Περί εφαπάξ ο λόγος

Αν και ιδιαίτερα φιλελεύθερος, αν και ο ομολογώ όχι καθαρόαιμος αλλά σίγουρα πιστεύω στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Ομολογώ όμως θεώρησα ιδιαίτερα χυδαίο το πως θέλησε η Κυβέρνηση να περάσει την δεύτερη περικοπή του εφάπαξ που συσσωρευτικά μιλάμε για μείωση που πιθανών να ξεπερνάει το 50%. Παρακολουθώντας τα διάφορα τηλεοπτικά ΜΜΕ, ιδιαίτερα το ΣΚΑΪ, αλλά και τις ίδιες δηλώσεις κρατικών στελεχών, θαρρεί κάνεις ότι ήταν κάτι αναμενόμενο και δίκιο. Το αναμενόμενο, θα το αφήσω στην άκρη παρόλο που όλοι προεκλογικά μιλήσουν για όχι νέα μέτρα. Το αφήνω στην άκρη, γιατί σε ένα χρεοκοπημένο κράτος τα πάντα είναι αναμενόμενα εξορισμού.

Έχουμε καταρχήν την χυδαιότητα επιβολής της αναδρομικής φύσεων. Παρόλο λοιπόν που χιλιάδες συμπολίτες μας άσκησαν το νόμιμο δικαίωμα τους εδώ και αρκετό να ζητήσουν συνταξιοδότηση, "αυτοί" επικαλούμενοι ομολογούμενος αληθής πρακτικών δυσκολιών καθυστέρησαν την διεκπεραίωση των αιτημάτων αυτών. Δεν είναι συνωμοσία λοιπόν ότι η βασική αρχή δικαιοσύνης περί προτεραιότητας παραβιάστηκε και βίαστηκε με το πιο χυδαίο και ανέντιμο τρόπο.

Δήθεν υπό το πρίσμα ότι η πολιτική αστάθεια αποκαταστάθηκε και πλέον είμαστε ακόμη και στην θέση της διαπραγμάτευσης, απαίτησης και προστασίας, κάποιων βασικών αν θέλετε, αξιωμάτων και επιθυμών δημιουργήθηκε η ψευδαίσθηση ότι οι μισθοί θα μείνουν αμετάκλητοι. Μια ψευδαίσθηση όμως που την πίστεψε ο λαός και έδρασε αναλόγως. Έστω και να δεχτώ ότι αυτή η, έστω και, προεκλογική υπόσχεση, είχε μικρά γράμματα και αναφέρονταν απλά για το υπόλοιπο του 2012. Όχι ότι ακόμη και αυτό δικαιολογεί το ψηφοθηρικό ταχυδακτυλουργικό απόσπασης ψήφους, σε μια περίοδο που πιθανών να κινδυνεύει ακόμη και η επιβίωση μας και όχι μόνο θέματα όπως αξιοπρέπεια, ηθική και εθνικής ανεξαρτησίας. Αλλά... έστω ότι δέχομαι. Είναι πολλά παραπάνω από ένα απλό παιχνίδι λέξεων. Όπως ακριβώς ότι σώθηκε ο 13ος και 14ος μισθός... που εν τέλη δεν γνωρίζω αν τελικώς έχει καταργηθεί. Μιλάμε για επικίνδυνη χειραγώγησης του λάου, μιλάμε για ξεκάθαρα για απατεωνιά. Σε μια ειλικρινή σχέση πολιτών και πολιτικών ο μισθός θα θεωρούνταν απλά ένα κοινό σημείο αναφοράς και έτσι είναι. Προφανώς κανενός η πραγματική έγνοια είναι ο καθεαυτός μισθός, προφανώς η έγνοια ήταν και είναι το βιοτικό επίπεδο με την ευρύτερη σημασία. Ούτε ένα 12χρόνο δεν θα έλεγε δεν θα σου μειώσω το μισθό και θα εννοούσε ότι θα υπάρξουν απολύσεις, καλπάζουσα ανεργεία ή μείωση των συντάξεων. Όλα αυτά είναι η χειρότερη και φοβάμαι πως και η μοναδική οικονομική απατεωνιά που καταγράφτηκε πότε στην ιστορία της πολιτικής σκηνής. Δεν μπορεί να μας λένε ότι αποφύγαμε την στάση πληρωμών, την χρεοκοπία, την δραχμή, τις απολύσεις και αποδιοργάνωση του κράτους και τελικώς να μιλάμε για χαράτσια, για 1/3 ανεργία, για τρομαχτική ύφεση, φόρους και εφάπαξ που όλα μας κάνουν την συνιστώσας της τραγικής πτώσης της αγοραστικής δύναμης κάθε νοικοκυριού και κατά επέκταση του βιοτικού επιπέδου ολόκληρου του κοινωνικού ιστού.

Το χειρότερο όμως είναι και ο τρόπος παρουσίασης, ένας τέλειος ψευδής προπαγανδισμός. Αναφέρομαι στην επικίνδυνη προσπάθεια βραχυκυκλώματος και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης που γίνεται μέσα από την επιτηδευμένη παρουσίαση και σύγκριση εισροών και εκροών ή ...αν θέλετε εισφορών με εφάπαξ και συντάξεων. Έντεχνα παραβλέπουν ακόμη και την έννοια του πληθωρισμού, το απλό γεγονός ότι τα 100€ μετά από 25 χρόνια αδράνειας, σε μια οικονομία με μέσο πληθωρισμό 5%, χάνουν το 75% της πραγματικής τους αξίας. Μας λένε λοιπόν ότι επειδή οι εισφορές των εργαζόμενων αυτών πολλές φορές ενισχύονται ακόμη και κατά 83%, όλο αυτό είναι ένα πλήρως δίκιο μέτρο που εν τέλη έχει σκοπό να πατάξει ένα ακόμη φαγοπότι. Από και ως που η έννοια ασφάλισης σε καπιταλιστικές συνθήκες είναι ισοδύναμο του φυλάσσω στο ντουλάπι κάποιο πουγκί χρημάτων; Αν ήταν έτσι κανένας δεν θα ήθελε οποιαδήποτε μορφής ασφάλισης αφού θα μπορούσε να το κάνει και μόνος του.

Πάμε παρακάτω και ίσως το κυριότερο. Το καθεαυτό το πρόβλημα δεν είναι εισφορές vs εκροές αλλά η διαχείριση των καθεαυτών. Ποίο ΜΜΕ είχε επισημάνει ότι μέσω PSI θα επηρεάζονταν και τα λεφτά των εργαζόμενων; Στην καλύτερη περίπτωση μιλούσαν για κάποιους άτυχους ευκατάστατους Έλληνες που απλά είχαν την ατυχία να έχουν στα χέρια τους ελληνικά ομόλογα. Αγαπητοί μου αναγνώστες δεν ήταν μυστικό ότι σημαντική μερίδα κατόχων ελληνικών ομολόγων , έστω και σε αριθμητικό επίπεδο και όχι κεφαλαιουχικό, ήταν και τα Ελληνικά ασφαλιστικά μας ταμεία. Όπως δεν μας ανέφεραν ότι με την έντεχνη και αφοπλιστική αλλαγή των όρων περί αμφίπλευρης συμφωνίας για κούρεμα ομολογιακών τίτλων θα ζημείωνε κυρίως τα Ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία. Μέσα σε ένα βράδυ λοιπόν συμφωνήθηκε σε ένα τραπέζι συζητήσεων, όπου συμμετείχαν κυρίως οι "εταίροι μας", κυβερνητικά στελέχη και τραπεζίτες, ότι αν συμφωνήσουν στο κούρεμα μερικοί, το κούρεμα ισχύει για όλους. Έτσι λοιπόν η αξιοπιστία του πιο φερέγγυου χρηματοπιστωτικού τίτλου βίαστηκε όπως μια 14χρόνη ανάμεσα σε 15 αγροίκους χωρικούς.

Και η επικίνδυνη, και χουντικής υφής, κακόδιαχείριση των αποθεματικών των ταμείων αυτών δεν σταματάει εδώ. Τι να προαναφέρει κάνεις; Τα δομημένα ομόλογα; Ο άτοκος δανεισμός των χρημάτων αυτών για την εξυπηρέτηση των πελατειακών σχέσεων κυβέρνησης και αμφίβολης ποιότητας πολιτών; Όλα αυτά ήταν γεγονότα που μάλιστα προβλήθηκαν και από τα αγαπημένα μας ΜΜΕ αλλά σε λάθος πλαίσιο.

Για εμένα λοιπόν το μέλλον είναι αναμενόμενο, ξαφνικά θα είναι επιτακτική η ανάγκη η συγχώνευση ταμείων κακήν-κακώς, με μηδέν περιθώρια υπεράσπισης και διαπραγμάτευσης και η πολιτική σκηνή θα ζητά το οίκτο μας αφού ... έκανε ότι μπορούσε. Και πράγματι έκανε ότι μπορούσε αλλά not in the good way.

Εσάς ποία η γνώμη σας για τα γεγονότα περί εφάπαξ;

Y.γ.: Το παραπάνω κείμενο το δημοσίευσα πρώτα στο προσωπικό μου blog

Αρχική Δημοσίευση από iJohnnyCash:

Πάμε παρακάτω και ίσως το κυριότερο. Το καθεαυτό το πρόβλημα δεν είναι εισφορές vs εκροές αλλά η διαχείριση των καθεαυτών. Ποίο ΜΜΕ είχε επισημάνει ότι μέσω PSI θα επηρεάζονταν και τα λεφτά των εργαζόμενων; Στην καλύτερη περίπτωση μιλούσαν για κάποιους άτυχους ευκατάστατους Έλληνες που απλά είχαν την ατυχία να έχουν στα χέρια τους ελληνικά ομόλογα. Αγαπητοί μου αναγνώστες δεν ήταν μυστικό ότι σημαντική μερίδα κατόχων ελληνικών ομολόγων , έστω και σε αριθμητικό επίπεδο και όχι κεφαλαιουχικό, ήταν και τα Ελληνικά ασφαλιστικά μας ταμεία. Όπως δεν μας ανέφεραν ότι με την έντεχνη και αφοπλιστική αλλαγή των όρων περί αμφίπλευρης συμφωνίας για κούρεμα ομολογιακών τίτλων θα ζημείωνε κυρίως τα Ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία. Μέσα σε ένα βράδυ λοιπόν συμφωνήθηκε σε ένα τραπέζι συζητήσεων, όπου συμμετείχαν κυρίως οι "εταίροι μας", κυβερνητικά στελέχη και τραπεζίτες, ότι αν συμφωνήσουν στο κούρεμα μερικοί, το κούρεμα ισχύει για όλους. Έτσι λοιπόν η αξιοπιστία του πιο φερέγγυου χρηματοπιστωτικού τίτλου βίαστηκε όπως μια 14χρόνη ανάμεσα σε 15 αγροίκους χωρικούς.

Και η επικίνδυνη, και χουντικής υφής, κακόδιαχείριση των αποθεματικών των ταμείων αυτών δεν σταματάει εδώ. Τι να προαναφέρει κάνεις; Τα δομημένα ομόλογα; Ο άτοκος δανεισμός των χρημάτων αυτών για την εξυπηρέτηση των πελατειακών σχέσεων κυβέρνησης και αμφίβολης ποιότητας πολιτών; Όλα αυτά ήταν γεγονότα που μάλιστα προβλήθηκαν και από τα αγαπημένα μας ΜΜΕ αλλά σε λάθος πλαίσιο.

Εσάς ποία η γνώμη σας για τα γεγονότα περί εφάπαξ;

Click για ανάπτυξη...

Η κλασική συνταγή: παίρνουν κάτι που είναι εύρωστο, με οικονομικά τεχνάσματα κάνουν πως προσπαθούν να το βελτιώσουν αλλά στην πραγματικότητα το καταστρέφουν (μίζες, λαδώματα, εξυπηρέτηση συμφερόντων κλπ). Έρχονται μετά και ρίχνουν το φταίξιμο σε τρίτους και το διαλύουν τελείως. Αντί να διορθώσουν τα όποια προβήματα έχει, τα κρύβουν μέχρι να χρειαστεί να τα επικαλεστούν.

Παράδειγμα τα κάποτε εύρωστα ταμεία, ήρθε ένας πρωθυπουργός και μέσω των προέδρων (που αυτός και κάθε κυβέρνηση διορίζει) των ταμείων αποφάσισε να παίξει τα αποθεματικά τους στο χρηματιστήριο!!! Έπειτα έσκασε η φούσκα και χάθηκαν τα λεφτα (πήγαν σε αυτούς που έπρεπε λέω εγώ).
Ακόμη, τα αποθεματικά πάνε και τα κάνουν ομόλογα. Έρχεται μετά λοιπόν ο καιρός και λένε κούρεμα της αξίας των ομολόγων αυτοί που ευνοούσαν την αγορά τους!
Επίσης, το άλλο που κάνανε με τα αποθεματικά, ήταν να αγοράσουν ακίνητα με αυτά και έπειτα να παίρνουν νοίκια. Αντί δηλαδή οι φωστήρες να τα αφήσουν να τοκίζονται στις τράπεζες. Κάνανε REAL ESTATE... Τώρα σίγουρα πλέον έχουν πρόβλημα στην είσπραξη με πολλά από αυτά, άρα ζημία σε σχέση με ότι θα γινόταν αν τα κλείνανε σε προθεσμιακή.
Επί κρίσεως λοιπόν, έρχονται και λένε ότι δεν έχουν λεφτά τα ταμεία και ρίχνουν ΟΛΟ το φταίξιμο σε τρίτους (εισφοροδιαφυγή) και μειώνουν συντάξεις, κόβουνε εφάπαξ κλπ.
Η εισφοροδιαφυγή υπάρχει αλλά σε σχέση με τα ποσά που χάσανε σε χρηματιστήριο και ομόλογα είναι πενταροδεκάρες. Είναι η στάχτη, το προπέτασμα καπνού που ρίχνουν. Τόσα χρόνια δεν την αντιμετώπισαν και τώρα την επικαλούνται για τις περικοπές.

Το ίδιο με τον ΟΣΕ, το ίδιο με την ΔΕΗ , με τα ναυπηγεία κλπ. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες επίσης παρόμοιο παράδειγμα