Άγχος...

Λίνα_1

Νεοφερμένος

Η Λίνα_1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Θα ήθελα πολύ να ακούσω την γνώμη σας πάνω στο θέμα του άγχους....
Πως επηρεάζεται η ζωή του ατόμου κατά πόσο έχει να κάνει με την παιδική ηλικία και κατά πόσο μπορεί να μάθει να διαχειρίζεται τις σκέψεις του; πόσοι το βιώνουν και σε τι βαθμό στην καθημερινότητα του;
Στην δική μου περίπτωση το άγχος πολλές φορές και η υπέρ ανάλυση αλλά και ο φόβος είναι σαν έναν δαίμονας μέσα στο κεφάλι μου που δεν μπορεί να ηρεμήσει. Ενα σφίξιμο στο στομάχι και στην καρδιά είναι το τελευταίο διάστημα κάτι καθημερινό και εκείνη την στιγμή φεύγει προσωρινά με μια βαθιά ανάσα. Οποιο τρόπο και να βρω ώστε να μην φοβάμαι τα χειρότερα σε κάθε τι που μου συμβαίνει είναι στην ουσία προσωρινό μέχρι τουλάχιστον να έρθει κάτι άλλο για να με αναστατώσει ψυχολογικά...
Εντάξει σίγουρα υπάρχουν και μέρες ξέγνοιαστες αλλά όταν "ξυπνάει" αυτό το κομμάτι είναι απλά ένας εφιάλτης...
Αναμένω τις απόψεις σας και στην συζήτηση στο θέμα αυτό..
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Θα ήθελα πολύ να ακούσω την γνώμη σας πάνω στο θέμα του άγχους....
Πως επηρεάζεται η ζωή του ατόμου κατά πόσο έχει να κάνει με την παιδική ηλικία και κατά πόσο μπορεί να μάθει να διαχειρίζεται τις σκέψεις του; πόσοι το βιώνουν και σε τι βαθμό στην καθημερινότητα του;
Στην δική μου περίπτωση το άγχος πολλές φορές και η υπέρ ανάλυση αλλά και ο φόβος είναι σαν έναν δαίμονας μέσα στο κεφάλι μου που δεν μπορεί να ηρεμήσει. Ενα σφίξιμο στο στομάχι και στην καρδιά είναι το τελευταίο διάστημα κάτι καθημερινό και εκείνη την στιγμή φεύγει προσωρινά με μια βαθιά ανάσα. Οποιο τρόπο και να βρω ώστε να μην φοβάμαι τα χειρότερα σε κάθε τι που μου συμβαίνει είναι στην ουσία προσωρινό μέχρι τουλάχιστον να έρθει κάτι άλλο για να με αναστατώσει ψυχολογικά...
Εντάξει σίγουρα υπάρχουν και μέρες ξέγνοιαστες αλλά όταν "ξυπνάει" αυτό το κομμάτι είναι απλά ένας εφιάλτης...
Αναμένω τις απόψεις σας και στην συζήτηση στο θέμα αυτό..
Παρακολούθησα πρόσφατα το MBSR και μπορώ να πω ότι με βοήθησε περισσότερο από όσο φανταζόμουν σε σημείο να έχω βάλει αυτή την τεχνική στην καθημερινότητα μου.
Αν δεν γνωρίζεις αυτή τη μέθοδο αξίζει να ρίξεις μια ματιά κατά τη γνώμη μου!
Έχω βίωσει στιγμές που είμαι σε κατάσταση στρες η παθαίνω μπλακ άουτ και δεν μπορώ να λειτούργησω.
Τωρα μπορω να το αντιμετωπίσω αλλά θέλει καθημερινή τριβή.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Λίνα_1

Νεοφερμένος

Η Λίνα_1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Παρακολούθησα πρόσφατα το MBSR και μπορώ να πω ότι με βοήθησε περισσότερο από όσο φανταζόμουν σε σημείο να έχω βάλει αυτή την τεχνική στην καθημερινότητα μου.
Αν δεν γνωρίζεις αυτή τη μέθοδο αξίζει να ρίξεις μια ματιά κατά τη γνώμη μου!
Έχω βίωσει στιγμές που είμαι σε κατάσταση στρες η παθαίνω μπλακ άουτ και δεν μπορώ να λειτούργησω.
Τωρα μπορω να το αντιμετωπίσω αλλά θέλει καθημερινή τριβή.

Παρακολούθησα πρόσφατα το MBSR και μπορώ να πω ότι με βοήθησε περισσότερο από όσο φανταζόμουν σε σημείο να έχω βάλει αυτή την τεχνική στην καθημερινότητα μου.
Αν δεν γνωρίζεις αυτή τη μέθοδο αξίζει να ρίξεις μια ματιά κατά τη γνώμη μου!
Έχω βίωσει στιγμές που είμαι σε κατάσταση στρες η παθαίνω μπλακ άουτ και δεν μπορώ να λειτούργησω.
Τωρα μπορω να το αντιμετωπίσω αλλά θέλει καθημερινή τριβή.
Σε ευχαριστώ πολύ!! Θα το ψάξω σίγουρα 😇🙂
 

Chem2000

Διάσημο μέλος

Η Chem2000 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 23 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Νίκαια (Αττική). Έχει γράψει 2,880 μηνύματα.
Θα ήθελα πολύ να ακούσω την γνώμη σας πάνω στο θέμα του άγχους....
Πως επηρεάζεται η ζωή του ατόμου κατά πόσο έχει να κάνει με την παιδική ηλικία και κατά πόσο μπορεί να μάθει να διαχειρίζεται τις σκέψεις του; πόσοι το βιώνουν και σε τι βαθμό στην καθημερινότητα του;
Στην δική μου περίπτωση το άγχος πολλές φορές και η υπέρ ανάλυση αλλά και ο φόβος είναι σαν έναν δαίμονας μέσα στο κεφάλι μου που δεν μπορεί να ηρεμήσει. Ενα σφίξιμο στο στομάχι και στην καρδιά είναι το τελευταίο διάστημα κάτι καθημερινό και εκείνη την στιγμή φεύγει προσωρινά με μια βαθιά ανάσα. Οποιο τρόπο και να βρω ώστε να μην φοβάμαι τα χειρότερα σε κάθε τι που μου συμβαίνει είναι στην ουσία προσωρινό μέχρι τουλάχιστον να έρθει κάτι άλλο για να με αναστατώσει ψυχολογικά...
Εντάξει σίγουρα υπάρχουν και μέρες ξέγνοιαστες αλλά όταν "ξυπνάει" αυτό το κομμάτι είναι απλά ένας εφιάλτης...
Αναμένω τις απόψεις σας και στην συζήτηση στο θέμα αυτό..
Ωραίο το θέμα σου.Για εμένα παίζει ρόλο η παιδική ηλικία ως ένα βαθμό ναι.Αν έχεις ζήσει σε ένα περιβάλλον στο οποίοι οι δικοί σου άνθρωποι είναι μόνιμα αγχωμένοι και αυτό στο μεταφέρουν είτε άμεσα είτε έμμεσα,τότε κι εσύ μαθαίνεις να λειτουργείς έτσι και να αγχώνεσαι με το παραμικρό.
Προσωπικά όταν αγχωνομαι και έχω στρες,περνάω πάρα μα πάρα πολύ δύσκολα.Δε μπορώ να κοιμηθώ καλές τις νύχτες,ξυπνάω με κακή διάθεση,γίνομαι αναβλητική,δε μπορώ να συγκεντρωθώ με τίποτα,με πιάνουν τρέμουλο κτλ,δε μπορώ να φάω κτλ.Στη καραντίνα από το άγχος είχα φτάσει 39 κιλά.
Όλο αυτό θέλει γενικά μπόλικο έλεγχο και προσπάθεια ώστε να μπορέσεις να το ρυθμίσεις.Για εμένα καλό είναι να ζητάμε και τη βοήθεια του ειδικού καμιά φορά.Δεν είναι ωραίο να ζούμε και νιώθουμε έτσι.
 

Λίνα_1

Νεοφερμένος

Η Λίνα_1 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Ωραίο το θέμα σου.Για εμένα παίζει ρόλο η παιδική ηλικία ως ένα βαθμό ναι.Αν έχεις ζήσει σε ένα περιβάλλον στο οποίοι οι δικοί σου άνθρωποι είναι μόνιμα αγχωμένοι και αυτό στο μεταφέρουν είτε άμεσα είτε έμμεσα,τότε κι εσύ μαθαίνεις να λειτουργείς έτσι και να αγχώνεσαι με το παραμικρό.
Προσωπικά όταν αγχωνομαι και έχω στρες,περνάω πάρα μα πάρα πολύ δύσκολα.Δε μπορώ να κοιμηθώ καλές τις νύχτες,ξυπνάω με κακή διάθεση,γίνομαι αναβλητική,δε μπορώ να συγκεντρωθώ με τίποτα,με πιάνουν τρέμουλο κτλ,δε μπορώ να φάω κτλ.Στη καραντίνα από το άγχος είχα φτάσει 39 κιλά.
Όλο αυτό θέλει γενικά μπόλικο έλεγχο και προσπάθεια ώστε να μπορέσεις να το ρυθμίσεις.Για εμένα καλό είναι να ζητάμε και τη βοήθεια του ειδικού καμιά φορά.Δεν είναι ωραίο να ζούμε και νιώθουμε έτσι.
Η παιδική ηλικία σίγουρα είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο που καθορίζει την μετέπειτα ενήλικη ζωή του ανθρώπου... Το περιβάλλον το δικό μου ήταν βίαιο όχι απλά αγχωτικό συνεπώς θεωρώ ότι παίζει βασικό ρόλο.. Είναι όντως πολύ δύσκολο να ζεις με αυτό, να μην κοιμάσαι καλά, να μην τρως και η υπέρ ανάλυση να βαράει κάθε φορά κόκκινο.. Κάτι που με βοηθάει τωρα τελευταία είναι να περνώ βαθιές ανάσες και να προσπαθώ να μην έρχομαι σε ένταση. Το ήρεμο περιβάλλον βοηθάει αλλά δεν μπορείς πάντα να το ορίσεις αυτό γιατί κάτι θα έρθει κάτι θα γίνει που θα σε αναστατώσει και όλα μετά πάλι από την αρχή... 😕
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
περνώ βαθιές ανάσες
Οι βαθιές ανάσες είναι μια από τις τεχνικές που μας εμαθαν για την αυτοφροντιδα.
Η επικέντρωση στην αναπνοή-σε εσένα στο τι συμβαίνει δηλαδή στο εδώ και στο τώρα.
 

Ion.

Επιφανές μέλος

Η Sofia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,129 μηνύματα.
Οι βαθιές ανάσες είναι μια από τις τεχνικές που μας εμαθαν για την αυτοφροντιδα.
Η επικέντρωση στην αναπνοή-σε εσένα στο τι συμβαίνει δηλαδή στο εδώ και στο τώρα.
Κι εγω το έχω κάνει στην ψυχοθεραπεία δηλαδή άσκηση πως να αναπνέεις σωστά αλλά πέρα από μια προσωρινή ηρεμία και χαλάρωση δεν νομίζω ότι σου λύνει πρακτικά το πρόβλημα σου .
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Κι εγω το έχω κάνει στην ψυχοθεραπεία δηλαδή άσκηση πως να αναπνέεις σωστά αλλά πέρα από μια προσωρινή ηρεμία και χαλάρωση δεν νομίζω ότι σου λύνει πρακτικά το πρόβλημα σου .
Βοηθάει να έρθεις πιο κοντά στον εαυτό σου άρα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αποδεχτείς κάποιο κομμάτι σου και αυτό και μονο είναι η αρχή για την δράση.
Αρκετοί ψυχοθεραπευτες και ψυχίατροι έχουν παρακολουθήσει το MBSR που προείπα και μεταφέρουν κάποιες τεχνικες στις συνεδρίες.
Και μόνο αν σκεφτεί κανείς ότι έρχεσαι σε επαφή με όλες σου τις αισθήσεις είναι πάρα πολύ σημαντικό και συνταρακτικό θα ελεγα
 

Ion.

Επιφανές μέλος

Η Sofia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,129 μηνύματα.
Βοηθάει να έρθεις πιο κοντά στον εαυτό σου άρα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αποδεχτείς κάποιο κομμάτι σου και αυτό και μονο είναι η αρχή για την δράση.
Αρκετοί ψυχοθεραπευτες και ψυχίατροι έχουν παρακολουθήσει το MBSR που προείπα και μεταφέρουν κάποιες τεχνικες στις συνεδρίες.
Πως σε βοηθάει μια άσκηση αναπνοής να βρεις τον εαυτό σου ?
Δεν ξέρω γενικά εγώ είμαι υπέρ των πιο πρακτικών λύσεων κ έχω δει ότι σε μένα αποδίδουν.
 

Nathanail22

Νεοφερμένος

Η Nathanail22 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 118 μηνύματα.
Πως σε βοηθάει μια άσκηση αναπνοής να βρεις τον εαυτό σου ?
Δεν ξέρω γενικά εγώ είμαι υπέρ των πιο πρακτικών λύσεων κ έχω δει ότι σε μένα αποδίδουν.
Η πρακτική μέσω της αναπνοής και της συγκέντρωσης γενικοτερα σε βοηθαει να έχεις επαφή με τον εαυτό σου με τα επώδυνα συναισθήματα αλλά και με τα ευχάριστα. Δηλαδή τα αποδέχεσαι όλα και αυτό είναι το καύσιμο για να δράσεις και να αποφασίσεις πιο είναι το καλύτερο για εσένα (πρακτική λύση που λες)
Αν θέλεις ρίξε μια ματιά στο πρόγραμμα MBSR να δεις τι αφορά πιο συγκεκριμένα.
Είχα την τάση να κρύβω πράγματα απ τον εαυτό μου χωρίς καν να το καταλαβαίνω..
Ακόμα και στην ψυχοθεραπεία καμία φορά προσπαθούσα να ωραιοποιησω μια κατάσταση και αυτό δεν βοηθούσε.Οποτε τώρα που κάνω αυτά τα δύο παράλληλα υπάρχει απίστευτη εξέλιξη μέσα μου σε σημείο να μην το πιστεύω καλά καλά..!
Η όλη διαδικασία θέλει βήματακι βήματακι, κάθε μέρα προσπαθείς να βρεις τον εαυτό σου στα απλά και καθημερινά που έχεις θέσει εσύ ως σημαντικά και ωφέλιμα.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top