση και να μην παραγγείλεις ένα κάρο περιττές εξετάσεις που θα καθυστερήσουν την διάγνωση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
[/url]

Παλιά η ιατρική ήταν περισσότερο υποκειμενική άποψη τώρα υπάρχουν πρωτόκολλα για τα πάντα που ουσιαστικά σε οδηγούνε ώστε να κάνει κάποιος την δουλειά του και να είναι νομικά κατοχυρωμένος.

Γενικά ιστορικό, φυσική εξέταση , εργαστηριακά και απεικονιστικά και κάνεις διαφοροδιάγνωση και μετά πλάν εργασίας. Γι κάθε βήμα υπάρχουν άπειρα πράγματα και πρέπει να είναι οργανωμένα για να τα συνδιάσεις και όχι σε στυλ παπαγαλίας.

Η εμπειρία σε κάνει ταχύτερο αλλά όχι υποχρεωτικά πιο σωστό, πρέπει κάποιος να ενημερώνεται για να μαθαίνει νέα πρωτόκολλα και να τα εφαρμόζει και να μη μπαίνει σε αυτά που διδάχθηκε που μπορεί να είναι 30 χρόνια πριν δεδομένα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

vasilakis13

Δραστήριο μέλος

Ο Βασίλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 717 μηνύματα.
Κάτι προγράμματα διάγνωσης που μας έδειξαν στην ιατρική πληροφορική ,όπως το illiad ,τα χρησιμοποιεί κανείς στην πραγματικότητα? Ωραίο ήταν πάντως, έβγαζε και την πιθανότητα να έχει ο ασθενής κάποια ασθένεια ανάλογα με τα συμπτώματα.
Φόκο ιστορικό από πότε μαθαίνουμε να παίρνουμε στη σχολή? Ακούω άλλους να λένε από δεύτερο εξάμηνο, άλλοι λένε τρίτο έτος...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
Πρακτικά από 3ο, 4ο, 5ο εξάμηνο αλλά εξαρτάται από τον υπεύθυνο καθηγητή τι θα σου μάθει και αν θα σου μάθει. Την μεθοδολογία νομίζω την κάνατε στην εισαγωγή της κλινικής ιατρική (τα μέρη του ιστορικού κοκ)

Το illiad είναι πρόγραμμα ανοικτού κώδικα από ότι ξέρω χρησιμοποιείται σε προγράμματα μηχανογράφησης άλλα πρακτικά στην Ελλάδα δε χρησιμοποιείται γιατι δεν έκατσε να ασχοληθεί κανένας με αυτά.

Συνήθως τα μεγάλα νοσοκομεία στο εξωτερικό εκδίδουν κάθε χρόνο γραμμές και αν μια γραμμή που εφαρμόζεται από το ιατρό δε συμβαδίζει στην γραμμή του νοσοκομειο π.χ. δίνει ένα αντιβιοτικό για την Χ κατάσταση ενώ η γραμμή του νοσοκομείου λεει άλλο φάρμακο πιο φτηνό επισημαίνεται από τον κλινικό φαρμακολόγο προκειμένου να το δικαιολογήσει ο ιατρός γιατί έδωσε αυτό το φάρμακο και αν δε μπορεί να το δικαιολογήσει να το αλλάξει.

Ετσι γίνεται μεγάλη οικονομία αφού επιλέγονται τα πιο φτηνά κατ περίσταση φάρμακα ή ενέργειες ενώ δε γίνονται και εύκολα λάθη (τουλάχιστον σημαντικά)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 278211

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δεν αφήνουμε ποτέ τον ασθενή να μιλάει μόνος και να λέει την ιστορία της ζωής του! Δεν θα βγάλουμε άκρη ποτέ και ειδικά σε ηλικιωμένους ανθρώπους θα καταλήξουμε απλά να ξέρουμε τα ονόματα του μισού χωριού και ποιος πούλησε κότες στο παζάρι. :P
Ξεκινάμε πρώτα με τα στοιχεία ταυτότητας (όνομα, ηλικία, τόπος καταγωγής, επάγγελμα).
Μετά σειρά έχει η παρούσα νόσος (γιατί ήρθε, τι αισθάνθηκε, πόσο διήρκεσε, πώς ανακουφιζόταν, πήρε αγωγή; τι έκανε; κλπ)
Μετά πάμε στο ατομικό ιστορικό (έχει άλλα προβλήματα υγείας; έχει κάνει χειρουργεία; οι γυναίκες έχουν κάνει φυσιολογικούς τοκετούς ή καισαρικές; )
Μετά στο οικογενειακό ιστορικό (κάποιος άλλος στην οικογένεια με αυτά τα συμπτώματα ή την πάθηση; )
Συνήθειες και έξεις (κάπνισμα, αλκοόλ, περπάτημα, διατροφή)
Αλλεργίες και φάρμακα

Και μετά μπορούμε να προχωρήσουμε στην κλινική εξέταση, η οποία προσαρμόζεται στο είδος του προβλήματος που σου περιγράφει ο ασθενής. Π.χ. για πόνο στα πόδια μπορείς να δεις επισκοπικά ή ψηλαφητικά για αρθρίτιδα και να κάνεις Doppler αν υποψιάζεσαι ΕΒΦΘ.
Πολύ χοντρικά όλα αυτά. Πρέπει να κάνεις τις σωστές ερωτήσεις για να σε βοηθήσουν στην διαφοροδιάγνωση και να μην παραγγείλεις ένα κάρο περιττές εξετάσεις που θα καθυστερήσουν την διάγνωση.

Μεγάλη δουλειά το ιστορικό, ειδικά αν τυχαίνεις σε κόσμο που δε συνεργάζεται με καμιά δύναμη.
Σας έχει τύχει να λένε άλλα στον καθηγητή και άλλα σε εσάς στο ιστορικό; Σε εμάς άπειρες φορές.

Παράδειγμα:
Φοιτητής: είχατε πυρετό;
Ασθενής: όχι, πυρετό δεν είχα

5 λεπτά αργότερα...
Φοιτητής: Ασθενής, ... ετών, προσήλθε στο νοσοκομείο για πόνο στην κοιλιακή χώρα.
Καθηγητής: Μόνο για αυτό;
Φοιτητής: Ναι
Καθηγητής: Πυρετό δεν είχε;
Φοιτητής: Όχι
Καθηγητής: Το ξέρεις ή το μαντεύεις; (προς ασθενή) Είχατε πυρετό;
Ασθενής: Είχα πυρετό για μερικές μέρες, γύρω στο 38,5 αλλά δεν έδωσα πολλή σημασία.

:mad: Χέσε μας.

Γενικά ιστορικό, φυσική εξέταση , εργαστηριακά και απεικονιστικά και κάνεις διαφοροδιάγνωση και μετά πλάν εργασίας. Γι κάθε βήμα υπάρχουν άπειρα πράγματα και πρέπει να είναι οργανωμένα για να τα συνδιάσεις και όχι σε στυλ παπαγαλίας.

Η σειρά δεν είναι ιστορικό, φυσική εξέταση, διαφορική διάγνωση, εργαστηριακά κ απεικονιστικά, ξανά δ/δ, ξανά εργαστηριακά και απεικονιστικά μέχρι να επιβεβαιωθεί η διάγνωση;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Μεγάλη δουλειά το ιστορικό, ειδικά αν τυχαίνεις σε κόσμο που δε συνεργάζεται με καμιά δύναμη.
Σας έχει τύχει να λένε άλλα στον καθηγητή και άλλα σε εσάς στο ιστορικό; Σε εμάς άπειρες φορές.

Παράδειγμα:
Φοιτητής: είχατε πυρετό;
Ασθενής: όχι, πυρετό δεν είχα

5 λεπτά αργότερα...
Φοιτητής: Ασθενής, ... ετών, προσήλθε στο νοσοκομείο για πόνο στην κοιλιακή χώρα.
Καθηγητής: Μόνο για αυτό;
Φοιτητής: Ναι
Καθηγητής: Πυρετό δεν είχε;
Φοιτητής: Όχι
Καθηγητής: Το ξέρεις ή το μαντεύεις; (προς ασθενή) Είχατε πυρετό;
Ασθενής: Είχα πυρετό για μερικές μέρες, γύρω στο 38,5 αλλά δεν έδωσα πολλή σημασία.

:mad: Χέσε μας.

Γιαγιά 80 χρονών και εγώ, πράξη πρώτη:
Εγώ: Έχετε κάνει κάποια εγχείρηση στο παρελθόν;
Γιαγιά: Όχι παιδάκι μου, καμία απολύτως.

Πράξη δεύτερη:
Εγώ: Ούτε αμυγδαλές, κρεατάκια, σκωληκοειδίτιδα;
Γιαγιά: Ούτε παιδί μου, ούτε.
Εγώ: Και αυτή η ουλή τι είναι;
Γιαγιά: Ποια,ααα αυτή; θα είχα χτυπήσει πολύ παλιά όταν ήμουν μικρή. Τίποτα δεν είναι!

Πράξη τρίτη (με τον γιατρό):
Γιατρός: Από χειρουργεία έχει κάνει τίποτα;
Εγώ: Όχι.
Γιατρός (ο οποίος έχει διαβάσει τον φάκελο): Γιαγιά, είπες στην κοπέλα ότι δεν έχεις κάνει κανένα χειρουργείο;
Γιαγιά: Ναι γιατρέ, δεν έβγαλα ούτε αμυγδαλές ούτε το σκουλήκι ποτέ.
Γιατρός: Και αυτή η ουλή εδώ; (την ίδια που είχα δείξει και εγώ).
Γιαγιά: αααα, γιατρέ, τίποτα δεν είναι, όταν ήμουν 10 έπρεπε να μου βγάλουν το μισό πνευμόνι (!!!). Αλλά είμαι καλά τώρα!

:mad::mad::mad:

https://www.e-steki.gr//www.pinterest.com/pin/create/extension/
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fockos

Επιφανές μέλος

Ο fockos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Νευρολόγος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 15,088 μηνύματα.
Η σειρά δεν είναι ιστορικό, φυσική εξέταση, διαφορική διάγνωση, εργαστηριακά κ απεικονιστικά, ξανά δ/δ, ξανά εργαστηριακά και απεικονιστικά μέχρι να επιβεβαιωθεί η διάγνωση;
Ποτέ δε τα έμαθα απέξω :(
:P έχεις δίκιο αυτή είναι η σειρά
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 278211

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Γιαγιά 80 χρονών και εγώ, πράξη πρώτη:
Εγώ: Έχετε κάνει κάποια εγχείρηση στο παρελθόν;
Γιαγιά: Όχι παιδάκι μου, καμία απολύτως.

Πράξη δεύτερη:
Εγώ: Ούτε αμυγδαλές, κρεατάκια, σκωληκοειδίτιδα;
Γιαγιά: Ούτε παιδί μου, ούτε.
Εγώ: Και αυτή η ουλή τι είναι;
Γιαγιά: Ποια,ααα αυτή; θα είχα χτυπήσει πολύ παλιά όταν ήμουν μικρή. Τίποτα δεν είναι!

Πράξη τρίτη (με τον γιατρό):
Γιατρός: Από χειρουργεία έχει κάνει τίποτα;
Εγώ: Όχι.
Γιατρός (ο οποίος έχει διαβάσει τον φάκελο): Γιαγιά, είπες στην κοπέλα ότι δεν έχεις κάνει κανένα χειρουργείο;
Γιαγιά: Ναι γιατρέ, δεν έβγαλα ούτε αμυγδαλές ούτε το σκουλήκι ποτέ.
Γιατρός: Και αυτή η ουλή εδώ; (την ίδια που είχα δείξει και εγώ).
Γιαγιά: αααα, γιατρέ, τίποτα δεν είναι, όταν ήμουν 10 έπρεπε να μου βγάλουν το μισό πνευμόνι (!!!). Αλλά είμαι καλά τώρα!

:mad::mad::mad:

https://www.e-steki.gr//www.pinterest.com/pin/create/extension/

I feel you...

Ποτέ δε τα έμαθα απέξω :(
:P έχεις δίκιο αυτή είναι η σειρά

Καλά δεν την έχω μάθει απ' έξω :P απλά όταν είμαστε στην κλινική, έτσι μας βάζουν να σκεφτόμαστε αφού πάρουμε ιστορικό. Μας λένε πχ, τι εξέταση θα ζητήσετε και για ποιο λόγο;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top