Μήπως κρύβεται κάτι πίσω από τις εξεγέρσεις στις Αραβικές χώρες;

31 Ιαν 2011

Τι κρύβεται πίσω από τις εξεγέρσεις στις Αραβικές χώρες;

Παρακολουθούμε τους πηχυαίους τίτλους και τις τραγικές εικόνες που μεταδίδουν οι τηλεοράσεις για τα γεγονότα της Τυνησίας , της Αιγύπτου , της Υεμένης και αλλού και αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει;


Πολλοί αναλυτές θέλουν να μας πείσουν ότι οι φτωχοί, αδικημένοι πολίτες των χωρών...
επαναστάτησαν και θέλουν να ανατρέψουν τα αυταρχικά καθεστώτα που τους κυβερνούν εδώ και χρόνια. Υποστηρίζουν ότι οι λαοί επιτέλους αφυπνίζονται και διώχνουν τις διεφθαρμένες εξουσίες, η Αμερική χάνει τους συμμάχους της στη Μέση Ανατολή κ. ά. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;.

Πρώτα απʼ όλα ο Αμερικανός Πρόεδρος με νηφαλιότητα και ηρεμία δήλωσε: «Ο λαός της Τυνησίας έδειξε θάρρος και αποφασιστικότητα». Επίσης ,η υπουργός Εξωτερικών κ. Κλίντον έσπευσε να δηλώσει ότι «ο αγώνας των Τυνησίων αποτελεί προειδοποίηση για τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής». Δηλαδή καμία ανησυχία για τα αμερικανικά πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά συμφέροντα. Τι συμβαίνει λοιπόν;

Μετά τη Γεωργία, τη Σερβία, το Λίβανο ,την Ουκρανία τώρα η Τυνησία, η Αίγυπτος, η Ιορδανία , η Υεμένη και άλλες. Όλες οι χώρες ακολουθούν συστηματικά τα ίδια βήματα λες και τις κατευθύνει ο ίδιος μαέστρος, αλλά και οι εξεγέρσεις των πολιτών έχουν παρόμοια ονόματα – «Γιασεμί», «Κέδρος», «Τουλίπα» κτλ. ¨

Μήπως φέρουν την υπογραφή της National Endowment for Democracy που υπάγεται στις υπηρεσίες ασφάλειας της Αμερικής, και της «Ανοιχτής Κοινωνίας» (Open Society Foundation) του κ. Σόρος;

Γιατί, από όσα βλέπουμε, ακολουθούν το πρότυπο της «Πορτοκαλί επανάστασης» με στόχο να προκαλέσουν χάος. Με τη δημιουργία χάους σε μια χώρα καταρρέει η οικονομία, εξαφανίζεται η συμμετοχή του κράτους στην οικονομική ζωή, ιδιωτικοποιούνται οι δημόσιες επιχειρήσεις και τρέχει το Δ.Ν.Τ. για να τη σώσει…..

Στόχος όλων αυτών που εμπνεύστηκαν τη θεωρία του οικονομικού χάους είναι να πλουτίσουν ακόμα περισσότερο οι προσκείμενες στη Δύση ηγεσίες, η ελίτ που βρίσκεται δίπλα τους και οι λαοί να πεθάνουν από την πείνα.

Τα τελευταία δέκα χρόνια η Middle East Partnership Initiative εργάστηκε με όλες της τις δυνάμεις στη Μέση Ανατολή και τη Β. Αφρική για να διαδώσει το μοντέλο της «αμερικανικής δημοκρατίας». Ο αγώνας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας άλλαξε και απέκτησε ηπιότερη μορφή.

Η τότε υπουργός εξωτερικών κ. Ράις δήλωσε το 2005: «Θα αλλάξουν τα σύνορα 22 χωρών από το Μαρόκο μέχρι την Υεμένη». Αυτό σημαίνει ότι οι χώρες της περιοχής θα τεμαχιστούν σε μικρά κρατίδια που θα εξαρτώνται και θα ελέγχονται πλήρως από το παγκόσμιο κεφάλαιο. Τα εθνικά κράτη θα αποτελούν μακριά ανάμνηση….

Μόνο η γονιδιακή μνήμη των λαών της ευρύτερης περιοχής, που έπεσαν θύματα των μεγάλων συμφερόντων από το 1900 μέχρι σήμερα , μπορεί να ανατρέψει αυτά τα σχέδια. Διαφορετικά….

Taxalia

Εκεί που τους χρωστούσαν τους παίρνουν και το βόδι! Πάλι φτώχια και δυστυχία τους περιμένει!!!!

Αναρωτιέμαι,δεν κουράζεστε ποτέ απ'την τόση συνωμοσιολογία?

Ποια ήταν η αφορμή για να αρχίσει η εξέργεση στην Αίγυπτο;

π.χ. στην Ελλάδα η αφορμή του 2008 ήταν η δολοφονία ενός μαθητή.

Θυμάμαι αρχές του έτους στην Αίγυπτο είχε γίνει μια επίθεση καμικάζι σε μια χριστιανική εκκλησία με πάρα πολλά θύματα. Προσπαθούσαν να oργανώσουν με κάθε τρόπο εξέργεση. Οι εξεργέσεις έχουν πάρει τη μορφή ντόμινο και δεν νομίζω να είναι τυχαίο αυτό.

Αρχική Δημοσίευση από fockos:

Οι εξεργέσεις έχουν πάρει τη μορφή ντόμινο και δεν νομίζω να είναι τυχαίο αυτό.

Click για ανάπτυξη...

Οι εξεγέρσης δεν έχουν πάρει την μορφή ντόμινο.Αλλά και να είχαν πάρει,αυτό θα σήμαινε δύο τινά:
-μία πετυχημένη εξέγερση,οδηγεί σε πολλές,γιατί ο κόσμος αποκτά ελπίδα.Είναι διαφορετικό να σου λέω "ας εξεγερθούμε" και διαφορετικό να σου λέω "ας εξεγερθούμε,πριν από ένα μήνα το έκαναν οι δίπλα και πέτυχαν".Αυτό η ιστορία το έχει αποδείξει επανειλλημένως,για παράδειγμα μετά την κουβανική επανάσταση του Φιντέλ Κάστρο και του Τσε Γκεβάρα,σχεδόν όλη η Λατινική Αμερική επαναστάτησε,χωρίς επιτυχία.Μετά την αμερικάνικη επανάσταση του 1776,ήρθε η γαλλική και μετά από λίγο η ελληνική.Στη συνέχεια,έγιναν τόσες (όχι και τόσο επιτυχημένες) επαναστάσεις,ώστε ο 19ος αιώνας να ονομαστεί και αιώνας των επαναστάσεων.
-γενικευμένη λαϊκή δυσαρέσκεια.Ειδικά τώρα,αυτό το επιχείρημα θα μπορούσε να "φορεθεί" πολύ,βρισκόμαστε σε εποχές διεθνούς οικονομικής κρίσης.Και αυτό είναι ζήτημα ιστορικά αποδεδειγμένο,ότι όταν σε παγκόσμιο επίπεδο οι ελπίδες και οι προοπτικές των καταπιεσμένων ανθρώπων στενεύουν,ερχόμαστε σε τέτοια αποτελέσματα:Μεσοπόλεμος.Η εξαθλίωση και τα τραύματα του WWI,οδήγησαν στην άνοδο των αυταρχικών καθεστώτων (τα οποία για να ανέβουν,είχαν strong popularity).

Αλλά έτσι κι αλλιώς,δε βρισκόμαστε σε καμία τέτοια γενικευμένη περίοδο.Είναι τελείως αστείο να συγκρίνεις μια εξέγερση 2 χρόνια πριν,σήμερα που βρισκόμαστε στην broadband εποχή,με 2 εξεγέρσεις που έγιναν μέσα στους τελευταίους μήνες.Πολύ απλά,όταν ο άνθρωπος μεγαλώνει,είναι πιο ώριμος να δει τα κοινά,οπότε μπορεί να θυμάται αξιοσημείωτα γεγονότα.Παρόμοια γεγονότα τα οποία συνέβησαν στο παρελθόν,που αυτός ήταν μικρός,δεν τα θυμάται,με συνέπεια να καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το φαινόμενο είναι πρόσφατο.Δεν είναι όμως.Δεν ήταν μόνο ο Δεκέμβρης του '08...υπήρξε και η Οαχάκα του '06 και η Γένοβα του '01 και το Seattle του '99 και το Πολυτεχνείο του '95 (500 προσαγωγές) και ένα σωρό άλλες...περιοδικό φαινόμενο είναι οι εξεγέρσεις.

Καταρχάς ΌΝΤΩΣ Π Ο Λ Λ Η συνομωσιολογία, κόψτε κάτι
Επίσης, για την Αίγυπτο συγκεκριμένα έχω πει τη γνώμη μου και έχει ανοιχτεί αντίστοιχο θέμα στο "ειδήσεις και επικαιρότητα" (μόνο για την αίγυπτο για όποιον θέλει να κοιτάξει).
Επιπλέον, δε μπορείς να συγκρίνεις, focko, ούτε καν να παραλληλίσεις, αυτά που γίναν στην Ελλάδα το 2008 με αυτά που γίνονται τώρα στην Αίγυπτο για παράδειγμα, καμία σχέση δηλαδή.
Στη μία περίπτωση είχαμε μια αφορμή-στην Ελλάδα-, και πάμπολλες αιτίες, και στην άλλη περίπτωση υπάρχει ένα ολόκληρο καθεστώς που έφερε τον κόσμο σε αδιέξοδα. Δε νομίζω ότι είναι κάτι υποκινούμενο απο τις ΗΠΑ τουλ., και γνωρίζουμε πολύ καλά τα κράτη πόσο επηρεάζονται σε αυτές τις περιοχές μεταξύ τους, δε μου φαίνεται παράξενο δηλαδή, γιατί άραγε να ανησυχώ που ξυπνάει ο κόσμος απέναντι σε ενα τέτοιο καθεστώς, το υγιές αυτό δεν είναι;
Για την εξέγερση αυτή καθεαυτή, λοιπόν, και μόνο για αυτήν, επικροτώ το κουράγιο του αιγυπτιακού λαού.

Τώρα αν έχω κάποιες ανησυχίες, είναι το τι θα γίνει μετά απο τα επισόδεια στην εξουσία τους..