Περιθωριοποίηση ειδικών κοινωνικών ομάδων από το κοινωνικό σύνολο

underwater · 21-04-07

Το πώς θα χειριστεί ένα άτομο το θέμα της αναπηρίας του έχει πολύ σχέση στο πώς το βλέπουν οι άλλοι. Μερικοί "βολεύονται" και το χρησιμοποιούν σαν άλλοθι για όλα τους τα προβλήματα. Η κακομοιριά για μένα στον χαρακτήρα κάποιου είναι χειρότερη κι από αναπηρίες κι από δυσκολίες. Εγώ σαν άτομο προσπαθώ να αντιμετώπιζω τους πάντες ως ίσους. Πιθανώς έτσι να τους βοηθάω, πιθανώς και να τους αδικώ. Αλλά καθώς δεν ξέρουμε τι κουβαλάει ο καθένας, δεν θα βάλω ταμπέλα σε ένα άτομο που χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο ούτε θα το δω αλλιώς.

Παρόλα αυτά σχέση με κάποιον που δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί δεν θα έκανα. Όλα μπορώ να τα δεχτώ αλλά αυτό όχι. Δεν ξέρω για ποιό λόγο. Επειδή φοβάμαι μάλλον. Ότι θα με αντιμετωπίσει ως νοσοκόμα κι όχι ως γυναίκα. Ότι δεν ξέρω αν θα μπορούσαμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Αλλά όχι επειδή θα τον θεωρούσα "λίγο"!

Γίδι · 21-04-07

Το καλοκαίρι του 2004 δούλεψα στους Παραολυμπιακούς Αγώνες.
Και έμαθα πολλάαα...

Όλοι μα όλοι οι αθλητές μού έβαζαν μία αστείρευτη δύναμη και αισιοδοξία, ένα "μην τολμήσεις να μας λυπηθείς, περνάμε καλά"...

Βέβαια μιλάμε για αθλητές, άτομα που εξ ορισμού έχουν αγωνιστική φύση...

αλλά μου άρεσε. Μου άρεσε, που όταν μπήκα στο Ολυμπιακό χωριό, μου υπέδειξαν ότι πρέπει να κοιτάω ακόμα πιο καλά πριν διασχίσω το δρόμο, γιατί πολλοί έπαιρναν σβάρνα τις κατηφόρες με το αναπηρικό καροτσάκι, έτσι να γουστάρουν.
Μου άρεσε, που οι τυφλοί τζαμαϊκανοί με τα ράστα μας την έπεφταν, κάνοντας πλάκα με τα δικά μου κοτσιδάκια... τα οποία δεν έβλεπαν αλλά πασπάτευαν επίμονα.
Μου άρεσε, που ο γερμανός δρομέας υπέγραψε στις εκλογές μας με το στόμα και δε με άφησε καν να του βάλω την τσάντα στον ώμο, αλλά την άρπαξε μόνος του με τα δόντια από το πάτωμα και την "πέταξε" στον ώμο του. Δεν είχε καθόλου χέρια, μόνο τρία δάχτυλα σε κάθε ώμο, και μόνο ένα πόδι...
Μου άρεσε, που έπρεπε να ζητήσω να καθίσω σε μία ελεύθερη θέση στο λεωφορείο, στην οποία όμως είχε αφήσει το τεχνητό της πόδι μία κοπελίτσα. Και δε με άκουγε κιόλας, είχε στη διαπασών το ipod!...

Μου άρεσε, γιατί ήταν ο κόσμος της διαφορετικότητας. Μου άρεσε, γιατί ήμαστε όλοι μαζί. Μου άρεσε, γιατί είχα όντως ξεχαστεί. Γιατί στις τόσο εξελιγμένες εκείνες εγκαταστάσεις, τα είχαν όλα.

Και μία εβδομάδα μετά δεν μπορούσα να βγάλω τη γιαγιά μου βόλτα στην Πατησίων. Ούτε μέχρι απέναντι, το καροτσάκι της δε χωρούσε ανάμεσα στα παράνομα παρκαρισμένα αμάξια...

MonaXoS · 22-04-07

@Γίδι... απλά respect! Πρέπει να ήταν όντως απίστευτη εμπειρία και σε ζηλεύω.

Τι νόημα θα είχε ο κόσμος αυτός αν δεν υπήρχε η διαφορετικότητα; Αυτή είναι που μας κάνει... άτομα (=ξεχωριστούς). Νομίζω πως τα ΑΜΕΑ ευτυχώς όσο περνάει ο καιρός αντιμετωπίζονται όλο και καλύτερα από τον κοινωνικό τους περίγυρο, αλλά δυστυχώς όχι και από το ίδιο το κράτος, το οποίο πραγματικά αδιαφορεί σε μεγάλο βαθμό για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτές οι ομάδες. Οπότε και εγώ πιστεύω πως η προσοχή μας πρέπει να στραφεί εκεί...

Oralee · 22-04-07

Η δουλειά μου έχει να κάνει με ΑμέΑ. Όταν πρωτοπήγα, είχα πάθει σοκ και έλεγα πως είμαι πολύ χαζή που φαντάζομαι πως εγώ έχω οποιοδήποτε πρόβλημα. Κι ακόμη το λέω. Αλλά μερικές φορές ειλικρινά νιώθω πως εκμεταλλεύονται την αναπηρία τους για να αναγκάσουν τους άλλους να κάνουν αυτό που θέλουν. Βέβαια δεν μπορώ να τους κατηγορήσω: μερικές φορές πολύ απλά δεν έχουν άλλη λύση, αφού κανείς δεν φαίνεται να προσπαθεί ειλικρινά να κάνει κάτι για αυτούς σε σοβαρό επίπεδο (ή σχεδον κανείς, οι δυσκολίες που πρέπει να αντιμετωπίσουν καθημερινά είναι τεράστιες).

Εξυπακούεται βέβαια πως φιλικές σχέσεις θα έκανα κι έχω κάνει με τέτοια άτομα. Έχουν πολλά να σου δώσουν άλλωστε. Έρωτική σχέση όμως νομίζω πως δεν θα έκανα.. δεν μπορώ να το δικαιολογήσω, αλλά αυτό νιώθω.

viki_thess · 22-04-07

Αρχική Δημοσίευση από XRZ:
H αμέσως προηγούμενη σχέση μου από την τελευταία μου ήταν με ένα άτομο με ένα "εσωτερικό" (μη εμφανές εννοώ) πρόβλημα υγείας, που τον ανάγκαζε να ζει εξαρτημένος από φάρμακα δια βίου. Δεν ήταν όρατο με ...γυμνό μάτι και δεν τον επηρέαζε "ενοχλητικά" στην καθημερινή μας ζωή... Ήταν και έιναι πολύ καλό παιδί. Την πάθηση του την έμαθα 2-3 μέρες αφότου τα φτιάξαμε όταν με έπιασε (προς τιμήν του, γιατί ξαναλέω, δεν είναι κάτι που το καταλαβαίνεις) και μου είπε "κοίτα να δεις, έχω αυτό και αυτό, ξέρω ότι μπορέι να είναι πρόβλημα και να σε μπερδέψει, για αυτό στο λέω τώρα στο ξεκίνημα, γιατί σε εκτιμώ και μου αρέσεις πολύ και προτιμώ να φύγεις τώρα παρά κάπου πιο κάτω και να με πονέσεις πολύ". Δεν έφυγα, τα είχαμε για ένα χρόνο και με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν μας επηρέασε όντως.

Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως ενώ τα ειχαμε, γνώρισα τον πρώην μου, τον οποίο, αν και προσπάθησα ειλικρινά, δεν "κατάφερα" να μην αποφύγω να τον ερωτευτώ και κατά συνέπεια, μετά από 2 μήνες που αμφιταλαντευόμουν να ζητήσω από το παιδί να χωρίσουμε.

Αυτό που με πλήγωσε πιο πολύ και μου έμεινε σαν πικρία ξέρεις τι είναι? Μια κουβέντα που μου είπε όταν του μίλησα με ειλικρίνια... " Ναι, βέβαια, τι καλύτερο να περιμένω, άλλωστε αυτός είναι υγιής οπότε λογικό είναι να με παρατήσεις για χάρη του"...
Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι το ίδιο το άτομο επέλεξε και έβαλε την πάθηση του μπροστά και την θεώρησε "πηγή" του κακού, όταν, με το χέρι στην καρδιά στο λέω αυτό (δεν έχω λόγο να πω ψέμματα, άλλωστε και οι 2 είναι παρελθόν πλέον), απλά... έγινε, "έτυχε" να ερωτευτώ κάποιον άλλον και ουδεμία σχέση είχε αυτό με το πρόβλημα υγείας του τότε φίλου μου...

Δεν ξέρω αν λέω ξεκάθαρα αυτό που έχω στο μυαλό μου, απλά σε μένα, στη δική μου μεμονωμένη περίπτωση, ήταν ο ίδιος ο "ασθενής" που επέλεξε να νιώσει μειονεκτικά με το προβλημα του και όχι ο περιγυρός του ή εγώ ( η κοπέλα του)...

διαβασα ολα τα ποστ και συμφωνω μ αυτο που λετε... οτι το ιδιο το ατομο με αναπηρια μειωνει τον εαυτο του απο μονο του σε διαφορες καταστασεις...
απ τη μια αυτο ειναι λογικο νομιζω γιατι δεν μπορει να δει τον εαυτο του σαν ισο με τους αλλους λογω της ιδιαιτεροτητας του και σ αυτο συμβαλλει κατα ενα μεγαλο βαθμο και η κοινωνια μας που τους περιθωριοποιει με τον εναν η τον αλλον τροπο...και παλι τονιζω οτι δεν το κανουν ολα τα ΑμεΑ αυτο. ειναι στο πως αντιμετωπιζει την ασθενεια του ο καθενας. εγω προσωπικα δεν εχω τετοιο κολημα... ισα ισα παντα το ελεγα οτι εχω θεμα υγειας(θα μπορουσα να μη το λεω καν γιατι δεν ειναι τπτ εμφανες) και δεν περιμενα τη λυπηση κανενος...εδω νεανικο διαβητη εχει ο αλλος που ειναι η πιο διαδεδομενη ασθενεια στις νεαρες ηλικιες και παλι αν ο διαβητικος εχει μια σχεση που παει σοβαρα οι γονεις του υγιους ατομου θα προβαλλουν αντιρησεις...γιατι δλδ;
δεν το καταλαβαινω εγω αυτο...αν ηταν το παιδι τους σε μια αναλογη κατασταση θα τους αρεσε να το απορριψουν επειδη θα χει διαβητη η οποιαδηποτε αλλη ασθενεια; εγω παντως αυτο εχω διαπιστωσει...
λογω ελλειπους ενημερωσης....λογω προκαταληψης...ο κοσμος ειναι κολημενος σ ενα μοτιβο με θεματα υγειας. Ρατσισμος για μενα δεν ειναι μονο οι φυλετικες διακρισεις που γινονται μεταξυ των ανθρωπων...ο ρατσισμος για θεματα υγειας ειναι πολυ πιο εντονος...και δυστυχως υπαρχει.... :/:

deadhead_pirate · 22-04-07

Αρχική Δημοσίευση από MonaXoS:
@Γίδι... απλά respect! Πρέπει να ήταν όντως απίστευτη εμπειρία και σε ζηλεύω.

Τι νόημα θα είχε ο κόσμος αυτός αν δεν υπήρχε η διαφορετικότητα; Αυτή είναι που μας κάνει... άτομα (=ξεχωριστούς). Νομίζω πως τα ΑΜΕΑ ευτυχώς όσο περνάει ο καιρός αντιμετωπίζονται όλο και καλύτερα από τον κοινωνικό τους περίγυρο, αλλά δυστυχώς όχι και από το ίδιο το κράτος, το οποίο πραγματικά αδιαφορεί σε μεγάλο βαθμό για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτές οι ομάδες. Οπότε και εγώ πιστεύω πως η προσοχή μας πρέπει να στραφεί εκεί...

Mην τό λες αυτό, τον τελευταίο καιρό, γίνονται αξιόλογες ενέργειες από το κράτος για τα άτομα αυτά. Βέβαια ας μην περμένουμε θαύματα, όμως σίγουρα με τονκαρό τα πράγματα βελτιώνονται.

viki_thess · 22-04-07

Αρχική Δημοσίευση από deadhead_pirate:
Mην τό λες αυτό, τον τελευταίο καιρό, γίνονται αξιόλογες ενέργειες από το κράτος για τα άτομα αυτά. Βέβαια ας μην περμένουμε θαύματα, όμως σίγουρα με τονκαρό τα πράγματα βελτιώνονται.

τι ενεργειες πειρατη; για πες μας να μαθουμε....

deadhead_pirate · 22-04-07

Ενα πρώτο δείγμα, είναι τα κέντρα αποθεραπείας, που αναλαμβάνουν την επανένταξη διαφόρων τέτοιων κοινωνικών ομάδων στην κοινωνία. Οπως έχω αναφέρει παραπάνω, έχω δουλέψει σε ένα τέτοιο κέντρο.
Βέβαια, όπως όλα τα κρατικά επιχειρήματα, βρίσκεται και αυτό σε πρώιμο στάδιο, όμως δειλά δειλά, κάτι πάει να γίνει.
Επίσης βλέπω τελευταία πολλά πολιτικά κόμματα και παρατάξεις να εντάσουν στους κόλπους τους άτομα με ειδικές ανάγκες ως υποψηφίους για τις εκλογές.
Και αν δούμε και λίγο γύρω μας, όλο και περισσότερες ράμπες για τα καροτσάκια βλέπουμε, όχι οτι είναι αρκετές βέβαια, αλλά πάλι κάτι πάει να γίνει....

viki_thess · 23-04-07

Αρχική Δημοσίευση από deadhead_pirate:
Ενα πρώτο δείγμα, είναι τα κέντρα αποθεραπείας, που αναλαμβάνουν την επανένταξη διαφόρων τέτοιων κοινωνικών ομάδων στην κοινωνία. Οπως έχω αναφέρει παραπάνω, έχω δουλέψει σε ένα τέτοιο κέντρο.
Βέβαια, όπως όλα τα κρατικά επιχειρήματα, βρίσκεται και αυτό σε πρώιμο στάδιο, όμως δειλά δειλά, κάτι πάει να γίνει.
Επίσης βλέπω τελευταία πολλά πολιτικά κόμματα και παρατάξεις να εντάσουν στους κόλπους τους άτομα με ειδικές ανάγκες ως υποψηφίους για τις εκλογές.
Και αν δούμε και λίγο γύρω μας, όλο και περισσότερες ράμπες για τα καροτσάκια βλέπουμε, όχι οτι είναι αρκετές βέβαια, αλλά πάλι κάτι πάει να γίνει....

θελει πολυυυυυυυυυυυ δουλεια ακομη πειρατη για να γινει η κοινωνια μας προσβασιμη σε ατομα με αναπηριες και να τα αποδεχτει πληρως στο κοινωνικο της συνολο... δυστυχως ...

deadhead_pirate · 23-04-07

Nαι σίγουρα θέλει πάρα πολύ δουλειά ακόμα, εγώ το μόνο που λέω είναι οτι σιγά σιγά, κάτι δείχνει να αλλάζει....

fandago · 18-03-08

Ορίστε ένα παράδειγμα ανθρώπων που παρά την αναπηρία τους δεν έμειναν στο περιθώριο:

Για όσους δεν το πρόσεξαν, αυτός είναι χωρίς ένα πόδι και αυτή χωρίς ένα χέρι. :/:

Resident Evil · 19-03-08

Αρχική Δημοσίευση από fandago:
Ορίστε ένα παράδειγμα ανθρώπων που παρά την αναπηρία τους δεν έμειναν στο περιθώριο:

Για όσους δεν το πρόσεξαν, αυτός είναι χωρίς ένα πόδι και αυτή χωρίς ένα χέρι.

απίστευτο... :eek:

και υπέροχο....

Vkey · 19-03-08

Αυτό που παρατηρώ λόγω δουλειάς και με κάνει αρκετά χαρούμενη είναι ότι τα παιδιά (οι αυριανοί ενήλικες) δεν περιθωριοποιούν τα άτομα με ειδικές ανάγκες....

Έχοντας δύο παιδιά με αυτισμό στο Δημοτικό σχολείο βλέπω τα υπόλοιπα παιδιά να τα βοηθάνε, να τα εντάσσουν όπως μπορούν στις δραστηριότητες τους...Να τα καθοδηγούν και να τα φροντίζουν....

Δεν ξέρω αν το βλέπω ρομαντικά αλλά αρχίζω και πιστεύω ότι οι υπόλοιπες γενιές δεν θα "φοβούνται" αυτά τα άτομα... Και πιστεύω ότι΄αυτό συμβαίνει επειδή ζουν όντως μαζί τους στο ίδιο σχολικό περιβάλλον και είναι μέρος της σχολικής καθημερινότητάς τους....

cibyllian · 19-03-08

Κι εγώ θεωρώ ότι είναι καλύτερα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, είτε κινητικές, είτε νοητικές, να εντάσσονται στο ευύτερο κοινωνικό σύνολο. Έτσι ξεπερνούν και οι δύο πλευρές καλύτερα το πρόβλημα, οι μεν "φυσιολογικοί" μαθαίνουν να αποδέχονται καλύτερα αυτά τα άτομα και τα άτομα αυτά από την πλευρά τους εντάσσονται πιο ομαλά και μαθαίνουν να λειτουργούν με το υπόλοιπο σύνολο. Στο τέλος - τέλος είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις, που ένα άτομο με ειδικές ανάγκες δεν μπορεί να ζήσει μια φυσιολογική κοινωνική ζωή.

deadhead_pirate · 19-03-08

Αρχική Δημοσίευση από Vkey:
Αυτό που παρατηρώ λόγω δουλειάς και με κάνει αρκετά χαρούμενη είναι ότι τα παιδιά (οι αυριανοί ενήλικες) δεν περιθωριοποιούν τα άτομα με ειδικές ανάγκες....

Έχοντας δύο παιδιά με αυτισμό στο Δημοτικό σχολείο βλέπω τα υπόλοιπα παιδιά να τα βοηθάνε, να τα εντάσσουν όπως μπορούν στις δραστηριότητες τους...Να τα καθοδηγούν και να τα φροντίζουν....

Δεν ξέρω αν το βλέπω ρομαντικά αλλά αρχίζω και πιστεύω ότι οι υπόλοιπες γενιές δεν θα "φοβούνται" αυτά τα άτομα... Και πιστεύω ότι΄αυτό συμβαίνει επειδή ζουν όντως μαζί τους στο ίδιο σχολικό περιβάλλον και είναι μέρος της σχολικής καθημερινότητάς τους....

Ψάξε στο ίδιο θέμα να δεις πόσο πιο παλιά είχα πει κάτι ανάλογο, και τι κράξιμο είχα φάει.
Δεν γίναμε ξαφνικά η πολιτισμένη χώρα που θα θέλαμε όλοι μας, αλλά σιγά σιγά κάτι αλλάζει.

Vkey · 19-03-08

Ναι...κι αυτό το επιβεβαιώνω κι εγώ

Επίσης υπάρχει ένα νομοσχέδιο στα σκαριά που είναι αποκλειστικά για τα ΑμΕΑ -που ελπίζουμε να ψηφιστεί- για τα όποια μεριμνά και εισάγει την δια βίου μάθηση και εκπαίδευση.... Επίσης στις βαριές περιπτώσεις ξελαφρώνει του γονείς από την σκέψη -τι θα γίνουν τα παιδιά όταν εμείς φύγουμε από την ζωή- κάτι που για εμάς ακούγεται περίεργο αλλά βάση της δικής μου εμπειρίας είναι από τις πρώτες ανησυχίες των γονιών....

Σκοπεύει να ανοίξει κι άλλα κέντρα αποκατάστασης, θα αναθεωρήσει τον ρόλο των ΚΔΑΥ αλλά και θα δημιουργήσει κέντρα φιλοξενίας και δημιουργικότητας... Όπως επίσης θα προσλάβει εξειδικευμένο προσωπικό....

Πέρα από την ψήφισή του ελπίζω να λειτουργήσει όσο πιο σωστά γίνεται... Τουλάχιστον γίνονται βήματα πλέον

deadhead_pirate · 20-03-08

Χαίρομαι πάρα πολύ που το μαθαίνω αυτό.
Εχουν περάσει ήδη 7 χρόνια από τότε που δούλευα σε ένα από τα πρώτα ΚΑΦΚΑ (Κέντρα Αποθεραπείας Φυσικής Κοινωνικής Αποκατάστασης) και παρόλο που το πρόγραμμα ήταν πιλοτικό και τα μέσα ελάχιστα, το σχέδιο είχε μεγάλη προοπτική.
Και δεν οφείλετε πάντα αυτό σε κάποιον "μεγάλο" υπουργό ή κάτι αντίστοιχο, αλλά όπως γίνεται τις περισσότερες φορές σε απλούς καθημερινούς ανθρώπους.
Μακάρι να γίνει πράξη το νομοσχέδιο αυτό.
Είναι μια ένδειξη οτι κάτι πάει να αλλάξει.
Ο σεβασμός προς αυτά τα άτομα, είναι δείκτης πολιτισμού για μια χώρα.
Μόλις πριν λίγες μέρες σκεφτόμουν, πως είναι δυνατόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που απεργούν, να βγαίνουν στους δρόμους διεκδικώντας το πότε θα βγουν στην σύνταξη και πόσα θα πάρουν.
Αντί να διεκδικήσουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής και ένα καλύτερο κράτος πρόνοιας.
Αλλά αυτοί είμαστε, και αυτά μας αξίζουν.

lugar · 20-03-08

Τα πράγματα δεν είναι πάντα απλά.
Κατ'αρχήν το μεγαλύτερο πρόβλημα είμαστε εμείς, καθώς σαν κοινωνία και σαν άτομα αρεσκόμαστε να μην παραδεχόμαστε την ύπαρξη οποιονδήποτε άλλων (τα ΑΜΕΑ μοιάζουν ήδη πολύ extreme). Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι διαβάσεις είναι κλεισμένες από παρκαρισμένα. Δεν είναι τυχαίο ότι η ζωή είναι δύσκολη ήδη για τους απλούς πεζούς μια και δεν υπάρχουν πεζοδρόμια μη κατειλλημένα από αυτοκίνητα. Όχι καροτσάκι ΑΜΕΑ, καροτσάκι λαϊκής ή μωρού δεν περνάει!
Μετά έρχεται η πολιτεία. Αν η προσπάθεια ένταξης δεν γίνει σωστά προκαλεί πολλες φορές μεγαλύτερα προβλήματα στην ένταξη. Στο δημοτικό των παιδιών μου υπάρχει κάποιο παιδί με πρόβλημα συμπεριφοράς (?)/ νοημοσύνης (?) που έχει και δική του δασκάλα ανεξάρτητα από την κανονική της τάξης στην οποία ανήκει. Δεν ξέρω αν οι υπόλοιποι δάσκαλοι έχουν ενημερωθεί πως πρέπει να αντιμετωπίζεται η κατάσταση εκτός τάξης. Πάντως σε κάθε διάλλειμμα το παιδί αυτό έχει βάλει στο ματι κάποια πρωτάκια (είναι πεμπτάκι) και τα κυνηγάει να τα δείρει. Τα μικρά το φοβούνται και τρέχουν. Οι δασκάλες τα βάζουν με τα μικρά γιατί λέει δεν πρέπει να τρέχουν γιατί ιντριγκάρουν το άλλο παιδί. Οι μαμάδες των μικρών δυσανασχετούν. Σε αυτή την κατάσταση κανείς δεν θα δει το παιδί με το πρόβλημα με συμπάθεια ενώ στην πραγματικότητα την ευθύνη για το πρόβλημα την έχει το σχολείο/κράτος που δεν έχει εκπαιδεύσει τους δασκάλους του να διαχειριστούν μια κατάσταση πριν τους την φορτώσει.
Τέλος θέλω να πω ότι σα χώρα είμαστε ρατσιστές προς οποιοδήποτε πρόβλημα. Απόρριψη έχουμε καβάντζα για την φτώχεια, τον προηγούμενο γάμο ή το υπάρχον παιδί του συντρόφου, την αρρώστεια, την άλλη φυλή/θρησκεία κλπ κλπ κλπ ίσως γιατί το περίφημο φιλότιμο είναι ένας μύθος, ίσως γιατί η πολιτεία μας κάνει τόσο δύσκολη την ζωή που οι παραπάνω δυσκολίες φέρνει μαζί της η διαφορετικότητα μας φοβίζουν υπερβολικά.

Vkey · 20-03-08

Αρχική Δημοσίευση από lugar:
Τα πράγματα δεν είναι πάντα απλά.
Κατ'αρχήν το μεγαλύτερο πρόβλημα είμαστε εμείς, καθώς σαν κοινωνία και σαν άτομα αρεσκόμαστε να μην παραδεχόμαστε την ύπαρξη οποιονδήποτε άλλων (τα ΑΜΕΑ μοιάζουν ήδη πολύ extreme). Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι διαβάσεις είναι κλεισμένες από παρκαρισμένα. Δεν είναι τυχαίο ότι η ζωή είναι δύσκολη ήδη για τους απλούς πεζούς μια και δεν υπάρχουν πεζοδρόμια μη κατειλλημένα από αυτοκίνητα. Όχι καροτσάκι ΑΜΕΑ, καροτσάκι λαϊκής ή μωρού δεν περνάει!

Αυτό είναι θέμα παιδείας γενικότερα....
Και είναι στο χέρι του καθενός να αλλάξει....
Πολλές φορές η βλάβη από μόνη της (π.χ. άτομο σε καροτσάκι) δεν είναι αποτρεπτική... Το ότι δεν υπάρχουν κατάλληλες μπάρες, διαβάσεις ή σεβασμός σε αυτές μεγαλώνει το ήδη υπάρχων πρόβλημα...
Και να μην πάω πιο μακριά.... Ακόμα και ειδικά σχολεία δεν έχουν μπάρες, καθιστώντας δύσκολη την φοίτηση των παιδιών αυτών...πόσο μάλλον κανονικά σχολεία :/:

Το θέμα όμως είναι τι κάνουμε εσύ, εγώ, ο άλλος και όχι οι άλλοι

Αρχική Δημοσίευση από lugar:
Μετά έρχεται η πολιτεία. Αν η προσπάθεια ένταξης δεν γίνει σωστά προκαλεί πολλες φορές μεγαλύτερα προβλήματα στην ένταξη. Στο δημοτικό των παιδιών μου υπάρχει κάποιο παιδί με πρόβλημα συμπεριφοράς (?)/ νοημοσύνης (?) που έχει και δική του δασκάλα ανεξάρτητα από την κανονική της τάξης στην οποία ανήκει. Δεν ξέρω αν οι υπόλοιποι δάσκαλοι έχουν ενημερωθεί πως πρέπει να αντιμετωπίζεται η κατάσταση εκτός τάξης. Πάντως σε κάθε διάλλειμμα το παιδί αυτό έχει βάλει στο ματι κάποια πρωτάκια (είναι πεμπτάκι) και τα κυνηγάει να τα δείρει. Τα μικρά το φοβούνται και τρέχουν. Οι δασκάλες τα βάζουν με τα μικρά γιατί λέει δεν πρέπει να τρέχουν γιατί ιντριγκάρουν το άλλο παιδί. Οι μαμάδες των μικρών δυσανασχετούν. Σε αυτή την κατάσταση κανείς δεν θα δει το παιδί με το πρόβλημα με συμπάθεια ενώ στην πραγματικότητα την ευθύνη για το πρόβλημα την έχει το σχολείο/κράτος που δεν έχει εκπαιδεύσει τους δασκάλους του να διαχειριστούν μια κατάσταση πριν τους την φορτώσει.

Η πολιτεία έχει μείνει πίσω σε αυτό το θέμα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν γίνονται κάποια βήματα... Αλλά έγιναν γιατί υπήρχαν άτομα που πίεσαν και πιέζουν... Πολλές φορές τα αυτονόητα απλά δεν είναι αυτονόητα δυστυχώς... :/:

Την ευθύνη την έχει πρωτίστως η ειδική παιδαγωγός... Αυτή "θεωρητικά" έχει την εξειδίκευση και τις γνώσεις και μετέπειτα οι δάσκαλοι από την οποία θα ενημερωθούν.... Δεν ξέρω βέβαια την κατάσταση του παιδιού ούτε τις γνώσεις των δασκάλων.... Επίσης η ένταξη αυτής της μορφής δεν είναι δυνατόν να γίνει με όλα τα ΑμΕΑ....

Αρχική Δημοσίευση από lugar:
Τέλος θέλω να πω ότι σα χώρα είμαστε ρατσιστές προς οποιοδήποτε πρόβλημα. Απόρριψη έχουμε καβάντζα για την φτώχεια, τον προηγούμενο γάμο ή το υπάρχον παιδί του συντρόφου, την αρρώστεια, την άλλη φυλή/θρησκεία κλπ κλπ κλπ ίσως γιατί το περίφημο φιλότιμο είναι ένας μύθος, ίσως γιατί η πολιτεία μας κάνει τόσο δύσκολη την ζωή που οι παραπάνω δυσκολίες φέρνει μαζί της η διαφορετικότητα μας φοβίζουν υπερβολικά.

Είμαστε όντως;
Από την μεριά μου πλέον δεν βλέπω τόσο ρατσισμό προς τα ΑμεΑ...όχι ότι δεν υπάρχει αλλά πλέον τα ΑμεΑ είναι εδώ και είναι μέρος της ζωής μας....
Υπάρχουν πολλά άτομα που δουλεύουν με τα ΑμΕΑ ή εθελοντικά βοηθούν....
Το θέμα για εμένα είναι να μάθουμε να μην μας φοβίζει η διαφορετικότητα... Το να κλείνουμε τα μάτια μας στο πρόβλημα αυτό δεν βοηθάμε κανέναν....

Δεν λέω σε καμία περίπτωση ότι η πολιτεία είναι τέλεια... Ούτε ότι έχει κάνει σωστά βήματα.... Αλλά δεν πρέπει κι εμείς ως άνθρωποι να τα περιμένουμε όλα από αυτοί....Ο καθένας μας κάνει την διαφορά....
Τουλάχιστον δείχνει ότι επιτέλους θυμήθηκε ότι υπάρχουν τα ΑμεΑ....το αν θα πετύχει όλο αυτό εξαρτάται κι από εμάς....

Επίσης κανείς μας δεν γεννήθηκε ρατσιστής...αλλά έγινε.... :/:

Ανδρέα απλά repsect για το ποστ σου

azac · 12-04-08

Καταρχας μπραβο για το θέμα που ανοίξατε!Κατα δευτερεύον θα ηθελα να πω και γω μια εμπειρία απο την σχολή μου.Υπαρχει ενα παιδι παραπληγικο δεν μπορει να κουνήσει καλά τα χερια του πράγμα που τον κατατασει στα ατομα έκτακτης ανάγκης.Λοιπον ,το πιστεύεται οτι οταν μεταφερω το παιδι απο τη μια αίθουσα στην αλλην με κοιταναι οι περισσότεροι σαν εξωγήινο?Πιστευω, οτι αυτο το κομπλεξ με τους αναπηρους πρεπει να παψει να υπαρχει!Ο ανάπηρος η ο παραπληγικός ξερει πολυ καλα την κατάστασή του,ξερει πως δειχνει και ξερει τι μπορεί και τη οχι,αυτοι που πρεπει να αλλαξουμαι ειμασται εμεις!!Να παψουμαι πλεον να τους κοιταμαι με υφος "το καημένο " και να τους βοηθησουμαι!!Βλεπεις ενα τυφλο στον δρομο βοηθατον!μην καθεσαι!ετσι θα νιωσει πολυ καλυτερα και εσυ αλλα και αυτος που βλεπει οτι τον αποδεχονατι οι αλλοι!

Περιθωριοποίηση ειδικών κοινωνικών ομάδων από το κοινωνικό σύνολο

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Περιβόητο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Περιβόητο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Περιβόητο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Περιβόητο μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος