Τις πταίει, για την νεκροφάνεια της ελλαδικής κοινωνίας;

Όπως και να το δούμε, υπήρξαμε επί 36 συναπτά έτη, μία σχετικά συνεκτική και συν-ενεχόμενη ανάδελφη κοινωνία της Δύσης, μία κοινωνία "άτακτη"(περίπου "ταξική"!), συναπαρτιζόμενη από τις κάτωθι "συντεχνίες":
1.- Ανεπάγγελτοι Πολιτικοί
2.- Επαγγελματίες Πολιτικοί
3.- Ένστολοι ασυνδικάλιστοι
4.- Ένστολοι συνδικαλιζόμενοι
5.- Επαγγελματίες Κομματικοί
6.- Εθελοντές Κομματικοί
7.- Τραπεζίτες ( και Ράντερς!)
8.- ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ
9.- ΟΤΟΕ και ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ
10.- Κατασκευαστές
11.- Εφοπλιστές
12.- ΣΕΒ
13.- Κόκκαλης, Μπόμπολας, Μυτηληναίος, Αγουδήμος (κλπ)...ίσως παρέα με "Βγενόπουλο της μιγκ"
14.- Μεσαία Αστική Τάξη( κάτι σαν ανθότυρο ...της γενιάς του Πολυτεχνείου!)
15.- Μικρομεσσαίοι (πρώην μετανάστες από Γερμανία, Βέλγιο, Σουηδία κλπ Ευρώπη, σε συνεργασία με ομογενείς από το
Αμέρικα!)
16.- Αγρότες (με τρακτέρ άνω των 150 ίππων και με καλλιεργούμενες εκτάσεις, άνω των 1000 στρ.)
17.- Αγρότες, που ακολουθούσαν τους προηγούμενους
18.- "Ελεύθερη Ιδιωτική Τηλεόραση και Ραδιοφωνία"
19.- Κτηνοτρόφοι (με ζωικό κεφάλαιο, άνω των τριακοσίων βοοειδών, τριακοσίων χοιρομητέρων, τριακοσίων εριφίων ή τόσων
προβάτων ή, τέλος, τόσων μικτών αιγοπροβάτων)
20.- Κτηνοτρόφοι, που τους έμειναν μόνον τα χρέη προς το Ελληνικό Δημόσιο και την ΑΤΕ
21.- Εργάτες, με ΙΧ άνω των 1600 κυβικών και "τσιπάκι για το εξοχικό"
22.- Εργάτες, με ΙΧ κάτω των 1601 κυβικών και χωρίς εξοχικό(αν εξαιρεθούν τα κληρονομημένα στα χωριά!)
23.- Εργάτες, με ΙΧ κάτω των 1400 κ. και χωρίς ιδιόκτητη κατοικία(προερχόμενοι κυρίως από παραδοσιακά εργατικές
οικογένειες...)
24.- Σκέτο εργάτες ( όπως λέγαμε πριν 10 χρόνια "Αλβανός"!).
Αν ακολουθούσαμε κατά γράμμα την "Αποκάλυψη", θα έπρεπε, αυτές οι 24 μεταπολιτευτικές συντεχνίες(ήτοι αταξικονόμητες τάξεις) που συνθέτανε την ελλαδική κοινωνία της περιόδου "Αύγουστος 1974- Αύγουστος 2004", να επιλέξουν η καθεμία ένα "αντιπροσωπευτικό" τους πρόσωπο, ως "εθνικώς ηγεμονεύοντά" τους. Οπότε θα είχαμε τους "24 πατέρες" των μετα-έσχατων καιρών που βιώνουμε ήδη, ως χώρα!
Κι αν έτσι είχαν τα πράγματα, τότε, τις πταίει...για την Ελλάδα, ρε γαμώτο???

Στη σημερινή κατάσταση πραγμάτων της ελλαδικής κοινωνίας, οι εθνικοί όροι αναφοράς και οι αναφορές με εθνικούς όρους διατηρούν πραγματικό νόημα μόνον για πολίτες (του ελλαδικού κράτους), που κατέχουν στην ιδιοκτησία τους και επί της ελλαδικής επικράτειας ακίνητη περιουσία, άνω των 50.000 ? κατʼ ελάχιστο. Ο υπόλοιπος πληθυσμός των υπηκόων του ελλαδικού κράτους αποτελείται από ανθρώπους, που δεν έχουν «που την κεφαλή κλίναι». Αυτοί σε γενικές γραμμές είναι:

Α.- Οι Άνεργοι

Διακρίνονται:

1.- Άνεργοι, χωρίς δικό τους σπίτι και χωρίς χρέη σε θεσμικούς φορείς. Την 31.12.2013θα εμφανίζονται να οφείλουν προς τις «Αγορές» και τη «διεθνή κοινότητα» περί τις 50.000 ? κατά κεφαλή.

2.- Άνεργοι, χωρίς δικό τους σπίτι και με ανενεργή πιστωτική κάρτα, λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών. Την 31.12.2013 θα εμφανίζονται να οφείλουν προς τις «Αγορές» και τη «διεθνή κοινότητα» περί τις 50.000 ? κατά κεφαλή συν τις οφειλές τους προς ντόπιους θεσμικούς φορείς(τράπεζες, τοκογλύφους, Εφορία, ύδρευση κλπ)

3.-Άνεργοι, με ιδιόκτητο σπίτι, υποθηκευμένο έναντι στεγαστικού και καταναλωτικού δανείου και με πιστωτική κάρτα ανενεργή, λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών. Την 31.12.2013 θα εμφανίζονται να οφείλουν προς τις «Αγορές» και τη «διεθνή κοινότητα» περί τις 50.000 ? κατά κεφαλή συν τα μαλλιοκέφαλά τους.

4.-Άνεργοι, με δικό τους σπίτι, υποθηκευμένο έναντι στεγαστικού και καταναλωτικού δανείου και με πιστωτική κάρτα ενεργή και καταθέσεις που εξυπηρετούν τις θεσμικές υποχρεώσεις τους για μερικούς μήνες. Την 31.12.2013 θα εμφανίζονται να οφείλουν προς τις «Αγορές» και τη «διεθνή κοινότητα» περί τις 50.000 ? κατά κεφαλή συν τις ληξιπρόθεσμες δόσεις από κάρτες και στεγαστικά.

5.-Άνεργοι, με επιπλέον δυνατότητα να αντεπεξέλθουν, μέχρι και την Άνοιξη 2011. Την 31.12.2013 θα εμφανίζονται να οφείλουν προς τις «Αγορές» και τη «διεθνή κοινότητα» περί τις 50.000 ? κατά κεφαλή συν τις ληξιπρόθεσμες δόσεις από κάρτες και στεγαστικά.

Πρόκειται για μία σχετικά ρευστή κοινωνική ομάδα, που πιο εύκολα μπορεί να μετακινηθεί, μάλλον προς μετανάστευση ή διάχυσή της σε άλλους τόπους(διασπορά), παρά σε θετική πολιτική διεκδίκηση των «νόμιμων και συνταγματικών δικαιωμάτων» της.

1. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών...**), είναι με το "δίκιο των Ανέργων". Προφανώς λοιπόν διερχόμαστε περίοδο κατά την οποία η αντισυνταγματικότητα της συμπεριφοράς του "πολιτικού προσωπικού" της χώρας θα βαίνει προοδευτικά αυξανόμενη, ως νομοτέλεια ...του Δείκτη Ανεργίας!

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:

Αλήθεια, τώρα που το λες φίλε Νωεύ, κατά πόσον μπορεί να θεωρηθεί ότι το σημερινό ΔΝΤό νομικό μας πλαίσιο προστατεύει την εργασία; Μόνο την εργοδοσία προστατεύει. Ο κύκλος της μεταπολίτευσης έκλεισε δυστυχώς και με την κατάρρευση του πρώτου πραγματικά δημοκρατικού κι εναρμονισμένου με εκείνα των ευρωπαϊκών χωρών ελληνικού συντάγματος...

Click για ανάπτυξη...

Γενικά θα έλεγα, η μεταπολίτευση, κατ' ουσία και στην πράξη, υπήρξε εφαρμογή μίας συρραφής αντισυνταγματικών επισοδείων και "νόμων"(εδαφίων, παραγράφων και άρθρων, δια σφεινοειδών "τροποποιήσεων"), που από ένα σημείο και μετά τα χάνει και ένας ...Αρειοπαγίτης! Γιατί, σε τελική ανάλυση, ακόμη και ο Άρειος Πάγος με τις νομολογίες του, καθαγίαζε αυτά τα "μικρά πραξικοπήματα" Θεωρώ δε χαρακτηριστική και εντελώς καταλυτικής σημασίας συνεπειών, για τη σημερινή κατάσταση της χώρας μας, τον Νόμο 1083/1980 (παράγραφο 6 του άρθρο 8 ). Τα "πανωτόκια" υπήρξαν ακριβώς οι "τοξίνες" εκείνες, που πεθαίνουν την Ελλάδα. Όλοι οι τοκογλύφοι του κόσμου είναι ενωμένοι, σαν κόμποι στο κομποσχοίνι του Μαμμωνά, αλλά με τον ως άνω Νόμο, των Κ.Κ, Κ.Μ. και Α.Π., η "εθνική τοκογλυφία" μας, κρατούσε κομποσχοίνι ...Βατοπεδίου και υπό τον πολύκροτο τίτλο "Ένωση Ελληνικών Τραπεζών".

Υγ: Για την αντισυνταγματικότητα του αναφερόμενου Νόμου "ελλείψει νομοθετικής εξουσιοδότησης, που να πληροί τους όρους του άρθρου 43 παρ. 2 εδ 2 σου Συντάγματος": Α. Γαζής "Γνωμοδ. Ελλ. Δικ.", σελ.279 επ. και Σπ. Ψυχομάνης "Τραπεζικό Δίκαιο" σελ. 136