Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchool
haroula1924
Νεοφερμένος
Η haroula1924 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 54 μηνύματα.
07-12-06
21:03
Τώρα τελευταία ασχολούμαι με τη συγγραφη. Εδώ βάζω μια σελίδα που έγραψα πρόσφατα.Περιμένω την κριτική σας. 
1. Η Μορβανά
Κάτι κουνήθηκε ανάμεσα στα δέντρα .Τα ξερά, λόγω του φθινοπώρου φύλλα έτριξαν κάτω από τα πόδια της Μορβανά. Ήθελε, ωστόσο, να κάνει ησυχία για να προλάβει να μπει στην τάξη πριν καταλάβει κανείς πως άργησε.
Προχώρησε λίγο ακόμη μέχρι που έφτασε στον «προορισμό» της. Ήταν έτοιμη νʼ ανοίξει την δρύινη και σκαλιστή πόρτα του σχολείου, όταν άκουσε λίγο πιο πίσω της
το τρίξιμο των φύλλων που είχε και η ίδια προκαλέσει πριν από λίγο.
Γύρισε το κεφάλι της και αντίκρισε τη δασκάλα της! «Ωραία άρχισε η μέρα σήμερα!»σκέφτηκε. Η δασκάλα της, απʼ ότι έλεγαν οι φήμες, ήταν η χειρότερη του σχολείου. Τα παιδιά την φώναζαν «Μυγομούρα» αλλά το πραγματικό της όνομα ήταν
Σελίμα Έλυε. Στην αρχή την φώναζαν «εχινόδερμο», αλλά όταν αυτή τους είπε πως τα εχινόδερμα θεωρούνται τα υπέρτατα όντα, γιατί επιβιώνουν εκεί που ελάχιστα
πλάσματα μπορούν, το έκοψαν αμέσως.
H Μορβάνα την χαιρέτησε κι εκείνη της ανταπέδωσε τον χαιρετισμό. «Μα», σκέ-
φτηκε, «δεν μπορεί να μου κάνει τίποτα, αφού κι αυτή έχει αργήσει! Άμα μου πει τί-
ποτα, θα έχω την απάντηση έτοιμη.»
Κι όπως η Μορβάνα σκέφτηκε, η δασκάλα της έκανε παρατήρηση, μα συμπλήρωσε και κάτι που η Μορβάνα δεν περίμενε: «Άργησες, αλλά δεν θα σε τιμωρήσω γιατί κι εγώ έχω αργήσει.»
Ανέβηκαν μαζί τις σκάλες που οδηγούσαν στην κορυφή του δέντρου και στην τάξη
τους και μπήκαν μέσα.
Η Μορβανά κάθισε στο θρανίο της πλάι στην κολλητή της, και το μάθημα άρχισε.
Αυτές οι τέσσερις ώρες μαθήματος ήταν αφόρητες. Κάθε μέρα είχαν από ένα μάθημα
να κάνουν και τις τέσσερις ώρες που ήταν στο σχολείο-δεντρόσπιτο. Σήμερα είχαν ι-
στορία, το πιο βαρετό μάθημα του κόσμου. Η Μορβανά ήταν γενικά καλή μαθήτρια
και το μόνο μάθημα στο οποίο δεν ήταν καλή ήταν η ιστορία (και δικαιολογημένα, α-
φού κάθε φορά η δασκάλα τους έβαζε να μάθουν απʼ έξω τρεις σελίδες, πάνω κάτω).
Η πρώτη ώρα ήταν η ώρα της εξέτασης. Όλα τα παιδιά πρέπει να εξεταστούν σε αυτό το διάστημα (συνολικά, την τάξη της Μορβανά αποτελούσαν 25 παιδιά), αλλιώς συνέχιζαν την άλλη ώρα.Kι αυτό δεν άρεσε καθόλου στους μαθητές, έτσι ήταν όλοι διαβασμένοι και το επίπεδο του σχολείου τους ήταν πολύ υψηλό.
Το μάθημα άρχιζε στις οχτώ το πρωί και τέλειωνε στις δώδεκα και μισή. Έτσι, μετά το σχολείο οι περισσότεροι μαθητές πήγαιναν να παίξουν ή να ξεκουραστούν
στο «ξέφωτο».
Το ξέφωτο ήταν μια περιοχή ανάμεσα στα θεόρατα δεντρόσπιτα, τις κατοικίες της φυλής της Μορβανά, των Φάρε, εδώ και χρόνια. Εκεί πήγε και η Μορβανά μετά το
σχολείο.
Όταν έφτασε εκεί, εκτός από τις φίλες της, την περίμενε κι ένα νέο. Μια από τα κορίτσια την άρπαξε και την πήγε στην παρέα τους. Κάποια ρώτησε, «που είναι η Μάγια;», εννοώντας την καλύτερη φίλη της Μορβανά και η απάντηση ήρθε: «θα έρθει αργότερα, έχει δουλειά.».
«Πες Λήμηνα, αυτά που άκουσες χθες.»ακούστηκε προστακτική, η φωνή του κο-
ριτσιού, που ΄΄ άρπαξε ΄΄ τη Μορβανά, απευθυνόμενη, προς ένα ψηλόλιγνο κορίτσι που έδειχνε αρκετά σοβαρό.
Εκείνο άρχισε την αφήγησή :
«Χθες το βράδυ, ήρθαν στο σπίτι μας, πέντε άντρες και μία γυναίκα. Ήταν δηλαδή το Ανώτατο Συμβούλιο, γιατί, εκτός απʼ το ότι ήταν έξι, στα ρούχα τους είχαν το Δεντρόσπιτο κεντημένο. Ο πατέρας μου μού είπε, να φύγω. Εγώ, κάθισα πίσω από την σκάλα και κρυφάκουσα.
Έλεγαν κάτι για πόλεμο και παραπάνω εδάφη που ήταν παράνομα και για μια ανήλικη διάδοχο του θρόνου της διπλανής μας χώρας.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Α!Και μην είστε πολύ αυστηροί.
1. Η Μορβανά
Κάτι κουνήθηκε ανάμεσα στα δέντρα .Τα ξερά, λόγω του φθινοπώρου φύλλα έτριξαν κάτω από τα πόδια της Μορβανά. Ήθελε, ωστόσο, να κάνει ησυχία για να προλάβει να μπει στην τάξη πριν καταλάβει κανείς πως άργησε.
Προχώρησε λίγο ακόμη μέχρι που έφτασε στον «προορισμό» της. Ήταν έτοιμη νʼ ανοίξει την δρύινη και σκαλιστή πόρτα του σχολείου, όταν άκουσε λίγο πιο πίσω της
το τρίξιμο των φύλλων που είχε και η ίδια προκαλέσει πριν από λίγο.
Γύρισε το κεφάλι της και αντίκρισε τη δασκάλα της! «Ωραία άρχισε η μέρα σήμερα!»σκέφτηκε. Η δασκάλα της, απʼ ότι έλεγαν οι φήμες, ήταν η χειρότερη του σχολείου. Τα παιδιά την φώναζαν «Μυγομούρα» αλλά το πραγματικό της όνομα ήταν
Σελίμα Έλυε. Στην αρχή την φώναζαν «εχινόδερμο», αλλά όταν αυτή τους είπε πως τα εχινόδερμα θεωρούνται τα υπέρτατα όντα, γιατί επιβιώνουν εκεί που ελάχιστα
πλάσματα μπορούν, το έκοψαν αμέσως.
H Μορβάνα την χαιρέτησε κι εκείνη της ανταπέδωσε τον χαιρετισμό. «Μα», σκέ-
φτηκε, «δεν μπορεί να μου κάνει τίποτα, αφού κι αυτή έχει αργήσει! Άμα μου πει τί-
ποτα, θα έχω την απάντηση έτοιμη.»
Κι όπως η Μορβάνα σκέφτηκε, η δασκάλα της έκανε παρατήρηση, μα συμπλήρωσε και κάτι που η Μορβάνα δεν περίμενε: «Άργησες, αλλά δεν θα σε τιμωρήσω γιατί κι εγώ έχω αργήσει.»
Ανέβηκαν μαζί τις σκάλες που οδηγούσαν στην κορυφή του δέντρου και στην τάξη
τους και μπήκαν μέσα.
Η Μορβανά κάθισε στο θρανίο της πλάι στην κολλητή της, και το μάθημα άρχισε.
Αυτές οι τέσσερις ώρες μαθήματος ήταν αφόρητες. Κάθε μέρα είχαν από ένα μάθημα
να κάνουν και τις τέσσερις ώρες που ήταν στο σχολείο-δεντρόσπιτο. Σήμερα είχαν ι-
στορία, το πιο βαρετό μάθημα του κόσμου. Η Μορβανά ήταν γενικά καλή μαθήτρια
και το μόνο μάθημα στο οποίο δεν ήταν καλή ήταν η ιστορία (και δικαιολογημένα, α-
φού κάθε φορά η δασκάλα τους έβαζε να μάθουν απʼ έξω τρεις σελίδες, πάνω κάτω).
Η πρώτη ώρα ήταν η ώρα της εξέτασης. Όλα τα παιδιά πρέπει να εξεταστούν σε αυτό το διάστημα (συνολικά, την τάξη της Μορβανά αποτελούσαν 25 παιδιά), αλλιώς συνέχιζαν την άλλη ώρα.Kι αυτό δεν άρεσε καθόλου στους μαθητές, έτσι ήταν όλοι διαβασμένοι και το επίπεδο του σχολείου τους ήταν πολύ υψηλό.
Το μάθημα άρχιζε στις οχτώ το πρωί και τέλειωνε στις δώδεκα και μισή. Έτσι, μετά το σχολείο οι περισσότεροι μαθητές πήγαιναν να παίξουν ή να ξεκουραστούν
στο «ξέφωτο».
Το ξέφωτο ήταν μια περιοχή ανάμεσα στα θεόρατα δεντρόσπιτα, τις κατοικίες της φυλής της Μορβανά, των Φάρε, εδώ και χρόνια. Εκεί πήγε και η Μορβανά μετά το
σχολείο.
Όταν έφτασε εκεί, εκτός από τις φίλες της, την περίμενε κι ένα νέο. Μια από τα κορίτσια την άρπαξε και την πήγε στην παρέα τους. Κάποια ρώτησε, «που είναι η Μάγια;», εννοώντας την καλύτερη φίλη της Μορβανά και η απάντηση ήρθε: «θα έρθει αργότερα, έχει δουλειά.».
«Πες Λήμηνα, αυτά που άκουσες χθες.»ακούστηκε προστακτική, η φωνή του κο-
ριτσιού, που ΄΄ άρπαξε ΄΄ τη Μορβανά, απευθυνόμενη, προς ένα ψηλόλιγνο κορίτσι που έδειχνε αρκετά σοβαρό.
Εκείνο άρχισε την αφήγησή :
«Χθες το βράδυ, ήρθαν στο σπίτι μας, πέντε άντρες και μία γυναίκα. Ήταν δηλαδή το Ανώτατο Συμβούλιο, γιατί, εκτός απʼ το ότι ήταν έξι, στα ρούχα τους είχαν το Δεντρόσπιτο κεντημένο. Ο πατέρας μου μού είπε, να φύγω. Εγώ, κάθισα πίσω από την σκάλα και κρυφάκουσα.
Έλεγαν κάτι για πόλεμο και παραπάνω εδάφη που ήταν παράνομα και για μια ανήλικη διάδοχο του θρόνου της διπλανής μας χώρας.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Α!Και μην είστε πολύ αυστηροί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
zanin
Διάσημο μέλος
Η zanin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 2,838 μηνύματα.
07-12-06
21:14
θα μας βαλεις και την συνέχεια......
please.....
αλήθεια πόσο χρονών είσαι?
please.....
αλήθεια πόσο χρονών είσαι?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
adespoto
Περιβόητο μέλος
Η adespoto αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Εκπαιδευτικός και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 5,603 μηνύματα.
07-12-06
21:15
Κοίτα τώρα, γενικά εμένα μου αρέσει πολύ η θεματολογία, είναι κάτι πέρα από τα συνιθισμένα και τραβάει πολύ την προσοχή ενώ παράλληλα κεντρίζει τη φαντασία. Το μόνο που κάπως με ξένισε ήταν κάποιες εκφράσεις (πχ "κολλητή", "το πιο βαρετό μάθημα του κόσμου") οι οποίες μάλλον δεν κολλάνε και τόσο σε λογοτέχνημα. Και λίγο στην πλοκή της ιστορίας στο σημείο που γράφεις είναι λίγο δυσνόητο ( "Κάποια ρώτησε, «που είναι η Μάγια;», εννοώντας την καλύτερη φίλη της Μορβανά και η απάντηση ήρθε: «θα έρθει αργότερα, έχει δουλειά.».
«Πες Λήμηνα, αυτά που άκουσες χθες.»ακούστηκε προστακτική, η φωνή του κο-
ριτσιού, που ΄΄ άρπαξε ΄΄ τη Μορβανά, απευθυνόμενη, προς ένα ψηλόλιγνο κορίτσι που έδειχνε αρκετά σοβαρό." ).
Αυτά. Κατά τα άλλα, καλή επιτυχία σου εύχομαι.
«Πες Λήμηνα, αυτά που άκουσες χθες.»ακούστηκε προστακτική, η φωνή του κο-
ριτσιού, που ΄΄ άρπαξε ΄΄ τη Μορβανά, απευθυνόμενη, προς ένα ψηλόλιγνο κορίτσι που έδειχνε αρκετά σοβαρό." ).
Αυτά. Κατά τα άλλα, καλή επιτυχία σου εύχομαι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
08-12-06
11:33
Καλή αρχή, καλή επιτυχία!!
Επαναλαμβάνεις πολύ το όνομα της Μορβανά, ή ιδέα μου;
Επαναλαμβάνεις πολύ το όνομα της Μορβανά, ή ιδέα μου;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
08-12-06
23:20
...θέλω συνέχεια.Μας έχεις κεντρίσει το ενδιαφέρον και ανυπομονούμε να δούμε παρακάτω.
Μ' αρέσουν τα ονόματα που σκαρφίστηκες! Είναι μεγάλη τέχνη να βρίσκεις νέα εύηχα ονόματα!
Θα ήταν καλό να κάνεις κάποιες περιγραφές του χώρου και του χρόνου, ώστε να βάλεις τον αναγνώστη μέσα στην ιστορία.
Επίσης θα ήταν όμορφο να περιγράψεις στη ροή της διήγησης και τα βασικά πρόσωπα.
Μόνο μια ερώτηση: Είναι Μορβανά ή Μορβάνα γιατί έχεις και τους δύο τρόπους στο απόσπασμά σου.
Καλή συνέχεια!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
10-12-06
11:48
με παρέπεμψε κάτι ανάμεσα σε hary potter και hobits
όπως είπε και η Isiliel καλό είναι το 1. να μην αναφέρεται στη Μορβανα αλλά στο που πως ποτε για να ξέρει απ την αρχή αυτος που διαβάζει...
μιλάμε για νεράϊδες? για ξωτικά? για χόμπιτς? για μάγισσες?
κατά τα άλλα εμένα που μου αρέσουν τα παραμύθια, σίγουρα μου κέντρισε το ενδιαφέρον και θέλω τη συνεχεια
όπως είπε και η Isiliel καλό είναι το 1. να μην αναφέρεται στη Μορβανα αλλά στο που πως ποτε για να ξέρει απ την αρχή αυτος που διαβάζει...
μιλάμε για νεράϊδες? για ξωτικά? για χόμπιτς? για μάγισσες?
κατά τα άλλα εμένα που μου αρέσουν τα παραμύθια, σίγουρα μου κέντρισε το ενδιαφέρον και θέλω τη συνεχεια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
zanin
Διάσημο μέλος
Η zanin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 2,838 μηνύματα.
10-12-06
11:55
γιουπιιιιιι 
θα μας βαλεις την συνέχεια??????????????!!!!!!!!!!
θα είμαστε οι πρώτοι που θα διαβάσουν το αριστουργημά σου?!
θα μας βαλεις την συνέχεια??????????????!!!!!!!!!!θα είμαστε οι πρώτοι που θα διαβάσουν το αριστουργημά σου?!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
haroula1924
Νεοφερμένος
Η haroula1924 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 54 μηνύματα.
11-12-06
21:43
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια!!!!! Ξέχασα να σας πω πως η Μορβανά δεν είναι η κεντρική ηρωίδα κι έτσι εμφανίζεται μόνο λίγες φορές για να δούμε ποια κατάσταση επικρατεί στην χώρα της.Είναι άνθρωπος.
τα νέα
Πολλά κορίτσια θα ήθελαν να είναι βασσίλισσες στη θέση μου.Υποστηρίζουν πως δεν θα έκαναν τα τρομερά κατά τη γνώμη τους λάθη που έκανα εγώ.Δεν τις αδικώ.Κι εγώ ώρες ώρες θυμώνω με τον εαυτό μου.
Όλα ξεκίνησαν ένα φθινοπωρινό πρωινό.Με το που ξ.υπνησα με φ.ωναξαν στην κ.αμαρα του πατέρα μου.Απορημένη ντύθηκα και περπάτησα μέχρι το σκοτεινό δωμάτιο.
Άνοιξα σιγά σιγά την πόρτα και βρέθηκα αντιμέτωπη μ΄ένα θέαμα που δεν είχα ξαναντικρίσει.Ο πατέρας μου ήταν ξαπλωμένος και απ΄ότι κατάλαβα ήταν άρρωστος.
Την προυγούμενη μέρα είχε γυρίσει από ένα μακροχρόνιο ταξίδι και δεν ήθελε να δει κανέναν.
Μου έκανε ένα νεύμα.Πλησίασα.Με φίλησε και μου είπε πως μέχρι να γίνει καλά εγώ θα κυβερνούσα.
Εγώ!Η μητέρα μου, μου είπαν πως πέθανε στη γέννα...
to be continued
Ξέχασα να σας πω πως η Μορβανά δεν είναι η κεντρική ηρωίδα κι έτσι εμφανίζεται μόνο λίγες φορές για να δούμε ποια κατάσταση επικρατεί στην χώρα της.Είναι άνθρωπος.τα νέα
Πολλά κορίτσια θα ήθελαν να είναι βασσίλισσες στη θέση μου.Υποστηρίζουν πως δεν θα έκαναν τα τρομερά κατά τη γνώμη τους λάθη που έκανα εγώ.Δεν τις αδικώ.Κι εγώ ώρες ώρες θυμώνω με τον εαυτό μου.
Όλα ξεκίνησαν ένα φθινοπωρινό πρωινό.Με το που ξ.υπνησα με φ.ωναξαν στην κ.αμαρα του πατέρα μου.Απορημένη ντύθηκα και περπάτησα μέχρι το σκοτεινό δωμάτιο.
Άνοιξα σιγά σιγά την πόρτα και βρέθηκα αντιμέτωπη μ΄ένα θέαμα που δεν είχα ξαναντικρίσει.Ο πατέρας μου ήταν ξαπλωμένος και απ΄ότι κατάλαβα ήταν άρρωστος.
Την προυγούμενη μέρα είχε γυρίσει από ένα μακροχρόνιο ταξίδι και δεν ήθελε να δει κανέναν.
Μου έκανε ένα νεύμα.Πλησίασα.Με φίλησε και μου είπε πως μέχρι να γίνει καλά εγώ θα κυβερνούσα.
Εγώ!Η μητέρα μου, μου είπαν πως πέθανε στη γέννα...
to be continued
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Poniro Ksotikouli
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Allstar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 204 μηνύματα.
07-01-07
19:31
"Η Μορβάνα σκέφτηκε να γυρίσει στο σπίτι της Μορβάνας γιατί η Μορβάνα πεινούσε και η γιαγιά της Μορβάνας είχε ετοιμάσει το αγαπημένο φαγητό της Μορβάνας."
Δεν χρειάζεται να αναφέρεις συνέχεια το όνομα του ήρωα, εφόσον αυτόν παρακολουθούμε και το ξέρουμε! Εγώ δεν αντέξα πάνω από 8 γραμμές στην αρχή, γιατί με κούρασε η επανάληψη.
Επίσης, οι περιγραφές τύπου "δρύινη και σκαλιστή" για αντικείμενα που αποφασίζεις να περιγράψεις μου θυμίζουν τις προτάσεις που γράφαμε στο σχολείο όταν μας ζητούσαν να περιγράφουμε τα αντικείμενα περισσότερο, δηλαδή, μου φαίνονται τελείως διεκπαιρεωτικές και άψυχες..απλώς για να υπάρχουν, ενώ αντίθετα, ενώ έχεις τόσες ευκαιρίες για να παίξεις με εικόνες δέντρων, σπιτιών, αντικειμένων της καθημερινότητας στο σχολείοκτλ. δεν τα περιγράφεις καθόλου!
Σταματάω εδώ, γιατί ζήτησες να μην είμαστε αυστηροί..
Δεν χρειάζεται να αναφέρεις συνέχεια το όνομα του ήρωα, εφόσον αυτόν παρακολουθούμε και το ξέρουμε! Εγώ δεν αντέξα πάνω από 8 γραμμές στην αρχή, γιατί με κούρασε η επανάληψη.
Επίσης, οι περιγραφές τύπου "δρύινη και σκαλιστή" για αντικείμενα που αποφασίζεις να περιγράψεις μου θυμίζουν τις προτάσεις που γράφαμε στο σχολείο όταν μας ζητούσαν να περιγράφουμε τα αντικείμενα περισσότερο, δηλαδή, μου φαίνονται τελείως διεκπαιρεωτικές και άψυχες..απλώς για να υπάρχουν, ενώ αντίθετα, ενώ έχεις τόσες ευκαιρίες για να παίξεις με εικόνες δέντρων, σπιτιών, αντικειμένων της καθημερινότητας στο σχολείοκτλ. δεν τα περιγράφεις καθόλου!
Σταματάω εδώ, γιατί ζήτησες να μην είμαστε αυστηροί..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
07-01-07
20:09
Καλό το βιβλίο. Σεξ και βία έχει, ή θα το κάνεις στυλ Χαρρυ Πόττερ?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
theio_vrefos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο theio_vrefos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 823 μηνύματα.
08-01-07
01:44
δίκιο
τα πάντα είναι πετυχημένα με σεξ και βια.
Ακόμα και χάρρυ πόττερ θα τη χρησιμοποιήσει για να σωθεί...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών, επαγγέλεται Γονιός/Οικοκυρικά και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
08-01-07
09:39
"-Άκου πετεινέ μου…εδώ που σε έφερα, στη μεγάλη έκθεση ζωγραφικής…θα μάθεις πολλα. Βλέπεις εκείνους τους ανθρώπους?
-Ναι.
-Είναι τεχνοκρίτες.
-Mάλιστα.
-Ξέρεις γιατί κάνουν κριτική?
-Επειδή εκείνοι ξέρουν τα πάντα για την τέχνη.
-Όχι. Επειδή κάποτε προσπάθησαν να ζωγραφίσουν και δεν τα κατάφεραν. Έτσι σκέφτηκαν να κριτικάρουν τους άλλους…"
(Αφιερωμένο βεβαίως... βεβαίως…)
-Ναι.
-Είναι τεχνοκρίτες.
-Mάλιστα.
-Ξέρεις γιατί κάνουν κριτική?
-Επειδή εκείνοι ξέρουν τα πάντα για την τέχνη.
-Όχι. Επειδή κάποτε προσπάθησαν να ζωγραφίσουν και δεν τα κατάφεραν. Έτσι σκέφτηκαν να κριτικάρουν τους άλλους…"
(Αφιερωμένο βεβαίως... βεβαίως…)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Poniro Ksotikouli
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Allstar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 204 μηνύματα.
08-01-07
14:31
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Giovanna
Επιφανές μέλος
Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
08-01-07
14:41
πολυ ομορφο! το η κολλητη της δεν μαρεσε και μενα, το δεντροσπιτο ειναι τελειο!
θα βρεις και ενα ομορφο ονομα για μια φιλη μου, που ειναι πολυ καλη νεραιδα?
θα της πω οτι το βρηκες εσυ και θα ειναι το copyright δικο σου
θα βρεις και ενα ομορφο ονομα για μια φιλη μου, που ειναι πολυ καλη νεραιδα?
θα της πω οτι το βρηκες εσυ και θα ειναι το copyright δικο σου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
roumana
Διάσημο μέλος
Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών, επαγγέλεται Γονιός/Οικοκυρικά και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
08-01-07
15:04
Δεν το αφιέρωσα σε σένα πάντως…Και εγώ σ'αγαπάω ζουζούνι μου.
haroula.. περιμενουμε συνέχεια...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
haroula1924
Νεοφερμένος
Η haroula1924 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 54 μηνύματα.
08-01-07
19:40
Να και η συνέχεια:
(ελπίζω να σας αρέσει)
Στην αρχή χάρηκα. Με παραξένεψε βέβαια το γεγονός ότι για πρώτη φορά από τότε που θυμόμουν τον εαυτό μου με φίλησε. Πήγα να ετοιμαστώ. Ποτέ δεν είχα βγει από το παλάτι, κυρίως για λόγους ασφάλειας. Φανταζόμουν πως θα έκανα καλή εντύπωση στον κόσμο κι ιδιαίτερα στη γερουσία.
Η γερουσία αποτελούταν από τους δώδεκα συμβούλους το πατέρα μου, οι οποίοι ήταν υπολογίσιμη δύναμη.
Προσφάτως, άρχισαν να διορθώνουν τη διοίκηση και να επεμβαίνουν στις πράξεις
του πατέρα μου.
Γενικά, ο πατέρας μου ήταν δυνατός και σκληρός άντρας. Ήταν ψηλός, ξανθός με γαλανά μάτια κι είχε μια αύρα που απόπνεε σοφία. Το καλογυμνασμένο σώμα ολοκλήρωνε την εικόνα του μυστήριου, γοητευτικού και επαναστατικού ατόμου. Ίσως τελικά γι’ αυτό ένιωθα πάντα αμηχανία μπροστά του.
Ο αρχηγός της γερουσίας με ενημέρωσε πως θα μου έκανε αυτός μαθήματα που είχαν σχέση με την κυβέρνηση. Δεν μου άρεσε σαν δάσκαλος έτσι όπως τον φανταζόμουν στο μάθημα. Ήταν πολύ γέρος, όπως και όλα τα μέλη της γερουσίας άλλωστε, με καμπούρα τόση, ώστε να φαίνομαι αρκετά ψηλότερη απ’ αυτόν, παρ’ όλο που στα νιάτα του πρέπει να ήταν ψηλός. Τα φρύδια του είχαν πάχος όσο και ο αντίχειρας ενός πιθήκου. Κοιτούσε πονηρά και η όψη του θύμιζε ξωτικό.
«Μια βασίλισσα πρέπει να είναι πολύ όμορφη» σκέφτηκα και άρχισα να ετοιμάζομαι. Όταν τελείωσα, δεν είχα πια τι να κάνω και βάλθηκα να παρατηρώ τα πάντα από το παράθυρό μου.
Οι κήποι του παλατιού ήταν απέραντοι, γεμάτοι πράσινο, αλλά και κάθε είδος φυτών. Πέρα από την Πόρτα, τη μεγάλη είσοδο του παλατιού, απλωνόταν λιβάδια, όλα ίδια και όμοια, που στο τέλος καταντούσαν βαρετά. Χωματόδρομοι έσπαγαν την
πράσινη μονοτονία. Πιο πέρα, αχνοφαίνοταν η διαχωριστική οροσειρά. Ήταν φυσικό
σύνορο των δύο αιωνίως αντίπαλων χωρών: της Πρώτης πολιτείας ή αλλιώς της πολιτείας του Βασιλιά, δηλαδή της δικιάς μου χώρας και της Τρίτης πολιτείας ή αλλιώς πολιτείας των Φάρε.
Όλες οι χώρες του νησιού, οι οποίες ήταν δώδεκα, ονομαζόταν πολιτείες. Ήμουν περήφανη για την καταγωγή μου. Οι πρόγονοι μου ήταν σαμάνοι, δηλαδή μάγοι και ιερείς. Χαρακτηριστικό τους το γαλάζιο χρώμα μαλλιών.
Έπαιξα με μια μπούκλα των μαλλιών μου μηχανικά. Είχαν γαλάζιο χρώμα. Γι’ αυτό
ήμουν γνωστή: ήμουν ο μόνος άνθρωπος στις δώδεκα πολιτείες που μπορούσα να είμαι μάγος! Το χαρακτηριστικό το πήρα από τη μητέρα μου. Παρ’ όλο που δεν την είχα δει ποτέ, ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου. Ευχήθηκα να την είχα κοντά μου,
να ζούσα μια τρυφερή ζωή. Είχα βέβαια την Λίθα, την παραμάνα μου, αλλά δεν μπορούσε να αναπληρώσει την αγάπη της φυσικής μου μητέρας.
Ξάπλωσα στο τεράστιο κρεβάτι μου. Κοίταξα την οροφή. Αντίκρισα πανέμορφα πουλιά, από αυτά με τα πολύχρωμα φτερά. Η χαρά που είχα πριν από λίγο ένιωσα να πετάει…
Ένα χτύπημα στην πόρτα ακούστηκε και ο αντιπαθητικός αρχηγός της γερουσίας μπήκε στο δωμάτιό μου. « Έχετε έναν επισκέπτη» είπε με την ανατριχιαστική φωνή του.
Τον κοίταξα απορημένα. Ποτέ άλλοτε δεν είχε ξαναρθεί κανένας για εμένα. Όλοι ερχόταν για πολιτικούς λόγους και ζητούσαν να δουν τον πατέρα μου.
«Ποιος είναι;» τον ρώτησα. «Ένας ξένος από την Πέμπτη πολιτεία» ήρθε η αδιά-
φορη απάντηση.
Έδωσα εντολή να ετοιμαστεί ένα δωμάτιο. Δεν είχα όρεξη να δω κανέναν.
Εκτός κι αν ήταν η μητέρα μου…
Ξεντύθηκα. Έβαλα ένα πρόχειρο φόρεμα και έπεσα να κοιμηθώ. Το όνειρο μου ήταν πολύ όμορφο. Ονειρεύτηκα την μητέρα μου. Την είδα ψηλή και πανέμορφη. Αλλά δεν ήταν έτσι όπως μου την είχαν περιγράψει. Μου την περιέγραφαν με πράσινα σμαράγδια μάτια, όχι μοβ όπως την φαντάστηκα. Ήταν παχουλή, όχι λεπτή. Μου τραγούδαγε. Εγώ ήμουν μωρό. Η φωνή της μαγική. Με έκανε να ανατριχιάσω και ξύπνησα.
«Σήκω, τεμπέλα!» με ψευτομάλωσε η Λίθα. Χαμογέλασα αχνά. Καταλάβαινα την καλή της πρόθεση μα δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Γιατί λοιπόν προσπαθούσε άδικα; Μου χαλούσε ακόμη περισσότερο τη διάθεση.
«Καλά συγνώμη, αλλά τη μια κοιμάσαι, την άλλη είσαι ξύπνια;» συνέχισε με ένα ανόητο χαμόγελο στα χείλη. Έλεος!!!
Ένοιωσα κακιά. Μπορεί να μην ήταν κι η πιο έξυπνη της πολιτείας, είχε όμως καρδιά και αυτή η καρδιά μ’ αγαπούσε σαν παιδί της…
(ελπίζω να σας αρέσει)
Στην αρχή χάρηκα. Με παραξένεψε βέβαια το γεγονός ότι για πρώτη φορά από τότε που θυμόμουν τον εαυτό μου με φίλησε. Πήγα να ετοιμαστώ. Ποτέ δεν είχα βγει από το παλάτι, κυρίως για λόγους ασφάλειας. Φανταζόμουν πως θα έκανα καλή εντύπωση στον κόσμο κι ιδιαίτερα στη γερουσία.
Η γερουσία αποτελούταν από τους δώδεκα συμβούλους το πατέρα μου, οι οποίοι ήταν υπολογίσιμη δύναμη.
Προσφάτως, άρχισαν να διορθώνουν τη διοίκηση και να επεμβαίνουν στις πράξεις
του πατέρα μου.
Γενικά, ο πατέρας μου ήταν δυνατός και σκληρός άντρας. Ήταν ψηλός, ξανθός με γαλανά μάτια κι είχε μια αύρα που απόπνεε σοφία. Το καλογυμνασμένο σώμα ολοκλήρωνε την εικόνα του μυστήριου, γοητευτικού και επαναστατικού ατόμου. Ίσως τελικά γι’ αυτό ένιωθα πάντα αμηχανία μπροστά του.
Ο αρχηγός της γερουσίας με ενημέρωσε πως θα μου έκανε αυτός μαθήματα που είχαν σχέση με την κυβέρνηση. Δεν μου άρεσε σαν δάσκαλος έτσι όπως τον φανταζόμουν στο μάθημα. Ήταν πολύ γέρος, όπως και όλα τα μέλη της γερουσίας άλλωστε, με καμπούρα τόση, ώστε να φαίνομαι αρκετά ψηλότερη απ’ αυτόν, παρ’ όλο που στα νιάτα του πρέπει να ήταν ψηλός. Τα φρύδια του είχαν πάχος όσο και ο αντίχειρας ενός πιθήκου. Κοιτούσε πονηρά και η όψη του θύμιζε ξωτικό.
«Μια βασίλισσα πρέπει να είναι πολύ όμορφη» σκέφτηκα και άρχισα να ετοιμάζομαι. Όταν τελείωσα, δεν είχα πια τι να κάνω και βάλθηκα να παρατηρώ τα πάντα από το παράθυρό μου.
Οι κήποι του παλατιού ήταν απέραντοι, γεμάτοι πράσινο, αλλά και κάθε είδος φυτών. Πέρα από την Πόρτα, τη μεγάλη είσοδο του παλατιού, απλωνόταν λιβάδια, όλα ίδια και όμοια, που στο τέλος καταντούσαν βαρετά. Χωματόδρομοι έσπαγαν την
πράσινη μονοτονία. Πιο πέρα, αχνοφαίνοταν η διαχωριστική οροσειρά. Ήταν φυσικό
σύνορο των δύο αιωνίως αντίπαλων χωρών: της Πρώτης πολιτείας ή αλλιώς της πολιτείας του Βασιλιά, δηλαδή της δικιάς μου χώρας και της Τρίτης πολιτείας ή αλλιώς πολιτείας των Φάρε.
Όλες οι χώρες του νησιού, οι οποίες ήταν δώδεκα, ονομαζόταν πολιτείες. Ήμουν περήφανη για την καταγωγή μου. Οι πρόγονοι μου ήταν σαμάνοι, δηλαδή μάγοι και ιερείς. Χαρακτηριστικό τους το γαλάζιο χρώμα μαλλιών.
Έπαιξα με μια μπούκλα των μαλλιών μου μηχανικά. Είχαν γαλάζιο χρώμα. Γι’ αυτό
ήμουν γνωστή: ήμουν ο μόνος άνθρωπος στις δώδεκα πολιτείες που μπορούσα να είμαι μάγος! Το χαρακτηριστικό το πήρα από τη μητέρα μου. Παρ’ όλο που δεν την είχα δει ποτέ, ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου. Ευχήθηκα να την είχα κοντά μου,
να ζούσα μια τρυφερή ζωή. Είχα βέβαια την Λίθα, την παραμάνα μου, αλλά δεν μπορούσε να αναπληρώσει την αγάπη της φυσικής μου μητέρας.
Ξάπλωσα στο τεράστιο κρεβάτι μου. Κοίταξα την οροφή. Αντίκρισα πανέμορφα πουλιά, από αυτά με τα πολύχρωμα φτερά. Η χαρά που είχα πριν από λίγο ένιωσα να πετάει…
Ένα χτύπημα στην πόρτα ακούστηκε και ο αντιπαθητικός αρχηγός της γερουσίας μπήκε στο δωμάτιό μου. « Έχετε έναν επισκέπτη» είπε με την ανατριχιαστική φωνή του.
Τον κοίταξα απορημένα. Ποτέ άλλοτε δεν είχε ξαναρθεί κανένας για εμένα. Όλοι ερχόταν για πολιτικούς λόγους και ζητούσαν να δουν τον πατέρα μου.
«Ποιος είναι;» τον ρώτησα. «Ένας ξένος από την Πέμπτη πολιτεία» ήρθε η αδιά-
φορη απάντηση.
Έδωσα εντολή να ετοιμαστεί ένα δωμάτιο. Δεν είχα όρεξη να δω κανέναν.
Εκτός κι αν ήταν η μητέρα μου…
Ξεντύθηκα. Έβαλα ένα πρόχειρο φόρεμα και έπεσα να κοιμηθώ. Το όνειρο μου ήταν πολύ όμορφο. Ονειρεύτηκα την μητέρα μου. Την είδα ψηλή και πανέμορφη. Αλλά δεν ήταν έτσι όπως μου την είχαν περιγράψει. Μου την περιέγραφαν με πράσινα σμαράγδια μάτια, όχι μοβ όπως την φαντάστηκα. Ήταν παχουλή, όχι λεπτή. Μου τραγούδαγε. Εγώ ήμουν μωρό. Η φωνή της μαγική. Με έκανε να ανατριχιάσω και ξύπνησα.
«Σήκω, τεμπέλα!» με ψευτομάλωσε η Λίθα. Χαμογέλασα αχνά. Καταλάβαινα την καλή της πρόθεση μα δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Γιατί λοιπόν προσπαθούσε άδικα; Μου χαλούσε ακόμη περισσότερο τη διάθεση.
«Καλά συγνώμη, αλλά τη μια κοιμάσαι, την άλλη είσαι ξύπνια;» συνέχισε με ένα ανόητο χαμόγελο στα χείλη. Έλεος!!!
Ένοιωσα κακιά. Μπορεί να μην ήταν κι η πιο έξυπνη της πολιτείας, είχε όμως καρδιά και αυτή η καρδιά μ’ αγαπούσε σαν παιδί της…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος
Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
08-01-07
22:44
Kαλό φαίνεται...
Απλά οι χαρακτήρες είναι λίγο μονοδιάστατοι (ως πάρα πολύ.) Γιατί χρωματίζεις τους γερουσιαστές ψυχρά και τον βασιλιά τον παρουσιάζεις τόσο θετικά; Το κάνεις προβλέψιμο (όχι πως πειράζει, βασικά). Επίσης, η Μορβ. είναι εμφανισιακά αίσχος (άκου γαλάζια μαλλιά. Στο 2001 έχει μείνει;;;; )
Και πάμε στα σοβαρά. Λες πως η γερουσία "διορθώνει" τη βασιλεία του πατρός. Αυτόματα καταλαβαίνω πως ο "καλός βασιλιάς" είναι ένα απάνθρωπο τέρας, ένας αιμοδιψής τύρρανος που πρέπει να τον παρουσιάσεις να τον διαμελίζει ένας εξαθλιωμένος όχλος. Αντίθετα ο πιθηκόφρυδος γεράκος μου είναι συμπαθής - αλλά κάνουν μπαμ οι παιδερατικές τάσεις του.
Κατά τα άλλα, η Μορβ. δεν έχει πεθάνει από πλήξη και βαρεμάρα στο τέλειο βασίλειο της; Πόσων χρονών είναι το baby?
Περιμένω και με αγωνία να δω ποιός θα είναι ο "ξένος". Μήπως είναι κάνας πρίγκηπας - λαμόγιο, αυλοκόλακας και δολοπλόκος μέχρι αηδίας??? Αν όχι, τότε ας είναι τουλάχιστον ξωτικό, κάτι σαν Λέγκολας αλλά με τατουάζ "I Slap My Bitch" στο λαιμό.
Τεσπα. Περιμένω εναγωνίως τη συν..αχμ..έχεια.
Απλά οι χαρακτήρες είναι λίγο μονοδιάστατοι (ως πάρα πολύ.) Γιατί χρωματίζεις τους γερουσιαστές ψυχρά και τον βασιλιά τον παρουσιάζεις τόσο θετικά; Το κάνεις προβλέψιμο (όχι πως πειράζει, βασικά). Επίσης, η Μορβ. είναι εμφανισιακά αίσχος (άκου γαλάζια μαλλιά. Στο 2001 έχει μείνει;;;; )
Και πάμε στα σοβαρά. Λες πως η γερουσία "διορθώνει" τη βασιλεία του πατρός. Αυτόματα καταλαβαίνω πως ο "καλός βασιλιάς" είναι ένα απάνθρωπο τέρας, ένας αιμοδιψής τύρρανος που πρέπει να τον παρουσιάσεις να τον διαμελίζει ένας εξαθλιωμένος όχλος. Αντίθετα ο πιθηκόφρυδος γεράκος μου είναι συμπαθής - αλλά κάνουν μπαμ οι παιδερατικές τάσεις του.
Κατά τα άλλα, η Μορβ. δεν έχει πεθάνει από πλήξη και βαρεμάρα στο τέλειο βασίλειο της; Πόσων χρονών είναι το baby?
Περιμένω και με αγωνία να δω ποιός θα είναι ο "ξένος". Μήπως είναι κάνας πρίγκηπας - λαμόγιο, αυλοκόλακας και δολοπλόκος μέχρι αηδίας??? Αν όχι, τότε ας είναι τουλάχιστον ξωτικό, κάτι σαν Λέγκολας αλλά με τατουάζ "I Slap My Bitch" στο λαιμό.
Τεσπα. Περιμένω εναγωνίως τη συν..αχμ..έχεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Giovanna
Επιφανές μέλος
Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
08-01-07
22:45
πολυ ομορφο! το η κολλητη της δεν μαρεσε και μενα, το δεντροσπιτο ειναι τελειο!
θα βρεις και ενα ομορφο ονομα για μια φιλη μου, που ειναι πολυ καλη νεραιδα?
θα της πω οτι το βρηκες εσυ και θα ειναι το copyright δικο σου
haroula... ???????
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιώργος
Τιμώμενο Μέλος
Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
08-01-07
23:24
Πέρασε πάρας πολύς καιρός από τότε που διάβασα τελευταία φορά ένα βιβλίο.. 
Και ύστερα από τόσα χρόνια (χρόνια!) ξαναδιάβασα...
Χαρούλα, από μένα τα καλύτερα. Το μόνο που έχω να πω, να συνεχίσεις έτσι. Πολύ καλή δουλειά, εμένα προσωπικά με απορρόφησε από την πρώτη γραμμή. Ελπίζω να είναι κι έτσι η συνέχεια. Την περιμένουμε
Είδατε που το στέκι προωθεί τα νέα ταλέντα;
Και ύστερα από τόσα χρόνια (χρόνια!) ξαναδιάβασα...
Χαρούλα, από μένα τα καλύτερα. Το μόνο που έχω να πω, να συνεχίσεις έτσι. Πολύ καλή δουλειά, εμένα προσωπικά με απορρόφησε από την πρώτη γραμμή. Ελπίζω να είναι κι έτσι η συνέχεια. Την περιμένουμε
Είδατε που το στέκι προωθεί τα νέα ταλέντα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
theio_vrefos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο theio_vrefos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 37 ετών. Έχει γράψει 823 μηνύματα.
09-01-07
03:35
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
