Ποιος τους ελέγχει;

Ανέκαθεν, αλλά ιδιαίτερα μετά τον Β' Παγκ. Πόλεμο, η επιστημονική έρευνα(ειδικά στο τομέα της υγείας και διατροφής) αναγνώριζε, ότι τα όρια των πειραματισμών της γίνονταν ολοένα και πιο στενά, εφόσον αυτοί δεν επεκτείνονταν κατʼ ευθεία και επί του ανθρώπου. Με νωπές ακόμη τις μνήμες των επιστημονικών ερευνητικών ανοσιουργημάτων των Ναζί, τόσο σε επίπεδο επιστημονικής κοινότητας, όσο και στο πολιτικο-κοινωνικό προσκήνιο, είχε ανοίξει έντονος διάλογος και προβληματισμός, σχετικά με την ανάγκη διασφάλισης μηχανισμών ελέγχου, τόσο της επιστημονικής όσο και της τεχνολογικής προόδου. Το δίλημμα, αδιάλειπτη πρόοδος ή ελεγχόμενη, συζητήθηκε ευρέως, μα όπως ήταν φυσικό δεν κατάληξε παρά μόνο στη διαπίστωση, ότι «οι απόψεις διίστανται». Ίσως, τότε, σημαντικότερη αιτία του σχετικού αδιεξόδου να ήταν πράγματι, η κυριαρχικής σημασίας ανταγωνιστική ύπαρξη, αφενός του «δυτικού κι αφετέρου του «ανατολικού» μπλοκ. Εν ονόματι της υποτιθέμενης «ιδεολογικής αντιπαράθεσης», μπορεί, ένθεν και ένθεν του «παραπετάσματος», να γίνονταν κάποιες παραβιάσεις «κοινών ηθικών κανόνων», αλλά αυτές λίγο πολύ είχαν να αντιμετωπίσουν, την ενδεχόμενη καταγγελία του αντίπαλου(έστω και για επικοινωνιακούς λόγους). Αφότου όμως ήλθε και έπεσε η αυλαία του θεάτρου του «Ψυχρού Πολέμου» και διακηρύχθηκε η «Νέα Τάξη Πραγμάτων», τι είναι εκείνο που θα μπορούσε να λειτουργήσει ανασχετικά, απέναντι σε μία κυνική υπέρβαση των στοιχειωδέστερων ηθικών αρχών προστασίας των «λαϊκών μαζών», από την ερευνητική βουλιμία, μερίδας έστω της επιστημονικής κοινότητας; Ποιος και πως μπορεί να μας διασφαλίσει, από πιθανά «μαζικά πειράματα», πχ του πολυεθνικού ιατροφαρμακευτικού μπλοκ, που διαχειρίζεται την «υγεία των λαών»; Τα «πτηνά» και οι «χοίροι» στόματα έχουν, αλλά λαλιά δεν κατέχουν. Εμείς, οι «λαϊκές μάζες», λαλιά έχουμε, αλλά πότε ακούσια μπορεί να γίνουμε «πειραματόζωα», μάλλον τη γνώση, δεν γίνεται να την κατέχουμε. Μήπως η αντιπροσωπευτική Δημοκρατία; Η πρόσφατη και ήδη διανυόμενη «παγκόσμια οικονομική κρίση» αποκάλυψε, ότι κι αυτηνής τα περιθώρια είναι εξαιρετικά περιορισμένα, να ελέγξουν κάποιες «δυναμικές μειοψηφίες»! Τι μέλλει γενέσθαι λοιπόν; «Εμβόλια»;

Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:

Το μόνο εμβόλιο που δεν θα εφευρεθεί ποτέ αγαπητέ Νωέα είναι αυτό κατά των μαζικών ψυχώσεων. ... για μας τα γουρούνια.

Click για ανάπτυξη...

Αν όλα λοιπόν τα "εμβόλια" και τα εμβόλιμά τους είναι, για να διεγείρουν τις μαζικές ψυχώσεις, ημών των "χοίρων", προφανώς το άλλο "εμβόλιο", το κρατούν γαι τον εαυτό τους, οι "χασάπηδες". Γιατί, μάλλον κάνεις λάθος, πως δεν έχει εφευρεθεί. Το έχουν, από τότε που τους ευνόησαν της ιστορίας να καμώματα, και αυτοανακηρύχθηκαν σε "αριστοκράτες", "κληρονόμους", "πατρίκιους", "χρυσοπαίδια" και λοιπά κατσαρά του Διαβόλου, απλά για να αισθάνονται διαφορετικοί, από εμάς, τους "δαιμονισμένους χοίρους". Δεν είμαι πάντως απαισιόδοξος. Έρχεται γαρ ο καιρός, που μετά το φτύσιμο των "Πολιτικών", το σάλιο θα περισσέψει και για τους έμμισθους διαχειριστές της γνώσης και κάθε άλλης εμπορεύσιμης ανθρώπινης επιδεξιότητας(τους "Επιστήμονες". Γιατί πιστεύω ακράδαντα, ότι "όπου περισσεύει η αμαρτία, υπερπερισσεύει και η χάρις"...

Αυτοί είναι ελεύθεροι…

Αυτοί είναι ελεύθεροι, να κάνουν ό,τι θέλουν. Κρίσεις; Κρίσεις. Πανδημίες; Πανδημίες. Ευημερία; Με λίγη τροποποίηση του «επικοινωνιακού» τους. Εκείνο που δεν μπορούν πια να κάνουν, είναι να ζουν μαζί μας κι ανάμεσά μας. Τους φαινόμαστε «πολλοί», και «κινδυνεύουν τα ταμεία» τους. Προτιμούν να μας βρουν τρόπους«ευθανασίας», ενώ μπορούν να ελπίζουν, στη δική τους αθανασία. Έχουν και Ινστιτούτα σχετικά. Να με το ένα να με το άλλο, ελπίζουν πως, όλο και πλησιάζουν προς τα εκεί. Αλλά και μέχρι εκεί, τουλάχιστον, είναι ελεύθεροι, να κάνουν ό,τι θέλουν!
Αυτοί είναι ελεύθεροι, λένε, γιατί τους γέννησαν «χρυσά μ*ν**@». Γιʼ αυτό αρέσκονται, να τους λένε «χρυσά αγόρια». Λες και μεταξύ τους, δεν γίνεται να υπάρχουν και «χρυσά κορίτσια». Σαν τη Χίλαρυ, φερειπείν, ή την Ντόρα. Αυτές, για παράδειγμα, δεν μπορούν να πουν, πως είναι «ελεύθερες να κάνουν ό,τι θέλουν»; Ε, τότε ούτε ο Ομπάμα μπορεί να ισχυριστεί, πως είναι «ελεύθερος…». Έγχρωμος χρυσός, ακόμη δεν υπάρχει. Μη μας γελάει εκείνο το «μαύρος χρυσός»!
Αυτοί είναι «ελεύθεροι…», γιατί με το χρήμα τους( αγοράζουν, όσο χρόνο θέλουν, ελπίζοντας πάντα στην αθανασία. Τι πιο μεγάλη ελευθερία μπορεί να κατέχει κανείς σε τούτον τον κόσμο, όταν μπορεί «ευλόγως», έστω, ελεύθερα να ελπίζει στην αθανασία; Είναι, λένε, ελεύθεροι, γιατί φρονούν πως ο Θεός τους άφησε (ανώμαλη) παρακαταθήκη, όλους εμάς τους υπόλοιπους. Θεωρούν δηλαδή «ευλόγως», πως είναι ελεύθεροι να «μας κάνουν ό,τι θέλουν», αφού εμείς τον «ελεύθερο χρόνο» μας, τους τον πουλάμε «έναντι πινακίου φακής. Κι αυτοί αγοράζουν, αγοράζουν κι αβέρτα αγοράζουν. Ειδικά με τους άνεργους και τους «ελαστικής εργασίας», ε, εκεί πληρώνουν ακόμη και με «καπέλο», το σκόρδο και μία μερίδα πατσά!
Αυτοί είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι θέλουν, γιατί , «είναι ο βασιλιάς γυμνός και τʼ άλογα…» απετάλωτα, σχεδόν «αναρχικά». Αυτοί μας «κάνουν ό,τι θέλουν», επειδή «ευλόγως, είνʼ ελεύθεροι»!
Εμείς …;

Όταν ακούω γιατρούς να διαπληκτίζονται για τη "νέα γρίπη" και το ¨εμβόλιό¨της, κι από την άλλη, την σχετική τεράστια παγκόσμια καμπάνια για τον "εμβολιασμό", το απλοϊκό μυαλό μου συλλογιέται: "Ρε μπας και κάνουν δοκιμές, για το... χάραγμα;".
Ύστερα είναι και κάτι τέτοια:
έμπτη, 12 Νοεμβρίου 2009

“CHEMTRAILS:H πρώτη επίσημη επιστημονική επιβεβαίωση για τους χημικούς αεροψεκασμούς.”

.fullpost{display:none;}

Σπέρνουν ιους, θερίζουν πανδημίες! Όπως λέμε: "διαβολοσκορπίσματα, ανεμομαζώματα"...

Αρχική Δημοσίευση από Μελιώ:

«Οι μεγαλύτεροι εχθροί για την υγεία δεν είναι τα μικρόβια, οι ιοί και ο καρκίνος αλλά
η φτώχεια , η άγνοια και * η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο»

(Δημ. Τριχόπουλος, 1982)



* ειδικά το υπερτονισμένο θαρρώ τα λέει όλα ...

Click για ανάπτυξη...

Ώρε Μελιώ, μ' έβαλες πρωί-πρώι να άδω: " Εμπρός της γης οι κολασμένοι ..."!