Ληγμένα Τρόφιμα: Νομιμοποιούν την πώλησή τους

Την κατανάλωση ληγμένων τροφίμων, («περασμένης χρονολογίας ελάχιστης διατηρησιμότητας») με εγγυητές της υγείας των λαϊκών οικογενειών τα ...σούπερ μάρκετ και τις ανθηρές οικονομικά βιομηχανίες τροφίμων, επιτρέπει από χτες η κυβέρνηση, με μια ρύθμιση που θεωρητικά αφορά το σύνολο του πληθυσμού, απευθύνεται όμως στα θύματα της απάνθρωπης πολιτικής της, από τα οποία στερεί κάθε μέρα όλο και περισσότερο τη δυνατότητα να επιβιώσουν αξιοπρεπώς. Η πολιτική ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων αγνοεί απροκάλυπτα πλέον τους κινδύνους για την ανθρώπινη ζωή, κάτι που τελικά χαρακτηρίζει και το σύνολο της ασκούμενης φιλομονοπωλιακής πολιτικής. Η ανατροπή της είναι πλέον ζήτημα ζωής και θανάτου και για τους πιο διστακτικούς, με τη λαϊκή εξουσία και οικονομία να προβάλλουν ως μοναδική προϋπόθεση φιλολαϊκών εξελίξεων.
Με την ενεργοποίηση, από χτες, της διάταξης που συμπεριλαμβάνεται στους «Νέους Κανόνες Διακίνησης/ Εμπορίας Προϊόντων και Παροχής Υπηρεσιών» (ΔΙΕΠΠΥ):«επιτρέπεται η διάθεση τροφίμων περασμένης χρονολογίας ελάχιστης διατηρησιμότητας, πλην όσων προσδιορίζονται από την κείμενη νομοθεσία ως ευαλοίωτα, με τον όρο ότι αυτά θα πωλούνται σαφώς διαχωρισμένα από τα άλλα τρόφιμα και σε πινακίδα που θα αναρτάται σε αυτά, θα αναγράφεται, με κεφαλαία γράμματα, η φράση ΤΡΟΦΙΜΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ». Ο χρόνος περασμένης διατηρησιμότητας κυμαίνεται από μία βδομάδα μέχρι τρεις μήνες. Ακόμη, «την αποκλειστική ευθύνη, στις περιπτώσεις αυτές, για την καλή υγιεινή κατάσταση των προϊόντων φέρει ο πωλητής», τα μεγάλα και μικρά σούπερ μάρκετ και άλλα καταστήματα πώλησης τροφίμων.
Η κυβέρνηση εμφανίζεται να προσφέρει διέξοδο στο οικονομικό πρόβλημα που προκύπτει από την πολιτική που εφαρμόζει. Είναι ενδεικτικό ότι είχε προηγηθεί ανάλογη ρύθμιση σχετικά με τη λειτουργία των «κοινωνικών παντοπωλείων», τα οποία εμφανίστηκαν με την εξέλιξη της κρίσης. Χτες, όμως, έφτασε σε νέα όρια τον εμπαιγμό προς τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Με ανακοίνωσή του, το υπουργείο Ανάπτυξης υποστηρίζει ότι ανάλογη διάταξη υπήρχε και στον παλιό αγορανομικό κώδικα και ότι η μόνη προσθήκη «είναι η υποχρέωση του πωλητή να πωλεί αυτά τα προϊόντα όχι στις ίδιες, όπως συνέβαινε, αλλά σε χαμηλότερες τιμές από τα υπόλοιπα». Με δεδομένο ότι κανείς δεν θα επέλεγε ένα ληγμένο τρόφιμο, εάν η τιμή του ήταν ίδια με ένα μη ληγμένο, αυτό που κάνει η κυβέρνηση, ακόμη κι αν αληθεύει ο ισχυρισμός της, είναι να διευκολύνει βιομήχανους και σούπερ μάρκετ να πουλήσουν τα ληγμένα προϊόντα! Κι αυτό το παρουσιάζει ως αποκατάσταση κάποιου είδους ...αδικίας σε βάρος των καταναλωτών!
Με αυτούς τους κωμικοτραγικούς χειρισμούς, η κυβέρνηση προωθεί μια πρακτική που απ' ό,τι φαίνεται επιβάλλεται και σε άλλες χώρες της ΕΕ: επιτρέπει στις μεγάλες βιομηχανίες τροφίμων να ξεφορτωθούν ληγμένα τρόφιμα, αυξάνοντας σημαντικά τα κέρδη τους και βοηθά τα σούπερ μάρκετ να αυξήσουν τους τζίρους τους, αδιαφορώντας για τη «διατροφική βόμβα» που ενεργοποιεί. Η διάταξη είναι πιθανό να πολλαπλασιάσει τις ήδη πολλές παραβάσεις υγειονομικού και άλλου χαρακτήρα που εντοπίζονται από τον ΕΦΕΤ, ενώ σε κάθε περίπτωση, ακόμη και σήμερα τα όρια λήξης των προϊόντων και οι ουσίες διατήρησης των τροφίμων, αποτελούν πρώτα απ' όλα υπόθεση των ίδιων των παραγωγών και πωλητών.
Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για την πώληση ληγμένων τροφίμων στα σούπερ μάρκετ:
«Η πώληση ληγμένων τροφίμων αποτελεί μια νοσηρή έμπνευση ανάλογη της σήψης που βρίσκεται το καπιταλιστικό σύστημα το οποίο λειτουργεί με σκοπό το κέρδος. Νομιμοποιούν την τροφή απ' τα σκουπίδια και την αξιοποιούν προς όφελος των σούπερ μάρκετ και των βιομηχανιών τροφίμων που κερδίζουν διπλά, καθώς θα έχουν και όφελος, αντί να έχουν κόστος από την απόσυρση και την καταστροφή των αδιάθετων προϊόντων τους. Είναι αθλιότητα να εμφανίζουν την αξιοποίηση της εξαθλίωσης ως μέτρο για την αντιμετώπισή της! Και όμως αυτή είναι η επίσημη πολιτική της ΕΕ. Πρόκειται για προσαρμογή σε ευρωπαϊκή οδηγία που ήδη εφαρμόζεται και σε άλλα κράτη - μέλη.
Αυτή η ενέργεια είναι επικίνδυνη για την υγεία των λαϊκών οικογενειών που δοκιμάζονται από την ανεργία και τη φτώχεια και αναγκαστικά θα προσφύγουν σε τέτοια τρόφιμα. Τα τρόφιμα που θα μένουν στα ράφια ακόμα και τρεις μήνες μετά τη λήξη τους, θα είναι κυριολεκτικά διατροφικές βόμβες, καθώς είναι παντελώς ανεξέλεγκτος ο τρόπος παραγωγής, φύλαξης και συντήρησής τους. Πολύ περισσότερο που, τόσο τις ημερομηνίες λήξης όσο και τις ουσίες για τη συντήρηση των τροφίμων, τις καθορίζουν αυθαίρετα οι ίδιες οι εταιρείες, ενώ οι δημόσιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι ανεπαρκείς και με περιορισμένα κριτήρια ελέγχου. Αντί για χαλασμένα τρόφιμα επί πληρωμή ή με φιλανθρωπία σε ανέργους και φτωχές οικογένειες, το εργατικό λαϊκό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει πιο αποφασιστικά, δυναμικά, επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και ουσιαστικά μέτρα προστασίας, κρατική διανομή τροφίμων στις οικογένειες και στα σχολεία όλων των βασικών προϊόντων, κατάργηση της φορολογίας στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να αποδεχτούν να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους στο όριο της εξαθλίωσης και της επιβίωσης, όταν ο πλούτος που παράγουν είναι ασύγκριτος με κάθε άλλη εποχή, όταν η χώρα μας έχει τις δυνατότητες να εξασφαλίσει και τη διατροφή του λαού και να κάνει εξαγωγές αγροτικών, κτηνοτροφικών προϊόντων, όταν έχει ισχυρή βιομηχανία τροφίμων. Η ανάγκη του λαού για ασφαλή, υγιεινά και φθηνά τρόφιμα επιβάλλει κοινωνικοποίηση όλων των μεγάλων επιχειρήσεων και της γης, λειτουργία παραγωγικών συνεταιρισμών της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, κρατικό εμπόριο, αποδέσμευση από την ΕΕ και λαϊκή εξουσία».