Από την Άνω Πλατανιά ή από την Ανθρωπότητα;

DreamsRevenge

Περιβόητο μέλος

Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
«Γάλλος συγγραφέας που γεννήθηκε στη Ρουμανία» ή «Ρουμάνος γαλλόφωνος συγγραφέας»; Εκατό χρόνια από τη γέννηση του Ιονέσκο στη Ρουμανία, ο θεατρικός κόσμος της χώρας και η κόρη του δραματουργού διαφωνούν για την καταγωγή του «πατέρα» του θεάτρου του παραλόγου.
«Οι Ρουμάνοι ξέρετε, με το σύμπλεγμα των μικρών λαών, θέλουν να τον σφετεριστούν. Αλλά, όχι. Δεν έχω καμία αντίρρηση να παίζονται τα έργα του στη Ρουμανία, αλλά όπως και στις άλλες χώρες, όπως σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο», δηλώνει η Μαρί-Φρανς Ιονέσκο.
«Απαράδεκτη», χαρακτήρισε τη θέση της ο πρόεδρος της Ένωσης Ρουμάνων Συγγραφέων και πρέσβης της Ρουμανίας στην Ουνέσκο, Νικολάι Μανολέσκου, ο οποίος επισημαίνει ότι η Μαρί-Φρανς προκειμένου να δώσει την έγκρισή για να ανεβεί στη Ρουμανία το έργο «Η Φαλακρή Τραγουδίστρια», θέτει ως όρο να μην ειπωθεί ότι ο πατέρας της ήταν Ρουμάνος.
«Αλλά πώς να σκηνοθετήσουμε το έργο με την ευκαιρία των εκατό χρόνων από τη γέννησή του, χωρίς να πούμε ότι καταγόταν από τη Σλατίνα;», διερωτάται ο Μανολέσκου.
«Κανείς δεν σκέφτηκε ποτέ να μετρήσει ποιο κομμάτι ακριβώς του Ιονέσκο ανήκει σε ποια χώρα: είναι το σύνολο που μετρά. Κανείς, εκτός από την κόρη του που είναι αλλεργική στη "ρουμανικότητα" του», σχολιάζει ο κριτικός λογοτεχνίας Νταν Μιχαϊλέσκου.
Ο Ιονέσκο γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1909 στη Σλατίνα, μια μικρή πόλη στο νότο της Ρουμανίας από πατέρα Ρουμάνο και μητέρα Γαλλίδα. Πέρασε την παιδική του ηλικία στη Γαλλία, αλλά επέστρεψε στη Ρουμανία με τον πατέρα του το 1925, μετά το διαζύγιο των γονιών του. Μετά τις σπουδές του στο κολέγιο, σπούδασε Γαλλική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου από το 1928 ως το 1933 και έγινε καθηγητής της γαλλικής γλώσσας.
To 1936, παντρεύτηκε τη Ροντίκα Μπουριλεάνου. Απέκτησαν μια κόρη κι επέστρεψαν στη Γαλλία το 1938, ώστε ο Ιονέσκο να τελειώσει τη διδακτορική του διατριβή. O Bʼ Παγκόσμιος Πόλεμος τον βρήκε στη Γαλλία, στη Μασσαλία, όπου παρέμεινε κατά τη διάρκεια του πολέμου και τελικά εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο Παρίσι μετά την απελευθέρωσή του, το 1944. Ο Ιονέσκο έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας το 1970 ενώ κέρδισε πολυάριθμα βραβεία και τιμητικές διακρίσεις. Πέθανε στις 29 Μαρτίου 1994.
«Ονομάζομαι Ιονέσκο σαν τον πατέρα μου. Ιονέσκο σημαίνει ο γιος του Γιάννη. Ο πατέρας μου ήταν Ρουμάνος», είχε δηλώσει ο ίδιος σε συνέντευξή του το 1960, ενώ είχε προσθέσει ότι: «Είμαι γάλλος πολίτης. Έζησα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου στη Γαλλία. Η παιδική μου ηλικία είναι γαλλική».
https://www.tvxs.gr/v26657

…και δεν είναι ο μόνος.
Αν πάμε στα δικά μας, σύμφωνα με την παράδοση, 7 πόλεις ερίζουν για την καταγωγή του Ομήρου αν και σύμφωνα με πηγές «Η καταγωγή του φαίνεται πως ήταν από την Ιωνία και θρυλείται ότι επτά πόλεις ερίζουν για την καταγωγή του, με επικρατέστερες τη Σμύρνη και τη Χίο. Ως γονείς του αναφέρονται ο Μαίων και η Κριθηίδα και λέγεται ότι το πραγματικό του όνομα ήταν Μελησιγένης, επειδή γεννήθηκε κοντά στον ποταμό Μέλητα της Σμύρνης και ότι πήρε αργότερα το όνομα «Όμηρος», είτε επειδή ήταν τυφλός, είτε επειδή ήταν όμηρος των Κολοφωνίων στον πόλεμο με τη Σμύρνη»


Τελικά, ένας μεγάλος καλλιτέχνης, λογοτέχνης, επιστήμονας, αποτελεί εθνικό κεφάλαιο της χώρας από την οποία κατάγεται (είτε αυτή τον τίμησε είτε τον κατεδίωξε, γιατί υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις) ή μήπως η σημαντικότητα του έργου του τον καθιστά «παγκόσμιο» «κτήμα του κόσμου και της ανθρωπότητας»?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Ναι, οι περισσότεροι συνηθίζουμε να προσποριζόμαστε λίγη απ' τη δόξα μεγάλων ανθρώπων, με τους οποίους το μόνο κοινό που διαθέτουμε, είναι πως γεννηθήκαμε στην ίδια περιοχή. Αρπάζουμε λίγη από την αίγλη τους, ακόμη κι αν δεν γνωρίζουμε το έργο τους, ακόμη κι αν δεν έχουμε διαβάσει ούτε στίχο τους, φορώντας την ως φωτοστέφανο επάνω από τα ξερά μας κεφάλια. Τι πειράζει άλλωστε, ένα ακόμη στολίδι μέσα στο γενικό μας φτιασίδωμα; Τι σημασία έχει που οι μεγάλοι καλλιτέχνες συχνά έζησαν μέσα στη χλεύη και την καταφρόνια των μετέπειτα υπερήφανων γι' αυτούς συμπατριωτών τους, αφού και ο Ιησούς το έμαθε με πίκρα, ότι ουδείς έγινε προφήτης στον τόπο του;

Το σημαντικότερο παράδειγμα που όλοι μας μπορούμε να φέρουμε στο μυαλό μας για την αδικαιολόγητη καυχησιολογία, που ως μόνη βάση έχει την κοινή καταγωγή, είμαστε εμείς οι ίδιοι οι Νεοέλληνες, περήφανοι που οι πρόγονοι έδωσαν τα φώτα στην ανθρωπότητα, ενώ στη χώρα μας βασιλεύει πηχτό σκότος, σαν κατακάθι του καφέ στο φλιτζάνι μας. Ακόμη κι αν η παιδεία μας δεν έχει τίποτε το Ελληνικό, αν και η πνευματική μας παραγωγή αρχίζει και τελειώνει στον Πλανητάρχη (ας είμαι κι εγώ λίγο υπερβολικός, δεν πειράζει), ακόμη κι αν δεν έχουμε διαβάσει ούτε ένα έργο αρχαίου συγγραφέως, ακόμη κι αν κακοποιούμε στην καθημερινότητά μας τ' απομεινάρια της γλώσσας που μας κληροδότησαν οι σπουδαίοι μας πρόγονοι, κομπάζουμε που είμαστε Έλληνες, αντί να ντρεπόμαστε που είμαστε ανάξιοι απόγονοί τους και ν' αποσιωπούμε την καταγωγή μας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 1 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top