Δεν πρέπει επιτέλους να μάθουμε να αποφασίζουμε εμείς για μας;

Λοιπόν μου έτυχε πάλι πρόσφατα ένα περιστατικό με μια παλιά μου φίλη, το οποίο έχει ως εξής:
Την κοπέλα την είχα συμμαθήτρια στο δημοτικό, αργότερα τα επόμενα χρόνια απλά βλεπόμασταν αραιά και που και κρατάγαμε μια "επαφή" (τι επαφή τώρα μπορείς να λες ότι έχεις όταν τον άλλο έχεις να το δεις και να του μιλήσεις 3-4-7 μήνες και μετά τον βλέπεις για μερικές ώρες σε μια καφετέρια?).
Λοιπόν το Σάββατο με πήρε τηλέφων μετά απο 8 μήνες που είχα να την δω.
Εδώ να κάνω μια μεγάλη παρένθεση...
Ο κύριος Γιωργάκης Παπανδρέου για όποιον δεν ξέρει έχει διαλύσει την παλιά νεολαία ΠΑΣΟΚ και τώρα θέλει να φτιάξει κάτι καινούργια με καινούργιες λέει βάσεις. Νεολαία ΠΑΣΟΚ βασισμένη στις δήθεν αρχές της συμμετοχικής "δημοκρατίας" (τώρα τι δημοκρατία είναι αυτή όταν μπαίνεις υποψήφιος αρχηγός κόμματος και καλείς του ψηφοφόρους να ψηφίσουν στο εξής; "Με θέλετε αρχηγό του κόμματος ναι ή όχι?" είναι άλλη κουβέντα)
Η παραπάνω δεσποινίδα λοιπόν τυγχάνει σύντροφος του πρώην γραμματέα της νεολαίας ΠΑΣΟΚ και θέλει να σχοληθεί με τα κοινά (Χριστέ μου αν ασχοληθεί και αυτή χαθήκαμε!!!) και το σοσιαλιστικό πρόταγμα (μπουχαχαχα!!!) και έχει το θράσος να με πάρει τηλέφωνο με άκομψο και χυδαίο τρόπο και να μου πει ότι κατεβαίνει ως υποψήφιο μέλος της νεολαίας ΠΑΣΟΚ και με λίγα λόγια θέλει να της εξασφαλίσω μια ζεστή καρέκλα στην πολιτική της καριέρα (Μπουχαχαχα, δεν αντέχω άλλο θα κάνω καινούργιο συκώτι από το πολύ το γέλιο), ενώ έχει τόσο καιρό να μου πει τα νέα της και να μάθει τα δικά μου.
Είναι πολλοστή φορά που άτομα ξεπουλημένα θέλουν να εξασφαλίσουν με ξεκούραστο τρόπο το μέλλον τους, να επωφεληθούν από καταστάσεις, να εκμεταλευτούν και να λένε ότι ενδιαφέρονται για μας... ουπς λάθος ήθελα να πω ότι θέλουν να εκπροσωπούν την κοινωνία μας, να ενδιαφερθούν για τα προβλήματά μας κλπ (Χαχαχαχα , όχι άλλο). Όσο περνάναι τα χρόνια τόσο πιο συχνά συναντώ όρθια ζώα που νομίζουν ότι μπορούν μια ζωή να εκμεταλεύονται τους γύρω τους. Αναφέρομαι φυσικά σε πάσα παράταξη, κόμμα, ξεπουλημένο συνδικαλιστή, εκπρόσωπο (δεν έχω καταλάβει ακόμη γιατί δεν εργάζονται οι συνδικαλιστές, οι υπόλοιποι γιατί εργάζονται δηλαδή? Κορόιδα είναι? Με το ζόρι τους βάλαμε να συνδικαλίζονται? Κανονικά δεν θα έπρεπε να ασχολούνται με τα κοινά όλοι? Πρέπει να έχουμε εκπροσώπους γμτ μπελά μου??). Γιατί αισθάνομαι ότι μας ταΐζουν κουτόχορτο κι εμείς δεν λέμε τίποτα?
Θα ήθελα να ακούσω απόψεις, σχόλια, προσωπικά παραδείγματα που έτυχαν στον καθένα και επιτέλους να μάθουμε να αποφασίζουμαι εμείς για μας, αμεσοδημοκρατικά (υπάρχει τρόπος, μην ακούσω ότι δεν μπορεί να γίνει στον αιώνα της ταχύτητας ,της πληροφορίας και του εκμηδενισμού των αποστάσεων) και όχι 300 γουρουνάκια που βρίσκονται πάνω από το μνημείο του άγνωστου. στρατιώτη.

Επειδή είμαι σε ηλικία κρίσιμη και επειδή μ'αρέσει εδώ μέσα (προς το παρόν που λέει και μια ψυχή) θα προτιμήσω αυτό...
γιατί αλλιώς με βλέπω...

Υ.Γ. Πάντως χαίρομαι που υπάρχουν 22χρονοι με την σκέψη σου