Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς το χειροκρότημα;

venividivici · 11-06-12

Το χειροκρότημα από τη φιλοσοφική του πλευρά..ίσως και από την πολιτική πλευρά!
Η επιτυχία και η επιβράβευση συνοδεύεται πάντα και από το ανάλογο χειροκρότημα....
Το χειροκρότημα συνδυάζεται με την αναγνώριση και την καταξίωση μέσα στο περιβάλλον που ζει ο άνθρωπος....μέχρι την υλοποίηση των μεγαλύτερων ονείρων και επιθυμιών του.
Για να δηλώσουν την ευχαρίστησή μας δίνουν κάθε φορά έναν συγκεκριμένο και χαρακτηριστικό έπαινο, συνοδευόμενο από ενα χαμόγελο και μια οπτική επαφή.
Ένα παιδί ή ένας ενήλικας στην Αφρική έχει την ίδια ανάγκη για χειροκρότημα με ένα παιδί ή ένα ενήλικα στην Ευρώπη;
Μήπως το χειροκρότημα είναι κομμάτι του Δυτικού Πολιτισμού....;
Υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι για να εκφράσει κάποιος το θαυμασμό και τον ενθουσιασμό του;;;

Ο Suetonius περιγράφει ότι ο αυτοκράτωρ Νέρων, απαγγέλνοντας δικούς του στίχους σε αμφιθέατρο της Νάπολης, ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από το ρυθμικό χειροκρότημα ενός πλήθους Αλεξανδρινών, που διάλεξε μερικούς νέους ιππότες και πάνω από 5.000 γεροδεμένους νέους, για να μάθουν την αλεξανδρινή μέθοδο χειροκροτήματος. Οι χειροκροτητές χωρίστηκαν μάλιστα και σε ομάδες: τις “Μέλισσες” (που έκαναν ένα θορυβώδη βόμβο), τα “Κεραμίδια” (που χειροκροτούσαν με το κοίλο μέρος των χεριών) και τα “Τούβλα” (που χειροκροτούσαν με τεντωμένα τα χέρια. Οι ιππότες που τους καθοδηγούσαν πληρώνονταν προς 400 κομμάτια χρυσού τη παράσταση.

πηγή

Θα μπορούσε ποτέ ο άνθρωπος να ζήσει έστω και χωρίς το χειροκρότημα από τους δικούς του φίλους και συγγενείς;;;;
Από το δικό του περιβάλλον...
Το χειροκρότημα αποτελεί πηγή δύναμης και ενέργειας ειδικά για τα νέα παιδιά ή δεν είναι απαραίτητο;;;;;

Sal Paradise · 11-06-12

να ειπωθει οτι το χειροκροτημα σε καποιες εκφανσεις της καθημερινοτητας εκφραζει και μια καυστικη διαθεση,συνηθως συνοδευομενο ειρωνικα απο την παγκοσμια αναγνωρισμενη λεξη bravo,ελληνιστι μπραβο=συγχαρητηρια!
Προσωπικα θεωρω οτι ουσιαστικο υποκαταστατο του χειροκροτηματος στο κοντινο περιβαλλον αποτελει μια ζεστη αγκαλια ή ενας ενθαρρυντικος-επιβραβευτικος λογος,ακομη και ενα φιλι,ας πουμε.
Αυτο βεβαια δεν μπορει να εφαρμοστει οταν αναφερομαστε σε ενα κοινο(ευρυτερο συνολο ανθρωπων)για προφανεις πρακτικους λογους.
Αρα το χειροκροτημα αποτελει μια πιο επισημη,μαζικη εκφραση επιδοκιμασιας που σιγουρα αναπτερωνει το ηθικο του δεκτη,νοηματοδοτει εν τελει την ουσια της εμφανισης του μπροστα σαυτο το κοινο.
Πιστευω οτι ο ανθρωπος θα μπορουσε να ζησει χωρις το χειροκροτημα,αλλα θα ειχε αναπτυξει σιγουρα αλλα μεσα μαζικης επιβεβαιωσης :clapup:

υ.γ:τα παιδια χρειαζονται να ζησουν ισχυρα συναισθηματα,να βιωσουν δυνατους συναισθηματικους δεσμους για να πορευτουν και το χειροκροτημα δεν επαρκει παντα

Backdrop · 11-06-12

Θεωρω πως εαν το χειροκροτημα εκφραζει μια θετικοτητα , τότε όλοι το χρειαζόμαστε στις ζωές μας ανα περιόδους.

Ακόμη όμως και εαν χρησιμοποιηθεί για χλευαστικό ή ειρωνικό σκοπό, μπορεί να χαρακτηρίσει καταστάσεις και να δείξει σε άτομα το πόσο αρεστοί δεν είναι!!!

christinelle · 11-06-12

Xωρίς την επιβράβευση, δεν έχω κίνητρο να κάνω κάτι. Δεν είναι ανάγκη να ρίξουν πυροτεχνήματα, αλλά μια εκτίμηση που και που την χρειάζομαι.

Dalian · 13-06-12

Το χειροκρότημα απλώς αποτελεί μια έκφραση επιβράβευσης. Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι τρόποι να επαινέσεις κάποιον. Συνεπώς, το πραγματικό ερώτημα είναι αν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τον έπαινο.

Προσωπικά θεωρώ πως με την επιβράβευση εκεί που πρέπει και στην ποσότητα που πρέπει πάντα είναι το ιδανικό για να ωθήσεις μπροστά ένα ταλέντο ένα χαρακτήρα μια πράξη ή μια προσωπικότητα. Αν ο άλλος ενθαρρύνεται ελάχιστα ενώ πραγματικά το αξίζει τότε κινδυνεύει να δοκιμάσει απογοήτευση και ενδεχομένως να εγκαταλείψει την προσπάθειά του, να θεωρήσει ότι είναι ανίκανος ή πιθανώς να αποθαρρυνθεί από το να ξαναδοκιμάσει. Συνοπτικά, του μειώνεται το ηθικό. Από την άλλη, άμα επαινέσεις κάποιον σε υπερβολικό βαθμό, θα "πάρουν τα μυαλά του αέρα" κοινώς. Γι'αυτό πιστεύω χρειάζεται και μια ισορροπία γενικά στις επιβραβεύσεις.

DrHouse · 13-06-12

Το χειροκροτημα,οπως αναφερθηκε και απο τους προλαλησαντες,αποτελει ενα μεσο επαινου,ενα σημαδι επιτυχιας προς ενα γεγονος η πραξη που τελεστηκε απο ενα ατομο.
Σιγουρα ομως,παρα πολλα ατομα,χρειαζονται αυτη την κοινωνικη επιβεβαιωση επιτυχιας,και δεν δεσμευονται μονο στα ορια της δικης τους επιβεβαιωσης και χαρας.Εχουν την αναγκη δηλαδη να αναγνωρισει και να κρινει το εργο τους,και ο ''ξενος'',και ο ''αλλος'',και αυτο θα τους επηρεαζει σιγουρα αρκετα.Ποσες φορες εξαλλου,εχουμε,ακομα και εμεις οι ιδιοι,τεθει υπο παρομοιες θεσεις,δηλαδη να θελουμε θετικη επιβεβαιωση για την επιτυχια του εργου μας και απο ενα συγγενικο προσωπο η φιλο.Αυτο μαλιστα,πολλους τους επηρεαζει ωστε,αμα λαβουν διαφορετικη κριτικη απο αυτη που περιμεναν,θετουν τον εαυτο τους σε μια συνεχη αμφισβητηση.
Αρα,το χειροκροτημα,εκτος απο μια θετικη επιβραβευση,αποτελει και μια κριτικη του κοινου,και οχι μονο του δημιουργου.Πιστευω,ορισμενες φορες πρεπει να μας κρινουν και οι ''αλλοι'',φυσικα υπο συνθηκες απολυτης κατανοησης του εργου μας.Αρα,πλεον μιλαμε για ενα ολοκληρο κοινωνικο φαινομενο.Εδω βεβαια τιθεται και το θεμα περι ''κοινης γνωμης'' και αλλων σφαλματων της Λογικης,ως επιστημη,αλλα δεν ειναι αναγκη να αναλυθουν.
Με την παραπανω αναλυση που εκανα,θετω το χειροκροτημα ως ενα ολοκληρο κοινωνικο εργο,ενα εργο που βοηθαει τον ανθρωπο να προχωρησει.
Παρα πολλοι ειναι οι ακρατοι εγωιστες,και οχι απλα εγωιστες,που θα μπορουσαν να ζησουν χωρις την θετικη επιβραβευση του κοινου(και ευρυτερα την κριτικη του),αλλα ο κοινος ανθρωπος δεν μπορει να ζησει χωρις τις επιβραβευσεις,διοτι μια αποδοχη χωρις επιβραβευση μπορει να εξισωθει με απογοητευση και αποτυχια,και να οδηγησει σε διαφορες καταστασεις το ατομο.

Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς το χειροκρότημα;

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Sal Paradise

Δραστήριο μέλος

Backdrop

Δραστήριο μέλος

christinelle

Πολύ δραστήριο μέλος

Dalian

Περιβόητο μέλος

DrHouse

Διάσημο μέλος

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Λοιπές Σελίδες