Νομομάθεια

Η νομομάθεια ως τμήμα του εκπαιδευτικού συστήματος και η εφαρμογή των νόμων ως μέτρο απέναντι στη διαφθορά και την ανομία


Η εισαγωγή της νομομάθειας ως βασικό μάθημα στο εκπαιδευτικό σύστημα, πιθανόν να φανεί υπερβολικό αίτημα, ειδικότερα σε καιρούς όπου ακόμη και η στοιχειώδης παιδεία κλονίζεται και παρουσιάζει ελλείψεις, με αναπόφευκτο επακόλουθο την αποχαύνωση των νέων μας και κατ’ επέκταση την μείωση της πολιτιστικής, επιστημονικής, ακαδημαϊκής και κοινωνικής αναπτύξεως και προσφοράς. Η εισαγωγή του μαθήματος της νομομάθειας στη σχολική ύλη οπωσδήποτε θα ενίσχυε το μορφωτικό και κοινωνικό επίπεδο των νέων, θα μπορούσε να αποσαφηνίσει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί μία συντεταγμένη πολιτεία και να εξηγήσει τους λόγους που θεσπίζονται νόμοι καθώς και γιατί πρέπει να τους ακολουθούμε. Δυστυχώς, λόγω αυτού του άθλιου και ανοργάνωτου εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο συνεχώς κάνει περικοπές στην ουσιαστική διδακτέα ύλη και εισάγει ευκολοχώνευτα μα και άχρηστα σκουπίδια ως πνευματική τροφή, για την «διευκόλυνση» των νέων, φτάσαμε ως λαός στο κατώτερο πολιτισμικό και πνευματικό επίπεδο. Η γενικότερη ατιμωρησία επιδείνωσε αυτή την κατάσταση, με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων να παρανομεί συστηματικά και να αψηφά προκλητικά τους νόμους.
Η ανομία στην ελληνική κοινωνία έγινε ο κανόνας. Η λεγόμενη «ανεμελιά» του Έλληνα διαστρεβλώθηκε και κάποιοι την ερμήνευσαν ως ασέβεια και επιδεικτική αδιαφορία προς κάθε θεσμό και νόμο.
Φράσεις όπως «με τον σταυρό στο χέρι δεν προοδεύεις», «στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις» έγιναν το μότο κάθε Έλληνα και επηρέασαν καθοριστικά την μετέπειτα πορεία του στην κοινωνία. Η ειρωνεία είναι ότι αυτοί οι Έλληνες καθημερινά κατέκριναν την Ελλάδα και εκθείαζαν, επαινούσαν κράτη όπως την Γερμανία. Οι συγκεκριμένοι, βέβαια, δεν θα άντεχαν στη Γερμανία ούτε μία εβδομάδα, αν λειτουργούσαν με την νοοτροπία που έχει διαμορφωθεί και εδραιωθεί στην ελληνική κοινωνία.
Επίσης, όλοι γνωρίζουμε ότι δύσκολα θα συναντήσουμε Έλληνα που δεν διαμαρτύρεται όταν τιμωρείται για τις παραβάσεις του. Πόσο αντιφατικό και αποκαλυπτικό είναι κάτι τέτοιο; Παρά το παράπτωμα που διαπράττει, διαμαρτύρεται εντόνως. Αυτό αποδεικνύει τον ανωτέρω ισχυρισμό μου, ότι ο Έλληνας έχει αποδεχτεί την ανομία ως φυσιολογική συμπεριφορά. Συχνά επικαλείται τους κλέφτες πολιτικούς και απαιτεί να συμμορφωθούν πρώτα αυτοί. Εν μέρει έχει δίκιο, διότι αυτοί εγκρίνουν νομοσχέδια και εκπροσωπούν το κύρος και το όνομα ενός ολόκληρου έθνους. Παρ’ όλα αυτά δεν δικαιολογεί τη δική του παραβατική δραστηριότητα. Ο πολίτης δεν έχει υποχρέωση απέναντι στον κάθε πολιτικό να είναι νομοταγής, αλλά απέναντι στην πατρίδα του. Δεν πρέπει να έχει απαίτηση από τους πολιτικούς να είναι σωστοί για να είναι κι ο ίδιος. Ας μην παραλείπει το γεγονός ότι ο ίδιος τους εκλέγει.
Πόσες φορές έχετε διαμαρτυρηθεί εσείς οι ίδιοι ενώ γνωρίζετε πως παρανομήσατε ή πόσες φορές έστω υπήρξατε μάρτυρας τέτοιας περιπτώσεως; Σε κράτη με σωστό εκπαιδευτικό σύστημα και με πραγματική εφαρμογή των νόμων, το ποσοστό των πολιτών που παρανομεί είναι πολύ μικρότερο και το ποσοστό των πολιτών που διαμαρτύρεται ενώ γνωρίζει ότι έχει παραβεί τον νόμο, είναι σχεδόν ανύπαρκτο. Η ατιμωρησία αποθρασύνει τους ανθρώπους και αυτό είναι ευθύνη της εκάστοτε κυβερνήσεως. Όμως, επειδή οι νόμοι θεσπίζονται και εφαρμόζονται από ανθρώπους, ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί οτιδήποτε σωστό από τους πολιτικούς που εκλέγαμε κάθε τετραετία, καθώς πρόκειται για τους πιο διεφθαρμένους, παρανόμους και ληστές αυτού του τόπου.
Είμαι πεπεισμένος πως η νομομάθεια αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα για τον νέο και γενικώς τον πολίτη. Χωρίς να περιορίζεται στην απλή ανάγνωση των νόμων, πρέπει να επεκτείνεται στην ερμηνεία τους και την αιτιολόγησή τους, να εξηγεί σε κάθε νέο πώς συγκροτείται μία ευνομούμενη και συντεταγμένη πολιτεία, ποιος είναι ο λόγος υπάρξεως των νόμων, ποιες είναι οι κατηγορίες τους κ.λπ.
Δεν αρκεί η εφαρμογή των νόμων. Πρόκειται για ημίμετρο. Οπωσδήποτε θα μείωνε το ποσοστό παραβατικότητας, όμως δεν θα επιτύγχανε αυτό που μπορεί να επιτύχει η νομομάθεια: Να μάθει στους πολίτες να σέβονται τους νόμους και να αποφεύγουν την παραβατικότητα ενσυνειδήτως, όχι μόνο επειδή θα φοβούνται τις ποινές που προβλέπει ο κάθε νόμος.
Οι νόμοι είναι άχρηστοι όταν ο λαός είναι απαίδευτος και διεφθαρμένος. Είναι άχρηστοι όταν οι πολίτες δεν γνωρίζουν για ποιον λόγο οφείλουν να συμμορφώνονται με αυτούς και για ποιον λόγο πρέπει να αποδέχονται τις συνέπειές τους.
Η διαφθορά στην ελληνική κοινωνία έχει επεκταθεί σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Είμαστε καθημερινά θεατές αυτής της τραγικότητας. Σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που έχει εξαθλιώσει ή πρόκειται να εξαθλιώσει μία μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού και θα του περιορίσει ακόμη περισσότερο τις όποιες προοπτικές και επιλογές για ανάπτυξη και δραστηριότητα, το φαινόμενο της παραβατικότητας θα γιγαντωθεί με την ανοχή ενός ακόμη πιο διεφθαρμένου κράτους που δημιούργησε ή διατήρησε αυτό το καθεστώς.
Οι Έλληνες θα πρέπει να πάρουν απόφαση το γεγονός ότι αν ακόμη επιζητούν την λύση και ελπίζουν στην ανάταση του έθνους μας, τότε θα πρέπει να αποδεχτούν μία κυβέρνηση που θα εφαρμόσει αυστηρά τους νόμους και θα τιμωρεί κάθε παραβάτη. Μία κυβέρνηση που θα εξυπηρετεί τα εθνικά και κοινωνικά μας δίκαια, αλλά δεν θα παραβλέπει τις υποχρεώσεις μας. Χρειαζόμαστε, επί τέλους, μία κυβέρνηση που δεν θα ενδιαφέρεται για το πολιτικό κόστος, παρά μόνο για το εθνικό, και θα απαιτεί από τους πολίτες να πράξουν ως οφείλουν, δηλαδή να αναγνωρίσουν τον ρόλο τους και να αναλάβουν τις υποχρεώσεις τους.

Νεογέννητος​

Όχι, δεν είμαι νομικός. Κάθε πολίτης υποχρεούται να ξέρει τους νόμους. Ωστόσο, νομίζω ότι δεν κατανόησες το κείμενό μου γιατί περιορίζεσαι στα δικηγορίστικα, στις εθιμικού τύπου παλαιές αντιλήψεις (περί διαπόμπευσης λόγω μοιχείας κ.λπ.). Ο σκοπός του κειμένου μου είναι εντελώς διαφορετικός και τον αναφέρω ρητά και ξάστερα μέσα στο ίδιο το κείμενο.
Θα τα πω εν συντομία, αν και σίγουρα δεν θα μπορέσω να τα εξηγήσω επαρκώς:

Ο πολίτης εκτός από δικαιώματα έχει και υποχρεώσεις.
Πρέπει να σέβεται τους νόμους, όχι υπό τον φόβο απόδοσης προστίμου ή ποινής αλλά γιατί έτσι θα λειτουργεί σωστά η κοινωνία.
Ο νομοθέτης θεσπίζει τους νόμους με απώτερο σκοπό την απόδοση δικαιοσύνης, την κοινωνική γαλήνη και την ανάλογη τιμώρηση σε περίπτωση παράβασης του νόμου.
Είναι γενικώς αποδεκτό και αποδεδειγμένο, ότι τα κράτη που παρουσιάζουν μεγάλη ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και γαλήνη, είναι αυτά στα οποία οι πολίτες σέβονται και τηρούν τους νόμους (σκανδιναβικές χώρες, Καναδάς, Νέα Ζηλανδία, Αυστραλία είναι κάποια παραδείγματα).

Επίσης τα περισσότερα παραδείγματα που έθεσες είναι σε συνθήκες διαφθοράς, σε υπαρκτές συνθήκες της νεοελληνικής κοινωνίας. Εγώ αντ' αυτού βλέπω το πρόβλημα και προτείνω μία λύση.

ναι, να είναι φοροτεχνικός του εαυτού του, να ξέρει 89.391.546 νομολογίες, τροπολογίες
και πιπολογίες,
και όταν τελειώσει το διάβασμα να πιει ένα μοχίτο και μετά να πεθάνει.



πλλλλάκα με κάνεις?

Click για ανάπτυξη...

Δεν κάνω καθόλου πλάκα. Δεν υποχρεούται να ξέρει ολόκληρο τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αλλά τουλάχιστον τα βασικά μέρη που αφορούν την καθημερινότητά του, τον Κ.Ο.Κ., τον τρόπο λειτουργίας μίας πολιτείας και θέματα γενικής νομομάθειας.

αν η νομική δεν έχει απτή σχέση με τη νομομάθεια,
τότε χου, ε? χου?

Click για ανάπτυξη...

Η νομική είναι επάγγελμα με συγκεκριμένο σκοπό. Είναι διαφορετικός ο ρόλος του νομικού με τον ρόλο του πολίτη απέναντι στην πολιτεία.



τότε με αυτήν τη λογική,

δυο νομοθέτες σε διαφορετικά μέρη,
με δύο αντίθετους νόμους για κοινό παράπτωμα,
στην μια μεν περίπτωση ο ένας αποδίδει γαλήνη
και στην άλλη ο άλλος αποδίδει χάος.

μερικές φορές είναι η ίδια η απόδοση δικαιούνης που
δεν θυμίζει καθόλου φωνές αλλαλάζουσες για το "δεδικαίωται"
αλλά που προκαλεί εκρήξης του κοινού αισθήματος.

Βάλε κι αυτό στο τσουβάλι.

Click για ανάπτυξη...

Κάθε λαός έχει τη δική του κουλτούρα, ιδιοσυγκρασία και νοοτροπία. Ό,τι θεωρούμε εμείς ορθό, δεν σημαίνει ότι το θεωρούν και οι υπόλοιποι. Σαφώς γενικά θέματα όπως ο φόνος, η ληστεία, η απάτη, η φοροδιαφυγή κ.λπ. αφορούν κάθε λαό, αλλά υπάρχουν και πάμπολλα άλλα ειδικής φύσεως που έχουν άμεση σχέση με την ιδιοσυγκρασία του λαού.

επειδή έχουν νομομαθείς πολίτες ή επειδή είναι νομοταγή έθνη?
Δε νομίζω νεογέννητε τάκη.

υπάρχει κι ένα ολάκερο σύστημα κοινωνικής πρόνοιας από πίσω
που βουλώνει στόματα, you know.

το θες σε μια λέξη?


ΜΕΡΙΜΝΑ


ΆΛΛΗ ΜΙΑ?

ανταποδοτικότητα.

Click για ανάπτυξη...

Σε όλα τα κράτη είναι θεσπισμένα όλα αυτά που αναφέρεις, αλλά δυστυχώς δεν εφαρμόζονται σε όλα και ξέρεις γιατί; ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ! ΜΗΔΑΜΙΝΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΝΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΟΜΙΑΣ!

Εσύ βλέπεις το αποτέλεσμα, αλλά δεν κοιτάς από πού πηγάζει αυτό. Ακριβώς, αυτά τα κράτη είναι άψογα δομημένα κι έχουν σωστή λειτουργία ΑΚΡΙΒΩΣ γιατί τα φαινόμενα της ανομίας είναι σπάνια. Η ανομία γεννά τη διαφθορά που γεννά την αναξιοκρατία που γεννά την αδικία που γεννά την εγκληματικότητα και ούτω καθεξής.

δεν είναι ότι η εφαρμογή των νόμων και κανόνων
και η πιστή τήρησή τους οφείλεται στη νομομάθεια,
απλώς ευαισθητοποιούνται περισσότερο τα κοινωνικά
ελατήρια που έχουν μέσα τους οι πολίτες γιατί το βιοτικό επίπεδο
και οι παροχές είναι αντίστοιχα μιας ζωής που βιώνεται
με αξιοπρέπεια και στανταρισμένα, όχι κουτουρού,
κι επομένως το ευνομούμενο ακολουθεί τις ράγες του αναμενόμενου.

Click για ανάπτυξη...

Σαφέστατα οφείλεται και στην νομομάθεια και στην εφαρμογή των νόμων, και σε άλλους παράγοντες φυσικά.

ενώ στο γκρις, τι παρατηρείται?
500% φπα?
ρε πούστη δε πληρώνω τπτ.

Click για ανάπτυξη...

Ενώ τόσες δεκαετίες παχυλών επιδομάτων, γενναιόδωρων κρατικών επιχορηγήσεων, αφορολόγητου στα 12.000 ευρώ, ήμασταν όλοι νομοταγείς! Καταθέταμε τα ακριβή περιουσιακά και εισοδηματικά μας στοιχεία...
Τέλος πάντων, όλα αυτά που λες είναι γεννήματα της διαφθοράς των πολιτικών και των πολιτών κατ' επέκταση, η οποία διαφθορά είναι γέννημα της ανομίας, της έλλειψης σεβασμού στους νόμους και στην κοινωνία.

(Φύλακας):
-Τα χριστουγεννιάτικα δώρα δεν επαρκούν για όλους τους κρατουμένους
και θα διανεμηθούν κατ' αλφαβητική προτεραιότητα!
-Τα' χω χεσμένα τα δώρα σας!
-Σκασμός Ωραιόπουλε!

Click για ανάπτυξη...

Ίσως να μην καταλαβαίνω εγώ το σκεπτικό σου, αλλά το παράδειγμα δεν αποδεικνύει κάτι, ούτε απορρίπτει κάτι που υποστηρίζω εγώ. Δεν αρνούμαι ότι είμαστε διεφθαρμένοι, ότι το κράτος μας είναι σάπιο. Απλώς καταθέτω μιαν άποψη σχετικά με τα αίτια και τις λύσεις.

Νεογέννητε εγώ έχω τις ίδιες απόψεις με εσένα. Είμαι αυτός που ξέρει πόσο μακρυά από τη γωνία του δρόμου επιτρέπεται να παρκάρεις, αυτός που κόβει τη λεωφοριολωρίδα για να στρίψει δεξιά επειδή απαγορεύεται να μπείς σε αυτή. Έχω κάτσει 5λεπτο σε κολλημένο στο κόκκινο φανάρι. Ονειρεύομαι οι νόμοι να είναι αρκετά σαφής και εφαρμόσιμοι για να κάνεις αυτό που λες: να ξέρεις τι μπορείς και τι δεν μπορείς να κάνεις και να μπορείς να το περιμένεις και από τους άλλους. Προσπαθώ να το εφαρμόσω όσο μπορώ στη ζωή μου αλλά δυστυχώς δεν το έχω καταφέρει. Κι αυτό όχι επειδή έκανα υποχώρηση αλλά επειδή στην Ελλάδα η νοοτροπία της ασέβειας του νόμου έχει δυστυχώς περάσει μέσα στη νομοθετική διαδικασία.

1) Δεν μπορείς πρακτικά να "μαθεις" όλους τους νόμους. Έχω πληροφορηθεί πολλές φορές από δημόσιους φορείς "λανθασμένα" για το τι προβλέπει ο νόμος (ακόμα και εγγράφως). Που σημαίνει ότι ο μοναδικός τρόπος να μάθεις είναι να το διαβάσεις ο ίδιος. Ο μόνος δε τρόπος να είσαι σίγουρος ότι έχεις πλήρη εικόνα για ένα θέμα νομοθετικά είναι να έχεις διαβάσει το σύνολο της ελληνικής νομοθεσίας (αυτό γίνεται γιατί οι νόμοι αντικαθιστούν ο ένας τον άλλον οπότε δεν αρκεί να διαβάσεις μία φορά τον ΚΟΚ πχ, πρέπει να ξέρεις οτι δεν υπάρχει νεότερη νομοθετική πράξη που να τον τροποποιεί. Αυτή τη δουλεια κάνουν οι δικηγόροι κατα μεγάλο μέρος και είναι τόσο μεγάλη που αναγκάζονται και εξειδικεύονται σε αντικείμενα).

2) Οι νόμοι είναι επαρκώς ασαφής για να μην ξέρεις αν είσαι νόμιμος. Σε ερώτηση στο λογιστή μου "τι έξοδα δικαιούμαι να κόβω σαν τιμολόγιο στην επιχειρησή μου" η απάντηση ήταν ότι αυτό είναι στη κρίση του ελεγκτή, πράγμα που σημαίνει οτι εγώ δεν μπορώ να ξέρω εκ των προτέρων οτι είμαι νόμιμος.

3) Το τίμημα της ατιμωρησίας είναι μεγάλο: Αυτό έγινε σαφές τότε που βγάλανε το νόμο για την απαγόρευση του καπνίσματος. Το γεγονός ότι δεν εφαρμοσανε σωστά τα μέτρα έθεσε αυτούς που θέλανε να μείνουν νόμιμοι σε τεράστιο ανταγωνιστικό μειονέκτημα, με αποτέλεσμα να επιζήσουν μόνο οι παράνομοι. Παρόμοιες περιπτώσεις καθιστούν τους νόμους απλά ανεφάρμοστους (με τον έναν η με τον άλλον τρόπο μονο παράνομες καφετέριες καπνιζόντων έχουμε πιά).

Δεν θεωρώ ότι έχεις άδικο. Συμφωνώ με αυτό που αντιπροσωπεύεις και θυμώνω κι εγώ με την ασέβεια που υπάρχει για τους νόμους στην Ελλάδα. Απλά θεωρώ ότι μεμονομένες προσπάθειες είναι καταδικασμένες να αποτύχουν αν δεν αλλάξουμε ριζικά τη νοοτροπία μας σαν λαός (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν αξίζει να τις κάνουμε, έτσι αλλάζει η νοοτροπία)>

Αρχική Δημοσίευση από rootbreaker:

Ποιους νομους ακριβως πρεπει να σεβεται ο πολιτης;

Click για ανάπτυξη...

Χμ... ερώτηση παγίδα. Κανονικά, πρέπει να σέβεται όλους τους νόμους του κράτους. Βέβαια, υπάρχουν και περιπτώσεις νομοσχεδίων που είναι εις βάρος των εθνικών (κοινών) συμφερόντων, τα οποία οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να τα καταργήσουν.
Επί παραδείγματι, το Μνημόνιο που έχει καθιερώσει μία νέα σειρά νομοσχεδίων, εις βάρος του ελληνικού λαού, ο λαός δεν πρέπει να πειθαρχήσει σ' αυτά, αλλά να αντισταθεί. Τάσσομαι υπέρ αυτής της προοπτικής.
Όμως, το Μνημόνιο αποτελεί μία ειδική περίπτωση που είναι αποτέλεσμα με πολιτικές προεκτάσεις και ξένα συμφέροντα. Δεν θεσπίστηκαν τα εν λόγω νομοσχέδια με σκοπό τη διατήρηση της εύρυθμης λειτουργία του κράτους, αλλά με σκοπό την συρρίκνωση του κράτους μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της χώρας και την κοινωνική εξαθλίωση, η οποία θα επιφέρει το ελάχιστο κόστος στους επενδυτές.
Εγώ όμως δεν αναφέρομαι σε νόμους που επιβάλλονται από εξωγενείς παράγοντες σε ένα κράτος, υπό συνθήκες υποδούλωσης. Αναφέρομαι σε περιπτώσεις ελεύθερου κράτους, που θεσπίζει νόμους και στους οποίους οφείλει να πειθαρχεί ο πολίτης.

Αρχική Δημοσίευση από rootbreaker:

απορια νο1:Τι σημαινει για σενα αντισταση του λαου;
απορια νο2:Τι σημανινει για σενα ελευθερο κρατος;

Οι νομοι ειναι αποκρυσταλλωμα του συστηματος στο οποιο ζουμε.Οταν αυτο ειναι η αστικη κοινοβουλευτικη δημοκρατια ,θα θεσπιζονται για να την υπηρετησουν.Διαφωνω καθετα και οριζοντια,με τον τροπο που λειτουργει αυτη η ''δημοκρατια''.Οποτε γιατι πρεπει εγω να υπηρετω νομους που ειναι αντιθετοι με το δικο μου συμφερον δεδομενου οτι ξερω τον σκοπο που εξυπηρετουν;

Click για ανάπτυξη...

Για εμένα η αντίσταση εκδηλώνεται με παντοίους τρόπους. Είτε μέσω της γενικής εξέγερσης του λαού εναντίον του καθεστώτος, άρα της βίαιης απόπειρας κατάλυσης ενός συστήματος, είτε μέσω της εκλογικής διαδικασίας που θα καταψηφίσει μία ή περισσότερες παρατάξεις που στηρίζουν μία συγκεκριμένη πολιτική, είτε μέσω της ειρηνικής μεν, δυναμικής δε κινητοποίησης, όχι μόνο σε πορείες, αλλά και μέσω νομικών οδών και διαμαρτυριών που θα πιέσουν καταστάσεις.

Ένα ελεύθερο κράτος, ορίζεται ως εξής: Η αυτοδιάθεση ενός κράτους να ορίζει το ίδιο το πολίτευμά του, να διαχειρίζεται τους φυσικούς πόρους του και γενικώς να ασκεί ανεξάρτητα, εντός της επικράτειάς του, την πολιτική του.