Πώς παύεις να αγαπάς κάποιον;

[kotetsi]

Δε νομίζω ότι μπορείς να σταματήσεις να αγαπάς κάποιον. Τουλάχιστον εγώ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ. Το είδα τις τελευταίες τρεις ημέρες, όπου η κοπέλα που ήμαστε μαζί στην Κοζάνη θέλησε να έρθει να με δει και να περάσουμε μαζί την ονομαστική της εορτή. Όταν έφυγε σήμερα το απόγευμα με το ΚΤΕΛ πολύ απλά... δεν ήθελα να φύγει!

Πού θέλω να καταλήξω: ναι, μπορεί να την έχω απομυθοποιήσει, ναι, μπορεί διάφορες καταστάσεις και γεγονότα να μη μας επιτρέπουν να συνεχίσουμε τη σχέση μας αλλά ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δε θα πάψω να την αγαπώ, να τη νοιάζομαι και να θέλω να τη βλέπω να προχωράει μπροστά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

ΚΑΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ...

και ποιος φταίει? η δέλτα της γειτονιάς?

σαφώς και φταίει. για ό,τι κάνει, για ό,τι αποφασίζει στη ζωή της.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tron_gr]

και ποιος φταίει? η δέλτα της γειτονιάς?

σαφώς και φταίει. για ό,τι κάνει, για ό,τι αποφασίζει στη ζωή της.

Ισως να μην κατάλαβες τι εννοω με αυτο που λέω...

Λεω οτι καμια κοπέλα που θα γνωρίσεις απο εδω και πέρα δεν φταίει για τησ πράξεις ΤΗΣ ( το της ειναι για την προηγουμένη κοπέλα)... και αυτο το λέω γιατι πολύς κόσμος μετά απο μια πικραμένη σχέση τους, στην επόμενη τους σχέση βγάζουν το αχτι τους απο αυτα που πέρασαν στην προηγουμενη.... με αποτέλεσμα να πληγώνετε ΑΜΑΧΟΣ πλυθησμος...

φιλικά Δημητρης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

οκ, νάου ιτ ιζ κλίαρ jim

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[briki]

Η δικη μου ειλικρινης απαντηση σ' αυτη την ερωτηση ειναι:

ΔΕΝ ΞΕΡΩΩΩ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Djinn]

Ισως να μην κατάλαβες τι εννοω με αυτο που λέω...

Λεω οτι καμια κοπέλα που θα γνωρίσεις απο εδω και πέρα δεν φταίει για τησ πράξεις ΤΗΣ ( το της ειναι για την προηγουμένη κοπέλα)... και αυτο το λέω γιατι πολύς κόσμος μετά απο μια πικραμένη σχέση τους, στην επόμενη τους σχέση βγάζουν το αχτι τους απο αυτα που πέρασαν στην προηγουμενη.... με αποτέλεσμα να πληγώνετε ΑΜΑΧΟΣ πλυθησμος...

φιλικά Δημητρης

Μπραβο σου!
Ακριβως ετσι Δημητρη!Δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο.
Με αυτο το σκεπτικο προσωπικα λειτουργουσα ανεκαθεν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Klaus]

Μου είχε πει μια φίλη μου πριν μερικά χρόνια, πως άπαξ και αγαπήσεις κάποιον μετά τον αγαπάς για πάντα, ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε απογοήτευση. Τείνω να το πιστέψω. Πράγματι, μετά από χρόνια ζύμωσης του μυαλού και της καρδιάς, μια αληθινή αγάπη μοιάζει και παντοτινή...

Ξέρω πως αυτά τα θέματα δεν είναι απόλυτα. Ξέρω επίσης πως κάποιοι θα γράψετε τεράστια ποστ και κάποιοι άλλοι θα τα κάνετε quote και θα τα προσκυνήσετε. Θα ήθελα τις γνώμες σας, εν τούτοις!

ʼμα λέμε σε αγαπώ εύκολα τότε αγαπάμε για πάντα...Διαφορετικά μένει και αλλάζει σαν συναίστθημα με την πάροδο των ετών...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stalitsa]

Πιστεύω οτι αμα αγαπάς πραγματικά κάποιον δεν είναι δυνατό να πάψεις να τον αγαπάς.... Μπορεί να πάψεις να είσαι μαζί του για κάποιους χ λόγους, μπορεί να συνεχίζεις την ζωή σου ΑΛΛΑ δεν σταματάς να τον αγαπάς ΠΟΤΕ!!!!
Η αγάπη δεν είναι λιγούρα.. Πεινάς, τρώς κάτι και σου περνάει... Όταν αγαπάς δεν ξεαγαπάς!!! Η αγάπη είναι παντοτινή και αναλλοίωτη!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[QsLv]

Δεν παύεις.

Η γνωστή σου είχε δίκιο, άπαξ και αγαπήσεις κάποιον του παραχωρείς αυτόματα ένα χώρο στο πίσω μέρος του μυαλού σου (ή της καρδιάς σου, όπως θες πάρ'το) και δεν το κουνάει από κει ούτε αμνησία να πάθεις (που λέει ο λόγος)... Θέλω να πω, πώς είναι δυνατόν να σταματήσεις να αγαπάς κάποιον αφού τον αγαπάς?

Οτι αυτά τα συναισθήματα ξεμακραίνουν και γίνονται αχνά με το χρόνο ίσως να είναι αλήθεια, αλλά πάλι, δύσκολο να εξαλειφθούν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Δεν διάβασα όσα γράψατε, αλλά έχω να δηλώσω τα εξής:

α) Δεν σταματάς ποτέ να αγαπάς, απλά η αγάπη σου αυτή αλλάζει μορφή διαρκώς ανάλογα με τις καταστάσεις που θα προκύψουν (πχ εγώ τον άνθρωπο που ήταν η πρώτη μου σχέση-και ήταν πολύ δυνατή σχέση- και χωρίσαμε πριν 4 χρόνια, νιώθω πως ακόμα τον αγαπάω, αλλά πλέον δεν υπάρχει καμία ερωτική χροιά σ' αυτή την αγάπη, τον αγαπάω όπως αγαπάω μια καλή μου γνωστή που έχω να δω χρόνια και απλά εύχομαι να είναι καλά και να περνάει ακόμα καλύτερα. Δεν μου λείπει όμως πλέον, ούτε θέλω να μάθω τι κάνει - αν τον πετύχω τυχαία, θα πω ένα γεια, αλλά ως εκεί).

β) Η διαδικασία για να "ξεπεράσεις" κάποιον είναι πάντα πολύ επώδυνη και χρονοβόρα.

Αν πάντως ποτέ νιώσεις πως κάποιον που αγάπησες, δεν τον αγαπάς πια, πιστεύω πως βασικά δεν τον αγάπησες ποτέ κι απλά νόμιζες πως τον αγαπούσες..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

L' un amour chasse l' autre...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[X-girl]

Αγαπη - τι δυσκολο πραγμα!! Δεν πιστευω στην παντοτινη αγαπη, γιατι ολα εχουν το τελος τους, το ιδιο και η αυτη.. Σου αφηνει ομως γλυκιες αναμνησεις..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[travel_lover]

μην μιλάς για παντοτινές αγάπες, κάποτε όλα τελειώνουν, αλλά πάντα υπάρχουν κ'απου μέσα σου βαθιά χαραγμένα. και υπάρχουν κ φορές που τα συναισθήματα μπορούν να αλλάξουν μορφή, πιο δυνατά,πιο έντονα,ένα τ'ιποτα ή τα πάντα.
όπως λέει κ μια αρμένικη παροιμία: "μην αγαπάς πολύ, μπορεί κ να μισήσεις, μην μισείς πολύ, μπορεί κ ν'αγαπήσεις". είναι πολύ λεπτή η γραμμή αγάπης κ μίσους, πολύ βαρύγδουπο το "ποτέ" και το "πάντα"!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[hamsteraki]

Αχ πόσο μου λείψατε... (άσχετο αλλά επέστρεψα και σήμερα μου κάνετε την καλύτερη παρέα)
...Αγάπη..Θα μιλήσω τόσο ειλικρινά και τόσο μέσα από την καρδιά μου ώστε ελπίζω να με καταλάβετε. Η πρώτη μου σχέση που κράτησε επί 1 1/2 χρόνο ήταν μία απίστευτη σχέση με έναν φοβερό άνθρωπο. Δεν μου άφησε απωθυμένα και αισθάνθηκα ότι τον ερωτεύτηκα και στη συνέχεια τον αγάπησα. Τον αγάπησα ως άνδρα, τον αγάπησα ως άνθρωπο. Χώρισα μαζί του γιατί κάποια στιγμή απλά βαρέθηκα. Επί χρόνια συνέχισα να λέω ότι τον αγαπάω. Μιλάμε στο τηλέφωνο ακόμα ανα 5-6 μήνες, λέμε ο ένας στον άλλο ότι πάντα θα αγαπιόμαστε, πάντα θα θέλει ο ένας για τον άλλο τα καλύτερα κ.ο.κ (Συμπέρασμα : Αυτόν τον άνθρωπο ΔΕΝ τον αγάπησα ουσιαστικά, δεν τον αγάπησα για πάντα, ίσως τότε αισθάνθηκα κάτι πολύ έντονο, κάτι που εγώ το ονόμασα αγάπη, αλλά τώρα μετά από χρόνια μπορώ να πω απλά ότι τον νοιάζομαι ως άνθρωπο). Μετά από λίγα χρόνια ήρθε ένας άνθρωπος που έφερε τη ζωή μου πάνω κάτω. Στην κυριολεξία. Μία σχέση που την ζήσαμε 100%, μία σχέση που θα τελείωνε. Δεν άντεξα τις συνθήκες (απόσταση) και του ζήτησα να χωρίσουμε. Του ζήτησα να χωρίσουμε ενώ στην κυριολεξία ήμουν έτοιμη να αφήσω τα πάντα και τους πάντες και να ζήσω κοντά του. Την ημέρα που χωρίσαμε μου έσπασε η πέτρα από ένα δαχτυλίδι που μου είχε αγοράσει και (χωρίς να ξέρει ) μου είπε την ίδια μέρα ότι του έπεσε και έσπασε μία γυάλινη καρδιά (πορτατίφ) που του είχα στείλει..Εγώ 23 σχεδόν εκείνος 27 ήθελε να κάνει οικογένεια, εγώ το μυαλό μου το είχα αλλού..Εκείνος ποτέ δεν έμαθε. Πέρα από κάποιες συναντήσεις μας τα επόμενα 2 χρόνια (Με υποσχέσεις αιώνιας αγάπης (??)) οι δρόμοι μας χώρισαν. Χώρισαν, ούτε εγώ ούτε εκείνος. Απλά είπαμε τέρμα. Είπαμε, δεν ήταν ούτε δική μου, ούτε δική του. Με πήρε μετά από έναν χρόνο τηλέφωνο. Εγώ είχα τότε 10 μήνες μία σχέση, εκείνος 9 και μου είπε ότι παντρεύεται. Αυτό ήταν. Μέσα μου ενώ είχα σχέση και ήμουν ευτυχισμένη, αισθάνθηκα ..ούτε καν μπορώ να το περιγράψω. Η πρώτη του κουβέντα ήταν ότι πρέπει να κάνει οικογένεια, ότι εγώ δεν ήθελα κάτι τέτοιο από εκείνον. Δεν του είπα τίποτα. Τότε δεν υπήρχε λόγος. Δεν θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο σε εκείνον και πόσο μάλλον στην σύντροφό του. Ήταν η τελευταία φορά που μιλήσαμε. Μου ζήτησε να με ξαναδεί για τελευταία φορά και ότι μόνο εμείς θα ξέρουμε για πάντα. Εγώ αρνήθηκα. Του ευχήθηκα τα καλύτερα. Δεν αρνήθηκα επειδή δεν ήθελα να τον δω. Αρνήθηκα επειδή ήξερα ότι θα πληγωνόμασταν εμείς και οι σύντροφοί μας. Εκείνος δεν ξέρω τι έκανε στην ζωή του. Εγώ άλλαξα κινητό ξαφνικά. Εξαφανίστηκα. Μετά από 2 1/2 χρόνια σχέσης με τον ίδιο άνθρωπο που ήμουν και τότε, μετά από 2 1/2 χρόνια πολλών τσακωμών και προβλημάτων τολμώ να πω ότι αγαπάω δύο άνδρες στην ζωή μου, και δύο άνδρες για πάντα. Ο ένας θα είναι μέσα μου, θα τον σκέφτομαι, θα γυρίζω στις στιγμές που ζήσαμε μαζί και θα ζω από την αρχή τα πάντα σαν να είναι η πρώτη φορά. Ο άλλος είναι ο σύντροφός μου. Που η σχέση μας έχει περάσει από σαράντα (μάλλον 500 κύματα) και όμως γυρίζω τον κοιτάζω στα μάτια και το νιώθω ότι ότι και να γίνει, δεν μπορώ να φύγω από κοντά του, δεν θέλω να ξανακάνω το ίδιο λάθος που έκανα κάποτε. Προσπάθησα τρεις φορές ώς τώρα και ξαναγύρισα. Ούτε από ανασφάλεια ούτε επειδή δεν μου "έκατσε" κάτι καλύτερο. Γύρισα επειδή βλέπω στα μάτια του και αισθάνομαι ότι τον αγαπάω, ότι τον αγαπάω και θα τον αγαπάω για πάντα. Δεν ξέρω τι θα γίνει. Δεν ξέρω αν θα επιλέξω και αυτή την φορά να φύγω από αυτόν τον άνθρωπο, δεν ξέρω εν τέλει αν στην ζωή μου η αγάπη εμένα με φοβίζει. Αυτό που τολμώ να πω τουλάχιστον για μένα, είναι ότι η πραγματική και ουσιαστική αγάπη δεν έχει μόνο μία μορφή και δεν αγαπάς μία φορά στη ζωή σου. Απλά κάποια την ζεις και κάποια την θυμάσαι για πάντα....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[m3nt0r]

Εγώ προτιμώ να πιστεύω στο πάντα και στο απόλυτο, είναι η αίσθηση ότι κερδίζεις τον χρόνο και υπάρχει ελπίδα για όλα, έστω και αν είναι ψευδαίσθηση είναι καλύτερο απο την μιζέρια του προσωρινού,του για λίγο και βλέπουμε,έστω να το σκέφτεσαι και μόνο.Το λίγο και το περαστικό είναι μίζερα πράγματα για εμένα,σαν να πας διακοπές και να σκέφτεσαι έ εντάξει 5 μέρες έχω ακόμη ας περάσω καλά,4 ακόμη..., και σε τρώει το άγχος και μετράς τα λεπτά,τρέχεις να προλάβεις να κάνεις τα πάντα,ώσπου να ξανάρθουν οι επόμενες διακοπές.Έτσι μπορεί να είναι οι διακοπές αλλά όχι οι σχέσεις, τι σημασία έχει οι πόσοι/πόσες/πόσο λές και θα σου κόψουνε μισθό και μπόνους κατα κεφαλή,αγαπάς κάποιον αληθινά, τελείωσε, έπαψες να τον "αγαπάς" χωρίς να σου κάνει κάτι που έδιωξε την αγάπη σου για αυτόν(κάτι σοβαρό δηλαδή); μάλλον νόμιζες ότι τον αγαπούσες,γιατί πήρες κάτι και χόρτασες απο αυτόν, που δεν ήταν όμως αγάπη , ήταν λαγνεία για το σώμα, που κορρέστηκε και τέλος.
Οπότε όταν κάποιος λέει αγαπώ κάποιον,πρέπει να σκεφτεί τι σημαίνει αυτό που λέει,ώστε να ξέρει όταν και άν έρθει η ώρα του τέλους της "αγάπης" να μην αναρωτιέται...
..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Παυεις να αγαπας καποιον οταν εχεις αποστασιοποιηθει, οταν δεν ενδιαφερεσαι, οταν σε εχει ενοχλησει τραγικα κατι που εχει κανει. Νομιζω οτι εχει να κανει και με χρονο/ωριμοτητα. Πολλους ανθρωπους τυχαινει να αγαπησουμε ειτε ερωτικα, ειτε φιλικα, αλλα μετα απο μια στραβη οχι αγαπη, ουτε καν το στοιχειωδες ενδιαφερον δεν υπαρχει. Πολλοι λιγους ανθρωπους (εναν?), νιωθω μεχρι στιγμης οτι θα αγαπαω πααααντα, ο,τι κι αν συμβει, αλλα αυτο υποθετω οτι ειναι αναλογως ρευστο με το "παντα" που ελεγα για την προηγουμενη αγαπη, για την κολλητη του σχολειου και παει λεγοντας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Κατά τη γνώμη μου πως ο έρωτας φθείρει - αναπόφευκτα - στο πέρασμα του χρόνου. Αλλά η αγάπη... nop. Αν θες να "πάψεις" να αγαπάς κάποιον, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να κόψεις μαχαίρι τα πάντα.
It hurts - damn - but heals over time.


Αυτό που σχολιάστηκε πιο πάνω, το "ο έρωτας με έρωτα περνάει"... well, θα 'λεγα ότι "υποκαθίσταται", αν δεν το 'χεις ξεπεράσει τελείως.


Θα συμφωνήσω με το ποστ του Μανώλη:

Μου είχε πει μια φίλη μου πριν μερικά χρόνια, πως άπαξ και αγαπήσεις κάποιον μετά τον αγαπάς για πάντα, ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε απογοήτευση. Τείνω να το πιστέψω.

Να μην ξεθάψω κι εγώ ένα θεματάκι;






Happy Christmas.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Niyia]

Όχι, για μένα, δε σταματάς να αγαπάς τον άλλον ποτέ γτ θα αποτελεί πάντα κομμάτι της ζωής σου (είτε καλό είτε "άσχημο").

Μου είναι βέβαια αρκετά σκληρό να αποχωριστώ ένα άτομο με το οποίο ζήσαμε μαζί (κ καμιά φορά τείνω να πιστεύω πως εφόσον χωρίσαμε δεν ήταν αληθινή αγάπη) αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι σίγουρη για αυτό.













Αλήθεια...πόσες φορές μπορούμε να αγαπήσουμε?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

Αλήθεια...πόσες φορές μπορούμε να αγαπήσουμε?

δεν ξέρω ακριβώς, αλλά σίγουρα παραπάνω από μία

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Niyia]

δεν ξέρω ακριβώς, αλλά σίγουρα παραπάνω από μία

Κ εγώ αυτό πιστεύω (άσχετα αν αναρωτιέμαι).

Πιστεύω πως η ίδια μας η ύπαρξη στηρίζεται στην αγάπη, άρα κ εμείς οι ίδιοι είμαστε αγάπη... (ότι νά 'ναι λέω?) Τεσπά, θέλω να πω απλά πως έχουμε πολύ αγάπη μέσα μας να δώσουμε. Αυτό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.