Θα συνάπτατε σχέση με ΑΜΕΑ;

Offtopic αλλά βλέπω τόση ώρα να προσπαθήσετε να βάλετε την σωστή ταμπέλα για το πως πρέπει να λέγονται τα άτομα με ειδικές ανάγκες....
Έχουν τσακωθεί άλλοι πολύ πριν από εσάς για την ονομασία από αμεα, μέχρι άτομα με ειδικές ικανότητες...μέχρι ανάπηροι (και τον τελευταίο ορισμό που εμείς τον θεωρούμε "υβριστικό" πολλές ομάδες αμεα απαιτούν να τον έχουν...περίεργο ε; )

Από την προσωπική μου εμπειρία και μόνο το θέμα δεν είναι ποτέ ο ορισμός... Το τελευταίο που με νοιάζει είναι αν το παιδί με αυτισμό,με νοητική υστέρηση ή με κώφωση (και άλλες τόσες ομάδες) ονομάζεται αμεα ή ανάπηρος... Η ουσία είναι στο άτομο, στις ανάγκες του, στα θέλω και τα πρέπει του δικού του περιβάλλον και του δικού μας....

Όσο για τον οίκτο, όσες φορές με έχουν ρωτήσει πώς μπορώ και κάνω αυτή την δουλειά και αν λυπάμαι και δεν στεναχωριέμαι και η απάντηση είναι όχι με κοιτάν λες και κάνω ένα έγκλημα και τους χαλάω το ροζ συννεφάκι... Δεν νιώθω οίκτο, δεν μπορώ να εξηγήσω το γιατί... Μάλλον γιατί επαγγελματικά αν το δω, αν τα λυπηθώ δεν θα τα βοηθήσω σωστά....από την άλλη είναι ο μικρόκοσμός μου και αγαπώ τόσο την δουλειά μου όσο και αυτά τα παιδιά... Στην αρχή ήταν δύσκολο ακόμα και για εμένα να αποδεχτώ την διαφορετικότητά τους, να μειώσω τις προσδοκίες μου και να χαίρομαι με τα πιο απλά πράγματα για να νιώσω ότι είμαι δασκάλα και προσφέρω... Πλέον είναι ένας κόσμος μέσα στο οποίο ζω...δεν είναι πάντα εύκολος, δεν είναι πάντα ευχάριστος αλλά με γεμίζει... και υπάρχει....και πρέπει να το δεχτούμε... και ίσως κάποτε τον αποδεχτούμε πλήρως

ειναι δυσκολη αυτη η ερωτηση γιατι η απαντηση ειναι θεωρητικη, ειναι ευκολο να λεμε ναι θα εκανα ή οχι δεν θα εκανα αλλα ειναι κατι που αν δεν σου συμβει δεν μπορεις να εισαι σιγουρος. καθετι διαφορετικο ειναι δυσκολο να το δεχτουμε και να το αποδεχτουμε αλλα αν προκειται για ερωτα τοτε οι αντιδρασεις και οι επιθυμιες ειναι διαφορετικες.
κανεις δεν ξερει μεχρι να του συμβει αν του συμβει γι αυτο και ολες αυτες οι θεωριες και οι αναλυσεις αχρηστες .

χτες, ημουν στο λεωφορειο οπως πηγαινα για τη σχολη, και οπως περναγαμε απο μια καφετερια ειδα εναν ΚΟΥΚΛΟ που αντι να καθεται σε καρεκλα να απολαμβανει τον καφε του με το φιλαρακι του, καθοταν σε αναπηρικο καροτσακι. γελαγε ομως μεσα απο τη ψυχη του και ειχε πανεμορφο χαμογελο (ηταν πραγματικα ενας κουκλος δεν κανω πλακα). αφου οταν προσπερασαμε την καφετερια γυρισα πισω γιατι ηθελα να τον ξανα δω!

Όσον αφορά τον όρο ΑμεΑ εννοείται πως δεν τον θεωρώ προσβλητικό. Είναι όρος που, όπως είπε κι η Βίκυ, έχει βγει μετά από πολύ συζήτηση και τον αποδέχεται ούτως ή άλλως και η πλειοψηφία των ΑμεΑ, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό (περισσότερο με ενδιαφέρει για το πώς αισθάνεται το ίδιο το άτομο με αναπηρία για τον χ όρο σε σχέση με το πώς το αντιλαμβάνεται ο "φυσιολογικός" πληθυσμός).

Για να περάσω και στο "ζουμί" να αναφέρω ότι, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ούτως ή άλλως εργάζομαι, μεταξύ άλλων, με ΑμεΑ, είχα την τύχη να συναναστραφώ από μικρή, μέσω οικογενειακών φίλων και γνωστών, με άτομα με ποικίλες αναπηρίες, κάτι που μου έμαθε αφενός να μην τα "τσουβαλιάζω" όλα, αφετέρου μου έδειξε πώς να συμπεριφέρομαι με διαφορετικούς ανθρώπους. Πάντα με γοήτευε το σύνδρομο Asperger (είχα μάλιστα ερωτευτεί κάποιον με Asperger μικρότερη, αλλά με "παίδεψε" πολύ το να καταφέρω να βρω το κουμπί του), ήξερα μέχρι κάποιον χ βαθμό να διαχειρίζομαι άτομα με νοητική υστέρηση (μέσω του ξαδέρφου του πατέρα μου και του αδερφού κάποιου φίλου μου, ο οποίος τον έφερνε συχνά στην παρέα), αλλά είχα φάει και χ από κωφό οικογενειακό γνωστο (ο οποίος είχε "μεταφράσει" τα γουρλωμένα μου μάτια όταν τον κοίταζα να χρησιμοποιεί την, μαγική για μένα, νοηματική με την κόρη του, σε αγένεια και είχε "φροντίσει" να ενημερώσει ενοχλημένος την μαμά μου). Είχα λοιπόν καταλάβει από μικρή ότι αναπηρία σημαίνει διαφορετικότητα, πλουραλισμός, μαγεία, αλλά και ταμπού, πόνος και, μερικές φορές, ύπαρξη πολλών συμπλεγμάτων από την πλευρά των ΑμεΑ.

Στην πορεία βέβαια απέκτησα περισσότερο ολοκληρωμένες απόψεις πάνω στο ζήτημα, αλλά η βασική μου άποψη παραμένει η ίδια. Και θεωρώ τη σύναψη σχέσης με ΑμεΑ σε μερικές περιπτώσεις απολύτως φυσιολογική, σε άλλες απολύτως απαγορευτική.

Το να συνάψει κάποιος σχέση με άτομο με νοητική υστέρηση ή τυπικό αυτισμό το θεωρώ έγκλημα.
Από εκεί και πέρα κάποιες σχέσεις δεν τις θεωρώ απαγορευτικές, αλλά δεν τις καταλαβαίνω (όπως ας πούμε την σχέση με κάποιον με παράλυση, σχέσεις που είναι δηλ. "καταδικασμένες" να μείνουν πλατωνικές).
Οποιαδήποτε άλλη σχέση μου φαίνεται φυσιολογική. Το συγκεκριμένο δεν σημαίνει ότι θα έκανα σχέση με κάθε είδους ανάπηρο, όχι για ρατσιστικούς λόγους, αλλά επειδή οι διαφορετικές αναπηρίες είναι "συνυφασμένες" με διαφορετικές κουλτούρες. Οπότε ναι, άνετα θα έκανα σχέση με άτομο με αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας ή σύνδρομο Asperger ή με κάποιο άτομο με κινητική αναπηρία. Σίγουρα θα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι το συγκεκριμένο πιθανώς να δημιουργούσε προβληματισμό στην μητέρα μου (ο πατέρας μου είναι πιο cool), αλλά αν ήμουν ερωτευμένη δεν θα περιοριζόμουν. Δεν θα έκανα όμως σχέση με κωφό, καθώς, μετά από αρκετή αλληλεπίδραση με την κοινότητά τους θεωρώ ότι είναι συνήθως ιδιαίτεροι άνθρωποι, πολύ κλειστοί ως προς τους "απέξω" και δυσκολεύομαι να τους καταλάβω (δεν εννοώ από πλευράς πρακτικής, αλλά ουσιαστικής, βαθύτερης επικοινωνίας).

Πριν κλείσω, να αναφέρω και κάτι που ισχύει κατά κόρον στην διεφθαρμένη μας κοινωνία κι όμως συχνά εθελοτυφλούμε. Αν και πολλοί άνθρωποι δεν θα επέλεγαν ποτέ ΑμεΑ για σύναψη σχέσης και δημιουργία οικογένειας, είναι αρκετοί εκείνοι που τα χρησιμοποιούν για να ικανοποιήσουν τα αρρωστημένα τους ένστικτα. Δουλεύοντας σε διεπιστημονικές ομάδες με έμπειρους θεραπευτές, κάτι που έχω μάθει είναι ότι από τους βασικούς στόχους της θεραπείας με νέα κορίτσια και έφηβες με ελαφριά και μέση νοητική υστέρηση είναι η δημιουργία επίγνωσης και ελέγχου του σώματός τους και της σεξουαλικότητάς τους, καθώς οι συγκεκριμένες κοπέλες είναι υποψήφιες για σεξουαλική κακοποίηση και ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, καθώς άπειρα αστοιχείωτα πλάσματα που κυκλοφορούν έξω και που θα τις προσέβαλαν πιθανότατα στον δρόμο, αν τους δινόταν η ευκαιρία θα προσπαθούσαν να συνευρεθούν ερωτικά μαζί τους, καθώς αποτελούν "εύκολο'' στόχο.

Αρχική Δημοσίευση από marina289:

Θα συμφωνήσω με το παραπάνω, απορώντας προς τί η δυσφορία...
Ο άνθρωπος λέει ¨εδώ δεν έχουμε ξεκολλήσει από τον ρατσισμό της ομορφιάς , του περιτυλίγματος, της βιτρίνας , της εικόνας... Δεν έχουμε ξεκολλήσει από τον ρατσισμό του κούκλος-άσχημος, σωματαράς-χοντρός, και ξαφνικά στα ΑΜΕΑ ξεχυλίζουμε ανωτερότητα και εσωτερικότητα και μιλάμε για ψυχές, ισοτιμίες και εσωτερικούς κόσμους.....¨

Click για ανάπτυξη...

λολ

συγνωμη που ενας αγνωστος στο δρομο μου τραβηξε την προσοχη επειδη ηταν ομορφος. θα επρεπε να μου την τραβηξει ο εσωτερικος του κοσμος που με μαγικο τροπο θα εβλεπα εγω απο το τζαμι του λεωφορειου.

Αρχική Δημοσίευση από _daemon_:

Ευτυχώς που έφυγε το λεωφορείο και δεν πρόλαβε να εισπράξει ό δύστυχος την αποστροφή σου, για τα ατροφικά πόδια του!

.

Click για ανάπτυξη...

κανεις λαθος. το οτι ηταν σε αναπηρικο καροτσακι το ανεφερα επειδη γραφουμε σαυτο το θεμα οχι για να δειξω αποστροφη. μη διαστρεβλωνεις τα λογια μου. ασε με να ξερω καλυτερα πως τον κοιταξα και τι ενιωσα εκεινη τη στιγμη.