Αχαριστία

Τι έχετε να πείτε για την αχαριστία??? Γιατί να υπάρχουν τόσο αχάριστα άτομα που ενώ τους έχεις φερθεί με το καλύτερο τρόπο αυτοί να σου φέρονται με το χειρότερο τρόπο?? Έχετε έρθει πότε αντιμέτωποι με κάτι τέτοιο? Αν ναι τ κάνατε?

Πρέπει να μάθεις να "παίρνεις " από τους ανθρώπους μόνο αυτό που έχουν να σου δώσουν, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν θα τους εμπιστεύεσαι πια.... όταν δεν περιμένεις κάτι, παίρνεις πραγματικά αυτό που είναι προορισμένο να πάρεις, το αληθινό, αυτό που αξίζει να έχεις. Αυτό θέλει βέβαια πολύ κόπο και προσπάθεια για να το καταφέρεις, όμως είναι το καλύτερο ! Σε τελική ανάλυση εσύ κάνεις κάτι γιατί το νιώθεις και όχι γιατί περιμένεις ανταπόκριση, έτσι δεν είναι?

"Ο αχάριστος άνθρωπος μοιάζει με σπασμένο πιθάρι, στο οποίο ό,τι καλό κι αν ρίξεις θα πέσει στο κενό"

Η αχαριστία (μετά τη μιζέρια και τη τσιγκουνιά) είναι ένα από τα χειρότερα ελαττώματα ενός ανθρώπου, κατ'εμέ.Και οκ ρε φίλε εγώ δίνω πράγματα γιατί έτσι γουστάρω και κάνω, δε με νοιάζει αν εσύ δε δίνεις τίποτα,αλλά μη μου λες ότι δε δίνω.Αυτό μου ανάβει τα λαμπάκια τσαφ-τσαφ ένα ένα.

Αρχική Δημοσίευση από deina:

Πρέπει να μάθεις να "παίρνεις " από τους ανθρώπους μόνο αυτό που έχουν να σου δώσουν, χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει ότι δεν θα τους εμπιστεύεσαι πια.... όταν δεν περιμένεις κάτι, παίρνεις πραγματικά αυτό που είναι προορισμένο να πάρεις, το αληθινό, αυτό που αξίζει να έχεις. Αυτό θέλει βέβαια πολύ κόπο και προσπάθεια για να το καταφέρεις, όμως είναι το καλύτερο ! Σε τελική ανάλυση εσύ κάνεις κάτι γιατί το νιώθεις και όχι γιατί περιμένεις ανταπόκριση, έτσι δεν είναι?

Click για ανάπτυξη...

Σίγουρα αλλά δεν είναι άσχημο να δίνεις πάντα και ποτέ να μην παίρνεις? Και κάποια στιγμή φτάνεις στο σημείο που θέλεις και ανταπόκριση!!

Αρχική Δημοσίευση από WhiteDrum:

Γιατί όμως έγραψες την απορία σου στον τομέα των ερωτικών σχέσεων? Έχεις να μας αναφέρεις κάποια συγκεκριμένα περιστατικά? Έχεις παρατηρήσει κάτι μέσα στη σχέση σου ή σε άλλη ερωτική σχέση? Συνήθως η "αχαριστία" και ό,τι μπορεί να συνοδεύει αυτό το δεινό (κακή συμπεριφορά, αδιαφορία και αγένεια μπροστά σε πράξεις τρυφερότητας και γενναιοδωρίας) είναι συνήθως ένδειξη έλλειψης αμοιβαιότητας. Εκτός αυτού είναι και δείγμα έλλειψης αξιοπρέπειας και θεμελιωδών στοιχείων καλής συμπεριφοράς του άλλου. Όποιος αντιλαμβάνεται τέτοια άσχημη συμπεριφορά και δέχεται ματαιώσεις σε πράξεις που εκδηλώνουν αγάπη και τρυφερότητα, καιρός να προχωρήσει και να διοχετεύσει αυτή την θετική ενέργεια σε κάτι που θα αποδώσει καρπούς, ακόμα και στον ίδιο του τον εαυτό. Ή και στους ήδη υπάρχοντες ανθρώπους στη ζωή του που θα εκτιμήσουν, θα λάβουν και θα αναδείξουν αυτές τις χειρονομίες. Βουρ!

Click για ανάπτυξη...

Ναι το έγραψα στο τομέα των ερωτικών σχέσεων γιατί δέχθηκα την "αχαριστία" από την κοπέλα μου που πριν γίνει κοπέλα μου ήταν 3χρόνια κολλητή μου και πριν από αυτό την γνώριζα είδη 11χρόνια, από αυτό το άτομο λοιπόν που το θεωρούσα δικό μου άνθρωπο και ήμουν ο μόνος που ήταν δίπλα της σε όλες τις δύσκολες στιγμές της (γιατί δεν έχει περάσει και λίγα) δέχθηκα την μεγαλύτερη αχαριστία που έχω δεχθεί ποτέ!!! Φαντάσου από ένα άτομο που υποστηρίζει και ότι σ' αγαπάει!

Όντως μεγάλο ελάττωμα η αχαριστία έχω να πω με τη σειρά μου...Στο θέμα σχέση δεν το έχω βιώσει, παρά μόνο σε περιπτώσεις ξεσπάσματος που λέγονται πράγματα που μετά από λίγη ώρα μετανιώνεις. Τώρα, το ότι δίνεις κάτι το κάνεις γιατί εσύ το θες, δεν ειναι απαραιτητο οτι θα δωσει κ ο αλλος αν δε θελει...εξαρταται σε ποιο ατομο βασιζεσαι για να ξερεις τι να περιμενεις...

πριν απο μερικες μερες αν με ρωτουσες 8α ελεγα ο,τι ακριβως και οι απο πανω...γιατι οι αν8ρωποι τεινουν να δειχνουν τετοια προσωπα απο μικρη ηλικια...αλλα πλεον δεν 3ερω αν ολες αυτες οι συμπεριφορες του δινω και δν παιρνω τιποτα,δν αποκτω την εκτιμηση του αλλου και ποσο μαλλον την ευγνωμοσυνη του για ολα οσα εχω κανει και πει για εκεινον και το ποσο τον εχω στηρι3ει μπορουν να θεωρη8ουν απλα με τη λεξη αχαριστια...η προδοσια και η υποκρισια μου φαινονται κι αυτες καταλληλες...

θα συμφωνησω χειροτερο πραγμα απο την αχαριστια δεν υπαρχει,απο προσωπικη μου εμπειρια,ειχα βοηθησει μια "φιλη" τοσο πολυ που ειχα ξεχασει εμενα,επειδη τοτε ζουσα στο εεξωτερικο και οταν ηρθε και αυτη τη βοηθησα να βρει δουλεια,να μαθει τη γλωσσα και γενικα να προσαρμοστει σε καινουργειες συνθηκες ,την ειχα σαν αδερφη μου και δεν το εκανα για να μου το ανταποδωσει η κατι τετοιο αλλα γιατι το ηθελα,και αυτη μου το ανταπεδωσε με το χειροτερο τροπο,την επιασα στο κρεβατι με καποιον που τα ειχα εγω τοτε....βεβαια εγινα μπαρουτι αφου την ξεμαλλιασα με τη ψυχη μου δεν της ξαναμιλησα ποτε,παροτι αυτη εκανε πολλες προσπαθειες.....τοτε ημουν πολυ στεναχωρημενη γιατι την θεωρουσα ενα πολυ κοντινο μου προσωπο και αναρωτιομουν τοσοι ανδρες ειναι ελευθεροι αυτη επρεπε να εντιαφερθει με αυτον που τα ειχα εγω?τελος παντων κατι καλο βγηκε απ'αυτη την ιστορια,αφου χωρησα τον αλλον εκεινη τη περιοδο γνωρισα τον ανδρα μου....τωρα την εχω συγχωρεσει αλλα δεν θα ηθελα να εχω καμια σχεση μαζι της.