Η γοητεία ενός ανθρώπου

[Silently]

Η γοητεια ειναι αυρα.. Μια γυναικα η ενας αντρας,την εκπεμπει,την μεταδιδει..Δεν σχετιζεται με την εμφανιση.Ειναι η δεν ειναι ετσι;;;

 

[Valder]

Η γοητεια ειναι αυρα.. Μια γυναικα η ενας αντρας,την εκπεμπει,την μεταδιδει..Δεν σχετιζεται με την εμφανιση.Ειναι η δεν ειναι ετσι;;;

Μας πέθανες σε μια πρόταση δρόμο ρε Μαρία.

Καθόλου απλή ερώτηση. Τι είναι η γοητεία. Γιατί μπορεί να φτιάχνεται ο άλλος δεκαπέντε ώρες και να πλακώνεται στα γυμναστήρια και να σκάσω εγω με το λαδερό πατσοκοίλι και να του φάω το γυναικάκι.

Ας φάμε και θα σκεφτώ, αν και μια ματιά στον καθρέφτη μου θα το λύσω το μυστήριο.

 

[Silently]

Μας πέθανες σε μια πρόταση δρόμο ρε Μαρία.

Καθόλου απλή ερώτηση. Τι είναι η γοητεία. Γιατί μπορεί να φτιάχνεται ο άλλος δεκαπέντε ώρες και να πλακώνεται στα γυμναστήρια και να σκάσω εγω με το λαδερό πατσοκοίλι και να του φάω το γυναικάκι.

Ας φάμε και θα σκεφτώ, αν και μια ματιά στον καθρέφτη μου θα το λύσω το μυστήριο.

Με μπερδεψε η απαντηση σου,αλλα δεν πειραζει...

 

[Μάρκος Βασίλης]

Η γοητεία, νομίζω, είναι κάτι που δεν περιορίζεται μόνο στο ερωτικό στοιχείο. Δηλαδή, η γοητεία, έτσι όπως το βλέπω, δεν περιορίζεται σοτν ερωτικό τομέα αλλά είναι ένα χαρακτηριστικό που συνοδεύει στο σύνολό της μία προσωπικότητα. Μπορεί κάποιες φορές αυτό να συνδυάζεται με το ερωτικό στοιχείο, αλλά δεν είναι απαραίτητο να συνυπάρχει με αυτό. Σκέψου πόσες φορές γοτηευόμαστε, π.χ., από πολιτκούς ή από άλλα δημόσια πρόσωπα - χωρίς απαραίτητα να νιώθουμε ερωτική έλξη για αυτά. Οπότε, ναι, η γοητεία είναι, εν γένει, ανεξάρτητη της εξωτερικής εμφάνισης.

 

[Guest 875331]

Η γοητεία, νομίζω, είναι κάτι που δεν περιορίζεται μόνο στο ερωτικό στοιχείο. Δηλαδή, η γοητεία, έτσι όπως το βλέπω, δεν περιορίζεται σοτν ερωτικό τομέα αλλά είναι ένα χαρακτηριστικό που συνοδεύει στο σύνολό της μία προσωπικότητα. Μπορεί κάποιες φορές αυτό να συνδυάζεται με το ερωτικό στοιχείο, αλλά δεν είναι απαραίτητο να συνυπάρχει με αυτό. Σκέψου πόσες φορές γοτηευόμαστε, π.χ., από πολιτκούς ή από άλλα δημόσια πρόσωπα - χωρίς απαραίτητα να νιώθουμε ερωτική έλξη για αυτά. Οπότε, ναι, η γοητεία είναι, εν γένει, ανεξάρτητη της εξωτερικής εμφάνισης.

Το άλμα μεταξύ της τελευταίας περιόδου και της υπόλοιπης παραγράφου είναι πελώριο και θα προσπαθήσω να το εξηγήσω.

Από τη στιγμή που η γοητεία δεν επιδρά μόνο στο ερωτικό στοιχείο, δε σημαίνει πως πως είναι ανεξάρτητη της εξωτερικής εμφάνισης. Μέρος της γοητείας ενός ανθρώπου - αν όχι το κύριο μέρος της - είανι η αισθητική και τι δείχνει την αισθητική μας οψιμότητα πέρα από την εξωτερική εμφάνιση; Και τι την δείχνει, για να σκοτώσω ακόμα περισσότερες ιερές αγελάδες, περισσότερο από ένα καλογυμνασμένο σώμα;

Ιστορικά και ιδίως στις ένδοξες εποχές του παρελθόντος το απόλυτο όπλο του άντρα στο να κερδίσει τους άλλους άντρες ήταν το σώμα του και η ομορφιά του.

Αυτό συμβαίνει επειδή η εξωτερική εμφάνιση όχι μόνο γοητεύει, αλλά και σχετίζεται με το πνεύμα του ανθρώπου και αν μη τι άλλο το ένα ενθαρρύνει το άλλο!

 

[Valder]

Το άλμα μεταξύ της τελευταίας περιόδου και της υπόλοιπης παραγράφου είναι πελώριο και θα προσπαθήσω να το εξηγήσω.

Από τη στιγμή που η γοητεία δεν επιδρά μόνο στο ερωτικό στοιχείο, δε σημαίνει πως πως είναι ανεξάρτητη της εξωτερικής εμφάνισης. Μέρος της γοητείας ενός ανθρώπου - αν όχι το κύριο μέρος της - είανι η αισθητική και τι δείχνει την αισθητική μας οψιμότητα πέρα από την εξωτερική εμφάνιση; Και τι την δείχνει, για να σκοτώσω ακόμα περισσότερες ιερές αγελάδες, περισσότερο από ένα καλογυμνασμένο σώμα;

Ιστορικά και ιδίως στις ένδοξες εποχές του παρελθόντος το απόλυτο όπλο του άντρα στο να κερδίσει τους άλλους άντρες ήταν το σώμα του και η ομορφιά του.

Αυτό συμβαίνει επειδή η εξωτερική εμφάνιση όχι μόνο γοητεύει, αλλά και σχετίζεται με το πνεύμα του ανθρώπου και αν μη τι άλλο το ένα ενθαρρύνει το άλλο!

Ίσως η εμφανισιμότητα, όχι τόσο η ομορφιά. Δεν ξέρω αν με πιάνεις.

Δηλαδή, πχ τον Μακρόν δεν τον λες και κούκλο σαν τον Μαρτάκη που είναι ομορφόπαιδο, αλλά λίγο το αξίωμά του, λίγο η ισχύς του, λίγο το εξαιρετικό του ντύσιμο, ε ρε φίλε, εγω αν ήμουν γυναίκα και μου κόλλαγε ο Μακρόν και ο Μαρτάκης, τον Μακρόν θα διάλεγα.

Το τι εκπέμπεις είναι στο κάτω κάτω. Αμα χτυπιέσαι όλη μέρα στα γυμναστήρια και μετα πας στην άλλη και δεν έχεις τι να της πεις ή της πεις κάτι απαράδεκτο, ε θα το φάει ο χοντρολίπαρος το γκομενάκι ρε φίλε.

 

[Πουπουλίνα]

Συνδυασμός εξωτερικής εμφάνισης , προσωπικότητας και συμπεριφοράς .

Μόνο εξωτερική ομορφιά για μένα δεν φτάνει ,κάποια στιγμή θα βαρεθείς αν ο άλλος είναι βλάκας ,ή βλαμένη και σύντομα ,όμως και η προσωπικότητα θέλει και λίγη βοήθεια απο την εμφάνιση .Δεν χρειάζεται να είναι μοντέλο ο άλλος αλλά θαρρώ αυτή η εμφάνιση και με την καλύτερη προσωπικότητα και συμπεριφορά γκούχου γκούχου πως να σου κάνει κούκου ;Ούτε απο μακριά .

Spoiler

 

[Guest 875331]

Ίσως η εμφανισιμότητα, όχι τόσο η ομορφιά. Δεν ξέρω αν με πιάνεις.

Δηλαδή, πχ τον Μακρόν δεν τον λες και κούκλο σαν τον Μαρτάκη που είναι ομορφόπαιδο, αλλά λίγο το αξίωμά του, λίγο η ισχύς του, λίγο το εξαιρετικό του ντύσιμο, ε ρε φίλε, εγω αν ήμουν γυναίκα και μου κόλλαγε ο Μακρόν και ο Μαρτάκης, τον Μακρόν θα διάλεγα.

Το τι εκπέμπεις είναι στο κάτω κάτω. Αμα χτυπιέσαι όλη μέρα στα γυμναστήρια και μετα πας στην άλλη και δεν έχεις τι να της πεις ή της πεις κάτι απαράδεκτο, ε θα το φάει ο χοντρολίπαρος το γκομενάκι ρε φίλε.

Ναι, αλλά το σώμα καθ'αυτό έχει τη δική του αισθητική και δεν παύει να έχει κύρια σημασία.

Οι γάλλοι είχαν τον πιο ανεπτυγμένο αισθητικά πολιτισμό γενικά και έχει μείνει ακόμα και σε χαζά σα το μακρόν δεν κάνω πλάκα. Εχω δει μικρους καγκουρες γάλλους να ντυνονται πιο καλα απο κυριλαδες ελληνες χωρις να το καταλαβαινουν.

 

[Valder]

Ναι, αλλά το σώμα καθ'αυτό έχει τη δική του αισθητική και δεν παύει να έχει κύρια σημασία.

Βεβαίως, γιατί είναι μέρος της εμφανισιμότητας ένα ωραίο σώμα. Πχ Σάκης Ρουβάς. Πέταγε έξω τους κοιλιακούς το 1995 και σκίζονταν βρακιά για πλάκα. Κορμάρα ο τύπος, παίδαρος μέγας. Δεν ήταν Yanni με συναυλίες και 100 όργανα, αλλά, αλλά...

 

[Μάρκος Βασίλης]

Το άλμα μεταξύ της τελευταίας περιόδου και της υπόλοιπης παραγράφου είναι πελώριο και θα προσπαθήσω να το εξηγήσω.

Από τη στιγμή που η γοητεία δεν επιδρά μόνο στο ερωτικό στοιχείο, δε σημαίνει πως πως είναι ανεξάρτητη της εξωτερικής εμφάνισης. Μέρος της γοητείας ενός ανθρώπου - αν όχι το κύριο μέρος της - είανι η αισθητική και τι δείχνει την αισθητική μας οψιμότητα πέρα από την εξωτερική εμφάνιση; Και τι την δείχνει, για να σκοτώσω ακόμα περισσότερες ιερές αγελάδες, περισσότερο από ένα καλογυμνασμένο σώμα;

Ιστορικά και ιδίως στις ένδοξες εποχές του παρελθόντος το απόλυτο όπλο του άντρα στο να κερδίσει τους άλλους άντρες ήταν το σώμα του και η ομορφιά του.

Αυτό συμβαίνει επειδή η εξωτερική εμφάνιση όχι μόνο γοητεύει, αλλά και σχετίζεται με το πνεύμα του ανθρώπου και αν μη τι άλλο το ένα ενθαρρύνει το άλλο!

Η τελευταία πρόταση δεν κάνει ακριβώς κάποιο λογικό άλμα, απλώς δεν είναι αυστηρά διατυπωμένη, εξ ου και δεν τη διατύπωσα με κάποια βεβαιότητα, αλλά χρησιμοποίησα το «εν γένει» - μέσα σε παρενθετικά κόμματα, σαν σχόλιο για να αποτραπούν παρεξηγήσεις. Οπότε, δέχομαι ότι απλώς δεν πέτυχα τον σκοπό μου σε επίπεδο έκφρασης.

Η αυστηρή διατύπωση είναι ότι η γοητεία δεν είναι συνάρτηση μόνο της εξωτερική εμφάνισης - my apologies.

Τώρα, σε ό,τι αφορά το σώμα κ.λπ. και το κατά πόσον σχετίζεται ή όχι με το πνεύμα, νομίζω ότι μιλάμε για πολύ χαλαρή σχέση. Επίσης, το καλογυμνασμένο είναι απλώς νόρμα κάποιων εποχών - μαζί με τη δική μας. Δεν ήταν στην Αναγέννηση, μπορεί να μην είναι και στο μέλλον, μιας και, κατά μέσον όρο, οι δυτικοί παχαίνουμε - οπότε, αφού η στατιστική πραγματικότητα μεταβάλλεται γύρω μας, θα αλλάξει σε ένα βαθμό και η αισθητική μας.

Η γοητεία, εν γένει, επηρεάζεται από πολλές παραμέτρους πέρα από την εξωτερική εμφάνιση και, νομίζω, απλώς πρέπει το «σκορ γοητείας» ενός ατόμου να περάσει ένα κατώφλι έτσι ώστε να σε γοητεύσει. Το αν αυτό θα προέλθει από το ότι είναι ωραίο εξωτερικά, ότι έχει εξουσία ή ο,τιδήποτε άλλο, είναι αδιάφορο. Ο Χίτλερ ήταν, για τα δικά μου γούστα, πολύ άσχημος. Ωστόσο, γοήτευσε τόσο κόσμο - εκ του αποτελέσματος, πολύ περισσότερο από όσο εγώ θα περίμενα αν η γοητεία που ασκεί κανείς ήταν ουσιωδώς συνάρτηση της εξωτερικής εμφάνισης.

Για να το θέσω λίγο πιο μαθηματικά, το να πω ότι η γοητεία είναι ανεξάρτητη της εξωτερικής εμφάνισης είναι μεν λάθος, αλλά όχι πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Δηλαδή, αν ήταν ανεξάρτητη της εξωτερικής εμφάνισης θα έπρεπε το αν είμαστε γοητευμένοι ή όχι από ένα άτομο να μην αλλάζει σύμφωνα με μεταβολές της εξωτερικής εμφάνισης - να είναι, ως προς αυτή τη μεταβλητή, σταθερή συνάρτηση. Ωστόσο, αλλάζει, οπότε, τυπικά, αυτό που λέω είναι λάθος. Πρακτικά όμως, πότε η εξωτερική εμφάνιση παίζει ρόλο pivot και κάνει ένα άτομο γοητευτικό - ή απογοητευτικό - στα μάτια μας; Όταν τα άλλα στοιχεία από μόνα τους δεν επαρκούν. Έτσι, το status γοητείας μας μεταβάλλεται λόγω εξωτερικής εμφάνισης μόνο υπό συνθήκη - εδώ, μπορούμε να το χοντρύνουμε και να υπολογίσουμε μέσω τιμής Shapley την «αξία» της εξωτερικής εμφάνισης στη γοητεία που μας ασκεί κάποιο άτομο, αλλά θα χαθούμε στη μετάφραση στο τέλος. :Ρ

 

[Giannoutas]

Γοητεία δεν είναι μόνο το οπτικό κομμάτι. Αυτό που βλέπουν τα μάτια. Είναι - κυρίως - μεταφυσικό, που δεν εξηγιέται. Είναι η λανθάνουσα δύναμη που κρύβει ο άνθρωπος.

ορισμός στο Βικιλεξικό:
πράξη που δεν εξηγείται λογικά και επηρεάζει τη θέληση των άλλων

 

[Guest 875331]

Τώρα, σε ό,τι αφορά το σώμα κ.λπ. και το κατά πόσον σχετίζεται ή όχι με το πνεύμα, νομίζω ότι μιλάμε για πολύ χαλαρή σχέση. Επίσης, το καλογυμνασμένο είναι απλώς νόρμα κάποιων εποχών - μαζί με τη δική μας. Δεν ήταν στην Αναγέννηση, μπορεί να μην είναι και στο μέλλον, μιας και, κατά μέσον όρο, οι δυτικοί παχαίνουμε - οπότε, αφού η στατιστική πραγματικότητα μεταβάλλεται γύρω μας, θα αλλάξει σε ένα βαθμό και η αισθητική μας.

Και οι 2 τοποθετήσεις σου δεν είναι ιδιαίτερα βάσιμες φιλοσοφικά, πόσο μάλλον σε βαθμό που να μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις ως first principles και, σε αρκετό βαθμό, ούτε επιστημονικά. Δηλαδή:

• Από που προκύπτει πως το πνεύμα με το σώμα, στην ανάπτυξη και την αισθητική τους, δεν σχετίζονται ή πως σχετίζονται αμυδρά; Το όριο σώμα-πνεύμα ή μυαλό-εγκέφαλος κλπ φιλοσοφικά και επιστημονικά θεωρούνται όλο και πιο κοντά, παρά το αντίθετο.
• Η αισθητικότητα έχει φύσει αντικειμενικό χαρακτήρα. Αυτό ισχύει και για το ανθρώπινο σώμα.

Η γοητεία, εν γένει, επηρεάζεται από πολλές παραμέτρους πέρα από την εξωτερική εμφάνιση και, νομίζω, απλώς πρέπει το «σκορ γοητείας» ενός ατόμου να περάσει ένα κατώφλι έτσι ώστε να σε γοητεύσει. Το αν αυτό θα προέλθει από το ότι είναι ωραίο εξωτερικά, ότι έχει εξουσία ή ο,τιδήποτε άλλο, είναι αδιάφορο.

Καταρχάς, θα έλεγα πως η γοητεία μπορεί και επιβάλλεται σε διαφορετικούς βαθμούς και δεν είναι ένα συγκεκριμένο στάνταρ το οποίο όταν ξεπερνιέται, δεν έχει διαφορά. Επίσης, οι παράμετροι που αναφέρεις δεν έχουν απαραίτητα το ίδιο βάρος και γενικά εξαρτώνται όλα από το προκείμενο πλαίσιο. Επομένως, δεν είναι αποδοτικό να το σκέφτεσαι ως <<συνάρτηση>> καθώς η φύση της γοητείας είναι περιπλοκότερη και πολυειδέστερη.

Πρακτικά όμως, πότε η εξωτερική εμφάνιση παίζει ρόλο pivot και κάνει ένα άτομο γοητευτικό - ή απογοητευτικό - στα μάτια μας; Όταν τα άλλα στοιχεία από μόνα τους δεν επαρκούν. Έτσι, το status γοητείας μας μεταβάλλεται λόγω εξωτερικής εμφάνισης μόνο υπό συνθήκη

Γτ να μην ισχύει το αντίθετο όμως; Τα άλλα στοιχεία ποια είναι και γιατί δεν έχουν εξαρτωμένη σχέση με τα "εξωτερικά" χαρακτηριστικά;
Εγώ πιστεύω πως όλα συνδεόνται, δλδ.

 

[Eileen]

ορισμός στο Βικιλεξικό:
πράξη που δεν εξηγείται λογικά και επηρεάζει τη θέληση των άλλων

Γουστάρω όταν κάποιος παραθέτει μία πηγή και βάζει μόνο αυτό που τον συμφέρει
Από το Βικιλεξικό:

1. η ιδιαίτερη δύναμη που έχει η ακτινοβολία και η χάρη της ομορφιάς ενός προσώπου και η έλξη που προκαλείσυνώνυμα: σαγήνη
2. (συνεκδοχικά) κάθε χαρακτηριστικό που έχει την προηγούμενη δύναμησυνώνυμα: θέλγητρο
3. πράξη που δεν εξηγείται λογικά και επηρεάζει τη θέληση των άλλωνσυνώνυμα: μάγεμα

 

[juste un instant]

Ευκαιρία να γνωρίσουμε το Wiktionary, το παγκοσμιο λεξικό. 7 εκατομμύρια λήμματα στα αγγλικά, 4 εκατομμύρια στα γαλλικά, 1,1 εκατομμύριο ρωσικά, απο 1 εκατομμύριο στα ισπανικά και γερμανικά.
Τα ελληνικά έχουν αρκετές λεξεις, 800 χιλιαδες. Ουκ ολίγες σε σχέση με τα ισπανικά η γερμανικά.

WikiStats - List of Wiktionaries

Ωραία είναι και η ετυμολογία.

charm - Wiktionary, the free dictionary

en.wiktionary.org

charme — Wiktionnaire, le dictionnaire libre

fr.wiktionary.org

 

[Agaphbou]

Σίγουρα η γοητεία έχει να κάνει και με τη γλώσσα του σώματος. Καθρεφτίζοντας τις κινήσεις του ατόμου στο οποίο απευθυνόμαστε, διατηρώντας μια ευθυτενή στάση σώματος, προβάλλοντας το στήθος, κοιτώντας στα μάτια τον συνομιλητή μας χωρίς να τον διακόπτουμε και χωρίς να περισπάται το βλέμμα μας και διάφορες άλλες κινήσεις, μπορούμε να αυξήσουμε τη γοητεία μας. Φυσικά το μεγαλύτερο μέρος της γοητείας θεωρώ πηγάζει απ' τον χαρακτήρα μας και αποτυπώνεται μέσω των εκφράσεών μας, γι' αυτό πχ λένε ότι οι γυναίκες έλκονται περισσότερο από τους "μελαγχολικούς" άντρες ενώ οι άντρες από τις "χαρούμενες" και χαμογελαστές γυναίκες. Σίγουρα έχει να κάνει και με τις προσωπικές μας προτιμήσεις, είναι κάτι υποκειμενικό όπως και η ομορφιά. Αυτό που θα έλεγα με κάπως μεγαλύτερη βεβαιότητα πάντως είναι ότι η γοητεία συνδέεται πολύ και με την αυτοπεποίθηση, καθώς (συνήθως) ελαττώνεται όταν είναι ελλιπής ή υπερβολική, αντίστοιχα.

ΥΓ: Μόλις ξαναδιάβασα το σχόλιό μου και είναι σαν ανάπτυξη παραγράφου Γ' Λυκείου αλλά σχωράτε με, πεινάω και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ.

 

[Μάρκος Βασίλης]

Και οι 2 τοποθετήσεις σου δεν είναι ιδιαίτερα βάσιμες φιλοσοφικά, πόσο μάλλον σε βαθμό που να μπορείς να τις χρησιμοποιήσεις ως first principles και, σε αρκετό βαθμό, ούτε επιστημονικά. Δηλαδή:

• Από που προκύπτει πως το πνεύμα με το σώμα, στην ανάπτυξη και την αισθητική τους, δεν σχετίζονται ή πως σχετίζονται αμυδρά; Το όριο σώμα-πνεύμα ή μυαλό-εγκέφαλος κλπ φιλοσοφικά και επιστημονικά θεωρούνται όλο και πιο κοντά, παρά το αντίθετο.
• Η αισθητικότητα έχει φύσει αντικειμενικό χαρακτήρα. Αυτό ισχύει και για το ανθρώπινο σώμα.

Καταρχάς, θα έλεγα πως η γοητεία μπορεί και επιβάλλεται σε διαφορετικούς βαθμούς και δεν είναι ένα συγκεκριμένο στάνταρ το οποίο όταν ξεπερνιέται, δεν έχει διαφορά. Επίσης, οι παράμετροι που αναφέρεις δεν έχουν απαραίτητα το ίδιο βάρος και γενικά εξαρτώνται όλα από το προκείμενο πλαίσιο. Επομένως, δεν είναι αποδοτικό να το σκέφτεσαι ως <<συνάρτηση>> καθώς η φύση της γοητείας είναι περιπλοκότερη και πολυειδέστερη.


Γτ να μην ισχύει το αντίθετο όμως; Τα άλλα στοιχεία ποια είναι και γιατί δεν έχουν εξαρτωμένη σχέση με τα "εξωτερικά" χαρακτηριστικά;
Εγώ πιστεύω πως όλα συνδεόνται, δλδ.

Αρχικά, να ξεκαθαρίσουμε ότι μιλάμε για το σώμα ως προς την εμφάνιση - τουλάχιστον όσες/οι είμαστε σε αυτόν τον διάλογο, θεωρώ - και όχι για το σώμα ως προς την λειτουργικότητά του. Αν αυτό δεν ήταν σαφές ως τώρα, ας το ξεκαθαρίσουμε σε αυτό το σημείο. Η σύζευξη που γίνεται επιστημονικώς αφορά τις λειτουργικές διασυνδέσεις και όχι την εξωτερική με την εσωτερική ομορφιά. Επίσης, το "Η αισθητικότητα έχει φύσει αντικειμενικό χαρακτήρα" είναι παραδοχή που κάνεις εσύ και μία μερίδα ατόμων, ίσως, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι αντικειμενική στο σύνολώ της. Το ότι προσλαμβάνεις μία αντικειμενική πραγματικότητα ως ερέθισμα δεν καθιστά κάθε επεξεργασία της "φύσει αντικειμενική". Μπορείς να το δεχθείς, όπως μπορείς και να το αρνηθείς.

Επίσης, το ότι κάτι/κάποιος μπορεί να σε γοητεύει σε διαφορετικό βαθμό είναι αλήθεια, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι για να εκκινηθεί η όλη διαδικασία της γοητείας δε χρειάζεται να ξεπεράσεις ένα "κατώφλι". Με άλλα λόγια, η συνάρτηση που περιέγραφα παραπάνω είναι ασυνεχής σε εκείνο το σημείο. Παρεμπιπτόντως, δε θεωρώ ότι μία συνάρτηση είναι ένα απλό μοντέλο, που δεν κωδικοποιεί καλώς την πολυπλοκότητα της κατάστασης. Το αντίθετο, μάλιστα. Αν πάρουμε ένα άτομο (α), τότε για κάθε άλλο άτομο που υπάρχει πέρα από το ίδιο μπορούμε να βρούμε έναν (μοναδικό, modulo χροχική στιγμή) αριθμό που να αντιστοιχεί στο επίπεδο που κάποιος μας γοητεύει - μπορούμε να θεωρήσουμε ως ελάχιστο επίπεδο γοητείας για ευκολία το 1. Έτσι, έχουμε φτιάξει μία συνάρτηση (implicitly) που αντιστοιχίζει το άτομο α στο επίπεδο γοητείας του, ας το πούμε c_α(β,...) όπου β ένα άλλο άτομο και με "..." υποννοούνται όσες άλλες μεταβλητές θέλουμε να βάλουμε. Τώρα, αν αυτές επηρεάζουν η μία την άλλη πιθανώς να ισχύει - μπορεί, στο κάτω-κάτω της γραφής, να συνδέονται μέσω μίας αμφιμονοσήμαντης σχέσης (1-1 και επί συνάρτησης), οπότε το ποιο είναι το "true" χαρακτηριστικό να είναι μία συζήτηση που απλώς δεν έχει νόημα.

 

[Guest 875331]

Η σύζευξη που γίνεται επιστημονικώς αφορά τις λειτουργικές διασυνδέσεις και όχι την εξωτερική με την εσωτερική ομορφιά. Επίσης, το "Η αισθητικότητα έχει φύσει αντικειμενικό χαρακτήρα" είναι παραδοχή που κάνεις εσύ και μία μερίδα ατόμων, ίσως, αλλά δεν σημαίνει ότι είναι αντικειμενική στο σύνολώ της.

Θέλοντας ή μη, υπερασπίζεσαι και τώρα μεταμοντερνιστικές θεωρήσεις. Η προκείμενη επιστημολογία, δλδ η γνωσιολογία, δλδ το πως μπορούμε να ξέρουμε αν η αισθητικότητα έχει αντικειμενικό χαρακτήρα δε βρίσκεται ούτε στην επιστημονική μέθοδο, ούτε σε κάποια μαθηματική θεώρηση και απόδειξη.

Στη φιλοσοφία υπάρχουν θέσεις που υποστηρίζονται, δλδ θέσεις που δεν υπάρχει ακόμα καλή αντίρρηση και θέσεις που απορρίπτονται καθώς έχουν φτάσει σε "αδιέξοδο" που δε μπορούν να ισχύουν, όπως π.χ. η υλιστική θεώρηση. Εν προκειμένω, από την εποχή του Καντ και του 'Εγγελλου, έχει διαπιστωθεί πως η αισθητικότητα έχει αντικειμενικό χαρακτήρα, καθώς έτσι βρίσκεται και στη φύση, αλλά και στα μυαλά των ανθρώπων διαχρονικά. Με άλλα λόγια, ένας Ιάπωνας του 17ου που δεν ξέρει τι υπάρχει πέρα απ' τη χώρα του θα εκτιμήσει τα αρχαιοελληνικά αγάλματα, αλλά όχι τον παχύσαρκο αμερικάνο. Αυτή η θέση υπάρχει και σε περίπτωση που εσύ ή όποιος άλλος επιθυμεί να την αμφισβητήσει, βρίσκεται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, καθώς δεν υπάρχει μέχρι τώρα αξιόλογη ένσταση και είναι κάτι που η ανθρωπότητα ξέρει στο αίμα της συνολικά.

Τώρα, αν αυτές επηρεάζουν η μία την άλλη πιθανώς να ισχύει - μπορεί, στο κάτω-κάτω της γραφής, να συνδέονται μέσω μίας αμφιμονοσήμαντης σχέσης (1-1 και επί συνάρτησης), οπότε το ποιο είναι το "true" χαρακτηριστικό να είναι μία συζήτηση που απλώς δεν έχει νόημα.

Αυτό είπα.

 

[Giannoutas]

Γουστάρω όταν κάποιος παραθέτει μία πηγή και βάζει μόνο αυτό που τον συμφέρει
Από το Βικιλεξικό:

1. η ιδιαίτερη δύναμη που έχει η ακτινοβολία και η χάρη της ομορφιάς ενός προσώπου και η έλξη που προκαλείσυνώνυμα: σαγήνη
2. (συνεκδοχικά) κάθε χαρακτηριστικό που έχει την προηγούμενη δύναμησυνώνυμα: θέλγητρο
3. πράξη που δεν εξηγείται λογικά και επηρεάζει τη θέληση των άλλωνσυνώνυμα: μάγεμα

Πήγα να επειρεάσω την γνώμη των άλλων αλλά δεν έπιασε, με καταλάβατε. Σας απο-γοήτευσα

 

[Μάρκος Βασίλης]

Θέλοντας ή μη, υπερασπίζεσαι και τώρα μεταμοντερνιστικές θεωρήσεις. Η προκείμενη επιστημολογία, δλδ η γνωσιολογία, δλδ το πως μπορούμε να ξέρουμε αν η αισθητικότητα έχει αντικειμενικό χαρακτήρα δε βρίσκεται ούτε στην επιστημονική μέθοδο, ούτε σε κάποια μαθηματική θεώρηση και απόδειξη.

ΟΚ, αν και δεν κατάλαβα αν αποσκοπούσε σε κάτι άλλο αυτή η παρατήρηση πέρα από το να απλώς να γίνει αυτή η παρατήρηση.

Στη φιλοσοφία υπάρχουν θέσεις που υποστηρίζονται, δλδ θέσεις που δεν υπάρχει ακόμα καλή αντίρρηση και θέσεις που απορρίπτονται καθώς έχουν φτάσει σε "αδιέξοδο" που δε μπορούν να ισχύουν, όπως π.χ. η υλιστική θεώρηση. Εν προκειμένω, από την εποχή του Καντ και του 'Εγγελλου, έχει διαπιστωθεί πως η αισθητικότητα έχει αντικειμενικό χαρακτήρα, καθώς έτσι βρίσκεται και στη φύση, αλλά και στα μυαλά των ανθρώπων διαχρονικά. Με άλλα λόγια, ένας Ιάπωνας του 17ου που δεν ξέρει τι υπάρχει πέρα απ' τη χώρα του θα εκτιμήσει τα αρχαιοελληνικά αγάλματα, αλλά όχι τον παχύσαρκο αμερικάνο. Αυτή η θέση υπάρχει και σε περίπτωση που εσύ ή όποιος άλλος επιθυμεί να την αμφισβητήσει, βρίσκεται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση, καθώς δεν υπάρχει μέχρι τώρα αξιόλογη ένσταση και είναι κάτι που η ανθρωπότητα ξέρει στο αίμα της συνολικά.

Δεν έχω πρόχειρη αναφορά του Καντ στο ζήτημα της αντικειμενικότητας της αισθητικότητας, οπότε οποιαδήποτε παραπομπή ευπρόσδεκτη - εκτός αν αναφέρεσαι όντως μόνο στην εποχή του Καντ και όχι, κατ' ανάγκη, σε έργα του, οπότε θα ήθελα μία παραπομπή σε αυτά, αν γίνεται (όχι απαραίτητα online, προφανώς).

Αυτό είπα.

Αν θέλουμε να είμαστε τυπικοί, όχι, δεν είπαμε το ίδιο πράγμα. Εσύ είπες:

Εγώ πιστεύω πως όλα συνδεόνται, δλδ.

Ενώ εγώ λέω ότι, αν όλα έχουν μία αμφιμονοσήμαντη σχέση το ένα με το άλλο - δε λέω ότι όλα συνδέονται, αλλά υποθέτω ότι αυτό συμβαίνει για να προχωρήσουμε παρακάτω -, τότε δεν έχει νόημα να πούμε ότι το τάδε καθορίζει το δείνα, αφού, ταυτόχρονα, το δείνα καθορίζεται από το τάδε - δεν έχει νόημα, με άλλα λόγια, μία ιεράρχηση των μεταβλητών αυτών. Από εδώ συνάγεται άμεσα ότι όλες, jointly, καθορίζουν το αποτέλεσμα, άρα, τελικά, η γοητεία δεν εξαρτάται μόνο από την εξωτερική εμφάνιση, για να γυρίσω στο ίδιο συμπέρασμα που είχα διατυπώσει και αρχικά.

Λεπτομέρεια, θα μου πεις, απλώς είπα να είμαι σαφής - my apologies again, αν δεν ήμουν αρχικά.

 

[Guest 875331]

Δεν έχω πρόχειρη αναφορά του Καντ στο ζήτημα της αντικειμενικότητας της αισθητικότητας, οπότε οποιαδήποτε παραπομπή ευπρόσδεκτη - εκτός αν αναφέρεσαι όντως μόνο στην εποχή του Καντ και όχι, κατ' ανάγκη, σε έργα του, οπότε θα ήθελα μία παραπομπή σε αυτά, αν γίνεται (όχι απαραίτητα online, προφανώς).

Critique of judgement, `

ΟΚ, αν και δεν κατάλαβα αν αποσκοπούσε σε κάτι άλλο αυτή η παρατήρηση πέρα από το να απλώς να γίνει αυτή η παρατήρηση.

Προσπαθώ να πω πως το να πάρουμε την αντικειμενική φύση της αισθητικής ως δεδομένη/αξίωμα είναι κάτι πολύ φυσικό και λογικό.

Από εδώ συνάγεται άμεσα ότι όλες, jointly, καθορίζουν το αποτέλεσμα, άρα, τελικά, η γοητεία δεν εξαρτάται μόνο από την εξωτερική εμφάνιση, για να γυρίσω στο ίobδιο συμπέρασμα που είχα διατυπώσει και αρχικά.

Ναι εγώ θα υποστήριζα πως από τη στιγμή που η εξωτερική εμφάνιση συνδέεται αλλά και αλληλοενισχύεται από τους άλλους παράγοντες, όπως π.χ. από το χαρακτήρα καθ'αυτόν, η αντιμετώπιση του ζητήματος ως μαθηματική συνάρτηση πολλών μεταβλητών δεν ωφελεί ιδιαίτερα.