Πολιτική επικαιρότητα εν συντομία

Αγαμος με εισόδημα 12.000 ευρώ πληρώνει φέτος επιπλέον φόρο 5,8% όταν ο άγαμος των 50.000 ευρώ θα δώσει 3,6% περισσότερα στην εφορία. Οικογένεια με 2 παιδιά και εισόδημα 25.000 ευρώ θα πληρώσει επιπλέον 12,3%, ενώ αν η ίδια οικογένεια έχει έσοδα 100.000 ευρώ, τότε ο φόρος θα είναι μόνο 5,7% υψηλότερος. Τρίτεκνοι με 15.000 ευρώ εισόδημα θα δώσουν παραπάνω 6,6% φόρο και όσοι έχουν 100.000 μόνο 4% παραπάνω φόρο.
Οι παραπάνω υπολογισμοί βασίζονται στα στοιχεία που έδωσε το Σάββατο το υπουργείο Οικονομικών. Δείχνουν ότι από τα νέα μέτρα επιβαρύνονται πιο πολύ τα χαμηλά, τα μεσαία εισοδήματα και όσοι έχουν παιδιά.
Το υπουργείο έστειλε το Σάββατο ανακοίνωση και σχετικό πίνακα. Δήλωσε ότι με τα μέτρα της 2ετίας (υπολογίζει σε αυτά τη μείωση αφορολογήτου και την έκτακτη εισφορά, αλλά όχι την περικοπή φοροαπαλλαγών και άλλες επιβαρρύνσεις) «διασφαλίζεται η αναλογικότητα και η εσωτερική δικαιοσύνη».
Στους πίνακες του υπουργείου φαίνεται η μέση συνολική επιβάρυνση (π.χ. για μία οικογένεια με δύο παιδιά, κλιμακώνεται από το 2,5% για ετήσιο εισόδημα 10.000 ευρώ μέχρι το 40,3% για ετήσιο εισόδημα 150.000 ευρώ).
Η κατάσταση, όμως, αλλάζει αν υπολογιστεί μόνο η επιπλέον επιβάρυνση των μέτρων, δηλαδή το επιπλέον βάρος που δημιουργούν φέτος η αλλαγή στην κλίμακα (μείωση γενικού αφορολογήτου στα 5.000 ευρώ, αλλαγή αφορολογήτου τέκνων, αλλαγή κλιμακίων) και η έκτακτη εισφορά.
Αν συγκριθεί η κλίμακα του 2010 (αφορολόγητο 12.000 ευρώ) με αυτή του 2011 που κοινοποίησε το υπουργείο και θα ισχύσει για τα φετινά εισοδήματα, τότε για μια οικογένεια με δύο παιδιά που λαμβάνει 25.000 ευρώ, ο επιπλέον φόρος είναι 3.080 ευρώ.
Δηλαδή, θα κληθεί να πληρώσει το 2012 12,3% επιπλέον φόρο. Και τούτο, όταν για την οικογένεια με 2 παιδιά και με εισόδημα 100.000 η πρόσθετη επιβάρυνση είναι μόνο 5,7%.
Ελλιπής σύγκριση
Τα μέτρα που φέτος ελήφθησαν επιβαρύνουν πιο πολύ κάποιους από αυτούς που δεν έχουν. Μάλιστα, η σύγκριση είναι ελλιπής. Περιλαμβάνει μόνο όσους φόρους μετρά το υπουργείο στην ανακοίνωση του Σαββάτου (αφορολόγητο και έκτακτη εισφορά).
Αν προσμετρηθεί το ποσό που θα χάσει μια μικρομεσαία οικογένεια από φοροαπαλλαγές (για ενοίκιο, φροντιστήρια κ.λπ.) αλλά και από έμμεσους φόρους (πετρέλαιο θέρμανσης, υφηλότερους ειδικούς φόρους και ΦΠΑ κ.λπ.), τότε η ψαλίδα μεγαλώνει πολύ περισσότερο.
Και τούτο διότι όσοι έχουν περισσότερα χρήματα (π.χ. 60.000 ευρώ ή 100.000 ευρώ) μοιραία καταναλώνουν ένα μέρος του εισοδήματός τους.
Και σε κάθε περίπτωση μπορούν να τα βγάλουν πέρα και μετά τη φορολογική λαίλαπα.

Πηγή : enet.gr

Βολές κατά της Ανγκελα Μέρκελ εξαπολύει ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ρόμπερτ Ζέλικ, λέγοντας ότι λυπάται για το γεγονός ότι το Βερολίνο δεν έχει όραμα για την κρίση χρέους στην ευρωζώνη.
Σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται στο τεύχος του περιοδικού WirtschaftsWoche, το οποίο θα κυκλοφορήσει τη Δευτέρα, ο Ζέλικ σημειώνει:
«Εδώ και πάνω από 20 χρόνια, όταν κατέρρευσε το Ανατολικό Μπλοκ, ο καγκελάριος Χέλμουτ Κολ είχε ένα όραμα για το πώς θα μπορούσαν να εξελιχθούν τα πράγματα. Δε συμβαίνει κάτι ανάλογο σήμερα και όσο αυτό συνεχίζεται τόσο κοστίζει σε χρήμα και τόσο μειώνονται οι πιθανότητες για μια λύση».
Γερμανία και η Γαλλία διαφωνούν όσον αφορά τον τρόπο ανακεφαλαιοποίησης των ευρωπαϊκών τραπεζών, θέμα το οποίο θα τεθεί επί τάπητος στη συνάντηση του Νικολά Σαρκοζί με την Ανγκελα Μέρκελ, την Κυριακή.
«Μέχρι σήμερα, οι Ευρωπαίοι προσπάθησαν να επιλύσουν τα προβλήματά τους με αύξηση της ρευστότητας. Αυτό δεν μπορώ να το επικρίνω, αλλά δε λύνει το πρόβλημα. Το μόνο που κάνει είναι να κερδίζει χρόνο» προσθέτει ο Ζέλικ.

Πηγή : Newsroom ΔΟΛ

ΣΚΗΝΗ 1η: Βλέπουμε τον αρχηγό του ΛΑΟΣ σε πρόσφατη συνέντευξή του (Kontra Channel, 28.5.2011) να αποκρούει τον όρο Ακροδεξιά: «Δεν ξέρω τι είναι αυτό που λέμε Aκροδεξιά. Δεν έχω δει ακροδεξιά με την έννοια του ναζισμού πουθενά. […] Πουθενά δεν υπάρχει αυτό που λέμε Aκροδεξιά. Δεν είναι ακροδεξιά η Λέγκα του Βορρά, η οποία συμμετέχει στην κυβέρνηση Μουσολίνι [sic] κι έχει μία άνοδο». Όσο για τη Χρυσή Αυγή, δεν είναι ακραία: «Όχι. Εγώ θα ’λεγα ότι είναι μια δεξιά παράταξη. Γιατί πρέπει να είναι ακραία;».

ΣΚΗΝΗ 2η: Ο Άδωνις Γεωργιάδης παρουσιάζει την επανέκδοση του Λεξικού των ελληνικών και ρωμαϊκών αρχαιοτήτων του Σμιθ (Τηλεάστυ, 22.6.2011). Σε όλη την εκπομπή του ο γραμματέας του ΛΑΟΣ επανέρχεται στο λήμμα «Ξενία» του λεξικού διαβάζοντας την ίδια φράση: «Παρά τοις αρχαίοις ο μη Ελλην ξένος εθεωρείτο ως εχθρός και βάρβαρος». Αυτή τη φράση ο κ. Γεωργιάδης την ερμηνεύει ως εξής: «Δηλαδή, η έννοια του Ξενίου Διός ήταν μόνο μεταξύ των Ελλήνων. Δεν έχει να κάνει με τους αλλοδαπούς, να πείτε στους διάφορους θολοκουλτουριαραίους».
Μόνο που το Λεξικό λέει το ακριβώς αντίθετο. Μπορεί να το διαπιστώσει μόνος του καθένας, εφόσον το βιβλίο έχει αναρτηθεί στην πολύτιμη ψηφιακή βιβλιοθήκη Ανέμη του Πανεπιστημίου Κρήτης (anemi.lib.uoc.gr). Ακριβώς μετά από τη φράση που επαναλάμβανε μονότονα ο κ. Γεωργιάδης, αναγράφονται τα ακόλουθα:
«Ο ερχόμενος δε εις χώραν τινά ουχί επί εχθρικώ τινι σκοπώ, φαινομένως τουλάχιστον, ενομίζετο ως ου μόνον προστασίας δεόμενος, αλλά και ως ικέτης. [...] Αμα αφικομένου ξένου, οιασδήποτε τάξεως και γένους, εδέχοντο αυτόν ευμενώς και παρείχον αυτώ πάντα τα προς ανάπαυσιν και θεραπείαν των αμέσων αυτού αναγκών επιτήδεια. Ο ξενούμενος αυτόν δεν ηρώτα τις ήτο ούτος, ή δια τι ήλθεν εις την οικίαν αυτού πριν ή εκτελέση τα της ξενίας καθήκοντα. Εν όσω δε διέμενε παρ’ αυτώ, εθεώρει ως ιερώτατον καθήκον το προστατεύειν αυτόν από πάσης καταδιώξεως, και εάν έτι ανήκεν εις πολιτικώς εχθράν φυλήν».
Μ’ άλλα λόγια, ο κ. Γεωργιάδης διαστρέβλωνε ανοιχτά το περιεχόμενο του βιβλίου που πουλούσε, μόνο και μόνο για να ταιριάζει με τις κατευθύνσεις της ρατσιστικής κομματικής του γραμμής.
ΣΚΗΝΗ 3η: Ο άλλος τηλεβουλευτής του ΛΑΟΣ, ο Κυριάκος Βελόπουλος κάνει «αποκαλύψεις» (Τηλεάστυ, 16.9.2011). Είναι η ειδικότητά του. Χάρη σ’ αυτήν έχει πάρει θέση μόνιμου συνεργάτη στις «ερευνητικές» εκπομπές του Κώστα Χαρδαβέλλα. Από καιρό, όπως εξηγεί ο ίδιος ο Βελόπουλος σε πολλές εκπομπές του, προσπαθούσε να αποδείξει ότι ο Γλέζος και ο Σάντας δεν κατέβασαν την κατοχική γερμανική σημαία από την Ακρόπολη, εφόσον το βράδυ οι σημαίες υποστέλλονται. Πρόκειται για μια ένσταση που προβάλλουν εδώ και χρόνια κάθε λογής ακροδεξιά έντυπα και ιστολόγια. Και κάνουν ότι δεν ξέρουν ότι όλες οι κατοχικές εφημερίδες έχουν την επομένη της ηρωικής πράξης ανακοίνωση του γερμανού φρούραρχου, στην οποία αναφέρεται ρητά το γεγονός. «Κατά την νύκτα της 30ής προς την 31η Μαΐου υπεξαιρέθη η επί της Ακροπόλεως κυματίζουσα γερμανική πολεμική σημαία παρ’ αγνώστων δραστών. Διενεργούνται αυστηραί ανακρίσεις. Οι ένοχοι και οι συνεργοί αυτών θα τιμωρηθώσι διά της ποινής του θανάτου».
Μετά απ’ αυτή την αδιάσειστη απόδειξη και με την άνεση που χαρακτηρίζει όλους τους τερατολόγους της Ακροδεξιάς, ο Βελόπουλος, αντιγράφοντας και πάλι από ακροδεξιά ιστολόγια, αλλάζει το τροπάρι και προσπαθεί να λερώσει αυτή τη λαμπρή σελίδα της Εθνικής Αντίστασης με την δήθεν αποκάλυψη που έγινε στη Βουλή το 1958 για μια γυναίκα που υποτίθεται ότι έριξαν δόλωμα στους Γερμανούς οι Γλέζος και Σάντας. Αλλά αυτή η «αποκάλυψη» προέρχεται από τα χείλη των Κωνσταντίνου Μανιαδάκη, του διαβόητου υφυπουργού Ασφαλείας της δικτατορίας Μεταξά, γνωστού για τα βασανιστήρια και τις μεθόδους παραπληροφόρησης που χρησιμοποιούσε. Ο Μανώλης Γλέζος, διευθυντής τότε της Αυγής, είχε συλληφθεί στις αρχές Δεκεμβρίου 1958 με την κατηγορία της κατασκοπίας. Ήταν ένας τρόπος κατατρομοκράτησης της Αριστεράς που είχε κατορθώσει στις εκλογές της ίδιας χρονιάς να φτάσει το 24,5% και να γίνει αξιωματική αντιπολίτευση. Και χρειαζόταν βέβαια να αμαυρωθεί το αγωνιστικό παρελθόν του Γλέζου.
...
Ο διπλός λόγος της Ακροδεξιάς
Τα παραδείγματα θα μπορούσαν να είναι εκατοντάδες. Η σύγχρονη ελληνική Ακροδεξιά είναι γέννημα-θρέμμα της ιδιωτικής τηλεόρασης. Και την πραγματική της φυσιογνωμία δεν είναι δυνατόν να περιγράψει κανείς, αν δεν μελετήσει το περιεχόμενο των τηλεοπτικών παρεμβάσεων των στελεχών της. Μάλιστα, δεν αρκεί να περιοριστεί κανείς σε όσα λένε αυτά τα στελέχη στα δελτία ειδήσεων των μεγάλων καναλιών. Πρέπει να αναζητήσει τις απόψεις που εκφράζουν στις δικές τους εκπομπές και στα φιλικά τους κανάλια. Και τότε θα διαπιστώσει ότι πίσω από τη βιτρίνα των σοβαρών και υπεύθυνων πολιτικών στελεχών που παρουσιάζουν τον τελευταίο καιρό ο αρχηγός του ΛΑΟΣ και οι συνεργάτες του, διατηρείται η ίδια ακραία, ρατσιστική και ψευδολόγα ρητορική.
Ο λόγος είναι απλός. Ο κ. Καρατζαφέρης και οι συνεργάτες του εφαρμόζουν την τακτική που ακολούθησαν πριν απ’ αυτούς και τα περισσότερα σύγχρονα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης, δηλαδή εκφέρουν έναν διπλό λόγο, ο οποίος διαφοροποιείται ανάλογα με το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται. Στρογγυλεμένα, «εύπεπτα» και «καθωσπρέπει» λόγια προς το εθνικό ακροατήριο και σκληρά μισαλλόδοξα προς τους μυημένους των ειδικών εκπομπών. Αν θέλει, λοιπόν, κανείς να έχει άποψη για το περιεχόμενο της πολιτικής τους ατζέντας πρέπει να υποστεί το μαρτύριο της παρακολούθησης των ποικίλων προσωπικών τηλεοπτικών τους εκπομπών σε κάθε λογής κανάλια.
Τον ίδιο δρόμο ακολουθεί και η Χρυσή Αυγή, που δεν περιορίζεται πλέον στη διοργάνωση πογκρόμ εναντίον μεταναστών. Μετά την εκλογή Μιχαλιολιάκου στο Δήμο της Αθήνας ονειρεύεται κι αυτή είσοδο στη Βουλή. Προς στιγμή εξασφάλισε εβδομαδιαία εκπομπή στο Kontra Channel του Κουρή, αλλά οι διαμαρτυρίες που ξεσηκώθηκαν υποχρέωσαν τη διοίκηση του σταθμού να ακυρώσει τη συνεργασία με τη ναζιστική ομάδα, και να απεκδυθεί τις ευθύνες της, με τη δικαιολογία ότι η εκπομπή αυτή θα προβαλλόταν σε ώρα που ανήκει «στον πρώην ιδιοκτήτη της συχνότητας κ. Παπανικόλα». Τον γνωστό Παπανικόλα που στις εκλογές αποτέλεσε την «οικολογική συνιστώσα» του ΛΑΟΣ.
Ούτως ή άλλως, το Kontra είναι χαρακτηριστικό για την τηλεοπτική απήχηση των αστέρων της Ακροδεξιάς. Συγκεντρώνει στις τάξεις του γνωστά στελέχη του ΛΑΟΣ (Σπίνος, Παπαδόπουλος), ενώ δε χάνει ευκαιρία να φιλοξενήσει τον φίρερ και τα στελέχη της Χρυσής Αυγής (εκπομπές Μιχαλονάκου, Χίου).
Είναι γεγονός ότι η σημερινή κρίση έχει ανοίξει νέα πεδία δράσης στην ελληνική Ακροδεξιά. Κάθε λογής συνωμοτική θεωρία ακούγεται σήμερα λιγότερο παράξενη, ενώ ο ορθός λόγος έχει καταλήξει στα αζήτητα, όταν ο πολίτης αντιμετωπίζει κάθε μέρα μπροστά του το παράλογο με τη μορφή των απαιτήσεων της κυβέρνησης και της τρόικας. Και βέβαια είναι η κατάλληλη στιγμή για να μας αποκαλύψουν κάποιοι ότι φταίνε οι Εβραίοι, ότι έχει ήδη έρθει ο Αντίχριστος και ότι το μόνο που μένει είναι να αγοράζουμε τα βιβλία τους. Ακόμα και ο σεβάσμιος Μίκης Θεοδωράκης μας καλεί με το τελευταίο του βιβλίο να μελετήσουμε τα βίντεο που έχει αναρτήσει στην επίσημη ιστοσελίδα της «Σπίθας» σχετικά με την «Παγκόσμια Διακυβέρνηση» και τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Αλλά το βίντεο με τίτλο «Η ελληνική συμμετοχή στη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ» δεν είναι παρά ένα άθλιο προπαγανδιστικό φιλμάκι ενός Χρυσαυγίτη που υπογράφει με το ψευδώνυμο «Τσιμπούκας», και το μόνο που κάνει είναι να μιλά για «πολιτικούς του κώλου», «πολιτικούς προδότες» (υποδεικνύοντας Παπανδρέου και Σαμαρά) και βέβαια να αποκαλύπτει ότι «οι Εβραίοι έχουν εισβάλει στην Ελλάδα κι έχουν παραποιήσει-διαβρώσει τα πάντα». Δεν περιμέναμε να παίζει στα δάχτυλά του το You Tube ο Μίκης, αλλά είναι σαφές ότι κάποιος στενός του συνεργάτης θεώρησε ότι η προπαγάνδα της Χρυσής Αυγής είναι καλή και για τη «Σπίθα».
Ο μνημονιακός κ. Καρατζαφέρης ο «αποχαρακτηρισμός» του ΛΑΟΣ
Υπάρχει βέβαια και η δικαιολογία ότι ο λεγόμενος «αντιμνημονιακός αγώνας» ενώνει όλους τους Ελληνες. Αλλά τότε πώς εξηγείται η στάση του κ. Καρατζαφέρη κατά την ψήφιση του Μνημονίου, σε μια περίοδο που ήταν εμφανές ότι τα κυβερνητικά μέτρα θα προκαλούσαν ισχυρές λαϊκές αντιδράσεις;
Με την κίνησή του αυτή ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κατάφερε να εμφανιστεί ως «εθνικά υπεύθυνος ηγέτης» και –το σημαντικότερο– να διεκδικήσει ένα ιδιότυπο «μεσαίο χώρο», μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Το χώρο αυτό του τον προσφέρει ο ίδιος ο κ. Σαμαράς όταν τον αποκαλεί «εξαπτέρυγο» του ΠΑΣΟΚ ή «μέλος της συμμαχίας των προθύμων». Με λίγα λόγια, η ψήφιση του Μνημονίου ήταν το πιστοποιητικό που εξασφάλισε τον αποχαρακτηρισμό του ΛΑΟΣ.
Ήδη πριν από τις εκλογές του 2009 τα στελέχη του ΛΑΟΣ είχαν κερδίσει την καρδιά των βασικών διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Αλλά τώρα πια, με την «υπεύθυνη στάση» του ΛΑΟΣ κατά την ψήφιση του Μνημονίου, ο κ. Καρατζαφέρης έχει αναδειχτεί σε εθνική δύναμη, εκτοπίζοντας μάλιστα στο περιθώριο των άκρων την Αριστερά, ακόμα και την πιο μετριοπαθή Αριστερά.
Μας το είπε ο Αλέξης Παπαχελάς, ο οποίος σε ένα ασυνήθιστα υμνητικό πρωτοσέλιδο άρθρο της Καθημερινής μιλούσε για «φαινόμενο ΛΑΟΣ» και υποστήριζε ότι το κόμμα «ανεβαίνει» δημοσκοπικά, χάρη στις σωστές θέσεις του Καρατζαφέρη με την ψήφιση του Μνημονίου, την πρόταση για οικουμενική κυβέρνηση, την ευκολία του να δεχτεί το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την επιμονή του στην ατζέντα «νόμου και τάξης».
Από κοντά και ο Γιάννης Πρετεντέρης που σε πρόσφατο άρθρο του πρότεινε συνεργασία «ακόμα και κυβερνητική όλων των κομμάτων του συνταγματικού τόξου όπως εκφράστηκε στο νόμο για τα ΑΕΙ», βάζοντας έτσι το ΛΑΟΣ στο συνταγματικό τόξο και βγάζοντας έξω όλα τα κόμματα της Αριστεράς.
Φυσικά δεν είναι μόνο ο Πρετεντέρης και ο Παπαχελάς. Αντίστοιχα εύσημα έχει εισπράξει ο κ. Καρατζαφέρης από το σύνολο των βραδινών τηλεπαρουσιαστών, ενώ βέβαια και τα στελέχη της κυβέρνησης –με προεξάρχοντες τους κυρίους Λοβέρδο, Βενιζέλο και Πάγκαλο– έχουν με κάθε τρόπο εκφράσει την ευγνωμοσύνη τους για τη στήριξη.
Η οικονομική ατζέντα του ΛΑΟΣ: σκληρός νεοφιλελευθερισμός
Αλλά υπάρχει κάτι σοβαρότερο. Ο δεύτερος λόγος που το ΛΑΟΣ συντάχθηκε με το Μνημόνιο έχει βαθύτερες ρίζες στην πολιτική συγκρότηση του κόμματος αυτού και τις αντιλήψεις του κ. Καρατζαφέρη για τα οικονομικά και τα εργασιακά ζητήματα. Τα περισσότερα μέτρα που έχει υιοθετήσει η κυβέρνηση μοιάζουν αντιγραμμένα από το προεκλογικό πρόγραμμα του ΛΑΟΣ, ενώ ο Καρατζαφέρης υποστηρίζει σήμερα μια δέσμη ακόμα πιο σκληρών αντεργατικών και φιλοεργοδοτικών μέτρων. Θυμίζουμε ότι ήταν εκείνος που είχε εισηγηθεί πρώτος τη νομιμοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων, είχε προτείνει την κατάργηση της φορολογίας των αυτοκινήτων πολυτελείας, επέμενε στη μηδενική φορολόγηση των επιχειρήσεων, την άνευ όρων νομιμοποίηση του μαύρου χρήματος, την κατάργηση του πόθεν έσχες (το οποίο θεωρεί «κομμουνιστικής υφής»), τη δημιουργία φορολογικού παραδείσου στην Ελλάδα, και την κατάργηση των συνδικάτων. Ακόμα και πρωθυπουργό τραπεζίτη είχε προτείνει από το 2009 ο κ. Καρατζαφέρης.
Όσο για τους δημόσιους υπαλλήλους, που κατά τη γνώμη του είναι υπεράριθμοι κατά 600.000 (περίπου όλοι δηλαδή), ο Καρατζαφέρης θέλει να τους στείλει να δουλεύουν στα εργοστάσια και να μην τους πληρώνουν οι εργοστασιάρχες, αλλά το κράτος, έτσι ώστε να μειωθεί το κόστος των ελληνικών προϊόντων. Και όσοι περισσεύουν θα πάνε να μαζεύουν αγροτικά προϊόντα, πάλι με κρατικά έξοδα, έτσι ώστε να διώξουμε και τους λαθρομετανάστες που βρομίζουν τη χώρα μας.
Ορισμένοι αναλυτές δυσκολεύονται να εντάξουν το ΛΑΟΣ που έχει υιοθετήσει αυτό το σκληρό νεοφιλελευθερισμό στην ευρωπαϊκή Ακροδεξιά. Πράγματι, τα περισσότερα ακροδεξιά κόμματα που κατάφεραν να αποκτήσουν σημαντική εκλογική απήχηση μέχρι το 2000 (κυρίως το Εθνικό Μέτωπο του Λεπέν και το Κόμμα Ελευθερίας του Χάιντερ) είχαν εγκαίρως αποβάλει την προσκόλλησή τους στο νεοφιλελευθερισμό και πολιτεύτηκαν με ένα λαϊκιστικό πρόγραμμα που τους διευκόλυνε να προσεγγίσουν ακόμα και το μέχρι τότε εκλογικό ακροατήριο της Αριστεράς. Για να ερμηνεύσει κανείς τη διαφοροποίηση του ΛΑΟΣ και την προσκόλλησή του σε ακραίες μορφές αντεργατικής πολιτικής πρέπει καταρχήν να λάβει υπόψη του τις ιδιαίτερες σχέσεις που διατηρεί ο κ. Καρατζαφέρης με μερίδα μεγαλοεπιχειρηματιών (Εμφιετζόγλου κ.ά.). Πριν από λίγες μέρες το ΛΑΟΣ γιόρτασε στη Θεσσαλονίκη την επέτειο των 11 χρόνων του. Όρθιος χειροκροτούσε τον κ. Καρατζαφέρη στην πρώτη γραμμή της αίθουσας του Βελλίδειου ο Γιώργος Αποστολόπουλος. Και γιατί να μη χειροκροτεί; Θα θυμόταν κι αυτός την πρόταση του Καρατζαφέρη προς το υπουργείο Υγείας να αναθέτει «σ’ έναν ιδιωτικό φορέα όλες τις αξονικές, όλες τις μαγνητικές, όλα τα εγκεφαλογραφήματα» για να του έρθει «φθηνότερα».
Οι βαθιές ακροδεξιές ρίζες του ΛΑΟΣ
Καλά όλα αυτά. Αλλά μήπως το ΛΑΟΣ, έστω και μ’ αυτό τον τρόπο, μεταμορφώνεται σε ένα νεοφιλελεύθερο μόρφωμα που θα διεκδικήσει με την προβολή στελεχών τύπου Βορίδη το κενό που φαίνεται ότι θα δημιουργηθεί από την αδυναμία της κυρίας Μπακογιάννη να συγκροτήσει το δικό της κόμμα; Δεν το βλέπω πιθανό. Το πολύ πολύ να επανεντάξει στις τάξεις της Ακροδεξιάς ορισμένα στελέχη του «χώρου» που περιπλανήθηκαν μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και Δημοκρατικής Συμμαχίας, όπως ο κ. Κιλτίδης, ο οποίος, ας μην το ξεχνάμε, ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα από το κόμμα της 4ης Αυγούστου με αρχηγό τον Θεσσαλονικιό διάδοχο του Κώστα Πλεύρη, τον Δημήτριο Καψάλα.
Αλλά το ΛΑΟΣ έχει βαθύτερες ρίζες στην Ακροδεξιά, και δεν τις έχει ούτε στιγμή απαρνηθεί. Το κύριο σημερινό του σύνθημα είναι η «αποκομμουνιστικοποίηση της χώρας», διότι «η Ελλάδα ανήκει στους καθαρούς Έλληνες». Ο νεοφιλελευθερισμός του ΛΑΟΣ δεν ακολουθεί την κλασική θατσερική συνταγή. Περισσότερο πηγάζει από τις αντεργατικές εμπνεύσεις της περιόδου της δικτατορίας. Άλλωστε ως υποψήφιο υπουργό της κυβέρνησής του στα οικονομικά υπουργεία ο Καρατζαφέρης προβάλλει τον χουντικό Κωνσταντίνο Θάνο, ενώ στις προτάσεις του περιλαμβάνεται ανασύσταση της ΜΟΜΑ, για να αναλαμβάνουν οι στρατιωτικοί τα δημόσια έργα.
Το πιο πρόσφατο εύρημα του κ. Καρατζαφέρη είναι η πρότασή του να προκαλέσουμε θερμό επεισόδιο και πόλεμο με την Τουρκία, με τις πλάτες βέβαια των ΗΠΑ και του Ισραήλ. «Σύρραξη έστω και μιας ημέρας, σημαίνει πολλά», μας έλεγε τις προάλλες. Και εξηγούσε: «Πρώτα-πρώτα μηδενίζονται τα CDS. Δεύτερον, η Τουρκία εγκαταλείπει για πάντα την Ευρώπη, πράγμα που σημαίνει μια μεγάλη νίκη για τα δικά μας θέματα».
Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται αφελή έως τυχοδιωκτικά, αλλά από τη στιγμή που το ΛΑΟΣ λειτουργεί για το νέο συνταγματικό τόξο ως άτυπο «θινκ τανκ» (με τονισμό του δεύτερου όρου) δεν αποκλείουμε η πολεμόχαρη πρότασή του να δελεάσει τους καμένους εγκέφαλους του κυβερνητικού επιτελείου ή τους Κλαούζεβιτς που ήδη συνωστίζονται στο στρατηγείο της Συγγρού.
Και τότε θα προσθέσουμε στο σκηνικό της οικονομικής κρίσης και μια εθνική τραγωδία.

Πηγή : Δημήτρης Ψαρράς

Αρχική Δημοσίευση από H-M:

Και τότε θα προσθέσουμε στο σκηνικό της οικονομικής κρίσης και μια εθνική τραγωδία.

Click για ανάπτυξη...

Συνοψίζει ο αρθρογράφος πολλά χαρακτηριστικά αυτού του πολιτικού μορφώματος που ονομάστηκε "ΛΑΟΣ". Ίσως γι' αυτό πέρασε και στις συνειδήσεις του λαού ως "Λάος" (της συμπαθής αυτής χώρας) αντί του "Λαός" που ήθελαν με λύσσα οι ηγέτες του.

μακαρι να ηταν πραγματικα ακροδεξιο το Λαος..

ετσι θα εβαζε την πατριδα πανω απο όλα και δεν θα την πουλαγε στον Γαπ..

δεν εχουμε πραγματικη πατριωτικη εθνικιστικη ακροδεξια,,

Τα σημερινά επαγγέλματα με την υψηλότερη αύξηση ανεργίας, όπως αυτά προκύπτουν από τη σχέση προσφοράς και ζήτησης, αφορούν κυρίως απλές εργασίες γραφείου χωρίς εξειδίκευση (γραμματειακή υποστήριξη κλπ).
Αντίθετα, τα πιο ακμαία επαγγέλματα σχετίζονται καταρχήν με τον τουρισμό και στη συνέχεια με τα τμήματα εξαγωγών διάφορων επιχειρήσεων και γενικότερα με δραστηριότητες που απευθύνονται στο εξωτερικό. Επιπλέον, ζήτηση εμφανίζουν εργασίες που αφορούν στη μείωση του κόστους και στην αύξηση των εσόδων, όπως οι πωλήσεις, η λογιστική και η πληροφορική.
Ταυτόχρονα, στη μορφή των επαγγελματικών ευκαιριών τη σημερινή περίοδο της κρίσης προβάλλουν νέοι τομείς της οικονομίας, όπως η τουριστική προώθηση στο εξωτερικό, η ενασχόληση με τα social media, η άσκηση e-marketing και η χρήση υψηλής τεχνολογίας. Ως γενική αίσθηση επισημαίνεται μια «στροφή» στην παραγωγή και κατ’ επέκταση την εξαγωγή. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι τα τελευταία δυο χρόνια έχουν αυξηθεί σημαντικά οι θέσεις εργασίας στον αγροτικό τομέα.
Τα παραπάνω, ωστόσο, φαίνεται πως δεν αρκούν. Οι άνθρωποι οι οποίοι αναζητούν εργασία μέσα από το kariera.gr κάθε μήνα ανέρχονται σε 600.000 και συναγωνίζονται για περίπου 1500 θέσεις. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι για μία αγγελία έχουν υποβληθεί έως και 9.000 βιογραφικά. Πρόκειται για πολίτες όλων των ηλικιών. Στην πιο μειονεκτική θέση βρίσκονται οι πολίτες άνω των 40 ετών (είναι χαρακτηριστικό ότι πλέον τίθενται σε αγγελίες ηλικιακά όρια, παρόλο που είναι παράνομο), οι μητέρες και οι νέοι με πτυχίο.
Το 1/2 των ανθρώπων που αναζητούν εργασία κατέχει πτυχίο πανεπιστημίου και το 1/4 μεταπτυχιακό ή διδακτορικό, γεγονός που καθιστά δυσκολότερη την απορρόφησή τους καθώς απευθύνονται σε «απαιτητικές» θέσεις εργασίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι την ίδια ώρα κάποιες εταιρείες «κοπιάζουν» να βρουν ειδικότητες όπως ηλεκτρολόγους και γενικότερα τεχνικούς.
Το 1/3 από τους περίπου 600.000 αναζητούντες εργασία σε μηνιαία βάση, και το οποίο αντιπροσωπεύει κυρίως νέους, επικεντρώνεται σε επαγγελματικές ευκαιρίες εκτός Ελλάδας. Κατά βάση, πρόκειται για ειδικότητες οι οποίες συναντούν μεγάλη δυσκολία στην ελληνική αγορά εργασίας και σχετίζονται με τις τέχνες, τη φιλολογία, το marketing, τα γενικά οικονομικά ή τη διοίκηση επιχειρήσεων.
Σημειώνεται, ότι σε αντίθεση με άλλες περιόδους κατά τις οποίες ο άνεργος δοκίμαζε να ανοίξει τη δική του μικρή ή μεσαία επιχείρηση, αυτό σήμερα δεν ισχύει, προφανώς λόγω των συνθηκών που επικρατούν στην ελληνική αγορά (μειωμένη ζήτηση, υψηλή φορολογία κλπ).

Πηγή : tvxs.gr

Αρχική Δημοσίευση από Άγγελος:

μακαρι να ηταν πραγματικα ακροδεξιο το Λαος..

ετσι θα εβαζε την πατριδα πανω απο όλα και δεν θα την πουλαγε στον Γαπ..

δεν εχουμε πραγματικη πατριωτικη εθνικιστικη ακροδεξια,,

Click για ανάπτυξη...

: Και πότε μία ακροδεξιά υπήρξε πατριωτική στην Ελλάδα (και οπουδήποτε αλλού); Με τους δοσίλογους επί Κατοχής ή με τους Ιωαννίδη-Σαμψών στην Κύπρο; Ή ακόμη με τον ΓΑΠ σήμερα;

ειναι ενα ερωτημα και αυτο..


αλλα ο Μεταξας πχ δεν ηταν πολυ δεξιος?
ε,,υπερασπιστηκε την πατριδα..

καμια ιδεολογια απο μονη της δεν σε κανει προδοτη..

στην κατοχη αλλωστε αριστεροι δεξιοι,ολοι πολεμουσαν τον κατακτητη..

και οπως υπηρχαν δεξιοι προδοτες σιγουρα υπηρχαν και αριστεροι..

αυτα ειναι μονο ιδεες για την κοινωνικη δομη ενος κρατους που υπερσπιζεσαι ως πατριδα..

ειτε κομμουνιστικο ειτε εθνικιστικο

Άγγελε...είσαι επικίνδυνος.
Και ελπίζω να ξες ποιοι άνθρωποι θεωρούνται επικίνδυνοι..

Click για ανάπτυξη...

απλα λεω οτι το λαος δεν ειναι καθαρα εθνικιστικο και υπερπατριωτικο ισως οπως αλλου στην Ευρωπη,αλλα μπασταρδο..

τωρα για τη χρυση αυγη αν λες..

ε,,μεχρι τωρα περισσοτερους ανθρωπους και περιουσιες εχουν καταστρεψει οι ακροαριστεροι τρομοκρατες,βομβιστες αναρχικοι κλπ παρα αυτοι..

δεν συμφωνω με τους ακραιους,,
αλλα νομιζω οτι ειναι χρησιμοι για την ισορροπια της κοινωνιας,,

φτανε να μην ξεφευγουν απο τον ελεγχο..

Δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας !!

Στη μαύρη επέτειο των δύο ετών από την έναρξη της 'ελληνικής κρίσης' τα στοιχεία για την οικονομία της Ελλάδας είναι τόσο δραματικά χειρότερα απ' ότι πριν την κρίση που μπορεί κανείς να κάνει λόγο για δύο εντελώς διαφορετικές χώρες. Με βάση τα όσα μέχρι σήμερα έχουν γίνει γνωστά από τα ελληνικά και τα διεθνή ΜΜΕ, τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα αποφάσιζε, ήδη, την προσφυγή της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ώστε να προετοιμαστεί ένα σχέδιο 'διάσωσης' της. Λίγους μήνες αργότερα το σχέδιο 'διάσωσης' είχε καταρτιστεί και η Ελλάδα υπέγραψε το Μνημόνιο με την Τρόικα το οποίο θα έλυνε τα δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας και θα άνοιγε το δρόμο της ανάπτυξης εντός δύο με τριών ετών. Σήμερα, γνωρίζουμε πως η Ελλάδα όχι μόνο δε σώθηκε αλλά βούλιαξε σε μία βαθιά ύφεση, ενώ υπέστη δραματική χρηματοπιστωτική, χρηματιστηριακή, τραπεζική και κοινωνική βλάβη.
Αποτελεί, ωστόσο, αυτό μία έκπληξη; Καταρτίστηκε πράγματι ένα σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας το οποίο απλά δεν εφαρμόστηκε σωστά και έτσι δεν πέτυχε; Η απάντηση την οποία θα δούμε αναλυτικά παρακάτω είναι, μάλλον, αρνητική. Μία σειρά στοιχείων δείχνουν πως στην πραγματικότητα μπορεί να υπήρξε οτιδήποτε άλλο πέρα από ένα σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας.
Πριν προχωρήσουμε, όμως, σε αυτό και προκειμένου να γίνει κατανοητό το μέγεθος της βλάβης που έχει συντελεστεί στη χώρα στα δύο τελευταία χρόνια, αρκεί να εξετάσουμε το χτες και το σήμερα όσον αφορά στη χρηματοπιστωτική, τη χρηματιστηριακή, την οικονομική, την τραπεζική και την κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα αλλά και τις εξελίξεις στο χρέος και το δημοσιονομικό έλλειμμα.

Χρηματοπιστωτικός Τομέας
Η βλάβη που έχει υποστεί η χώρα στο χρηματοπιστωτικό τομέα είναι ανεπανόρθωτη και η αποχή της από τις αγορές κεφαλαίων για την άντληση δανείων είναι σχεδόν δεδομένη για πολλά χρόνια. Έτσι:
Τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα δανειζόταν με 4,5% σε ορίζοντα δεκαετίας ενώ σήμερα το επιτόκιο 10ετίας ανέρχεται στο 24% (πλέον η χώρα δανείζεται με 4,86% σε ορίζοντα εξαμήνου, περισσότερο απ' ότι για δέκα χρόνια το 2009)
Τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα δανειζόταν με 1,28% σε ορίζοντα διετίας και τώρα το επιτόκιο διετίας ανέρχεται στο 76,6%
Τα CDS 5 ετών για την Ελλάδα βρισκόταν στις 120 μονάδες βάσεις τον Οκτώβριο του 2009 και έχουν ξεπεράσει τις 6000 μονάδες βάσης σήμερα.
Οι πιθανότητες πτώχευσης της Ελλάδας με βάση τα CDS ήταν σχεδόν ανύπαρκτες τον Οκτώβριο του 2009 ενώ αποτιμώνται στο 99,9% σήμερα.
Τον Οκτώβριο του 2009 η Ελλάδα βρισκόταν στη κατηγορία Α ως προς την βαθμολογία των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης ενώ δύο χρόνια αργότερα έχει βρεθεί στην κατηγορία C με την απειλή να περάσει στην D (πτώχευση).
Τον Οκτώβριο του 2009 τα ελληνικά ομόλογα θεωρούνταν ασφαλή και βρισκόταν στα χαρτοφυλάκια των μεγαλύτερων διεθνών τραπεζών και επενδυτικών εταιριών. Σήμερα τα ελληνικά ομόλογα είναι τα πιο τοξικά διεθνώς και οι διεθνείς επενδυτές κάνουν τα πάντα για να απαλλάξουν τα χαρτοφυλάκια τους από αυτά.
Οι υποσχέσεις και οι προβλέψεις πολιτικών και Τρόικας πως η χώρα θα επέστρεφε σύντομα στις αγορές αν προσέφευγε στο ΔΝΤ και το μηχανισμό στήριξης, αν λάμβανε μέτρα για το έλλειμμα, αν ψήφιζε το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα κλπ δεν υποστηρίζονταν ούτε τότε ούτε και τώρα από κανένα στοιχείο με βάση τις προηγούμενες κρίσεις (τραπεζικές, οικονομικές, νομισματικές, χρηματοπιστωτικές, οικονομικές και χρέους) και ήταν στην καλύτερη περίπτωση απόλυτα άστοχες εξ αρχής.

Χρηματιστηριακός Τομέας
Η ζημία που έχει υποστεί η χώρα στο χρηματιστηριακό τομέα κάνει το κραχ του 1929 να μοιάζει με πρόσκαιρη πτώση.
Το ελληνικό χρηματιστήριο υπέστη συντριβή χάνοντας από τον Οκτώβριο του 2009 το 75% της κεφαλαιοποίησης του (περισσότερα από 110 δις δολάρια).
Οι ελληνικές εισηγμένες εταιρίες συρρικνώθηκαν σε πρωτοφανή βαθμό ως προς το χρηματιστηριακό τους μέγεθος και τη χρηματιστηριακή τους αξία.
Εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπενδυτές δέχτηκαν το τελειωτικό χτύπημα στα χαρτοφυλάκια τους βλέποντας τις επενδύσεις τους να εξαερώνονται
Το ελληνικό χρηματιστήριο καταγράφει τις μεγαλύτερες ετήσιες απώλειες μεταξύ των 82 μεγαλύτερων χρηματιστηρίων του κόσμου για δεύτερη διαδοχική χρονιά όταν μέχρι τον Οκτώβριο του 2009 βρισκόταν στο τοπ 10 των χρηματιστηρίων με τη μεγαλύτερη απόδοση.
Η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά ήταν το 2009 αναπτυγμένη ενώ σήμερα θεωρείται πλέον αναδυόμενη
Οι διεθνείς επενδυτές τον Οκτώβριο του 2009 εμπιστεύονταν το ελληνικό χρηματιστήριο ενώ σήμερα το αποφεύγουν πάση θυσία.
Οι Έλληνες πολιτικοί όχι μόνο δεν προστάτευσαν το ελληνικό χρηματιστήριο, τις εισηγμένες σε αυτό εταιρίες και τους επενδυτές αλλά υποσχόμενοι πως η προσφυγή στο ΔΝΤ θα έλυνε την κρίση, θα προστάτευσε τις τράπεζες και θα προκαλούσε μεγάλη βελτίωση στην οικονομία σε σύντομο χρονικό διάστημα παρέσυραν τις εταιρίες και τους επενδυτές και τους εμπόδισαν να προετοιμαστούν για τη συντριβή που ερχόταν. Όχι μόνο αυτό αλλά έδωσαν όλο το χρόνο στις τράπεζες και τις εταιρίες του εξωτερικού να ξεπουλήσουν τις μετοχές τους με εταιρίες όπως η BlackRock που σήμερα έχει προσκληθεί να ελέγξει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα να εμφανίζονται με γιγαντιαία συρρίκνωση ως προς τις θέσεις που είχαν στο ελληνικό χρηματιστήριο πριν και μετά το 2010.

Οικονομία
Όσον αφορά στην οικονομία τα στοιχεία για τη βλάβη που έχει συντελεστεί μόλις σε δύο χρόνια είναι αποκαρδιωτικά.
Η ανεργία απογειώθηκε από σχεδόν 9% τον Οκτώβριο του 2009 σε πάνω από 16% σήμερα. Οι άνεργοι αυξήθηκαν περίπου κατά 400 με 500 χιλιάδες. Η Ελλάδα μπήκε στο τοπ 10 των χωρών με τη μεγαλύτερη ανεργία στον κόσμο (μεταξύ των 50 πιο αναπτυγμένων κρατών) ξεπερνώντας χώρες όπως η Ινδία, η Τανζανία, η Βουλγαρία, η Αίγυπτος, η Κολομβία κλπ και προσεγγίζοντας τα επίπεδα ανεργίας της Νιγηρίας (19,70%)
Η συρρίκνωση στο ΑΕΠ της χώρας είναι η μεγαλύτερη από το 1975 και μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία σε καιρό ειρήνης. Αν η συνολική μείωση του ΑΕΠ μέχρι τη στιγμή που θα αρχίσει η ανάπτυξη υπολογιστεί στο 10% (κατά πάσα πιθανότητα πολύ περισσότερο) και αν η Ελλάδα αρχίσει να αναπτύσσεται με 2% σταθερά αμέσως μετά την ύφεση, τότε θα χρειαστούν περίπου 5 χρόνια από το τέλος της ύφεσης για να πλησιάσει το ΑΕΠ του 2008 και στο μεσοδιάστημα θα έχουν χαθεί τουλάχιστον 60 δις ευρώ μόνο από τη μείωση του ΑΕΠ.
Ο δείκτης επιχειρηματικής εμπιστοσύνης κατέρρευσε.
Το ίδιο και ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης.
Ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής προσέγγισε τα επίπεδα μετά τη διεθνή κρίση του 2008.
Οι δείκτες για τον οικονομικό πόνο τοποθετούν την Ελλάδα μεταξύ των φτωχότερων κρατών της Ευρώπης με το 85% να δηλώνουν πως βρίσκονται σε δεινή ή άσχημη οικονομική κατάσταση (έρευνα Gallup 25/09/11).

Οι πολιτικοί υποσχέθηκαν καλύτερες οικονομικές συνθήκες και ανάπτυξη από το 2011 για να έρθει στην πραγματικότητα η μεγαλύτερη ύφεση διεθνώς μεταξύ των 50 πιο αναπτυγμένων κρατών.

Τραπεζικός κλάδος
Όσον αφορά στον ελληνικό τραπεζικό κλάδο, τον Οκτώβριο του 2009 εξακολουθούσε να είναι ο ισχυρότερος των Βαλκανίων και ένας από τους πιο ανθεκτικούς στη διεθνή τραπεζική κρίση και στην κατάρρευση της Lehman Brothers. Οι ελληνικές τράπεζες είχαν πρόσβαση στις αγορές κεφαλαίων, κάλυπταν πλήρως τις δανειακές τους ανάγκες, είχαν σημαντική κεφαλαιακή επάρκεια και απολάμβαναν μεγάλες εισροές κεφαλαίων. Οι μετοχές των ελληνικών τραπεζών στο χρηματιστήριο είχαν ανακάμψει εντυπωσιακά από τα χαμηλά του 2009, η χρηματιστηριακή κεφαλαιοποίηση των τραπεζών είχε αυξηθεί κατά πολύ, οι ελληνικές τράπεζες βρισκόταν στα μεγαλύτερα διεθνή χαρτοφυλάκια.

Σήμερα η εικόνα του ελληνικού τραπεζικού κλάδου είναι δραματική.
Οι ελληνικές τράπεζες εξαρτώνται για τη χρηματοδότηση τους από την ΕΚΤ και από τις εγγυήσεις του ελληνικού κράτους.
Η χρηματιστηριακή τους αξία έχει σχεδόν εκμηδενιστεί.
Αντιμετωπίζουν την πιθανότητα δραματικών απωλειών από ένα κούρεμα της τάξης του 50% στα ελληνικά ομόλογα που κατέχουν.
Έχουν δει τα επίπεδα των καταθέσεων σε αυτές να βουλιάζουν με την εκροή κεφαλαίων προς το εξωτερικό να είναι η μεγαλύτερη που καταγράφηκε στα τελευταία 40 χρόνια.
Η τεράστια ύφεση, η ανεργία, η αύξηση των ιδιωτικών πτωχεύσεων, η τραγική εικόνα της ελληνικής αγοράς κατοικίας και μία σειρά άλλων προβλημάτων κάνουν αυξάνουν θεαματικά τις επισφάλειες των τραπεζών και σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω δημιουργούν μία εικόνα δραματική.
Κοινωνία
Όσον αφορά στην κοινωνική βλάβη θα σταθώ στην ψυχολογία των πολιτών και στα ποσοστά απαισιοδοξίας που σήμερα βρίσκονται κοντά στα υψηλότερα επίπεδα διεθνώς, καθώς οι Έλληνες περιμένουν πως η οικονομική τους κατάσταση θα είναι δραματικά χειρότερη σε πέντε χρόνια απ' ότι σήμερα (στοιχεία Gallup). Προηγούμενες μελέτες που έδειξαν αντίστοιχη μείωση στην εκτίμηση για την ποιότητα ζωής άλλων πληθυσμών, καταγράφηκαν σε χώρες όπου τελικά έλαβαν χώρα εξεγέρσεις, “υποδεικνύοντας ότι τέτοιες εκτιμήσεις αποτελούν ένα σημάδι που δεν πρέπει να αγνοηθεί” όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η μελέτη της Gallup η οποία καταλήγει πως “οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες πρέπει να εργαστούν ώστε να ενισχύσουν την αισιοδοξία και την εμπιστοσύνη των πολιτών για να αποφύγουν ακόμη πιο σοβαρά προβλήματα.”

Χρέος
Όσον αφορά στο χρέος, μέχρι τον Οκτώβριο του 2009 δεν υπήρχε καμία έκθεση από οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης, διεθνείς τράπεζες, διεθνή οικονομικά ινστιτούτα, πανεπιστήμια, διεθνείς οργανισμούς όπως το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Ένωση ή οποιαδήποτε άλλο ειδικό όργανο που να υποστήριζε πως το ελληνικό χρέος δεν ήταν βιώσιμο. Σήμερα, το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ έχει αυξηθεί με τρομακτικούς ρυθμούς και δεν υπάρχει καμία έκθεση που να θεωρεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο χωρίς αναδιάρθρωση. Επιπλέον, οι πολιτικοί υποσχέθηκαν από την πρώτη στιγμή πως η προσφυγή στο ΔΝΤ θα έλυνε το οποιοδήποτε πρόβλημα είχε προκύψει με τη διαχείριση του ελληνικού χρέους θέτοντας ως στόχο το 2012. Σήμερα, οι στόχοι αυτοί μεταφέρθηκαν τόσο μακριά στο μέλλον που δεν αποκλείεται οι περισσότεροι από τους πολιτικούς που συμμετέχουν στις σημερινές αποφάσεις να μη ζουν για να διαπιστώσουν αν τα 30ετή ή 40ετή πλάνα τους θα στεφθούν τελικά με επιτυχία.

Έλλειμμα
Όσον αφορά στο δημοσιονομικό έλλειμμα η μείωση που πέτυχε η Ελλάδα είναι πράγματι εντυπωσιακή, 'κολοσσιαία' όπως της χαρακτήρισε η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ. Κολοσσιαίο, ωστόσο, ήταν και το τίμημα που έπρεπε να πληρώσει η χώρα προκειμένου να πετύχει αυτή τη μείωση και αν κάποιος βάλει στη ζυγαριά τα οφέλη και τις ζημίες θα δυσκολευτεί πολύ να μη θεωρήσει παράλογη την πολιτική η Τρόικα ζήτησε από την Ελλάδα να ακολουθήσει.
Φτάνουμε, λοιπόν, στο ερώτημα που θέσαμε στην αρχή: Υπήρξε ποτέ σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας το οποίο απλά δεν εφαρμόστηκε σωστά και έτσι δεν πέτυχε; Θα προσπαθήσω να δώσω την απάντηση όπως αρμόζει, δηλαδή όχι με στοιχεία από το σήμερα αλλά με αυτά που παρουσιάστηκαν στο παρελθόν λίγο πριν και λίγο μετά την υπογραφή του Μνημονίου και όπου είχε γίνει με σαφήνεια η διαπίστωση πως σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας δεν καταρτίστηκε ποτέ αλλά αντίθετα δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για μία οικονομική καταστροφή.
Σε ανάλυση που δημοσιεύτηκε λίγες ημέρες πριν την υπογραφή του Μνημονίου, με τίτλο “Το ελληνικό κυνήγι παγκόσμιου δημοσιονομικού ρεκόρ” (όλα τα άρθρα που αναφέρονται περιλαμβάνονται στο βιβλίο 'Υπόθεση Ελληνική Κρίση – Περίεργες Συμπτώσεις” εκδόσεις Λιβάνη) είχα παραθέσει στοιχεία από παλαιότερες εκθέσεις του ΔΝΤ που έδειχναν πως οι στόχοι που επρόκειτο να θέσει το Μνημόνιο ήταν, ουσιαστικά, αδύνατο να επιτευχθούν αλλά και πως ακόμη και αν η Ελλάδα κατάφερνε να τους κατακτήσει δε θα έλυνε τα προβλήματα που υποτίθεται πως προσπαθούσε να αντιμετωπίσει.
Σε επόμενο άρθρο που δημοσιεύτηκε μετά την υπογραφή του Μνημονίου με τίτλο ‘Το κρυφό διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας για το χρέος της' είχα παρουσιάσει, μεταξύ άλλων, στοιχεία από έρευνες δύο αμερικανικών πανεπιστημίων (το ένα από τα δύο ήταν το Harvard) και μίας αμερικανικής νομικής εταιρίας, που συνδυαστικά κατέληγαν στο εξής διπλό συμπέρασμα:
“Το 90% του ελληνικού χρέους διέπεται από το ελληνικό δίκαιο και είναι ελεύθερο από εμπράγματες ασφάλειες (υποθήκη στη δημόσια περιουσία), γεγονός που αποτελεί ένα μοναδικό διαπραγματευτικό όπλο για την Ελλάδα, αν θελήσει να το χρησιμοποιήσει, καθώς της επιτρέπει να κάνει ό,τι και άλλες χώρες στο παρελθόν που βρέθηκαν στη θέση της, δηλαδή να τροποποιήσει, μονομερώς, το δίκαιο που διέπει τις συμβάσεις αυτές και να μετατοπίσει χρονικά την αποπληρωμή του χρέους της για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να μπορούν οι δανειστές της να κάνουν οτιδήποτε για να την εμποδίσουν, γνωρίζοντας πως σε περίπτωση δικαστικής διαμάχης, τα αγγλικά και τα αμερικανικά δικαστήρια θα τη δικαιώσουν κατά 99,99%.”
Σε εκείνο το άρθρο ανέφερα, επιπλέον, τα εξής: “Έτσι, η καλύτερη λύση για την Ελλάδα θα ήταν να χρησιμοποιήσει αυτή τη δυνατότητα της ως διαπραγματευτικό χαρτί και να υποβάλλει μία πρόταση για εθελοντική ανταλλαγή παλιού χρέους με νέο, ώστε από τη μία να αποπληρώσει εις ολόκληρο το χρέος της αποκαθιστώντας πλήρως τη φήμη της και από την άλλη να έχει το χρονικό περιθώριο να το πράξει αυτό χωρίς να εξαντληθεί ψυχολογικά και οικονομικά ο ελληνικός λαός και χωρίς να βλαφτεί ζωτικά η οικονομία της.”
Η συγκεκριμένη ανάλυση κατέληγε στο συμπέρασμα πως “ενώ πριν τη συμφωνία για το πακέτο στήριξης η Ελλάδα είχε στα ‘χέρια’ της ένα χρέος διεπόμενο από το ελληνικό δίκαιο και ελεύθερο εμπράγματων ασφαλειών, μετά τη συμφωνία και αφού αυτή εφαρμοστεί στην πράξη, η χώρα θα καταλήξει με ένα χρέος διεπόμενο από το αγγλικό δίκαιο και με εμπράγματη ασφάλεια στη δημόσια περιουσία. Με άλλα λόγια η συμφωνία στήριξης λειτουργεί ως ένας μετατροπέας, μία ‘χρεομηχανή”, που από τη μία πλευρά μπαίνει χρέος με ευνοϊκές συνθήκες για την Ελλάδα και από την άλλη βγαίνει χρέος με ευνοϊκές συνθήκες για τους δανειστές της Ελλάδας.”
Το τρίτο, τελευταίο και πιο αποκαλυπτικό άρθρο από το παρελθόν στο οποίο θα αναφερθώ εδώ ως υποστηρικτικό του ότι δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας, τιτλοφορήθηκε “Σχέδιο ΕΕ – ΔΝΤ για την προστασία τραπεζών & δανειστών με θύμα την Ελλάδα” και σε αυτό είχα παρουσιάσει έκθεση του Κέντρου Οικονομικών και Πολιτικών Ερευνών της Ουάσιγκτον (CERP- cerp.net) που είχε δημοσιευτεί τον Ιούλιο του 2010 (στην συμβουλευτική ομάδα του CERP συμπεριλαμβάνονται οι βραβευμένοι με Νόμπελ Οικονομίας Robert Solow και Joseph Stiglitz και άλλοι εξέχοντες οικονομολόγοι) και όπου αναφερόταν
Στην έκθεση αυτή του CERP αναφερόταν τα εξής: “Η άποψη που επικρατεί στους πολιτικούς κύκλους είναι ότι το πακέτο στήριξης, παρόλο που προϋποθέτει πολύ σκληρά δημοσιονομικά μέτρα, τελικά θα σώσει την Ελλάδα και την οικονομία της από τους διεθνείς κερδοσκόπους. Στην πραγματικότητα, όμως, τρία χρόνια από σήμερα η Ελλάδα θα αντιμετωπίζει ένα ακόμη μεγαλύτερο από το σημερινό της χρέος. Στο μεταξύ, θα έχουν θυσιαστεί δουλειές και οικονομική ανάπτυξη.
Το μόνο πράγμα που αυτό το πακέτο στήριξης πραγματικά πετυχαίνει είναι μία μεγάλη αλλαγή στην ιδιοκτησία του χρέους. Με το ελληνικό κρατικό χρέος να μεταφέρεται από τους ισολογισμούς των τραπεζών σε αυτούς των ευρωπαϊκών κρατών (και της ΕΚΤ), ο πραγματικός στόχος ολόκληρης αυτής της επιχείρησης είναι να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες με το να απαλλαχτούν από την ιδιοκτησία χρέους το οποίο κινδυνεύει να μην αποπληρωθεί σε περίπτωση μίας ενδεχόμενης πτώχευσης της Ελλάδας.”
Η έρευνα του CERP κατέληγε ως εξής:
‘Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της Ελληνικής Διάσωσης: Αλλαγή ιδιοκτησίας του Ελληνικού χρέους ώστε να Σωθούν οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες και οι Πιστωτές της Ελλάδας. Τόσο το ΔΝΤ όσο και η ΕΕ είναι σίγουρο ότι έχουν πραγματοποιήσει τους υπολογισμούς που κάναμε σε αυτήν την έρευνα και αναγνωρίζουν ότι είναι απίθανο το πακέτο σωτηρίας τους να αφήσει την Ελλάδα σε ένα σταθερό οικονομικό δρόμο. Υπό αυτήν την έννοια το πακέτο δε βαδίζει στα πλαίσια ενός τυπικού προγράμματος του ΔΝΤ το οποίο υποτίθεται ότι πρέπει να είναι δημοσιονομικά αξιόπιστο και έτσι να αποκαταστήσει την πρόσβαση της χώρας στις χρηματοπιστωτικές αγορές. Στην περίπτωση της Ελλάδα το ΔΝΤ και η ΕΕ γνωρίζουν πως το πρόγραμμα τους, παρά τα σκληρά μέτρα, δε θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών στην Ελλάδα. Αυτό ίσως εξηγεί την αύξηση του από τα 40 δις στα 110 στην τελική του έκδοση, ώστε η Ελλάδα να παραμείνει εκτός αγορών για τα επόμενα δύο με τρία χρόνια.
Αυτό εγείρει το καίριο ζήτημα που πηγάζει από το αποκαλούμενο πακέτο σωτηρίας: αν η εμπιστοσύνη των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Ελλάδα δεν αποκατασταθεί και την ίδια ώρα η ελληνική οικονομία ωθείται στην ύφεση, σε διψήφια ανεργία και αύξηση της φτώχειας, ποιο είναι το νόημα του; Ποιος ή τί ακριβώς σώζεται;
Τελικά, ο σκοπός του πακέτου είναι να αποπληρωθούν τράπεζες και επενδυτικά σχήματα που έχουν στα χέρια τους ελληνικό χρέος. Οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές και τα συνταξιοδοτικά ταμεία είναι οι πραγματικοί αποδέκτες του πακέτου στήριξης και όχι η Ελλάδα.
Και η υπάρχει μία ευρωπαϊκή διάσταση σε όλο αυτό το θέμα καθώς το 80% του ελληνικού κρατικού χρέους δεν επιβαρύνει το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά τους ισολογισμούς Γερμανικών, Γαλλικών και Βρετανικών τραπεζών. Η Ευρώπη και το ΔΝΤ δεν παρέχουν φρέσκια ρευστότητα στην Ελλάδα αλλά, πάνω από όλα, δημιουργούν μία ασπίδα προστασίας του ευρωπαϊκού χρηματιστηριακού συστήματος από τα 200 δις απωλειών που μπορούν να προκύψουν από το ενδεχόμενο μίας ελληνικής πτώχευσης. Περιέργως, περίπου το 25% του ελληνικού χρέους βρίσκεται στο Βρετανικό (και το Ιρλανδικό) χρηματιστηριακό σύστημα.”
Ολοκληρώνω την επιχειρηματολογία μου πως δεν υπήρξε ποτέ σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας με την τελευταία φράση της συγκεκριμένης έκθεσης του CERP από τον Ιούλιο του 2010: “Οι προφανείς ευνοημένοι του πακέτου που παρέχεται από τα κράτη της Ευρωζώνης δεν είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι και οι πολίτες που θα υποφέρουν από τις σκληρές περικοπές και από την ύφεση αλλά τα χρηματιστηριακά κέντρα όπως το City του Λονδίνου.”

Πηγή : Πάνος Παναγιώτου

Αρχική Δημοσίευση από H-M:

Έτσι, η καλύτερη λύση για την Ελλάδα θα ήταν να χρησιμοποιήσει αυτή τη δυνατότητα της ως διαπραγματευτικό χαρτί και να υποβάλλει μία πρόταση για εθελοντική ανταλλαγή παλιού χρέους με νέο, ώστε από τη μία να αποπληρώσει εις ολόκληρο το χρέος της αποκαθιστώντας πλήρως τη φήμη της και από την άλλη να έχει το χρονικό περιθώριο να το πράξει αυτό χωρίς να εξαντληθεί ψυχολογικά και οικονομικά ο ελληνικός λαός και χωρίς να βλαφτεί ζωτικά η οικονομία της.
....
Όσον αφορά στο δημοσιονομικό έλλειμμα η μείωση που πέτυχε η Ελλάδα είναι πράγματι εντυπωσιακή, 'κολοσσιαία' όπως της χαρακτήρισε η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ. Κολοσσιαίο, ωστόσο, ήταν και το τίμημα που έπρεπε να πληρώσει η χώρα προκειμένου να πετύχει αυτή τη μείωση και αν κάποιος βάλει στη ζυγαριά τα οφέλη και τις ζημίες θα δυσκολευτεί πολύ να μη θεωρήσει παράλογη την πολιτική η Τρόικα ζήτησε από την Ελλάδα να ακολουθήσει.

Πηγή : Πάνος Παναγιώτου

Click για ανάπτυξη...

Αναζητώντας λύση σε αυτή τη χαώδη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί θα πρέπει να σκεφτούμε όσο γίνεται περισσότερο ορθολογικά, ακόμα κι αν αυτό επιβάλλει να επιδιώξουμε ένα γόνιμο χάος.

Η κρίση είναι συστημική. Αν περιμένουμε όμως μια Διεθνή λύση στο πρόβλημά μας - όπως δείχνουν τα πράγματα - θα καταλήξουμε σε ευχολόγια. Πρέπει να εργαστούμε προς τη δική μας πρόταση διεξόδου, σε μία Εθνική λύση. Φαινομενικά, έχουμε δύο βασικές επιλογές:

Είτε εφαρμόζουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ως λαός και αποκηρύσσουμε το χρέος ή μέρος αυτού, ή...συνεχίζουμε στην ίδια πολιτική λιτότητας προσπαθώντας να αξιοποιήσουμε το μοναδικό θετικό στοιχείο που έχει απομείνει. Την σημαντική μείωση του δημόσιου ελλείμματος με στόχο ένα πρωτογενές πλεόνασμα.

Η πιο σωστή θέση κατά τη γνώμη μου βρίσκεται κάπου στη μέση. Μπορούμε να εξορθολογίσουμε τα δημόσια οικονομικά χωρίς απολύσεις και εφεδρείες απλά βάζοντας λίγο χέρι παραπάνω στις σπατάλες, στις μίζες, στους παχηλούς μισθούς των συνδικαλιστάδων και των αρχιλαμόγιων. Αν κάνουμε αυτό σε συνδυασμό με μία δίκαιη φορολόγηση εφοπλιστών, παππάδων, μεγαλοεπιχειρηματιών θα οδηγηθούμε σε πλεόνασμα το αργότερο μέχρι τα μέσα του 2012. Μετά θα μπορούμε να ασκήσουμε τις δικές μας πιέσεις, αδιαφορώντας για τις "δόσεις" τους.

Πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη κυβέρνησης - λαού. Η παρούσα κυβέρνηση πρέπει να πέσει, να μην περάσει το πολυνομοσχέδιο της οργής, να αναδυθούν νέοι συσχετισμοί δυνάμεων που θα κοντραριστούν σθεναρά με τους δανειστές.

Όπως γράφει και ο Γιώργος Πήττας εδώ:

Το «πολυνομοσχέδιο» πρέπει να καταψηφιστεί και η κυβέρνηση πρέπει να πέσει.

Θα έρθει το χάος; Έστω.

Η επιλογή είναι μεταξύ ενός «γόνιμου χάους» που θα έχει ελπίδες να σκοτώσει το τέρας και να προχωρήσει μπροστά με ανάδειξη καινούργιων δυνάμεων και ενός θανατηφόρου χάους με έναν λαό εγκλωβισμένο στην πενία και την αναξιοπρέπεια.

Με τους ποικίλους χορηγούς του να συνεχίζουν να πλουταίνουν.

Και με μία κυβέρνηση «ενότητας» στην οποία θα χορέψετε βάλς με παρτενέρ τον κο Καρατζαφέρη.

Διαλέξτε.

Σας κοιτάνε μερικά εκατομμύρια Έλληνες και πολλά εκατομμύρια εργαζομένων στην Ευρώπη.

Διαλέξτε.

Από όσα είμαι σε θέση να δω-αντιληφθώ, για τα κόμματα και τους προσανατολισμούς τους, υπάρχει κάτι ισχυρότερο από αυτά (τουλάχιστο μέχρι τη στιγμή που γράφω) και αυτή η απάτη λέγεται χρήμα. Αυτό ευθύνεται κυρίως για την μετάλλαξη των χθεσινών σοσιαλιστών, στους σημερινούς σοσια-ληστές υποτελείς.
Απέναντι σε αυτό το πανίσχυρο εργαλείο (δεν γνωρίζω πώς να το αποκαλέσω, ακροδεξιονεοφιλελεύθεροσοσιαληστρικότατοκομουνιστικοσυνασπιστικολαοαυγοικοτατο…..)βρισκόμαστε σήμερα, όπου τα πάντα υποκλίνονται.

Είναι η συμφωνία της διαφωνίας.
Οσο περισσότερο μπορείς να διαφωνείς, (αντέχεις), τόσο ανεβαίνει η τομή ανάμεσα στην διαφωνία και τελική συμφωνία. Δηλαδή, μη φαντάζεστε οτι βλέποντας να προβάλλουν τα ΜΜΕ, κάποιον διαφωνούντα με τα δρώμενα στην χώρα μας.
Η διαφωνία αποτελεί διαπραγματευτικό χαρτί. Φυσικά για ίδιον όφελος του διαφωνούντα και όχι για το καλό του τόπου.
Και, πάντα στο τέλος υπάρχει η συμφωνία. Επικερδέστατη…και για όλους εμάς επαχθής.

Οι σημερινοί προδότες, προέχει να πάνε στα σπίτια τους.
Και μου είναι τελείως αδιάφορο το πώς αρέσκονται να ονοματίζονται και αυτοαποκαλούνται. Π.χ. σύντροφοι (τσοχατζόπουλος) ΔΡΑΓΑΤΕΣ είναι και δίχως καμιά αμφιβολία, αλλά και πέρα απο τους χαμελαιοντικούς χαρακτηρισμούς των ψευτοπολιτικών συστημάτων, που κύριο στόχο έχουν την απομόνωση και διάσπαση της μαζας του λαού.

Εάλω η Ευρώπη σήμερα! Και οι πρωταγωνιστές, έχουν πρόσωπο. Τους ψηφίσαμε... και είναι σοσια-ληστές.


Και μια απορία μου. Όταν το σημερινό ΠΑΣΟΚ αλλάξει, αυτά που χρωστάει στους τραπεζίτες, ποιος θα τα πληρώσει;

Η Τρόικα μόλις ενέκρινε την εκταμίευση της 6ης δόσης και μάλιστα όσο το δυνατόν συντομότερα, όπως ανέφερε μόλις το Bloomberg, επιβεβαιώνοντας τις μέχρι σήμερα πληροφορίες – Παρόλα αυτά όπως φαίνεται η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στην Τρόικα για την ψήφιση των νέων μέτρων λιτότητας ενώ ο μεγάλος βραχνάς παραμένει η ...

επόμενη δόση η οποία δεν είναι καθόλου σίγουρη αυτήν τη στιγμή !!

Πηγή : Xrimanews

Ο Μουαμάρ Καντάφι ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάζουν σήμερα οι LA Times, με την περιουσία του να ανέρχεται στα 200 δις δολάρια, με τεράστιες καταθέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς, ακίνητα, επενδύσεις σε εταιρίες σε ολόκληρο τον κόσμο και επενδύσεις σε μετοχές.
Η περιουσία του ήταν τέσσερις φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Μπιλ Γκέιτς και δέκα φορές πλουσιότερος από το βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας, Αμπτουλάχ.

Πηγή : XrimaNews.gr

καλα καναν και τον σκοτωσαν..

Παρά την πτώση του κατά 20% κατά τη διάρκεια της χρηματοικονομικής κρίσης το παγκόσμιο εμπόριο αναμένεται να αναπτυχθεί κατά μέσο κατά 6,1% το χρόνο μέχρι το 2030 και 4,4% το χρόνο μέχρι το 2050.
Αυτό σημαίνει μία αύξηση από τα 37 τρις δολάρια το 2010 στα 287 τρις δολάρια το 2050 σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Citigroup.
Ποιες θα είναι, λοιπόν, οι 10 χώρες που θα κυριαρχήσουν στο διεθνές εμπόριο στις επόμενες δεκαετίες; Παρακάτω θα τις βρείτε από το νούμερο 10 μέχρι το νο1 που λογικά μπορείτε ήδη να το φανταστείτε.

1 Κίνα
Εμπόριο το 2050:52,2 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 18.2%
2 Ινδία
Εμπόριο το 2050: $25.7 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 9%
3 ΗΠΑ
Εμπόριο το 2050: $19.1 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 6.6%
4 Γερμανία
Εμπόριο το 2050: $9.9 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 3.5%
5 Κορέα
Εμπόριο το 2050: $9.7 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 3.4%
6 Ινδονησία
Εμπόριο το 2050: $8.8 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου : 3.1%
7 Χονγκ Κονγκ
Εμπόριο το 2050: $8.5 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 2.3%
8 Ιαπωνία
Εμπόριο το 2050: $7.6 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 2.7%
9 Σιγκαπούρη
Εμπόριο το 2050: $6.8 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 2.4%
10 Βρετανία
Εμπόριο το 2050: $6.02 τρις
Ποσοστό επί του παγκόσμιου εμπορίου: 2.1%

Πηγή : XrimaNews.gr

δε μου κανει εντυπωση...