Χωρίς φίλους πού βρίσκεις καινούριους;

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,788 μηνύματα.
ειλικρινά, θα φτάσουμε ποτέ ως προσωπικότητες στο σημείο που να είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας, χωρίς ανασφάλειες και φοβίες? πιστεύω πως πάντα μέσα μας κάτι θα μας "τρώει", όση αυτοπεποίθηση κι αν αποκτήσουμε και όσα θετικά βήματα κι αν κάνουμε. αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να μείνουμε μόνοι μας. ναι, εκπέμπουμε το πως νιώθουμε και το αν είμαστε καλά με τον εαυτό μας, μπορούμε όμως κι εύκολα να το κρύψουμε. πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε γνωρίσει κάποιον που φαίνεται δυναμικός και τέρμα εξωστρεφής αλλά κατά βάθος έχει ένα σωρό ανασφάλειες?
to the point, μάιρα και άλμα don't worry. όλοι έχουμε περάσει από αυτή τη φάση. είναι πολύ δύσκολη η μοναξιά, ειδικά η παρατεταμένη. αλλά δεν γίνεται και να την αποφύγεις... βγείτε περισσότερο και τολμήστε να μιλήσετε σε άτομα που κανονικά ίσως και να τους αποφεύγατε. στείλε μήνυμα σε παλιούς γνωστούς και φίλους, κανονίστε μια συνάντηση. αν ήσασταν φοιτήτριες θα έλεγα κι άλλες συμβουλές αλλά τώρα δε ξέρω τι άλλο να σας πω :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
είναι λυπηρό στις μέρες μας με τόσες δυνατότητες επικοινωνίας, να υπάρχει κόσμος που να έχει ανάγκη από φίλους!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
είναι λυπηρό στις μέρες μας με τόσες δυνατότητες επικοινωνίας, να υπάρχει κόσμος που να έχει ανάγκη από φίλους!

Παραδόξως παρά την έξαρση facebook, και λοιπά το φαινόμενο της μοναξιάς όλο και αυξάνεται. Παρέες που είναι απορροφημένες στα κινητά, κάνουν check in, μια χαρωπή(sic) φωτογραφία για να δείξουν ότι περνούν τέλεια και πάλι πίσω στα κινητά. Και η πλάκα είναι ότι μετά θα πουν ότι πράγματι περάσαν καλά
Τι λες ρε φίλε, με το ζόρι ανταλλάξαμε δυο,τρεις κουβέντες
Από ψεύτικες επιφανειακές σχέσεις,προτιμώ την μοναχικότητα. Αt least η μοναχικότητα μου είναι αληθινή..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Ακριβώς Δημήτρη. Υπάρχει μια προσπάθεια για το φυσιολογικό, την ανθρώπινη ανάγκη της συνύπαρξης που στο τέλος, από τη τόση προσπάθεια καταλήγει ψεύτικο. Ζούμε την εποχή όπου οι άνθρωποι ζουν τη ζωή τους μέσα από εικόνες της ζωής άλλων ανθρώπων. Τα συζητάμε εδώ, τα συζητάει αρκετός κόσμος που βλέπει την κατάντια αυτή, αλλά κανείς δεν έχει το σθένος να κάνει την υπέρβαση. :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,788 μηνύματα.
Παραδόξως παρά την έξαρση facebook, και λοιπά το φαινόμενο της μοναξιάς όλο και αυξάνεται. Παρέες που είναι απορροφημένες στα κινητά, κάνουν check in, μια χαρωπή(sic) φωτογραφία για να δείξουν ότι περνούν τέλεια και πάλι πίσω στα κινητά. Και η πλάκα είναι ότι μετά θα πουν ότι πράγματι περάσαν καλά
Τι λες ρε φίλε, με το ζόρι ανταλλάξαμε δυο,τρεις κουβέντες
Από ψεύτικες επιφανειακές σχέσεις,προτιμώ την μοναχικότητα. Αt least η μοναχικότητα μου είναι αληθινή..

γιατί κολλάτε τόσο στα check-in και τις selfies? δεν είμαι άτομο που ασχολείται με το facebook πολύ αλλά δεν πιστεύω ότι αυτά τα άτομα είναι όπως τα περιγράφεις. σίγουρα απορροφούνται κι από τα κινητά αλλά δεν μπορεί ένα ολόκληρο βράδυ να είναι facebook. και μιλάνε και γελάνε και διασκεδάζουν. απλά καίγονται στα social media θεωρώντας το must της εποχής. δεν σημαίνει όμως ότι είναι και αυτοσκοπός όλο αυτό.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vold

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Vold αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηράκλειο (Κρήτη). Έχει γράψει 1,629 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Backdrop

Δραστήριο μέλος

Η Backdrop αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Ρωσία (Ευρωπαϊκή Ρωσία). Έχει γράψει 676 μηνύματα.
γιατί κολλάτε τόσο στα check-in και τις selfies? δεν είμαι άτομο που ασχολείται με το facebook πολύ αλλά δεν πιστεύω ότι αυτά τα άτομα είναι όπως τα περιγράφεις. σίγουρα απορροφούνται κι από τα κινητά αλλά δεν μπορεί ένα ολόκληρο βράδυ να είναι facebook. και μιλάνε και γελάνε και διασκεδάζουν. απλά καίγονται στα social media θεωρώντας το must της εποχής. δεν σημαίνει όμως ότι είναι και αυτοσκοπός όλο αυτό.


Κι όμως η πλειοψηφία πλεόν όταν βγαίνει ασχολείται με το κινητό και τις φωτογραφίες, και για μερικούς εθισμένους είναι αυτοσκοπός!!
Τι θυμήθηκα... Μου έχει τύχει να βγω με την παρέα μου για καφέ και για μισή ώρα+ να μην μιλάει κανείς!! Ο ένας έστελνε συνέχεια μηνύματα με την κοπέλα του και οι κοπέλες ήταν στο facebook. Και εγώ απλά είχα πιάσει κουβέντα με την σερβιτόρα... Το κράξιμο που φάγανε εννοείται ότι το θυμούνται ακόμη!! Το χειρότερο είναι πως αυτό το σκηνικό για μια περίοδο γινόταν συστηματικά...:ermm:... μέχρι που σηκώθηκα και έφυγα και πήγα αλλού για καφέ:loltooth:

Υ.Γ. Έχουμε αρχίσει και βγαίνουμε off topic έτσι??:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nPb

Επιφανές μέλος

Ο nPb αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθηματικός και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 19,771 μηνύματα.
Backdrop οι συζητήσεις χωρίς νόημα είναι συνήθως on topic. :D Tο γεγονός που περιγράφεις το έχω βιώσει έντονα τα τελευταία χρόνια. Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν γίνει περισσότερο σκότωμα του χρόνου ως εναλλακτικό στο τίποτα παρά φυσιολογική αναγκαιότητα του ανθρώπου για κοινωνονικοποίηση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Εγώ πάντως νομίζω ότι είμαι σε μια ενδιάμεση φάση.

Έχω κάποια άτομα τα οποία τα θεωρώ τους δικούς μου ανθρώπους. Μιλάμε συχνά έως συνέχεια, από το facebook, από κοντά, στο τηλέφωνο, κάνουμε μαζί πράγματα, λέμε τα προβλήματά μας, κλαίμε, γελάμε, λέμε μαλακίες, κάνουμε πλάκες. Είναι οι άνθρωποί μου. Μου αρκούν 10' συζήτησης ακόμα και αν είναι από το facebook για να νιώσω καλύτερα.

Κατά τ' άλλα δεν ξέρω αν θα έλεγα ότι έχω φίλους. Στην σχολή έχω διάφορα άτομα με τα οποία μιλάω και λέω βλακειούλες και ενίοτε βγαίνουμε και μαζί, και καμιά φορά συζητάμε και σοβαρά και όχι σε φάση "χαβαλές διαλείμματος από το νοσοκομείο". Αλλά δεν ξέρω αν θα χαρακτήριζα αυτά τα άτομα φίλους μου. Δεν είναι άτομα στα οποία αν είχα κάποιο πρόβλημα θα απευθυνόμουν, ή θα μοιραζόμουν αβίαστα και αυθόρμητα κάτι ευχάριστο που μου συνέβη. Τέτοια άτομα είναι αυτά που περιέγραψα πιο πάνω. Για μένα αυτό είναι φιλία, τα άλλα είναι γνωριμίες, και μην με παρεξηγήσετε, καλές είναι κι αυτές, γιατί ο άνθρωπος είναι ον που ζει και αναπνέει για την κοινωνικοποίηση.

Βλέπω γύρω μου (και στην σχολή μου αρκετά συχνά,αν και λόγω φόρτου πλέον έχει ελαττωθεί), άτομα τα οποία βγαίνουν και ψάχνουν μια διασκέδαση που εμένα μου φαίνεται πολύ επιφανειακή για να την επιδιώξω. Φυσικά και θα βγω να τα πιω, ή θα μαζευτούμε σε σπίτι να δούμε ταινία κλπ, αλλά βλέπω άτομα που ψάχνουν μόνο αυτό το πράγμα από φιλίες. Δεν υπάρχει βάθος από κάτω. Και έτσι αυτομάτως όποιος δεν το επιδιώκει με την ίδια συχνότητα (βλ. εγώ, που κάλλιο να μείνω μέσα με το βιβλιαράκι μου από το να βγω για ν-οστή φορά μέσα στον μήνα για να κάνω τα ίδια ακριβώς πράγματα που είναι εν μέρει επιφανειακά), είναι ξενέρωτος, αδιάφορος ή δεν ξέρει να ζει "φοιτητικά".:hmm:Τι πάει να πει "πρέπει να βγεις, είναι Σάββατο βράδυ?".
Μπορεί να φταίει που έχω αρκετά περιορισμένο χρόνο και θέλω οι περισσότερες έξοδοί μου να αξίζουν για να νιώθω και γω ότι αξίζω κάτι σαν άνθρωπος και ότι δεν με βλέπουν αποκλειστικά σαν την παρέα του ποτού ή του κλαμπ.:hmm:
Ή μπορεί να φταίει που πάντα είχα θέματα με τις φιλίες και ήθελα να επενδύω σε αυτές. Βέβαια με έχουν πληγώσει στο παρελθόν...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Backdrop

Δραστήριο μέλος

Η Backdrop αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Ρωσία (Ευρωπαϊκή Ρωσία). Έχει γράψει 676 μηνύματα.
Backdrop οι συζητήσεις χωρίς νόημα είναι συνήθως on topic. :D Tο γεγονός που περιγράφεις το έχω βιώσει έντονα τα τελευταία χρόνια. Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν γίνει περισσότερο σκότωμα του χρόνου ως εναλλακτικό στο τίποτα παρά φυσιολογική αναγκαιότητα του ανθρώπου για κοινωνονικοποίηση.

Δεν λέει άπλα να είναι σκότωμα χρόνου!! Με τσαντίζει αυτό το σύστημα!! Έχω περάσει αυτή τη φάση και όταν συνειδητοποιήσα τι κάνω απλά το σταμάτησα!! Ούτε περνάς καλά .. μόνο βαριέσαι και πλήτείς αφόρητα.. και χαλάς και τζάμπα λεφτά!!:mad::mad:

είναι ξενέρωτος, αδιάφορος ή δεν ξέρει να ζει "φοιτητικά".:hmm:Τι πάει να πει "πρέπει να βγεις, είναι Σάββατο βράδυ?".
.......
Ή μπορεί να φταίει που πάντα είχα θέματα με τις φιλίες και ήθελα να επενδύω σε αυτές. Βέβαια με έχουν πληγώσει στο παρελθόν...

Να σου πω... κάποιες από τις καλύτερες εξόδους μου τις έχω κάνει καθημερινές!! Τα Σάββατα ψιλοβαριέμαι να βγαίνω, άσε που βγαίνει όλη η μάζα και χαλάει το σκηνικό..:1eye:
Όταν βγω Σάββατο προτιμώ να πάω ή σε μια ωραία ταβέρνα ή σε κανένα μπαράκι που μαζεύονται φίλοι και γνωστοί για το χαβαλέ!!

... Καλά από παρεές οι περισσότεροι έχουμε καεί.. άστο!!:redface::P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
Να σου πω... κάποιες από τις καλύτερες εξόδους μου τις έχω κάνει καθημερινές!! Τα Σάββατα ψιλοβαριέμαι να βγαίνω, άσε που βγαίνει όλη η μάζα και χαλάει το σκηνικό..:1eye:
Όταν βγω Σάββατο προτιμώ να πάω ή σε μια ωραία ταβέρνα ή σε κανένα μπαράκι που μαζεύονται φίλοι και γνωστοί για το χαβαλέ!!

... Καλά από παρεές οι περισσότεροι έχουμε καεί.. άστο!!:redface::P

Και γω τις εξόδους μου τις προτιμώ καθημερινές, γιατί είναι πιο "αυθόρμητες". Η ψυχολογία της μάζας είναι τέτοια που αν βγει Παρασκευή ή Σάββατο βράδυ πρέπει να είναι στην τρίχα, και από την λιγοστή εμπειρία μου ειδικά οι ηλικίες 16-20 βγαίνουν τότε απλά για να πιουν και να ζαλιστούν/μεθύσουν. Δεν τους νοιάζει κάποια παραγωγική συζήτηση, απλά να φαίνονται ότι είναι σε παρέα για να μην στιγματιστούν από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο σαν "μοναχικοί" (και διάφορα άλλα όμορφα). Σε κάποια φάση αρκετοί συνειδητοποιούν την ανουσιότητα του θέματος και αν έχουν όντως πραγματικές παρέες με τις οποίες μπορούν και να συζητήσουν, το γυρνάνε σε πιο λάιτ εξόδους.

Επίσης, προτιμώ να βγω όσο ο ήλιος ακόμα είναι πάνω, και όχι το φεγγάρι.:P Ξέρω, ξέρω, δεν μπορείς να πιεις στις 5 το απόγευμα ή στην 1 το μεσημέρι, αλλά αισθάνομαι πιο χαρούμενη και πλήρης αν είμαι με καλούς ανθρώπους και κάνουμε πλάκες και έξω έχει ήλιο και χαρά Θεού, ή είμαστε μέσα "προστατευμένοι" με ένα ζεστό ρόφημα και βρέχει καταμεσήμερο. Γυρνάω μετά σπίτι μου και ανεξάρτητα με τον καιρό, νιώθω ολοκληρωμένη και πέφτω για ύπνο (εντάξει, έχω και τον ύπνο κορόνα στο κεφάλι μου, μην τύχει και κοιμηθώ κάτω από 6ωρο και σπάσει το δέρμα:P). Όχι ότι δεν βγαίνω βράδυ και δεν ξενυχτάω, είπαμε.

Όπως βλέπετε, σύμφωνα με τα ελληνικά δεδομένα διασκέδασης, είμαι από ξενέρωτη έως μονόχνοτη. Μου πήρε καιρό να "συμφιλιωθώ" με αυτό και ότι δεν κάνω εγώ κάτι λάθος, απλά έχω άλλες προτεραιότητες. Νόμιζα ότι έφταιγε που είμαι από την φύση μου κλειστή και δεν κάνω εύκολα φίλους, και ακόμα και σε αυτό το σημείο, καμιά φορά σκέφτομαι ότι αν είχα ανοιχτεί σε περισσότερους ανθρώπους, αν είχα περισσότερους φίλους ή έβγαινα λίγο παραπάνω, θα ήμουν πιο χαρούμενη από τώρα. Το μέλλον θα δείξει! Οπότε αυτό που έχω να πω σε όσους λένε ότι δεν έχουν αρκετούς φίλους, είναι να ορίσουν τις προτεραιότητές τους όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται. Εάν έχεις 1-2-3 φίλους και σε καλύπτει αυτό, δεν χρειάζεται να αποκτήσεις άλλους 40 επειδή το κοινωνικό status quo λέει να κυκλοφορούμε σε αγέλες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

methexys

Τιμώμενο Μέλος

Η methexys αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Αρχιτέκτονας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 9,088 μηνύματα.
Eρινυς,απλα :worship:
Και εγώ με τη σειρα μου,πιστευω οτι αξιζει να εχουμε 2-3 πραγματικους φιλους, παρα να λέμε οτι γνωριζουμε καμια πενηνταριά ατομα αλλα να μην εχουμε κανενα ουσιαστικο δεσιμο μαζι τους. Προσωπικά,έχω κάποιους πολύ καλούς φίλους,πολυ κοντινά μου άτομα που τα γνωρίζω εδώ και χρόνια, άλλα τα γνώρισα πρόσφατα αλλά δεθηκαμε πολύ. Έχω και γνωστούς, άτομα που θα πούμε δυο κουβέντες αλλά δεν θα τους εμπιστευτώ τα προσωπικά μου ή θα ζητήσω συμβουλές.

Ο ελληνικός τρόπος διασκέδασης,τύπου βγαίνω μέχρι το πρωί σε κλαμπ/μπουζούκια,πίνω και μεθώ,προσωπικά δεν μ'αρεσει καθόλου. Άλλο να τύχει να πιείτε λίγο παραπάνω με την παρέα σου και άλλο να νιώθεις oτι πρέπει να βγεις μέχρι το πρωι σε κλάμπ ωστέ να ανεβασεις τις φωτος στο facebook μετά (μην ξεχαστούμε :P ),γιατί είναι κομματι της φοιτητικης ζωης!!!111 Δεν θα πω ψέματα,και εγώ ήμουν σε παρόμοια θέση με την Ερινύς. Όταν άρχισα την σχολή και έβλεπα ότι όλοι έβγαιναν καθε μερα και περνούσαν γαματα,οπως ελεγαν στο facebook,ένιωθα ότι μάλλον θα επρεπε να κανω και εγω το ιδιο. Γνώρισα άτομα, βγήκα μαζί τους δυο-τρεις φορές.Αλλά σύντομα καταλαβα ότι δεν ταιριάζαμε τόσο. Και το να κάνω παρέα μαζί τους,απλά για να λέω ότι βγηκαμε ή ότι κάναμε αυτό και εκεινο,δεν είχε νόημα. Επίσης ειχα διαφορετικες προτεραιοτητες και δεκαδες εργασίες κάθε εβδομάδα, και όλη αυτή η κούραση δεν με αφήνει να βγω τις καθημερινές,πλην ίσως καποιων εξαιρεσεων. Οπότε κανονίζω κάτι τα Σαββατοκύριακα με άτομα που όντως συμπαθώ, σε μέρη που θέλω να πάω και όχι εκεί που "πρεπει" για να κανω τσεκ ιν και να δειξω οτι περναω καλα και ειμαι ενταξει με τον εαυτο μου.
Είναι καλό να είμαστε ανοιχτά άτομα και να γνωριζουμε κόσμο, αλλά αν δεν ταιριάζεις με τον άλλον, δεν έχει νοημα να κανεις παρεα μαζί του μόνο και μόνο για να μην νιώθεις μόνος ή να μην λένε οι άλλοι ότι είσαι μοναχικός.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Χαρά.

Διάσημο μέλος

Η Χαρά. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,981 μηνύματα.
Μπραβο κοριτσια ( Ερινυς και methexys). Οσο μελισταλαχτο κι αν ακουστει, αυτα που ειπατε και ο τροπος που περιγραψατε την κατασταση με αγγιζει κι εμενα τοσο πολυ που συγκινηθηκα (οχι ενταξει, δε βουρκωσα/δακρυσα >.<).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gaspar

Περιβόητο μέλος

Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
Γίνεται να βρει κανείς φίλους από την στιγμή που δεν είναι τόσο κοινωνικός, βγαίνει ελάχιστα, είναι ντροπαλός και δεν γνωρίζει απολύτως κανέναν στην πόλη που μετακόμισε; Προφανώς όχι ε; :hehe:
μία λύση είναι να μπείς σε κάποια κλειστή κοινωνική ομάδα..
πχ σύλλογος χορού,γυμναστήριο, κομματική νεολαία, θρηκευτικό σύλλογο, μασονική στοα

έτσι χρησιμοποιώντας ένα χόμπι, κάποιο πιστεύω σου, ή μια ασχολία, θα δικτυωθείς και θα κάνεις πολλούς φίλους
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Mάιρα

Διάσημο μέλος

Η Mάιρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,354 μηνύματα.
μία λύση είναι να μπείς σε κάποια κλειστή κοινωνική ομάδα..
πχ σύλλογος χορού,γυμναστήριο, κομματική νεολαία, θρηκευτικό σύλλογο, μασονική στοα

έτσι χρησιμοποιώντας ένα χόμπι, κάποιο πιστεύω σου, ή μια ασχολία, θα δικτυωθείς και θα κάνεις πολλούς φίλους

Λέω να πάω κατευθείαν σε ένα μοναστήρι, έτσι δεν θα με απασχολήσει τίποτα άλλο για την υπόλοιπη ζωή μου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χαρά.

Διάσημο μέλος

Η Χαρά. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,981 μηνύματα.
μία λύση είναι να μπείς σε κάποια κλειστή κοινωνική ομάδα..
πχ σύλλογος χορού,γυμναστήριο, κομματική νεολαία, θρηκευτικό σύλλογο, μασονική στοα

έτσι χρησιμοποιώντας ένα χόμπι, κάποιο πιστεύω σου, ή μια ασχολία, θα δικτυωθείς και θα κάνεις πολλούς φίλους

Ειδικα αυτο!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kleop

Πολύ δραστήριο μέλος

Η kleop αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,469 μηνύματα.
Methexys και Ερινυς με καλυψατε απολυτα.:P
Το θεμα ειναι οτι η σημερινη νεολαια διασκεδαζει εντελως μαζικα και δεν αφηνει χωρο σε ατομα με διαφορετικες προσωπικοτητες να δρασουν.Για αυτο ειναι πολυ ευκολο να αισθανθεις καπως ασχημα που δεν σου αρεσει αυτος ο τροπος διασκεδασης(χτυπηματα και κουνηματα μεχρι πρωιας στα παρτυ που διοργανωνουν οι φοιτητες κλπ κλπ).Ναι διαφερω και δεν θα το αρνηθω.Πηρα αποφαση να το υπερασπιστω μεχρι τελους.Καθε ατομο εχει διαφορετικους στοχους (πχ αποκτηση πτυχιου σε περιορισμενο χρονικο διαστημα ή εξοδοι καθε βραδυ μεχρι τα ξημερωματα).Αυτα τα δυο δυστυχως απεχουν πολυ και δεν μπορουν να συνδυαστουν με τον ιδιο ρυθμο.Ολα θελουν μετρο.Δηλαδη καποιες φορες θα ακυρωσεις καποιες βολτες για να κατσεις να διαβασεις επειδη το απιατει η εξεταστικη.Εξαλλου η ζωη δεν χανεται πολλες φορες θυσιαζεσαι για να εχεις ενα καλυτερο μελλον.
Θα με χαρακτηριζα λοιπον ησυχο και κλειστο ατομο.Προτιμω να δεχτω φιλους σπιτι μου ή σε ενα ησυχο μερος χωρις δυνατη μουσικη παρα να τρεχω σε κλαμπ και ελληναδικα απο εδω και απο εκει.Και ειδικα το τελευεταιο δεν το εχω επιχειρησει ποτε.
Ακομα εχω καταληξει ως πρωτοετης πλεον πως τους φιλους τους διαλεγεις και αν εχεις ισχυρη προσωπικοτητα δεν θα σε επηρεασουν με τιποτα.Μπορει καποιες φορες να μπλεξεις αλλα αν εχεις και καποια ορια να το προλαβεις πριν συμβει κατι χειροτερο.Μολις μπηκα στην σχολη ειχα την λανθασμενη πεποιθηση πως με αυτα τα ατομα που πρωτογνωρισα με αυτα θα μιλαω.Μεγα σφαλμα που σιγα σιγα καταρριπτεται.Οπως μου ειπαν και φιλοι μεγαλυτερων ετων ποτε δεν θα μιλας με τα ιδια προσωπα για οσα χρονια διαρκει η σχολη.Οι φιλιες ερχονται και παρερχονται.Ειτε θα σε χρησιμοποιουν-οπως αναφερθηκε παραπανω-για μια εξοδο ειτε για σημειωσεις,ασκησεις ειτε επειδη το γουσταρουν και εχετε πραγματικα κοινα σημεια.
Το συμπερασμα που προκυπτει ειναι πως θα περασουν πολλα ατομα απο την ζωη μας αρκει να καταλαβουμε ποια ειναι τα σωστα και ταιριαστα για εμας.:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Gaspar

Περιβόητο μέλος

Ο Gaspar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,101 μηνύματα.
Θα με χαρακτηριζα λοιπον ησυχο και κλειστο ατομο.Προτιμω να δεχτω φιλους σπιτι μου ή σε ενα ησυχο μερος χωρις δυνατη μουσικη παρα να τρεχω σε κλαμπ και ελληναδικα απο εδω και απο εκει.Και ειδικα το τελευεταιο δεν το εχω επιχειρησει ποτε.
ε ναι ρε
βασικα η mainstream διασκέδαση είναι το ελληνάδικο και το club. στην ελλάδα βέβαια είμαστε τόσο μπουρτζόβλαχοι που και τα club τα κάναμε ελληνάδικα.

εκει οι τύποι με τα μπλουζάκια V μέχρι τον αφαλό και οι χαζογκόμενες με iq 5 βγάζουν σέλφι όλο το βράδυ για να δείξουν οτι τάχα διασκεδάζουν , με τσεκ ιν του στυλ.. ''έπρεπε'' ή ''για ένα χαλαρό ποτάκι βγήκαμε μωρε''

ομολογώ οτι παλαιώτερα παρασύρθηκα απο τις mainstream παρέες, μέχρι που ανακάλυψα τα πραγματικά μου γούστα. υπάρχουν μέρη και μαγαζιά στην αθήνα για όλα τα θέλω που πραγματικά αξίζουν..
το μπουρνάζι και τα ελληνάδικα δέν είναι η μόνη επιλογή.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,788 μηνύματα.
πως έτυχε και μαζευτήκαμε όλοι οι εσωστρεφής και ήσυχοι εδώ μέσα? :P
kleop, όσον αφορά τα ελληνάδικα, εγώ το έχω επιχειρήσει και δεν μ' άρεσε καθόλου. τουλάχιστον, όσο άσχημη εμπειρία κι αν ήταν, έχω και κάθε δικαίωμα να κράζω :P
Ερινύς και methexys, είστε πολύ τυχερές που έχετε κοντινά σας άτομα και καλά κάνετε που διαλέγετε ποιους θα κρατήσετε κοντά σας και ποιους όχι. ωστόσο, δεν είμαστε όλοι έτσι... δηλαδή κάποιοι, όπως κι εγώ, δεν έχουν αυτό που θα λέγαμε "κολλητό/η". έχω παρέα που έχουμε ταιριάξει σε γενικές γραμμές, βγαίνουμε και περνάμε καλά αλλά νιώθω πως ποτέ δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε φίλες πραγματικές. δεν ταιριάζουμε και τόσο πολύ και ξέρω πως μεταξύ τους υπάρχει μεγαλύτερο δέσιμο απ' ό,τι υπάρχει μεταξύ όλης της παρέας. στενοχωριέμαι που δεν έχω βρει έστω κι ένα άτομο που να γουστάρουμε ο ένας τον άλλον και να κολλήσουμε. δε θα τολμούσα όμως ν' αφήσω την τωρινή μου παρέα γιατί έχω κουραστεί από την μοναξιά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ερινύς

Τιμώμενο Μέλος

Η Ερινύς αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Παιδίατρος και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 17,739 μηνύματα.
πως έτυχε και μαζευτήκαμε όλοι οι εσωστρεφής και ήσυχοι εδώ μέσα? :P
kleop, όσον αφορά τα ελληνάδικα, εγώ το έχω επιχειρήσει και δεν μ' άρεσε καθόλου. τουλάχιστον, όσο άσχημη εμπειρία κι αν ήταν, έχω και κάθε δικαίωμα να κράζω :P
Ερινύς και methexys, είστε πολύ τυχερές που έχετε κοντινά σας άτομα και καλά κάνετε που διαλέγετε ποιους θα κρατήσετε κοντά σας και ποιους όχι. ωστόσο, δεν είμαστε όλοι έτσι... δηλαδή κάποιοι, όπως κι εγώ, δεν έχουν αυτό που θα λέγαμε "κολλητό/η". έχω παρέα που έχουμε ταιριάξει σε γενικές γραμμές, βγαίνουμε και περνάμε καλά αλλά νιώθω πως ποτέ δεν θα μπορέσουμε να γίνουμε φίλες πραγματικές. δεν ταιριάζουμε και τόσο πολύ και ξέρω πως μεταξύ τους υπάρχει μεγαλύτερο δέσιμο απ' ό,τι υπάρχει μεταξύ όλης της παρέας. στενοχωριέμαι που δεν έχω βρει έστω κι ένα άτομο που να γουστάρουμε ο ένας τον άλλον και να κολλήσουμε. δε θα τολμούσα όμως ν' αφήσω την τωρινή μου παρέα γιατί έχω κουραστεί από την μοναξιά.

Μπορείς να μιλήσεις σε αυτά τα άτομα και να τα εμπιστευτείς? Αν πάθει κάτι κάποιος δικός σου (χτύπα ξύλο), θα στρεφόσουν σε αυτά για στήριξη? Σε εμπιστεύονται με αντίστοιχες εμπειρίες και αυτά?
Αν η απάντηση είναι ναι, δεν χρειάζεται να βάζεις σε καλούπια τους ορισμούς "καλή φίλη", "κολλητή", "αυτοκόλλητη" :P Και γω δεν λέω ότι έχω κολλητές, αλλά έχω πολύ καλές φίλες. Θα σου δώσω το δικό μου παράδειγμα. Τα πολύ στενά μου άτομα στην σχολή είναι άλλες 2 κοπέλες, φυσικά μιλάμε και οι 3 για διάφορα πράγματα και εμπιστευόμαστε η μία την άλλη. Όμως η μία δεν είχε ποτέ σοβαρή σχέση, και έτσι αν με απασχολεί κάτι αντίστοιχης θεματολογίας, θα το πω στην άλλη και τούμπαλιν. Από την άλλη, αυτή είναι πολύ πιο ανοιχτός και χύμα άνθρωπος, οπότε αν έχουμε προβλήματα αυτοπεποίθησης και λοιπών σχετικών, θα τα μοιραστούμε οι άλλες 2. Εκείνες οι 2 έχουν κάνει μαζί περισσότερα πράγματα, οπότε μοιράζονται τις εμπειρίες τους. Και έτσι επέρχεται μια ισορροπία. Και είμαστε διαφορετικές και οι 3 και όπως βλέπεις ανά ζευγάρια έχουμε θέματα-δικλείδες. Δεν σημαίνει ότι αποκλείουμε την μία ή ότι αγαπιόμαστε λιγότερο :hug: . Οπότε give it a try, μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι πολύ καλό :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top