• Σας ενημερώνουμε ότι η κατηγορία δεν αντικαθιστά σε καμία περίπτωση την επίσκεψη σας σε επαγγελματία ιατρό.

    Το σύνολο του περιεχομένου της κατηγορίας αυτής, όπως κείμενα, γραφικά, εικόνες, πληροφορίες που λαμβάνονται από δικαιούχους διαφήμισης, είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν προορίζεται να είναι υποκατάστατο για την επαγγελματική ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή θεραπεία. Δεν αποτελεί υποκατάστατο ιατρικής εξέτασης, ούτε αντικαθιστά την ανάγκη για υπηρεσίες που παρέχονται από επαγγελματία ιατρό. Πάντοτε να ζητάτε τη συμβουλή του ιατρού σας πριν πάρετε οποιαδήποτε συνταγή ή φάρμακο. Μόνο ο ιατρός σας μπορεί να σας δώσει συμβουλές για το τι είναι ασφαλές και αποτελεσματικό για σας.

Είναι απάτη η ομοιοπαθητική;

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Η ομοιοπαθητική δεν απαλλάσσει απλά από τα συμπτώματα που εκδηλώνονται με την ασθένεια, αλλά αναζητά και εντοπίζει τις βαθύτερες αιτίες που ένα συγκεκριμένο άτομο, νοσεί από μια συγκεκριμένη ασθένεια.
Από όσα γνωρίζω για την ομοιοπαθητική, δεν αναζητά βαθύτερες αιτίες. Ζητάει ποιο το πρόβλημα και δίνει μια ασύληπτα αραιωμένη δόση ουσίας που αποτελεί το αίτιο της ασθένειας.

Ο αγαπητός Λόρυ απορεί, ότι για κάποιον που δεν έχει πειστεί για την αποτελεσματικότητά της, υπερασπίζομαι αρκετά την ομοιοπαθητική. Δεν την υπερασπίζομαι στ' αλήθεια, άλλωστε διατηρώ ακόμη σημαντικές αμφιβολίες, σε βαθμό που πιστεύω πως δεν θα ήταν ικανά τα σκευάσματά της να μου διεγείρουν καν το φαινόμενο placebo. Αυτός ο τόνος οφείλεται στο ότι και η συμβατική, κλασική, επίσημη ή όπως αλλιώς την αποκαλούν, ιατρική δεν με έχει επίσης πείσει για την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων και των μεθόδων της.
Που να πίστευες οτι είναι αποτελεσματική δηλαδή :P.

Εφόσον δεν έχει την έπαρση να διατείνεται ότι γιατρεύει πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν (μη με λογοκρίνετε, στο ευαγγέλιο το γράφει αυτό:P), σε αντίθεση συχνά με τη συμβατική ιατρική
Που άκουσες οτι η συμβατική ιατρική διατείνεται οτι θεραπεύει "πάσαν νόσον" ; 1η φορά το ακούω. :confused: Αν το πε κανένας βλαμμένος ιατρός πριν 40 χρόνια, δε θα πρεπε να το διαιωνίζουμε. Ούτε φυσικά να πιστεύουμε τις φαρμακοβιομηχανίες (που ουτε αυτές το λένε, απλά παρουσιάζουν ένα προφίλ "εχουμε χαπάκι για όλα".

κι εφόσον κάποιες περιπτώσεις, όπως αυτή που μας ανέφερε η Κουέ, θεραπεύονται καλύτερα με την ομοιοπαθητική και όχι με τη συμβατική, τότε δεν βλέπω κανένα λόγο να την απορρίψουμε.
Δεν την απορρίπτουμε, κοιτάμε να δούμε (όπως είπα και αρχικά) αν λειτουργεί ή αν συμβαίνει κατι άλλο, και πως.

Πολύ δε περισσότερο, αφού όπως λέει η Niyia, άρχισε να διδάσκεται και σε πανεπιστήμια.
Καλά, ο'ότι διδάσκεται στα πανεπιστήμια δεν είναι απαραίτητα και σωστό...

Θα καταλήξω λέγοντας, ότι η νοοτροπία της άκριτης αποδοχής ή της μετά βδελυγμίας απόρριψης, δεν είναι ένας τρόπος σκέψης που ταιριάζει σε σύγχρονους διανοητές, αλλά μάλλον ανήκει στον 20ο αιώνα, που υπενθυμίζω σε όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει πως έχει αρκετά χρόνια πλέον που τελείωσε.
Συμφωνώ 100%. Βέβαια, μου κάνει εντύπωση να βλέπω επιμονή για σχολιασμό ακραίων θέσεων, τη στιγμή που ειδικά εδώ, όσοι μίλησαν, μόνο ακραίες θέσεις δεν είχαν.

Πολλοί συμβατικοί γιατροί εκφράζουν αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής, δηλώνοντας ότι "θα την πιστέψουν όταν τη δουν". Ίσως είναι πιο κατάλληλο γι' αυτούς να παραδεχτούν ότι "θα τη δουν όταν την πιστέψουν".
Αυτό ακούγεται πολύ "new age".Το ζητούμενο δεν είναι να πιστευουμε οτι βλέπουμε κάτι επειδή έτσι το θέλουμε. Το ζητούμενο είναι να έχουμε δεδομένα που πείθουν ακόμα και αυτούς που είναι δυσπιστοι. Τότε μόνο, θα σημαίνει οτι υπάρχουν στοιχεία και αποδείξεις και άρα κάτι χειροπιαστό και επαναλήψιμο στα χέρια μας.

Δεν μπορούμε παρά να εκπλαγούμε, εάν ένας άνθρωπος πετούσε και η επιστήμη αποδείκνυε ότι πέταξε, από το γεγονός ότι κάποιοι εκδότες ιατρικών περιοδικών θα επισήμαιναν-" Αλλά δεν πετάει τοσό ψηλά ή τόσο γρήγορα όσο ένα αεριωθούμενο!"
[...]
Υπερβολές. Ας πετάξει πρώτα και υπάρχουν αρκετοί που θα πειστούν.

Σίγουρα υπάρχει η πιθανότητα να "θαβονται" έρευνες που ανυψώνουν την ομοιοπαθητική. Όμως κάτι τέτοιο, για μια τόσο απλή μέθοδο, δεν είναι εύκολο να διαρκεί πολύ. Είναι στο προσκήνιο περίπου 2 αιώνες, δεν μας προέκυψε προχτές. Θα ήταν ενθαρυντικό αν είχε δώσει κατι παραπάνω τόσα χρόνια. Ας ελπίσουμε στο "κάλλιο αργά παρά ποτέ" !
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Δεν υπάρχουν άραγε άλλοι χρήστες στο στέκι εκτός από τον Great Chaos και την Isiliel; Εμένα πάντως με κολακεύει αυτή η εμμονή...:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Προσπάθησα κάποτε να αυτοκτονήσω με ομοιοπαθητικά χάπια. Στα 12 κουτιά σταμάτησα γιατί βαρέθηκα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Δεν υπάρχουν άραγε άλλοι χρήστες στο στέκι εκτός από τον Great Chaos και την Isiliel; Εμένα πάντως με κολακεύει αυτή η εμμονή...:D
Hahahah, spoken like a true egocentric !
Αχ, επαληθευεις κόσμο βρε μπαγάσα, δε δικαιούσαι να παραπονιέσαι κι απο πάνω:P. Φυσικά και υπάρχουν κι άλλα μέλη. Απλά (το αυτονοητο) σε κάποια τοπικ άλλοι μιλανε λιγοτερο, άλλοι περισσότερο (και σε μερικά μιλανε μονο 2-3 :P ). Και μη ξεχναμε οτι σχολιάζουμε συνηθως αυτα με τα οποία δε συμφωνουμε (οπότε αν το να διαφωνουν συχνα με τους 2 σας, σε κολακευει, παω πάσο :P ). Θα ήταν πολύ σιροπιαστό το φορουμ αν ηταν γεμάτο φιλοφρονησεις, κολακίες και "συμφωνω". Αλλωστε υπάρχει και το ειδικά μελετημενο και προσεγμένο συστημα αξιολόγησης των ποστς γι'αυτά, σωστα ; :) Νομιζω πως το ζητουμενο ειναι η συζητηση, οχι το τηλεπαιχνιδι "rate the post".;)

Προσπάθησα κάποτε να αυτοκτονήσω με ομοιοπαθητικά χάπια. Στα 12 κουτιά σταμάτησα γιατί βαρέθηκα.
Hahahah
. Δεν το πιστευες αρκετά γιαυτο ! :P Αμ και συ ...βαριεσαι ευκολα....βαλε καμια ταινια να παιζει καθως τρως τα χαπια σαν m&m!
Υπάρχει τροπος ομως. Παρε 100 κουτιά μαζεμένα. Τα βασεόφιλά κύτταρά σου, θα αντιδράσουν.Οχι επειδη η ομοιοπαθητικη δουλευει ετσι, αλλά από το μέγεθος της βλακείας της φασης, και θα βρουν τρόπο να σου κάνουν τη χάρη !
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Niyia

Διάσημο μέλος

Η Niyia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Χορευτής. Έχει γράψει 2,858 μηνύματα.
Προσπάθησα κάποτε να αυτοκτονήσω με ομοιοπαθητικά χάπια. Στα 12 κουτιά σταμάτησα γιατί βαρέθηκα.

Κουτιά? :worry: Μάλλον σου έδωσαν παραδοσιακά φάρμακα τότε :P:P:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Άσε βρε Νι.


Το μόνο που θα είχε φάση θα ήταν το ομοιοπαθητικό σαπούνι, επειδή θα είχε και μια πρέζα βρώμας μέσα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

αριαδνη4852

Νεοφερμένος

Η αριαδνη4852 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 93 μηνύματα.
εμενα παντως η μικουλα μου παθαινε κρισεις βρογχικου ασθματος και τη τρεχαμε στα νοσοκομεια.τα εισνεομενα και οι κορτιζονες που επαιρνε δε την βοηθησαν μεχρι τη μερα που απευθηνθηκαμε σε εναν γιατρο ομοιοπαθητηκης και μας εσωσε!!!ουτε και εγω πιστευα στν ομοιοπαθητηκη μεχρι που ειδα τη μικρη μου να αναπνει κανονικα μερα απο τη θεραπεια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Ευχαριστούμε για την κατάθεση της εμπειρίας σου αριάδνη και με την ευκαιρία να πω πως κι εγώ γνώρισα την ομοιοπαθητική από το βρογχικό άσθμα του πρώην συζύγου μου.
Με δίαιτα και ομοιοπαθητική απαλλάχτηκε από το aerolin και τις κρίσεις που τον έστελναν στο νοσοκομείο, ολοκληρωτικά!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Απο περιεργεια : τι σας δινουν για το ασθμα ; και τι οδηγιες διατιτικες ;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Μεταφέρω κείμενο από άλλο θέμα ώστε να μη βγαίνουμε off-topic:

Δεν υπάρχει κανείς άλλος τρόπος να ηρεμήσει ο βήχας του παιδιού, πέραν αυτού που σε συμβουλεύει ο παιδίατρός σου, και προσωπικά θα σου πρότεινα να πάψεις να ρωτάς εδώ κι εκεί για σχετικά θέματα.
Εκτός να είσαι διατεθειμένη να ρισκάρεις τη ζωή του παιδιού σου, ακολουθώντας συμβουλές αμφιβόλου προέλευσης, από τον οποιοδήποτε.

Άσχετα με τη συγκεκριμένη περίπτωση που μπορεί πράγματι να μην υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισης και επειδή το σχόλιό σου δεν το ταυτίζω με σένα αλλά με την τυπική απάντηση που δίνει η συμβατική ιατρική και κατ' επέκταση όλοι οι συμβατικοί γιατροί, λες και κρατάτε στα χέρια σας τη μια και μοναδική universal αλήθεια, θεωρώ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ αυτού του είδους τον ψυχολογικό εκβιασμό: "ρισκάρεις τη ζωή του παιδιού σου", με δεδομένο ότι η ιατρική όπως την ξέρουμε δεν έχει θεραπείες που αποδίδουν για όλα και (όπως έχεις άλλωστε παραδεχτεί και εσύ ο ίδιος), δεν είναι όλοι οι επιστήμονες καλοί και σωστοί.

Στην πραγματικότητα αυτό που μας λέτε (τονίζω μιλάω ειδικά για περιπτώσεις στις οποίες η συμβατική ιατρική σηκώνει τα χέρια ψηλά), αυτό που μας λέτε είναι: Αφου θα πάτε που θα πάτε στον τάφο, προτιμήστε εμάς που έχουμε και τη βούλα της καταξίωσης! :mad:


Ποιό είναι το κριτήριο τελικά που καθορίζει την αξιόπιστη προέλευση; Το αδίστακτο κατεστημένο; :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Στην πραγματικότητα αυτό που μας λέτε (τονίζω μιλάω ειδικά για περιπτώσεις στις οποίες η συμβατική ιατρική σηκώνει τα χέρια ψηλά), αυτό που μας λέτε είναι: Αφου θα πάτε που θα πάτε στον τάφο, προτιμήστε εμάς που έχουμε και τη βούλα της καταξίωσης! :mad:
Oχι που "μας λετε" ...."που μας λενε"....εφοσον δεν απευθυνεσαι σε ιατρους του φορουμ :)

Ποιό είναι το κριτήριο τελικά που καθορίζει την αξιόπιστη προέλευση; Το αδίστακτο κατεστημένο; :hmm:
Η απλή λογική. Ειτε κατι που στην πραξη δουλευει, ειτε κατι που εχει τεκμηριωθει εργαστηριακα,στατιστικα και γενικως επιστημονικα, αλλά και εχει δοκιμαστει και επαληθευτει και ελεγχθει οπο ολους. Οι σωστοι ιατροι ειναι εκεινοι που χρησημοποιουν αυτες τις πληροφοριες, και οχι οτι να ναι, για το ευκολο χρημα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Oχι που "μας λετε" ...."που μας λενε"....εφοσον δεν απευθυνεσαι σε ιατρους του φορουμ :)
Δεκτή η επισήμανση και ζητώ συγνώμη. :)

Ειτε κατι που στην πραξη δουλευει,

Συμφωνούμε! Αυτό άλλωστε αποτελεί και την πλέον αξιόπιστη στατιστική του θέση. ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Το ξερω οτι δε το εννουσες ετσι, απλα για να μην σε παρεξηγησουν το ειπα :)

Aπλά θελει προσοχη το θεμα του τι δουλευει στην πραξη, διοτι μπορει κατι να οφειλεται στο Χ+Ψ+Β+Ζ και μεις να νομιζουμε οτι οφειλεται στο Ψ. Ειναι πολυπλοκος ο οργανισμος μας και πολλοι οι παραγοντες με τους οποιους ερχεται σε επαφη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

deadhead_pirate

Περιβόητο μέλος

Ο deadhead_pirate αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,774 μηνύματα.
Μεταφέρω κείμενο από άλλο θέμα ώστε να μη βγαίνουμε off-topic:



Άσχετα με τη συγκεκριμένη περίπτωση που μπορεί πράγματι να μην υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισης και επειδή το σχόλιό σου δεν το ταυτίζω με σένα αλλά με την τυπική απάντηση που δίνει η συμβατική ιατρική και κατ' επέκταση όλοι οι συμβατικοί γιατροί, λες και κρατάτε στα χέρια σας τη μια και μοναδική universal αλήθεια, θεωρώ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ αυτού του είδους τον ψυχολογικό εκβιασμό: "ρισκάρεις τη ζωή του παιδιού σου", με δεδομένο ότι η ιατρική όπως την ξέρουμε δεν έχει θεραπείες που αποδίδουν για όλα και (όπως έχεις άλλωστε παραδεχτεί και εσύ ο ίδιος), δεν είναι όλοι οι επιστήμονες καλοί και σωστοί.

Στην πραγματικότητα αυτό που μας λέτε (τονίζω μιλάω ειδικά για περιπτώσεις στις οποίες η συμβατική ιατρική σηκώνει τα χέρια ψηλά), αυτό που μας λέτε είναι: Αφου θα πάτε που θα πάτε στον τάφο, προτιμήστε εμάς που έχουμε και τη βούλα της καταξίωσης! :mad:


Ποιό είναι το κριτήριο τελικά που καθορίζει την αξιόπιστη προέλευση; Το αδίστακτο κατεστημένο; :hmm:
Ελικρινά, δεν καταλαβαίνω το ποστ σου.
Εγώ μιλάω για κάτι πολύ συγκεκριμένο (αναπνευστική δυσχέρεια - δύσπνοια, και αντιμετώπιση αυτής), κι εσύ αναφέρεσαι σε εντελώς θεωρητικές και γενικές έννοιες.
Δηλαδή, σε μια μητέρα που αρνείται να ακολουθήσει αυτές τις οδηγίες, και ψάχνει μαντζούνια και άλλου είδους τρόπους, τι θα πρέπει να πω;
Ποιος θα έχει την ευθύνη για ότι γίνει;
Ισι, δεν είναι αστείο αυτό το θέμα, έχουν χαθεί παιδιά έτσι. Χάνονται κάθε μέρα.
Δεν παίρνω πίσω ότι έχω πει και εσύ αναφέρεις, όμως το να τα συσχετίζεις με τη συγκεκριμένη αναφορά μου και να το χαρακτηρίζεις μάλιστα και "ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ", είναι ατυχές. Οπως επίσης και όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί. Είναι άδικο να παλεύουμε τόσες ώρες μέσα στα ιατρεία και να δεχόμαστε τόσες επιθέσεις. Είναι άδικο να σώζεις τόσες ζωές, και να σε κατηγγορούν επειδή δεν μπορείς να τις σώσεις όλες.
Αλήθεια, εσύ μπορείς να αναλάβεις την ευθύνη, αν εγώ αρχίσω να λέω στους ασθενείς μου, οτι η συμβατική ιατρική δεν μπορεί να δώσει λύση στο πρόβλημά σας, άρα λοιπόν εγκαταλείψτε την και ψάξτε άλλου είδους θεραπείες.
Θα μπορούσα να πω στη συγκεκριμένη μητέρα, οτι καλά κάνεις και ψάχνεις κι άλλους τρόπους για να σταματήσει ο βήχας του παιδιού σου. Βέβαια, μπορεί το βράδυ να σου κάνει δύσπνοια και να το χάσεις, αλλά αν το πείραμα πετύχει, θα έχουμε καταρρίψει το ιατρικό κατεστημένο.
Μπορώ να το πω αυτό;


Ιζι, το έχω ξαναπεί. Το να κλείνεις τα μάτια και τα αυτιά στις εξελίξεις τις επιστήμης είναι οπισθοδρόμηση. Δεν αντιλέγω οτι κάποια στιγμή, ίσως η ιατρική όλη να βασίζεται σε θεωρίες παρόμοιες με αυτές που στηρίζεις εσύ. Ομως θα πρέπει να καταλάβεις οτι ΣΗΜΕΡΑ εγώ παίρνω πάνω μου την ευθύνη πολλών ανθρώπινων ζωών, και μάλιστα εδώ και λίγους μήνες μικρών παιδιών.
Δεν έχω λοιπόν το δικαίωμα να παίρνω τέτοια ρίσκα.

Η συμβατική ιατρική, πράγματι δεν έχει λύσεις για όλα.
Για όσα όμως δεν έχει λύσεις, κανείς δεν θα πει με τόσο κατηγορηματικό τρόπο, οτι "ρισκάρεις μια ζωή"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Αγαπητέ Ανδρέα, δεν διαφωνώ σχεδόν σε τίποτα από αυτά που γράφεις και καταλαβαίνω πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι το έργο ενός ιατρού, όμως τόνισα πως δεν αναφέρομαι ειδικά στη συγκεκριμένη περίπτωση που έθιγε εκείνο το θέμα.

Ακόμα όμως κι αν μιλήσουμε για το συγκεκριμένο περιστατικό, κανείς δε συμβούλεψε τη μητέρα να μην ακούσει τον παιδίατρό της. ..Δυστυχώς όμως κανείς δε θα μπορούσε να είναι και σίγουρος ότι όσα της λέει αυτός ο ένας παιδίατρος, είναι απαραίτητα και τα σωστά... :/:

Θα σε παρότρυνα να ξαναδιαβάσεις το θέμα από την αρχή και να λάβεις υπ' όψιν σου την κακή πρώτη διάγνωση, την αγωνία της μητέρας, τη δυσπιστία της προς τους γιατρούς που συμβουλεύτηκε, την προτροπή να πάρει κι άλλες (συμβατικές) γνώμες και την αφοπλιστική της απάντηση όταν της πρότεινα να ρωτήσει το γιατρό της, για την Ομοιοπαθητική:
καλά ρε Δήμητρα μου αν ρωτήσω το παιδίατρο θα μου πει αλήθεια ή επειδή ίσως να χάσει χρήματα δεν θα μου πει ?

Όλα αυτά κάτι δείχνουν κι αυτό είναι ότι οι άνθρωποι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους προς τους ιατρούς, όχι την Ιατρική. Όπως ανέφερα και σε εκείνο το θέμα, άντε και συλλέγεις τρεις, τέσσερις, δέκα συμβατικές ή μη ιατρικές γνώμες. Με ποιο κριτήριο θα τις κρίνεις; Και πόσο επικίνδυνο είναι τελικά να επιλέξεις ποια διάγνωση είναι η σωστή; :/:

Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω ότι η ομοιοπαθητική ή όποια άλλη εναλλακτική προσέγγιση θα είχε οπωσδήποτε αποτέλεσμα! Ούτε έχω κάποιο προσωπικό όφελος να υποστηρίξω τη μια ή την άλλη προσέγγιση μονοδιάστατα. Το σίγουρο είναι ότι σε μια δεδομένη περίπτωση στη ζωή μου, αν δεν είχα πάρει άμεσα μια δεύτερη γνώμη (ασχέτως αν μιλάμε για ομοιοπαθητική ή συμβατική ιατρική) και αν δεν είχα αξιολογήσει ως πιο "σοβαρή" τη δεύτερη γνώμη, τώρα θα κοιτούσα τα ραδίκια ανάποδα... Θα μπορούσε φυσικά να έχει συμβεί και το αντίστροφο και η πρώτη γνωμάτευση να ήταν η σωστή. Πάλι θα κοιτούσα τα ραδίκια ανάποδα... Τι μας μένει λοιπόν; Να πιστέψουμε στη μοίρα ή να σπουδάσουμε όλοι ιατρική; :worry:

Το μόνο που υποστηρίζω είναι πως η συμβατική ιατρική θα πρέπει να ανοίξει λίγο περισσότερο τους ορίζοντές της και να μελετήσει πέρα από οικονομικά συμφέροντα κάθε μορφή ίασης που έχει κάτι να προσφέρει, πριν τη χαρακτηρίσει αμφιβόλου προέλευσης και ...ματζούνι.

Για μένα η Ιατρική είναι ΜΙΑ και περικλείει κάθε μέθοδο από την οποία μπορεί να ωφεληθεί ο ασθενής. Για σας δυστυχώς η Ιατρική είναι μια αλλά μόνο αυτή που δέχεστε εσείς :/:
Εφ' όσον καμία ιατρική προσέγγιση δεν μπορεί να εγγυηθεί 100% ίαση σε όλες τις περιπτώσεις, γιατί να εμπιστευτώ τη μια ή την άλλη; Με ποιό κριτήριο και ποιό σκεπτικό άλλο από αυτό που θέλουν να επιβάλλουν οι ισχυρές φαρμακοβιομηχανίες;

Όταν μιλάμε για ιατρικό σφάλμα τότε "οι γιατροί είναι άνθρωποι". Όταν μιλάμε για ομοιοπαθητικό σφάλμα (δύσκολο μια που δεν έχουν παρενέργειες τα ομοιοπαθητικά) τότε μιλάμε για "τσαρλατάνους".
Όταν μιλάμε για θάνατο μετά από αδυναμία της Ιατρικής, "έγινε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό". Αν μιλήσουμε για θάνατο από οποιαδήποτε εναλλακτική μέθοδο, τότε θα πρόκειται για αγύρτες; :hmm:

Something doesn't add up here... :/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

deadhead_pirate

Περιβόητο μέλος

Ο deadhead_pirate αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,774 μηνύματα.
Αγαπητέ Ανδρέα, δεν διαφωνώ σχεδόν σε τίποτα από αυτά που γράφεις και καταλαβαίνω πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι το έργο ενός ιατρού, όμως τόνισα πως δεν αναφέρομαι ειδικά στη συγκεκριμένη περίπτωση που έθιγε εκείνο το θέμα.

Ακόμα όμως κι αν μιλήσουμε για το συγκεκριμένο περιστατικό, κανείς δε συμβούλεψε τη μητέρα να μην ακούσει τον παιδίατρό της. ..Δυστυχώς όμως κανείς δε θα μπορούσε να είναι και σίγουρος ότι όσα της λέει αυτός ο ένας παιδίατρος, είναι απαραίτητα και τα σωστά... :/:

Θα σε παρότρυνα να ξαναδιαβάσεις το θέμα από την αρχή και να λάβεις υπ' όψιν σου την κακή πρώτη διάγνωση, την αγωνία της μητέρας, τη δυσπιστία της προς τους γιατρούς που συμβουλεύτηκε, την προτροπή να πάρει κι άλλες (συμβατικές) γνώμες και την αφοπλιστική της απάντηση όταν της πρότεινα να ρωτήσει το γιατρό της, για την Ομοιοπαθητική:


Όλα αυτά κάτι δείχνουν κι αυτό είναι ότι οι άνθρωποι έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους προς τους ιατρούς, όχι την Ιατρική. Όπως ανέφερα και σε εκείνο το θέμα, άντε και συλλέγεις τρεις, τέσσερις, δέκα συμβατικές ή μη ιατρικές γνώμες. Με ποιο κριτήριο θα τις κρίνεις; Και πόσο επικίνδυνο είναι τελικά να επιλέξεις ποια διάγνωση είναι η σωστή; :/:

Σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω ότι η ομοιοπαθητική ή όποια άλλη εναλλακτική προσέγγιση θα είχε οπωσδήποτε αποτέλεσμα! Ούτε έχω κάποιο προσωπικό όφελος να υποστηρίξω τη μια ή την άλλη προσέγγιση μονοδιάστατα. Το σίγουρο είναι ότι σε μια δεδομένη περίπτωση στη ζωή μου, αν δεν είχα πάρει άμεσα μια δεύτερη γνώμη (ασχέτως αν μιλάμε για ομοιοπαθητική ή συμβατική ιατρική) και αν δεν είχα αξιολογήσει ως πιο "σοβαρή" τη δεύτερη γνώμη, τώρα θα κοιτούσα τα ραδίκια ανάποδα... Θα μπορούσε φυσικά να έχει συμβεί και το αντίστροφο και η πρώτη γνωμάτευση να ήταν η σωστή. Πάλι θα κοιτούσα τα ραδίκια ανάποδα... Τι μας μένει λοιπόν; Να πιστέψουμε στη μοίρα ή να σπουδάσουμε όλοι ιατρική; :worry:

Το μόνο που υποστηρίζω είναι πως η συμβατική ιατρική θα πρέπει να ανοίξει λίγο περισσότερο τους ορίζοντές της και να μελετήσει πέρα από οικονομικά συμφέροντα κάθε μορφή ίασης που έχει κάτι να προσφέρει, πριν τη χαρακτηρίσει αμφιβόλου προέλευσης και ...ματζούνι.

Για μένα η Ιατρική είναι ΜΙΑ και περικλείει κάθε μέθοδο από την οποία μπορεί να ωφεληθεί ο ασθενής. Για σας δυστυχώς η Ιατρική είναι μια αλλά μόνο αυτή που δέχεστε εσείς :/:
Εφ' όσον καμία ιατρική προσέγγιση δεν μπορεί να εγγυηθεί 100% ίαση σε όλες τις περιπτώσεις, γιατί να εμπιστευτώ τη μια ή την άλλη; Με ποιό κριτήριο και ποιό σκεπτικό άλλο από αυτό που θέλουν να επιβάλλουν οι ισχυρές φαρμακοβιομηχανίες;

Όταν μιλάμε για ιατρικό σφάλμα τότε "οι γιατροί είναι άνθρωποι". Όταν μιλάμε για ομοιοπαθητικό σφάλμα (δύσκολο μια που δεν έχουν παρενέργειες τα ομοιοπαθητικά) τότε μιλάμε για "τσαρλατάνους".
Όταν μιλάμε για θάνατο μετά από αδυναμία της Ιατρικής, "έγινε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό". Αν μιλήσουμε για θάνατο από οποιαδήποτε εναλλακτική μέθοδο, τότε θα πρόκειται για αγύρτες; :hmm:

Something doesn't add up here... :/:
Ιζι, θα πω κάτι που το έχω ξαναπεί πολλές φορές.
Η ιατρική κοινότητα είναι ανοιχτή σε νέες ιδέες, θεραπείες, αντιμετωπίσεις και έχει πολύ πιο ανοιχτούς ορίζοντες από όσο φαντάζεσαι. Δεν μπορεί όμως έτσι εύκολα και τόσο γρήγορα και απλά να δεχθεί τακτικές διαφορετικές από αυτές που ισχύουν μέχρι σήμερα, πριν περάσει ο απαιτούμενος χρόνος. Δεν μπορούμε ξαφνικά να πούμε οτι από αύριο καταργούμε τον τρόπο που αντιμετωπίζαμε την παθολογία μέχρι σήμερα και θα χρησιμοποιούμε πλέον νέες τεχνικές.
Είναι πολύ πιθανό να γίνει κάποτε, αλλά ακόμα δεν μπορεί να γίνει.
Χρησιμοποιείς επανειλημμένως σκληρές εκφράσεις κι όμως είναι τόσο άδικο πολλές φορές για μερικούς. Μιλάς συνεχώς για φαρμακοβιομηχανίες που καθορίζουν την πορεία μιας θεραπείας, λες και αν εφαρμοστεί εξ ολοκλήρου μια εναλλακτική μορφή θεραπείας, δεν θα υπάρχουν φαρμακοβιομηχανίες. Τίποτα δεν θα αλλάξει. Μη σου πω οτι οι ίδιες φαρμακοβιομηχανίες που παράγουν τα σημερινά προϊόντα, είναι έτοιμες ήδη να πλασάρουν "εναλλακτικά" φάρμακα.
Πάλι το ίδιο θα γίνει λοιπόν. Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, γίνεται ήδη σε τόσο μεγάλο βαθμό που πολλοί αναρωτιούνται αν η εμφάνιση των εναλλακτικών θεραπειών, έχει να κάνει μόνο και μόνο με το μοίρασμα της πίτας.
Το ιατρικό λάθος, πρώτος εγώ το καταδικάζω, και το έχω κάνει πολλές φορές.
Υπάρχουν πολλές φορές, όμως που πράγματι η ιατρική δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Δεν είμαστε ούτε μάγοι, ούτε Θεοί και δεν φταίμε εμείς γι αυτό.

Δυστυχώς, η αφορμή για να απαντήσω σε αυτό το ποστ είναι πολύ δυσάρεστη και καταρρίπτει το μύθο οτι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν προκαλούν παρενέργειες. Λίγες ώρες πριν, στα Ε.Ι., προσήλθε παιδί 8 ετών με χρόνιο βρογχικό άσθμα, για το ποίο οι γονείς του το παρακολουθούσαν με τη βοήθεια και τη συμβολή ομοιοπαθητικού. Μέχρι σήμερα δεν έιχαν συμβουλευτεί ποτέ τους συμβατικό γιατρό, ώσπου τους ανησύχησε κάποιος υψηλός πυρετός επίμονος, σε συνδυασμό με γενικότερη καταβολή, και φυσικά αναπνευστική δυσχέρεια.
Η εικόνα του παιδιού, ώρα με την ώρα χειροτέρευε. Καταφέραμε να ελέγξουμε την αναπνευστική δυσχέρεια, και μόλις η επιμελήτρια άκουσε για ομοιοπαθητική θεραπεία, είπε να πάρουμε αίμα για έλεγχο ηπατικών ενζήμων. Μου έκανε τρομερή εντύπωση γιατί δεν μπορούσα να φανταστώ τι μπορεί να υποπτευόταν. Το αποτέλεσμα ήταν οτι το παιδί εμφάνιζε υψηλότατες τιμές ηπατικών ενζήμων, και αν δεν είχαμε δράσει αμέσως θα ήταν μισό βήμα πριν το ηπατικό κώμα !!!
Αργότερα η επιμελήτρια μου είπε οτι βρίσκεται στα μέσα μιας εργασίας η οποία καταδεικνύει ακριβώς αυτή τη συχνότητα της αύξησης των ηπατικών ενζύμων σε ασθενείς που υποβάλλονται σε ομοιοπαθητικές θεραπείες. Εμεινα με ανοιχτό το στόμα, και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, ήταν να το αναφέρω εδώ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Όταν μιλάμε για ιατρικό σφάλμα τότε "οι γιατροί είναι άνθρωποι". Όταν μιλάμε για ομοιοπαθητικό σφάλμα (δύσκολο μια που δεν έχουν παρενέργειες τα ομοιοπαθητικά) τότε μιλάμε για "τσαρλατάνους".
Όταν μιλάμε για θάνατο μετά από αδυναμία της Ιατρικής, "έγινε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό". Αν μιλήσουμε για θάνατο από οποιαδήποτε εναλλακτική μέθοδο, τότε θα πρόκειται για αγύρτες; :hmm:
Something doesn't add up here... :/:
Παρατηρω μια εμμονη στην συγκριση ιατρικης με ομοιοπαθητικης, το οποιο δεν ωφελει. Σαφως και αυτα λενε οπως τα περιγραφεις και δεν ειναι καθολου περιεργο καθως η ιατρικη ειναι επιστημη (με τις οποιες ελλειψεις της και περιθωρια βελτιωσης), ενω η ομοιπαθητικη και δεν εχει γινει αποδεκτη, αλλά και εχει αποδειχθει από αναποτελεσματικη εως απατη.

Δυστυχώς, η αφορμή για να απαντήσω σε αυτό το ποστ είναι πολύ δυσάρεστη και καταρρίπτει το μύθο οτι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν προκαλούν παρενέργειες. Λίγες ώρες πριν, στα Ε.Ι., προσήλθε παιδί 8 ετών με χρόνιο βρογχικό άσθμα, για το ποίο οι γονείς του το παρακολουθούσαν με τη βοήθεια και τη συμβολή ομοιοπαθητικού. Μέχρι σήμερα δεν έιχαν συμβουλευτεί ποτέ τους συμβατικό γιατρό, ώσπου τους ανησύχησε κάποιος υψηλός πυρετός επίμονος, σε συνδυασμό με γενικότερη καταβολή, και φυσικά αναπνευστική δυσχέρεια.
Η εικόνα του παιδιού, ώρα με την ώρα χειροτέρευε. Καταφέραμε να ελέγξουμε την αναπνευστική δυσχέρεια, και μόλις η επιμελήτρια άκουσε για ομοιοπαθητική θεραπεία, είπε να πάρουμε αίμα για έλεγχο ηπατικών ενζήμων. Μου έκανε τρομερή εντύπωση γιατί δεν μπορούσα να φανταστώ τι μπορεί να υποπτευόταν. Το αποτέλεσμα ήταν οτι το παιδί εμφάνιζε υψηλότατες τιμές ηπατικών ενζήμων, και αν δεν είχαμε δράσει αμέσως θα ήταν μισό βήμα πριν το ηπατικό κώμα !!!
Αργότερα η επιμελήτρια μου είπε οτι βρίσκεται στα μέσα μιας εργασίας η οποία καταδεικνύει ακριβώς αυτή τη συχνότητα της αύξησης των ηπατικών ενζύμων σε ασθενείς που υποβάλλονται σε ομοιοπαθητικές θεραπείες. Εμεινα με ανοιχτό το στόμα, και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, ήταν να το αναφέρω εδώ.
Πολυ ενδιαφερον και πολυ καλα εκανες που το ανεφερες!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Ίσι:
Όταν μιλάμε για ιατρικό σφάλμα τότε "οι γιατροί είναι άνθρωποι". Όταν μιλάμε για ομοιοπαθητικό σφάλμα (δύσκολο μια που δεν έχουν παρενέργειες τα ομοιοπαθητικά) τότε μιλάμε για "τσαρλατάνους".
Όταν μιλάμε για θάνατο μετά από αδυναμία της Ιατρικής, "έγινε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό". Αν μιλήσουμε για θάνατο από οποιαδήποτε εναλλακτική μέθοδο, τότε θα πρόκειται για αγύρτες; :hmm:

Έχουμε δημοσιεύσει παραπάνω τις περιπέτειες του Δρ Χάμμερ, ο οποίος αφού κατάφερε με τη μέθοδό του να θεραπεύσει από καρκίνο το 90% των ασθενών του, έναντι μόλις 10% των συμβατικών θεραπειών, τον έστειλαν οι ίδιοι οι γιατροί στη φυλακή, για το 10% των ασθενών του που δεν θεράπευσε. :/:

Αρχική Δημοσίευση από Καπετάνιος:
Δεν μπορούμε ξαφνικά να πούμε οτι από αύριο καταργούμε τον τρόπο που αντιμετωπίζαμε την παθολογία μέχρι σήμερα και θα χρησιμοποιούμε πλέον νέες τεχνικές.
Είναι πολύ πιθανό να γίνει κάποτε, αλλά ακόμα δεν μπορεί να γίνει.

Αυτό που με κάνει και διαφωνώ, είναι ο διαζευκτικός τρόπος που αντιμετωπίζεις το ζήτημα. Πρέπει να καταργήσουμε τη μία, ή την άλλη. Θα προτιμούσα μία σύζευξη. Όταν η παλιά μέθοδος δεν μπορεί να λειτουργήσει, θα μπορούσε να διερευνηθεί η νέα. Η μία να συμπληρώνει την άλλη. Δεν μ' έχει πείσει η ομοιοπαθητική, αλλά δεν έχω επίσης πειστεί για το ότι είναι απλά ένας τσαρλατανισμός. Όσο για τη συμβατική ιατρική, ξέρω αρκετά για να γνωρίζω από πρώτο χέρι τις δυνάμεις και τις αδυναμίες της, τις οποίες κι αυτή έχει, όπως και όλες οι ανθρώπινες επιστήμες.

Αρχική Δημοσίευση από Καπετάνιος:
Μιλάς συνεχώς για φαρμακοβιομηχανίες που καθορίζουν την πορεία μιας θεραπείας, λες και αν εφαρμοστεί εξ ολοκλήρου μια εναλλακτική μορφή θεραπείας, δεν θα υπάρχουν φαρμακοβιομηχανίες. Τίποτα δεν θα αλλάξει. Μη σου πω οτι οι ίδιες φαρμακοβιομηχανίες που παράγουν τα σημερινά προϊόντα, είναι έτοιμες ήδη να πλασάρουν "εναλλακτικά" φάρμακα.
Πάλι το ίδιο θα γίνει λοιπόν. Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, γίνεται ήδη σε τόσο μεγάλο βαθμό που πολλοί αναρωτιούνται αν η εμφάνιση των εναλλακτικών θεραπειών, έχει να κάνει μόνο και μόνο με το μοίρασμα της πίτας.

Θα συμφωνήσω με το παραπάνω!!! Άρχισα κι εγώ ν' αναρωτιέμαι. Μήπως οι βιομηχανίες δημιουργούν όλον αυτόν τον ντόρο με την ομοιοπαθητική, για να πλασάρουν νέα φάρμακα, αυτού του τύπου; Και τότε προκύπτει το εξωφρενικό: Ξαφνικά η ομοιοπαθητική θα αποκτήσει έρευνες που θα την επιβεβαιώνουν; Θα μετατραπεί από τσαρλατανισμό σ' επιστήμη; Ή μήπως σύσσωμη η ιατρική κοινότητα, θα προτάξει τα στήθια της στις φαρμακοβιομηχανίες και θα φωνάξει "No passaran";;:hmm:

Δυστυχώς, η αφορμή για να απαντήσω σε αυτό το ποστ είναι πολύ δυσάρεστη και καταρρίπτει το μύθο οτι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν προκαλούν παρενέργειες. Λίγες ώρες πριν, στα Ε.Ι., προσήλθε παιδί 8 ετών με χρόνιο βρογχικό άσθμα, για το ποίο οι γονείς του το παρακολουθούσαν με τη βοήθεια και τη συμβολή ομοιοπαθητικού. Μέχρι σήμερα δεν έιχαν συμβουλευτεί ποτέ τους συμβατικό γιατρό, ώσπου τους ανησύχησε κάποιος υψηλός πυρετός επίμονος, σε συνδυασμό με γενικότερη καταβολή, και φυσικά αναπνευστική δυσχέρεια.
Η εικόνα του παιδιού, ώρα με την ώρα χειροτέρευε. Καταφέραμε να ελέγξουμε την αναπνευστική δυσχέρεια, και μόλις η επιμελήτρια άκουσε για ομοιοπαθητική θεραπεία, είπε να πάρουμε αίμα για έλεγχο ηπατικών ενζήμων. Μου έκανε τρομερή εντύπωση γιατί δεν μπορούσα να φανταστώ τι μπορεί να υποπτευόταν. Το αποτέλεσμα ήταν οτι το παιδί εμφάνιζε υψηλότατες τιμές ηπατικών ενζήμων, και αν δεν είχαμε δράσει αμέσως θα ήταν μισό βήμα πριν το ηπατικό κώμα !!!
Αργότερα η επιμελήτρια μου είπε οτι βρίσκεται στα μέσα μιας εργασίας η οποία καταδεικνύει ακριβώς αυτή τη συχνότητα της αύξησης των ηπατικών ενζύμων σε ασθενείς που υποβάλλονται σε ομοιοπαθητικές θεραπείες. Εμεινα με ανοιχτό το στόμα, και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα, ήταν να το αναφέρω εδώ.


Κάτσε τώρα, γιατί εδώ το θέμα είναι σοβαρό. Πολύ σοβαρό, όπως και νά' χει!

Μέχρι τώρα, το κυριότερο επιχείρημα εναντίον της ομοιοπαθητικής, ήταν ότι τα φάρμακά της βρίσκονται σε τόσο τεράστιες αραιώσεις, που αποκλείεται να έχουν την οποιαδήποτε δράση.
Είχα βρει μάλιστα και μια αναφορά ότι αυτό μπορεί και να μην ίσχυε. Τώρα λοιπόν αρχίζουν να σκέφτονται ότι όντως έχουν παρενέργειες τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, αφού προκαλούν βλάβες στο ήπαρ. Ελπίζω ν' αποφασίσει κάποτε η ιατρική και να μας πει: Δεν έχουν δράση τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, ή έχουν δράση αλλά ηπατοτοξική;;;:hmm:

Απαραίτητες ερωτήσεις (χωρίς δόση αμφισβήτησης, απλά ερωτήσεις):

1) Εάν είχε ακολουθήσει τη συμβατική θεραπεία, δεν μπορούσε να πάθει τα ίδια;

2) Συνδέεται η αναπνευστική δυσχέρεια με τη βλάβη στο ήπαρ; Αν ναι πώς; Η αναπνευστική δυσχέρεια προκαλεί τη βλάβη στο ήπαρ, ή το αντίστροφο;

3) Το περιστατικό αυτό δεν θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα του γεγονότος ότι η ομοιοπαθητική που ακολουθούσε το παιδί, απλά δεν είχε καμμία δράση; Με άλλα λόγια, θα μπορούσε αυτή η εξέλιξη να αποδοθεί σε βρογχικό άσθμα που εξελίχτηκε άσχημα λόγω μη θεραπείας;

4) Έχει συμπεριλάβει η επιμελήτριά σου στην εργασία της, ομάδα ελέγχου ασθενών που να είχαν τις ίδιες παθήσεις με αυτούς που παίρνουν ομοιοπαθητικά φάρμακα, αλλά να υποβάλλονταν σε κλασικά θεραπευτικά σχήματα, αναλόγως με την πάθηση;

Αναμένω απάντηση με πολύ ενδιαφέρον!!!

Edit: Ξέχασα να γράψω ότι η στάση των γονιών να έχει το παιδί τους βρογχικό άσθμα και να μην έχουν επισκεφτεί ποτέ γιατρό, με φρικάρει και με φοβίζει. Πρέπει να βρούμε μια ισορροπία κάποτε, το γράφω παραπάνω...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
@Ανδρέα: Δεν αποκλείεται στην περίπτωση που περιγράφεις να μιλάμε για έναν κακό ομοιοπαθητικό, όπως σε άλλες περιπτώσεις θα μιλούσαμε για έναν κακό γιατρό και όλοι οι συνάδελφοί του θα μας έλεγαν πως δεν πρέπει από έναν κακό γιατρό να χαρακτηρίζεται όλος ο κλάδος.

Παρατηρω μια εμμονη στην συγκριση ιατρικης με ομοιοπαθητικης, το οποιο δεν ωφελει. Σαφως και αυτα λενε οπως τα περιγραφεις και δεν ειναι καθολου περιεργο καθως η ιατρικη ειναι επιστημη (με τις οποιες ελλειψεις της και περιθωρια βελτιωσης), ενω η ομοιπαθητικη και δεν εχει γινει αποδεκτη, αλλά και εχει αποδειχθει από αναποτελεσματικη εως απατη.
Καλό θα ήταν να διαβάζουμε όλες τις ιατρικές μελέτες και όχι μόνο αυτές που μας είναι αρεστές. Αν και από καιρό έχει δημοσιευτεί επιστημονικό άρθρο που μιλάει για αποτελέσματα της Ομοιοπαθητικής, όχι μόνο αποσιωπήθηκε, αλλά εσύ συνεχίζεις να ισχυρίζεσαι ότι δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα :hmm:

Σας παραθέτω ένα άρθρο που απαντά σε πολλά από τα ερωτήματα που τέθηκαν σε αυτό το τόπικ:

Απόσπασμα από: The Consumer's Guide to Homeopathy, Dana Ullman, Tarcher/Putnam, 1996. Μετάφραση: Αντώνης Παΐζης, ιατρός.

Οι περισσότεροι άνθρωποι με κάποια εμπειρία στην ομοιοπαθητική, δεν έχουν αμφιβολία ότι τα φάρμακα "δουλεύουν", αν και αναπόφευκτα θα έχουν κάποιους συγγενείς, φίλους, γείτονες και γιατρούς που θα το βλέπουν με δυσπιστία. Ένας τρόπος για να αντιμετωπίσουμε αυτό το σκεπτικισμό είναι να γνωρίσουμε τις έρευνες που έχουν γίνει πάνω στην αποτελεσματικότητα των ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολύ περισσότερες εργαστηριακές και κλινικές έρευνες πάνω στην ομοιοπαθητική ιατρική, απ' ότι ο περισσότερος κόσμος μπορεί να αντιληφθεί. Λέγοντας αυτά, θα πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε την ανάγκη για περισσότερες έρευνες, όχι απλά για να απαντήσουμε στις ερωτήσεις των σκεπτικιστών, αλλά για να βοηθηθούν οι ομοιοπαθητικοί να βελτιώσουν τη χρήση αυτών των ισχυρών φυσικών φαρμάκων.

Κάποιοι σκεπτικιστές επιμένουν ότι η έρευνα στην ομοιοπαθητική είναι υποχρεωτική, καθότι η χρήση των εξαιρετικά μικρών δόσεων δεν σημαίνει τίποτα και καθότι δεν υπάρχει κάποιος γνωστός μηχανισμός δράσης αυτών των φαρμάκων. Ενώ είναι αλήθεια ότι οι ομοιοπαθητικοί, προς το παρόν, δεν γνωρίζουν ακριβώς πως οι ομοιοπαθητικές μικροδόσεις "δουλεύουν", υπάρχουν κάποιες θεωρίες που έχουν επιβληθεί, σχετικά με τον μηχανισμό δράσης τους. Ακόμα πιο σημαντικό είναι όμως το γεγονός της απόδειξης ότι "δουλεύουν". Και, ενώ οι ομοιοπαθητικοί μπορεί να μην καταλαβαίνουν πως τα φάρμακά τους αποδίδουν, σκεφτείτε ότι κορυφαίοι σύγχρονοι φαρμακοποιοί εύκολα παραδέχονται, ότι υπάρχουν πολλά φάρμακα σήμερα, που συνταγογραφούνται συχνά, συμπεριλαμβάνομένης και της ασπιρίνης και κάποιων συγκεκριμένων αντιβιοτικών, των οποίων ο μηχανισμός δράσης παραμένει άγνωστος. Παρ'όλο όμως αυτό το κενό γνώσης, οι γιατροί δεν έχουν σταματήσει να τα συνταγογραφούν.

Πολλοί συμβατικοί γιατροί εκφράζουν αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής, δηλώνοντας ότι "θα την πιστέψουν όταν τη δουν". Ίσως είναι πιο κατάλληλο γι' αυτούς να παραδεχτούν ότι "θα τη δουν όταν την πιστέψουν". Αυτό δεν πρέπει να ληφθεί τόσο σαν κριτική για τους συμβατικούς γιατρούς, αλλά κυρίως για την συμβατική ιατρική σκέψη. Το βιοϊατρικό μοντέλο έχει περιορίσει τον τρόπο αντίληψης, τη σκέψη και την πρακτική της ιατρικής, στην θεραπεία ειδικών νόσων με υποτιθέμενα ειδικά - αντισυμπτωματικά φάρμακα και θεραπευτικούς χειρισμούς. Μια συνολική άποψη της συγκεκριμένης προσέγγισης της ιατρικής είναι η υπόθεση ότι όσο μεγαλύτερη είναι η δόση ενός φαρμάκου, τόσο πιό ισχυρό το αποτέλεσμα. Και ενώ αυτό μπορεί επιφανειακά να φαίνεται σωστό, εντούτις καλά ενημερωμένοι γιατροί και φαρμακοποιοί γνωρίζουν ότι δεν είναι αλήθεια. Υπάρχει μια αναγνωρισμένη αρχή στη φαρμακολογία που λέγεται "διφασική ανταπόκριση των φαρμάκων". Αντί λοιπόν σε ένα φάρμακο, απλά να αυξάνεται η αποτελεσματικότητα του όσο αυξάνεται η δόση του, οι έρευνες δείχνουν συνεχώς ότι υπερβολικά μικρές δόσεις μιας ουσίας έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα των μεγάλων δόσεων.

Οι δύο φάσεις της δράσης ενός φαρμάκου (εξ ού και το όνομα "διφασική") εξαρτώνται από τη δόση. Για παράδειγμα, είναι ευρέως γνωστό, ότι φυσιολογικές ιατρικές δόσεις ατροπίνης μπλοκάρουν τα παρασυμπαθητικά νεύρα, προκαλώντας ξηρότητα στους βλεννογόνους, ενώ υπερβολικά μικρές δόσεις ατροπίνης προκαλούν αύξηση των εκκρίσεων στους βλεννογόνους.

Αυτή η φαρμακολογική αρχή, ανακαλύφθηκε το 1870 ταυτόγχρονα από δύο διαφορετικούς ερευνήτες, τον Hugo Schulz, ένα συμβατικό επιστήμονα και τον Rudolf Arndt, ψυχίατρο και ομοιοπαθητικό. Αρχικά ονομαζόμενος ως ο νόμος των Arndt - Schulz, αυτή η αρχή παραμένει ακόμα ευρέως αναγνωρισμένη, όπως μαρτυρεί το γεγονός ότι περιγράφεται στα ιατρικά λεξικά με τον ορισμό "νόμος".

Πιο ειδικά, αυτοί οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ασθενή ερεθίσματα επιταχύνουν την φυσιολογική δραστηριότητα, μέτρια ερεθίσματα την αναστέλουν και ισχυρά ερεθίσματα την παύουν. Για παράδειγμα, πολύ ασθενείς συγκεντρώσεις ιωδίου, βρωμίου, χλωριούχου υδραργύρου και αρσενικού οξέος θα ενισχύσουν την ανάπτυξη της μαγιάς (μύκητα), μέτριες δόσεις αυτών των στοιχείων θα την αναστείλουν και μεγάλες δόσεις θα σκοτώσουν τον μύκητα.

Το 1920, συμβατικοί επιστήμονες που εξέτασαν και επιβεβαίωσαν αυτήν τη διφασική ανταπόκριση, ονόμασαν το φαινόμενο "Ορμεσις" (Ηormesis) και έκτοτε δεκάδες μελέτες, σε διάφορα θέματα, δημοσιεύτηκαν, για να επιβεβαιώσουν αυτήν τη βιολογική αρχή.

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες παρατηρήθηκε μια αναβίωση του ενδιαφέροντος γι'αυτόν τον φαρμακολογικό νόμο και τώρα εκατοντάδες μελέτες σε πολυάριθμους ερευνητικούς τομείς τον έχουν επιβεβαιώσει. Εξ'αιτίας του γεγονότος ότι αυτές οι μελέτες έχουν πραγματοποιηθεί από επιστήμονες συμβατικούς και οι οποίοι δεν είχαν καμμία σχέση με την ομοιοπαθητική, δεν έχουν ελέγξει ή ούτε καν ακόμα είχαν σκεφτεί να ελέγξουν τις υπεραραιωμένες διαλύσεις που χρησιμοποιούνται στην ομοιοπαθητική. Ομως, οι έρευνές τους με τέτοιες μικρές δόσεις, δείχνουν συνεχώς τόσο σημαντικά αποτελέσματα ώστε και οι ίδιοι οι ερευνητές εκφράζουν σύγχυση και έκπληξη.

Η αναφορά στην έρευνα με βάση το νόμο των Arndt - Schulz και το φαινόμενο Hormesis είναι σημαντικά για την αξιολόγηση της ομοιοπαθητικής έρευνας, καθότι επιδεικνύει την σπουδαιότητα της διφασικής ανταπόκρισης και της επίδρασης των ελαχίστων δόσεων, συμβάντα που βρίσκονται στην "καρδιά" της ομοιοπαθητικής θεραπευτικής. Αυτή η έρευνα, αν και είναι εύκολα προσιτή σε φυσικούς και επιστήμονες, εντούτις συχνά αγνοείται ή δεν κατανοείται.

[Ακολουθεί εκτενείς αναφορά σε ποικίλες εργαστηριακές και κλινικές έρευνες γύρω από τα ομοιοπαθητικά φάρμακα]


Επίλογος

Παρά τις σύγχρονες ισχυρές αποδείξεις ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα προάγουν την βιολογική δραστηριότητα και επιδρούν σε κλινικό επίπεδο, υπάρχει ακόμα έντονη αντίσταση. Πρόσφατα, το Lancet, δημοσιεύσε μια έρευνα που αφορούσε την ομοιοπαθητική αντιμετώπιση του άσθματος.xlii Στην ανακοίνωση σχετικά με την έρευνα, αποφάνθηκαν ότι αν και τα ομοιοπαθητικά φάρμακα μπορεί να παρέχουν κάποιο όφελος στους πάσχοντες από άσθμα, εντούτις τα συμβατικά φάρμακα προσφέρουν περισσότερο όφελος.

Αυτό συνιστούσε μια παράξενη δήλωση για δύο λόγους. Πρώτα απ' όλα, η μελέτη δεν σύγκρινε ομοιοπαθητικά με συμβατικά φάρμακα, αλλά μόνο ομοιοπαθητικά με πλασέμπο. Δεύτερον, το Lancet αρνήθηκε να αναγνωρίσει ανοικτά ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα ούτως ή άλλως μπορεί και να "δουλεύουν".

Δεν μπορούμε παρά να εκπλαγούμε, εάν ένας άνθρωπος πετούσε και η επιστήμη αποδείκνυε ότι πέταξε, από το γεγονός ότι κάποιοι εκδότες ιατρικών περιοδικών θα επισήμαιναν-" Αλλά δεν πετάει τοσό ψηλά ή τόσο γρήγορα όσο ένα αεριωθούμενο!"
[...]


Πως δεν έχει γίνει αποδεκτή η ομοιοπαθητική:
Αν είναι απλά μια μέθοδος αυθυποβολής, δεν καταλαβαίνω γτ διδάσκεται στα Πανεπιστήμια (κ συγκεκριμένα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου) :confused: Μαθαίνουμε επιστημονικώς πως να γίνουμε "κομπογιαννίτες"? :/:

Η επιστήμη οφείλει να είναι αμερόληπτη. Το ίδιο και οι επιστήμονες.

...Το δικό μου φαρμακείο πάντως έχει και panadol και ανθοϊάματα :D
Ποιός είναι λοιπόν ο αρνητικά προδιατεθημένος;

Πάντα φιλικά!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

lugar

Πολύ δραστήριο μέλος

Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 846 μηνύματα.
Αυτήν την ιστορία με τα "φυσικά" που δεν ενοχλούν δεν την καταλαβαίνω καθόλου. Υπάρχουν φυσικά δηλητήρια. Οι φυσικές ουσίες μπορούν να κάνουν καλό σε ένα πράγμα και κακό σε άλλο ακριβώς όπως και οι τεχνητές. Όλα τα βιβλία που μιλάνε για βότανα ενώ λένε που συμβάλλουν δεν λένε ποτέ τις παρενέργειες. Για τα κλασσικά πράγματα έχουμε εικόνα (πχ γάλα/ φρούτα = όχι όταν έχουμε διάρροια) αλλά τι γίνεται με τα βότανα που κανείς δεν σου λέει τις παρενέργειες?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top