VI - Οι Εραστές

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Απόψε είμαστε καλεσμένοι σε Γάμο. Ας φορέσουμε τα καλά μας -σαν άλλοι Μικροί Πρίγκιπες- και ας παρακολουθήσουμε το μυστήριο με κατάνυξη.

Η Κάρτα με τον αριθμό VI είναι οι ΕΡΑΣΤΕΣ




Ο Χρησμός των Θεών είναι η Παιδική Φωνή της Αγάπης
μέσα στην Ψυχή Σου. Άκουσέ την.
Μην ακούς τις Σειρήνες των Αισθήσεων ή την Πλανερή Φωνή
της Λογικής.
Στάσου με Απλότητα και άκουσε τη Σιωπή.​

Η κάρτα φέρει τον αριθμό VI (6) σύμβολο σύνθεσης, ενωποίησης και ισορροπίας.
Αυτή η κάρτα καθώς και η δίδυμή της XIV, η Τέχνη (ή αλλιώς Αλχημεία αλλά και Εγκράτεια - Temperance), είναι η σκοτεινή και δυσκολότερη απʼ όλους τους Οίκους. Το καθένα από αυτά τα σύμβολα είναι διπλό, έτσι ώστε τα νοήματα τους σχηματίζουν διαφορετικά σύνολα και οι ερμηνείες της κάθε κάρτας μπορούν να ολοκληρωθούν μόνο μέσα από διαρκείς ταυτίσεις, ενώσεις και κάποια μορφή Ερμαφροδιτισμού.
Παρʼ όλʼ αυτά, η απόδοση αποτελεί την ουσία της απλότητας. Ο Οίκος VI αναφέρεται στους Διδύμους οι οποίοι κυβερνώνται από τον Ερμή. Το αντίστοιχο εβραϊκό γράμμα είναι το Ζάϊν που σημαίνει Ξίφος. Έτσι το πλαίσιο της κάρτας αποτελείται από την Αψίδα των Ξιφών, κάτω από την οποία συντελείται ο Βασιλικός Γάμος.

Το Ξίφος είναι κυρίως όργανο διαίρεσης. Στο νοητικό κόσμο –ο οποίος είναι ο κόσμος της σειράς των Ξιφών, δηλαδή των δέκα καρτών της Μικρής Αρκάνας που αποδίδονται στα Ξίφη και είναι: 2 Ειρήνη, 3 Λύπη, 4 Ανακωχή, 5 Ήττα, 6 Επιστήμη, 7 Ματαιότητα, 8 Επέμβαση, 9 Σκληρότητα, 10 Καταστροφή- συμβολίζει την ανάλυση. Αυτή η κάρτα, μαζί με τον Οίκο XIV (Τέχνη/Αλχημεία), συνθέτουν το περιεκτικό αλχημικό αξίωμα: Solve et Coagula. (solution and coagulation/Διάλυση και Πήξη(; )).

Συνεπώς είναι μια από τις βασικότερες κάρτες των Ταρώ. Είναι η πρώτη κάρτα που απεικονίζει περισσότερες από μια μορφές. Στην αρχική της μορφή ήταν η ιστορία της Δημιουργίας όπως αναφέρεται στο Βιβλίο 418 (Το όραμα και η Φωνή)

Υπάρχει ένας ασσυριακός μύθος που μιλάει για μια γυναίκα και ένα ψάρι, όπως επίσης και ο μύθος της Εύας και του Ερπετού. Σύμφωνα με αυτόν ο Κάιν ήταν το παιδί της Εύας και του Ερπετού και όχι της Εύας και του Αδάμ. Έτσι, όταν σκότωσε τον αδερφό του, ο οποίος ήταν ο πρώτος δολοφόνος που είχε θυσιάσει ζώσα ύπαρξη στο θεό του, ο Κάιν σημαδεύτηκε στο μέτωπο από ένα σημείο, τον αριθμό του Θηρίου που αναφέρεται στην Αποκάλυψη και αποτελεί το σημείο της Μύησης.
Η Θυσία του αίματος είναι απαραίτητη, επειδή ο Θεός δεν άκουγε το γιό της Εύας πριν εκείνος του προσφέρει θυσία αίματος. Και αυτή η προσφορά αποτελεί την εξωτερική θρησκεία. Ο Κάιν όμως δε μίλησε με το θεό, ούτε είχε το σημείο της μύησης στο μετωπό του, με αποτέλεσμα να τον αποφεύγουν όλοι οι άνθρωποι, μέχρι την ημέρα που έκανε κι αυτός προσφορά αίματος. Το αίμα ήταν το αίμα του αδερφού του. Πρόκειται για το μυστήριο του έκτου Οίκου των Ταρώ, ο οποίος δεν πρέπει να ονομάζεται Οι Εραστές, αλλά Τα Αδέρφια.
Στη μέση της κάρτας στέκει ο Κάιν. Στο δεξί του χέρι κρατάει το σφυρί του Θορ με το οποίο σκότωσε τον αδερφό του και στάζει αίμα. Το αριστερό του χέρι είναι ανοιχτό, σαν σύμβολο της αθοώτητάς του. Στα δεξιά του βρίσκεται η μητέρα του Εύα, γύρω από την οποία είναι τυλιγμένο το φίδι. Το κεφάλι του υψώνεται πίσω από κεφάλι της. Στα αριστερά του βρίσκεται μια μορφή που μοιάζει με την Κάλι των Ινδών, είναι όμως πολύ πιο θελκτική. Γνωρίζω ότι είναι η Λίλιθ [να τη και η Λίλιθ!] Και από πάνω υπάρχει το Μεγάλο Έμβλημα του Βέλους που σκοπεύει προς τα κάτω, προς την καρδιά του παιδιού. Αυτό το παιδί είναι ο Άβελ. Το νόημα εδώ είναι σκοτεινό, αυτή όμως είναι η σωστή εικόνα της κάρτας των Ταρώ και ο σωστός μαγικός μύθος από τον οποίο έκλεψαν οι Εβραίοι το θρύλο της πτώσης και των ακόλουθων γεγονότων.
Και ο Crowley συνεχίζει: Είναι πολύ σημαντικό ότι σχεδόν κάθε πρόταση από αυτό το απόσπασμα φαίνεται να αντιστρέφει το νόημα της προηγούμενής της. Τούτο συμβαίνει επειδή η αντίδραση είναι πάντοτε ίση και αντίθετη προς τη δράση. Αυτή η εξίσωση είναι, ή θα έπρεπε να είναι, ταυτόχρονη στο νοητικό κόσμο, όπου δεν υφίσταται μεγάλη χρονική επιβράδυνση. Ο σχηματισμός κάποιας ιδέας δημιουργεί σχεδόν ταυτόχρονα την αντίθετή της. Η αντίθεση κάθε πρότασης ενυπάρχει στον εαυτό της. Κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο για να διατηρηθεί η ισορροπία του σύμπαντος. Αυτή η θεωρία έχει εξηγηθεί στον Οίκο I, το Μάγο, αλλά πρέπει να την ξανατονίσουμε προκειμένου να κατανοήσουμε αυτή την κάρτα.
Το κλειδί της είναι ότι αντιπροσωπεύει τη Δημιουργία του Κόσμου. Οι Ιεράρχες κρατούσαν το μυστικό σαν κάτι που είχε εξαιρετική σημασία. Στη συνέχεια, οι Μυημένοι που σχεδίασαν τα Ταρώ για χρήση κατά τον Αιώνα του Όσιρι, αχρήστευσαν την αρχική κάρτα που περιγράφηκε πιο πάνω στο «Όραμα και η Φωνή».
Τους ενδιέφερε να δημιουργήσουν ένα νέο δικό τους Σύμπαν. Ήταν οι πατέρες της Επιστήμης. Οι μέθοδοι της εργασίας τους, που περιλήφθηκαν κάτω από το γενικό όρο «Αλχημεία» δε δημοσιεύτηκαν ποτέ. Το ενδιαφέρον είναι ότι κάθε πρόοδος της σύγχρονης επιστήμης κατά τα τελευταία χρόνια έδωσε στους ευφυείς ανθρωπους την ευκαιρία να αναλογιστούν ότι η επιστήμη έχει γενικά την τάση να επιστρέφει στους αλχημικούς τρόπους και μεθόδους. [Μπορεί κανείς να το επιβεβαιώσει ή να το διαψεύσει? Ειδικά με γνώμονα ότι το συγκεκριμένο βιβλίο γράφτηκε από τον Crowley το 1944. Πόσο επίκαιρο ή όχι είναι σήμερα?]

Η μυστικότητα των Αλχημιστών ήταν απαραίτητη λόγω της δύναμης της Εκκλησίας που τους καταδίωκε. Παρόλες τις διαμάχες που υπήρχαν στους κόλπους της εκκλησίας όλοι οι εκπρόσωποί της ενδιαφέρονταν να καταστρέψουν τη νεαρή Επιστήμη, επειδή καταλάβαιναν ενστικτωδώς ότι θα έβαζε τέρμα στην αμάθεια και την πίστη, επάνω στην οποία στήριζαν τη δύναμη και τον πλούτο τους.

Το θέμα αυτής της κάρτας είναι η Ανάλυση που ακολουθείται από τη Σύνθεση. Η πρώτη ερώτηση που έκαναν οι επιστήμονες είναι: «Από τι αποτελούνται τα πράγματα»; Αφού απάντησαν σε αυτήν συνέχισαν με την επόμενη ερώτηση. «Πως θα τα ανασυνθέσουμε ώστε να λάβουμε τη μεγαλύτερη δυνατή ωφέλεια»;
Αυτά τα δύο ερωτήματα συνοψίζουν την ουσία των Ταρώ.

Η καλυμμένη μορφή που καταλαμβάνει το κέντρο της κάρτας αποτελεί μια άλλη εικόνα του Ερημίτη, που εξηγείται περισσότερο στον Οίκο IX. Πρόκειται για μια μορφή του Θεού Ερμή, που περιγράφτηκε στον Οίκο Ι (Μάγος). Είναι εντελώς καλυμμένος, θέλοντας να δείξει ότι η ουσιαστική αιτία των πραγμάτων βρίσκεται σε ένα πεδίο πέρα από την εκδήλωση και τη διάνοια. (Όπως εξηγήθηκε και αλλού, μόνο δύο εργασίες είναι τελικά δυνατές, η ανάλυση και η σύνθεση). Έχει τη Στάση του Εισερχόμενου, σαν να κατευθύνει τις μυστηριώδεις δυνάμεις της δημιουργίας. Γύρω από τα χέρια του υπάρχει ένας κύλινδρος, ο οποίος υποδηλώνει το Λόγο που μοιάζει με την ουσία του μηνύματός του. Όμως το Σημείο του Εισερχόμενου αποτελεί επίσης και Σημείο της Ευλογίας και της Αφιέρωσης. Άρα σε αυτή την κάρτα ενεργεί σαν Ιερουργός του Ερμητικού Γάμου. Πίσω του βρίσκονται οι μορφές της Εύας, της Λίλιθ και του Έρωτα. Ο συμβολισμός αυτός ενσωματώθηκε για να διατηρηθεί όσο το δυνατόν η αρχική μορφή της. Στη φαρέτρα του Έρωτα είναι γραμμένη η λέξη Θέλημα (Thelema) η οποία είναι ο Λόγος του Νόμου (Love is the Law, Love under Will). Τα βέλη του είναι κβάντα Θέλησης. Έτσι δείχνεται ότι αυτός ο θεμελιακός μαγικός τύπος της ανάλυσης και της σύνθεσης διατηρείται δια μέσου των Αιώνων.

Τώρα μπορούμε να μελετήσουμε και τον ιδιο τον Ερμητικό Γάμο.
Εδώ ο Crowley χρησιμοποίησε τον «Χυμικό Γάμο του Christian Rosenkreutz» (Chymical_Wedding)
Η ουσία της ανάλυσής του δείχνει ένα συνεχές αντιθετικών ιδεών. Αποτελεί ουσιαστικά ένα ιερόγλυφο του δυϊσμού.
Τα Βασιλικά πρόσωπα για τα οποία γίνεται λόγος σε αυτή την ιστορία είναι ο Μαύρος ή Μαυριτανός Βασιλιάς με το χρυσό στέμμα και η Λευκή Βασίλισσα με το αργυρό στέμμα. Εκείνος συνοδεύεται από το Κόκκινο Λιοντάρι, ενώ εκείνη από το Λευκό Αετό. Και τα δύο είναι σύμβολα της αρσενικής και της θηλυκής αρχής της Φύσης και έτσι είναι ισοδύναμα στα διάφορα πεδία εκδήλωσης. Ήλιος και Σελήνη, Φωτιά και Νερό, Αέρας και Γη. Στη Χημεία εμφανίζονται σαν οξέα και αλκάλια ή σαν μέταλλα και αμέταλλα στοιχεία, λαμβάνοντας αυτούς τους όρους με την ευρύτατη φιλοσοφική τους έννοια ώστε να περιλαμβάνουν το υδρογόνο και το οξυγόνο. Από αυτή την άποψη η καλυμμένη μορφή αντιπροσωπεύει το Πρωτεϊκό στοιχείο του άνθρακα, το σπόρο κάθε οργανικής ζωής.

Ο αρσενικός και θηλυκός συμβολισμός συνεχίζεται στα όπλα του Βασιλιά και της Βασίλισσας που κρατούν την Ιερή Λόγχη και το Άγιο Δισκοπότηρο αντίστοιχα, καθώς ενώνουν τα κενά τους χέρια για να δείξουν τη συναίνεσή τους στο Γάμο. Τα όπλα τους στηρίζονται από δύο παιδιά που έχουν αλλάξει μεταξύ τους θέση. Το λευκό παιδί, όχι μόνο στηρίζει το Δισκοπότηρο, αλλά κρατάει και τριαντάφυλλα στο άλλο χέριμ ενώ το μαύρο παιδί στηρίζει τη Λόγχη του πατέρα του και κρατάει ένα ρόπαλο που είναι ισοδύναμο σύμβολο. Στο κάτω μέρος όλης της σκηνής βρίσκεται το αποτέλεσμα του Γάμου σε παντομορφική και πρωτόγονη όψη. Είναι το φτερωτό Ορφικό Αυγό και αντιπροσωπεύει της ουσία όλης της ζωής, η οποία υπακούει σε αυτόν τον τύπο αρσενικού και θηλυκού. Συνεχίζεται στο συμβολισμό των Ερπετών με τα οποία είναι κεντημένος ο μανδύας του Βασιλιά και τις Μέλισσες που στολίζουν το πέπλο της Βασίλισσας. Το αυγό έχει γκρίζο χρώμα, δηλαδή είναι η μίξη του άσπρου και του μαύρου.
Το πρόβλημα που αφορά το τελικό μυστήριο παραμένει άλυτο, Είναι τέλειο το σχέδιο για τη δημιουργία της ζωής, αλλά η φύση της παραμένει κρυφή. Είναι ικανή να λάβει οποιαδήποτε δυνατή μορφή. Τι μορφή όμως; Αυτό εξαρτάται από τις επιρροές που συνοδεύουν την κυοφορία.

Η μορφή που αιωρείται στον αέρα παρουσιάζει κάποια δυσκολία. Η παραδοσιακή ερμηνεία αναφέρει ότι είναι ο Έρωτας και δε φαίνεται αμέσως καθαρά η σχέση που θα μπορούσε να έχει ο Έρωτας με τους Διδύμους. Ο Έρωτας είναι γιός της Αφροδίτης αλλά οι παραδόσεις διαφέρουν σχετικά με το αν είναι πατέρας του ο Άρης, ο Δίας, ή ο Ερμής. Η εμφάνισή του όμως σε αυτή την κάρτα δείχνει ότι ο Ερμής είναι ο αληθινός γεννήτορας. Αυτή η άποψη επιβεβαιώνεται απότο γεγονός ότι δεν είναι πάντοτε εύκολο να ξεχωρίσουμε τον Έρωτα από το μικρό Ερμή, επειδή και οι δύο είναι ανεύθυνοι και πονηροί. Στην εικόνα μας όμως υπάρχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Έχει τόξο και βέλη μέσα σε χρυσή φαρέτρα. Μερικές φορές εικονίζεται να κρατάει ένα δαυλό. Έχει χρυσά φτερά και τα μάτια του είναι δεμένα. Από αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε ότι συμβολίζει τη νοητική (και ταυτόχρονα ασυνείδητη) θέληση της ψυχής να ενωθεί με το όλο.
Στις Αλχημικές εικόνες δεν αποδίδεται ιδιαίτερη σημασία στον Έρωτα. Παρʼ όλʼ αυτά είναι κατά μια έννοια η πηγή της κάθε δράσης. Το Λίμπιντο που εκφράζει το Μηδέν σαν Δύο. Από αυτή την άποψη ο Έρωτας είναι σύμβολο έμπνευσης που κατέρχεται στην καλυμμένη μορφή, η οποία λειτουργεί σε αυτή την περίπτωση σαν προφήτης που διενεργεί την ένωση του Βασιλιά και της Βασίλισσας. Το βέλος του αντιπροσωπεύει μάλλον την απαραίτητη πνευματικότητα για τις αλχημικές εργασίες, παρά την επιθυμία για την εκτελεσή τους. Από την άλλη, το βέλος αποτελεί χαρακτηριστικό σύμβολο της κατεύθυνσης και έτσι είναι σωστό να βάλουμε την Ελληνική λέξη «Θέλημα» επάνω στη φαρέτρα. Επίσης χρειάζεται να παρατηρήσουμε ότι η αντίθετη κάρτα, δηλαδή ο Τοξότης, σημαίνει αυτόν που κρατάει το τόξο και αποτελεί μια μορφή που δεν εμφανίζεται πουθενά στην κάρτα XIV (Τέχνη/Αλχημεία). Αυτές οι δύο κάρτες είναι τόσο συμπληρωματικές, ώστε δεν μπορούμε να τις ερμηνεύσουμε πλήρως όσο τις εξετάζουμε χωριστά.


ΚΕΦΑΛΗ Ε
THE BATTLE OF THE ANTS

That is not which is.
The only Word is Silence.
The only Meaning of that Word is not.
Thoughts are false.
Fatherhood is unity disguised as duality.
Peace implies war.
Power implies war.
Harmony implies war.
Victory implies war.
Glory implies war.
Foundation implies war.
Alaw for the kingdom wherein all these are at war.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Συνημμένα

  • T06_VI_the_lovers.jpg
    T06_VI_the_lovers.jpg
    31.1 KB · Εμφανίσεις: 5,244
Τελευταία επεξεργασία:

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Οι μεταμορφώσεις του Πίκτορ
του Herman Hesse

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένα νεαρό αγόρι που το έλεγαν Πίκτορ. Μια μέρα ο Πίκτορ βρέθηκε στον Παράδεισο. Μόλις έφθασε εκεί «σκόνταψε» πάνω σε ένα δέντρο που ήταν άνδρας και γυναίκα μαζί. «Εσύ είσαι το δέντρο της ζωής;» ρώτησε εκείνος. Αντί του δέντρου όμως απάντησε το φίδι και ο Πίκτορ απομακρύνθηκε γρήγορα.

Περπατώντας συνάντησε άλλο ένα δέντρο που ήταν ήλιος και φεγγάρι μαζί. «Εσύ είσαι το δέντρο της ζωής;» ρώτησε ξανά ο Πίκτορ. Ο ήλιος έγνεψε και χαμογέλασε.

Στον Πίκτορ άρεσε το καθετί εκεί στον Παράδεισο. Υπέροχα λουλούδια τον παρατηρούσαν. Ένα από αυτά είχε τη μυρωδιά του παιδικού του κήπου, του θύμιζε τη φωνή της μάνας του, κάποιο άλλο, λίγο πιο πέρα, εξέπεμπε μια άγρια μυρωδιά, ένα μείγμα από μέλι και ρετσίνι, κάτι σαν το φιλί μιας γυναίκας...

Είχε χαθεί στο συναρπαστικό τοπίο όταν αντίκρυσε μπροστά του ένα πανέμορφο πουλί. «Πού βρίσκεται η ευτυχία;» το ρώτησε ο Πίκτορ. «Η ευτυχία, φίλε μου, βρίσκεται παντού» απάντησε το πουλί. Έπειτα το πουλί άνοιξε τα φτερά του και μεταμορφώθηκε ξαφνικά σε λουλούδι. Ύστερα από λίγο μεταμορφώθηκε ξανά σε θαυμαστή πεταλούδα. Πέρασε κάποια ώρα και η θαυμαστή πεταλούδα έγινε χρωματιστό κρύσταλλο που μεγάλωνε και μεγάλωνε μέχρι που έγινε πολύτιμη πέτρα.

Ο Πίκτορ, ο οποίος παρακολουθούσε όλη τη σκηνή με μάτια γουρλωμένα, σπρωγμένος από μια ασυγκράτητη ορμή, άρπαξε τότε την πολύτιμη πέτρα. Εκείνη τη στιγμή άκουσε το φίδι να του ψιθυρίσει στο αυτί: «Η πέτρα σε μεταμορφώνει σε ό,τι θες. Πες την επιθυμία σου πριν είναι αργά». Φοβήθηκε ο Πίκτορ μη χάσει τη μεγάλη ευκαιρία της ζωής του. Αυτοστιγμεί είπε τι επιθυμούσε και μεταμορφώθηκε σε δέντρο. Πολλές φορές είχε ευχηθεί κάτι τέτοιο.

Τα δέντρα του φαινόντουσαν γεμάτα ειρήνη, αξιοπρέπεια και δύναμη. Ο Πίκτορ, λοιπόν, έγινε δέντρο. Όπως όλα τα δέντρα έχωσε βαθιά τις ρίζες του στο χώμα, έβγαλε κλαδιά και φύλλα... Πέρασαν πολλά χρόνια πριν αντιληφθεί πως η ευτυχία του δεν ήταν τέλεια. Είδε πως εκεί στον Παράδεισο, όλα τα όντα υπόκεινται σε μια αιώνια μεταμόρφωση. Είδε λουλούδια να μεταμορφώνονται σε κροκόδειλους, ελέφαντες να μεταμορφώνονται σε κοτρόνες, χαμαιλέοντες να μεταμορφώνονται σε έλατα. Εκείνος όμως δεν μπορούσε πια να μεταμορφωθεί σε τίποτε άλλο.

Όταν το κατάλαβε αυτό η θλίψη τον πλημμύρισε. Γιατί όσοι δεν διαθέτουν την ικανότητα της μεταμόρφωσης, χάνουν κάθε ομορφιά και όρεξη για ζωή...

Μια από τις βαρετές εκείνες ημέρες, ένα όμορφο κορίτσι πέρασε από εκεί. Μόλις το είδε μια άγρια και γλυκιά επιθυμία κατέλαβε την καρδιά του Πίκτορ. Θυμήθηκε τη καταγωγή του, τα χρόνια που είχε ζήσει ως άνθρωπος, τη στιγμή που κρατούσε στο χέρι την πολύτιμη πέτρα, τη μεταμόρφωση σε δέντρο. «Ίσως βιάστηκα» σκέφτηκε. Η όμορφη κοπέλα άκουσε το δέντρο-Πίκτορ να θροΐζει και σπρωγμένη από μια άγνωστη δύναμη, κάθισε από κάτω του. Αυτό το δέντρο εξέπεμπε μελαγχολία και ομορφιά μαζί. Ακούμπησε στον κορμό του. Ένιωσε το δέντρο πως ανατρίχιασε και ένιωσε το ίδιο ρίγος να διασχίσει τη καρδιά της. Τότε είδε να κυλά κοντά στα πόδια της ένα χρωματιστό κρύσταλλο που μεγάλωνε και μεγάλωνε μέχρι που έγινε πολύτιμη πέτρα.

Έσκυψε με ορμή και το άρπαξε. Αυτοστιγμεί χάθηκε, έγινε ένα με το δέντρο. Και ο Πίκτορ ένιωσε τότε τη θλίψη να τον εγκαταλείπει...

(ευχαριστώ τον κο Γκαζμέντ Καπλάνι που θυμήθηκε αυτή την ιστοριούλα ακριβώς πάνω που τη χρειαζόμουν! :) )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Πριν αρχίσω να γράφω αυτά που έχω να πω γι' αυτήν την κάρτα, θα ήθελα ν' αναφερθώ σε κάτι διαδικαστικό. Η αναφορά μου για εγκατάλειψη του καραβιού στην τελευταία στάση αφορούσε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον Δόκτωρα!! Ο Δόκτωρ δεν έχει το δικαίωμα ν' αποχωρήσει. Φυσικά δεν είμαι εγώ που παραχωρεί ή αφαιρεί δικαιώματα. Ο Δόκτωρ έχει εμπλακεί συναισθηματικά σε αυτό το ταξίδι σε σημείο που να έχει γεμίσει το blog του με στίχους απελπισίας και το κατάστρωμα του πλοίου με δάκρια. Θεωρώ ότι ακόμη κι αν παραμείνει σιωπηλός θα βρίσκεται πάντα κλεισμένος στ' αμπάρια του πλοίου, καταδικασμένος από τον εαυτό του κι όχι από τον καπετάνιο. Αν το πλοίο βουλιάξει θα είναι και ο πρώτος που θα πνιγεί. Αργά ή γρήγορα οι κάρτες θα τον υποχρεώσουν να ξαναμιλήσει. Η εγκατάλειψη των φίλων στη μέση του ταξιδιού είναι βαρύτατο αμάρτημα και πληρώνεται με προσφορά γεύματος στους καρχαρίες. Η εγκατάλειψη του εαυτού μας όμως, όταν ο Δρόμος μας υπόσχεται την κάθαρση είναι το βαρύτερο απ' όλα τ' αμαρτήματα κι έχει ανυπολόγιστες συνέπειες. Αγαπητέ Δόκτωρα δεν διαλέγουμε εμείς τη στιγμή της μύησής μας. Σε καλώ να ξανανέβεις στο κατάστρωμα, αφού το σφουγγαρίσουμε καλά προηγουμένως.

EDIT: Θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι ακόμη, μιας και αναφερθήκαμε στο Ζαρατούστρα. Ο Νίτσε, αν και είναι ένας φιλόσοφος που σέβομαι πάρα πολύ, έγινε η αιτία να αμφισβητήσω την ίδια την έννοια της φιλοσοφίας. Αυτό επειδή, παρά το γεγονός ότι σε όλη του τη ζωή φιλοσοφούσε, ο Νίτσε ήταν ένας πολύ δυστυχισμένος άνθρωπος, για τον οποίον μάλιστα λέγεται ότι πέθανε παρθένος, ή στην καλύτερη περίπτωση είχε ερωτικές εμπειρίες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Έτσι λοιπόν σκέφτηκα πως αν η φιλοσοφία δεν βοηθά τον άνθρωπο να γίνει ευτυχέστερος αλλά αντίθετα προάγει απλά και μόνο την υπαρξιακή αγωνία και προκαλεί αισθήματα απόγνωσης, τότε είναι παντελώς άχρηστη κι επιζήμια. Έναντι αυτού του είδους της φιλοσοφίας, προτιμώ τη βαρβαρότητα, όπως την έχει οριοθετήσει ο Ρόμπερτ Χάουαρντ, συγγραφέας των περιπετειών του Κόναν. Κάποιος μυημένος αναγνώστης του Χάουαρντ θα είχε εδώ να παρατηρήσει ότι κι αυτό που λέω είναι εξόχως φιλοσοφικό κι εγώ δεν θα διαφωνούσα. Προτιμώ την έξαψη της Μάχης από την κλεισούρα των μοναχικών φιλοσοφικών εργαστηρίων. Αν είναι να μουχλιάσω, ας γίνει καλύτερα μετά θάνατον.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Μη δώτε τα όσια τοις κυσίν!
Αλήθειες αποκαλυπτόμενες χάνουν την αξίαν των
και βεβηλούμενες χάνουν τη δύναμίν των.
Γι' αυτό μη δώσεις μαργαρίτας εις τους χοίρους,
ούτε να στρώσεις ρόδα προ των όνων...
(Από τον Αλχημιστικό Γάμο του Χριστιανού Ροδόσταυρου)

Στην κάρτα αυτή έχουμε μια αναπαράσταση του αλχημιστικού γάμου. Η λέξη "Χυμικός" (Chymical) προέρχεται από τη λέξη "Χυμός", η οποία υπονοεί τα σωματικά μας υγρά, αλλά και την πνευματική και ψυχική μας ουσία, σύμφωνα με το σκεπτικό των αλχημιστών. Σήμερα η λέξη "χυμικός" χρησιμοποιείται από την επιστήμη της ανοσολογίας. Το αγγλικό της αντίστοιχο είναι τώρα η λέξη "humoral", που όπως πολύ καλά καταλαβαίνετε έχει την ίδια ρίζα με αυτό που και στα Ελληνικά αποκαλούμε χιούμορ, επιβεβαιώνοντας το παραπάνω αλχημιστικό σκεπτικό περί πνευματικής ουσίας.

Η παρούσα κάρτα σωστά συνδέεται με την δημιουργία του κόσμου, αφού ο αλχημιστικός γάμος είναι η αναγκαία και ικανή συνθήκη, μέσω της οποίας δημιουργούνται τα πάντα σ' αυτό το σύμπαν. Αυτό συμφωνεί και με τις ιδέες του Ηράκλειτου, του θεμελιωτή της θεωρίας του Χάους, ο οποίος έλεγε ότι "Πόλεμος πατήρ πάντων", εξηγώντας ο ίδιος ότι με τη λέξη "Πόλεμος" εννοεί την "Ετερότητα", τη διαφορά δυναμικού μεταξύ των αντιθέτων και την επακόλουθη ροή ενέργειας μεταξύ τους. Ο Ηράκλειτος πίστευε ότι το σύμπαν προήλθε από "συμπύκνωση του πυρός", δηλαδή της ενέργειας, πράγμα που συνάδει με τη θεώρηση της σύγχρονης κβαντικής φυσικής. Με τον ίδιο περίπου τρόπο και με ενεργειακούς κυρίως όρους αντιλαμβάνονται το Σύμπαν και οι Τολτέκοι μάγοι του Καστανέντα.

Ο γάμος που απεικονίζεται στην κάρτα έχει ως πρώτο του σκοπό την αναπαραγωγή, όπως μπορεί να δει κανείς κοιτώντας προσεκτικά τα σύμβολα. Επειδή όμως επάνω στο βασικότερο ένστικτο του ανθρώπου, το μόνο που μπορεί να υπερβεί την αδυσώπητη αναγκαιότητα της επιβίωσης, υπερτίθενται οι ανώτερες λειτουργίες του εγκεφάλου μας, όπως η Τέχνη (καθόλου τυχαία η σύνδεση με την ομώνυμη κάρτα), η Επιστήμη (η οποία εμφανίζεται στην αντίστοιχη σειρά των σπαθιών) και γενικότερα κάθε είδους δημιουργικότητα, όπως επίσης και το συναίσθημα στην ανώτερη μορφή της μητρικής αγάπης, με όσα αυτή περικλείει, ο αλχημιστικός γάμος υπονοεί και όλα τα παραπάνω, σύμφωνα και με γνωστό αλχημιστικό ρητό "Όπως τα επάνω, έτσι και τα κάτω".

Το πρώτο σύμβολο που θα είχε κάποιος να παρατηρήσει και να σχολιάσει είναι η αψίδα των σπαθιών, ίδιον του βασιλικού γάμου, σύμβολο που και σήμερα χρησιμοποιείται ακόμη και στους γάμους των στρατιωτικών. Ο συμβολισμός αυτός υπονοεί τα εξής: Οι πολεμιστές προσφέρουν στον βασιλιά τους την εμπιστοσύνη τους. Δέχονται να θέσουν τις δυνάμεις τους στις υπηρεσίες του κι ευλογούν το γάμο που θα φέρει στον κόσμο τον διάδοχο, δηλαδή τη φυσική συνέχεια του βασιλείου που κέρδισαν με τα σπαθιά τους. Ο βασιλιάς χαίρει της προστασίας των πολεμιστών του. Ταυτόχρονα όμως η αψίδα των σπαθιών επικρεμάται ως Δαμόκλειος Σπάθη πάνω απʼ τα κεφάλια του βασιλικού ζεύγους. Έτσι ο συμβολισμός υπονοεί ότι σε περίπτωση που ο βασιλιάς δεν κριθεί δίκαιος και χρηστός, τα ίδια τα σπαθιά των πολεμιστών του θα πέσουν ως Θεία Δίκη επί της κεφαλής του, αυτού και της γενιάς του. Έτσι, μέσω αυτού του συμβόλου, ο βασιλιάς παρουσιάζεται ως «Πρώτος μεταξύ ίσων». Ο βασιλιάς λοιπόν που υπονοείται από την κάρτα αυτήν, δεν είναι ο αρχομανής εξουσιαστής που όλοι έχουμε στο μυαλό μας, αλλά ο φωτισμένος ηγέτης που οριοθετείται από την απλή όσο και πάνσοφη ρήση ενός ινδιάνου αρχηγού: «Τη μέρα που θα χρειαστεί να διατάξω τους πολεμιστές μου για να κάνουν κάτι, δεν θα είμαι πια βασιλιάς τους». Αυτή είναι και η μόνη μορφή εξουσίας που είναι αποδεκτή από τον εσωτερισμό, η λεγόμενη «Δικαιοδοσία».
«Χάσματα τάξεων δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν μεταξύ των εργαζομένων. Δεν υπάρχει ηλιθιώτερον καθεστώς ή θρησκεία από εκείνην ήτις αρνείται εις τους ανθρώπους την ελευθερίαν εργασίας ή επεμβαίνει εις τας ελευθερίας τας οποίας απαιτεί η εργασία».(Από την Εγκυκλοπαίδεια της Ελευθέρας Τεκτονικής).Εάν τη λέξη εργασία την δούμε με την ευρύτερή της έννοια και κυρίως τη διαχωρίσουμε από τη δουλειά (= δουλεία), τα συμπεράσματα προκύπτουν αβίαστα.


Οι δύο γυμνές μορφές στην επάνω δεξιά και αριστερή γωνία της κάρτας αφήνουν πολλά υπονοούμενα. Ενώ φυσιολογικά θα περιμέναμε να δούμε τον Αδάμ και την Εύα, βλέπουμε τη Λίλιθ και την Εύα. Το σώμα της Εύας είναι πιο «θηλυκό» δηλαδή μεστό απʼ τις καμπύλες της μητρότητας, ενώ αυτό της Λίλιθ είναι πιο αρσενικό. Στην πραγματικότητα μοιάζει με αντρικό σώμα χωρίς αντρικά γεννητικά όργανα, παρά το γεγονός ότι κατά τʼ άλλα η κάρτα βρίθει φαλλικών συμβόλων. Εδώ λοιπόν τίθεται ξανά το ερώτημα που έθεσα προηγουμένως, κατά την εμβόλιμη συζήτηση περί της Λίλιθ, μήπως δηλαδή η σκοτεινή πλευρά του άντρα είναι κατʼ ουσίαν θηλυκή.



Η καλυμμένη μορφή που καταλαμβάνει το κέντρο της κάρτας αποτελεί μια άλλη εικόνα του Ερημίτη


Περί της μορφής αυτής θα μιλήσω αναλυτικότερα σε επόμενο post. Αυτό που έχω εδώ να παρατηρήσω είναι ότι κατά την ταπεινή μου άποψη η λέξη «Ερημίτης» είναι απλά ένα λογοπαίγνιο που υπονοεί τη λέξη «Ερμίτης». Στην πραγματικότητα πρόκειται περί του Ιεροφάντη, ικανού να τελέσει τον Ερμητικό/Αλχημιστικό γάμο λόγω ακριβώς της Ερμητικής του μύησης.

Τα χρώματα που ενδύουν το βασιλικό ζεύγος υπονοούν με εύγλωττο τρόπο το μόλυβδο και τον χρυσό. Συνεπώς ο αλχημιστικός γάμος ταυτίζεται συμβολικά με το «Μέγα Έργον» των αλχημιστών. Ο βασιλιάς κρατά το δόρυ (φαλλικό σύμβολο), ενώ η βασίλισσα το κύπελλο ή δισκοπότηρο (σύμβολο μήτρας, πρβλ τη θεώρηση περί του Ιερού Δισκοπότηρου που εμφανίζεται στον υπόπτου κατά τʼ άλλα προελεύσεως «Κώδικα Ντα Βίντσι»). Ο βασιλιάς εγχέει το χυμό του στο κύπελλο της βασίλισσας, προκειμένου να εκκινήσει τη διαδικασία της γονιμοποίησης, με όλες της τις πιθανές προεκτάσεις, διαδικασία που οδηγεί στη δημιουργία του Ορφικού Αυγού.

Τα δύο γυμνά παιδιά που αποτελούν τους «παρανύμφους» του Αλχημιστικού Γάμου είναι ίσως από τα σημαντικότερα σύμβολα αυτής της κάρτας. Παραστάτις του βασιλιά είναι ένα γυμνό λευκό παιδί που κρατεί στο χέρι του ένα ρόδο, κατʼ εξοχήν αιδοιικό σύμβολο, συνεπώς πρόκειται για ένα κορίτσι. Παραστάτης της βασίλισσας είναι ένα μαύρο παιδί που κρατεί ένα ρόπαλο, φαλλικό σύμβολο, συνεπώς πρόκειται για αγόρι. Η παρουσία των διδύμων αυτών κατʼ αρχήν είναι απαραίτητη για την απόδοση της κάρτας στον Ερμή. Το βαθύτερο όμως νόημα αυτού του συμβολισμού παραπέμπει στις διδασκαλίες της Σεξουαλικής Μαγείας. Δεν μπορεί να υπάρξει ουδεμία ένωση αρσενικού και θηλυκού εάν προηγουμένως ο καθένας από τους «νεόνυμφους» δεν περιέχει μέσα του την ουσία του άλλου φύλου. Αυτό είναι απολύτως αναγκαίο ουτωσώστε το κάθε φύλο να εμπεριέχει την ικανότητα προσέγγισης και κατανόησης του άλλου. Σύμφωνα με τη Σεξουαλική Μαγεία κάθε άνθρωπος έχει μέσα του ένα ποσοστό χαρακτηριστικών από το άλλο φύλο, γεγονός που ήδη έχουμε προσεγγίσει μέσω της προγενέστερης αναφοράς στον «Δρόμο της Αριστεράς Χειρός». Ο Αλχημιστικός Γάμος μπορεί να τελεστεί μόνον όταν η ένωση των δύο παράγει συνολικά έναν ολόκληρο άντρα και μια ολόκληρη γυναίκα, γιʼ αυτό και στην κάρτα οι αναλογίες των διδύμων είναι ίδιες μεταξύ τους. Η απεικόνιση των παραπάνω με τη μορφή γυμνών παιδιών υπονοεί την αβίαστη και χωρίς ενοχές παιδική σεξουαλικότητα, την οποία εμείς οι γονείς έχουμε συχνά αντιμετωπίσει σε πολύ μικρές ηλικίες των παιδιών μας, μαζί με το τρίλημμα εάν θα πρέπει να την ενθαρρύνουμε, να την αποσιωπήσουμε ή να την καταστείλουμε. Στη συγκεκριμένη λοιπόν περίπτωση ο ερωτισμός που διατρέχει την κάρτα θα πρέπει να διαχωριστεί από την ακολασία.

Εκείνος συνοδεύεται από το Κόκκινο Λιοντάρι, ενώ εκείνη από το Λευκό Αετό. Και τα δύο είναι σύμβολα της αρσενικής και της θηλυκής αρχής της Φύσης και έτσι είναι ισοδύναμα στα διάφορα πεδία εκδήλωσης.


Το λιοντάρι συμβολίζει τη δύναμη και την κυριαρχία, την προστασία της αγέλης και του ζωτικού της χώρου, βασικά χαρακτηριστικά αλλά και προορισμός του αρσενικού. Ο αετός συμβολίζει την κερδοσκοπική σκέψη και τη διορατικότητα, αναπόσπαστα στοιχεία της θηλυκής υπόστασης.

Το Ορφικό αυγό συμβολίζει γενικά τη γονιμοποίηση, με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Το γκρι αυγό, όπως σωστά προανέφερε η Πρωθιέρειά μας, συμβολίζει την ανάμιξη του μαύρου και του λευκού, συμβολισμός που όπως όλοι καταλαβαίνουμε έχει πολλαπλές προεκτάσεις (Καλό-Κακό, Φως-Σκότος κλπ). Συνεπώς συμβολίζει το ζυγωτό, το κύτταρο δηλαδή που προκύπτει από την σύντηξη ωαρίου και σπερματοζωαρίου και αποτελεί το πρωταρχικό κύτταρο του νέου οργανισμού, αφού πια δεν ανήκει στον οργανισμό ούτε του πατέρα ούτε της μάνας. Το περιελισσόμενο φίδι συμβολίζει και πάλι το DNA, φορέα της αιώνιας πληροφορίας, ή Διάνοια όπως σωστά έχει αναφέρει ο Δόκτωρ, όπως στο κηρύκειο του Ερμή, που εδώ μας αποδίδει την πραγματική του σημασία. Τα φτερά συμβολίζουν την ίδια την πληροφορία, στην άυλή της μορφή. Ο συμβολισμός μπορεί να γίνει καλύτερα κατανοητός εάν λάβουμε υπόψιν μας τα «Ερωτευμένα Φωτόνια», πείραμα της σύγχρονης φυσικής που διεξήχθη στο CERN της Ελβετίας και μεταξύ άλλων απέδειξε ότι η πληροφορία διαδίδεται στο παρόν χωροχρονικό συνεχές με ταχύτητα 1,5 φορά την ταχύτητα του φωτός.


Θα ήθελα επίσης να αναφέρω ότι ο Γάμος εν Κανά που ευλόγησε ο Μέγας Διδάσκαλος Ιησούς ήταν κατʼ ουσίαν ένας Αλχημιστικός γάμος, αφού το ύδωρ (= συναίσθημα) μετουσιώθηκε σε οίνο (= πνεύμα, γνώση) με τη θεία του παρέμβαση. Ο Έρως που υπερίπταται των μελλονύμφων και του Ιεροφάντη αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία των πάντων, συνεπώς δεν θα μπορούσε να λείπει ειδικά από αυτήν την κάρτα.

Η απόδοση αποτελεί την ουσία της απλότητας

Αυτό το σημείο είναι από τα σημαντικότερα που μας αποκαλύπτει ο Διδάσκαλος Άλιστερ, απλά το σημειώνω χωρίς περαιτέρω σχολιασμό, ωστόσο θα πω ότι σχετίζεται άμεσα με τον οίνο του Ιησού.


Η επιστήμη έχει γενικά την τάση να επιστρέφει στους αλχημικούς τρόπους και μεθόδους.

Δεν μπορείτε να διανοηθείτε το κατά πόσον οι σημερινές νανοεπιστήμες προσεγγίζουν επικίνδυνα την Αλχημεία. Οι νεκροί δεδικαίονται, οι έσχατοι έσονται πρώτοι.


Παρόλες τις διαμάχες που υπήρχαν στους κόλπους της εκκλησίας όλοι οι εκπρόσωποί της ενδιαφέρονταν να καταστρέψουν τη νεαρή Επιστήμη, επειδή καταλάβαιναν ενστικτωδώς ότι θα έβαζε τέρμα στην αμάθεια και την πίστη, επάνω στην οποία στήριζαν τη δύναμη και τον πλούτο τους.

Επειδή εδώ η πίστη συνδέεται με την αμάθεια και αυτό είναι ένα πολύ λεπτό σημείο από φιλοσοφικής απόψεως, θα αναφέρω ότι σε αυτήν την περίπτωση εννοείται ως τυφλή πίστη με την έννοια δηλαδή της πνευματικής οκνηρίας και υποταγής. Προσοχή, η Πίστη είναι απαραίτητο εφόδιο για τον αιτούντα την γνώσιν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

PYLH

Δραστήριο μέλος

Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
@ Great Chaos: EDIT: Θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι ακόμη, μιας και αναφερθήκαμε στο Ζαρατούστρα. Ο Νίτσε, αν και είναι ένας φιλόσοφος που σέβομαι πάρα πολύ, έγινε η αιτία να αμφισβητήσω την ίδια την έννοια της φιλοσοφίας. Αυτό επειδή, παρά το γεγονός ότι σε όλη του τη ζωή φιλοσοφούσε, ο Νίτσε ήταν ένας πολύ δυστυχισμένος άνθρωπος, για τον οποίον μάλιστα λέγεται ότι πέθανε παρθένος, ή στην καλύτερη περίπτωση είχε ερωτικές εμπειρίες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Έτσι λοιπόν σκέφτηκα πως αν η φιλοσοφία δεν βοηθά τον άνθρωπο να γίνει ευτυχέστερος αλλά αντίθετα προάγει απλά και μόνο την υπαρξιακή αγωνία και προκαλεί αισθήματα απόγνωσης, τότε είναι παντελώς άχρηστη κι επιζήμια. Έναντι αυτού του είδους της φιλοσοφίας, προτιμώ τη βαρβαρότητα, όπως την έχει οριοθετήσει ο Ρόμπερτ Χάουαρντ, συγγραφέας των περιπετειών του Κόναν. Κάποιος μυημένος αναγνώστης του Χάουαρντ θα είχε εδώ να παρατηρήσει ότι κι αυτό που λέω είναι εξόχως φιλοσοφικό κι εγώ δεν θα διαφωνούσα. Προτιμώ την έξαψη της Μάχης από την κλεισούρα των μοναχικών φιλοσοφικών εργαστηρίων. Αν είναι να μουχλιάσω, ας γίνει καλύτερα μετά θάνατον.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Αν και δεν είμαι μυημένη αναγνώστρια του Χάουαρντ,θα ήθελα απλά να ασπαστώ την άποψη αυτή. Αναρωτιέμαι εδώ και καιρό, τί είναι "προτιμότερο" απ΄τα δύο ,προαναφερθέντα, τελικά ? Φιλοσοφική αναζήτηση πού μόνο υπαρξιακή αγωνία και απόγνωση έχει ώς αποτέλεσμα...ή "έξαψη της Μάχης"...??? Και μάλλον καταλήγω στο δεύτερο,(από προσωπική μου εμπειρία και μόνο βέβαια.)
Ναι,προτιμώ κι "εγώ" ,αν είναι να μουχλιάσω, να γίνει μετά θάνατον!:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Πριν αρχίσω να γράφω αυτά που έχω να πω γι' αυτήν την κάρτα, θα ήθελα ν' αναφερθώ σε κάτι διαδικαστικό. Η αναφορά μου για εγκατάλειψη του καραβιού στην τελευταία στάση αφορούσε οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον Δόκτωρα!! Ο Δόκτωρ δεν έχει το δικαίωμα ν' αποχωρήσει. Φυσικά δεν είμαι εγώ που παραχωρεί ή αφαιρεί δικαιώματα. Ο Δόκτωρ έχει εμπλακεί συναισθηματικά σε αυτό το ταξίδι σε σημείο που να έχει γεμίσει το blog του με στίχους απελπισίας και το κατάστρωμα του πλοίου με δάκρια. Θεωρώ ότι ακόμη κι αν παραμείνει σιωπηλός θα βρίσκεται πάντα κλεισμένος στ' αμπάρια του πλοίου, καταδικασμένος από τον εαυτό του κι όχι από τον καπετάνιο. Αν το πλοίο βουλιάξει θα είναι και ο πρώτος που θα πνιγεί. Αργά ή γρήγορα οι κάρτες θα τον υποχρεώσουν να ξαναμιλήσει. Η εγκατάλειψη των φίλων στη μέση του ταξιδιού είναι βαρύτατο αμάρτημα και πληρώνεται με προσφορά γεύματος στους καρχαρίες. Η εγκατάλειψη του εαυτού μας όμως, όταν ο Δρόμος μας υπόσχεται την κάθαρση είναι το βαρύτερο απ' όλα τ' αμαρτήματα κι έχει ανυπολόγιστες συνέπειες. Αγαπητέ Δόκτωρα δεν διαλέγουμε εμείς τη στιγμή της μύησής μας. Σε καλώ να ξανανέβεις στο κατάστρωμα, αφού το σφουγγαρίσουμε καλά προηγουμένως.

EDIT: Θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι ακόμη, μιας και αναφερθήκαμε στο Ζαρατούστρα. Ο Νίτσε, αν και είναι ένας φιλόσοφος που σέβομαι πάρα πολύ, έγινε η αιτία να αμφισβητήσω την ίδια την έννοια της φιλοσοφίας. Αυτό επειδή, παρά το γεγονός ότι σε όλη του τη ζωή φιλοσοφούσε, ο Νίτσε ήταν ένας πολύ δυστυχισμένος άνθρωπος, για τον οποίον μάλιστα λέγεται ότι πέθανε παρθένος, ή στην καλύτερη περίπτωση είχε ερωτικές εμπειρίες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Έτσι λοιπόν σκέφτηκα πως αν η φιλοσοφία δεν βοηθά τον άνθρωπο να γίνει ευτυχέστερος αλλά αντίθετα προάγει απλά και μόνο την υπαρξιακή αγωνία και προκαλεί αισθήματα απόγνωσης, τότε είναι παντελώς άχρηστη κι επιζήμια. Έναντι αυτού του είδους της φιλοσοφίας, προτιμώ τη βαρβαρότητα, όπως την έχει οριοθετήσει ο Ρόμπερτ Χάουαρντ, συγγραφέας των περιπετειών του Κόναν. Κάποιος μυημένος αναγνώστης του Χάουαρντ θα είχε εδώ να παρατηρήσει ότι κι αυτό που λέω είναι εξόχως φιλοσοφικό κι εγώ δεν θα διαφωνούσα. Προτιμώ την έξαψη της Μάχης από την κλεισούρα των μοναχικών φιλοσοφικών εργαστηρίων. Αν είναι να μουχλιάσω, ας γίνει καλύτερα μετά θάνατον.

Κάνω ένα μικρό διάλειμα, έχω αποδράσει από κάπου που φαίνεται ότι ούτε κει με πήγαινε να είμαι γιατί κι εκεί μόνο ψέμμα και απάτη επικρατεί (μερικοί ξέρουν τι εννοώ - χωρίς δόντι δεν κάνεις πολλά σήμερα αλλά καλύτερα ίσως που ήρθαν έτσι τα πράγματα για να βρω χρόνο να τελειώσω το βιβλίο μου και να κάνω κάτι πιο δημιουργικά και δικά μου πράγματα), και ήρθα για να γράψω τις σκέψεις μου και τα αισθήμαστά μου που ποτέ δεν κρύβω.

Πρώτον, εκφράζω τη δυσαρέσκειά μου όταν βλέπω να γράφεις ότι έχω γεμίσει το blog μου με στίχους απελπισίας και το κατάστρωμα με δάκρυα. Το βρίσκω κάπως ειρωνικό, σε κάθε περίπτωση όμως ναι, εγώ δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ ότι είμαι ένας άντρας που κλαίει όταν νοιώθει πράγματα. Δεύτερον, απορώ πώς έχεις ειδικά εσύ μια τέτοια άποψη για τη φιλοσοφία Νίτσε. Ο Νίτσε ως άτομο μπορεί να ήταν όλα αυτά που λες, αλλά η φιλοσοφία του ενδιαφέρει, όχι ο ίδιος ως άτομο. Δεν μου καίγεται καρφί αν ήταν παρθένος ή τρελλός ή ό,τι άλλο. Με ενδιαφέρει μόνο η φιλοσοφία του και απ'αυτήν κρατάω κυρίως το μάθημα της αυτουπερνίκησης. Είναι η φιλοσοφία της δράσης ! Τινάζει το κατεστημένο στον αέρα, όπως λίγοι το έχουν τολμήσει (ίσως και λόγω της τρέλλας του). Τόσο πολύ δύναμη βγάζει, ώστε εκεί πάνω στηρίχθηκε ο Χίτλερ παραποιώντας τον. Εκπλήσσομαι που εσύ ειδικά απογοητεύθηκες απ'την νιτσεική φιλοσοφία ! Αν το έγραφε οποιοσδήποτε άλλος από εδώ θα το καταλάβαινα αλλά εσύ !!

Τρίτον, παρέθεσα ένα απόσπασμα μόνο από το έργο του . 'Ενα απόσπασμα μόνο, που έτυχε να με εκφράζει αυτή την εποχή, οι σελίδες του βιβλίου του δεν σταματάνε εκεί ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ ΕΔΩ !! Το έργο του είναι ένα κήρυγμα δύναμης και αυτουπερνίκησης.

Τέταρτον, δεν βλέπω καθόλου να επιβεβαιώνεται η θέση σου ότι το ταξίδι αυτό το οποίο ξεκινήσαμε όλοι μαζί αρχίζει να αποκτά υλική υπόσταση. Το αντίθετο έχω δει ως τώρα. Καλή η φαντασία, αλλά αντί για αγάπη, υψηλά μηνύματα και ανυψώσεις, μόνο πόνο και έχω εισπράξει από όλο αυτό. Τα ερωτηματικά μου παραμένουν αναπάντητα. Από τότε που γράφαμε πολλά πριβέ τα θεώρησα κάπως... Φοβάμαι ότι οι δυνάμεις μας δεν χρησιμοποιούνται στην σωστή κατεύθυνση και χρειαζόμαστε έργα και όχι λόγια. Εσύ μπορεί να με φαντάζεσαι κλεισμένο στα αμπάρια του πλοίου ή να κωπηλατώ δυστυχισμένος, αλλά εγώ ακούω πολύ καλά από κει κάτω και γι'αυτό ήρθα να γράψω γι'αυτά που ήθελα τώρα. Το καράβι το θέλω να πάει στην Ιθάκη, στο'χω ξαναγράψει. Αν χρειαστεί για να φτάσω εκεί θα κάνω ανταρσία και αν δεν πετύχει, ας με φάνε κι οι καρχαρίες. Θα το φτάσω όμως, είτε συνεχίσω εδώ είτε όχι. Σέβομαι την Αθηνά και λαχταράω την Πηνελόπη μου (την ψυχή συμβολίζει η Πηνελόπη), να την βρω θέλω, όχι να την χάσω ούτε να τρελλαθώ. Δεν συμβιβάζομαι με καμμιά ενδιάμεση λύση ανάγκης και αν είναι για να μην μουχλιάσω να ξεδιψάω από δω κι από κει πίνοντας βρώμικα νερά, τότε χίλιες φορές προτιμώ την μούχλα και τον θάνατο.

Φτάσαμε μέχρι τους "Εραστές" και ο θησαυρός είναι άνθρακες. Και μακάρι να βγω ψεύτης καπετάνιο αλλά ένας ήταν ο Χριστόφορος Κολόμβος κι άλλος ένας ο Οδυσσέας. Βλέπω πολύ μακρυά καπετάνιε, και μου το είχες επιβεβαιώσει και συ πριν από εβδομάδες. ''Ξέρω ότι βλέπεις μπροστά'' μου'χες γράψει. Μήπως τώρα που διαμαρτύρομαι ότι δεν βλέπω στεριά πουθενά αυτή τη φορά έχω δίκιο ; Μήπως η πείνα μου και η δίψα μου έχουν τη μεγαλύτερη λογική αυτή τη στιγμή από το συνειδητοποιήσω, να πραγματώσω και να ανυψωθώ ; Και αν όχι με ποιούς ανθρώπους νομίζεις ότι μπορώ να ξεδιψάσω ; Με όποιον να'ναι ; Μερικοί άνθρωποι είμαστε απόλυτοι, όταν νοιώθουμε κάτι, το νοιώθουμε για τα καλά. 'Επειτα έχουμε μια μεγάλη ιστορία που μας διαμόρφωσε. Οι ανάγκες μας είναι διαφορετικές. 'Αλλοι ονειρεύονται τον Κόναν τον Βάρβαρο κι άλλοι το χάδι, την τρυφερότητα και το ρομαντισμό. 'Αλλοι πορεύονται με την Λίλιθ οδηγό κι άλλοι με την Αθηνά. Επαναλαμβάνομαι : Με ενδιαφέρει μόνο η Ιθάκη και μόνο η Πηνελόπη ! Και η ψυχή μου είναι εκτεθειμένη και ξεσκισμένη και είμαι χωρίς συντρόφους, τι θες να κάνω ; Να το παίζω ''χαζό παιδί χαρά γεμάτο'' ;

Δεν μου λέει τίποτα καμμιά συνειδητοποίηση και καμμιά ανύψωση αν δεν έχω το ψωμί της ζωής που λέγεται αγάπη. 'Οπως δεν με νοιάζει και κανένα καλό κρεββάτι αν δεν κρύβεται από πίσω κάτι πιο βαθύ γι'αυτό και λέω ΟΧΙ. Αντ'αυτού βλέπω κάθε μέρα φόβο στα μάτια των συνταξιδιωτών μου. 'Ολοι είναι εξίσου αδύναμοι όπως εγώ και κρύβονται πίσω από μια μάσκα επίπλαστης δύναμης και μεγάλα λόγια και το βάζουν στα πόδια αφού πρώτα εκείνοι με καλέσουν να έρθω κοντά τους.
Εγώ παρά τις αδυναμίες μου ξέρω τί ζητάω και ποιός είναι ο δρόμος μου. Για μένα δεν έχει επιστροφή, γιατί δεν έχω να χάσω και τίποτα πια, γι'αυτούς έχει, κι αυτό είναι που τους φοβίζει πάνω μου. Καλό θα ήταν να ξεκαθαρίζει ο κάθε συνταξιδιώτης μας το στόχο του και τον προορισμό του πριν ανεβαίνει με τόση ευκολία σε τέτοια καράβια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Καλή η φαντασία, αλλά αντί για αγάπη, υψηλά μηνύματα και ανυψώσεις, μόνο πόνο και έχω εισπράξει από όλο αυτό. Τα ερωτηματικά μου παραμένουν αναπάντητα.

Το καράβι το θέλω να πάει στην Ιθάκη

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.


Δεν θα βρούμε όλοι τα ίδια πράγματα σ'αυτό το ταξίδι. Καθένας θα βρει αυτό που η ψυχή του στήνει εμπρός του...
Σάμπως δεν είναι ο Πόνος δάσκαλος?

Το θέμα είναι να βγούμε απέναντι...

Καλό θα ήταν να ξεκαθαρίζει ο κάθε συνταξιδιώτης μας το στόχο του και τον προορισμό του πριν ανεβαίνει με τόση ευκολία σε τέτοια καράβια.

Ας ξεκαθαρίσει λοιπόν ο καθένας μέσα του τι ψάχνει να βρει, αν θέλει. Γιατί τα ωραιότερα ταξίδια είναι συνήθως αυτά που ξεκινάς μόνο με όραμα, χωρίς προορισμό κι αφήνεις το δρόμο να σε πάει.

...κατι που έμαθα σ'αυτό το ταξίδι είναι να μην παίρνω πολύ στα σοβαρά τον εαυτό μου!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Ενταξει ο Νιτσε ηταν ενας, μην κατεδαφισουμε ολη τη φιλοσοφια επειδη δεν ηταν γκομενιαρης :P

Nice comeback Dr.

Α, επισης αν σας αρεσει η Αλχημεια και θελετε να εξερευνησετε κατι διαφορετικο, σας προτεινω τη διασημη ιαπωνικη σειρα κιν.σχεδιων Full Metal Alchemist. (51 επισοδεια). Απο τα καλυτερα άνιμε ever. Ιsiliel δε ξερω τι σχεση εχεις με άνιμε, αλλα πιστευω θα σου αρεσει. Τωρα για την κορη αμφιβαλλω αν θα μπορει, αν θυμαμαι καλα ειναι μικρη ακομα. (εννοειται στα ιαπωνικα με αγγλικους υποτιτλους).

...κατι που έμαθα σ'αυτό το ταξίδι είναι να μην παίρνω πολύ στα σοβαρά τον εαυτό μου!
Απο ποια αποψη ;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Απο ποια αποψη ;
Κατάλαβα πως οι σκέψεις μου δεν είμαι εγώ. Ταυτόχρονα κατάλαβα πως μπορώ με ευκολία να μεταστοιχειώνω τις σκέψεις μου σε ό,τι χρειάζομαι για να ορθοποδήσω. Δεν πας μακριά όταν λυπάσαι τον εαυτό σου...

Ένας καθηγητής στο σχολείο μας έλεγε πως τα κύτταρά μας ανανεώνονται σχεδόν ολοκληρωτικά κάθε επτά χρόνια περίπου. Αν ισχύει αυτό, κάθε 7 χρόνια είμαστε ένας "καινούργιος άνθρωπος";
:thumbup:


Και επειδή όλα είναι δρόμος:

THE ROAD GOES EVER ON AND ON
down from the door where it began.
now far ahead the road has gone,
and i must follow, if i can,
pursuing it with eager feet,
until it joins some larger way
where many paths and errands meet.
and whither then? i cannot say.


the road goes ever on and on
out from the door where it began.
now far ahead the road has gone,
let others follow it who can!
let them a journey new begin,
but I at last with weary feet
will turn towards the lighted inn,
my evening-rest and sleep to meet.

still round the corner there may wait
a new road or a secret gate,
and though we pass them by today,
tomorrow we may come this way
and take the hidden paths that run
towards the moon or to the sun.

still round the corner there may wait
a new road or a secret gate,
and though i oft have passed them by,
a day will come at last when i
shall take the hidden paths that run
west of the moon, east of the sun.


J.R.R. Tolkien
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Κατάλαβα πως οι σκέψεις μου δεν είμαι εγώ. Ταυτόχρονα κατάλαβα πως μπορώ με ευκολία να μεταστοιχειώνω τις σκέψεις μου σε ό,τι χρειάζομαι για να ορθοποδήσω. Δεν πας μακριά όταν λυπάσαι τον εαυτό σου...

Αφού οι σκέψεις σου δεν είσαι Εσύ, τότε μήπως μεταστοιχειώνεις το Τίποτα ή τις σκέψεις και επιθυμίες άλλων "δαιμόνων" σου ; Γιατί αν όπως λες έχεις δύναμη να μεταστοιχειώσεις ό,τι σκέφτεσαι σε αυτό που χρειάζεσαι, θα'πρεπε να σουν ευτυχισμένη, πράγμα που δεν το διαπιστώνω απ΄την πρώτη στιγμή. Φέτος με πλησίασαν αρκετοί άνθρωποι που μιλούσαν ''εσωτερικά'' και έγινα για όλους ο θεραπευτής τους στην τελική φάση. Κανείς τους δεν είχε δύναμη, ούτε τη δύναμη καν να κλάψει ώστε να λυτρωθεί. Τουλάχιστον κάποιοι άλλοι έχουν το θάρρος να παραδέχονται ότι θλίβονται παλεύοντας να οδηγηθούν στο λιμάνι.
Δεν είχα σκοπό να εμπλακώ σε συζήτηση, αλλά επειδή αυτό πήγαινε σε μένα, ότι εγώ λυπάμαι τον εαυτό μου, πλανάσαι. 'Οπως επίσης δεν με πείθεις ούτε συ ούτε ο Χάος ότι δεν θεωρείτε το κέντρο του κόσμου τον εαυτό σας. Μια από τις αποδείξεις ότι ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει, είναι ότι ειδικά εσύ εξέλαβες προσωπικά ότι αυτό που έγραψα, αφορούσε εσένα, ενώ ξέρεις πόσο σε εκτιμώ, και εγώ απλά παρουσίασα μια μεταβατική φάση μου και ανάγκες μου. Δεν αντιμετώπισα με κακία κανέναν, απλά προσπαθώ να σας δείξω ότι το νόμισμα έχει δυο όψεις (εφόσον φτάσαμε στους ''Εραστές", κάρτα των Διδύμων, μπορεί και να με καταλαβαίνετε περισσότερο) και δεν είμαστε παντογνώστες. Δεν είναι το θέμα τί βλέπεις μέσα σου και τι περιμένεις, αλλά μερικά γεγονότα είναι μοιραία. Δεν κάνουμε ό,τι θέλουμε στη ζωή. Θα υποταχθείτε στην μοίρα, δεν είστε θεοί να προκαλείτε γεγονότα.
'Οποτε προκάλεσα γεγονότα με τον ίδιο τρόπο το πλήρωσα ακριβά μετά. Τους συνταξιδιώτες μου τους θεωρώ απλά σημεία αναφοράς και όχι αυτοσκοπό, και δεν αναγνωρίζω κανέναν Δάσκαλο αν δεν με πείσει με χειροπιαστά παραδείγματα. Δάσκαλο είχα, και πολύ καλή, και ξέρω τί σημαίνει αυθεντικός Δάσκαλος. Το βασικό των Δασκάλων είναι Η ΣΙΩΠΗ.
Μη δίνετε στα σκυλιά την αλήθεια, έγραψε ο Χάος. Συμφωνώντας μαζί του σε αυτό θα προσθέσω : Μην ταίζετε σκυλιά αν πρώτα δεν έχετε βεβαιωθεί ότι και οι δικές σας προθέσεις είναι αγνές γιατί αλλιώς θα σας δαγκώσουν.

Ένας καθηγητής στο σχολείο μας έλεγε πως τα κύτταρά μας ανανεώνονται σχεδόν ολοκληρωτικά κάθε επτά χρόνια περίπου. Αν ισχύει αυτό, κάθε 7 χρόνια είμαστε ένας "καινούργιος άνθρωπος";
:thumbup:

Ο άνθρωπος ανανεώνεται καθημερινά και αλλάζει καθημερινά ανάλογα με το βαθμό ευφυίας του. Ο ρυθμός των μεγάλων εσωτερικών αλλαγών δεν είναι προκαθορισμένος. Τα ταξίδια πρέπει να έχουν στόχο και πλάνο, αλλιώς καταντάμε φτερά στον άνεμο που βαυκαλιζόμαστε με ουτοπίες (λάθος που το έκανα και το κάνω ακόμα εγώ ουκ ολίγες φορές στην ζωή μου).

υπογραφή : ο εκβιαστής
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Λοιπόν, εγώ θα πω κάτι, και όποιος πάρει το μήνυμα το πήρε. 'Ολοι είναι πολύ έξυπνοι (εκτός ύπνου) πιστεύω, γι'αυτό ίσως και λίγο ''διαολάκια''. Οι κάρτες Ταρό μπορούν να διαβαστούν και ανεστραμένες κι ας λέτε. 'Εχουμε φτάσει στους ''Εραστές''. Είχα προβλέψει ότι αυτό το εμπόδιο θα εμφανίζονταν αλλά όχι με τα ταρό αλλά από εμπειρία και διαίσθηση κι ας με θεωρείτε πεσιμιστή. Κοιτάξτε πώς δικαιώνει η ερμηνεία της αναστραμένης κάρτας των Εραστών : H κάρτα σημαίνει ''Αναπαφασιστικότητα (δεν έχω πειστεί ποιός απ όλους μας την έχει), και σημαντικά προβλήματα σχέσεων (σε μια ομάδα ή μεταξύ δυο ή τριών ή περισσότερων ανθρώπων). Η κάρτα αντιστοιχεί στο ζώδιο των Διδύμων. Η αρνητική εκδήλωσή του είναι η επιπολαιότητα και ο διχασμός. Κάποιοι έχουν διχαστεί. Το νοιώθω έντονα, και εγώ δεν θέλω να είμαι αυτός που θα διχάσει το topic που άνοιξε η Isiliel. Οπότε σιωπώ μέχρι να είναι η ώρα που να έχει νόημα να πω κάτι (αν έχει τελικά). Τυχαία χθες έγραψα κάτι στο site μου για το θηλυκό στοιχείο στην τέχνη και κάπου αναφέρω για έναν θαμένο άντρα και μια γυναίκα που τον εμπνέει καθώς και για τους Εσκιμώους και κάποια έθιμά τους. Σήμερα διαπίστωσα ότι τα έγραψα χωρίς να ξέρω ότι η επόμενη κάρτα έχει άμεση σχέση με αυτό, εφόσον αν δεν απατώμαι είναι ''Το 'Αρμα''.
Ο νοών νοείται...και οι ψαγμένοι. Εγώ σας αφήνω για λίγο γιατί χρειάζομαι την ηρεμία μου μακρυά από παρεξηγήσεις. Θα τα ξαναπούμε αν και όταν έρθει η ώρα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
DrStrangelove νομιζω οτι "τα παιρνεις", γραφεις πιο ωραια :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Δεν πας μακριά όταν λυπάσαι τον εαυτό σου...

'Οπως επίσης δεν με πείθεις ούτε συ ούτε ο Χάος ότι δεν θεωρείτε το κέντρο του κόσμου τον εαυτό σας.

Σε ότι με αφορά, επειδή σκοπός μου ήταν να απαντήσω επιγραμματικά στον Lorien που με ρώτησε, για τη μαθητεία μου, εννοώ ακριβώς αυτό που λες λέγοντας "πως δεν πάει κανείς μακριά όταν λυπάται τον εαυτό του". Συνειδητοποίησα εδώ και λίγο καιρό -σχεδόν ταυτόχρονα με την αρχή αυτού του ταξιδιού, με την πολύτιμη βοήθεια του δασκάλου μου- πως όσο λυπάμαι τον εαυτό μου για τις συμφορές που τον βρήκαν και κλαίγομαι στην ουσία δεν κάνω άλλο από το να τρέφω τον εγωισμό μου. "Μην παίρνεις τον εαυτό σου πολύ στα σοβαρά" σημαίνει "Πάψε να θεωρείς τον εαυτό σου το κέντρο του κόσμου".

ενώ ξέρεις πόσο σε εκτιμώ,
Εύχομαι να γνωρίζεις πως και από την πλευρά μου ισχύει το ίδιο. Σε εκτιμώ βαθύτατα και αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που σε θέλω συνταξιδιώτη σε αυτό το ταξίδι.

ειδικά εσύ εξέλαβες προσωπικά ότι αυτό που έγραψα,
Σε καλώ να αναλογιστείς με τη σειρά σου, γιατί εσύ εξέλαβες προσωπικά τη δική μου μαθητεία;

Δεν κάνουμε ό,τι θέλουμε στη ζωή.
Χωρίς να παριστάνω πως ξέρω το πραγματικό νόημα του Νόμου του Crowley εκείνος είπε:
Do what thou wilt shall be the whole of the Law.
Love is the law, love under will.​
Μακάρι να ανακαλύψουμε στην πορεία το αληθινό νόημα της φράσης αυτής.

H κάρτα σημαίνει ''Αναπαφασιστικότητα
Η ίδια η κάρτα μας δίδαξε πως "Ο σχηματισμός κάποιας ιδέας δημιουργεί σχεδόν ταυτόχρονα την αντίθετή της. Η αντίθεση κάθε πρότασης ενυπάρχει στον εαυτό της. Κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο για να διατηρηθεί η ισορροπία του σύμπαντος".
Με αυτή τη λογική σημαίνει και Αποφασιστικότητα κτλ.

Οι κάρτες Ταρό μπορούν να διαβαστούν και ανεστραμένες κι ας λέτε.
Δεν είμαστε πάνω από ένας αυτοι που το λέμε. :P Εγώ το λέω αυτό και είναι το συμπερασμά μου μέσα από τη μελέτη μου με τις κάρτες το οποίο είναι ανοιχτό σε κριτική και αμφισβήτηση.
Θα εξηγήσω το γιατί διότι πιθανότατα ενδιαφέρει και την ομάδα.
Ακόμα και στη μαντική τους διάσταση οι κάρτες δεν προβλέπουν το μέλλον.
οι Ταρώ παρουσιάζουν το πιθανότερο μέλλον σύμφωνα με την υπάρχουσα κατάσταση. Δείχνουν δηλαδή την πιθανότερη έκβαση σύμφωνα με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το παρόν.
Εάν έχει κανείς μελετήσει τις Ταρώ με τον τρόπο που το κάνουμε εμείς εδώ, ξέρει λίγο πολύ ποιά κομμάτια του προσωπικού του δρόμου χρίζουν προσοχής.
Αν οι κάρτες είναι ζωντανές οντότητες δε χρειάζεται να τις γυρίσει κανείς ανάποδα για να μιλήσουν! :D Πόσο μάλλον όταν από μόνες τους εμπεριέχουν και τη μια και την άλλη πλευρά.
Αυτά είναι επίσης προσωπικά μου συμπεράσματα και επίσης είναι ανοιχτά σε κριτική.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Οι Αδελφοί της Θλίψης

Από την άφωτη πλευρά του φεγγαριού
ήρθε Αυτή όπου κανείς δεν θ' αντικρίσει
και όποιον άγγιξαν οι νότες του βιολιού
τ' άσβεστα μάγια της δεν μπόρεσε να λύσει.

Ποιο μυστικό τρύπωσε λάθρα απ' το παράθυρο
και του ψιθύρισε δειλά το όνομά Της;
Μια νυχτωδία που απλώθηκε μες στ' άπειρο
και τον ανάγκασε στον άθεο Έρωτά Της.

Τ' άλλο πρωί ο κόσμος έδειχνε μικρός
κι ο ουρανός αναδιπλώνονταν μπροστά του.
Για τόσα χρόνια σάμπως ήτανε νεκρός,
σάμπως να λιώσανε τα χιόνια στην καρδιά του.

Ύστερα αρνήθηκε ό,τι είχε και δεν είχε
και την ελπίδα του για λύτρωση τη φρούδα.
Γνώση βαριά και αδυσώπητη κατείχε,
κάποιοι θυμούνται πως τον έλεγαν Ιούδα.

Ποιος θα σηκώσει το σταυρό των ταπεινών;
Είν' ο Θεός αγάπη, μήπως είναι μίσος;
Είναι η βία και το δίκιο των φτωχών;
Είναι αυτός που τον εχλεύαζε το πλήθος;

Με πόνο έπραξε το ύστατο που ετάχθη,
μ' ένα φιλί του να προδόσει ό,τι αγαπούσε.
Πήρε τη θλίψη των ανθρώπων και τα άχθη
μες στην ψυχή του και μονάχος κουβαλούσε.

Είχε κατέβει της αισχύνης τα σκαλιά
ένα προς ένα και πιο κάτω δεν γινόταν.
Απ' τις αυλές τον αλυχτούσαν τα σκυλιά
και μυξοκλαίγαν τα παιδιά όταν φαινόταν.

Υπάρχουν πράγματα οι λέξεις που δε λένε
και πράξεις πέρα από συγχώρεση και τύψεις.
Του μαγεμένου δοξαριού οι τόνοι φταίνε.
Κανείς δε γνώρισε τους Αδελφούς της Θλίψης.


Νιώθω τη θλίψη σου Φίλε κι Αδελφέ, νιώθω και σέβομαι βαθιά κι αν το να σηκώσω εγώ το λίθο του αναθέματος σε ανακουφίζει, θα το δεχτώ αγόγγυστα. Φαίνεται, πέρα από λόγια κι από πράξεις, πως το ταξίδι μας έχει την ικανότητα να προκαλεί έντονα συναισθήματα, όσο κι αν προσπαθώ να τα ξορκίσω σατιρίζοντάς τα. Θα θυμίσω ότι ο πρώτος που μούσκεψε το κατάστρωμα με δάκρια ήμουν εγώ, γι' αυτό και πήρα πρώτος τη σφουγγαρίστρα. Αφού όμως στην παρούσα φάση έχουμε ελαφρώς απωλέσει την αίσθηση του χιούμορ μας (πράγμα που απαντά και στον Lorien για το τι συμβαίνει όταν παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ στα σοβαρά) και εξελήφθη ως ωμή ειρωνία (πόσες εξετάσεις πρέπει να δώσω; Όσες και να δώσω δεν πείθω με τίποτε), θα αποσύρω το σχετικό σχόλιο ως ατυχές και θα το αντικαταστήσω με κάτι πιο "ορθολογικό". Ας προσπαθήσουμε να χαλιναγωγήσουμε τα συναισθήματά μας, τουλάχιστον σ' επίπεδο αυτοσεβασμού. Ας θυμηθούμε ότι κανείς από εμάς δεν κατέχει το αποκλειστικό προνόμιο του να αισθάνεται. Όταν τ' ανθρώπινα αισθήματα συγκρούονται, νικά εκείνο που έχει πιότερη ανάγκη ν' ανασαίνει.
Το ταξίδι μας μάς έχει οδηγήσει πέρα απ' τις Ηράκλειες Στήλες και γύρω μας απλώνεται τ' απέραντο γαλάζιο. Στεριά δεν φαίνεται πουθενά, όμως όσοι από μας κρατήσουνε την πίστη ζωντανή κι αφήσουνε τις κάρτες να οδηγήσουνε το δρόμο χωρίς να προτρέχουν, θα βρουν στο τέλος "Τη δική τους μακρινή Αμερική".

Αδελφέ, σε καλωσορίζω και πάλι κοντά μας, όσο κι αν επέλεξες να μου αποστρέψεις το πρόσωπο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Lorien

Περιβόητο μέλος

Ο Lorien αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
Αφού όμως στην παρούσα φάση έχουμε ελαφρώς απωλέσει την αίσθηση του χιούμορ μας (πράγμα που απαντά και στον Lorien για το τι συμβαίνει όταν παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ στα σοβαρά)
Βασικα εγω ρωτησα "απο ποια αποψη" , δλδ, για ποιο λογο το ανεφερε στη συγκεκριμενη περιπτωση για τον εαυτο της. Και τωρα πηρα την απαντηση.

Και φυσικα εχω ερωτηση : αν δεν παιρνουμε και πολυ σοβαρα τον εαυτο μας, δεν θα υπαρχουν λογικα και πολλα αλλα πραματα που δεν πρεπει να παιρνουμε τοσο σοβαρα ; (οχι ολα, αλλα τα περισσοτερα).

Και πρακτικα ειναι ρητορικη η ερωτηση για να την επεξεργαστουμε. Εγω απαντω "ναι" δλδ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Κι εγώ μαζί σου. Σε μια πρώτη προσέγγιση απαντάω Ναι! :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
Πρώτον να πω ότι ζηλεύω που ξέρετε τόσα....
Πραγματικά νιώθω σαν να πηγαίνω α' τάξη δημοτικού και εσείς τελειώνεται Πανεπιστήμιο :|

Δεν είμαστε πάνω από ένας αυτοι που το λέμε. :P Εγώ το λέω αυτό και είναι το συμπερασμά μου μέσα από τη μελέτη μου με τις κάρτες το οποίο είναι ανοιχτό σε κριτική και αμφισβήτηση.
Θα εξηγήσω το γιατί διότι πιθανότατα ενδιαφέρει και την ομάδα.
Ακόμα και στη μαντική τους διάσταση οι κάρτες δεν προβλέπουν το μέλλον.
οι Ταρώ παρουσιάζουν το πιθανότερο μέλλον σύμφωνα με την υπάρχουσα κατάσταση. Δείχνουν δηλαδή την πιθανότερη έκβαση σύμφωνα με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε το παρόν.
Εάν έχει κανείς μελετήσει τις Ταρώ με τον τρόπο που το κάνουμε εμείς εδώ, ξέρει λίγο πολύ ποιά κομμάτια του προσωπικού του δρόμου χρίζουν προσοχής.
Αν οι κάρτες είναι ζωντανές οντότητες δε χρειάζεται να τις γυρίσει κανείς ανάποδα για να μιλήσουν! :D Πόσο μάλλον όταν από μόνες τους εμπεριέχουν και τη μια και την άλλη πλευρά.
Αυτά είναι επίσης προσωπικά μου συμπεράσματα και επίσης είναι ανοιχτά σε κριτική.

Από την Ίσι πήρα απλά αφορμή για να γράψω ή να συμπληρώσω αυτά που λέει... :redface:
Προσωπική άποψη επίσης...

Πρώτον κι εγώ είμαι της άποψης ότι οι κάρτες διαβάζονται και ανάποδα :)

Όσο για την μαντική τους διάσταση...δεν πιστεύω τόσο σε αυτή...
Τι θέλω να πω... Δεν ρίχνουμε τα ΤΑΡΩ για να μάθουμε καθ' αυτό το μέλλον...
Δεν νομίζω καν ότι πρέπει να είναι αυτό το ζητούμενο και ο αυτοσκοπός...
Οι κάρτες, τα σύμβολα και οι ερμηνείες (οι οποίες όπως βλέπω μπορούν να αναλυθούν και συμπληρωθούν, είπαμε είμαι το πρωτάκι :P) για εμένα δείχνουν το τι υπάρχει στο ασυνείδητο... το τι σκέφτεται το άτομο, τι θέλει, τι φοβάται, τι επιζητά... Ξεδιπλώνονται μπροστά του όσα θέλει να κρύψει από τον ίδιο του τον εαυτό.... Είναι όλα όσα κρατάει φυλακισμένα...
Είναι η αληθινή αντανάκλαση του εαυτού μας...
Η "έκβαση" η οποία δείχνουν εξαρτάται από τα παραπάνω... πως συνδυάζονται και που οδηγούν τον εκάστοτε ενδιαφερόμενο :)

Επαναλαμβάνω ότι είναι προσωπική άποψη...και μη επιστημονικά τεκμηριωμένη...και επίσης ότι σε γενικές γραμμές έχω μαύρα μεσάνυχτα :redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Όπως και να 'χει come aboard!
Χαίρομαι που σε συναντώ εδώ! :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
Όπως και να 'χει come aboard!
Χαίρομαι που σε συναντώ εδώ! :)

Το παρακολουθώ από την πρώτη μέρα...
Αλλά τώρα βρήκα ευκαιρία να γράψω κάτι...
Είμαι ακόμα μαθητούδι :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Γιατί ρε 'συ εγώ τι νομίζεις πως είμαι? Μαζί σας μαθαίνω... ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 2 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top