"Όσο έχουμε τα νιάτα..."

Έχω διαπιστώσει ότι οι ανάγκες μου αλλάζουν ανάλογα με τις καταστάσεις. Για π.χ. πριν κάποια χρόνια που αντιμετώπιζα ένα πρόβλημα υγείας, άρχισα να εκτιμώ απλά πράγματα, που μέχρι πριν δεν τους έδινα σημασία, γιατί τα θεωρούσα αυτονόητα να συμβαίνουν. Όταν ξεπέρασα αυτό το πρόβλημα και ψιλο-θάφτηκε στο πίσω μέρος του μυαλού μου, άρχισα πάλι να γίνομαι πιο απαιτητική με τον εαυτό μου και με τους γύρω μου, γιατί ξέχασα πώς ένιωθα τότε που ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ να χαρώ όλα όσα για άλλους ήταν τόσο εύκολο να κάνουν..... Και τώρα, η κλέφτρα μου δίνει τη δυνατότητα, να βρεθώ πάλι αντιμέτωπη με την "χαζομάρα" μου, την πλεονεξία μου και τον εγωισμό μου, και να συνειδητοποιήσω για άλλη μια φορά, πως δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό και σπουδαίο απ'την δυνατότητα να μπορώ να βγαίνω έξω στο φως του ήλιου, να κυκλοφορώ ανάμεσα στον κόσμο, να είμαι υγιής!

Αρχική Δημοσίευση από Vkey:

Μένουμε πάντα παιδιάααααααα!

Ας σοβαρευτώ...Θα πω το ίδιο κλισέ, οι μικρές καθημερινές στιγμές...Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ που έχει γίνει ένα με το όνομα μου....Το ότι το μόνο πλάνο που έχω είναι ότι δουλεύω το πρωί και μετά ώρες με τις παρέες μου, το αγόρι μου, τον γείτονά μου....ή ώρες με εμένα....Εγώ βέβαια ρίχνω και κανένα μπουζούκι και κανένα κλαμπάκι

Αλλά το κυριότερο είναι ότι μέσα από την δουλειά μου έχω βρει το μεγαλύτερο νόημα που κρύβει η ζωή...Και ξέρω ότι όταν παώ στην δουλειά δεν είναι κάποιες ώρες χαμένες ή αγγαρεία....Είναι τα γλυκά χαμόγελα από τα ζουζούνια μου, τα φιλιά και οι αγκαλίες τους....Το βλεμματάκι τους....Και είναι ο τρόπος που μου μιλάνε...διότι φωνή δεν έχουν να εκφραστούν...Μόνι τα ματάκια τους και το σωματάκι τους!

Click για ανάπτυξη...

που δουλέυεις VKEY?

Ωχ αυτο το θεμα ποναει! Εμενα αν με ρωτησει καποιος τι εκανα αυτα τα 25 χρονια που εζησα(καποιοι δεν ειχαν ουτε τοσα ), θα πω οτι εκανα το καθηκον μου! Παντα! Εκανα παντα αυτο που οι αλλοι περιμεναν απο μενα, οχι μονο οι γονεις μου αλλα και οι καθηγητες μου στο σχολειο και αργοτερα στο πανεπιστημιο. Θελω αν πιστευω οτι ειμαι καλη κορη, καλη φιλη και γενικα καλος ανθρωπος
Προσπαθησα, επεσα, πληγωθηκα, ματωσα, αλλα σηκωθηκα και ξαναπροσπαθησα. Αρα εζησα

να νιωθω παντα νεα... να ζω τα νιατα μου κ στα 100 μου...

κ ξενυχτια κ με παρεες στα κουτουκια κ μπουζουκια κ κλαμπ κ μονη στο σπιτι να κανουμε ερωτα,κ αλλα πολλα δεν με αφηνουν να μεγαλωσω